0112-KDIL1-1.4012.572.2021.2.MG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2021 r. (data wpływu 31 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 październik 2021 r. (data wpływu 28 październik 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy. Wniosek uzupełniono w dniu 28 października 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, pełnomocnictwo szczególne oraz brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od roku 2017 Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą A, obejmującą zakresem działalność w zakresie specjalistycznego projektowania (przeważające 74.10.Z). W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni wykonuje czynności polegające na tworzeniu kompleksowego Projektu aranżacji wnętrz, który składa się z trzech części, tj. Projektu koncepcyjnego, Projektu kolorystyki i wyposażenia oraz Projektu wykonawczego.

Projekt koncepcyjny obejmuje wykonanie:

─ Projektu funkcjonalnego,

─ makiety 3D.

Projekt kolorystyki i wyposażenia obejmuje wykonanie:

─ wizualizacji 3D,

─ zestawienia materiałów wykończeniowych i wyposażenia.

Projekt wykonawczy obejmuje zaś wykonanie:

─ schematu rozmieszczenia punktów elektrycznych i wodno-kanalizacyjnych,

─ widoków ścian pomieszczeń.

Zakres wykonywanych ww. czynności umożliwia Wnioskodawczyni skorzystanie ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT (podatek od towarów i usług) (zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy), z uwagi na osiągane przychody nieprzekraczające 200 tys. zł.

Część klientów zamawiających u Wnioskodawczyni wykonanie Projektu aranżacji wnętrz jest zainteresowana także usługą nadzoru autorskiego nad Projektami Wnioskodawczyni, co wiąże się z koniecznością poszerzenia wykonywanych usług o tzw. nadzór autorski.

Poszerzenie zakresu wykonywanych usług miałoby na celu jedynie zapewnienie Klienta/Zleceniodawcy, iż zaprezentowany Projekt zostanie wykonany zgodnie z założeniami autora (Wnioskodawczyni). Tak więc, czynności wykonywane w ramach tej usługi miałyby jedynie zagwarantować prawidłowość realizacji zamówionego Projektu.

Przy czym należy podkreślić, iż Wnioskodawczyni wykonując powyższe usługi nie zamierza wykonywać żadnych czynności, których istotą jest jakiegokolwiek rodzaju doradztwo (inżynieryjne, techniczne, czy też inne), bowiem celem poszerzenia zakresu usług jest jedynie nadzór nad wykonanym Projektem i zagwarantowanie jego wykonania zgodnie z założeniami.

W związku z planowanym poszerzeniem swoich usług o wspomniany nadzór autorski, Wnioskodawczyni powzięła wątpliwości, co do możliwości dalszego korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT.

Wniosek został uzupełniony w dniu 28 października 2021 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy o informację, że Wnioskodawczyni nie wykonuje i nie zamierza wykonywać żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni poszerzając zakres wykonywanych czynności o usługi z zakresu nadzoru autorskiego nad swoimi Projektami aranżacji wnętrz będzie miała prawo do dalszego korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawczyni, będzie miała prawo nadal korzystać ze zwolnienia podmiotowego (przy założeniu braku przekroczenia limitu 200 tys. zł), z uwagi na fakt, iż czynności wykonywane w ramach nadzoru autorskiego nie będą obejmowały żadnego rodzaju usług doradztwa.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

─ prawnicze,

─ w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

─ jubilerskie.

Jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego w tym związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Przy czym należy podkreślić , iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „doradztwo”. W potocznym rozumieniu termin ten obejmuje szereg usług doradczych, np. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy odwołać się do wykładni językowej.

Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego PWN (Warszawa rok 1994), „doradzać” znaczy: udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Odwołując się do wykładni językowej przedstawionej w Słowniku Języka Polskiego PWN „doradca” to „ten, kto udziela porad”. Natomiast, w myśl wskazanego Słownika Języka Polskiego PWN, „doradzać” oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”.

Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym „doradztwo” to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się osobę, która udziela porad, doradza.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą możliwości dalszego korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, w przypadku poszerzenia usług o nadzór autorski nad wykonywanymi Projektami aranżacji wnętrz.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powyższą analizę pojęcia usług doradczych, należy stwierdzić, że wskazane przez Wnioskodawczynię usługi, które zamierza świadczyć w ramach działalności gospodarczej nie będą stanowiły, usług w zakresie doradztwa, które są wyłączone ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Wnioskodawczyni bowiem na żadnym etapie nie będzie wykonywać żadnych czynności, których istotą jest jakiegokolwiek rodzaju doradztwo (inżynieryjne, techniczne, czy też inne). Wykonywane usługi nie będą polegać na udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień charakterystycznych dla usług doradztwa. Celem poszerzenia zakresu usług jest jedynie nadzór autorski nad wykonanym projektem i zagwarantowanie jego wykonania zgodnie z założeniami. Podkreślenia wymaga fakt, iż nadzór będzie obejmował tylko Projekty, którego Wnioskodawczyni jest autorem. W żadnym przypadku nie będzie ona pełnić nadzoru nad projektem wykonanym przez osobę trzecią.

Zaprezentowane stanowisko potwierdzają liczne interpretacje indywidualne w tym:

1. Interpretacja indywidualna z dnia 27 marca 2019 r. (`(...)`) Od (`(...)`) 2018 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą obejmującą zakresem inżynierię i związane z nią doradztwo techniczne (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 71.12.Z). W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności wykonuje czynności polegające wyłącznie na pełnieniu funkcji projektanta (opracowywanie dokumentacji technicznej, projektowej, rysunków, pełnieniu nadzoru autorskiego) zgodnie z ustawą – Prawo Budowlane. Wnioskodawca nie wykonuje i nie zamierza wykonywać żadnych czynności, których istotą jest jakiegokolwiek rodzaju doradztwo (inżynieryjne, techniczne, czy też inne).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie: Czy Wnioskodawca wykonując usługi z zakresu: pełnienia funkcji projektanta (opracowywanie dokumentacji technicznej, projektowej, rysunków, pełnieniu nadzoru autorskiego) zgodnie z ustawą – Prawo Budowlane, zgodnych z PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) z dnia 4 września 2015 r. pod numerami: 71.12.Z ma prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z opłacania podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Organ podatkowy uznał , iż skoro w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowany – jak wskazał we wniosku – nie wykonuje usług doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku do momentu przekroczenia wartości sprzedaży określonej na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, czyli przewidywanej wartości sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, określonej w art. 113 ust. 1 ustawy.

2. Interpretacja indywidualna z dnia 21 lutego 2020 r. (`(...)`). Od dnia 25 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą polegającą na sprawowaniu samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie zgodnie z ustawą – Prawo Budowlane, to jest funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego lub/i kierownika budowy/robót. Zakres działalności obejmuje również sporządzanie dokumentacji projektowych oraz kosztorysów inwestorskich. W ramach sporządzanych projektów zamawiający niejednokrotnie wymaga pełnienia nadzoru autorskiego. PKD klasyfikuje taką działalność pod numerem 71.12.Z – działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowany nie zamierza wykonywać jakichkolwiek czynności doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powyższym Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku płacenia podatku od towarów i usług VAT?

Organ podatkowy uznał, że w sytuacji, gdy Zainteresowany wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku i czynności te – jak wskazał Wnioskodawca – nie polegają na udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień charakterystycznych dla usług doradztwa, a wartość sprzedaży zarówno w roku 2018, jak i w roku 2019 nie przekroczyła kwoty 200.000 zł, to Wnioskodawca ma prawo korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy do momentu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej przekroczy w trakcie roku podatkowego łącznie kwotę 200.000 zł lub gdy Wnioskodawca zacznie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawczyni w świetle przedstawionej sytuacji będzie miała prawo do dalszego korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług do wysokości sprzedaży określonej na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, pomimo poszerzenie wykonywanych usług o nadzór autorski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 lub art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 4 października 2021 r., podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 5 października 2021 r., podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy, wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z ust. 9 cyt. artykułu, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do treści art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

─ energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

─ wyrobów tytoniowych,

─ samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

─ preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

─ komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

─ urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

─ maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

─ pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

─ motocykli (PKWiU ex 45.4);

2. świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Zatem, jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego w tym związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego Słownika, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni od roku 2017 prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą obejmującą działalność w zakresie specjalistycznego projektowania (przeważające 74.10.Z). W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni wykonuje czynności polegające na tworzeniu kompleksowego Projektu aranżacji wnętrz, który składa się z trzech części, tj. Projektu koncepcyjnego, Projektu kolorystyki i wyposażenia oraz Projektu wykonawczego.

