0111-KDIB3-3.4012.432.2021.2.MW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 4 sierpnia 2021 r. (data wpływu 10 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 25 października 2021 r. (data wpływu 25 października 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania transakcji sprzedaży, w trybie licytacji przeprowadzonej w postępowaniu egzekucyjnym, działki nr (`(...)`) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2021 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania transakcji sprzedaży, w trybie licytacji przeprowadzonej w postępowaniu egzekucyjnym, działki nr (`(...)`).

Wniosek został uzupełniony pismem z 25 października 2021 r. (data wpływu 25 października 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (`(...)`) prowadzi z wniosku:

(`(...)`) postępowania egzekucyjne przeciwko Dłużnikowi: (`(...)`).

W niniejszym postępowaniu egzekucyjnym doszło do zajęcia nieruchomości Dłużnika o numerze księgi wieczystej (`(...)`). Nieruchomość stanowi lokal handlowo-usługowy. Aktualnie opuszczony.

W dniu 29 października 2020 r. Komornik dokonał opisu i oszacowania zajętej nieruchomości, ustalając wartość rynkową netto prawa własności na kwotę (`(...)`) zł, natomiast wartość rynkową brutto na kwotę (`(...)`), w tym podatek VAT (podatek od towarów i usług) w wysokości (`(...)`) (kopia protokołu opisu i oszacowania w załączeniu). Na objęcie przedmiotowej nieruchomości podatkiem VAT złożył skargę Dłużnik, wskazując, iż szacowana nieruchomość korzysta ze zwolnienia z podatku VAT. Sąd rozpoznający skargę Dłużnika tj. Sąd Rejonowy w (`(...)`), polecił Komornikowi w trybie art. 759 § 2 KPC dokonanie zlecenia wykonania opinii biegłemu, celem ustalenia, czy do wartości nieruchomości (`(...)`) należy doliczyć podatek VAT lub ewentualnie zwrócenie się o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej (pismo Sądu z dnia 2 sierpnia 2021 r.)

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów KPC są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Dłużnik wykonuje działalność gospodarczą w rozumieniu obowiązujących przepisów, jest również zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, a nieruchomość (`(...)`) stanowi budynek usługowo-handlowy służący Dłużnikowi do prowadzenia działalności gospodarczej.

Pismem z dnia 14 lipca 2021 r. Dłużnik oświadczył, co następuje (kopia w załączeniu):

Dłużnik (`(...)`) był czynnym płatnikiem podatku VAT, w chwili obecnej działalność Spółki jest zawieszona.

Nabycie nieruchomości (`(...)`) nastąpiło na podstawie aktu notarialnego (`(...)`) zawartego w Kancelarii Notarialnej w (`(...)`). Czynność zwolniona była z podatku VAT.

Budynki znajdujące się na ww. nieruchomości znajdowały się na nieruchomości w momencie nabycia i nie zostały wytworzone przez Dłużnika.

Dłużnik nie ponosił wydatków na ulepszenie ani modernizację budynków znajdujących się na ww. nieruchomości. Nieruchomość była przez Dłużnika wynajmowana.

Dłużnik ww. nieruchomość wynajmował, więc nie prowadził faktycznej działalności gospodarczej pod adresem położenia nieruchomości.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała że:

- przedmiotem wniosku jest jedna działka oznaczona jako działka ewidencyjna nr (`(...)`).

- nabycie nieruchomości nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży (`(...)`), według oświadczenia Dłużnika czynność zwolniona była z podatku VAT;

- według oświadczenia Dłużnika nieruchomość była wynajmowana;

- według oświadczenia Dłużnika nieruchomość nie była wykorzystywana przez Dłużnika wyłącznie do celów działalności zwolnionej z VAT;

- według oświadczenia Dłużnika nieruchomość była wynajmowana od kwietnia 2014 r. do grudnia 2018 r. Spółce (`(...)`), była to umowa odpłatna;

- w skład nieruchomość (`(...)`) nie wchodzą działki niezabudowane;

- budynek handlowy wolnostojący z lat 70-tych, łączna pow. 339,75 m2, na działce znajdują się dodatkowo mury budynku gospodarczego w złym stanie technicznych – nadające się do rozbiórki;

- PKOB 1230

[powyższe sanowi odpowiedź na pytanie Organu: Jaki jest symbol PKOB poszczególnych budynków, budowli lub ich części znajdujących się na ww. działce/działkach?];

- tak

[powyższe sanowi odpowiedź na pytanie Organu: Czy ww. obiekty (budynki, budowle lub ich części) posadowione na ww. działce/działkach są trwale związane z gruntem?];

