0111-KDIB3-2.4012.723.2021.1.ASZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2021 r. (data wpływu 7 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy usług zabezpieczenia medycznego imprezy masowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

7 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy usług zabezpieczenia medycznego imprezy masowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w P., jest podmiotem leczniczym niebędącym przedsiębiorcą, działającym w formie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej. W SPZOZ w P. zgodnie z obowiązującymi przepisami działają następujące zakłady lecznicze:

1. Szpital,

2. Ambulatoryjna opieka medyczna.

Zespół posiada osobowość prawną.

Obszarem działania Zespołu jest obszar Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym podstawowym obszarem działania jest teren Powiatu P. i Z. K.

Zespół współdziała z innymi podmiotami wykonującymi działalność leczniczą, administracją rządową i samorządową, ze szkołami wyższymi i innymi szkołami z placówkami naukowo-badawczymi, samorządami zawodów medycznych oraz organizacjami społecznymi i stowarzyszeniami naukowymi. Celem działania Zespołu jest udzielanie świadczeń zdrowotnych ogółowi ludności.

Zespół może realizować zadania dydaktyczne i badawcze w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, w tym wdrażanie nowych technologii medycznych oraz metod leczenia, oraz uczestniczyć w przygotowywaniu osób do wykonywania zawodu medycznego i kształceniu osób wykonujących zawód medyczny. Zespół jako podmiot leczniczy udziela świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych osobom ubezpieczonym w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego oraz innym osobom, uprawnionym do tych świadczeń na podstawie odrębnych przepisów, nieodpłatnie, za częściową odpłatnością lub całkowitą odpłatnością.

Do podstawowych zadań Zespołu należy:

a) udzielanie świadczeń zdrowotnych ludności w zakresie specjalistycznej ambulatoryjnej i stacjonarnej opieki zdrowotnej w istniejących poradniach i oddziałach szpitalnych,

b) świadczenie usług z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej min. nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej,

c) świadczenie usług w zakresie rehabilitacji ambulatoryjnej i fizjoterapii,

d) udzielanie świadczeń w zakresie ratownictwa medycznego,

e) udzielanie świadczeń w zakresie transportu sanitarnego,

f) świadczenie usług z zakresu badań diagnostycznych,

g) świadczenie usług w zakresie medycyny pracy,

h) prowadzenie racjonalnej gospodarki krwią w sposób uregulowany odrębnymi przepisami,

i) promocji zdrowia poprzez prowadzenie działań umożliwiających poszczególnym osobom i społeczności zwiększenie kontroli nad czynnikami warunkującymi stan zdrowia i przez to jego poprawę, promowanie zdrowego stylu życia,

j) wykonywanie innych zadań zleconych przez podmiot tworzący.

Zespół realizuje zadania w zakresie potrzeb obronnych państwa, obrony cywilnej, zarządzania kryzysowego, ochrony informacji niejawnych oraz ochrony danych osobowych wynikające z odrębnych przepisów.

Zespół prowadzi działalność gospodarczą w szczególności w zakresie:

a) najmu, dzierżawy pomieszczeń,

b) użyczenia, najmu nieruchomości,

c) wynajmu oraz użyczenia środków trwałych,

d) organizacji szkoleń, kursów oraz konferencji związanych z działalnością leczniczą, profilaktyczną,

e) usług transportowych,

f) obsługi imprez w zakresie zabezpieczenia medycznego,

g) usług parkingowych,

h) badań klinicznych i obserwacyjnych.

Zespół prowadzi działalność polegającą na udzielaniu odpłatnych świadczeń zdrowotnych zgodnie z obowiązującymi przepisami.

W skład Jednostki Organizacyjnej Szpital – P. wchodzą następujące komórki organizacyjne:

a) Oddział Chirurgii Ogólnej,

b) Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii,

c) Oddział Wewnętrzny z pododdziałem IOM,

d) Oddział Dziecięcy,

e) Oddział Neurologii,

f) Oddział Pulmonologii,

g) Oddział Obserwacyjne – Zakaźny,

h) Oddział Ginekologiczne- Położniczy i Noworodków.

