0111-KDIB3-1.4012.708.2021.1.KO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 14 sierpnia 2021 r. (data wpływu 14 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 14 sierpnia 2021 r. (data wpływu 14 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących podwyższonego/ustalonego Ugodą czynszu dzierżawy/najmu za usługę dzierżawy/wynajmu nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2021 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z 14 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących podwyższonego/ustalonego Ugodą czynszu dzierżawy/najmu za usługę dzierżawy/wynajmu nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy

… (dalej: „Spółka”, względnie „Wnioskodawca”) są czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT (podatek od towarów i usług)”).

Zgodnie z wpisem do KRS (Krajowy Rejestr Sądowy), Spółka prowadzi następujące rodzaje działalności gospodarczej (stosownie do Polskiej Klasyfikacji Działalności, PKD (Polska Klasyfikacja Działalności)):

Przedmiot przeważającej działalności przedsiębiorcy to: … pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany.

W praktyce zasadniczym przedmiotem działalności Spółki są przewozy pasażerskie szeroko pojętymi …, zaś pozostała działalność ma charakter pomocniczy/poboczny, względnie jest realizowana przez spółki powiązane (zależne), np. usługi gastronomiczne.

Spółka prowadzi zatem działalność gospodarczą w zakresie … przewozów osobowych w rejonach…. Przewozy realizowane przez Spółkę odbywają się po ustalonej trasie (trasie kolei…), zaś wsiadanie i wysiadanie pasażerów odbywa się na z góry wyznaczonych przystankach. Przewozy są realizowane na podstawie ustalonych i podanych do publicznej wiadomości rozkładów jazdy, które wskazują godzinę otwarcia i godzinę zamknięcia … lub …, bądź wskazują godziny otwarcia i zamknięcia … lub … i częstotliwość, z którą odbywają one kursy.

Usługi przewozu osób nabywane są zarówno przez osoby fizyczne niebędące podatnikami VAT, podmioty prowadzące działalność gospodarczą, jak też przez inne instytucje (takie jak np. szkoły, stowarzyszenia itp.).

Nieruchomości położone w rejonie …

Spółka wykorzystuje w swojej działalności przewozu osób różnego rodzaju kolejami … tereny (nieruchomości) należące do innych podmiotów, w tym m.in. Skarbu Państwa (reprezentowanego w stanie faktycznym wniosku przez Starostwo … „Starostwo”) oraz … (dalej: „Park”). Tereny te położone są m.in. w …, w rejonie kolei … na …, w tym stacji … ww. kolei oraz kolei … położonych w rejonie ….

Wnioskodawca (jako Dzierżawca), Skarb Państwa (jako Współwłaściciel) oraz Park (jako Wydzierżawiający) - podmioty te nazwano dalej łącznie „Stronami” - pozostawały przez wiele lat w sporach odnośnie tytułu prawnego Wnioskodawcy do części ww. nieruchomości. W związku z tymi sporami toczyły się postępowania cywilne przed sądami powszechnymi, postępowania administracyjne oraz sądowo-administracyjne.

Spory te dotyczyły łącznie 7 nieruchomości położonych w rejonie …, częściowo zabudowanych budynkami, budowlami, urządzeniami oraz infrastrukturą techniczną oraz obowiązywania i zakresu opisanych poniżej umów dzierżawy. Z uwagi na niepewny oraz odległy wynik zakończenia ww. postępowań w sposób ostateczny, Strony doszły do wniosku, iż korzystniejsze będzie zawarcie ugody w tym zakresie.

Ugoda z dnia 31 grudnia 2020 r. - najważniejsze postanowienia

Z uwagi na powyższe w dniu 31 grudnia 2020 r. doszło do zawarcia - pierwotnie warunkowej - ugody pomiędzy ww. Stronami, tj. Wnioskodawcą (Dzierżawcą), Parkiem (Wydzierżawiającym) oraz Skarbem Państwa (Właścicielem/Współwłaścicielem). Umowę zawarto w formie aktu notarialnego z dnia 31 grudnia 2020 r., rep. A nr….

