0111-KDIB3-1.4012.656.2021.3.ICZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 sierpnia 2021 r. (data wpływu 3 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 3 listopada 2021 r. (data wpływu 3 listopada 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia:

- czy w opisanym modelu biznesowym Wnioskodawca będzie brał udział w świadczeniu usług na rzecz Klienta, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT (podatek od towarów i usług) (pytanie nr 1) – jest prawidłowe;

- czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na wystawionych przez Restauratorów fakturach dotyczących usług (pytanie nr 2) - jest prawidłowe;

- czy zapewnienie Restauratorom odpłatnego dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego stanowi świadczenie na rzecz Restauratorów usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie nr 3) - jest prawidłowe;

- czy zapewnienie Restauratorom nieodpłatnego dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie nr 4) - jest prawidłowe;

- czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z prowadzeniem Programu (…) oraz utrzymaniem i rozwojem Aplikacji (pytanie nr 5) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2021 r., do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia:

- czy w opisanym modelu biznesowym Wnioskodawca będzie brał udział w świadczeniu usług na rzecz Klienta, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT (pytanie nr 1);

- czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na wystawionych przez Restauratorów fakturach dotyczących usług (pytanie nr 2);

- czy zapewnienie Restauratorom odpłatnego dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego stanowi świadczenie na rzecz Restauratorów usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie nr 3);

- czy zapewnienie Restauratorom nieodpłatnego dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie nr 4);

- czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z prowadzeniem Programu (…).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 3 listopada 2021 r. (data wpływu 3 listopada 2021 r.), w związku z wezwaniem organu z 18 października 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.656.2021.2.ICZ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

`(...)` Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest spółką prawa handlowego i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem działalności Spółki jest zapewnianie w ramach Programu (…) posiłków dla zakładów pracy (dalej: „Klient" lub „Klienci"), które są przygotowywane przez współpracujące ze Spółką restauracje, bary i inne punkty gastronomiczne (dalej: „Restaurator” lub „Restauratorzy”).

Klientami są osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które korzystają z Programu (…) i zawrą stosowną umowę ze Spółką w tym zakresie. Przedsiębiorcą może być zarówno podmiot krajowy jak i zagraniczny, który posiada oddział w Polsce.

Posiłki są zamawiane i spożywane przez pracowników Klienta lub inne osoby, którym Klient je zapewnia poza miejscem prowadzenia działalności przez Restauratora. Klienci zapewniają posiłki swoim pracownikom np. ze względu na ciążących na nich obowiązek zapewniania posiłków regeneracyjnych czy też z uwagi zobowiązanie się pracodawcy do zapewnienia posiłków w ramach tzw. systemów benefitowych (nieodpłatnie czy też z częściową odpłatnością pracownika). Ewentualne kwestie rozliczeń pomiędzy Klientem a jego pracownikami za zamówione posiłki nie leży jednak w gestii Spółki.

W swojej działalności Spółka wykorzystuje platformę elektroniczną (…), która umożliwia:

· udostępnianie za jej pośrednictwem menu (ofert daniowych) Restauratorów,

· zamówienie posiłków przez pracowników Klientów z menu dostępnego w Programie (…),

· dostarczanie zamówionych posiłków przez Restauratora bezpośrednio do siedziby Klienta lub innego miejsca przez niego wskazanego

- dalej jako: „Aplikacja".

Aplikacja oprócz podstawowej funkcjonalności, jaką jest umieszczenie menu Restauratora i przyjęcie zamówienia pozwala Restauratorom także m.in.:

· zapoznać się z liczbą oferowanych oraz sprzedanych posiłków,

· sprawdzić całkowity przychód uzyskanego w ramach współpracy ze Spółką,

· zapoznać się z historią zamówień,

· korzystać z opcji filtrowania według różnych kryteriów, m.in. daty, firmy Klienta, przyjętego zakresu ceny lub statusu zamówienia (oczekujące, anulowane, zakończone).

W przyszłości Spółka może zaoferować dodatkowe funkcjonalności w Aplikacji takie jak tworzenie dla Restauratorów zestawień najczęściej zamawianych dań, szacowanie ilości oraz wartości produktów zużytych na potrzeby przygotowania dania, itp.

Podstawą realizacji współpracy Spółki z Restauratorami jest umowa współpracy oraz ogólne warunki umów (dalej łącznie jako: „Umowa”).

Spółka zamierza zmodyfikować dotychczasowy model biznesowy i zasady współpracy z Restauratorami i Klientami poprzez zróżnicowanie zasad dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego - w przypadku niektórych Restauratorów uzyskają oni możliwość otrzymania tych świadczeń bez odpłatności na rzecz Spółki.

W nowym modelu, na podstawie zapisów Umowy, Restaurator będzie nadal zobowiązany w szczególności do:

· ustalania i prezentowania za pośrednictwem Aplikacji aktualnego menu,

· dostarczania posiłków zamówionych przez pracowników Klienta w wymaganej ilości, po wcześniej określonej cenie, o odpowiednim czasie i w możliwie jak najwyższej jakości.

Z kolei Spółka będzie zobowiązana do:

· umożliwienia Restauratorowi dostępu do Aplikacji,

· dokonywania terminowych płatności na rzecz Restauratora za zrealizowane zamówienia wobec pracowników Klienta,

· szkolenia pracowników Restauratora z obsługi Aplikacji,

· kontroli jakość usług świadczonych przez Restauratora m.in. poprzez:

• weryfikację sposobu realizacji zamówień,
• weryfikację jakości warunków sanitarnych w miejscach wykonywania posiłków przez Restauratorów.

W przypadku wyrządzenia przez Restauratora szkody Klientowi lub jego pracownikom, w tym szkody wynikającej z niedostarczenia wymaganej ilości posiłków, niedostarczenia posiłków w odpowiednim czasie, dostarczenia posiłków o nieodpowiedniej jakości (w tym wywołujących ewentualne zatrucia bądź stany chorobowe) Spółka ponosi odpowiedzialność wobec Klienta i jego pracowników, co nie wyklucza zgłaszania przez Spółkę roszczeń do Restauratorów, którzy przyczynili się do powstania szkody po stronie Klienta lub jego pracownika.

