0111-KDIB3-3.4012.409.2021.2.WR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 lipca 2021 r. (data wpływu: 30 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 13 października 2021 r. (data wpływu: 19 października 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

- prawa do dokonania przez Wnioskodawczynię zwrotu podatku podróżnym, którzy nabyli towar przed dniem otrzymania przez Wnioskodawczynię zorganizowanej części przedsiębiorstwa jako darowizny,

- prawa do zastosowania stawki podatku VAT (podatek od towarów i usług) w wysokości 0% w stosunku do dostawy towarów od, której dokonano zwrotu towarów podróżnym.

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

- prawa do dokonania przez Wnioskodawczynię zwrotu podatku podróżnym, którzy nabyli towar przed dniem otrzymania przez Wnioskodawczynię zorganizowanej części przedsiębiorstwa jako darowizny,

- prawa do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w stosunku do dostawy towarów od, której dokonano zwrotu towarów podróżnym**.**

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 13 października 2021 r. (data wpływu: 19 października 2021 r.), które stanowiło odpowiedź na wezwanie Organu z 4 października 2021 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.409.2021.1.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawcą jest osobą fizyczną prowadząca działalność gospodarczą pod firmą […] (dalej: „Wnioskodawczyni”). Wnioskodawczyni 31 grudnia 2020 r. otrzymała w drodze darowizny od swojej matki zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzącą zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w m.in.:

1. Własność ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów,

2. Prawo do klienteli (renoma, goodwill) i dobre imię zorganizowanej części przedsiębiorstwa,

3. Know-how, tj. specjalistyczną wiedzę i doświadczenie pracowników zorganizowanej części przedsiębiorstwa związanej z produkcją żaluzji i osłon okiennych, w zakresie rozwiązań organizacyjnych i technicznych, niezbędnych do funkcjonowania zorganizowanej części przedsiębiorstwa,

4. Prawa wynikające z wszelkich umów zawartych i realizowanych w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa związanej z produkcją żaluzji i osłon okiennych, na których przeniesienie na Wnioskodawczynię w całości lub w części wyrażają zgodę osoby uprawnione, w tym prawa wynikające z umów z dostawcami i odbiorcami, usługodawcami i usługobiorcami, umów na dostawę mediów, umów z bankami i instytucjami finansowymi, umów leasingu,

5. Wierzytelności, w tym krótkoterminowe i długoterminowe, pozostające w związku z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa związaną z produkcją żaluzji i osłon okiennych.

Przekazanie darowizny zostało udokumentowane stosownym protokołem w dniu 1 stycznia 2021 r., a Wnioskodawczyni od tego dnia rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej z wykorzystaniem przedmiotu darowizny. Z tego tytułu Wnioskodawczyni zarejestrowała się również jako czynny podatnik VAT. Z kolei matka Wnioskodawczyni (dalej: „Darczyni”) zakończyła prowadzenie działalności gospodarczej w tym zakresie.

Darczyni w zakresie prowadzonej przez siebie działalności dokonywała sprzedaży na rzecz osób fizycznych niemających stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej. Spełniała przy tym wszystkie przesłanki określone w art. 127 ust. 1 ustawy o VAT uprawniające do uczestniczenia w systemie TAX FREE. Darczyni spełniała również warunek (w okresie jego obowiązywania, tj. do 30 czerwca 2020 r.) określony w art. 127 ust. 6 ustawy o VAT - warunek dot. obrotu powyżej 400 000 zł w poprzednim roku podatkowym uprawniającego do samodzielnego zwrotu podatku.

W związku z dokonaniem darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa powstała sytuacja, w której podróżni dokonywali nabyć towarów od Darczyni (do 31 grudnia 2020 r.), a o zwrot podatku VAT, o którym mowa w art. 126 ust. 1 ustawy o VAT zwracają się do Wnioskodawczyni (od 1 stycznia 2021 r.). Wnioskodawczyni wskazuje przy tym, że spełnia warunki niezbędne do dokonywania zwrotu podatku VAT określone w art. 127 ust. 1 ustawy o VAT oraz dopełniła wymagań stawianych przez art. 127 ust. 4 ustawy o VAT, tj.:

1. Poinformowała naczelnika urzędu skarbowego na piśmie, że jest sprzedawcą,

2. Zapewnia podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim,

3. Oznaczyła punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku,

4. Poinformowała naczelnika urzędu skarbowego o miejscu, gdzie podróżny dokonujący u nich zakupu towarów może odebrać podatek (w punkcie sprzedaży Wnioskodawczyni).

