0111-KDIB3-1.4012.731.2021.4.AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 sierpnia 2021 r. (data wpływu 20 sierpnia 2021 r.) uzupełniony pismem z dnia 3 listopada 2021 r. (data wpływu 8 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działek nr 1, 2 i 3 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2021 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działek nr 1, 2 i 3.

Ww. wniosek został uzupełnionym pismem z 3 listopada 2021 r. (data wpływu 8 listopada 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 15 października 2021 r. znak: nr 0112-KDIL2-1.4011.808.2021.2.KB oraz 0111-KDIB3-1.4012.731.2021.3.AB.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W 2014 r. Wnioskodawczyni otrzymała darowiznę od siostry – nieruchomość gruntową niezabudowaną o powierzchni 0,7829ha w (…) oznaczoną w ewidencji gruntów nr 4.

W 2019 r. Wnioskodawczyni dokonała przekształcenia tej nieruchomości na działki budowlane, z których chciałaby sprzedać 2 (a całą kwotę ze sprzedaży przeznaczyć na remont budynku w którym mieszka oraz spłatę kredytu mieszkaniowego).

Wnioskodawczyni nie jest płatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) – co prawda prowadziła działalność gospodarczą w 2020 r. (…), ale:

1. obejmowała kursy języka angielskiego,

2. została zawieszona.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku w zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni wskazała:

Ad.1.

Wnioskodawczyni nie jestem czynnym płatnikiem VAT.

Ad.2.

Przedmiotem sprzedaży będą działki o nr 2, 1, 3 (…).

Ad.3.

Działki są niezabudowane.

Ad.4.

Nie dotyczy - działki niezabudowane.

Ad.5.

Działki były darowizną od siostry z dnia 31.10.2014, zwolnioną z podatku.

Ad.6.

W żaden sposób działki nie były, ani nie są wykorzystywane.

Ad.7.

Nie, nie była tam prowadzona żadna działalność gospodarcza.

Ad.8.

Wnioskodawczyni nie jest i nigdy nie była rolnikiem ryczałtowym (jest nauczycielem).

Ad.9.

Na pytanie tut. organu czy pierwotna działka oraz działki będące przedmiotem sprzedaży były/są wykorzystywane w działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, w tym w działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy? Jeżeli ww. działki były/są wykorzystywane w działalności rolniczej, to czy z tego tytułu była/jest Pani czynnym podatnikiem podatku VAT, Wnioskodawczyni odpowiedziała – Nie.

Ad.10.

Na pytanie tut. organu czy z ww. gruntu dokonywała Pani sprzedaży ewentualnych płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej działce (jeśli tak, to jakie to produkty i w jakim okresie sprzedaż ta miała miejsce) i czy sprzedaż była opodatkowana podatkiem VAT, Wnioskodawczyni odpowiedziała – Nie.

Ad.11.

Na pytanie tut. organu czy pierwotna działka lub działki mające być przedmiotem sprzedaży były/są przedmiotem najmu lub dzierżawy, jeśli tak, to w jakim okresie oraz jakie pożytki czerpała/czerpie Pani z tego tytułu (w przypadku gdy przedmiotem sprzedaży jest działka zabudowana należy odnieść się również do budynków/budowli) Wnioskodawczyni odpowiedziała - nie, nie czerpała nigdy żadnych zysków.

Ad.12.

Działki zostały podzielone z myślą o przeznaczeniu pod domy jednorodzinne dla Wnioskodawczyni (3), a w dalszej przyszłości dla dzieci Wnioskodawczyni (działki 1 i 2) oraz oddała siostrze 1 wydzieloną działkę (5). Wnioskodawczyni planowała z mężem powrót w rodzinne strony w woj. .. (działka była od wielu dekad własnością ojca, potem siostry). Jednakże sytuacja rodzinna i finansowa zdecydowała, że ani Wnioskodawczyni, ani dzieci nie planują już ani budowy, ani przeprowadzki z obecnego miejsca zamieszkania (od 2001 …). Dlatego Wnioskodawca chciałaby spłacić większość kredytu mieszkaniowego na obecnie zamieszkiwany dom jednorodzinny.

Ad.13.

Pierwotna działka została podzielona na 4 działki budowlane (załączono mapkę) o nr: 1, 2, 5, 3 plus 6 to została zaplanowana droga dojazdowa, a 7 to pas zieleni nie nadający się do zabudowy, ponieważ przepływa pod nią gazociąg. W związku z planem oddania 1 mniejszej działki siostrze oraz planami rodzinnymi Wnioskodawczyni uznała podział za konieczny.

