0112-KDIL1-1.4012.632.2021.1.AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2021 r. (data wpływu 24 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości archiwizowania dokumentów księgowych wyłącznie w formie elektronicznej oraz braku wpływu takiego sposobu archiwizowania na prawo do odliczenia podatku naliczonego, dokumentowanego tymi dokumentami księgowymi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości archiwizowania dokumentów księgowych wyłącznie w formie elektronicznej oraz braku wpływu takiego sposobu archiwizowania na prawo do odliczenia podatku naliczonego, dokumentowanego tymi dokumentami księgowymi.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności (…) jest produkcja oraz sprzedaż (dostawa) artykułów spożywczych. Spółka specjalizuje się w przetwórstwie rybnym (m.in. `(...)`). (…) jest czynnym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług).

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa towary oraz usługi, których zakup jest dokumentowany fakturami oraz innymi dowodami nabycia (dalej łącznie jako „faktury”). Zakupione towary i usługi udokumentowane fakturami będą służyć czynnościom opodatkowanym Spółki. Spółka informuje ponadto, że dokonuje odliczenia podatku naliczonego zawartego na fakturach od wydatków służących czynnościom opodatkowanym zgodnie z art. 86 ustawy o VAT i nie wymienionych w art. 88 ustawy o VAT.

Z uwagi na skalę prowadzonej działalności, w ciągu każdego miesiąca Wnioskodawca otrzymuje dużą ilość dokumentów papierowych. Obecnie Wnioskodawca przechowuje faktury, wraz z innymi dokumentami traktowanymi na równi z fakturami, w ich oryginalnej formie, to jest dokumenty otrzymywane elektronicznie przechowywane są w formie elektronicznej, natomiast dokumenty otrzymywane papierowo przechowywane są w formie papierowej.

Mając na uwadze wynikający z obowiązujących przepisów prawa okres, przez jaki podatnik zobowiązany jest przechowywać dokumenty księgowe, ich archiwizacja staje się coraz trudniejsza i wiąże się z koniecznością zwiększania powierzchni archiwum. Taki sposób działania generuje coraz większe koszty obciążające Spółkę.

Cały proces archiwizacji (poza pewnymi wyjątkami, gdy Wnioskodawca sam zamieszcza skan/dokument w formacie PDF faktury w elektronicznym archiwum dokumentów zwanym też dalej „Invoice Line” – pkt 1 procedury opisanej poniżej) i księgowania obsługiwany jest przez odrębny podmiot – spółkę dedykowaną (dalej: Usługodawca), w ramach świadczonych przez ten podmiot usług księgowych na rzecz Wnioskodawcy.

W ramach obowiązującego prawa i w związku z zaistniałą sytuacją, celem minimalizacji kosztów związanych z przechowywaniem dokumentacji papierowej oraz w celu minimalizacji ryzyka wynikającego z pracy z dokumentami w wersji papierowej w czasie pandemii COVID-19, Spółka rozważa zmianę praktyki w zakresie przechowywania wersji papierowych faktur dokumentujących nabycie towarów lub usług, w tym także faktur dotyczących zakupów krajowych, zakupów zagranicznych (import usług, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów) oraz faktur korygujących – to jest wszelkich faktur po stronie zakupu.

Analogiczne zasady dotyczyłyby również innych dokumentów dających Spółce prawo do odliczenia podatku od towarów i usług (np. dokumenty celne oraz decyzje określające kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów), które otrzymywałaby w formie papierowej. Spółka planuje przechowywać ww. dokumenty jedynie w formie elektronicznej (skan/PDF).

W odniesieniu do wydatków udokumentowanych fakturami/innymi dowodami nabycia, Spółka zapewni funkcjonowanie kontroli biznesowych, które ustalą wiarygodną ścieżkę audytu faktur/innych dokumentów od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Wszystkie przedmiotowe faktury oraz inne dokumenty zostaną zniszczone dopiero po zastosowaniu kontroli biznesowych, sprawdzeniu ich poprawności, autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności oraz ich zaewidencjonowaniu. Przedmiotową kontrolę (akceptację), zgodnie z opracowaną przez Spółkę procedurą, pełnić będą upoważnieni pracownicy Wnioskodawcy.

Spółka opracowała procedury przechowywania dokumentów w formie elektronicznej, które po uzyskaniu pozytywnej odpowiedzi na zadane we wniosku pytania, zamierza wdrożyć w bieżącej działalności gospodarczej.