Wnioskodawczyni powzięła wątpliwości, czy w przypadku gdy kontynuuje działalność gospodarczą z wykorzystaniem przedmiotu darowizny ma prawo dokonywania zwrotu podatku VAT, o którym mowa w art. 126 ust. 1 ustawy o VAT podróżnym, którzy nabyli towary przed 31 grudnia 2020 r., tj. przed dniem dokonania darowizny.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała że:

a) Wraz z przejściem zorganizowanej części przedsiębiorstwa przeszły na Panią [tj. na Wnioskodawczynię – przypis Organu] również obowiązki związane z tą częścią,

b) Darczyńca poinformowała na piśmie naczelnika urzędu skarbowego, że jest sprzedawcą,

c) Darczyńca zapewniła podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielski, niemieckim i rosyjskim,

d) Darczyńca oznaczyła punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku,

e) Nabywane od Darczyńcy towary były wywożone przez podróżnego w stanie nienaruszonym w bagażu osobistym podróżnego poza terytorium Unii Europejskiej,

f) Podróżni nie dokonywali nabycia u Darczyńcy i wywiezienia poza terytorium Unii Europejskiej, paliw silnikowych,

g) Podróżni wywieźli towary nabywane od Darczyńcy poza terytorium Unii Europejskiej nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonywali zakupu ww. towarów,

h) Zarówno Wnioskodawczyni, jak i Darczyńca nie korzystaliśmy ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług,

i) Dokumenty przedstawiane każdorazowo przez podróżnych mają przymocowane wystawione przez sprzedawcę paragony z kasy rejestrującej,

j) Wnioskodawczyni otrzymała dokument zawierający potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy albo w terminie późniejszym, lecz nie później niż 10 miesięcy liczone od końca miesiąca, w którym dokonana została dostawa przez Darczyńcę,

k) W przypadku gdy zwrot podatku został dokonany w formie polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej Wnioskodawczyni posiada dokumenty, określone odrębnymi przepisami, potwierdzające dokonanie zwrotu kwoty tego podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni, mając na uwadze sukcesje prawno-podatkową wynikłą z otrzymania w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa, uprawniona jest do dokonywania samodzielnie zwrotu podatku VAT w ramach systemu TAX FREE podróżnym, którzy nabyli towary przed 1 stycznia 2021 r., tj. przed dniem otrzymania przez Wnioskodawczynię darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa?

2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy Wnioskodawczyni, mając na uwadze sukcesje prawno-podatkową wynikłą z otrzymania w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa, uprawniona jest do stosowania stawki 0% w stosunku do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

1. Mając na uwadze sukcesje prawno-podatkową wynikłą z otrzymania w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa, uprawniona jest do dokonywania samodzielnie zwrotu podatku VAT w ramach systemu TAX FREE podróżnym, którzy nabyli towary przed 1 stycznia 2021 r., tj. przed dniem otrzymania przez Wnioskodawczynię darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 126 ust. 1 ustawy o VAT osobom fizycznym niemającym stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej przysługuje prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

Podatnik (sprzedawca), by podróżny mógł ubiegać się o zwrot podatku w przypadku zakupu u niego towarów musi spełniać warunki określone w art. 127 ust. 1 ustawy o VAT, tj. musi:

1. być zarejestrowany jako podatnik podatku, oraz

2. prowadzić sprzedaż przy zastosowaniu kas rejestrujących, oraz

3. mieć zawartą umowę w sprawie zwrotu podatku przynajmniej z jednym z podmiotów, o których mowa w ust. 8.

Warunek zawarcia umowy w sprawie zwrotu podatku z podmiotem, którego działalność polega na dokonywaniu zwrotu podatku podróżnym, nie jest wymagany jeżeli zwrotu podatnik dokonuje samodzielnie. Aby mogło być to możliwe, sprzedawca na podstawie art. 127 ust. 4 ustawy o VAT jest obowiązany:

1. poinformować naczelnika urzędu skarbowego na piśmie, że są sprzedawcami,

2. zapewnić podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim,

3. oznaczyć punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku,

4. poinformować naczelnika urzędu skarbowego o miejscu, gdzie podróżny dokonujący u nich zwrotu towarów może odebrać podatek, oraz z kim mają zawarte umowy o zwrot podatku, i przedłożyć kopie tych umów.