Ponadto Spółka zapewnia Restauratorom:

· wsparcie techniczne w zakresie korzystania z Aplikacji,

· wsparcie w zakresie kreowania polityki rabatowej i promocyjnej ich oferty w ramach Programu (…),

· wsparcie w zakresie ustalania menu w Programie (…).

Celem wsparcia Restauratorów w zakresie ustalania menu oraz polityki rabatowej i promocyjnej jest chęć uatrakcyjnienia oferty dostępnej w Programie (…) oraz zwiększenie sprzedaży posiłków do Klientów, a co za tym idzie także przychodów Spółki.

Realizacja zamówienia za pośrednictwem Aplikacji i jego rozliczenie na linii Restaurator - Spółka - Klient przebiegać będzie w następujący sposób:

· Klient (jego pracownicy) składają przez Aplikację zamówienie na posiłki z dostępnych menu,

· zamówienie trafia do odpowiednich Restauratorów, którzy je przygotowują,

· zamówienie jest dostarczane przez Restauratora do miejsca wskazanego przez Klienta (jego pracowników),

· na podstawie zrealizowanych zamówień Restauratorzy wystawiają na rzecz Spółki faktury za wyświadczenie usług cateringowych (dopuszczalny jest również model samofakturowania, w którym faktury w imieniu i na rzecz Restauratora są wystawiane przez Spółkę i przedstawiane do akceptacji Restauratora zgodnie przepisami ustawy o VAT i zapisami Umowy),

· w ramach okresów rozliczeniowych (np. miesięcznych) uzgodnionych z Klientem, Spółka wystawia fakturę na Klienta za zamówienia Klienta zrealizowane w tym okresie przez wszystkich Restauratorów.

W przypadku, gdy Restaurator jest czynnym podatnikiem podatku VAT faktura wystawiana i otrzymana przez Spółkę zawierać będzie wykazany podatek VAT.

Odsprzedaż przez Spółkę posiłków na rzecz Klientów może odbywać się po cenie, po jakiej Spółka sama zakupuje je od Restauratorów lub po cenie wyższej (z narzutem). Decyzja o doliczeniu narzutu lub nie leży w gestii Spółki i uzależnione od okoliczności biznesowych.

Dostęp do Aplikacji, szkolenia dla pracowników Restauratorów oraz wsparcie techniczne i marketingowe dla Restauratorów może być udzielane przez Spółkę bezpłatnie lub za odpłatnością.

Decyzja o udzieleniu nieodpłatnego dostępu do Aplikacji i wsparcia jest każdorazowo podyktowana celami gospodarczymi Spółki - np. Spółka chcąc pozyskać nowego lub utrzymać dotychczasowego Restauratora w ramach współpracy w programie (…) może zaoferować mu dostęp do Aplikacji i wsparcie bez odpłatności. Należy bowiem mieć na uwadze, że potencjał Spółki do generowania obrotu ze sprzedaży posiłków jest pochodną m.in. liczby Restauratorów biorących udział w Programie (…) oraz jakości udostępnianej oferty - im więcej Restauratorów i lepsza oferta w Programie (…), tym Spółka ma większe możliwości do generowania przychodów ze sprzedaży posiłków.

W przypadku, gdy dostęp do Aplikacji oraz wsparcie techniczne i marketingowe będą zapewniane Restauratorom odpłatnie, wysokość należnego Spółce wynagrodzenia z tego tytułu będzie ustalana za dany okres rozliczeniowy (np. miesięczny) jako procent od przychodów Restauratora ze sprzedaży posiłków za pośrednictwem Aplikacji w tym okresie. Wysokość wynagrodzenia należnego Spółce (procent) będzie ustalana indywidualnie z każdym z Restauratorów w zależności np. od wysokości sprzedaży ich dań w Aplikacji, lokalizacji w jakiej działa Restaurator, itp.

W związku z prowadzeniem Programu (…) oraz utrzymaniem i rozwojem Aplikacji Spółka nabywa i będzie nadal nabywać różnego rodzaju towary i usługi takiej jak:

- usługi hostingu,

- usługi programistyczne,

- usługi marketingowe,

- zakup sprzętu informatycznego,

przy zakupie których pojawia się podatek VAT naliczony. Zakupy te nie dotyczą wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.

Pismem z 3 listopada 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy w następujący sposób:

W odpowiedzi na wezwanie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 października 2021 r., do uzupełnienia braków formalnych wniosku z dnia 3 sierpnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług, doręczone pełnomocnikowi (…) sp. z o.o. w dniu 27 października 2021 r., (…) Sp. z o.o. („Spółka”) poniżej przedstawia dodatkowe informacje i odpowiedzi na pytania zadane w przedmiotowym wezwaniu.

1. Wskazanie symbolu PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) dla Usług wykonywanych przez Restauratorów na rzecz Klientów zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. 2015 r., poz. 1676 ze zm.).

Usługi świadczone przez Restauratorów, które są nabywane i odsprzedawane przez Spółkę, są klasyfikowane pod pozycją 56.21.19.0 (Usługi przygotowywania i dostarczania żywności (katering) dla pozostałych odbiorców zewnętrznych).

2. Czy Wnioskodawca będzie nabywać od Restauratorów usługi we własnym imieniu ale na rzecz Klientów?

Realizacja usługi jest inicjowana przez Klienta (pracownika Klienta), który zamawia określony posiłek spośród oferty posiłków dostępnych w systemie (…). Po otrzymaniu takiego zamówienia przez Spółkę jest ono kierowane do właściwego Restauratora współpracującego ze Spółką, który jest odpowiedzialny za jego realizację.

Co kluczowe, to Spółka z jednej strony jest związana umowami z Restauratorami, od których nabywa posiłki, z drugiej zaś jest stroną umowy z Klientami, którzy są ostatecznymi beneficjentami (konsumentami) świadczonych usług. W ramach systemu (…) nie ma bezpośredniego stosunku prawnego na linii Restaurator - Klient. Taki stosunek występuje pomiędzy danym Restauratorem i Spółką oraz Spółką i danym Klientem.

Z tej perspektywy, zdaniem Spółki, usługi przygotowania posiłków są nabywane przez Spółkę od Restauratorów we własnym imieniu, ale na rzecz Klientów, którzy są beneficjentami (konsumentami) tych usług.

3. Z opisu sprawy wynika, że cyt. „Dostęp do Aplikacji, szkolenia dla pracowników Restauratorów oraz wsparcie techniczne i marketingowe dla Restauratorów może być udzielane przez Spółkę bezpłatnie lub za odpłatnością”.

