0111-KDIB3-3.4012.459.2021.2.JSU

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 sierpnia 2021 r. (data wpływu 18 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 9 listopada 2021 r. (data wpływu 9 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia dostawy 1/2 udziału we współwłasności nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia dostawy 1/2 udziału we współwłasności nieruchomości.

Powyższy wniosek uzupełniono pismem z 9 listopada 2021 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z 29 października 2021 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.459.2021.1.JSU.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zamiar Wnioskodawcy

Wnioskodawca zamierza zbyć udział we współwłasności ułamkowej nieruchomości położonej w (…) przy ulicy (…) o obszarze (…) ha (…) stanowiącą działkę nr (…) dla której prowadzona jest księga wieczysta przez Sąd Rejonowym w (…) o numerze (…) (zwana dalej nieruchomością).

Historia nabycia

Wnioskodawca był współwłaścicielem nieruchomości jako wspólnik spółki cywilnej (…) NIP (…), REGON (…). Z dniem (…) roku umowa wyżej wymienionej spółki cywilnej została rozwiązana. Natomiast z dniem (…) doszło do podziału majątku wspólnego wspólników spółki cywilnej i od tego czasu Wnioskodawcy przysługuje udział ułamkowy 1/2 we współwłasności nieruchomości.

Opis nieruchomości

Na działce jest budynek usługowo-handlowo-mieszkalny o powierzchni użytkowej (…) m2 (…), podpiwniczony, mieszczący na parterze dwa lokale handlowo-usługowe, na I piętrze trzy lokale usługowe oraz na II piętrze dwa lokale mieszkalne, z nieużytkowaną piwnicą zbudowany na przełomie roku XIX i XX wieku, plac utwardzony spełniający funkcję parkingu.

Nieruchomość była już przedmiotem interpretacji indywidualnej. Spółka cywilna (…) NIP (…), REGON (…) otrzymała już interpretację indywidualną z (…) roku o znaku (…). W tamtej interpretacji indywidualnej zagadnienie dotyczyło wycofania nieruchomości z majątku spółki cywilnej. Do planowanej czynności w tamtym czasie nie doszło.

Nakłady na nieruchomość

Na nieruchomość ponoszone były wydatki o charakterze remontowym, a konkretnie wymianę stolarki okiennej i drzwiowej wraz z remontem elewacji (tynkowanie i malowanie), wymianę (częściową) instalacji wody i kanalizacji sanitarnej oraz centralnego ogrzewania, parking - wymiana kostki brukowej, wymianę podłóg.

Na nieruchomość nie były ponoszone wydatki w kontekście podnoszenia wartości początkowej środka trwałego (nawiązanie do pojęcia podwyższenia wartości początkowej środka trwałego z podatku dochodowego od osób fizycznych).

Wnioskodawca na bieżąco dokonuje wydatków o charakterze eksploatacyjnym, ubezpieczeniowym itp.

We wspomnianym wniosku o interpretacji o wydanie interpretacji indywidualnej także zostało podane, że nie były ponoszone wydatki podnoszące wartość początkową nieruchomości. Po otrzymaniu tejże interpretacji indywidualnej także nie było ponoszonych wydatków podnoszących wartość początkową środka trwałego.

W uzupełnieniu z 9 listopada 2021 r. odpowiadając na pytania zawarte w wezwaniu Wnioskodawca wskazał ponadto poniższe okoliczności:

1. Spółka była czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) w okresie od (…) do (…).

2. Na podstawie aktu notarialnego Rep. A nr (…) z dnia (…) roku będącego zmianą umowy spółki cywilnej i umową wniesienia wkładu do spółki cywilnej oraz akt notarialnego Rep. A (…) z dnia (…) będącego umową przeniesienia własności nieruchomości i aktem poddania się rygorowi egzekucji. [Powyższe stanowi odpowiedź na – zawarte w wezwaniu z 29 października 2021 r. – pytanie Organu: Na podstawie jakiego tytułu prawnego Spółka nabyła przedmiotową nieruchomość? – przypis Organu]

3. Budynek (wraz z całą działką) położony jest na obszarze objętym ochroną konserwatorską ale nie jest wpisany do rejestru zabytków. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, obiekt posiada zróżnicowane funkcje przeznaczenia podstawowego: handlowo usługową (PKOB 1230), biurową (PKOB 1220) i mieszkalną (PKOB 1122). Plac utwardzony posadowiony na nieruchomości stanowi obiekt budowlany - budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.) oraz stanowi „Ulice i drogi pozostałe” - 2112 - zgodnie PKOB.