Wszystkie powyższe warunki, tj. warunki określone w art. 127 ust. 1 oraz ust. 4 ustawy o VAT są przez Wnioskodawczynię spełnione.

Do 30 czerwca 2020 r. brzmienie art. 127 ust. 6 ustawy o VAT wskazywało ponadto na wymóg posiadania obrotów za poprzedni rok podatkowy przekraczających 400 000 zł. Tylko przy spełnieniu tego warunku sprzedawca mógł samodzielnie dokonywać zwrotu podatku. Limit obrotów rocznych był jednak niezgodny z prawem unijnym i od 1 lipca 2020 r. przestał obowiązywać. Wnioskodawczyni wskazuje przy tym, że roczne obroty Darczyni, w okresie w którym obowiązywał powyższy przepis, przekraczały 400 000 zł. Wnioskodawczyni sama jednak nie jest już zobowiązana do jego spełnienia. Obowiązujące obecnie przepisy nie stoją zatem na przeszkodzie temu, by Wnioskodawczyni dokonywała samodzielnie zwrotu podatku mimo, że dany rok jest jej pierwszym rokiem, w którym prowadzi działalność gospodarczą.

Darowizna jaką została obdarowana Wnioskodawczyni jest typowym następstwem prawno-podatkowym. Następstwo prawne polega bowiem na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to tzw. nabycie translatywne. która polega na tym, że nabywca uzyskuje prawo o treści niezmienionej, czyli następuje transfer prawa z majątku jednego podmiotu do majątku drugiego podmiotu w niezmienionym kształcie. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Mimo, że ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. 2020 poz. 1325 ze zm., zwana dalej: „Ordynacją podatkową”) w art. 97 § 1 odnosi się do kwestii przejmowania przewidzianych w przepisach prawa podatkowego majątkowych praw i obowiązków przez spadkobierców, to w ocenie Wnioskodawczyni z uwagi na zbliżony skutek spadku i darowizny regulację tą można przenieść również na grunt darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji Wnioskodawczyni (obdarowana) przejmuje prawo do kontynuowania rozpoczętej przez Darczynię procedury TAX FREE. Powyższa regulacja Ordynacji podatkowej znajduje również odzwierciedlenie w Kodeksie cywilnym, a mianowicie w art. 922 § 1, który stanowi, iż prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Zarówno zatem na gruncie przepisów podatkowych jak i cywilnych Wnioskodawczyni przysługują prawa, które przed dokonaniem darowizny przysługiwały matce Wnioskodawczyni.

Zauważyć ponadto należy na cel obowiązującego przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT stanowiącym o niestosowaniu przepisów ustawy o VAT do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Przyjęta w tym przepisie opcja wyłączenia z opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa wymaga, aby w przypadku zbycia tak określonego przedmiotu, jego nabywca był traktowany jako następca prawny podatnika dokonującego zbycia. Konsekwencją powyższego jest sukcesja prawno-podatkowa w zakresie podatku VAT, czyli przeniesienia na nabywcę - Wnioskodawczynię - zasad dotyczących wypełniania obowiązków podatkowych w zakresie tego podatku na warunkach identycznych jakie obowiązywały Darczynię, gdyby do darowizny nie doszło.

Powyższe rozważania można odnieść do tożsamej w swojej istocie sytuacji dotyczącej niezrealizowanego prawa do zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad podatkiem należnym po dokonaniu darowizny zorganizowaną części przedsiębiorstwa. W interpretacji indywidualnej z dnia 28 maja 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „wnioskodawca po otrzymaniu aportu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa osoby fizycznej, która dokonuje zwrotu podatku VAT podróżnym na podstawie dokumentów TAX FREE, ma prawo dokonywania zwrotu podatku da podróżnych na takich samych zasadach jak osoba fizyczna wnosząca aport, mimo że Wnioskodawca nie spełnia warunku określonego w art. 127 ust 6 ustawy”. Analogiczny pogląd został wyrażony w interpretacji indywidualnej wydanej przez ten sam organ interpretacyjny w dniu 24 kwietnia 2017 r., nr 3063-ILPP3.4512.56.2017.1.JK.