„W związku z prowadzeniem Programu (…) oraz utrzymaniem i rozwojem Aplikacji Spółka nabywa i będzie nadal nabywać różnego rodzaju towary i usługi takiej jak:

- Usługi hostingu,

- Usługi programistyczne,

- Usługi marketingowe,

- Zakup sprzętu informatycznego,

Mając na uwadze powyższe prosimy o wyjaśnienie czy będziecie mieć Państwo możliwość przypisania ww. towarów i usług do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi te wydatki są związane (tj. sprzedaży opodatkowanej i sprzedaży niepodlegającej opodatkowaniu)?

Na wstępie Spółka zaznacza, że dokonuje (i będzie dokonywać) wyłącznie „sprzedaży opodatkowanej” w postaci świadczenia usług cateringowych. Tym samym, Spółka nie dokonuje (i nie będzie dokonywać) „sprzedaży niepodlegającej opodatkowaniu”.

W tym kontekście Spółka wyjaśnia, że może oferować i sprzedawać Klientom wyłącznie posiłki z oferty Restauratorów, którzy przystąpią do programu (…), dlatego Spółce zależy, aby włączyć do programu jak największa ich liczbę. Nie każdy Restaurator będzie jednak od początku zdecydowany do przystąpienia do programu i ponoszenia opłat na rzecz Spółki, dlatego w wybranych przypadkach Spółka zaoferuje ww. świadczenia nieodpłatnie. Zapewniając wybranym Restauratorom nieodpłatny dostęp do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia technicznego i marketingowego Spółka uzyska możliwość współpracy z tymi Restauratorami w ramach programu (…) i sprzedaży posiłków oferowanych przez niego. W innym przypadku Spółka nie mogłaby bowiem nawiązać współpracy i prowadzić sprzedaży posiłków z oferty tych Restauratorów.

Zatem zaoferowanie ww. świadczeń wybranym Restauratorom nieodpłatnie ma na celu umożliwienie Spółce prowadzenie sprzedaży dań oferowanych przez tych Restauratorów.

W sytuacji zaś, gdy zapewnienie Restauratorom dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia technicznego i marketingowego będzie miało charakter odpłatny, wówczas czynności te będą stanowić świadczenie przez Spółkę usług na rzecz Restauratorów podlegających opodatkowaniu VAT.

W świetle powyższego, zakupy towarów i usług potrzebnych do prowadzenia Programu (…) oraz utrzymania i rozwoju Aplikacji powinny być w całości przypisane do wykonywania czynności opodatkowanych po stronie Spółki w postaci:

- usług cateringowych - w razie udzielenia dostępu do Aplikacji, przeprowadzenia szkolenia dla pracowników Restauratorów oraz udzielenia wsparcia technicznego i marketingowego nieodpłatnie, albo

- dodatkowo usług udzielenia dostępu do Aplikacji, przeprowadzenia szkolenia dla pracowników Restauratorów oraz udzielenia wsparcia technicznego i marketingowego – w razie wykonania tych świadczeń odpłatnie.

Z tych względów Spółka nie zamierza dokonywać przypisania w całości lub części zakupu ww. towarów i usług do czynności innych niż czynności opodatkowane VAT wykonywane przez Spółkę (bowiem Spółka czynności takich nie realizuje).

4. Czy nieodpłatne umożliwienie Restauratorom korzystania z Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowe będzie pozostawać w ścisłym związku z prowadzoną działalnością i w czym ten związek będzie się przejawiać?

Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 3 powyżej, Spółka może oferować i sprzedawać Klientom wyłącznie posiłki z oferty Restauratorów, którzy przystąpią do programu (…). Nie każdy Restaurator będzie jednak od razu zdecydowany do przystąpienia do programu i ponoszenia opłat na rzecz Spółki.

Zapewniając wybranemu Restauratorowi nieodpłatny dostęp do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia technicznego i marketingowego Spółka uzyska jednak możliwość współpracy z tym Restauratorem i sprzedaży Klientom posiłków oferowanych przez niego.

Zatem zaoferowanie ww. świadczeń wybranym Restauratorom nieodpłatnie ma na celu umożliwienie Spółce prowadzenie sprzedaży dań oferowanych przez tych Restauratorów i realizowanie sprzedaży opodatkowanej z tego tytułu, co byłoby niemożliwe bez zapewnienia ww. świadczeń. Bez dostępu do Aplikacji Restaurator nie może przyjąć zamówienia do realizacji, a Spółka go zrealizować na rzecz Klienta. Bez szkoleń dla jego pracowników ci mogą nie być w stanie obsłużyć prawidłowo Aplikacji, zaś bez wsparcia IT i marketingowego Restaurator może nie być w stanie umieścić poprawnie przygotowanej oferty dań oferowanych w ramach Programu (…) albo zapewnić prawidłowej obsługi technicznej Aplikacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym modelu biznesowym Wnioskodawca będzie brał udział w świadczeniu usług na rzecz Klienta, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT?

2. Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na wystawionych przez Restauratorów faktur dotyczących usług?

3. Czy zapewnienie Restauratorom odpłatnego dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego stanowi świadczenie na rzecz Restauratorów usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?

4. Czy zapewnienie Restauratorom nieodpłatnego dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

5. Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z prowadzeniem Programu (…) oraz utrzymaniem i rozwojem Aplikacji?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. w opisanym modelu biznesowym Wnioskodawca będzie brał udział w świadczeniu usług na rzecz Klienta, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT,

2. ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na wystawionych przez Restauratorów faktur dotyczących usług,

3. zapewnienie Restauratorom odpłatnego dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego stanowi świadczenie na rzecz Restauratorów usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT,

4. zapewnienie Restauratorom nieodpłatnego dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT,

5. Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z prowadzeniem Programu (…) oraz utrzymaniem i rozwojem Aplikacji.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Uzasadnienie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1:

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Przy czym, aby dane świadczenie niebędące dostawą towarów mogło być uznane za świadczenie usług muszą być spełnione następujące warunki:

· istnienie stosunku zobowiązaniowego pomiędzy podmiotem świadczącym usługę a usługobiorcą, na podstawie którego dochodzi do wykonania świadczenia,

· istnienie beneficjenta świadczenia - podmiotu, który przez nabycie świadczenia nabywa określoną korzyść,

· istnienie wynagrodzenia/odpłatności, które jest należne usługodawcy w zamian za wykonanie świadczenia, które ma charakter ekwiwalenty w stosunku do świadczenia, przy czym, wynagrodzenie to musi mieć bezpośredni związek z usługą, za które jest wypłacane.