W skład Jednostki Organizacyjnej - Stacja Pogotowia Ratunkowego wchodzą:

a) Zespól Wyjazdowy Specjalistyczny S P.,

b) Zespół wyjazdowy Podstawowy P P.,

c) Zespół Wyjazdowy Podstawowy P S.,

Pozostałe Komórki Organizacyjne Zespołu:

a) Blok Operacyjny,

b) Izba Przyjęć,

c) Bank Krwi,

d) Centralne Laboratorium,

e) Pracownia Radiologii,

f) Pracownia Bakteriologiczna,

g) Zespół Transportu Sanitarnego,

h) Poradnia Nocnej i Świątecznej Opieki Zdrowotnej,

i) Zespół Transportu Medycznego,

j) Centralna Sterylizacja,

k) Pielęgniarka Epidemiologiczna i Zespół Kontroli Zakażeń,

l) Prosektorium.

W skład Jednostki Organizacyjnej Przychodnia Specjalistyczna w P. wchodzą następujące komórki organizacyjne:

1. Poradnia Cukrzycowa,

2. Poradnia Kardiologiczna,

3. Poradnia Nefrologiczna,

4. Poradnia Skórno-Wenerologiczna,

5. Poradnia Neurologiczna,

6. Poradnia Gruźlicy i Chorób Płuc,

7. Poradnia Reumatologiczna,

8. Poradnia Chorób Zakaźnych Hepatologiczna,

9. Poradnia dla Kobiet,

10. Poradnia Chirurgiczna Ogólna,

11. Poradnia Chirurgii Dziecięcej,

12. Poradnia Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej,

13. Poradnia Preluksacyjna,

14. Poradnia Okulistyczna,

15. Poradnia Laryngologiczna,

16. Poradnia Urologiczna,

17. Poradnia Zdrowia Psychicznego i Odwykowa,

18. Poradnia Rehabilitacyjna,

19. Dział Fizjoterapii,

20. Poradnia Medycyny Pracy,

21. Domowe Leczenia Tlenem,

22. Gabinet Diagnostyczno-Zabiegowy Urologiczny i Ginekologiczno-Położniczy,

23. Gabinet Diagnostyczno-Zabiegowy Otolaryngologiczny,

24. Gabinet Diagnostyczno-Zabiegowy Okulistyczny,

25. Gabinet Diagnostyczno-Zabiegowy Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu,

26. Gabinet Diagnostyczno-Zabiegowy Chirurgii Ogólnej i Dziecięcej,

27. Gabinet Leczenia Uzależnień,

28. Zespół Leczenia Środowiskowego.

W skład Podstawowej Opieki Zdrowotnej wchodzą następujące komórki organizacyjne:

1. Gminny Ośrodek Zdrowia w I.,

2. Gminny Ośrodek Zdrowia w W.,

3. Wiejski Ośrodek Zdrowia w Ł.,

4. Wiejski Ośrodek Zdrowia w W.

Pozostałe Komórki Organizacyjne to:

1. Apteka Szpitalna,

2. Pracownia USG,

3. Pracownia Endoskopowa,

4. Pracownia EKG,

5. Pracownia Holterowska,

6. Pracownia Bronchoskopii,

SPZOZ świadczy również usługi w zakresie zabezpieczania medycznego imprez masowych. Różne firmy lub organizacje zgłaszają prośbę o zawarcie umowy na świadczenie przedmiotowych usług. Zabezpieczenie takiej imprezy polega na tym, że personel medyczny (mający odpowiednie uprawnienia m.in. lekarz, ratownik medyczny, ratownik-kierowca, pielęgniarz) zatrudniony w SPZOZ, wchodzący w skład obsady karetki S lub P zabezpiecza pod względem medycznym imprezę masową obsadzając tzw. punkt pomocy medycznej. Czasami, oprócz pierwszej pomocy udzielanej uczestnikom imprezy niezbędny jest transport osoby poszkodowanej do szpitala w celu zdiagnozowania. SPZOZ świadcząc tę usługę działa na zlecenie organizatora imprezy, który przy jej organizacji obowiązany jest stosować zasady określone w przepisach o imprezach i zgromadzeniach masowych.