Zwrócić również należy uwagę na nieobowiązujący już art. 127 ust. 6 ustawy o VAT stawiający sprzedawcy warunek uzyskania obrotu za poprzedni rok podatkowy powyżej 400 000 zł w kontekście kontynuowania procedury TAX FREE przez nowy podmiot po otrzymaniu przez niego aportu w postaci przedsiębiorstwa. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji Indywidualnej z dnia 8 grudnia 2017 r. stwierdził, że „po otrzymaniu aportu w postaci przedsiębiorstwa z wyłączeniem nieruchomości oraz kredytów związanych z tymi nieruchomościami, będzie miała prawo dokonywania zwrotu podatku dla podróżnych na takich samych zasadach jak osoba fizyczna wnosząca przedsiębiorstwo (jednoosobową działalność gospodarcza), pomimo, że Wnioskodawca nie spełnia warunku określonego w art. 127 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług” (nr 0112-KDIL1‑3.4012.401.2017.1.KB). Potwierdza to słuszność tezy co do kontynuowania procedury TAX FREE w ramach sukcesji prawno-podatkowej.

Końcowo podnieść należy, iż podróżni nie mogą być pokrzywdzeni brakiem prawa do otrzymania zwrotu podatku VAT w trybie procedury TAX FREE. Sytuacja, w której podróżnemu odmawia się zwrotu podatku VAT z uwagi, iż pomiędzy zakupem przez niego towarów a ubieganiem się o zwrot podatku nastąpiła zmiana właściciela przedsiębiorstwa - wynikła w tym przypadku z darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa - zagraża rozwojowi polskiej działalności handlowej, zwłaszcza na terenach przygranicznych jakim jest województwo podlaskie, w którym znajduje się siedziba Wnioskodawczyni. System TAX FREE jest bardzo popularny wśród cudzoziemców z uwagi na możliwość ubiegania się o zwrot zapłaconego na terenie Unii Europejskiej podatku VAT. Ryzyko braku możliwości otrzymania zwrotu podatku VAT skłoniłoby podróżnych do dokonywania zakupów w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, co negatywnie wpłynęłoby na konkurencyjności polskich przedsiębiorców.

Konkludując, mając na uwadze sukcesje prawno-podatkową wynikłą z otrzymania w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa, uprawniona jest do dokonywania samodzielnie zwrotu podatku VAT w ramach systemu TAX FREE podróżnym, którzy nabyli towary przed 1 stycznia 2021 r., tj. przed dniem otrzymania przez Wnioskodawczynię darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, Wnioskodawczyni mając na uwadze sukcesje prawno-podatkową wynikłą z otrzymania w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa, uprawniona jest do stosowania stawki 0% w stosunku do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu.

Procedura rozliczania TAX FREE polega na zastosowaniu - w momencie sprzedaży towaru - stawki podatku VAT właściwej dla danego towaru (w niniejszej sprawie jest to stawka 23%). Następnie sprzedawca, po otrzymaniu dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej i dokonaniu zwrotu podatku VAT podróżnemu, ma prawo zostać opodatkowana stawką 0%. Zgodnie bowiem z art. 129 ust. 1 ustawy o VAT do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem że:

1. spełnił warunki, o których mowa w art. 127 ust. 4 pkt 1 i 4, oraz

2. przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument określony w art. 128 ust 2, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej;

3. posiada dokumenty, określone odrębnymi przepisami, potwierdzające dokonanie zwrotu kwoty tego podatku - w przypadku gdy zwrot podatku został dokonany w formie polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego łub karty płatniczej.

Wnioskodawczyni wskazuje, iż poinformowała naczelnika urzędu skarbowego na piśmie, że jest sprzedawcą oraz poinformowała go o miejscu, gdzie podróżny dokonujący u niej zakupu towarów może odebrać podatek (punkt sprzedaży Wnioskodawczyni). Wnioskodawczyni wskazuje jednocześnie, że stosowanie stawki 0% każdorazowo jest poprzedzone posiadaniem określonego w art. 128 ust 2 dokumentu zawierającego potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy oraz posiadaniem dokumentów potwierdzających dokonanie zwrotu kwoty tego podatku - w przypadku gdy zwrot podatku został dokonany w formie polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej.

