0112-KDIL1-1.4012.591.2021.2.AR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2021 r. (data wpływu 6 września 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 listopada 2021 r. (data wpływu 15 listopada 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek uzupełniono w dniu 15 listopada 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również: Zainteresowany) w roku 1980 otrzymał w drodze zapisu gospodarstwo rolne wraz z gruntem o powierzchni (…) ha. Otrzymane gospodarstwo stanowi wyłącznie majątek osobisty Wnioskodawcy.

Z tytułu nabycia nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług).

W roku 1995 Wnioskodawca zawarł związek małżeński, w którym obowiązuje ustawowa wspólność majątkowa małżeńska. W roku 2004 Wnioskodawca wraz z Żoną zakupił grunt rolny o powierzchni (…) ha (majątek wspólny).

Od roku 2012, Żona Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą – usługi rolnicze (jest czynnym podatnikiem podatku VAT). W związku z prowadzoną działalnością, Żona Wnioskodawcy wykorzystuje grunt rolny nabyty wraz z Wnioskodawcą w roku 2012, jak i grunt rolny, który Wnioskodawca otrzymał w roku 1980 (jak zostało już wskazane wyżej, nieruchomość stanowi wyłączną własność Wnioskodawcy (stanowi jego majątek osobisty).

Przed rokiem 2012, nieruchomość nabyta w roku 1980 nie była oddana osobie trzeciej na podstawie jakiejkolwiek umowy do używania (w szczególności, najmu, dzierżawy, użyczenia); nieruchomość nie była też wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Z uwagi na zaplanowane czynności – przekazanie przez Wnioskodawcę wraz z Żoną całości gospodarstwa rolnego w ciągu (…) lat (w drodze darowizny) synowi, Wnioskodawca zamierza powiększyć posiadane gospodarstwo wraz z Żoną o (…) ha.

W tym celu, z części nieruchomości otrzymanej w roku 1980, Wnioskodawca wydzielił 13 działek. Wnioskodawca planuje sprzedać 7 działek (pow. ok. (…)m2- (…)m2 każda), pozostałe 6 działek ma zabezpieczyć majątek Wnioskodawcy i Córki (co najmniej jedna działka zostanie przekazana Córce celem wybudowania przez nią domu celem realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych). Stroną umów sprzedaży działek będzie wyłącznie Wnioskodawca (jak już podkreślono wyżej nieruchomość stanowi majątek osobisty Wnioskodawcy).

Działki, które Wnioskodawca zamierza sprzedać, posiadają następujące numery: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7. Przewidywane środki z tytułu sprzedaży działek pokryją ok. połowę kosztów nabycia nowej nieruchomości rolnej (pozostała część zostanie pokryta środkami z kredytu).

Decyzją z dnia (…) 2021 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy – budowy trzynastu budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz drogi wewnętrznej.

Przedmiotowa nieruchomość nie jest i nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, Wnioskodawca także nie składał żadnego wniosku w tym zakresie.

Nieruchomość położona jest przy drodze publicznej A – B, która powstała bez jakiejkolwiek inicjatywy Wnioskodawcy. Nieruchomość nie ma dostępu do mediów/przyłączy, Wnioskodawca nie dokonywał i nie będzie dokonywać jakichkolwiek czynności w tym zakresie.

Wnioskodawca nie podjął i nie zamierza podjąć działań marketingowych, takich jak reklama w środkach masowego, ogłoszenia o sprzedaży w portalach lub gazetach, korzystanie z pomocy biur pośrednictwa sprzedaży itp. Jedyną czynnością Wnioskodawcy jest postawienie tablicy na nieruchomości z ogłoszeniem o sprzedaży.

Wnioskodawca nie dokonał/nie zamierza ponieść nakładów w celu sprzedaży działek, w szczególności nie ogrodzi działek, nie urządzi zieleni. Jedyną rozważaną czynnością jest utwardzenie drogi wewnętrznej.

Przed sprzedażą działek nie będą wydane pozwolenia na budowę (Wnioskodawca nie złożył ani nie złoży żadnych wniosków w tym zakresie).

Niniejsze czynności (sprzedaż działek) traktuje jako jednorazowe związane z rozporządzeniem majątkiem prywatnym.

Wnioskodawca jest obywatelem polskim, na stałe zamieszkuje w Polsce, jest polskim rezydentem podatkowym.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej zarejestrowanej w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej: Wnioskodawca pobiera rentę z KRUS.

