0111-KDIB3-3.4012.469.2021.1.JSU

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z datą wpływu 31 sierpnia 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuwzględniania przychodów z tytułu usług świadczonych za granicą do limitu zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług) oraz braku obowiązku rejestracji jako podatnik VAT-UE – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuwzględniania przychodów z tytułu usług świadczonych za granicą do limitu zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT oraz braku obowiązku rejestracji jako podatnik VAT-UE.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem prowadzącym od (…) roku jednoosobową działalność gospodarczą związaną z usługami ogólnobudowlanymi. Ewidencja prowadzona jest w ramach zryczałtowanego podatku dochodowego.

Wykonywane usługi budowlane świadczone są na terenie Polski oraz (…). Zleceniodawcą usług na terenie (…) jest jeden podmiot prowadzący działalność gospodarczą zarejestrowaną w (…). W Polsce Wnioskodawca wykonuje swoje usługi w mniejszym zakresie, a zlecenia świadczone są dla różnych podmiotów.

Na terenie (…) Wnioskodawca świadczy usługi budowlane w zakresie montażu konstrukcji szybów wentylacyjnych stale związanych z budynkiem. Usługi są świadczone w różnych częściach (…).

Wnioskodawca świadczy tylko i wyłącznie usługę pracy na materiałach oraz narzędziach udostępnianych przez Zleceniodawcę. Wnioskodawca nie posiada zaplecza maszyn ani urządzeń. Wnioskodawca posiada zaświadczenie o ustawodawstwie dot. zabezpieczenia społecznego tzw. A1 wydany przez Zakład Usług Społecznych.

Limit obrotów 200 000 zł, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT został przekroczony w 2020 roku. Zgodnie z PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-28 za rok 2020 przychód po odliczeniu składek wyniósł (`(...)`) zł, z czego dochody uzyskane na terenie Polski stanowią około 4%. Wnioskodawca stwierdza możliwość przekroczenia limitu przychodu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT w 2021 r.

Podatnik nie zarejestrował się na potrzeby VAT-UE.

W związku z powyższym opisem za****dano następujące pytania:

Czy w świetle zdarzenia przeszłego oraz prawdopodobieństwa zaistnienia zdarzenia przyszłego Wnioskodawca postępuje prawidłowo nie wliczając przychodów z usług świadczonych za granicą do limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

Czy podatnik prawidłowo postąpił gdy nie zarejestrował się jako podatnik VAT UE?

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego:

Wnioskodawca uzyskał dwie opinie doradców podatkowych oraz napotkał identyczne opinie indywidualne.

Dot. pytania o limit:

- usługi budowlane świadczone w Niemczech (566899/I)

- usługi budowlane świadczone w Belgii (573976/I)

Dot. pytania o rejestrację VAT-UE:

- interpretacja Ministra Finansów z 30.09.2015 roku (IBPP4/4512-205/15/LG)

W powyższych przypadkach Wnioskodawca potwierdził swoje stanowiska. Wnioskodawca uważa, że sprzedaż usług wykonywanych za granicą nie jest wliczana do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z nim zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których suma obrotów nie przekroczyła 200 000 zł. Niezbędne jest również ustalenie miejsca wykonywania działalności, ponieważ ustawodawca określił, że poprzez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Wnioskodawca natomiast świadczy usługę na terytorium Polski oraz (…). W związku z tym wynika, iż limit zwolnienia podmiotowego 200 000 zł obowiązuje wyłącznie podczas świadczenia usług na terytorium Polski. Wobec zdarzenia przeszłego Wnioskodawca zastosował powyższe stwierdzenie i nie uwzględnił wartości sprzedaży zagranicznej uzyskanej w (…).

W przypadku pytania dot. rejestracji deklaracji VAT-UE Wnioskodawca wychodzi z założenia, iż usługi budowlane na nieruchomościach są trwale związane z krajem, w którym nieruchomość się znajduje, dlatego opodatkowane są w kraju położenia nieruchomości.