Proces taki przebiegał będzie następująco (dalej jako „procedura”):

Użytkowane elektroniczne archiwum dokumentów, w którym przechowywane są obecnie oraz będą w przyszłości gromadzone faktury w formie elektronicznej, pozwala na szybkie odnalezienie konkretnego dokumentu (np. po numerze faktury, nazwie dostawcy/klienta). Faktury w systemie będą gromadzone w podziale na okresy rozliczeniowe. Faktury grupowane będą według daty wpływu dokumentu, jednak elektroniczne archiwum dokumentów pozwala na grupowanie także według np. daty wystawienia faktury.

Archiwum elektroniczne będzie również utrzymywane dla dokumentów rozliczeniowych związanych z wydatkami pracowniczymi, delegacjami pracowniczymi. Faktury w formie elektronicznej nie będą przechowywane poza terytorium kraju.

1. faktura będzie skanowana w jednym z popularnych formatów (np. PDF, JPG) i bez jakiejkolwiek modyfikacji treści wprowadzana przez Wnioskodawcę do elektronicznego archiwum dokumentów, będącego osobnym oprogramowaniem zintegrowanym z systemem finansowo-księgowym SAP (`(...)`) („Invoice Line”), w którym przechowywana będzie na elektronicznych nośnikach danych (platforma/system przechowuje informacje na temat daty otrzymania faktury) lub Wnioskodawca będzie skanował fakturę i bez jakiejkolwiek modyfikacji treści przesyłał na dedykowany adres mailowy, po czym pracownik Wnioskodawcy wprowadzi fakturę do elektronicznego archiwum dokumentów. W każdym przypadku obowiązkiem osoby wprowadzającej fakturę do elektronicznego archiwum dokumentów będzie potwierdzenie zgodności kopii elektronicznej z oryginałem; do procesu skanowania używane będzie profesjonalne oprogramowanie, nienaruszające integralności faktury;

2. dalsza akceptacja pod względem merytorycznym, rachunkowym i podatkowym oraz zatwierdzenie faktury będzie następować w elektronicznym archiwum dokumentów drogą elektroniczną. Akceptacja ta dokonywana będzie przez upoważnionych pracowników Wnioskodawcy;

3. po akceptacji faktur w elektronicznym archiwum dokumentów („Invoice Line”), będą one manualnie lub automatycznie przenoszone do systemu finansowo-księgowego (SAP `(...)`); 

4. papierowe dokumenty po wprowadzeniu do elektronicznego archiwum dokumentów będą utylizowane; baza archiwum zapisywana będzie dodatkowo na kopiach bezpieczeństwa.

Wnioskodawca dopuszcza w przyszłości możliwość przechowywania faktur w formie elektronicznej w postaci zdjęcia faktury i zapisu tego dokumentu w nieedytowalnym formacie np. JPG, PNG, GIF.

W odniesieniu do formy elektronicznej zachowana będzie również, zgodnie z obowiązującymi przepisami, taka sama autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność, jak w przypadku faktur przechowywanych w formie dotychczasowej – papierowej. Spółka bez problemu będzie mogła zidentyfikować tożsamość sprzedawcy (autentyczność), żadne dane na przedmiotowym dokumencie wymagane przepisami prawa nie zostaną zmienione (integralność), skan/PDF (lub ewentualnie zdjęcie dokumentu rozliczeniowego) będzie miał odpowiednią jakość, by móc zapewnić pełną możliwość odczytu danych na fakturze (czytelność).

Wersja elektroniczna (skan/PDF/zdjęcie) każdej faktury zakupowej będzie wiernym odzwierciedleniem wersji papierowej. Ich przechowywanie będzie odbywać się w sposób umożliwiający bezzwłoczne wygenerowanie zamieszczonych w systemie faktur i udostępnienie ich online na potrzeby ewentualnej kontroli przez organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej. Spółka umożliwi zatem naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej bezzwłoczny ich pobór oraz przetwarzanie danych w nich zawartych, stosownie do wskazanego powyżej artykułu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy na gruncie ustawy o VAT dopuszczalne jest przechowywanie otrzymywanych w formie papierowej faktur zakupowych i innych dokumentów potwierdzających nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych, wyłącznie w formie elektronicznej (w sposób opisany w zdarzeniu przyszłym przedstawionym powyżej, w ramach opracowanej przez Spółkę procedury) i niszczenie papierowych wersji tych dokumentów?