Należy podkreślić, że wszystkie ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby określona czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług.

Zatem, dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia, a wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Ponadto zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Działanie takie w praktyce nazwane jest „refakturowaniem", „odsprzedażą” lub „komisem” usług.

Powyższy przepis ustawy o VAT stanowi implementację art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą Rady 2006/112/WE, zgodnie z którym, w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Mając na uwadze powyższe, w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, których sam nie konsumuje, przyjmuje się, że podatnik ten sam nabył i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podatnik „refakturujący” daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Innymi słowy, refakturowanie można określić jako sytuację, w której podatnik nabywa usługę od jednego podmiotu, a następnie dokonuje jej „odsprzedaży" w niezmienionym stanie na rzecz innego podmiotu. Zastosowanie tego przepisu nie jest przy tym uzależnione od charakteru „refakturowanej” usługi czy też od tego, czy podmiot „pośredniczący” zastosuje marżę na odsprzedaży usług.

Odnosząc powyższe rozważania do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca wskazuje, że w analizowanym modelu biznesowym:

· świadczenia zapewniane przez Restauratorów stanowią świadczenie usług cateringowych, a nie dostawę towarów,

· Spółka sama nie jest konsumentem tej usługi,

· usługa cateringowa w niezmienionej formie jest odsprzedawana do Klienta,

· Spółka inicjuje i organizuje współpracę z Klientami i z Restauratorami,

· Spółka ma wpływ na dobór Restauratorów i Klientów, którzy biorą udział w Programie (…),

· Spółka ponosi wobec Klienta odpowiedzialność za jakość usługi cateringowej oraz może kontrolować jej jakość.

Uwzględniając powyższe, podkreślenia wymaga fakt, że rola Wnioskodawcy w analizowanym modelu biznesowym nie ogranicza się jedynie do technicznej obsługi transakcji czy też wyłącznie skojarzenia stron transakcji, lecz Spółka przyjmuje role typowe dla usługodawcy, a w szczególności zawiera umowę bezpośrednio z Klientami, organizuje proces sprzedaży usług, kształtuje ofertę oraz przyjmuje odpowiedzialność za jakość usługi dostarczonej Klientom.

W świetle powyższego, w opinii Wnioskodawcy, należy uznać, że będzie on nabywać od Restauratorów usługi cateringowe we własnym imieniu, ale na rzecz Klientów, zatem należy przyjąć, że w analizowanej sprawie zastosowanie znajduje przepis art. 8 ust. 2a ustawy o VAT.

Konsekwencją zastosowania art. 8 ust. 2a ustawy o VAT w przedmiotowej sprawie jest przyjęcie, że w relacji Restaurator - Spółka - Klient dochodzi do zrealizowania dwóch czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj.:

· świadczenia usług cateringowych ze strony Restauratora na rzecz Wnioskodawcy oraz

· świadczenia tożsamych usług cateringowych ze strony Wnioskodawcy na rzecz Klienta.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w opisanym modelu biznesowym Wnioskodawca będzie brał udział w świadczeniu usług cateringowych w rozumieniu art. 8 ust. 2a ustawy o VAT.

Uzasadnienie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2:

Ogólne zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem w przypadku nabywania towarów lub usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (odliczenia podatku VAT naliczonego).

Przepis ten wyraża zasadę neutralności podatku VAT, która przejawia się umożliwieniem podatnikowi obniżenia VAT należnego o VAT naliczony przy zakupie towarów i usług potrzebnych mu do dokonania przez niego dostawy towaru/wyświadczenia usługi, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W rezultacie podatek VAT jest neutralny dla podatników, a jego ekonomiczny ciężar powinien ponieść konsument.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

· nabycia towarów i usług,

· dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy:

· odliczenia tego dokonuje podatnik podatku VAT oraz

· nabywane towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wykluczone jest zatem dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku wykorzystywania ich do czynności zwolnionych od podatku VAT lub niepodlegających temu podatkowi w ogóle (z pewnymi wyjątkami, które nie mają zastosowania w analizowanej sprawie).

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z kolei w myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Powyższa reguła wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków ponoszonych w związku z nabyciem usług noclegowych oraz gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (z wyjątkiem dotyczącym nowych środków transportu, który nie ma zastosowania w analizowanej sprawie).

Przechodząc na grunt analizowanej sprawy, należy zauważyć, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a świadczone przez nią usługi cateringowe (w ramach „refaktury”) podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem zakup usług cateringowych od Restauratorów udokumentowanych fakturami VAT z wykazanym podatkiem VAT, w świetle przepisów art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, co do zasady daje Spółce prawo do jego odliczenia, gdyż zakup tych usług służy Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych. Dla istnienia tego prawa należy jednak ustalić także czy nie zachodzą przesłanki wykluczające to prawo, wskazane ww. art. 88 ustawy o VAT.

Spółka jest podatnikiem VAT czynnym, a nabywane przez nią od Restauratorów usługi cateringowe są opodatkowane podatkiem VAT i nie korzystają ze zwolnienia z tego podatku. Zatem negatywne przesłanki, o których mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 i art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, w analizowanej sprawie nie zaistnieją.

Zdaniem Spółki nie zaistnieją również negatywne przesłanki, o których mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, gdyż Spółka nie nabywa usług gastronomicznych, lecz cateringowe.

Ponieważ ustawa o VAT nie definiuje usług gastronomicznych ani usług cateringowych, w tym zakresie zasadne jest odwołanie się do definicji słownikowej (językowej) tych pojęć.

I tak, w świetle wykładni językowej usługa gastronomiczna jest usługa polegająca na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji, barze czy innym lokalu. Natomiast usługa cateringowa oznacza usługę polegającą na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć poza lokalem.

W konsekwencji, wykładnia językowa pojęcia usługi gastronomicznej i cateringowej pozwala na określenie podstawowej różnicy między tymi dwiema kategoriami - usługa gastronomiczna polega na świadczeniu usługi w lokalu (tj. w pomieszczeniu będącym w posiadaniu podmiotu realizującego usługę), podczas gdy catering ma charakter dostarczenia na zamówienie gotowej potrawy do miejsca wskazanego przez klienta. Zatem uznać należy, że usługi cateringowe stanowią usługę odrębną od gastronomicznej.