Ad.14.

Na pytanie tut. organu czy występowała Pani z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla działki pierwotnej lub działek mających być przedmiotem sprzedaży, jeśli tak to kiedy i w jakim celu Wnioskodawczyni odpowiedziała – Nie.

Ad.15.

Na pytanie tut. organu czy wnosiła Pani o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla pierwotnej działki lub działek w jakim celu? Czy uzyskanie ww. decyzji przez Panią było konieczne, jeśli tak to dlaczego Wnioskodawczyni odpowiedziała - Tak, w związku z planami rodzinnymi, które wyjaśniłam w pkt 12 wystąpiłam o warunki zabudowy.

Ad.16.

Na pytanie tut. organu czy poczyniła Pani jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości działki pierwotnej lub działek będących przedmiotem sprzedaży, tj. dokonała jej uatrakcyjnienia np. wydzielenie lub budowa drogi, wyposażenie w urządzenia i sieci kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne itp., jeśli tak to jakie, kiedy i w jakim celu Wnioskodawczyni odpowiedziała - działka (zaznaczona na zielono na mapce) została tylko podzielona na mniejsze i Wnioskodawczyni zleciła instalację przyłącza energetycznego, w żaden inny sposób nie podnosiła wartości działki, poza tym działka jest nieuzbrojona.

Ad.17.

Wnioskodawczyni przygotowuje się do sprzedaży działek (1, 2, 3), zatem na chwilę obecną nie jest w stanie wskazać strony kupującej (osoba, która była zainteresowana w chwili, gdy wystosowałam do Państwa pismo, wycofała się). Wnioskodawczyni nie może też przewidzieć przyszłych warunków realizacji transakcji z potencjalnym klientem w przyszłości.

Ad.18/19/20/21

Wnioskodawczyni nie będzie wskazywała Pełnomocnika - wszystkie czynności zmierzające do sprzedaży działek będzie podejmowała osobiście.

Ad.22.

Wnioskodawczyni skorzystała z pośrednictwa biura nieruchomości, które oferuje sprzedaż działek nr 1, 2 i 3.

Ad.23.

Powodem sprzedaży jest zamiar spłaty kredytu mieszkaniowego pod budynek jednorodzinny, w którym Wnioskodawczyni mieszka z rodziną (woj. `(...)`) oraz dokonanie niezbędnych napraw (docieplenie budynku).

Ad.24.

a) 20.01.2016 Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie.

b) Mieszkanie było darowizną od męża z 24.06.2010.

c) Wnioskodawczyni nabyła mieszkanie w celu mieszkaniowym - mieszkała w tym mieszkaniu wraz z rodziną przed przeprowadzką do domu jednorodzinnego, w którym mieszka do dziś.

d) Wnioskodawczyni wykorzystywała nieruchomość w celu mieszkaniowym.

e) Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie 20.01.2016 w celu spłaty części rat obecnego kredytu mieszkaniowego na dom jednorodzinny, w którym mieszka oraz wykończenie wówczas tego budynku.

f) Zero działek zostało dotąd sprzedanych przez Wnioskodawczynię. Jedyną sprzedaną przez Wnioskodawczynię nieruchomością było w/w mieszkanie.

g) Wnioskodawczyni nie odprowadzała podatku VAT z tytułu sprzedaży ww. mieszkania.

h) Pieniądze ze sprzedanego mieszkania w 2016 roku Wnioskodawczyni przeznaczyła na spłatę części rat obecnego kredytu mieszkaniowego na dom jednorodzinny, w którym mieszka oraz wykończenie wówczas tego budynku.

Ad. 25.

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem wraz z mężem domu jednorodzinnego (…). Budynek został sfinansowany prawie w 100 procentach z wziętego na 30 lat kredytu hipotecznego w Banku, który chciałaby przynajmniej częściowo spłacić za pomocą funduszy uzyskanych ze sprzedanych działek w (…).

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie (sformułowane w piśmie z 3 listopada 2021 r.):

Czy wobec tego, co Wnioskodawczyni wyjaśniła powyżej, jest ona zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku VAT, czy też któryś z tych podatków zostanie naliczony gdyby Wnioskodawczyni znalazła kupca którejś z działek?