Darowizna zorganizowanej części przedsiębiorstwa dokonana 31 grudnia 2020 r. wiąże się z następstwem prawno- podatkowym, co zostało szerzej uzasadnione w pytaniu nr 1 niniejszego wniosku. Mając zatem na uwadze wspomniane uzasadnienie, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż ma prawo do stosowania stawki 0% w stosunku do dostawy towarów, które zostały sprzedane podróżnym przed dokonaniem darowizny, tj. zostały sprzedane przez Darczynię.

Podsumowując, mając na uwadze sukcesje prawno-podatkową wynikłą z otrzymania w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa, Wnioskodawczyni uprawniona jest do stosowania stawki 0% w stosunku do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 126 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, zwane dalej „podróżnymi”, mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

W myśl ust. 2 powołanego artykułu, stałe miejsce zamieszkania, o którym mowa w ust. 1 ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość.

Warunki, które musi spełnić sprzedawca aby dokonywać zwrotu podatku na rzecz podróżnych zostały wymienione w art. 127 ustawy.

I tak, stosownie do art. 127 ust. 1 ustawy, zwrot podatku, o którym mowa w art. 126 ust. 1, przysługuje w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych dalej „sprzedawcami”, którzy:

1. są zarejestrowani jako podatnicy podatku oraz

2. prowadzą ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, oraz

3. zawarli umowy w sprawie zwrotu podatku przynajmniej z jednym z podmiotów, o których mowa w ust. 8.

Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się w przypadku, gdy sprzedawca dokonuje zwrotu podatku podróżnemu (art. 127 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 127 ust. 3 ustawy, sprzedawcami nie mogą być podatnicy, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Przepis art. 127 ust. 4 ustawy stanowi, że sprzedawcy są obowiązani:

1. poinformować naczelnika urzędu skarbowego na piśmie, że są sprzedawcami;

2. zapewnić podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim;

3. oznaczyć punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku;

4. poinformować naczelnika urzędu skarbowego o miejscu, gdzie podróżny dokonujący u nich zakupu towarów może odebrać podatek, oraz z kim mają zawarte umowy o zwrot podatku, i przedłożyć kopie tych umów.

Na podstawie art. 127 ust. 5 ustawy, zwrot podatku podróżnym jest dokonywany w złotych przez sprzedawcę lub przez podmioty, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1. Zwrot podatku jest dokonywany w formie wypłaty gotówkowej lub polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej.

Sprzedawcy, o których mowa w ust. 5, mogą dokonywać zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1, pod warunkiem że ich obroty za poprzedni rok podatkowy wyniosły powyżej 400.000 zł wyłącznie w odniesieniu do towarów nabytych przez podróżnego u tego sprzedawcy (art. 127 ust. 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2021 r.).

Wyżej wymieniony przepis art. 127 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług został zmieniony z dniem 1 lipca 2020 r. i obecnie brzmi: sprzedawcy, o których mowa w ust. 5, mogą dokonywać zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1, wyłącznie w odniesieniu do towarów nabytych przez podróżnego u tego sprzedawcy.

W art. 128 ust. 1 ustawy wskazano, że zwrot podatku może być dokonany, jeżeli podróżny wywiózł zakupiony towar poza terytorium Unii Europejskiej nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu.

Z kolei art. 128 ust. 2 ustawy stanowi, że podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, na którym urząd celno-skarbowy potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów. Do dokumentu powinien być przymocowany wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej.

Przepis art. 129 ust. 1 ustawy stanowi, że do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem że:

1. spełnił warunki, o których mowa w art. 127 ust. 4 pkt 1 i 4, oraz

2. przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument określony w art. 128 ust. 2, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej;

3. posiada dokumenty, określone odrębnymi przepisami, potwierdzające dokonanie zwrotu kwoty tego podatku - w przypadku gdy zwrot podatku został dokonany w formie polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej.

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 1 pkt 2, nie później jednak niż przed upływem 10 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano dostawy, upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego od tej dostawy w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument (art. 129 ust. 2 ustawy).

Przytoczone regulacje odpowiadają zapisom Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.).

