📖 Pełna treść interpretacji
WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)
Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z 17 lutego 2021 r. (o tej samej dacie wpływu), uzupełnionego pismami z: 9 kwietnia 2021 r. (o tej samej dacie wpływu), 24 czerwca 2021 r. (o tej samej dacie wpływu), 4 sierpnia 2021 r. (o tej samej dacie wpływu), także 4 sierpnia 2021 r. (data wpływu 10 sierpnia 2021 r.), 20 września 2021 r. (o tej samej dacie wpływu), 20 października 2021 r. (o tej samej dacie wpływu) oraz 4 listopada 2021 r. (o tej samej dacie wpływu), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.
Przedmiot wniosku: towar (świadczenie kompleksowe) – dostawa budynku usługowego, (…) wraz z wyposażeniem trwale związanym z budynkiem i infrastrukturą towarzyszącą oraz prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony będzie budynek i infrastruktura towarzysząca.
Opis: (…) dostawa budynku usługowego wraz z wyposażeniem trwale związanym z budynkiem i infrastrukturą towarzyszącą oraz prawem użytkowania wieczystego działek gruntu, na których posadowiony będzie budynek i infrastruktura towarzysząca, (…)
Rozstrzygnięcie: PKOB 12
Stawka podatku od towarów i usług: 23%
Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy
Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług
UZASADNIENIE
W dniu 17 lutego 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania świadczenia kompleksowego – dostawy budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony będzie ten budynek, oraz wskazanymi dodatkowymi składnikami majątkowymi według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) na potrzeby stosowania art. 41 ust. 12-12c ustawy.
W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru:
(…) prawo użytkowania wieczystego działki gruntu wraz z własnością posadowionego na tej działce budynku (dalej: „Budynek”), jak również dodatkowe składniki majątkowe z tym związane, (…)
(…)
Zgodnie z MPZP działki ewidencyjne (…) znajdują się na terenie usług i usług administracji.
(…)
W odpowiedzi na wezwanie tut. organu z 2 czerwca 2021 r., nr (`(...)`), Wnioskodawca w dniu 24 czerwca 2021 r. uzupełnił i doprecyzował wniosek o następujące informacje:
Na moment planowanej transakcji, działki będą geodezyjnie wyodrębnione, ale będą one objęte jedną księga wieczystą.
Budynek będzie posadowiony na obu działkach (…).
(…) głównym celem, na który będzie przeznaczony Budynek, będzie udostępnianie Apartamentów do celów zakwaterowania.
(…)
W wyniku analizy zebranego materiału dowodowego oraz charakteru opisanego świadczenia tut. organ pismem z 27 sierpnia 2021 r., nr (`(...)`), poinformował Wnioskodawcę, że w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym w zakresie w jakim przedstawił to Wnioskodawca, tylko ze świadczeniem obejmującym: dostawę budynku wraz z wyposażeniem trwale wbudowanym, położonego na działkach (…) wraz z infrastrukturą towarzyszącą – i w takim zakresie możliwe jest wydanie wiążącej informacji stawkowej.
W związku z powyższym tut. organ wezwał Wnioskodawcę do skorygowania zakresu wniosku i uzupełnienia go o dodatkowe niezbędne informacje.
W odpowiedzi, pismem z 20 września 2021 r., Wnioskodawca skorygował zakres wniosku do wyżej wskazanego oraz podał następujące informacje uzupełniające:
(…)
W związku z informacjami podanymi przez Wnioskodawcę w ww. uzupełnieniu w zakresie wyposażenia trwale związanego z budynkiem tut. organ pismem z 30 września 2021 r., nr (`(...)`), m.in. poinformował Wnioskodawcę, że:
(…) elementy wyposażenia budynku, które nie są w sposób trwały związane z jego bryłą, jako mogące być odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości, stanowią wyposażenie niebędące częściami składowymi.
(…)
W związku z powyższym tut. organ w ww. piśmie wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez podanie dodatkowych informacji i wskazanie skorygowanego katalogu zamkniętego wyposażenia trwale związanego z budynkiem, które stanowić będzie element przedmiotowego świadczenia kompleksowego jako część składowa budynku.
W uzupełnieniu z 20 października 2021 r. Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na postawione przez tut. organ pytania:
(…)
Biorąc powyższe pod uwagę, ponieważ Wnioskodawca nie uwzględnił w zacytowanym uzupełnieniu ww. wskazań tut. organu dotyczących wyposażenia trwale związanego z budynkiem, pismem z dnia 25 października 2021 r., nr (`(...)`), ponownie wezwano Wnioskodawcę do doprecyzowania wniosku poprzez skorygowanie zakresu przedmiotowego świadczenia kompleksowego w tej części.