W § 1 Ugody wymieniono sporne nieruchomości (łącznie 7), szczegółowo oznaczone, jak również umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a Parkiem oraz SP w przeszłości odnośnie do korzystania przez Spółkę z tych nieruchomości:

- umowę dzierżawy z dnia 2 listopada 2005 r. zawartą między poprzednikiem prawnym Wnioskodawcy oraz Skarbem Państwa - Parkiem odnośnie korzystania z części ww. nieruchomości;

- umowę dzierżawy z dnia 1 września 2001 r. dotyczącą dzierżawy zabudowanych nieruchomości oraz środków trwałych - budynków i budowli - posadowionych na gruntach obcych.

Natomiast w § 2 Ugody szczegółowo opisano wszystkie toczące się miedzy Stronami spory oraz wskazano (§ 3), iż nie są im (Stronom) znane żadne inne postępowania tego rodzaju.

W § 4 Ugody zgodnie postanowiono uregulować tytuł prawny Wnioskodawcy do nieruchomości, budynków, budowli i infrastruktury technicznej położonej w rejonie …. Mianowicie uzgodniono, iż do dnia 14 stycznia 2021 r. nastąpi podpisanie nowej umowy dzierżawy dotyczącej wszystkich ww. terenów pomiędzy Parkiem a Wnioskodawcą przy udziale Skarbu Państwa, a poprzednio obowiązujące umowy (w tym ww. z 2005 r.) zostaną rozwiązane. Postanowiono, iż wskazana powyżej umowa dzierżawy z 2005 r. nadal obowiązuje, a Spółka posiada tytuł prawny do korzystania z ww. nieruchomości. Równocześnie podwyższono wstecz kwotę miesięcznego czynszu od 1 kwietnia 2012 r. do 31 grudnia 2020 r. (łącznie 105 miesięcy), dostosowując ją do realiów rynkowych, i zobowiązano Wnioskodawcę do zapłaty wskazanej kwoty brutto (różnicy pomiędzy czynszem faktycznie zapłaconym a należnym, po podwyżce).

Natomiast odnośnie umowy dzierżawy/najmu z 2001 r. - w części dotyczącej Skarbu Państwa - postanowiono, iż za okres od 1 maja 2017 r. do 30 kwietnia 2021 r. należności SP wynoszą określoną kwotę brutto, którą Spółka zobowiązała się zapłacić.

Z kolei w § 5 ust. 1 Ugody wskazano, który podmiot i w jakich sprawach zakończy toczące się między Stronami postępowania (np. poprzez cofnięcie wniosku o wznowienie postępowania). W ust. 2 i 3 tegoż paragrafu wskazano, jakie kwoty - z osobna oraz łącznie - Spółka zapłaci na rzecz Skarbu Państwa na podstawie prawidłowo wystawionych faktur tytułem czynszu dzierżawnego w ramach ugodowego zakończenia sporów. Wskazano na ww. umowy dzierżawy z 2005 r. oraz najmu/dzierżawy z 2001 r. Kwoty te miały wyczerpać w całości roszczenia SP wobec Spółki tytułem korzystania przez nią (do dnia zawarcia nowej umowy dzierżawy) z nieruchomości nr 1 do 7. Kolejne postanowienia Ugody nie są istotne z punktu widzenia przedmiotowego wniosku. Strony postanowiły m.in. poczekać na prawomocne zakończenia postępowania sądowego dotyczącego zasiedzenia przez Spółkę służebności na nieruchomości gruntowej (pas pod …). Do Ugody dołączono następujące załączniki, stanowiące jej integralną część: i) nr 1 dotyczący projektu służebności gruntowej wzdłuż ww. kolei … (operat techniczny) oraz ii) nr 2 będący projektem nowej umowy dzierżawy uprzednio spornych nieruchomości.

Istotnym jest, iż Ugodę zawarto pod warunkiem rozwiązującym - dotyczącym nie zawarcia w terminie do 14 stycznia 2021 r. nowej umowy dzierżawy, zgodnej z projektem (zał. nr 2).

Aneksem nr 1 z dnia 13 stycznia 2021 r. zmieniono warunek rozwiązujący w ten sposób, iż jako termin zawarcia nowej umowy dzierżawy wskazano dzień 1 lutego 2021 r.