Zauważyć również należy, że definicja określająca usługi cateringowe zawarta została w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2011 r. Nr 77 str. 1). Zgodnie z art. 6 ust. 1 i ust. 2 tego rozporządzenia, usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Za przyjęciem odrębnego charakteru usług gastronomicznych (restauracyjnych) i cateringowych przemawia również sposób ich klasyfikacji na gruncie Polskiej Klasyfikacji Towarów i Usług z 2015 r., gdzie pod symbolem PKWiU 56.10 sklasyfikowano usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych, pod symbolem PKWiU 56.21 sklasyfikowano „Usługi przygotowywania i dostarczania żywności (katering) dla odbiorców zewnętrznych” zaś pod symbolem PKWiU 56.29 mieszczą się „Pozostałe usługi gastronomiczne”.

Tym samym z uwagi na odmienny charakter usług cateringowych od usług gastronomicznych (restauracyjnych) nie można uznać, że do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Zatem, zdaniem Spółki, na gruncie analizowanej sprawy, należy uznać, że Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez Restauratorów za świadczenie usług cateringowych z wykazanym podatkiem, gdyż:

· usługi cateringowe nie korzystają ze zwolnienia w podatku VAT,

· Spółka jest podatnikiem VAT czynnym,

· usługi cateringowe świadczone przez Restauratora na rzecz Wnioskodawcy są w sposób bezpośredni wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych - świadczenia usług cateringowych na rzecz Klientów w oparciu o art. 8 ust. 2a ustawy o VAT,

· usługi cateringowe jako usługi inne od usług gastronomicznych i restauracyjnych nie zostały wymienione w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT jako te które nie dają prawa do odliczenia podatku VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przysługiwać mu będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego z otrzymanych od Restauratorów faktur dokumentujących nabycie usług cateringowych z wykazanym podatkiem VAT.

Uzasadnienie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 3:

Jak Spółka wskazała w zakresie stanowiska do pytania nr 1 przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Przy czym, aby dane świadczenie niebędące dostawą towarów mogło być uznane za świadczenie usług muszą być spełnione następujące warunki:

· istnienie stosunku zobowiązaniowego pomiędzy podmiotem świadczącym usługę a usługobiorcą, na podstawie którego dochodzi do wykonania świadczenia,

· istnienie beneficjenta świadczenia - podmiotu, który przez nabycie świadczenia nabywa określoną korzyść,

· istnienie wynagrodzenia/odpłatności, które jest należne usługodawcy w zamian za wykonanie świadczenia, które ma charakter ekwiwalenty w stosunku do świadczenia, przy czym, wynagrodzenie to musi mieć bezpośredni związek z usługą, za które jest wypłacane.

Należy podkreślić, że wszystkie ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby określona czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług.

Zatem, dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia, a wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W analizowanej sprawie, w zakresie, w jakim Spółka udostępnia Restauratorom odpłatnie możliwość oferowania ich posiłków w dodatkowym kanale sprzedaży, tj. za pośrednictwem rozwijanej przez nią Aplikacji oraz szkoli pracowników Restauratorów z używania Aplikacji oraz zapewnia im wsparcie IT i marketingowe, zdaniem Wnioskodawcy, świadczy ona na rzecz Restauratorów usługę.

Czynności podejmowane przez Spółkę w tym zakresie spełniają bowiem przesłanki uznania ich za odpłatne świadczenia usług, tj.:

· pomiędzy Spółką a Restauratorami istnieje stosunek zobowiązaniowy (na mocy Umowy),

· Restauratorzy są beneficjentami czynności podejmowanych przez Spółkę, otrzymują bowiem dostęp do Aplikacji, szkolenia dla swoich pracowników oraz wsparcie w zakresie IT i marketingu, które wykorzystują dla potrzeb prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej,

· Spółce z tytułu podejmowanych czynności przysługuje wynagrodzenie od Restauratorów.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zapewnienie Restauratorom odpłatnego dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego stanowi świadczenie na rzecz Restauratorów usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 4:

Przepisy ustawy o VAT przewidują, że opodatkowaniu tym podatkiem podlega jedynie odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Należy jednak zauważyć, że w ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Art. 8 ust. 2 ustawy o VAT stanowi bowiem, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Pierwszy z przypadków nie ma i nie może mieć zastosowania do analizowanej sprawy, gdyż Spółka w ramach współpracy nie udostępnia Restauratorom do używania żadnych towarów.

Co się zaś tyczy przypadku drugiego, to w świetle przywołanych przepisów, za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika. Wnioskując a contrario, jeśli usługa jest świadczona nieodpłatnie, lecz na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika, świadczenie takiej usługi nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (nie jest zrównane z odpłatnym świadczeniem usług dla celów podatku VAT).

Przepisy ustawy o VAT formułują zatem zasadę, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju oraz nieodpłatne ich świadczenie, ale w tym drugim przypadku, tylko w sytuacji, gdy nie ma ono związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika (usługodawcę).

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku decyzji o tym, aby umożliwić Restauratorom nieodpłatne korzystanie z Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcie IT i marketingowego, świadczenia takie nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż nieodpłatne świadczenie tych usług pozostaje w ścisłym związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki. Zapewnienie tych świadczeń ma na celu zwiększenie potencjału sprzedaży usług cateringowych przez Spółkę - im więcej Restauratorów i lepsza oferta w Programie (…), tym Spółka ma większe możliwości do generowania przychodów ze sprzedaży posiłków. Ewentualna korzyść Restauratorów z korzystania z tych świadczeń ma charakter poboczny, gdyż świadczenia te przedstawiają wartość, jedynie wówczas, gdy Restaurator bierze udział w Programie (…)i Spółka nie widzi możliwość ich wykorzystania w innych okolicznościach. Zapewnienie tych świadczeń nie ma również na celu zaspokojenia osobistych potrzeb Restauratorów.