2. W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy Wnioskodawca zachowa prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z przechowywanymi fakturami zakupowymi i innymi dokumentami dającymi prawo do odliczenia, wskazanymi w opisie zdarzenia przyszłego, jeżeli będą one przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej zgodnie z opisaną procedurą?

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie przepisów ustawy o VAT dopuszczalne jest przechowywanie w formie elektronicznej faktur zakupu oraz innych dokumentów dających prawo do odliczenia VAT (łącznie także jako „faktury”), otrzymanych przez Spółkę w formie papierowej, w ramach planowanej do wprowadzenia przez Spółkę procedury. Niedostępność (wskutek zniszczenia) formy papierowej nie neguje stwierdzenia, że faktura lub inny dokument traktowany na równi z fakturą VAT w sensie materialnym zostaje utracony, gdyż pozostaje przechowywana/y w formie elektronicznej. Tym samym dyspozycja art. 112a ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT pozostaje zachowana.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w sytuacji, gdy otrzymane przez Spółkę, a następnie docelowo przez Usługodawcę świadczącego usługi księgowe na rzecz Spółki, w formie papierowej faktury zakupowe oraz inne dokumenty potwierdzające nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych, będą przechowywane w formie elektronicznej w ramach stosowanej przez Spółkę wyżej opisanej procedury, Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego, niezależnie od okoliczności, że pierwotna forma papierowa będzie już niedostępna.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 2 pkt 31 ustawy o VAT, przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. Natomiast fakturą elektroniczną – w myśl pkt 32 tego artykułu – jest faktura w formie elektronicznej wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym.

Na podstawie art. 112a ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, podatnicy przechowują otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W oparciu o art. 112 ustawy o VAT, stwierdza się, że podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3 ustawy o VAT.

Ponadto zgodnie z art. 112a ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1 wskazanego artkułu, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Wobec powyższego, przepisy w zakresie przechowywania faktur warunkują konieczność przechowywania ich w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność. Wymogi te będą spełnione przez Spółkę w opisanym zdarzeniu przyszłym.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Spółka będzie mogła zidentyfikować tożsamość sprzedawcy (autentyczność), żadne dane na fakturze wymagane przepisami nie zostaną zmienione (integralność), oraz skan/PDF/zdjęcie będzie miał odpowiednią jakość, aby zapewnić pełną możliwość odczytu danych na fakturze (czytelność). Wersje elektroniczne poszczególnych faktur zakupowych będą wiernym odzwierciedleniem ich wersji papierowej.

Faktury w systemie finansowo-księgowym będą przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe. Użytkowany system finansowo-księgowy, który jest połączony z elektronicznym archiwum dokumentów, będzie pozwalać na szybkie zidentyfikowanie danej faktury (np. po numerze faktury, nazwie dostawcy/klienta). Ich przechowywanie będzie odbywać się w sposób umożliwiający bezzwłoczne wygenerowanie faktur i udostępnienie ich online na potrzeby ewentualnej kontroli przez organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej.

Analiza obowiązujących przepisów regulujących kwestie wystawiania i przechowywania faktur, prowadzi do wniosku, iż z literalnego ich brzmienia nie wynika, w ocenie Spółki, aby istniały jakiekolwiek przeszkody w możliwości przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej faktur zakupowych otrzymanych w formie papierowej.

W oparciu o cytowane powyżej regulacje, uznać należy, iż przepisy ustawy o VAT wprost dopuszczają możliwość przechowywania faktur w dowolnej formie (papierowej lub elektronicznej), niezależnie od ich oryginalnej postaci.

Reasumując, w świetle przywołanych przepisów, analizując opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że dopuszczalne jest przechowywanie w formie elektronicznej faktur zakupu otrzymanych przez Spółkę w formie papierowej, w ramach procedury wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego.

Analogiczne zasady należy przyjąć także do innych dokumentów dających prawo do odliczenia VAT, wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego. Zniszczenie formy papierowej faktury czy innego dokumentu nie powoduje, iż w sensie materialnym zostaje ona utracona, ponieważ pozostaje nadal w obiegu poprzez przechowywanie jej w formie elektronicznej. Jak zapewnia Spółka, forma taka gwarantuje zachowanie autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelność faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, jak w przypadku faktur przechowywanych w formie papierowej. Tym samym dyspozycja art. 112a ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT pozostaje zachowana.