SPZOZ prowadzi działalność usługową na terenie kraju, polegającą na świadczeniu usług medycznych.

Struktura przychodów za rok 2020 przedstawia się następująco:

Przychody ogółem wynosiły: xxx zł. w tym:

- przychody netto ze sprzedaży: xxx zł w tym:

- sprzedanym osobom fizycznym: xxx zł.

- sprzedanym pracodawcom: xxx zł

- sprzedanym Narodowemu Funduszowi Zdrowia: xxx zł (w tym COVID: xxx zł.)

- sprzedaż usług medycznych - ratownictwo medyczne: xxx zł.

- pozostała sprzedaż usług medycznych: xxx zł

- zmiana stanu produktów: xxx zł.

- sprzedaż usług niemedycznych:xxx zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W związku z przedstawionym stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym, Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej prosi o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie czy opisane wyżej usługi dotyczące zabezpieczenia imprezy masowej korzystają ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 18,19, i 20 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

SP ZOZ w P. jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług), jednak jego główna działalność jest zwolniona z podatku VAT. Zgodnie ze statutem Wnioskodawca prowadzi działalność związaną z realizacją świadczeń opieki medycznej, w tym zakontraktowanych umowami z Narodowym Funduszem Zdrowia - są to usługi zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Samodzielnego Publicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej w P. jest następujące: usługi dotyczące zabezpieczenia imprezy masowej wykonywane przez SPZOZ są wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o podatku VAT jako usługi zwolnione z VAT, bowiem stanowią usługi w zakresie opieki medycznej, dlatego przy ich wykonywaniu SPZOZ może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku.

Zauważyć w tym miejscu należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast wychodzenie poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

a. lekarza i lekarza dentysty,

b. pielęgniarki i położnej,

c. medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 295, 567, 1493, 2112, 2345 i 2401),

d. psychologa.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT zwalnia się od podatku świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

Na postawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi transportu sanitarnego.

Z powołanych powyżej przepisów jednoznacznie wynika, że zwolnieniu od podatku VAT podlegają usługi w zakresie opieki medycznej, które spełniają określone warunki: służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, a także świadczone są przez konkretne, wymienione przez ustawodawcę wprost podmioty. Zwolnienie powyższe ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie od podatku nie znajduje zastosowania.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia podmiotu leczniczego czy działalności leczniczej. Wobec powyższego, przy definiowaniu powyższych pojęć należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2021 r., poz. 711).

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 5 cyt. wyżej ustawy, za podmiot wykonujący działalność leczniczą uznaje się podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4, oraz lekarza pielęgniarkę lub fizjoterapeutę wykonujących zawód w ramach działalności leczniczej jako praktykę zawodową, o której mowa w art. 5.

Na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 2 cyt. wyżej ustawy, podmiotami leczniczymi są samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej.

Działalność lecznicza – według art. 3 ust. 1 cyt. wyżej ustawy o działalności leczniczej – polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych (…).

Na mocy art. 3 ust. 2 pkt 1 i 2 cyt. ustawy, działalność lecznicza może również polegać na promocji zdrowia lub realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, w tym wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod leczenia.

Należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawca będący samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej, jest podmiotem leczniczym, a zatem jest podmiotem wykonującym działalność leczniczą, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o działalności leczniczej. W związku z powyższym, w analizowanym przypadku jest spełniona przesłanka podmiotowa warunkująca zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Do rozpatrzenia pozostaje więc kwestia, czy usługi ze względu na swój cel, mogą zostać uznane za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia korzystające ze zwolnienia od podatku.