Decyzja o udzieleniu nieodpłatnego dostępu do Aplikacji i wsparcia będzie każdorazowo podyktowana celami gospodarczymi Spółki - np. Spółka chcąc pozyskać nowego lub utrzymać dotychczasowego Restauratora w ramach współpracy w programie (…) może zaoferować mu dostęp do Aplikacji i wsparcie bez odpłatności.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zapewnienie Restauratorom nieodpłatnego dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego, jako nieodpłatne świadczenie usług na cele działalności gospodarczej Spółki, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 5:

Jak Spółka szeroko wyargumentowała w zakresie swojego stanowiska do pytania nr 2, w przypadku nabywania towarów lub usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (odliczenia podatku VAT naliczonego).

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w jej art. 88. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Przepisy te wyrażają zasadę neutralności podatku VAT, która przejawia się umożliwieniem podatnikowi obniżenia VAT należnego o VAT naliczony przy zakupie towarów i usług potrzebnych mu do dokonania przez niego dostawy towaru/wyświadczenia usługi, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W rezultacie podatek VAT jest neutralny dla podatników, a jego ekonomiczny ciężar powinien ponieść konsument.

Wykluczone jest zatem dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku wykorzystywania ich do czynności zwolnionych od podatku VAT lub niepodlegających temu podatkowi w ogóle (z pewnymi wyjątkami, które nie mają zastosowania w analizowanej sprawie).

Przechodząc na grunt przedmiotowej sprawy Wnioskodawca podkreśla, że prowadzenie Programu(…), utrzymanie oraz rozwój Aplikacji są kluczowymi i nierozerwalnymi elementami modelu biznesowego Spółki, bez których Spółka nie mogłaby prowadzić działalności gospodarczej. To dzięki Programowi (…) i Aplikacji, Spółka może nabywać usługi cateringowe od Restauratorów a następnie odsprzedawać je Klientom, a tym samym wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto, w przypadku niektórych Restauratorów biorących udział w Programie (…), dostęp do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego ma charakter odpłatny. Zatem zakupy towarów i usług dotyczących prowadzenia Programu (…) oraz utrzymania i rozwoju Aplikacji mają bezpośredni związek z czynnościami opodatkowanymi dokonywanymi przez Spółkę - sprzedaż usług cateringowych oraz sprzedaż usług związany z dostępem do Aplikacji, szkoleniami dla pracowników oraz wsparciem IT i marketingowym dla Restauratorów.

Tym samym, zdaniem Spółki, w odniesieniu do zakupów towarów i usług dotyczących prowadzenia Programu (…) oraz utrzymania i rozwoju Aplikacji spełniony jest warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. są one związane wyłącznie z wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jednocześnie zdaniem Spółki w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania ograniczenie wynikające art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, gdyż Spółka nie prowadzi innej działalności niż działalność gospodarcza. W szczególności przejawem takiej „innej działalności” nie jest nieodpłatne umożliwienie niektórym Restauratorom nieodpłatnego dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego. Jak Spółka wyargumentowała to w uzasadnieniu do pytania nr 4, tego rodzaju działania pozostają w interesie Spółki i mają ścisły związek z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą.

Zatem, zdaniem Spółki, w odniesieniu do zakupów towarów i usług dotyczących prowadzenia Programu (…) oraz utrzymania i rozwoju Aplikacji należy przyjąć, że są one w całości związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż będzie miała pełne prawo do odliczania podatku VAT związanego z zakupem towarów i usług związanych z prowadzeniem Programu (…) oraz utrzymaniem i rozwojem Aplikacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie określenia:

- czy w opisanym modelu biznesowym Wnioskodawca będzie brał udział w świadczeniu usług na rzecz Klienta, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT (pytanie nr 1) – jest prawidłowe;

- czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na wystawionych przez Restauratorów fakturach dotyczących usług (pytanie nr 2) - jest prawidłowe;

- czy zapewnienie Restauratorom odpłatnego dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego stanowi świadczenie na rzecz Restauratorów usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie nr 3) - jest prawidłowe;

- czy zapewnienie Restauratorom nieodpłatnego dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie nr 4) - jest prawidłowe;

- czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z prowadzeniem Programu (…) oraz utrzymaniem i rozwojem Aplikacji (pytanie nr 5) - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Co do zasady, każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Przy czym muszą być spełnione następujące warunki:

· w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

· świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby określona czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług.

Zatem, dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W świetle art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Przepis ten jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” lub „refakturowania” usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.

Powyższy przepis jest odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, który stanowi, że w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Odnosząc się zatem do treści art. 8 ust. 2a ustawy, który wprowadza zasadę, że w przypadku gdy podmiot „pośredniczy”, pomiędzy podmiotem faktycznie świadczącym usługę, a jej odbiorcą, przyjmuje się, że podmiot ten działa tak jakby sam wcześniej nabył taką usługę, a następnie ją wyświadczył, co sprawia, że opodatkowaniu podlegają wszystkie etapy w świadczeniu usług, łącznie z tym, w którym nie wykonuje się czynności faktycznych. Wspomniana „fikcja prawna”, wynikająca z art. 8 ust. 2a ustawy, znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy dany podmiot pośredniczący w rzeczywistości nie jest konsumentem ostatecznym usługi, a jedynie przyjmuje się wtedy założenie, że taką usługę nabył od podmiotu świadczącego, a następnie sam ją wyświadczył na rzecz osoby trzeciej.

Przepis ten reguluje zatem takie sytuacje, kiedy podatnik, działając we własnym imieniu, zawiera umowę, na podstawie której zobowiązuje się do zrealizowania pewnego świadczenia, jednak faktycznie świadczenie to realizowane jest przez podmiot trzeci. W takim przypadku, gdy podmiot nabywa usługę, a następnie odsprzedaje ją kontrahentowi w tzw. „stanie nieprzetworzonym”, uznawany jest za podatnika, który usługę taką świadczy.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest zapewnianie w ramach Programu (….) posiłków dla zakładów pracy, które są przygotowywane przez współpracujące ze Spółką restauracje, bary i inne punkty gastronomiczne.

Klientami są osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które korzystają z Programu (…) i zawrą stosowną umowę ze Spółką w tym zakresie. Przedsiębiorcą może być zarówno podmiot krajowy jak i zagraniczny, który posiada oddział w Polsce.