Wniosek uzupełniono w dniu 15 listopada 2021 r. o odpowiedzi na poniższe pytania:

1. Czy jest Pan czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, należy wskazać z tytułu prowadzenia jakiej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), dalej zwanej ustawą?

Odpowiedź: Nie.

2. Czy posiadał/posiada Pan status rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy, czyli rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych? Jeżeli tak, należy wskazać w jakim okresie.

Odpowiedź: Wnioskodawca posiadał taki status od roku 1980 do roku 2012.

3. Czy Pana małżonka będzie na moment sprzedaży czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?

Odpowiedź: Tak (co wymaga podkreślenia wyłącznie Wnioskodawca będzie stroną umowy sprzedaży).

4. Na podstawie jakiej umowy, Pana małżonka wykorzystuje w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej grunt należący do Pana majątku odrębnego (osobistego)? Czy jest to świadczenie odpłatne?

Odpowiedź: Umowa użyczenia; jest to świadczenie nieodpłatne.

5. Kiedy dokładnie – w którym roku – Pana małżonka rozpoczęła wykorzystywanie gruntu rolnego, należącego do Pana majątku osobistego, w prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej?

Odpowiedź: rok 2012.

6. W jaki konkretnie sposób nieruchomość (grunt rolny) należący do Pana majątku osobistego był przez Pana wykorzystywany od chwili wejścia w jego posiadanie (spadku) do momentu rozpoczęcia jego wykorzystywania przez Pana małżonkę w Jej działalności gospodarczej, tj. do jakich czynności (zwolnionych, opodatkowanych, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT)?

Odpowiedź: W związku ze statusem rolnika ryczałtowego był wykorzystywany do czynności zwolnionych z VAT (od momentu wejścia w życie ustawy o VAT, tj. rok 1993).

7. Czy ww. grunt rolny (z którego wydzielono przedmiotowe działki będące przedmiotem sprzedaży), należący do Pana majątku odrębnego był wykorzystywany przez Pana, (przez cały okres jego posiadania, tj. od momentu jego nabycia – spadku – do momentu rozpoczęcia wykorzystywania go przez Pana małżonkę w prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej) na cele prywatne (osobiste)? Jeśli tak, należy wskazać, jakie konkretnie cele prywatne Pan zaspokajał i w jakim okresie?

Odpowiedź: Nie.

8. Czy grunt rolny, należący do Pana majątku osobistego i z którego wydzielono działki mające być przedmiotem sprzedaż, był/jest/będzie do momentu sprzedaży wykorzystywany przez Pana lub Pana małżonkę wyłącznie do czynności zwolnionych? Informacji należy udzielić oddzielnie dla Pana i Pana małżonki wraz z podaniem podstawy prawnej zwolnienia.

Odpowiedź: W zakresie Wnioskodawcy w latach 1980-2021 z uwagi na status rolnika ryczałtowego nieruchomość była wykorzystywana do wykonywania czynności zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 (od momentu wejścia w życie ustawy o VAT a więc 1993 roku); w zakresie małżonki nie.

9. Czy ww. grunt rolny (z którego wydzielono przedmiotowe działki będące przedmiotem sprzedaży), należący do Pana majątku odrębnego kiedykolwiek był/będzie do dnia sprzedaży udostępniany osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej, np. umowy najmu, dzierżawy, użyczenia? Jeśli tak, należy wskazać, czy były/będą to umowy odpłatne i w jakim czasie obowiązywały/będą obowiązywać. Informacji należy udzielić odrębnie w odniesieniu do gruntu obejmującego siedem przedmiotowych działek.

Odpowiedź: Nie.

10. Czy nabycie w roku 1980 gruntu rolnego zostało wykonane w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (należy jednoznacznie określić, czy była to czynność opodatkowana, tj. czy został naliczony podatek VAT, czy była to czynność zwolniona)?

Odpowiedź: Nie zostało; czynność nie podlegała VAT z uwagi na fakt że w tej dacie nie obowiązywał w Polsce podatek od towarów i usług.

11. Czy wystąpił Pan o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla wszystkich siedmiu działek, które będą przedmiotem sprzedaży, tj. dla działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7? Jeśli tak, to jakie jest przeznaczenie dla ww. działek wynika z tego dokumentu. Informacji należy udzielić dla każdej działki będącej przedmiotem sprzedaży oddzielnie.