Zdaniem Spółki, zachowa ona prawo do odliczenia VAT naliczonego z przechowywanych wyłącznie w formie elektronicznej faktur i innych dokumentów dających prawo do odliczenia VAT, wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, otrzymanych w formie papierowej, w przypadku wdrożenia opracowanej procedury.

W zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT). Stosownie do art. 86 ust. 10 i następne ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, ale nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę.

Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi wtedy, gdy zostaną łącznie spełnione określone warunki, tzn.:

· faktura została otrzymana,

· odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, 

· towary lub usługi, w związku z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W opisanym zdarzeniu przyszłym wszystkie powyżej wskazane warunki będą spełnione.

Regulując obowiązek przechowywania faktur Ustawodawca nie zastrzegł, że postać, w jakiej dokumenty te zostały przesłane lub udostępnione, musi być niezmienna i identyczna przez cały okres ich przechowywania. Niezmienione muszą pozostać dane na fakturze (przesłanka integralności), a nie jej forma. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych (powyżej wskazanych) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Powyższe oznacza, że odliczenie nie jest warunkowane rodzajem faktury (papierowa/ elektroniczna) ani formą przechowywania faktur zakupowych w formie papierowej czy elektronicznej. Innymi słowy, forma przechowywania faktur nie jest jednym z warunków posiadania, realizacji oraz pozytywnej weryfikacji (w toku ewentualnej kontroli) prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Reasumując powyższe, w sytuacji otrzymania przez Spółkę faktury w formie papierowej, które to faktury będą następnie przechowywane w formie elektronicznej w ramach opracowanej przez Spółkę procedury i będą jednocześnie dokumentowały nabycie usług lub towarów wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych, to wówczas będą dawały podatnikowi prawo do odliczenia, niezależnie od faktu, że pierwotna forma papierowa będzie już niedostępna (zostanie zniszczona).

Zaprezentowane powyżej stanowisko Spółki znajduje odzwierciedlenie w aktualnej praktyce orzeczniczej organów podatkowych wypowiadających się w analogicznych stanach faktycznych, która jednoznacznie wskazuje, iż dopuszczalne jest przechowywanie w formie elektronicznej faktur otrzymanych w formie papierowej (i jednocześnie niszczenie egzemplarzy papierowych), a także przechowywane w ten sposób faktury dają podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jako przykłady wskazać można następujące interpretacje:

· Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 kwietnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.198.2021.1.KF;

· Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 lutego 2021 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.879.2020.1.AM;

· Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 lutego 2021 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.573.2020.3.ST;

· Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 lutego 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.653.2020.2.MS;

· Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 września 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.392.2020.2.PRM;

· Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 września 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.334.2020.3.JF;

· Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 sierpnia 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.472.2020.1 .MC;

· Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 sierpnia 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.281.2020.1.PM;

· Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 sierpnia 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.227.2020.1.AKS;

· Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 grudnia 2019 r., sygn. 0112-KDIL4.4012.542.2019.1.EB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepis art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Natomiast fakturą elektroniczną – na podstawie art. 2 pkt 32 ustawy – jest faktura w formie elektronicznej wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2. wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Na mocy art. 106g ust. 1 ustawy, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zgodnie z art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy – w przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy – zachowując je jednocześnie w swojej dokumentacji.

Stosownie do art. 106m ust. 1 ustawy, podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Przepis art. 106m ust. 2 ustawy stanowi, że przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury.

Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura – art. 106m ust. 3 ustawy.

Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług – art. 106m ust. 4 ustawy.

Stosownie do art. 106m ust. 5 ustawy, poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

1. kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub

2. elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.

Powyższy przepis określa technologiczne sposoby przesyłania faktur w postaci elektronicznej (kwalifikowany podpis elektroniczny i system elektronicznej wymiany danych EDI), które mocą ustawy uznane zostały przez prawodawcę za zapewniające autentyczność pochodzenia i integralności treści faktur elektronicznych. Wykorzystując jedną z powyższych metod podatnik może mieć pewność, że zapewnia spełnienie ww. przedmiotowych cech faktur. Wskazane metody są jednak tylko przykładowym wyliczeniem co oznacza, że podatnik może zastosować inne, dowolne środki zapewnienia autentyczności i integralności faktury.

