0112-KDIL1-2.4012.461.2021.2.DS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 września 2021 r. (data wpływu 13 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

- podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) przekazania na cele osobiste samochodu po zakończeniu leasingu operacyjnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

- podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży tego samochodu po upływie 6 miesięcy od daty jego wykupu od leasingodawcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

13 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT przekazania na cele osobiste samochodu po zakończeniu leasingu operacyjnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży tego samochodu po upływie 6 miesięcy od daty jego wykupu od leasingodawcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie doradztwa (kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 70.22.Z) oraz usług szkoleniowych (kod PKD 85.59.B) na własny rachunek od 5 października 2010 r.

Wnioskodawca jest od początku działalności czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, równocześnie płaci podatek dochodowy od osób fizycznych w formie podatku liniowego w wysokości 19%, prowadzi także księgowość w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

15 grudnia 2016 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego nr (…) z (…), której przedmiotem był leasing samochodu osobowego – (…) przeznaczonego na cele działalności gospodarczej. Umowa leasingu została zawarta na okres do 13 listopada 2019 r. (35 rat leasingowych) i spełniała warunki określone w przepisach art. 23b ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przez cały okres trwania umowy pojazd był wykorzystywany wyłącznie dla celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. W trakcie trwania umowy leasingu 50% kwoty podatku VAT od czynszów leasingowych i innych wydatków związanych z eksploatacją tego samochodu było odliczane jako podatek VAT naliczony. Comiesięczne raty leasingowe ujmowane były w kosztach uzyskania przychodów działalności na podstawie otrzymywanych faktur w kwocie netto powiększonej o kwotę podatku VAT niepodlegającego odliczeniu.

Zgodnie z warunkami przedmiotowej umowy, po jej zakończeniu przysługiwało Wnioskodawcy prawo wykupu przedmiotu leasingu za 1% jego wartości początkowej. Możliwość nabycia pojazdu po zakończeniu trwania umowy wynikała z zapisów umowy leasingowej. W związku z możliwością wykupu przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy i chęcią dalszego używania tego samochodu wyłącznie do celów prywatnych, Wnioskodawca złożył do firmy leasingowej wniosek o wykup samochodu na niego i wystawienie faktury na osobę fizyczną. Faktura dokumentująca wykup została wystawiona na Wnioskodawcę, tj. (…), a pojazd został zarejestrowany w Starostwie Powiatowym (…).

Po wykupie pojazdu z leasingu Wnioskodawca używał i nadal używa ten samochód jedynie na cele prywatne, dlatego też faktura dokumentująca wykup nie została ujęta w kosztach podatkowych, a samochód nie został ujęty w ewidencji środków trwałych. Podatek naliczony wynikający z tej faktury nie został wykazany w deklaracji VAT-7 do pomniejszenia podatku należnego. Analogicznie żadne z wydatków związanych z zakupem i używaniem tego samochodu nie zostało rozliczone w kosztach uzyskania przychodu.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje na fakt zakupu na firmę samochodu osobowego (…) (faktura z 11 czerwca 2019 r.) posiadającego homologację ciężarową, tj. VAT-1. Samochód ten jest używany w firmie Wnioskodawcy wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego i następnie po jego wykupie poza prowadzoną działalnością gospodarczą (zakup prywatny), przekazanie samochodu na cele osobiste podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2. Czy sprzedaż tego pojazdu jako pojazdu niezwiązanego z prowadzoną działalnością gospodarczą i nieużytkowanego na jej potrzeby, po upływie 6 miesięcy od daty wykupu od leasingodawcy będzie podlegała podatkowi od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie na cele osobiste jak i późniejsza sprzedaż samochodu (po okresie co najmniej sześciu miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpił moment wykupu z leasingu), nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie własnego stanowiska w sprawie.

Przekazanie na cele osobiste samochodu wykupionego z leasingu operacyjnego nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tego samochodu jako że nie działał w tym przypadku jako podatnik podatku VAT.

Nieodpłatne przekazanie towaru lub składnika majątku na cele prywatne przedsiębiorcy jest opodatkowane tak jak sprzedaż – pod warunkiem, że w stosunku do tego towaru lub składnika majątku podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do odliczenia podatku VAT przy jego nabyciu. Ten warunek, w przedmiotowej sprawie nie został spełniony.

Wobec powyższego, przekazanie na cele osobiste nie będzie w tym przypadku podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Konsekwentnie sprzedaż pojazdu po upływie 6 miesięcy przez Wnioskodawcę – gdy pojazd nie był wykorzystywany do prowadzonej działalności, która nie ma charakteru częstotliwego, nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego – nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Prawidłowość stanowiska wnioskodawcy była wielokrotnie potwierdzana przez organy podatkowe – vide: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydając interpretacje w sprawach 0114-KDIP1-3.4012.488.2019.2.KK z 15 listopada 2019 r., 0112-KDIL1-1.4012.849.2018.1.MW z 4 lutego 2019 r., 0111-KDIB3-3.4012.391.2019.3.PJ z 11 grudnia 2019 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie:

- podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT przekazania na cele osobiste samochodu po zakończeniu leasingu operacyjnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

- podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży tego samochodu po upływie 6 miesięcy od daty jego wykupu od leasingodawcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów, co do zasady, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jedynie wówczas, gdy czynność ta jest wykonywana odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Podkreślić jednak należy, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy jest dokonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

I tak, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy w stosunku do tej konkretnej czynności.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 7091 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin (art. 70916 Kodeksu cywilnego).