Zauważyć należy, że definicja opieki medycznej nie została zawarta ani w krajowych, ani we wspólnotowych przepisach podatkowych. Przy definiowaniu zwolnienia usług w zakresie opieki medycznej, oprzeć należy się zatem na orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zgodnie bowiem z ugruntowanym stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zwolnienia zawarte w art. 132 dyrektywy 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego i mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich (np. wyrok TS UE z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie Peter d’Ambrumenil, Dispute Resolution Services Ltd, C-307/01, pkt 57). Oznacza to, że zakres przedmiotowy tych zwolnień powinien być taki sam we wszystkich krajach członkowskich, zatem przy jego definiowaniu nie byłoby zasadne odwoływanie się wyłącznie do ustawodawstwa krajowego, ponieważ takie działania mogłyby prowadzić do rozbieżności w stosowaniu zwolnień w poszczególnych państwach UE.

Orzecznictwo Trybunału wskazuje również, że pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem od towarów i usług objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Określony w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług zakres zwolnienia (usługi opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia) odpowiada, co do zasady, używanym przez Trybunał określeniom „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika ponadto, że ze zwolnienia mogą korzystać również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok TS UE z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie Margarete Unterpertinger, C-212/01, pkt 40).

Należy jednak podkreślić, iż zgodnie z orzecznictwem TSUE pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych. (wyrok C-307/01). Zgodnie ze stanowiskiem TSUE zawartym w tym wyroku: „to czy dana usługa medyczna powinna zostać zwolniona z podatku VAT warunkuje jej cel” (pkt 60).

Ponadto zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlegają tylko świadczenia, które mają bezpośrednio na celu diagnozę, opiekę lub terapię. W przypadku jedynie hipotetycznego związku świadczenia ze wskazanymi celami, zwolnienie nie przysługuje (wyrok C-307/01, pkt 57).

Wobec powyższego jeżeli podstawowym celem danego świadczenia nie są diagnoza, opieka, bądź leczenie chorób lub zaburzeń zdrowia (tj. świadczeniu nie przyświeca cel terapeutyczny), świadczenie takie nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług (wyrok TS UE z 20 listopada 2003 r. w sprawie Margarete Unterpertinger, C-212/01; wyrok TS UE z 10 września 2002 r. w sprawie Ambulanter Pfegedienst Kügler GmbH, C-141/00).

Zdefiniowanie w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług zakresu zwolnienia poprzez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, odpowiada co do zasady używanym przez Trybunał określeniom „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”.

Podkreślić należy, iż dla zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług istotny będzie cel wykonywanych świadczeń. Ze zwolnienia będą generalnie korzystać tylko te czynności, które mają charakter diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy). Jeśli świadczenie nie będzie służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, to wówczas nie będzie objęte zwolnieniem podatkowym.

Precyzując czynności, których celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie lub poprawa zdrowia, pojęcia te również należy interpretować z zastosowaniem wykładni językowej. „Profilaktyka” to wszelkie działania i środki stosowane w celu zapobiegania czemuś niepożądanemu, likwidowanie przyczyn niekorzystnych zjawisk; to działania i środki stosowane w celu zapobiegania chorobom. Profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.

W literaturze przyjmuje się, że można wyróżnić jej następujące fazy:

- profilaktyka wczesna – utrwalanie prawidłowych wzorców zdrowego stylu życia,

- profilaktyka pierwotna (I fazy) – zapobieganie chorobom poprzez kontrolowanie czynników ryzyka,

- profilaktyka wtórna (II fazy) – zapobieganie konsekwencjom choroby poprzez jej wczesne wykrycie i leczenie (przesiewowe badanie skriningowe mające na celu wykrycie osób chorych),

- profilaktyka III fazy – zahamowanie postępu choroby oraz ograniczenie powikłań.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2171 ze zm.) za bezpieczeństwo imprezy masowej w miejscu i w czasie jej trwania odpowiada jej organizator.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ww. ustawy, bezpieczeństwo imprezy masowej obejmuje spełnienie przez organizatora wymogów w zakresie:

1. zapewnienia bezpieczeństwa osobom uczestniczącym w imprezie;

2. ochrony porządku publicznego;