Zauważyć należy, że dla potrzeb przepisów o podatku od towarów i usług, pojęcie „kontrole biznesowe” należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia/otrzymania faktury aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą towarów bądź usługą.

Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki.

Z kolei pojęcie „wiarygodna ścieżka audytu” oznacza, że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla to, że dostawa towarów lub świadczenie usług miało miejsce. Przy czym środki – przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek – pozostawia się uznaniu podatnika.

Zgodnie z art. 112 ustawy, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 109b ust. 7, art. 130d ust. 3, art. 134 ust. 3, art. 138h ust. 3 i art. 138i ust. 8.

W myśl art. 112a ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnicy przechowują otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie – w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Na podstawie art. 112a ust. 2 ustawy, podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.

Stosownie do art. 112a ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur.

W myśl art. 112a ust. 4 ustawy, podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Należy stwierdzić, że regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur w formie elektronicznej w dowolny sposób, który – jak tego wymaga ustawodawca – ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych. Faktury otrzymane w formie papierowej również mogą być przechowywane w formie elektronicznej w dowolny sposób, przy czym sposób ten powinien odpowiadać wymogom wskazanym przez ustawodawcę (art. 106m oraz art. 112a ustawy).

Podkreślić należy szczególną rangę wymogu jaki ustawodawca stawia podatnikom poprzez treść art. 106m ust. 1 ustawy. Przesądza w nim, że to podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Dopuszczalne są więc wszelkie metody (procedury) przechowywania faktur w formie elektronicznej, z tym zastrzeżeniem, że muszą one gwarantować autentyczność pochodzenia faktur, ich integralność oraz czytelność.

Odnosząc się do podniesionej we wniosku kwestii innych dokumentów księgowych wyjaśnić należy, że ustawodawca określił w art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy podstawowe elementy składowe faktury wystawianej przez podatnika. Z kolei Minister Finansów, wykorzystując delegację zawartą w art. 106o ustawy, określił w § 3 pkt 1-5 rozporządzenia z 29 października 2021 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz.U. z 2021 poz. 1979) przypadki, w których faktury mogą uwzględniać mniejszy zakres informacji niż ten wynikający z art. 106e ustawy. Wyjaśnić należy, że dokumenty wymienione w tym przepisie można traktować na równi z fakturami tylko wtedy, gdy zawierają wszystkie wymagane elementy.

Jeżeli zatem otrzymywany przez Wnioskodawcę dokument źródłowy, potwierdzający poniesione wydatki na zakup towarów i usług, zawiera dane określone w przytoczonych powyżej przepisach, jest on fakturą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, i stosują się do niego wszystkie regulacje odnośnie przechowywania faktur oraz odliczenia wykazanego w nim podatku naliczonego. Natomiast jeżeli dokument potwierdzający zakup nie zawiera ww. danych, to nie może zostać uznany za fakturę i nie znajdują do niego zastosowania regulacje dotyczące przechowywania faktur, zawarte w ustawie.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności (…) jest produkcja oraz sprzedaż (dostawa) artykułów spożywczych. Spółka specjalizuje się w przetwórstwie rybnym (m.in. `(...)`). (…) jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa towary oraz usługi, których zakup jest dokumentowany fakturami oraz innymi dowodami nabycia (dalej łącznie jako „faktury”). Zakupione towary i usługi udokumentowane fakturami będą służyć czynnościom opodatkowanym Spółki. Spółka informuje ponadto, że dokonuje odliczenia podatku naliczonego zawartego na fakturach od wydatków służących czynnościom opodatkowanym zgodnie z art. 86 ustawy o VAT i nie wymienionych w art. 88 ustawy o VAT.

Z uwagi na skalę prowadzonej działalności, w ciągu każdego miesiąca Wnioskodawca otrzymuje dużą ilość dokumentów papierowych. Obecnie Wnioskodawca przechowuje faktury, wraz z innymi dokumentami traktowanymi na równi z fakturami, w ich oryginalnej formie, to jest dokumenty otrzymywane elektronicznie przechowywane są w formie elektronicznej, natomiast dokumenty otrzymywane papierowo przechowywane są w formie papierowej.