Odpowiedź: Nie, wniosek o warunki zabudowy został złożony w odniesieniu do nieruchomości/działki 8 z której zostały wydzielone przedmiotowe działki (tj. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7).

12. Dla jakiej konkretnie działki została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z dnia (…) 2021 r., o której mowa we wniosku?

Odpowiedź: Decyzja o warunkach zabudowy została wydana w odniesieniu do nieruchomości (działki 8), z której wydzielono przedmiotowe działki (tj. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7).

13. Czy ww. decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jest obowiązująca dla wszystkich ww. siedmiu działek, które mają być przedmiotem sprzedaży?

Odpowiedź: Decyzja o warunkach zabudowy została wydana w stosunku do nieruchomości/działki 8, z której wydzielono przedmiotowe działki (tj. 1, 2, 3, 4, 5, 6,7), stąd jest obowiązująca dla przedmiotowych działek (tj. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7).

14. Jeżeli ww. decyzja została wydana dla nieruchomości, z której Pan wydzielił przedmiotowe działki, to czy podział ww. nieruchomości spowodował utratę ważności ww. decyzji i gdyby ktoś zamierzał realizować budowę na siedmiu przedmiotowych działkach musiałby wystąpić o wydanie nowej decyzji czy też mógłby ją realizować w oparciu o decyzję z dnia (…) 2021 r.?

Odpowiedź: Nie, nie spowoduje, tj. gdyby ktoś zamierzał realizować budowę na siedmiu przedmiotowych działkach nie będzie musiał wystąpić o wydanie nowej decyzji, lecz będzie mógł ją realizować na podstawie decyzji z dnia (…) 2021 r.

15. Czy działki, mające być przedmiotem sprzedaży, na dzień dostawy będą zabudowane? Jeżeli tak, to należy wskazać:

a) jaki jest numer ewidencyjny/numery ewidencyjne działki/działek zabudowanych?

b) jakie dokładnie budynki/budowle lub ich części, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.), znajdują się na działce/działkach będącej/będących przedmiotem sprzedaży? Informacji należy udzielić dla każdej działki będącej przedmiotem sprzedaży oddzielnie.

c) czy znajdujące się na poszczególnych działkach budynki, budowle nabyte zostały wraz z działką/działkami, czy Pan je wybudował? Jeżeli wybudował, to czy i kiedy budowa budynku, budowli została zakończona? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdego budynku/budowli mającego być przedmiotem sprzedaży.

d) czy znajdujące się na poszczególnych działkach budynki, budowle lub ich części są Pana własnością i czy będą przedmiotem sprzedaży? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdego budynku/budowli mającego być przedmiotem sprzedaży.

e) czy nabycie ww. budynków/budowli lub ich części, zostało wykonane w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (należy jednoznacznie określić, czy była to czynność opodatkowana, tj. czy został naliczony podatek VAT, czy zwolniona)? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdego budynku/budowli mającego być przedmiotem sprzedaży.

f) czy w odniesieniu do budynków/budowli lub ich części, doszło już do pierwszego zasiedlenia, tj. do pierwszego zajęcia budynku/budowli (oddania do używania)? Jeżeli tak, to kiedy? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdego budynku/budowli lub ich części mających być przedmiotem sprzedaży.

g) czy między pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku/budowli lub ich części upłynął okres dłuższy, czy krótszy niż 2 lata? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdego budynku/budowli. Informacji należy udzielić odrębnie dla każdego budynku/budowli mającego być przedmiotem sprzedaży.

h) czy ponosił Pan wydatki na ulepszenie lub przebudowę danego budynku/budowli lub ich części w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej ww. obiektów, tj. dokonał istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany ich wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków ich zasiedlenia? Jeżeli ponosił takie wydatki, to:

- kiedy były one ponoszone?

- czy po dokonaniu tych ulepszeń były one oddane do użytkowania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej oraz czy w momencie ich dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata licząc od momentu oddania tych obiektów do użytkowania po dokonaniu ulepszeń?

- czy przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatków?