Leasing operacyjny jest umową, na podstawie której leasingobiorca nabywa jedynie prawo do korzystania z przedmiotu leasingu, a formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu operacyjnego – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi. Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu, także przed upływem okresu na jaki umowa obowiązuje, jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu.

W związku z powyższym, w sytuacji nieodpłatnego przekazania samochodu na cele osobiste koniecznym jest dokonanie analizy, czy – w świetle art. 7 ust. 2 ustawy – zostały spełnione warunki do uznania przedmiotowej czynności za nieodpłatną dostawę towarów zrównaną z odpłatną dostawą, o której mowa w powołanym przepisie.

Z powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że ustawodawca zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie. W ten sposób wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, wchodzi w zakres objęty pojęciem „odpłatnej dostawy towarów”, o ile podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest z tego tytułu zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

15 grudnia 2016 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem był leasing samochodu osobowego przeznaczonego na cele działalności gospodarczej.

W związku z możliwością wykupu przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy i chęcią dalszego używania tego samochodu wyłącznie do celów prywatnych, Wnioskodawca złożył do firmy leasingowej wniosek o wykup samochodu na niego i wystawienie faktury na osobę fizyczną.

Po wykupie pojazdu z leasingu Wnioskodawca używał i nadal używa ten samochód jedynie na cele prywatne, dlatego też faktura dokumentująca wykup nie została ujęta w kosztach podatkowych, a samochód nie został ujęty w ewidencji środków trwałych. Podatek naliczony wynikający z tej faktury nie został wykazany w deklaracji VAT-7 do pomniejszenia podatku należnego.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia czy po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego i następnie po jego wykupie poza prowadzoną działalnością gospodarczą, przekazanie samochodu na cele osobiste podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Jak wynika z okoliczności sprawy, po zakończeniu umowy leasingu samochód został wykupiony i używany wyłącznie na cele prywatne. Faktura dokumentująca wykup nie została ujęta w kosztach podatkowych, a samochód nie został ujęty w ewidencji środków trwałych. Podatek naliczony wynikający z tej faktury nie został wykazany w deklaracji VAT-7 do pomniejszenia podatku należnego.

W związku z powyższym nabycie (wykup) samochodu nie był związany z prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT, ponieważ samochód został nabyty w celu dalszego używania wyłącznie do celów prywatnych. W tej sytuacji, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy wykupie tego samochodu.

Zatem przekazanie na cele prywatne samochodu osobowego (w momencie wykupu z leasingu), nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, ponieważ Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tego samochodu.

Podsumowując, przekazanie na cele osobiste samochodu w momencie wykupu z leasingu operacyjnego nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również ustalenie czy sprzedaż tego samochodu jako pojazdu niezwiązanego z prowadzoną działalnością gospodarczą i nieużytkowanego na jej potrzeby, po upływie 6 miesięcy od daty wykupu od leasingodawcy będzie podlegała podatkowi od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Odnosząc się do przedmiotowych wątpliwości wskazać należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne do określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasadne zatem jest wyłączenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych ustaleń należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając towar (np. samochód) działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu ruchomościami (np. samochodami), która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną mogą być np.: działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży samochodu, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług handlu samochodami. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem biorąc pod uwagę okoliczności przedmiotowej sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodu osobowego wykupionego uprzednio z leasingu, po upływie 6 miesięcy, nie będzie działał w charakterze podatnika, a przedmiotowa czynność nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Jak wynika z okoliczności sprawy, samochód osobowy po zakończeniu umowy leasingu został wykupiony przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele prywatne nie będzie wykorzystywany w celu prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Zatem sprzedaż przez Wnioskodawcę przedmiotowego samochodu osobowego stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym Wnioskodawca dokona sprzedaży samochodu, stanowiącego jego majątek prywatny, korzystając z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.

W konsekwencji, planowana sprzedaż samochodu osobowego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca w związku ze sprzedażą samochodu osobowego nie będzie działał w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a sprzedaż przedmiotowego samochodu osobowego nie będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, lecz w ramach zarządu majątkiem osobistym.

Podsumowując, sprzedaż przedmiotowego pojazdu jako pojazdu niezwiązanego z prowadzoną działalnością gospodarczą i nieużytkowanego na jej potrzeby, po upływie 6 miesięcy od daty wykupu od leasingodawcy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności dokumentowania wykupu samochodu z leasingu.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT przekazania na cele osobiste samochodu po zakończeniu leasingu operacyjnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży tego samochodu po upływie 6 miesięcy od daty jego wykupu od leasingodawcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Natomiast, w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.