Mając na uwadze wynikający z obowiązujących przepisów prawa okres, przez jaki podatnik zobowiązany jest przechowywać dokumenty księgowe, ich archiwizacja staje się coraz trudniejsza i wiąże się z koniecznością zwiększania powierzchni archiwum. Taki sposób działania generuje coraz większe koszty obciążające Spółkę.

Cały proces archiwizacji (poza pewnymi wyjątkami, gdy Wnioskodawca sam zamieszcza skan/dokument w formacie PDF faktury w elektronicznym archiwum dokumentów zwanym też dalej „Invoice Line” – pkt 1 procedury opisanej poniżej) i księgowania obsługiwany jest przez odrębny podmiot – spółkę dedykowaną (dalej: Usługodawca), w ramach świadczonych przez ten podmiot usług księgowych na rzecz Wnioskodawcy.

W ramach obowiązującego prawa i w związku z zaistniałą sytuacją, celem minimalizacji kosztów związanych z przechowywaniem dokumentacji papierowej oraz w celu minimalizacji ryzyka wynikającego z pracy z dokumentami w wersji papierowej w czasie pandemii COVID-19, Spółka rozważa zmianę praktyki w zakresie przechowywania wersji papierowych faktur dokumentujących nabycie towarów lub usług, w tym także faktur dotyczących zakupów krajowych, zakupów zagranicznych (import usług, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów) oraz faktur korygujących – to jest wszelkich faktur po stronie zakupu.

Analogiczne zasady dotyczyłyby również innych dokumentów dających Spółce prawo do odliczenia podatku od towarów i usług (np. dokumenty celne oraz decyzje określające kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów), które otrzymywałaby w formie papierowej. Spółka planuje przechowywać ww. dokumenty jedynie w formie elektronicznej (skan/PDF).

W odniesieniu do wydatków udokumentowanych fakturami/innymi dowodami nabycia, Spółka zapewni funkcjonowanie kontroli biznesowych, które ustalą wiarygodną ścieżkę audytu faktur/innych dokumentów od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Wszystkie przedmiotowe faktury oraz inne dokumenty zostaną zniszczone dopiero po zastosowaniu kontroli biznesowych, sprawdzeniu ich poprawności, autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności oraz ich zaewidencjonowaniu. Przedmiotową kontrolę (akceptację), zgodnie z opracowaną przez Spółkę procedurą, pełnić będą upoważnieni pracownicy Wnioskodawcy.

Spółka opracowała procedury przechowywania dokumentów w formie elektronicznej, które po uzyskaniu pozytywnej odpowiedzi na zadane we wniosku pytania, zamierza wdrożyć w bieżącej działalności gospodarczej.

Użytkowane elektroniczne archiwum dokumentów, w którym przechowywane są obecnie oraz będą w przyszłości gromadzone faktury w formie elektronicznej, pozwala na szybkie odnalezienie konkretnego dokumentu (np. po numerze faktury, nazwie dostawcy/klienta). Faktury w systemie będą gromadzone w podziale na okresy rozliczeniowe. Faktury grupowane będą według daty wpływu dokumentu, jednak elektroniczne archiwum dokumentów pozwala na grupowanie także według np. daty wystawienia faktury.

Archiwum elektroniczne będzie również utrzymywane dla dokumentów rozliczeniowych związanych z wydatkami pracowniczymi, delegacjami pracowniczymi. Faktury w formie elektronicznej nie będą przechowywane poza terytorium kraju.

Wnioskodawca dopuszcza w przyszłości możliwość przechowywania faktur w formie elektronicznej w postaci zdjęcia faktury i zapisu tego dokumentu w nieedytowalnym formacie np. JPG, PNG, GIF.

W odniesieniu do formy elektronicznej zachowana będzie również, zgodnie z obowiązującymi przepisami, taka sama autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność, jak w przypadku faktur przechowywanych w formie dotychczasowej – papierowej. Spółka bez problemu będzie mogła zidentyfikować tożsamość sprzedawcy (autentyczność), żadne dane na przedmiotowym dokumencie wymagane przepisami prawa nie zostaną zmienione (integralność), skan/PDF (lub ewentualnie zdjęcie dokumentu rozliczeniowego) będzie miał odpowiednią jakość, by móc zapewnić pełną możliwość odczytu danych na fakturze (czytelność).