4. Budynek zgodnie z oświadczeniami poprzednich właścicieli, wybudowany i zasiedlony został w latach 30-tych XX wieku.

5. Upłynęły co najmniej 2 lata od pierwszego zasiedlenia związanego z wybudowanie i oddaniem budynku do użytku pierwotnego. Z uwagi na fakt, że ani spółka cywilna ani osoby prowadzące działalność gospodarczą nie dokonywały wydatków stanowiących ulepszenie środka trwałego nie doszło do ponownie do pierwszego zasiedlenia ze względu na dokonanie ulepszeń znacznych rozmiarów (30% wartości początkowej). Odnosząc się do każdego budynku, budowli odrębnie - Tak upłynęło więcej niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia (nawiązanie do definicji ustawowej). [Powyższe stanowi odpowiedź na – zawarte w wezwaniu z 29 października 2021 r. – pytanie Organu: Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku usługowo-handlowo-mieszkalnego oraz placu utwardzonego spełniającego funkcję parkingu, a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata? – przypis Organu]

6. Spółka wykorzystywała obiekt zgodnie z przeznaczeniem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego w zakresie opisanym w punkcie 3), czyli lokale handlowo - usługowe były wynajmowane podmiotom gospodarczym w celu zaspokojenia ich celów biznesowych, natomiast mieszkania osobom fizycznym w celu zaspokojenia ich celów mieszkaniowych.

7. Spółka wynajmowała mieszkania osobom fizycznym na cele mieszkaniowe z zastosowaniem zwolnienia przedmiotowego, natomiast lokale użytkowe podmiotom gospodarczym opodatkowując stawką podstawową 23% (22%). Natomiast z utwardzonego placu korzystali mieszkańcy oraz podmioty gospodarcze.

8. Spółka nabywając nieruchomość jako wkład niepieniężny nie odliczyła podatku naliczonego, bowiem nie doszło do opodatkowania czynności wniesienia wkładu niepieniężnego i w tym sensie spółka nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego.

9. Spółka wykorzystywała budynek usługowo-handlowo-mieszkalny oraz plac utwardzony poprzez umowy wynajmu lokali handlowo - usługowych, biurowych i mieszkań.

10. Spółka ponosiła wydatki na budynku i placu utwardzonego z tym że w tym miejscu Wnioskodawca wskazuje na rozbieżności języka podatkowego mającego znaczenie w sprawie oraz języka potocznego. Wnioskodawca ponosił wydatki o charakterze remontowym (nawiązanie do języka podatkowego) kwalifikowane jako bezpośredni koszt uzyskania przychodu. Wydatki nie były kwalifikowane jako podwyższenie wartości początkowej (ulepszenie środka trwałego). Takie podejście wynika z faktu czym były te wydatki.

Poza wszelkimi wątpliwościami dokonywane wydatki w znaczeniu potocznym mają cechę ulepszenia, bowiem istniejąca wcześniej stolarka okienna była stara, zrobiona w starej technologii, nieenergooszczędna itd. Wymiana istniejącej stolarki okiennej w powszechnym odczuciu podniosła standard budynku, bowiem zakupiona stolarka okienna siłą rzeczy była nowa, energooszczędna, zrobiona w nowej technologii. Jednakże odczucie powszechne jakkolwiek istotne nie ma znaczenia dla interpretacji, bowiem znaczenie ma kwalifikacja podatkowa na cele podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wydatki były dokonywane w latach 2011-2013, Spółka dokonała odliczenia podatku naliczonego w kontekście tychże wydatków.

Na placu utwardzonym posadowiona jest stacja transformatorowa będąca własnością (…) a w księdze wieczystej nieruchomości jest zapisana służebność przesyłu co wiąże się z zapisem prawa przejazdu drogi przez plac utwardzony do przedmiotowej nieruchomości na rzecz (…).