Informacji należy udzielić odrębnie dla każdego budynku/budowli mającego być przedmiotem sprzedaży.

i) czy obiekty w stanie ulepszonym były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych, np. najmu, dzierżawy, użyczenia lub innej umowy o podobnym charakterze? Jeśli tak, to czy w całości czy w części (jeśli w części, to w jakiej), w jakim okresie, i czy udostępnianie było odpłatne? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdego budynku/budowli mającego być przedmiotem sprzedaży.

j) czy budynki/budowle były wykorzystywane przez Pana wyłącznie do działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, należy wskazać, jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT Zainteresowany wykonywał/wykonuje wraz z podaniem podstawy prawnej zwolnienia. Informacji należy udzielić odrębnie dla każdej działki. Informacji należy udzielić odrębnie dla każdego budynku/budowli mającego być przedmiotem sprzedaży.

Odpowiedź: Nie, nie będą zabudowane.

16. W przypadku, gdy przedmiotowe działki na moment sprzedaży będą terenem niezabudowanym, należy wskazać:

a) które działki będą niezabudowane (należy podać nr ewidencyjne tych działek)?

b) czy dla działek niezabudowanych na moment ich sprzedaży obowiązywał będzie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego? Jeśli tak, należy wskazać, jakie przeznaczenie ww. działek wynikać będzie z ww. planu oraz należy podać symbole wraz z ich objaśnieniem (czy plan ten będzie poduszczał zabudowę poszczególnych działek budynkami lub budowlami)? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdej działki, która będzie przedmiotem sprzedaży.

Odpowiedź: W zakresie pkt a wszystkie działki tj. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 będą niezabudowane; w zakresie b - Wnioskodawca nie ma takiej wiedzy, nie składał i nie zamierza składać jakiegokolwiek wniosku w tym zakresie.

17. Czy przy nabyciu działek, nabyciu/budowie budynków/budowli lub ich części przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego? Jeżeli tak, należy wskazać, czy Pan z tego prawa skorzystał. Informacji należy udzielić odrębnie dla każdego budynku/budowli będącego przedmiotem sprzedaży oraz odrębnie dla każdej działki będącej przedmiotem sprzedaży.

Odpowiedź: Nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT (Wnioskodawca otrzymał niezabudowaną nieruchomość, z której dopiero teraz zostały wyodrębnione działki).

18. Czy posiada Pan jeszcze inne nieruchomości (lub udziały w nieruchomościach) przeznaczone w przyszłości do sprzedaży (oprócz opisanych we wniosku)?

Jeśli tak, należy wskazać:

a) ile i jakie to nieruchomości?

b) kiedy i w jaki sposób wszedł Pan w posiadanie tych nieruchomości?

c) w jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Pana?

d) w jaki sposób nieruchomości były wykorzystywane przez Pana od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży?

e) kiedy dokonał Pan ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży?

f) ile działek zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, jeśli zabudowanych to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?

g) czy z tytułu ich sprzedaży odprowadzał Pan podatek VAT, składał deklaracje VAT-7 oraz zgłoszenie rejestracyjne VAT-R?

Odpowiedź: Wnioskodawca rozważa sprzedaż jeszcze 5 działek, działki powstały z wydzielenia z tej samej nieruchomości, z której wydzielono działki będące przedmiotem wniosku o interpretację:

a) 5 działek wydzielonych z nieruchomości, z której wydzielono działki będące przedmiotem wniosku; tożsamy status z działkami będącymi przedmiotem rozpatrywanego wniosku,

b) Nieruchomość, z której wydzielono 5 działek, otrzymał w drodze zapisu gospodarstwa rolnego w roku 1980,

c) otrzymał w drodze zapisu – cel prowadzenie gospodarstwa rolnego,

d) nieruchomość była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w latach 1980-2012 jako rolnika ryczałtowego, od 2012 wykorzystuje małżonka w prowadzonej działalności,

e) nie dokonał sprzedaży,

f) nie dokonał sprzedaży,

g) w związku z brakiem sprzedaży pytanie bezprzedmiotowe.

19. Czy udzieli Pan pełnomocnictwa lub jakiegokolwiek innego umocowania prawnego osobie trzeciej do działania w Pana imieniu w związku ze sprzedażą przedmiotowych siedmiu działek? Jeżeli tak, należy wskazać zakres pełnomocnictwa oraz jakie czynności związane z przygotowaniem działek do sprzedaży wykonał/wykona Pana pełnomocnik.

Odpowiedź: Nie.