Aneksem nr 2 z dnia 29 stycznia 2021 r. wykreślono całkowicie ww. warunek rozwiązujący Ugodę. W dniu 29 stycznia 2021 r. zawarto warunkową umowę dzierżawy pomiędzy Skarbem Państwa (Wydzierżawiającym) a Wnioskodawcą (Dzierżawcą).

Faktury wystawione przez Park oraz Starostwo na podstawie ugody.

Na podstawie ww. Ugody z dnia 31 grudnia 2020 r. wystawiono następujące faktury VAT na rzecz SP:

1. fakturę nr … z dnia 31 grudnia 2020 r. wystawioną przez Powiat … (w imieniu Skarbu Państwa) dotyczącą czynszu dzierżawy na podstawie Ugody z dnia 31 grudnia 2020 r. (dotyczy podwyższonego czynszu umowy dzierżawy z 2005 r.) ze stawką VAT podstawową;

2. fakturę nr … z dnia 31 grudnia 2020 r. wystawioną przez Powiat … (w imieniu Skarbu Państwa) dotyczącą czynszu najmu zgodnie z Ugodą z dnia 31 grudnia 2020 r. (dotyczy spornego czynszu najmu z umowy z 2001 r.) ze stawką VAT podstawową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca ma prawo, na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o PTU, obniżyć kwotę VAT należnego o VAT naliczony na podstawie ww. faktury nr … z dnia 31 grudnia 2020 r. (podwyższony Ugodą czynsz dzierżawy za usługę dzierżawy nieruchomości, uregulowaną umową z 2005 r.)?

2. Czy Wnioskodawca ma prawo, na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o PTU, obniżyć kwotę VAT należnego o VAT naliczony na podstawie ww. faktury nr … z dnia 31 grudnia 2020 r. (sporny, a ustalony Ugodą, czynsz najmu za usługę wynajmu nieruchomości, uregulowaną umową z 2001 r.)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Wnioskodawca ma prawo, na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o PTU, obniżyć kwotę VAT należnego o VAT naliczony na podstawie ww. faktury nr … z dnia 31 grudnia 2020 r. (podwyższony Ugodą czynsz dzierżawy za usługę dzierżawy nieruchomości, uregulowaną umową z 2005 r.), ponieważ kwota netto z tej faktury stanowi wynagrodzenie za usługę dzierżawy nieruchomości, na podstawie obowiązującej umowy.

2. Wnioskodawca ma prawo, na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o PTU, obniżyć kwotę VAT należnego o VAT naliczony na podstawie ww. faktury nr … z dnia 31 grudnia 2020 r. (sporny, a ustalony Ugodą, czynsz najmu za usługę wynajmu nieruchomości, uregulowaną umową z 2001 r.), bowiem kwota netto z tej faktury stanowi wynagrodzenie za usługę najmu nieruchomości, na podstawie obowiązującej umowy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Uwagi wstępne - przepisy prawa podatkowego z komentarzem

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o PTU:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi:

1. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usług.

W stanie faktycznym przedmiotowego wniosku nie ulega wątpliwości, iż Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, świadczącym usługi przewozu osób ….

Otrzymał on również faktury, o których mowa w stanie faktycznym powyżej, wystawione formalnie prawidłowo na podstawie Ugody z dnia 31 grudnia 2020 r.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawową cechą podatku od wartości dodanej (w tym polskiego podatku od towarów i usług). Zapewnia ono bowiem neutralność tego podatku dla podatników VAT, przy jednoczesnym faktycznym opodatkowaniu konsumpcji. Ma ono zapewniać, że podatek zapłacony przez podatnika VAT przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej nie będzie stanowił dla niego faktycznego kosztu (obciążenia finansowego). Stąd też możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest jego fundamentalnym i podstawowym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej.