Część działki na której posadowiona jest budynek nie jest parkingiem ale pełni również rolę drogi dojazdowej dla (…) w celu usuwania awarii, dokonywania konserwacji transformatora i jego napraw przez stosowne służby.

Od stacji transformatorowej przez 2/3 placu utwardzonego biegną kable energetyczne do skrzynki energetycznej zabudowanej w elewacji budynku na parterze. To powoduje, że działka pomimo zapisu w miejscowym planie zagospodarowanie przestrzennego ma prawo zabudowy to nie można jej ani zabudować ani wykorzystać w inny sposób (np. jako parking), ponieważ przez zapis służebności oraz przebiegające kable nie można przyjąć, że jest to parking.

Z doświadczenia Wnioskodawcy wynika, że ryzykowne jest budowanie budowli „parking”, bowiem zdarzyło się, że (…) w celu usunięcia awarii rozkopał to miejsce skutecznie uniemożliwiając korzystanie z tegoż placu utwardzonego wszystkim potrzebującym (mieszkańcom, podmiotom gospodarczym, klientom podmiotów gospodarczych).

Z tego względu właściwe jest określenie tegoż miejsca jako „plac utwardzony”.

Wszystkie wydatki poniesione na plac utwardzony mają charakter remontu.

11. Przedmiotowa nieruchomość nie została objęta remanentem likwidacyjnym. [Powyższe stanowi odpowiedź na – zawarte w wezwaniu z 29 października 2021 r. – pytanie Organu: Czy przedmiotowa nieruchomość w związku z rozwiązaniem spółki cywilnej została objęta remanentem likwidacyjnym? – przypis Organu]

12. Przedmiotowa nieruchomość nie została opodatkowana podatkiem VAT. [Powyższe stanowi odpowiedź na – zawarte w wezwaniu z 29 października 2021 r. – pytanie Organu: Czy w związku z rozwiązaniem Spółki cywilnej, w której był Pan wspólnikiem, ww. nieruchomość została opodatkowana podatkiem od towarów i usług? – przypis Organu]

13. Podział majątku wspólnego wspólników spółki cywilnej został dokonany zgodnie z aktem notarialnym Rep A nr (…) z dnia (…). Nieruchomość została przeniesiona po 1/2 na wspólników w ramach prowadzonych przez nich jednoosobowych działalności gospodarczych co wynika wprost z aktu notarialnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 9 listopada 2021 r.):

Czy w przedstawionym stanie faktycznym dostawa tego czym realnie dysponuje Wnioskodawca (1/2 udziału we własności nieruchomości) będzie korzystała z dobrodziejstwa zwolnienia przedmiotowego w PTU?

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego:

Istota poglądu Wnioskodawcy:

Dostawa 1/2 udziału współwłasności nieruchomości będzie objęta zwolnienie przedmiotowym z art. 43 ust. 1 pkt 10 PTU.

Zasada dla obszaru działania ustawy

Zdaniem Wnioskodawcy w obszarze działania PTU jest zasada opodatkowania dostaw stawką podstawową 23%.

Zasada dotycząca dostawy nieruchomości

W zakresie opodatkowania dostaw nieruchomości jest wyjątek od zasady ogólnej dla ustawy, który jednocześnie stanowi zasada dotyczącą dostaw nieruchomości wynikającą z art. 43 ust. 1 pkt 10 PTU o treści:

„Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części”.

Wyjątki od zasady dotyczącej dostawy nieruchomości

Od zasady dotyczącej dostawy nieruchomości są dwa wyjątki o treści:

wyjątek pierwszy – „a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim”,

wyjątek drugi „b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata”.

Przy czym pojęcie „pierwszego zasiedlenia” zostało zdefiniowane w słowniczku ustawowy w art. 2 pkt 14 PTU w następujący sposób:

„pierwsze zasiedlenie - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej”.

Z uwagi na zwrot w słowniczku w art. 2 pkt 14 PTU może dojść ponownie do pierwszego zasiedlenia jeśli zostały poczynione wydatki inwestycyjne w stopniu znaczącym, przy czym ustawodawca zdecydował, że znaczące wydatki inwestycyjne to poziom 30% wartości początkowej danego środka trwałego.