Transakcja unijna jest zatem opodatkowana za granicą, a w Polsce nie podlega VAT. Taki przypadek nie powinien być objęty sprawozdawczością.

Wnioskodawca świadczy usługi wyłącznie podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą, posiadającym NIP Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Natomiast, według art. 28e ustawy – miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 – pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”.

Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011 – do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się:

1. każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania;

2. każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;

3. każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy;

4. każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji.

W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011 – usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:

1. gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;

2. gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.

Jednocześnie w art. 31a ust. 2 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, które należy uznać za związane z nieruchomościami, czyli usług objętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE.

Co więcej w art. 31a ust. 3 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, których nie należy traktować jako usług związanych z nieruchomościami, czyli usług nieobjętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą związaną z usługami ogólnobudowlanymi, świadczonymi na terenie Polski oraz (…). Zleceniodawcą usług na terenie (…) jest jeden podmiot prowadzący działalność gospodarczą zarejestrowaną w (…). W Polsce Wnioskodawca wykonuje swoje usługi w mniejszym zakresie, a zlecenia świadczone są dla różnych podmiotów.

Na terenie (…) Wnioskodawca świadczy usługi budowlane w zakresie montażu konstrukcji szybów wentylacyjnych stale związanych z budynkiem. Usługi są świadczone w różnych częściach (…).

Wnioskodawca świadczy tylko i wyłącznie usługę pracy na materiałach oraz narzędziach udostępnianych przez Zleceniodawcę. Wnioskodawca nie posiada zaplecza maszyn ani urządzeń.

Limit obrotów 200 000 zł, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT został przekroczony w 2020 roku. Wnioskodawca stwierdza możliwość przekroczenia limitu przychodu w 2021 r.

Podatnik nie zarejestrował się na potrzeby VAT-UE.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia nie wliczania do limitu zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy przychodów z usług świadczonych za granicą.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Przez sprzedaż – w myśl art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Mając na uwadze art. 2 pkt 22 ustawy stwierdzić należy, że odpłatne świadczenie usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy. Tym samym przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy nie uwzględnia się świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

W konsekwencji należy stwierdzić, że Wnioskodawca do wartości limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie powinien wliczać kwot z tytułu wykonania usług, które stosownie do art. 28e ustawy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. Zatem wartość usług wykonywanych przez Wnioskodawcę na nieruchomościach znajdujących się na terytorium innych krajów, do których zastosowanie znajdzie art. 28e ustawy, nie jest wliczana do limitu zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania dotyczącego nie wliczania przychodów z usług świadczonych za granicą do limitu zwolnienia podmiotowego, należy uznać za prawidłowe.

Z kolei odnosząc się do kwestii obowiązku rejestracji jako podatnik VAT-UE należy wskazać, że stosownie do art. 97 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Co więcej zgodnie z art. 97 ust. 3 pkt 2 ustawy przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również do podatników, o których mowa w art. 15, innych niż wymienieni w ust. 1 i 2, którzy świadczą usługi, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Natomiast zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca – zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w związku ze świadczonymi usługami budowlanymi Wnioskodawca nie ma obowiązku zarejestrować się jako podatnik VAT-UE. Zgodnie z art. 97 ust. 3 pkt 2 ustawy obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego jako podatnik VAT-UE mają podmioty świadczące usługi, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej. Natomiast stosownie do art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy obowiązek składania informacji podsumowującej dotyczy usług, do których stosuje się art. 28b ustawy na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej. Wnioskodawca wskazał, że świadczy usługi budowlane w zakresie montażu konstrukcji szybów wentylacyjnych stale związanych z budynkiem. Zatem skoro Wnioskodawca nie świadczy usług, do których stosuje się art. 28b ustawy na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, to nie miał i nie ma obowiązku zarejestrować się jako podatnik VAT-UE.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego Wnioskodawca nie zarejestrował się jako podatnik VAT-UE, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

- zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

- zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego /działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.