Projekt koncepcyjny obejmuje wykonanie:

─ Projektu funkcjonalnego,

─ makiety 3D.

Projekt kolorystyki i wyposażenia obejmuje wykonanie :

─ wizualizacji 3D,

─ zestawienia materiałów wykończeniowych i wyposażenia.

Projekt wykonawczy obejmuje zaś wykonanie:

─ schematu rozmieszczenia punktów elektrycznych i wodno-kanalizacyjnych,

─ widoków ścian pomieszczeń.

Zakres wykonywanych ww. czynności umożliwia Wnioskodawczyni skorzystanie ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT (zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy), z uwagi na osiągane przychody nieprzekraczające 200 tys. zł.

Część klientów zamawiających u Wnioskodawczyni wykonanie Projektu aranżacji wnętrz jest zainteresowana także usługą nadzoru autorskiego nad Projektami Wnioskodawczyni, co wiąże się z koniecznością poszerzenia wykonywanych usług o tzw. nadzór autorski.

Poszerzenie zakresu wykonywanych usług miałoby na celu jedynie zapewnienie Klienta/Zleceniodawcy, iż zaprezentowany Projekt zostanie wykonany zgodnie z założeniami autora (Wnioskodawczyni). Tak więc, czynności wykonywane w ramach tej usługi miałyby jedynie zagwarantować prawidłowość realizacji zamówionego Projektu.

Przy czym należy podkreślić, iż Wnioskodawczyni wykonując powyższe usługi nie zamierza wykonywać żadnych czynności, których istotą jest jakiegokolwiek rodzaju doradztwo (inżynieryjne, techniczne, czy też inne), bowiem celem poszerzenia zakresu usług jest jedynie nadzór nad wykonanym projektem i zagwarantowanie jego wykonania zgodnie z założeniami.

Wnioskodawczyni nie wykonuje i nie zamierza wykonywać żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Wątpliwości Zainteresowanej dotyczą ustalenia, czy Wnioskodawczyni poszerzając zakres wykonywanych czynności o usługi z zakresu nadzoru autorskiego nad swoimi Projektami aranżacji wnętrz będzie miała prawo do dalszego korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do powyższego należy ponownie wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Jak wskazano powyżej zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego. Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Jak wskazała Wnioskodawczyni, wykonując powyższe usługi nie zamierza wykonywać żadnych czynności, których istotą jest jakiegokolwiek rodzaju doradztwo (inżynieryjne, techniczne, czy też inne), bowiem celem poszerzenia zakresu usług jest jedynie nadzór nad wykonanym Projektem i zagwarantowanie jego wykonania zgodnie z założeniami. Ponadto Wnioskodawczyni nie wykonuje i nie zamierza wykonywać żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Poza tym zakres wykonywanych ww. czynności umożliwia Wnioskodawczyni skorzystanie ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT (zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy), z uwagi na osiągane przychody nieprzekraczające 200 tys. zł.

Analiza treści wniosku oraz cytowanych przepisów prawa podatkowego prowadzi zatem do stwierdzenia, że w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej faktycznie wykonuje wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku i czynności te nie obejmują usług w zakresie doradztwa, to Wnioskodawczyni ma prawo do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, do momentu przekroczenia wartości sprzedaży określonej zgodnie z ww. przepisem, czyli wartości sprzedaży określonej w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawczyni poszerzając zakres wykonywanych czynności o usługi z zakresu nadzoru autorskiego nad swoimi Projektami aranżacji wnętrz będzie miała prawo do dalszego korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, pod warunkiem nieprzekroczenia limitu wartości sprzedaży wskazanego w tym przepisie oraz niewykonywania czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawczyni. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.