Wersja elektroniczna (skan/PDF/zdjęcie) każdej faktury zakupowej będzie wiernym odzwierciedleniem wersji papierowej. Ich przechowywanie będzie odbywać się w sposób umożliwiający bezzwłoczne wygenerowanie zamieszczonych w systemie faktur i udostępnienie ich online na potrzeby ewentualnej kontroli przez organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej. Spółka umożliwi zatem naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej bezzwłoczny ich pobór oraz przetwarzanie danych w nich zawartych, stosownie do wskazanego powyżej artykułu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy dopuszczalne jest przechowywanie otrzymywanych w formie papierowej faktur zakupowych i innych dokumentów potwierdzających nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych, wyłącznie w formie elektronicznej i niszczenie papierowych wersji tych dokumentów, a także czy Wnioskodawca zachowa prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z przechowywanymi fakturami zakupowymi i innymi dokumentami dającymi prawo do odliczenia, wskazanymi w opisie zdarzenia przyszłego, jeżeli będą one przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej zgodnie z opisaną procedurą.

W przypadku obu wersji (papierowej i elektronicznej) otrzymywanych dokumentów księgowych (faktur), które będą następnie archiwizowane wyłącznie w formacie elektronicznym, zachowana będzie autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz ich czytelność. Przy tym Wnioskodawca, od strony technicznej, uniemożliwia ingerencję użytkownika oraz administratora systemu księgowego w treść zeskanowanych dokumentów.

Opisane wersje elektroniczne, opatrzone unikalną sygnaturą, będą przechowywane w sposób umożliwiający łatwą ich identyfikację, odszukanie i odtworzenie obrazu, do momentu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Wnioskodawca w każdym momencie może zapewnić dostęp do elektronicznego archiwum organowi podatkowemu, na jego żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób umożliwiający pobór i wydruk dokumentów na potrzeby postępowania podatkowego lub kontroli.

Przedstawiony opis zdarzenia przyszłego wskazuje zatem, że Wnioskodawca wypełni, wymienione w art. 112a ustawy, warunki przechowywania otrzymanych faktur. Ponadto Spółka wypełni wymogi wskazane w art. 106m ustawy, odnośnie zabezpieczenia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktur, które będą przechowywane w wersji elektronicznej.

Odnosząc się natomiast do przechowywania w formie elektronicznej innych niż faktury dokumentów księgowych, należy stwierdzić, że nie stosuje się do nich przepisów dotyczących przechowywania faktur, zawartych w ustawie. Przy czym z punktu widzenia przepisów o podatku od towarów i usług nie ma przeciwskazań do ich elektronicznego przechowywania.

Z kolei w kwestii odliczenia podatku art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przy czym prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego nie jest uzależnione ani od rodzaju faktury (papierowa/elektroniczna), ani od formy, w jakiej podatnik przechowuje faktury zakupowe. Prawidłowe przechowywanie dokumentów jest niezbędne do tego, aby podatnik nie utracił nabytego wcześniej prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku ewentualnej kontroli organów podatkowych, wymienionych w art. 112a ustawy, które to organy muszą mieć dostęp do otrzymanych przez podatnika faktur, w sposób wskazany w tym przepisie. Prawidłowość przechowywania faktur zostaje więc weryfikowana co do zasady przez organy podatkowe, które na podstawie przechowywanych przez podatnika dokumentów oceniają, czy podatnik miał podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego w związku z nabywanymi towarami i usługami.

Zatem jeśli Wnioskodawca, czynny podatnik podatku od towarów i usług będzie wykorzystywał nabywane towary i usługi dokumentowane ww. fakturami do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych z art. 88 ustawy.

Podsumowując, dopuszczalne jest przechowywanie otrzymywanych w formie papierowej faktur zakupowych i innych dokumentów potwierdzających nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych, wyłącznie w formie elektronicznej i niszczenie papierowych wersji tych dokumentów. Tym samym Wnioskodawca zachowa prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z przechowywanymi fakturami zakupowymi i innymi dokumentami (będącymi fakturami) dającymi prawo do odliczenia, jeżeli będą one przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej zgodnie z opisaną procedurą. Prawo to przysługuje pod warunkiem niezaistnienia pozostałych przesłanek negatywnych z art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie zadanych pytań nr 1 i 2 dotyczących podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.