W odpowiedzi, pismem z 4 listopada 2021 r., Wnioskodawca skorygował zakres przedmiotowego świadczenia kompleksowego w części dotyczącej wyposażenia trwale związanego z budynkiem do następujących elementów: (…)
Podsumowując, w toku postępowania Wnioskodawca doprecyzował ostatecznie zakres przedmiotowego wniosku do świadczenia kompleksowego (dostawy towaru) obejmującego budynek usługowy wraz z wyposażeniem trwale związanym z budynkiem i infrastrukturą towarzyszącą oraz prawem użytkowania wieczystego działek gruntu, na których posadowiony będzie budynek i infrastruktura towarzysząca, (…)
Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (dostawa towaru)
Podkreślić należy, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.
Zagadnienie to było przedmiotem orzeczeń wydanych przez Trybunał Sprawiedliwości. Można tu przywołać na przykład wyrok z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 – Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v. Staatssecretaris van Financiën oraz wyrok z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 – Aktiebolaget NN v. Skatteverket, z których wynika, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, są ze sobą tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT (podatek od towarów i usług).
Powyższe stanowisko potwierdził także NSA w wyroku z 1 kwietnia 2015 r., sygn. akt I FSK 2134/13, w którym wskazał, że „każda transakcja powinna być zwykle uznawana za odrębną i niezależną, a transakcja złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności podatku VAT. Należy zatem w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej transakcji, celem określenia, czy podatnik zapewnia klientowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy jedno świadczenie. Przy czym jedno świadczenie występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez podatnika na rzecz klienta są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny”.
Jak wynika z orzecznictwa TSUE, w przypadku gdy transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, w celu określenia po pierwsze, czy chodzi o dwa lub więcej świadczenia odrębne, czy też jest to jedno świadczenie złożone z kilku czynności, a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku to jedno świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako dostawa towarów, czy jako świadczenie usług. Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia
Pojedyncze świadczenie kompleksowe ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą (główną), podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.
Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, gdy cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.
Jeżeli jednak w skład świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności zasadniczej, głównej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.
Przechodząc na grunt przedmiotowej sprawy należy uznać, że głównym elementem opisanego świadczenia jest dostawa budynku. Zatem świadczenie kompleksowe będą tworzyły z tym budynkiem te elementy, które będą z nim ściśle związane.
W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, opodatkowana jest również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
W analizowanym przypadku nie budzi zatem wątpliwości, że dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu (…) oraz dostawa budynku położonego na obu wymienionych działkach są nierozerwalnie ze sobą związane i co do zasady nie tworzą świadczenia kompleksowego, ale w świetle przytoczonego wyżej przepisu należy je traktować całościowo.
W zakresie wyposażenia przedmiotowego budynku należy wskazać, jak zaznaczył WSA w Warszawie w wyroku z dnia 30 sierpnia 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 2522/16, że: „Szczególnie istotne jest istnienie więzi fizycznej – jako tej, która rozróżnia elementy wyposażenia wbudowanego oraz ruchomego, pozwalając te pierwsze potraktować jako część budynku, a w rezultacie – zastosować do nich stawkę podatku VAT właściwą dla budynku. Tylko istnienie więzi fizycznej pozwala na uznanie, że mimo że mamy do czynienia z zabudową, czyli tymi elementami, które samoistnie nie stanowią elementów budynków, należy je – właśnie przez fakt tego przyłączenia – traktować jako część budynku.”
Zatem w przedmiotowej sprawie te elementy wyposażenia, które będą trwale związane z budynkiem (opisane stałe elementy w zabudowie, wmontowane w sposób stały), należy traktować jako jedną z nim całość.
W świetle powyższego należy stwierdzić, że wszelkie elementy wyposażenia, które będą połączone z budynkiem w sposób trwały (będąc jego częściami składowymi) stanowią nierozerwalną część tej rzeczy. Czynność dostawy rzeczy głównej i związanych z nią trwale elementów składowych będzie zatem jedną czynnością dostawy. Nie można bowiem przenieść prawa do rozporządzania tą rzeczą bez przenoszenia własności jej części składowych.
Za element pomocniczy względem dostawy przedmiotowego budynku, stanowiący razem z nim świadczenie kompleksowe, należy z kolei uznać infrastrukturę towarzyszącą zlokalizowaną na tym samym gruncie (tj. wymienione w opisie przyłącza oraz pomocnicze obiekty związane z budynkiem), która na moment sprzedaży będzie objęta razem z budynkiem i gruntem jedną księgą wieczystą. Każdy z elementów infrastruktury towarzyszącej będzie przynależeć do przedmiotowego budynku, nie stanowiąc samodzielnego bytu, i zapewniać możliwość użytkowania tego budynku zgodnie z jego przeznaczeniem, zatem rozdzielenie przedmiotu sprzedaży na budynek oraz infrastrukturę towarzyszącą miałoby charakter sztuczny.
Biorąc powyższe pod uwagę i reasumując należy uznać, że w przedmiotowej sprawie dla celów podatku VAT świadczenie kompleksowe stanowić będzie dostawa towaru – budynku, (…) wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu i wyposażeniem trwale związanym z tym budynkiem (jako element główny) oraz infrastruktury towarzyszącej zbudowanej na tym gruncie, związanej funkcjonalnie z budynkiem (jako element pomocniczy). W związku z tym całe świadczenie należy klasyfikować tak, jak budynek – według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB).