I tak, w rozdziale 6, zatytułowanym „Zwolnienia w eksporcie”, w tytule IX ww. dyrektywy, zawarto art. 146 ust. 1 lit. b), który stanowi, że państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych poza terytorium Wspólnoty przez nabywcę lub na rzecz nabywcy niemającego siedziby na terytorium danego państwa, z wyłączeniem towarów transportowanych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia w paliwo i ogólnego zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz samolotów turystycznych lub wszelkich innych środków transportu służących do celów prywatnych.

Według art. 147 ust. 1 dyrektywy, w przypadku gdy dostawa towarów, o której mowa w art. 146 ust. 1 lit. b), dotyczy towarów przewożonych w bagażu osobistym podróżnych, zwolnienie to ma zastosowanie wyłącznie po spełnieniu następujących warunków:

a) podróżny nie ma miejsca zamieszkania na terytorium Wspólnoty;

b) towary zostaną przetransportowane poza terytorium Wspólnoty przed końcem trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dostawa została dokonana;

c) całkowita wartość dostawy, wraz z VAT, przekracza kwotę 175 [EUR] lub równowartość tej kwoty w walucie krajowej ustalaną raz w roku przy zastosowaniu kursu wymiany obowiązującego w pierwszym dniu roboczym października ze skutkiem od 1 stycznia roku następnego.

Państwa członkowskie mogą jednakże zwolnić dostawę, której całkowita wartość jest niższa od kwoty przewidzianej w akapicie pierwszym lit. c).

Stosownie do ust. 2 cyt. artykułu, do celów ust. 1 przez „podróżnego niemającego siedziby we Wspólnocie” rozumie się podróżnego, którego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu nie znajduje się na terytorium Wspólnoty. W takim przypadku przez „stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu” rozumie się miejsce wskazane jako takie w paszporcie, dowodzie osobistym lub każdym innym dokumencie potwierdzającym tożsamość uznanym za ważny przez państwo członkowskie, na którego terytorium odbywa się dostawa.

Dowód wywozu stanowi faktura lub inny zastępujący ją dokument, potwierdzony przez urząd celny, przez który towary zostały wywiezione ze Wspólnoty.

Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji wzory pieczęci, jakie stosuje w celu wydania potwierdzenia, o którym mowa w akapicie drugim. Komisja przekazuje te informacje organom podatkowym w pozostałych państwach członkowskich.

Zgodnie z art. 273 dyrektywy, państwa członkowskie mogą nałożyć inne obowiązki, jakie uznają za niezbędne dla zapewnienia prawidłowego poboru VAT i zapobieżenia oszustwom podatkowym, pod warunkiem równego traktowania transakcji krajowych i transakcji dokonywanych między państwami członkowskimi przez podatników oraz pod warunkiem, że obowiązki te, w wymianie handlowej między państwami członkowskimi, nie będą prowadzić do powstania formalności związanych z przekraczaniem granic.

Możliwość przewidziana w akapicie pierwszym nie może zostać wykorzystana do nałożenia dodatkowych obowiązków związanych z fakturowaniem poza obowiązkami, które zostały określone w rozdziale 3.

W tym miejscu wskazać należy, że następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Zagadnienie sukcesji podatkowej regulują przepisy Działu III, Rozdział 14 – Prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształconych regulują przepisy - Ordynacji podatkowej. W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych

Należy zauważyć, że przepisy ustawy Ordynacja podatkowa, regulując kwestię następstwa prawnego na gruncie przepisów prawa podatkowego, stanowią normy lex generali. Oznacza to, że jeżeli w przepisach prawa podatkowego przewidziane zostały inne, bardziej szczegółowe przepisy regulujące ww. kwestię (lex specialis), to tym samym mają one pierwszeństwo przed normami bardziej ogólnymi (w tym przypadku przed przepisami Ordynacji podatkowej), co wynika z zasady lex specialis derogat legi generali.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przyjęta w art. 6 pkt 1 ustawy, opcja wyłączenia z opodatkowania zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa wymaga zatem uznania, że w przypadku zbycia tak określonego przedmiotu, jego nabywca traktowany jest jako następca prawny podatnika dokonującego zbycia.