W związku z powyższym przepis art. 86 ust. 1 ustawy o PTU przyjmuje zasadę, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przez czynności opodatkowane należy rozumieć w tym przypadku czynności, które faktycznie zostały (bądź zostaną) objęte opodatkowaniem, a nie czynności, które, co do zasady, podlegają opodatkowaniu, lecz w danej konkretnej sytuacji nie zostały opodatkowane (np. zostały wykonane przez podatnika zwolnionego albo przez podmiot, który co prawda jest podatnikiem, ale względem konkretnej czynności nie występował w tym charakterze). Wynika stąd, że jeśli towary i usługi, przy których nabyciu naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości podatku.

W stanie faktycznym przedmiotowego wniosku nie powinno ulegać wątpliwości, iż nieruchomości, o których mowa w Ugodzie z dnia 31 grudnia 2020 r., były i są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych. Są to bowiem nieruchomości, na których działa Ośrodek …- funkcjonuje kolej … na ten…, …, zaplecze gastronomiczne oraz cała pozostała infrastruktura techniczna związana z działaniem ww. ośrodka. Jest ona wykorzystywana przez Wnioskodawcę do odpłatnego przewozu osób …, względnie czynności pomocniczych - jako głównego przedmiotu działalności.

Opodatkowanie VAT należności wypłacanych w wyniku ugody

Z ustawy o PTU wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Należy stwierdzić, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w którego przypadku istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z tym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Pojęcie świadczenia usługi należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. Jak wskazuje art. 353 § 2 Ustawy - Kodeks cywilny, świadczenie może polegać na działaniu albo zaniechaniu. Należy zatem przez nie rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy zauważyć, że pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Powyższa definicja jest niewątpliwie szersza niż zakres tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej.

Wyjaśnić w tym miejscu należy pojęcie odpłatności. Oznacza ona wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Czyli istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymaną zapłatą.

Zgodnie z treścią art. 471 Kodeksu cywilnego dłużnik zobowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które nie ponosi on odpowiedzialności. Na gruncie stosunków cywilnoprawnych szkoda polega na nienależytym wykonaniu bądź niewykonaniu zobowiązania przez dłużnika, istnieniu adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy działaniem lub zaniechaniem a szkodą. Brak tych przesłanek powoduje, że nie mamy do czynienia ze szkodą, za której powstanie dłużnik zobowiązany jest do wypłaty odszkodowania. W przypadku, gdy rzecz (np. nieruchomość) została objęta w posiadanie przez podmiot nieuprawniony, a właściciel wytoczy przeciwko niemu powództwo o wydanie rzeczy, zasadne jest przyjęcie, że pomiędzy właścicielem i korzystającym bezumownie z tej rzeczy nie istnieje żaden jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w którego ramach spełnione są świadczenia wzajemne.

W tej sytuacji świadczenie podatnika, nieoparte na tytule prawnym wskazującym obowiązek świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Odszkodowanie wypłacone w takich okolicznościach z tego tytułu nie jest płatnością za świadczenie usługi, lecz rekompensatą za pozbawienie właściciela prawa do swobodnego dysponowania rzeczą i wynikłe z tego tytułu szkody.

W konsekwencji należy stwierdzić, że decydujące znaczenie dla opodatkowania lub nieopodatkowania bezumownego korzystania z nieruchomości bez zawiązywania stosunku zobowiązaniowego mają okoliczności faktyczne. Co do zasady, sytuacja ta pozostaje poza opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Jeżeli jednak okoliczności wskazują na dorozumianą, milczącą zgodę właściciela nieruchomości na jej użytkowanie przez dotychczasowego użytkownika - czynność ta podlega opodatkowaniu jako świadczenie usług.

Podsumowując, stwierdzić należy, że w zakresie, w jakim otrzymana należność stanowi wynagrodzenie za świadczoną usługę, podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w sytuacji zaś, gdy otrzymano świadczenie będące odszkodowaniem, nie podlega ono regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. W związku z tym, opodatkowanie należności w wyniku ugody może być opodatkowane podatkiem VAT lub nie w zależności od zawartej ugody. Podatnicy muszą więc, zawierając ugodę, dociec, jaki charakter mają otrzymane środki finansowe - czy nie jest to odszkodowanie.