- według oświadczenia Dłużnika przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

- według oświadczenia Dłużnika lata 70-te XX wieku, budynek znajdował się na nieruchomości w momencie nabycia i nie został wytworzony przez Dłużnika;

- według oświadczenia Dłużnika lata 70-te XX wieku;

[powyższe sanowi odpowiedź na pytanie Organu: Kiedy (proszę o podanie dat) miało miejsce pierwsze oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu?];

- według oświadczenia Dłużnika nie ponosił on wydatków na ulepszenie lub modernizację budynku znajdującego się na nieruchomości;

- Dłużnik został wezwany w zawiadomieniu o wszczęciu egzekucji z nieruchomości do złożenia oświadczenia w zakresie wskazania czy spoczywa na nim obowiązek podatkowy z tytułu dokonywanej w trybie egzekucji dostawy towarów, będących własnością Dłużnika, jednakże nie złożył takiego oświadczenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do wartości kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości (`(...)`) w trybie licytacji przeprowadzonej w postępowaniu egzekucyjnym należy doliczyć podatek VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni do wartości kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości (`(...)`) w trybie licytacji przeprowadzonej w postępowaniu egzekucyjnym należy doliczyć podatek VAT.

W zawiadomieniu o wszczęciu egzekucji z nieruchomości i wezwaniu do zapłaty długu z dnia 12 września 2019 r. Komornik wezwał Dłużnika do złożenia oświadczenia czy spoczywa na nim obowiązek podatkowy z tytułu dokonywanej w trybie egzekucji dostawy towarów, będących własnością Dłużnika. Dłużnik do dnia wniesienia skargi nie złożył takiego oświadczenia, jak również nie składał żadnych dokumentów potwierdzających możliwość zwolnienia dokonywanej w trybie egzekucji sprzedaży nieruchomości z podatku VAT. W skardze Dłużnik wskazał, że szacowana nieruchomość spełnienia przesłanki co do zwolnienia z VAT, jednakże nie przedstawił na powyższe żadnych dowodów (kopia skargi w załączeniu). Wskazać należy, że zgodnie z dyspozycją art. 43 ust. 21 ustawy o VAT, jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18 ustawy o VAT, nie doprowadziły na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą” – organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, 1492 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11 i 41) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik, w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym, komornik sądowy, zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel `(`(...)`)`.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami – według przepisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej, należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który będzie działał w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik - właściciel danej nieruchomości – jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym (`(...)`) Pani (`(...)`) prowadzi postępowania egzekucyjne przeciwko Dłużnikowi (`(...)`).

W niniejszym postępowaniu egzekucyjnym doszło do zajęcia nieruchomości Dłużnika o numerze księgi wieczystej (`(...)`). Nieruchomość tą stanowi działka nr (`(...)`), zabudowana lokalem handlowo-usługowym – aktualnie opuszczonym. Na działce znajdują się dodatkowo mury budynku gospodarczego w złym stanie technicznym – nadające się do rozbiórki.

Nabycie nieruchomości przez Dłużnika nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży z 3 kwietnia 2014 r. Według oświadczenia Dłużnika, czynność zwolniona była z podatku VAT, a przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Budynki znajdujące się na ww. nieruchomości znajdowały się na nieruchomości w momencie nabycia i nie zostały wytworzone przez Dłużnika.

Wnioskodawczyni podała, że pierwsze oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu na działce będącej przedmiotem wniosku, miało miejsce w latach 70 XX wieku.

Dłużnik nie ponosił wydatków na ulepszenie ani modernizację budynków znajdujących się na ww. nieruchomości.

Dłużnik wykonuje działalność gospodarczą w rozumieniu obowiązujących przepisów, jest również zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, a budynek usługowo-handlowy znajdujący się na nieruchomości służył Dłużnikowi do prowadzenia działalności gospodarczej.

Według oświadczenia Dłużnika, nieruchomość była wynajmowana od kwietnia 2014 r. do grudnia 2018 r. (`(...)`) z siedzibą w (`(...)`), była to umowa odpłatna.

Dłużnik ww. nieruchomość wynajmował, więc nie prowadził faktycznej działalności gospodarczej pod adresem położenia nieruchomości.

Dłużnik (`(...)`). był czynnym płatnikiem podatku VAT, w chwili obecnej działalność Spółki jest zawieszona.