20. Czy prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze?

Odpowiedź: Nie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowych działek, o których mowa wyżej będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując sprzedaży działek powstałych na skutek podziału części wyodrębnionej nieruchomości stanowiącej majątek prywatny Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT. Czynności tej, zdaniem Wnioskodawcy, nie można uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, tym samym sprzedaż działek nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Uzasadnienie.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT.

Podatnikami – według przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegająca opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku VAT ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jeśli więc osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku prywatnego, a czynność ma charakter okazjonalny nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Przy czym przez majątek prywatny wobec braku jego definicji, zdaniem Wnioskodawcy, należy traktować majątek, który nie jest związany z działalnością gospodarczą.

W tym miejscu warto wskazać na treść orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i 181/10. TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Wyprzedaż majątku prywatnego przez osobę fizyczną, nawet jeżeli przybierze w określonym przedziale czasowym charakter częstotliwy, nie może być uznana za działalność handlową, czyniącą ten podmiot podatnikiem podatku od towarów i usług.

Co więcej TSUE wskazał, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić że Wnioskodawca nie będzie podatnikiem podatku VAT z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek. Jednorazowe ogłoszenie nie może być uznane za przekraczające formę zwykłego ogłoszenia i wskazujące, że Wnioskodawca działa jak handlowiec (tak np. NSA w wyroku z 9 maja 2014 r., I FSK 811/13). Także pozostałe czynności związane z sprzedażą działek nie mogą być traktowane jak działanie profesjonalisty. TSUE w wyroku C-180/10 i C-181/10 wyraźnie wskazał, że nawet podział nieruchomości na mniejsze, atrakcyjniejsze działki jest wciąż zarządem majątkiem prywatnym. Ponadto co podkreślił TSUE. że za podatnika można uznać osobę angażująca „środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT”, gdy „podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami”.

Wnioskodawca nie zaangażował środków podobnych do tych, które wykorzystałyby osoby profesjonalnie zajmujące się obrotem nieruchomościami. Skala czynności podjętych przez Wnioskodawcę wskazuje wyłącznie na okazjonalne działanie niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej w tym zakresie.

Jak zostało już wskazane w opisie sprawy, Wnioskodawca dokona sprzedaży działek samodzielnie (z uwagi na to, że stanowią jego majątek osobisty nie wchodzący w skład majątku wspólnego).

Regulacje ustawy o VAT nie wymieniają małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Dla określenia zakresu podmiotowego opodatkowania podatkiem VAT istotne jest zatem ustalenie, kto faktycznie dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, działając przy tym w charakterze wskazanym w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Podobne stanowisko przedstawił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 20 marca 2018 r. znak 0112-KDIL2-1.4012.73.2018.2.MC. Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, dotyczących stosunków majątkowych między małżonkami, nic nie uprawnia do wniosku, że wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez jednego z małżonków (sprzedaż towarów, odpłatne świadczenie usług, import itp.) czyni podatnikiem tego podatku również drugiego małżonka, gdy czynności te dotyczą składników ich majątku wspólnego, a przychód uzyskany z wykonywania tych czynności stanowi ich majątek dorobkowy.

Podsumowując okoliczność, że Żona Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, w żaden sposób nie wpływa na sytuację podatkową Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zatem zauważyć, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. „Teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania VAT sprzedaży działek istotne jest, czy sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje poza działalnością gospodarczą nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Trybunał nie uznał za podatnika VAT w rozumieniu prawa UE osoby fizycznej dokonującej sprzedaży gruntu, która prowadziła działalność rolniczą na tym gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, jeżeli nie wykonywała ona dodatkowych czynności (oprócz podziału) w związku z tą sprzedażą.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca będzie działać w charakterze podatnika, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowany podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać, nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Ponadto należy wskazać, że elementami przesądzającymi o uznaniu transakcji sprzedaży działek za prowadzenie działalności gospodarczej jest cel nabycia oraz całokształt działań, jakie Wnioskodawca podejmował w odniesieniu do tego gruntu przez cały okres jego posiadania.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika, że aby nieruchomość stanowiła majątek prywatny, to podatnik musi w całym okresie jej posiadania wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości, czy jej części, w ramach majątku osobistego.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 710 Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Z art. 712 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że jeżeli umowa nie określa sposobu używania rzeczy, biorący może rzeczy używać w sposób odpowiadający jej właściwościom i przeznaczeniu.

Stosownie do § 2 ww. przepisu, bez zgody użyczającego biorący nie może oddać rzeczy użyczonej osobie trzeciej do używania.