Dodatkowe zwolnienie przedmiotowe dotyczące dostawy nieruchomości

Natomiast w zakresie nieobjętym zwolnieniem przedmiotowym z art. 43 ust. 1 pkt 10 PTU, w takim zakresie jakim ma zastosowanie wyjątek możliwe jest zastosowanie dodatkowego zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a PTU o treści:

„Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów”.

Odnosząc powyższe rozważanie do przedstawionego stanu prawnego:

1. Zamierzona czynność będzie podlegała pod zasadę dotyczącą dostawy nieruchomości.

2. Zamierzona czynność nie będzie objęta wyjątkiem, ponieważ:

a) budynki zostały wybudowane w na przełomie XIX i XX wieku - więc dostawa nie jest dokonywana po zaraz wybudowaniu lub przed wybudowaniem,

b) minął okres 2 lat od pierwszego zasiedlenia (nawiązanie do przesłanki wyjątku z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b PTU),

c) nie zostały dokonane nakłady podwyższające wartość początkową środka trwałego w stopniu przekraczającym 30% wartości początkowej środka trwałego.

Nie ulega wątpliwości że wydatki o charakterze remontowym, eksploatacyjnym, ubezpieczeniowym nie mają w tym aspekcie znaczenia. Wydatki o charakterze remontowym (np. wymiana stolarki okiennej) przyczyniły się do utrzymania lub wzrostu wartości rynkowej nieruchomości. Jednakże utrzymanie lub wzrost wartości rynkowej nieruchomości nie jest przesłanką ustawową in plus lub in minus dla przedstawionego problemu i jest to okoliczność faktyczna nie mająca znaczenia w sprawie.

Wnioskodawca dla porządku tylko podnosi że stan faktyczny spełnia przesłanki do zastosowania dodatkowego zwolnienia przedmiotowego z art. 43 ust. pkt 10a PTU. Jednak z uwagi, że stan faktyczny objęty jest zwolnieniem przedmiotowym z art. 43 ust. pkt 10 nie ma konieczności zastosowania dodatkowego zwolnienia przedmiotowego z art. 43 ust. 1 pkt 10a PTU.

W piśmie z 9 listopada 2021 r. Wnioskodawca uzupełnił własne stanowisko:

Wnioskodawca w dalszym ciągu stoi na stanowisku, że w tej sytuacji przysługuje zwolnienie przedmiotowe w podatku od towarów i usług w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 1 PTU [winno być art. 43 ust. 1 pkt 10 PTU – przypis organu].

Patrząc na literalnie na brzmienie art. 14k § 1 ordynacji podatkowe dobrodziejstwa płynące z udzielonej interpretacji indywidualnej może czerpać tylko Wnioskodawca.

Jednak patrząc na powiązanie z zasadą budowania zaufania podatnika do organów podatkowych (nawiązanie do art. 14h w związku z art. 121 § 1 ordynacji podatkowej) niedopuszczalne jest żeby drugi Wspólnik de facto nie był objęty dobrodziejstwami płynącymi z udzielonej interpretacji indywidualnej.

Gdyby z wnioskiem o interpretację indywidualną formalnie wystąpiłby Pan (…) to podałby dokładnie taki sam stan faktyczny nieruchomości podając tylko swoje dane osobowe (inne dane osobowe niż dane osobowe Wnioskodawcy).

W tej sytuacji udzielona interpretacja indywidualna formalnie będzie miała zastosowanie tylko do Wnioskodawcy, a faktycznie także do Pana (…) (byłego wspólnika spółki cywilnej, drugiego współwłaściciela).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w zakresie zwolnienia dostawy 1/2 udziału we współwłasności nieruchomości, jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,

2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195–221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Według art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Uwzględniając powyższe przepisy stwierdzić należy, iż opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze więc, konkretna czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest, co do zasady, zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a. wybudowaniu lub

b. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z ww. przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej, bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom, po spełnieniu określonych warunków, skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Przy czym, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy dla dostawy działek zabudowanych, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza zbyć 1/2 udziału we współwłasności zabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę nr (…).