Posiłki są zamawiane i spożywane przez pracowników Klienta lub inne osoby, którym Klient je zapewnia poza miejscem prowadzenia działalności przez Restauratora. Klienci zapewniają posiłki swoim pracownikom np. ze względu na ciążący na nich obowiązek zapewniania posiłków regeneracyjnych czy też z uwagi zobowiązanie się pracodawcy do zapewnienia posiłków w ramach tzw. systemów benefitowych (nieodpłatnie czy też z częściową odpłatnością pracownika). Ewentualne kwestie rozliczeń pomiędzy Klientem a jego pracownikami za zamówione posiłki nie leży jednak w gestii Spółki.

W swojej działalności Spółka wykorzystuje platformę elektroniczną(…), która umożliwia:

· udostępnianie za jej pośrednictwem menu (ofert daniowych) Restauratorów,

· zamówienie posiłków przez pracowników Klientów z menu dostępnego w Programie (…),

· dostarczanie zamówionych posiłków przez Restauratora bezpośrednio do siedziby Klienta lub innego miejsca przez niego wskazanego

- dalej jako: „Aplikacja".

Aplikacja oprócz podstawowej funkcjonalności, jaką jest umieszczenie menu Restauratora i przyjęcie zamówienia pozwala Restauratorom także m.in.:

· zapoznać się z liczbą oferowanych oraz sprzedanych posiłków,

· sprawdzić całkowity przychód uzyskanego w ramach współpracy ze Spółką,

· zapoznać się z historią zamówień,

· korzystać z opcji filtrowania według różnych kryteriów, m.in. daty, firmy Klienta, przyjętego zakresu ceny lub statusu zamówienia (oczekujące, anulowane, zakończone).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy w opisanym modelu biznesowym będzie on brał udział w świadczeniu usług na rzecz Klienta, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca nabywając od Restauratorów usługi cateringowe będzie działał w imieniu własnym lecz na rachunek pracowników Klienta (Zakładu pracy), a zatem Wnioskodawca będzie nabywał, a następnie sprzedawał Klientom przedmiotowe usługi cateringowe. Spółka będzie również uczestniczyła w kształtowaniu warunków świadczenia usług cateringowych na rzecz pracowników Zakładów Pracy, bowiem jak wyjaśniono w przypadku wyrządzenia przez Restauratora szkody Klientowi lub jego pracownikom, w tym szkody wynikającej z niedostarczenia wymaganej ilości posiłków, niedostarczenia posiłków w odpowiednim czasie, dostarczenia posiłków o nieodpowiedniej jakości (w tym wywołujących ewentualne zatrucia bądź stany chorobowe) Spółka ponosi odpowiedzialność wobec Klienta i jego pracowników.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że z uwagi na to, że Wnioskodawca będzie nabywać usługi cateringowe od Restauratora, a następnie będzie sprzedawać te usługi na rzecz osób trzecich – Zakładów Pracy - Klientów, to biorąc pod uwagę treść powołanego wyżej art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że Wnioskodawcę, jako podmiot dokonujący odsprzedaży tych usług, należy traktować jako usługobiorcę, a następnie usługodawcę tej samej usługi. Tym samym, w analizowanej sprawie, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, wystąpi odpłatne świadczenie usług.

Reasumując, sprzedaż usług cateringowych na rzecz Klientów - Zakładów Pracy, nabywanych przez Spółkę we własnym imieniu od Restauratorów, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 2, dotyczą prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na wystawionych przez Restauratorów fakturach dotyczących nabywanych usług.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Reguła powyższa wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków ponoszonych w związku z nabyciem usług noclegowych oraz gastronomicznych, za wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Aby zatem stwierdzić czy w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z nabywanych przez niego usług, należy ustalić czy zachodzą przesłanki wykluczające to prawo, wskazane ww. art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, tj. czy dochodzi do nabycia usług gastronomicznych.

Należy zatem rozważyć, czy usługi cateringowe różnią się od usług gastronomicznych, czy też rzeczywisty charakter tych usług jest taki sam.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje usług gastronomicznych ani usług cateringowych.

W konsekwencji, uzasadnione jest odwołanie się do definicji słownikowej tych pojęć.

Usługa gastronomiczna zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.), polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji, czy innym lokalu. Natomiast catering oznacza usługę polegającą na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw w miejsce wskazane przez zamawiającego lub na organizacji przyjęć.

W konsekwencji, wykładnia językowa pojęcia usługi gastronomicznej i cateringowej pozwala na określenie podstawowej różnicy między tymi dwoma kategoriami – usługa gastronomiczna polega na świadczeniu usługi w restauracji (tj. w pomieszczeniu będącym w posiadaniu podmiotu realizującego usługę), podczas gdy catering ma charakter dostarczenia na zamówienie gotowej potrawy do lokalizacji wskazanej przez zlecającego.

W świetle powyższych wyjaśnień uznać należy, że usługi cateringowe stanowią usługę odrębną od gastronomicznej.

Zauważyć również należy, że definicja określająca usługi cateringowe zawarta została w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2011 r. Nr 77 str. 1). Zgodnie z art. 6 ust. 1 i ust. 2 tego rozporządzenia, usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy. Za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

W celu dodatkowego potwierdzenia odrębnego charakteru usługi cateringowej od usługi gastronomicznej, można odnieść się do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, (PKWiU), do której to klasyfikacji odwołują się również przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 7.09.1987, str. 1, z późn. zm. - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Od dnia 1 stycznia 2016 r. obowiązuje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.), które do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się od dnia 1 lipca 2020 r. Zgodnie bowiem z § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia, do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 30 czerwca 2020 r. stosowało się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Zauważyć należy, że zarówno w PKWiU z 2008 r., jak i w PKWiU z 2015 r. w dziale 56 tych klasyfikacji mieszczą się „usługi związane z wyżywieniem”, w tym pod symbolem PKWiU 56.2 „Usługi przygotowywania i dostarczania żywności (katering) dla odbiorców zewnętrznych i pozostałe usługi gastronomiczne”. Natomiast pod symbolem PKWiU 56.21 zostały sklasyfikowane „Usługi przygotowywania i dostarczania żywności (katering) dla odbiorców zewnętrznych”, w tym pod symbolem 56.21.11 wskazane zostały „Usługi przygotowywania i dostarczania żywności (katering) dla gospodarstw domowych”, a pod symbolem 56.21.19 sklasyfikowano „Usługi przygotowywania i dostarczania żywności (katering) dla pozostałych odbiorców zewnętrznych. Z kolei pod symbolem PKWiU 56.29 mieszczą się „Pozostałe usługi gastronomiczne”.