3. zabezpieczenia pod względem medycznym;

4. zapewnienia odpowiedniego stanu technicznego obiektów budowlanych wraz ze służącymi tym obiektom instalacjami i urządzeniami technicznymi, w szczególności przeciwpożarowymi i sanitarnymi.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 ww. ustawy, obowiązek zabezpieczenia imprezy masowej spoczywa na organizatorze, a w zakresie określonym w tej ustawie i innych przepisach także na: wójcie, burmistrzu, prezydencie miasta, wojewodzie, Policji, Państwowej Straży Pożarnej i innych jednostkach organizacyjnych ochrony przeciwpożarowej, służbach odpowiedzialnych za bezpieczeństwo i porządek publiczny na obszarach kolejowych, służbie zdrowia, a w razie potrzeby także innych właściwych służbach i organach.

W myśl art. 6 ust. 1. ww. ustawy, organizator zapewnia:

1. spełnienie wymogów określonych, w szczególności, w przepisach prawa budowlanego, w przepisach sanitarnych i przepisach dotyczących ochrony przeciwpożarowej;

2. udział służb porządkowych, służb informacyjnych oraz kierującego tymi służbami kierownika do spraw bezpieczeństwa;

3. pomoc medyczną;

4. zaplecze higieniczno-sanitarne;

5. wyznaczenie dróg ewakuacyjnych oraz dróg umożliwiających dojazd pojazdom służb ratowniczych i Policji;

6. warunki do zorganizowania łączności pomiędzy podmiotami biorącymi udział w zabezpieczeniu imprezy masowej;

7. sprzęt ratowniczy i gaśniczy oraz środki gaśnicze niezbędne do zabezpieczenia imprezy masowej w zakresie działań ratowniczo-gaśniczych;

8. wydzielone pomieszczenia dla służb kierujących zabezpieczeniem imprezy masowej.

Przepis art. 25 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych stanowi, że w celu przeprowadzenia imprezy masowej organizator, nie później niż na 30 dni przed planowanym terminem jej rozpoczęcia, zwraca się do właściwych miejscowo: komendanta powiatowego (rejonowego, miejskiego) Policji i komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej, dysponenta zespołów ratownictwa medycznego i państwowego inspektora sanitarnego z wnioskiem o wydanie opinii o niezbędnej wielkości sił i środków potrzebnych do zabezpieczenia imprezy masowej, zastrzeżeniach do stanu technicznego obiektu (terenu) oraz o przewidywanych zagrożeniach.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca m.in. świadczy usługi w zakresie zabezpieczania medycznego imprez masowych. Różne firmy lub organizacje zgłaszają prośbę o zawarcie umowy na świadczenie przedmiotowych usług.

Zabezpieczenie takiej imprezy polega na tym, że personel medyczny (mający odpowiednie uprawnienia m.in. lekarz, ratownik medyczny, ratownik-kierowca, pielęgniarz) zatrudniony w SPZOZ, wchodzący w skład obsady karetki S lub P zabezpiecza pod względem medycznym imprezę masową obsadzając tzw. punkt pomocy medycznej. Czasami, oprócz pierwszej pomocy udzielanej uczestnikom imprezy niezbędny jest transport osoby poszkodowanej do szpitala w celu zdiagnozowania. SPZOZ świadcząc tę usługę działa na zlecenie organizatora imprezy, który przy jej organizacji obowiązany jest stosować zasady określone w przepisach o imprezach i zgromadzeniach masowych.

W kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz wskazanych powyżej przepisów, jak również orzecznictwa TSUE, należy zauważyć, że Wnioskodawca będący podmiotem leczniczym, świadcząc usługi opieki medycznej, polegające na zabezpieczeniu medycznym imprezy masowej, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, a nie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 i 20 ustawy o VAT.

Jednak w związku z faktem, iż Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawny w zakresie zwolnienia od podatku, to pomimo powołania art. 43 ust. 19 i 20 nie mających zastosowania w niniejszej sprawie, uznano stanowisko za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.