Uzasadnienie do pytania i stanowiska nr 1

W ocenie Wnioskodawcy ma on prawo, na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o PTU, obniżyć kwotę VAT należnego o VAT naliczony na podstawie ww. faktury nr … z dnia 31 grudnia 2020 r. (podwyższony Ugodą czynsz dzierżawy za usługę dzierżawy nieruchomości, uregulowaną umową z 2005 r.), ponieważ kwota netto z tej faktury stanowi wynagrodzenie za usługę dzierżawy nieruchomości, na podstawie obowiązującej umowy.

W § 4 Ugody zgodnie postanowiono uregulować tytuł prawny Wnioskodawcy do nieruchomości, budynków, budowli i infrastruktury technicznej położonej w rejonie Ośrodka …. Mianowicie uzgodniono, iż do dnia 14 stycznia 2021 r. nastąpi podpisanie nowej umowy dzierżawy dotyczącej wszystkich ww. terenów pomiędzy Parkiem a Wnioskodawcą przy udziale Skarbu Państwa, a poprzednio obowiązujące umowy (w tym ww. z 2005 r.) zostaną rozwiązane. Postanowiono, iż wskazana w opisie stanu faktycznego umowa dzierżawy z 2005 r. nadal obowiązuje, a Spółka posiada tytułu prawny do korzystania z ww. nieruchomości. Równocześnie podwyższono wstecz kwotę miesięcznego czynszu od 1 kwietnia 2012 r. do 31 grudnia 2020 r. (łącznie 105 miesięcy), dostosowując ją do realiów rynkowych, i zobowiązano Wnioskodawcę do zapłaty wskazanej kwoty brutto (różnicy pomiędzy czynszem faktycznie zapłaconym a należnym, po podwyżce). Nie może zatem w tym przypadku być mowy o odszkodowaniu za bezumowne korzystanie z nieruchomości, o których mowa w ww. Ugodzie.

Należność z faktury stanowi zapłatę za usługę dzierżawy nieruchomości.

Reasumując: i) Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, wykonującym usługi przewozu osób …, ii)) a zapłata i VAT naliczony ma związek z czynnościami opodatkowanymi, tj. właśnie wykonywaniem tych usług w zakresie ośrodka …. Ponadto iii) Wnioskodawca otrzymał fakturę za usługi wystawcy faktury świadczone w ramach obowiązującej umowy dzierżawy (obowiązującej na dzień wystawienia faktury), iv) a świadczenie ma charakter wzajemny i odpłatny. Tym samym nie powinno być wątpliwości co do prawa do odliczenia VAT.

Uzasadnienie do pytania i stanowiska nr 2

W ocenie Wnioskodawcy ma on prawo, na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o PTU, obniżyć kwotę VAT należnego o VAT naliczony na podstawie ww. faktury nr … z dnia 31 grudnia 2020 r. (ustalony Ugodą, czynsz najmu za usługę wynajmu nieruchomości, uregulowaną umową z 2001 r.), bowiem kwota netto z tej faktury stanowi wynagrodzenie za usługę najmu nieruchomości, na podstawie obowiązującej umowy.

W § 4 Ugody zgodnie postanowiono uregulować tytuł prawny Wnioskodawcy do nieruchomości, budynków, budowli i infrastruktury technicznej położonej w rejonie Ośrodka …. Mianowicie uzgodniono, iż do dnia 14 stycznia 2021 r. nastąpi podpisanie nowej umowy dzierżawy dotyczącej wszystkich ww. terenów pomiędzy Parkiem a Wnioskodawcą przy udziale Skarbu Państwa, a poprzednio obowiązujące umowy zostaną rozwiązane.

Natomiast odnośnie umowy dzierżawy/najmu z 2001 r. - w części dotyczącej Skarbu Państwa - postanowiono, iż za okres od 1 maja 2017 r. do 30 kwietnia 2021 r. należności SP wynoszą określoną kwotę brutto, którą Spółka zobowiązała się zapłacić.

Nie może zatem w tym przypadku być mowy o odszkodowaniu za bezumowne korzystanie z nieruchomości, o których mowa w ww. Ugodzie. Należność z faktury stanowi bowiem zapłatę za usługę najmu nieruchomości.