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane ostatecznie w piśmie z 3 listopada 2021 r.):

Wobec przedstawionych przez Wnioskodawczynię szczegółowo danych, żaden z ww. podatków nie powinien zostać naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości (działek) istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży nieruchomości (działek) będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), – a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy – jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika m.in., że Wnioskodawczyni zamierza sprzedać działki niezabudowane o nr 2, 1 i 3. Wnioskodawczyni nie jestem czynnym płatnikiem VAT. 31 października 2014 r. Wnioskodawczyni otrzymała darowiznę od siostry – nieruchomość gruntową niezabudowaną o powierzchni 0,7829ha zwolnioną z podatku. Działki te w żaden sposób nie były, ani nie są wykorzystywane i nie była tam prowadzona żadna działalność gospodarcza. Wnioskodawczyni nie jest i nigdy nie była rolnikiem ryczałtowym (jest nauczycielem). Z przedmiotowych działek Wnioskodawczyni nie czerpała nigdy żadnych zysków.

Działki zostały podzielone z myślą o przeznaczeniu pod domy jednorodzinne dla Wnioskodawczyni (3), a w dalszej przyszłości dla dzieci Wnioskodawczyni (działki 1 i 2) oraz oddała siostrze 1 wydzieloną działkę (5). Wnioskodawczyni planowała z mężem powrót w rodzinne strony. Jednakże sytuacja rodzinna i finansowa zdecydowała, że ani Wnioskodawczyni, ani dzieci nie planują już ani ani budowy, ani przeprowadzki z obecnego miejsca zamieszkania (od 2001 `(...)`). Dlatego Wnioskodawczyni chciałaby spłacić większość kredytu mieszkaniowego na obecnie zamieszkiwany dom jednorodzinny. Wnioskodawczyni nie występowała z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla działki pierwotnej lub działek mających być przedmiotem sprzedaży.

Wnioskodawczyni wnosiła o w wystąpiłam o warunki zabudowy dla działek w związku z planami rodzinnymi, o których wspomniała wyżej. Wnioskodawczyni zleciła instalację przyłącza energetycznego, w żaden inny sposób nie podnosiła wartości działki, poza tym działka jest nieuzbrojona. Wnioskodawczyni nie będzie wskazywała Pełnomocnika - wszystkie czynności zmierzające do sprzedaży działek będzie podejmowała osobiście. Powodem sprzedaży jest zamiar spłaty kredytu mieszkaniowego pod budynek jednorodzinny w którym mieszka z rodziną (woj. `(...)`) oraz dokonanie niezbędnych napraw (docieplenie budynku).

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek nr 3, 2 i 1.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie wnioskodawca podjął w odniesieniu do działki będącej przedmiotem sprzedaży.

W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Bowiem, co do zasady, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, nie są podatnikami podatku VAT.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawczyni działa w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni podejmowała działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać, nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z zawartego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawczyni nie podjęła ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

O uznaniu Wnioskodawczyni za podatnika nie może przesądzać podział pierwotnej działki 4, na mniejsze, z których powstały działki nr 3, 2 i 1 przeznaczone do sprzedaży oraz wystąpienie przez Wnioskodawczynię o warunki zabudowy dla ww. działek i zlecenie wykonania przyłącza elektrycznego, gdyż jak wskazała Wnioskodawczyni powyższe działania były związane z celami prywatnymi Wnioskodawczyni tj. Wnioskodawczyni podzieliła działkę z myślą o przeznaczeniu pod domy jednorodzinne dla siebie oraz dla swoich dzieci.

Zatem z okoliczności sprawy wynika, że działki nr działki nr 3, 2 i 1 przeznaczone do sprzedaży nie były w żadnym momencie wykorzystywane ani też przeznaczone do wykorzystywania w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie podjęła również ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, bowiem z okoliczności sprawy wynika, że czynności poczynione w stosunku przedmiotowych działek nie wykraczają poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w stosunku do przedmiotowych działek.

Uwzględniając przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz ww. przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawczyni – w związku z planowaną sprzedażą działek nr 3, 2 i 1 – za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami.

Zatem, w związku ze sprzedażą działek nr 3, 2 i 1 Wnioskodawczyni nie będzie działała w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Sprzedaż przedmiotowych działek, w analizowanej sprawie, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Wobec powyższego, sprzedaż działek nr 3, 2 i 1 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, dokonując transakcji zbycia działek nr 3, 2 i 1 Wnioskodawczyni nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem czynność sprzedaży działek nr 3, 2 i 1 nie podlega opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w odniesieniu do przedstawionego opisu planowanego zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.)

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.