Uzasadnienie klasyfikacji towaru
Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, ze zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, ze zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.
Zgodnie z art. 42a pkt 2 lit. a ustawy WIS zawiera m.in. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi.
Zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.), przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Z kolei budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.
Każdy obiekt budowlany klasyfikowany jest zgodnie z jego przeważającym przeznaczeniem, przy uwzględnieniu charakteru technicznego obiektu (np. budynek, budowla). W przypadku budynków przeznaczonych lub użytkowanych do wielu celów klasyfikuje się je w jednej pozycji PKOB, zgodnie z ich głównym użytkowaniem, wyrażonym w m2 powierzchni użytkowej, przeznaczonej na ten cel.
Za jednostkę klasyfikacyjną przyjmuje się zwykle pojedynczy obiekt budowlany. Budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej przeznaczona jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.
Z opisu przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniach wynika, że przedmiotowy budynek będzie budynkiem usługowym, zlokalizowanym na działkach, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego znajdują się na terenie usług i usług administracji, a głównym celem, na który będzie przeznaczony, będzie udostępnianie apartamentów do celów tymczasowego zakwaterowania.
(…)
Podana we wniosku „Kategoria obiektu budowlanego XIV” dla przedmiotowego budynku zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.) dotyczy budynków zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego, jak: hotele, motele, pensjonaty, domy wypoczynkowe, schroniska turystyczne.
Odnosząc się do klasyfikacji przedmiotowego budynku należy zatem wskazać na dział 12 PKOB „Budynki niemieszkalne”, a w nim grupę 121 „Hotele i budynki zakwaterowania turystycznego”, w której mieści się klasa 1211 „Budynki hoteli”, obejmująca m.in. „Hotele, motele, gospody, pensjonaty i podobne budynki oferujące zakwaterowanie, z restauracjami lub bez”.
W związku z powyższym oraz w oparciu o przedstawiony opis, świadczenie kompleksowe obejmujące dostawę budynku usługowego, (…) wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu i wyposażeniem trwale związanym z tym budynkiem oraz infrastruktury towarzyszącej należy klasyfikować w grupowaniu PKOB 12.
Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług
W myśl art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Z kolei na mocy art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.
Przy czym w myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:
- stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;
- stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
Natomiast zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:
-
kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
-
wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.
Jak wskazano wyżej, kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowiony został budynek, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynku lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Zgodnie z art. 41 ust. 12 pkt 1 ustawy stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2020 r. poz. 261, ze zm.), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.
Obiekty budownictwa mieszkaniowego to – jak wynika z art. 2 pkt 12 ustawy – budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.
Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, warunkiem zastosowania 8% stawki podatku, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części. Po drugie obiekty budowlane lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku.
W analizowanej sprawie Wnioskodawca wskazał we wniosku, że działki ewidencyjne (…), na których posadowiony zostanie przedmiotowy budynek, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego znajdują się na terenie usług i usług administracji, a budynek klasyfikowany będzie do Kategorii obiektu budowlanego XIV, która jak podano wyżej dotyczy budynków zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego, jak: hotele, motele, pensjonaty, domy wypoczynkowe, schroniska turystyczne.
Wnioskodawca wskazał ponadto, że apartamenty w budynku przeznaczone będą do celów zakwaterowania. Celem pobytu w wynajmowanych apartamentach będzie przede wszystkim nocleg oraz czasowy pobyt w lokalu, a nie zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych. Będzie to zatem usługa podobna do usługi zakwaterowania w hotelu.
W świetle powyższego przedmiotowy budynek opisany we wniosku i jego uzupełnieniach nie będzie budynkiem mieszkalnym przeznaczonym do stałego zamieszkania zaliczonym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, ale sklasyfikowany będzie jako budynek niemieszkalny w dziale 12 PKOB.
Zatem przepisy art. 41 ust. 12-12c ustawy dotyczące preferencyjnego opodatkowania stawką 8% w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania. W związku z tym dostawa przedmiotowego budynku podlegać będzie opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.
Biorąc powyższe pod uwagę i reasumując, przedmiotowe świadczenie kompleksowe – dostawa budynku niemieszkalnego sklasyfikowanego w PKOB 12, (…) wraz z wyposażeniem trwale związanym z tym budynkiem i infrastrukturą towarzyszącą oraz prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony zostanie budynek i infrastruktura towarzysząca, będzie opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.
Informacje dodatkowe
Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko‑Biała.
Niniejsza WIS wydana jest wyłącznie w zakresie klasyfikacji budynku, którego opis i parametry zostały podane we wniosku i w jego uzupełnieniach. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy wydana decyzja traci swoją aktualność.
Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczeń kompleksowych tożsamych pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.
Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, wykonanego po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:
- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy);
- świadczenie kompleksowe będące przedmiotem niniejszej WIS stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).
Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do świadczenia kompleksowego, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).
Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.
POUCZENIE
Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43‑300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.
W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).