Zgodnie z art. 713 Kodeksu cywilnego, biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej. Jeżeli poczynił inne wydatki lub nakłady na rzecz, stosuje się odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia.

Ponadto, zaznaczenia wymaga, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359).

Stosownie do art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

1. przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej;

2. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił;

3. prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom;

4. przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków;

5. prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie;

6. przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość;

7. wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków;

8. przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków;

9. prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy;

10. przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z zawartego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nabył nieruchomość gruntową w roku 1980 w drodze zapisu gospodarstwa rolnego. Nieruchomość (grunt rolny) stanowi majątek odrębny (osobisty) Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nieruchomość nie była też wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zainteresowany – do roku 2012 rolnik ryczałtowy – w latach 1980-2012 wykorzystywał przedmiotową nieruchomość (grunt rolny) na cele rolnicze a od roku 2012 nieruchomość jest również wykorzystywana w działalności gospodarczej małżonki Wnioskodawcy, na podstawie umowy użyczenia (nieodpłatnie). Ponadto, ww. grunt rolny nie był/nie będzie do dnia sprzedaży przedmiotem umowy najmu czy też dzierżawy, tym samym Wnioskodawca nie czerpał/nie będzie czerpał z nieruchomości jakichkolwiek pożytków. W roku 1980 Zainteresowany wydzielił z części nieruchomości trzynaście działek, w tym siedem będących przedmiotem sprzedaży, tj. działki nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7. Przedmiotowe działki są niezabudowane, w marcu 2021 r. Zainteresowany uzyskał dla działki nr 8 (z której zostały wydzielone ww. przedmiotowe działki) decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (budowa budynków mieszkalnych i drogi wewnętrznej). Jak podkreślił Zainteresowany – ww. decyzja jest również obowiązująca dla siedmiu działek będących przedmiotem sprzedaży. Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Wnioskodawca nie udzielił pełnomocnictwa lub jakiegokolwiek innego umocowania prawnego osobie trzeciej do działania w Jego imieniu w związku ze sprzedażą przedmiotowych siedmiu działek. Wnioskodawca nie ponosił i nie poniesie do momentu sprzedaży nakładów związanych z przygotowaniem ich do sprzedaży (działki nie posiadają przyłączy/mediów, nie są również ogrodzone). Wnioskodawca nie podjął i nie zamierza podjąć działań marketingowych, tj. reklama w środkach masowego przekazu, ogłoszenia o sprzedaży w gazetach, portalach internetowych, korzystania z pomocy biur pośrednictwa sprzedaży itp. Środki z tytułu sprzedaży ww. działek pokryją część kosztów nabycia nowej nieruchomości rolnej.

Zatem, nie wystąpił taki ciąg zdarzeń, który wskazywałby na aktywność Zainteresowanego w zakresie obrotu nieruchomościami. Sama tylko okoliczność, że Wnioskodawca umieścił ogłoszenie na tablicy informacyjnej (działania marketingowe niewykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia), dokonał podziału działki nr 8 na trzynaście mniejszych działek (w tym sześć działek będących przedmiotem sprzedaży), celem sprzedaży tylko części nieruchomości, czy uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla działki nr 8, nie może przesądzać o tym, że sprzedaż przedmiotowych siedmiu działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7 (wydzielonych z działki nr 8) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto, z powołanych powyżej wyroków TSUE wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), natomiast w rozpatrywanej sprawie nie występuje zbiór tych zorganizowanych działań. Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w związku ze sprzedażą siedmiu działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7, nie powodują, że należy uznać Wnioskodawcę za osobę podejmującą aktywne działania w celu dokonania sprzedaży gruntów, angażującą środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

W związku z powyższym sprzedaż przedmiotowych siedmiu działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7 stanowi działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Odnosząc się zatem do sprzedaży przedmiotowych siedmiu działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7 stwierdzić należy, że czynności podjęte przez Wnioskodawcę nie wykraczają poza zakres zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawcy i nie stanowią działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca nie dokonywał czynności typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanych przez handlowców. Brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności przesądza o tym, że zbycie działek przez Wnioskodawcę nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem, dokonując sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7 Zainteresowany będzie korzystał z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie stanowi wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży przedmiotowych działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7 a dostawę ww. działek cech czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.