0111-KDIB3-3.4012.493.2021.2.MPU

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 września 2021r. (data wpływu 3 września 2021 r.), uzupełnionego pismem z 5 listopada 2021 r. (data wpływu: 5 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów i usług związanych z realizacją projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów i usług związanych z realizacją projektu pn. „(…)”.

Wniosek został uzupełniony pismem z 5 listopada 2021 r. (data wpływu: 5 listopada 2021 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 2 listopada 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3. 4012.493. 2021.1.MPU.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Powiat (…) (dalej jako ,,Wnioskodawca”) w okresie od (…) (…) (…) r. do (…) (…)(…) r. realizował projekt pn. „(…)”. Projekt otrzymał dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020, oś priorytetowa (…).(…)(…), działanie (…)(…). Dofinansowanie otrzymano na podstawie umowy Nr (…) z dnia (…)(…)(…) r. Całkowita wartość projektu wyniosła (…) zł, z czego koszty kwalifikowane to (…) zł, do których otrzymano dofinansowanie na poziomie (…)%, co daje kwotę (…) zł. Całkowity wkład własny Powiatu (…) w projekcie wyniósł (…) zł.

Projekt miał na celu zwiększenie dostępności, stopnia wykorzystania jak i jakości technologii informacyjno-komunikacyjnych w administracji publicznej, zwiększając przy tym podaż usług świadczonych drogą elektroniczną. Ponadto projekt miał poprawić jakość i dostępność zasobów sektora publicznego oraz zwiększyć jego bezpieczeństwo. Dodatkowo usprawnić funkcjonowanie administracji, wzmocnić stopień cyfryzacji instytucji publicznej, rozwoju usług w zakresie tworzenia nowych oraz podniesienia poziomu zaawansowania istniejących usług.

W ramach projektu poniesiono wydatki na poszczególne kategorie kosztów:

1. Środki trwałe, wartości niematerialne i prawne

W ramach tej kategorii uruchomiono usługi tj. eNGO, eKonsultacje, eZUD, eZamówienia, eObiekty oraz dokonano zakupu sprzętów niezbędnych do obsługi wymienionych usług.

2. Szkolenia (w ramach (…)(…))

W ramach tej kategorii przeszkolono pracowników Starostwa (…) w (…) z wprowadzonych w ramach projektu eUsług.

3. Promocja

4. Studium wykonalności

5. Inne koszty.

Powiat (…) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i był płatnikiem wszystkich faktur dotyczących projektu pn. „(…)”. Starosta, jako organ władzy publicznej w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji publicznej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, jest objęty regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 685, ze zm.) i tym samym nie uznaje się go za podatnika podatku od towarów i usług. Wprawdzie art. 15 ust. 6 cyt. omawianej ustawy stanowi, że wspomniane organy są podatnikami w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, jednak w przedmiotowym przypadku taka sytuacja nie występuję.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że w ramach realizacji opisanego we wniosku projektu pn. „(…)” nabyte towary nie będą związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. W ramach realizacji opisanego we wniosku projektu pn. „(…)” nabyte usługi nie będą związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. W ramach realizacji opisanego we wniosku projektu pn. „(…)” efekty realizowanego projektu nie będą związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Udostępnione w ramach inwestycji pn. „(…)” usługi, zgodnie z ustawą o samorządzie powiatowym, umożliwiają realizację zadań własnych powiatu tj. geodezji, kartografii i katastru; administracji architektoniczno-budowlanej; ochrony środowiska i przyrody; rolnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego; ochrony przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania powiatowego magazynu przeciwpowodziowego, przeciwpożarowej i zapobiegania innym nadzwyczajnym zagrożeniom życia i zdrowia ludzi oraz środowiska.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, realizując projekt pn. „(…)” może odliczyć podatek naliczony od zakupów i usług związanych z realizacją ww. projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, Powiat (…) realizując projekt pn. „(…)” nie miał możliwości odliczenia podatku od towarów i usług, gdyż zakupione towary i usługi nie były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 685, ze zm.),w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, a taki w związku z realizacją projektu nie zachodzi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, analiza przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że Powiatowi (…) nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu, na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ zakupione towary nie były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa wart. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT (podatek od towarów i usług) oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy. Ten ostatni przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane.

Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników; natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizował projekt pn. „(…)”. Wnioskodawca był płatnikiem wszystkich faktur dotyczących ww. projektu. Projekt otrzymał dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa. Projekt miał na celu zwiększenie dostępności, stopnia wykorzystania jak i jakości technologii informacyjno-komunikacyjnych w administracji publicznej, zwiększając przy tym podaż usług świadczonych drogą elektroniczną. Ponadto projekt miał poprawić jakość i dostępność zasobów sektora publicznego oraz zwiększyć jego bezpieczeństwo. Dodatkowo usprawnić funkcjonowanie administracji, wzmocnić stopień cyfryzacji instytucji publicznej, rozwoju usług w zakresie tworzenia nowych oraz podniesienia poziomu zaawansowania istniejących usług. W ramach realizacji opisanego we wniosku projektu nabyte towary i usługi nie będą związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Efekty realizowanego projektu nie będą związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów i usług związanych z realizacją ww. projektu.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie został spełniony, ponieważ w ramach realizacji opisanego we wniosku projektu nabyte towary i usługi nie będą związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Efekty realizowanego projektu nie będą związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Realizacja inwestycji związana jest z wykonywaniem zadań własnych nałożonych na Wnioskodawcę zgodnie z ustawą o samorządzie powiatowym.

Reasumując Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów i usług związanych z realizacją projektu pn. „(…)”, bowiem nie jest spełniony podstawowy warunek uprawniający podatnika VAT do odliczenia podatku naliczonego, wynikający z treści art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uwzględniając zatem powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów i usług związanych z realizacją projektu pn. „(…)”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż pojęcie „koszty kwalifikowalne” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.