Wnioskodawca był współwłaścicielem nieruchomości jako wspólnik spółki cywilnej. Z dniem (…) roku umowa spółki cywilnej została rozwiązana.

Nieruchomość została przeniesiona po 1/2 na wspólników w ramach prowadzonych przez nich jednoosobowych działalności gospodarczych w wyniku podziału majątku wspólnego wspólników spółki cywilnej.

Na działce znajduje się budynek usługowo-handlowo-mieszkalny, który zgodnie z oświadczeniami poprzednich właścicieli, wybudowany i zasiedlony został w latach 30-tych XX wieku.

Na nieruchomość ponoszone były wydatki o charakterze remontowym, Wnioskodawca na bieżąco dokonuje wydatków o charakterze eksploatacyjnym, ubezpieczeniowym itp., nie były ponoszone wydatki w kontekście podnoszenia wartości początkowej środka trwałego.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy dostawa 1/2 udziału we współwłasności nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług.

Wskazać należy, że dostawa 1/2 udziału we współwłasności nieruchomości składającej się z działki nr (…) zabudowanej budynkiem usługowo-handlowo-mieszkalnym oraz placem pełniącym funkcję parkingu, wypełniać będzie definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji, transakcja sprzedaży nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Równocześnie zaznaczyć należy, że opis zdarzenia przyszłego wskazuje, że spełnione są łącznie dwa warunki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, Wnioskodawca wskazał, że dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz nie dokonał ulepszeń budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W związku z powyższym, analiza opisu zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że transakcja sprzedaży 1/2 udziału we współwłasności nieruchomości składającej się z działki nr (…) zabudowanej budynkiem usługowo-handlowo-mieszkalnym oraz placem pełniącym funkcję parkingu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale jednocześnie korzystać będzie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji, zwolnieniem od podatku - w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy - objęty będzie również grunt, na którym posadowiony jest opisany we wniosku budynek usługowo-handlowo-mieszkalny oraz plac pełniący funkcję parkingu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, z opodatkowania podatkiem VAT dostawy 1/2 udziału we współwłasności nieruchomości składającej się z działki nr (…) zabudowanej budynkiem usługowo-handlowo-mieszkalnym oraz placem pełniącym funkcję parkingu, tj. w zakresie w jakim było zadane pytanie, należało uznać za prawidłowe. Jak bowiem wyjaśniono planowana dostawa budynku usługowo-handlowo-mieszkalnego wraz z placem pełniącym funkcję parkingu będzie podlegała opodatkowaniu, ale korzystać będzie ze zwolnienia.

Odnosząc się do kwestii podniesionej w stanowisku własnym zastosowania niniejszej interpretacji dla byłego wspólnika Wnioskodawcy należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Z powyższej regulacji Ordynacji podatkowej wynika, że z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej może wystąpić osoba, u której wystąpił lub może wystąpić określony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), który może rodzić określone konsekwencje w sferze prawa podatkowego. Zatem interpretacja wydawana jest w indywidualnej sprawie zainteresowanego, który składa wniosek o jej wydanie.

W myśl powyższego, zainteresowanym będzie jedynie ten, kto zwraca się o interpretację w swojej indywidualnej sprawie. Tym samym przepis ten zakreśla granice przedmiotowe i podmiotowe sprawy z zakresu interpretacji przepisów prawa podatkowego. Przedmiotem interpretacji może być wyłącznie indywidualna, a więc dotycząca bezpośrednio zainteresowanego, sprawa i przepisy prawa podatkowego, zaś podmiotem – osoba zainteresowana, w swojej konkretnej, indywidualnej sprawie.

Zauważyć należy, że jak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 13 listopada 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 1506/08: „Skutki związane z udzieleniem interpretacji dotyczą podmiotu, który o nią wystąpił. W stanie faktycznym niniejszej sprawy wspólnota mieszkaniowa nie mogłaby korzystać z ochrony, jaka wynika z faktu udzielenia interpretacji (`(...)`).”.

Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Wnioskodawcę, zaznacza się, że interpretacja skierowana jest do Wnioskodawcy i skutki związane z jej wydaniem dotyczą tylko Wnioskodawcy, interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla byłego wspólnika Wnioskodawcy, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy.

Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.