Reasumując: i) Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, wykonującym usługi przewozu osób …, ii)) a zapłata i VAT naliczony ma związek z czynnościami opodatkowanymi, tj. właśnie wykonywaniem tych usług w zakresie ośrodka …. Ponadto iii) Wnioskodawca otrzymał fakturę za usługi wystawcy faktury świadczone w ramach obowiązującej umowy najmu (obowiązującej na dzień wystawienia faktury), iv) a świadczenie ma charakter wzajemny i odpłatny. Tym samym nie powinno być wątpliwości co do prawa do odliczenia VAT

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zrejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka wykorzystuje w swojej działalności przewozu osób różnego rodzaju kolejami … tereny (nieruchomości) należące do innych podmiotów, tj. Skarbu Państwa (reprezentowanego przez Starostwo …) oraz Parku. Wnioskodawca, Skarb Państwa oraz Park pozostawały przez wiele lat w sporach odnośnie tytułu prawnego Wnioskodawcy do 7 nieruchomości. Strony w dniu 31 grudnia 2020 r. zawarły ugodę. Uzgodniono m.in., że do dnia 14 stycznia 2021 r. nastąpi podpisanie nowej umowy dzierżawy dotyczącej wszystkich ww. terenów pomiędzy Parkiem a Wnioskodawcą przy udziale Skarbu Państwa, a poprzednio obowiązujące umowy (w tym ww. z 2005 r.) zostaną rozwiązane. Postanowiono, że wskazana umowa dzierżawy z 2005 r. nadal obowiązuje, a Spółka posiada tytułu prawny do korzystania z nieruchomości. Równocześnie podwyższono wstecz kwotę miesięcznego czynszu od 1 kwietnia 2012 r. do 31 grudnia 2020 r. (łącznie 105 miesięcy) i zobowiązano Wnioskodawcę do zapłaty wskazanej kwoty brutto (różnicy pomiędzy czynszem faktycznie zapłaconym a należnym, po podwyżce).

Natomiast odnośnie umowy dzierżawy/najmu z 2001 r. - w części dotyczącej Skarbu Państwa - postanowiono, iż za okres od 1 maja 2017 r. do 30 kwietnia 2021 r. należności SP wynoszą określoną kwotę brutto, którą Spółka zobowiązała się zapłacić.

Na podstawie ww. Ugody z dnia 31 grudnia 2020 r. wystawiono następujące faktury VAT:

3. fakturę nr … z dnia 31 grudnia 2020 r. wystawioną przez Powiat … (w imieniu Skarbu Państwa) dotyczącą czynszu dzierżawy na podstawie Ugody z dnia 31 grudnia 2020 r. (dotyczy podwyższonego czynszu umowy dzierżawy z 2005 r.) ze stawką VAT podstawową;

4. fakturę nr … z dnia 31 grudnia 2020 r. wystawioną przez Powiat … (w imieniu Skarbu Państwa) dotyczącą czynszu najmu zgodnie z Ugodą z dnia 31 grudnia 2020 r. (dotyczy spornego czynszu najmu z umowy z 2001 r.) ze stawką VAT podstawową.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur nr … i … dotyczących podwyższonego/ustalonego Ugodą czynszu dzierżawy/najmu za usługę dzierżawy/wynajmu nieruchomości.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur nr … i … wystawionych przez Powiat … (w imieniu Skarbu Państwa), zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jak wskazał Wnioskodawca nieruchomości, o których mowa w Ugodzie z dnia 31 grudnia 2020 r., były i są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych. Są to nieruchomości, na których działa Ośrodek - funkcjonuje kolej.. , …, zaplecze gastronomiczne oraz cała pozostała infrastruktura techniczna związana z działaniem ww. ośrodka. Jest ona wykorzystywana przez Wnioskodawcę do odpłatnego przewozu osób … i, względnie czynności pomocniczych - jako głównego przedmiotu działalności.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się, że interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanych pytań, stąd wszelkie inne kwestie zawarte w stanowisku a nieobjęte pytaniem nie były przedmiotem rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.