W dniu 29 października 2020 r. Komornik dokonał opisu i oszacowania zajętej nieruchomości, ustalając wartość rynkową netto prawa własności na kwotę (`(...)`) zł, natomiast wartość rynkową brutto na kwotę (`(...)`), w tym podatek VAT w wysokości (`(...)`). Na objęcie przedmiotowej nieruchomości podatkiem VAT złożył skargę Dłużnik, wskazując, iż szacowana nieruchomość korzysta ze zwolnienia z podatku VAT. Sąd rozpoznający skargę Dłużnika tj. Sąd Rejonowy w (`(...)`) postanowieniem z dnia 18 maja 2021 r.(`(...)`), polecił Komornikowi w trybie art. 759 § 2 KPC dokonanie zlecenia wykonania opinii biegłemu, celem ustalenia, czy do wartości nieruchomości (`(...)`) należy doliczyć podatek VAT lub ewentualnie zwrócenie się o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej (pismo Sądu z dnia 2 sierpnia 2021 r.)

W związku z tym, wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą tego, czy sprzedaży w trybie licytacji, przeprowadzonej w postepowaniu egzekucyjnym działki nr (`(...)`) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czy będzie możliwe zastosowanie zwolnień z podatku VAT, w przypadku gdy transakcja ta będzie podlegała opodatkowaniu.

Jak wynika z powołanych przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Przy dostawie nieruchomości – działki nr (`(...)`) spełnione będą przesłanki do uznania Dłużnika za podatnika podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana przez Dłużnika zgodnie z jego oświadczeniem na cele działalności gospodarczej, w tym była przedmiotem odpłatnego wynajmu. W konsekwencji, dostawa przez Wnioskodawczynię ww. nieruchomości w trybie licytacji przeprowadzonej w postępowaniu egzekucyjnym podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333 ze zm.).

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli” będących przykładowymi obiektami, które nadają działce status gruntu zabudowanego. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333, z późn. zm.).

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym, należy przez to rozumieć: budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ww. ustawy, budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Opis sprawy wskazuje, że na działce nr (`(...)`) oprócz budynku handlowego wolnostojącego z lat 70-tych, znajdują się dodatkowo mury budynku gospodarczego w złym stanie technicznym – nadające się do rozbiórki. Znajdujące się na działce pozostałości budynku gospodarczego (mury budynku gospodarczego w złym stanie technicznym) nie spełniają przesłanki uznania ich za budynek lub budowlę w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego. Pozostałości budynku nie posiadają już wszystkich elementów wymaganych w definicji budynku w Prawie budowlanym.

W związku z tym, że na działce nr (`(...)`) oprócz ww. pozostałości (murów) budynku gospodarczego znajduje się również budynek handlowy wolnostojący z lat 70-tych (PKOB 1230), to działka ta będzie stanowiła teren zabudowany.

Odnosząc się więc do planowanej sprzedaży budynku handlowego znajdującego się na działce nr (`(...)`), należy zauważyć, że decydujące dla rozstrzygnięcia, czy w przedmiotowej sprawie dla opisanej dostawy znajdzie zastosowanie zwolnienie z opodatkowania jest rozstrzygnięcie kwestii, czy i kiedy względem ww. budynku handlowego nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że planowana sprzedaż budynku handlowego znajdującego się na działce nr (`(...)`) nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż budynek ten zgodnie z oświadczeniem Dłużnika został zasiedlony przed jego zakupem przez Dłużnika w 2014 r. – w latach 70 XX wieku, czyli jego zajęcie (używanie) trwa dłużej niż 2 lata.

Zatem, z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia do chwili planowanej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata i jednocześnie nie ponoszono nakładów na ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej ww. budynku (jak wynika z wniosku Dłużnik nie ponosił wydatków na ulepszenie lub modernizację budynku handlowego), to w odniesieniu do tego budynku zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione. W związku z powyższym –na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – również sprzedaż gruntu, z którym związany jest ww. budynek, będzie zwolniona od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem, transakcja sprzedaży, w trybie licytacji przeprowadzonej w postępowaniu egzekucyjnym przez Komornika, prawa własności budynku handlowego, znajdującego się na działce nr (`(...)`) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym Organ nie zgadza się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, zgodnie z którym dokonując sprzedaży w trybie licytacji przeprowadzonej w postępowaniu egzekucyjnym przedmiotowej nieruchomości należy doliczyć podatek VAT.

Transakcja ta, zgodnie z informacjami podanymi wyżej, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, natomiast korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Mając zatem na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy wyjaśnić, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji, nie podejmuje się wyjaśnienia stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności, w kontekście zadanego pytania, przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wobec powyższego, dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku załączniki, nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.