W konsekwencji, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, istnieje szczególne rozwiązanie, niezależne od unormowań zawartych w Ordynacji podatkowej, regulujące prawa i obowiązki następców prawnych, w sytuacji dotyczącej dostawy przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Unormowanie to, zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy, stanowi lex specialis wobec rozwiązań zawartych w Ordynacji podatkowej. W konsekwencji podatnik, który nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa i nadal je prowadzi jest następcą prawnym zbywcy tego przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinien być traktowany jako następca prawny zbywającego. Wprawdzie przepisy ustawy o VAT nie zawierają szczegółowej regulacji w tym zakresie, jednakże jako przepis implementujący kwestie następstwa prawnego można wskazać przepis dotyczący korekty podatku naliczonego (art. 91 ust. 9 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust, 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Regulacje zawarte w art. 6 pkt 1 i art. 91 ust. 9 ustawy mają na celu zachowanie zasady neutralności VAT, tj. w każdym przypadku odbiorca będzie traktowany jako prawny następca przekazującego, w szczególności co do prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur uzyskanych przez poprzednika. Oznacza to, że w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, nabywca powinien być traktowany jako następca prawny.

W szczególności art. 91 ustawy stanowiący w ust. 9 ustawy o kontynuacji korekty podatku naliczonego przez nabywcę przedsiębiorstwa, wprowadza zasadę sukcesji nabywcy przedsiębiorstwa w zakresie podatku VAT po podmiocie, który wcześniej zbył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadząca działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni 31 grudnia 2020 r. otrzymała w drodze darowizny od swojej matki zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzącą zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w m.in.:

1. Własność ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów,

2. Prawo do klienteli (renoma, goodwill) i dobre imię zorganizowanej części przedsiębiorstwa,

3. Know-how, tj. specjalistyczną wiedzę i doświadczenie pracowników zorganizowanej części przedsiębiorstwa związanej z produkcją żaluzji i osłon okiennych, w zakresie rozwiązań organizacyjnych i technicznych, niezbędnych do funkcjonowania zorganizowanej części przedsiębiorstwa,

4. Prawa wynikające z wszelkich umów zawartych i realizowanych w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa związanej z produkcją żaluzji i osłon okiennych, na których przeniesienie na Wnioskodawczynię w całości lub w części wyrażają zgodę osoby uprawnione, w tym prawa wynikające z umów z dostawcami i odbiorcami, usługodawcami i usługobiorcami, umów na dostawę mediów, umów z bankami i instytucjami finansowymi, umów leasingu,

5. Wierzytelności, w tym krótkoterminowe i długoterminowe, pozostające w związku z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa związaną z produkcją żaluzji i osłon okiennych.

Przekazanie darowizny zostało udokumentowane stosownym protokołem 1 stycznia 2021 r., a Wnioskodawczyni od tego dnia rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej z wykorzystaniem przedmiotu darowizny. Z tego tytułu Wnioskodawczyni zarejestrowała się również jako czynny podatnik VAT. Z kolei matka Wnioskodawczyni (dalej: „Darczyni”) zakończyła prowadzenie działalności gospodarczej w tym zakresie.

Darczyni w zakresie prowadzonej przez siebie działalności dokonywała sprzedaży na rzecz osób fizycznych niemających stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej. Spełniała przy tym wszystkie przesłanki określone w art. 127 ust. 1 ustawy o VAT uprawniające do uczestniczenia w systemie TAX FREE. Darczyni spełniała również warunek (w okresie jego obowiązywania, tj. do 30 czerwca 2020 r.) określony w art. 127 ust. 6 ustawy o VAT - warunek dot. obrotu powyżej 400 000 zł w poprzednim roku podatkowym uprawniającego do samodzielnego zwrotu podatku.

W związku z dokonaniem darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa powstała sytuacja, w której podróżni dokonywali nabyć towarów od Darczyni (do 31 grudnia 2020 r.), a o zwrot podatku VAT, o którym mowa w art. 126 ust. 1 ustawy o VAT zwracają się do Wnioskodawczyni (od 1 stycznia 2021 r.). Wnioskodawczyni wskazuje przy tym, że spełnia warunki niezbędne do dokonywania zwrotu podatku VAT określone w art. 127 ust. 1 ustawy o VAT oraz dopełniła wymagań stawianych przez art. 127 ust. 4 ustawy o VAT, tj.:

1. Poinformowała naczelnika urzędu skarbowego na piśmie, że jest sprzedawcą,

2. Zapewnia podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim,

3. Oznaczyła punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku,

4. Poinformowała naczelnika urzędu skarbowego o miejscu, gdzie podróżny dokonujący u nich zakupu towarów może odebrać podatek (w punkcie sprzedaży Wnioskodawczyni).

Wnioskodawczyni wskazała również, że:

a) Wraz z przejściem zorganizowanej części przedsiębiorstwa przeszły na Panią również obowiązki związane z tą częścią,

b) Darczyńca poinformowała na piśmie naczelnika urzędu skarbowego, że jest sprzedawcą,

c) Darczyńca zapewniła podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielski, niemieckim i rosyjskim,

d) Darczyńca oznaczyła punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku,

e) Nabywane od Darczyńcy towary były wywożone przez podróżnego w stanie nienaruszonym w bagażu osobistym podróżnego poza terytorium Unii Europejskiej,

f) Podróżni nie dokonywali nabycia u Darczyńcy i wywiezienia poza terytorium Unii Europejskiej, paliw silnikowych,

g) Podróżni wywieźli towary nabywane od Darczyńcy poza terytorium Unii Europejskiej nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonywali zakupu ww. towarów,

h) Zarówno Wnioskodawczyni, jak i Darczyńca nie korzystaliśmy ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług,

i) Dokumenty przedstawiane każdorazowo przez podróżnych mają przymocowane wystawione przez sprzedawcę paragony z kasy rejestrującej,

j) Wnioskodawczyni otrzymała dokument zawierający potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy albo w terminie późniejszym, lecz nie później niż 10 miesięcy liczone od końca miesiąca, w którym dokonana została dostawa przez Darczyńcę,

k) W przypadku gdy zwrot podatku został dokonany w formie polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej Wnioskodawczyni posiada dokumenty, określone odrębnymi przepisami, potwierdzające dokonanie zwrotu kwoty tego podatku.

Wątpliwości Wnioskodawczyni w pierwszej kolejności dotyczą prawa do dokonania przez Wnioskodawczynię zwrotu podatku podróżnym, którzy nabyli towary przed dniem otrzymania przez Wnioskodawczynię zorganizowanej części przedsiębiorstwa jako darowizny.

Mając na względzie powyższe uregulowania prawne w podatku VAT Wnioskodawczyni jest następcą prawnym Darczyni, niezależnie od następstwa określonego przepisami ustawy Ordynacja podatkowa. Tym samym dochodzi do sukcesji podatkowej, w wyniku której następuje przeniesienie na Wnioskodawczynię (nabywcę) zasad dotyczących opodatkowania podatkiem VAT w odniesieniu do czynności związanych z nabytym mieniem na warunkach identycznych, jakie obowiązywałyby zbywcę (osobę fizyczną), gdyby do zbycia nie doszło. W konsekwencji Wnioskodawczyni, która nabyła zorganizowaną część przedsiębiorstwa i nadal je prowadzi, może korzystać w zakresie podatku od towarów i usług z uprawnień służących zbywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni ma prawo dokonywania zwrotu podatku dla podróżnych, którzy nabyli towary przed 1 lipca 2021 r. na takich samych zasadach jak Darczyni.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się z kolei do wątpliwości Wnioskodawczyni objętych zakresem pytania nr 2 wskazać należy, że – jak wynika z okoliczności sprawy – Wnioskodawczyni spełnia wymogi wskazane w art. 129 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z opisu sprawy wynika bowiem, że Wnioskodawczyni:

− spełnia warunki, o których mowa w art. 127 ust. 4 ustawy,

− Wnioskodawczyni otrzymała dokument zawierający potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy albo w terminie późniejszym, lecz nie później niż 10 miesięcy liczone od końca miesiąca, w którym dokonana została dostawa przez Darczyńcę,

− W przypadku gdy zwrot podatku został dokonany w formie polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej Wnioskodawczyni posiada dokumenty, określone odrębnymi przepisami, potwierdzające dokonanie zwrotu kwoty tego podatku.

Zatem, mając na uwadze sukcesję prawno-podatkową, wskazać należy, że Wnioskodawczyni jest uprawniona do stosowania stawki 0% w stosunku do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podróżnemu.

W konsekwencji, oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres:

- Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub

- drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy),

w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.