Jak wynika z powyższych klasyfikacji, usługa cateringowa nie jest sklasyfikowana jako usługa gastronomiczna, co oznacza, że nie są one tożsame.

Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia stwierdzić należy, że usługi cateringowe stanowią odrębne usługi od usług gastronomicznych. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług nie można uznać, że do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Z informacji przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że Wnioskodawca zamierza nabywać od Restauratorów, we własnym imieniu, usługi cateringowe, które następnie będzie odsprzedawać na rzecz Klientów - zakładów pracy. Jak wyjaśniono, Spółka z jednej strony jest związana umowami z Restauratorami, od których nabywa posiłki, z drugiej zaś jest stroną umowy z Klientami, którzy są ostatecznymi beneficjentami (konsumentami) świadczonych usług. W ramach systemu (…) nie ma bezpośredniego stosunku prawnego na linii Restaurator - Klient. Taki stosunek występuje pomiędzy danym Restauratorem i Spółką oraz Spółką i danym Klientem.

Zatem usługi cateringowe nabywane od Restauratora będą w sposób bezpośredni wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych, będą bowiem refakturowane na rzecz Klientów - zakładów pracy jako opodatkowane podatkiem od towarów i usług odpłatne świadczenie usług.

Ponadto jak wynika z opisu sprawy usługi świadczone przez Restauratorów, które są nabywane i odsprzedawane przez Spółkę, są klasyfikowane pod pozycją 56.21.19.0 (Usługi przygotowywania i dostarczania żywności (katering) dla pozostałych odbiorców zewnętrznych).

Zatem skoro Wnioskodawca będzie nabywał usługi cateringowe, to dla ww. usług nie znajdzie zastosowania ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Tym samym warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy zostaną spełnione, gdyż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a usługi cateringowe są nabywane wyłącznie w związku z czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie nie zajdą okoliczności wyłączające to prawo wskazane w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, gdyż jak powyżej wyjaśniono, usługi cateringowe nie stanowią usług gastronomicznych, o których mowa w tym przepisie.

Podsumowując, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Restauratora, dokumentującej nabycie przez Spółkę usług cateringowych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 2, jest prawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy, objęte pytaniem nr 3 i 4, dotyczą ustalenia czy zapewnienie Restauratorom odpłatnego i nie odpłatnego dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego stanowi świadczenie na rzecz Restauratorów usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy w powyższej kwestii należy ponownie przywołać treść art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy zauważyć, że z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że dostawa towarów i świadczenie usługi co do zasady podlegają opodatkowaniu wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Obydwa warunki muszą być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać należy, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council TSUE stwierdził, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie jest usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez dokonującego dostawy/świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy odpowiednio za odpłatną dostawę towarów/odpłatne świadczenie usług określone w art. 7 i w art. 8 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Należy również wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z przedstawionego w złożonym wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności w przyszłości Spółka może zaoferować dodatkowe funkcjonalności w Aplikacji takie jak tworzenie dla Restauratorów zestawień najczęściej zamawianych dań, szacowanie ilości oraz wartości produktów zużytych na potrzeby przygotowania dania, itp.

Podstawą realizacji współpracy Spółki z Restauratorami jest umowa współpracy oraz ogólne warunki umów (dalej łącznie jako: „Umowa”).

Spółka zamierza zmodyfikować dotychczasowy model biznesowy i zasady współpracy z Restauratorami i Klientami poprzez zróżnicowanie zasad dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego - w przypadku niektórych Restauratorów uzyskają oni możliwość otrzymania tych świadczeń bez odpłatności na rzecz Spółki.

W nowym modelu, na podstawie zapisów Umowy, Restaurator będzie nadal zobowiązany w szczególności do:

· ustalania i prezentowania za pośrednictwem Aplikacji aktualnego menu,

· dostarczania posiłków zamówionych przez pracowników Klienta w wymaganej ilości, po wcześniej określonej cenie, o odpowiednim czasie i w możliwie jak najwyższej jakości.

Z kolei Spółka będzie zobowiązana do:

· umożliwienia Restauratorowi dostępu do Aplikacji,

· dokonywania terminowych płatności na rzecz Restauratora za zrealizowane zamówienia wobec pracowników Klienta,

· szkolenia pracowników Restauratora z obsługi Aplikacji,

· kontroli jakość usług świadczonych przez Restauratora m.in. poprzez:

- weryfikację sposobu realizacji zamówień,

- weryfikację jakości warunków sanitarnych w miejscach wykonywania posiłków przez Restauratorów.

W przypadku, gdy dostęp do Aplikacji oraz wsparcie techniczne i marketingowe będą zapewniane Restauratorom odpłatnie, wysokość należnego Spółce wynagrodzenia z tego tytułu będzie ustalana za dany okres rozliczeniowy (np. miesięczny) jako procent od przychodów Restauratora ze sprzedaży posiłków za pośrednictwem Aplikacji w tym okresie. Wysokość wynagrodzenia należnego Spółce (procent) będzie ustalana indywidualnie z każdym z Restauratorów w zależności np. od wysokości sprzedaży ich dań w Aplikacji, lokalizacji w jakiej działa Restaurator, itp.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy, art. 8 ust. 1 ustawy, należy wyjaśnić, że przesłanką uznania danego zdarzenia za opodatkowane VAT, jest istnienie stosunku prawnego pomiędzy świadczącym usługę i jej beneficjentem, z którego wynika świadczenie wzajemne, w postaci wynagrodzenia płatnego przez beneficjenta usługi na rzecz usługodawcy.

Jak wynika z powyższego Wnioskodawcę i Restauratorów będzie łączyć umowa cywilnoprawna, na podstawie której Wnioskodawca jest zobowiązany do udzielenia dostępu do Aplikacji oraz do szkolenia pracowników oraz wsparcie w zakresie IT i marketingu. Natomiast Wnioskodawcy z tytułu podejmowanych czynności przysługuje wynagrodzenie od Restauratorów.

Wobec powyższego zapewnienie przez Wnioskodawcę Restauratorom odpłatnego dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego stanowi świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, które będą podlegać opodatkowaniu podatkiem tym podatkiem.

Ponadto odnosząc się do czynności zapewnienia Restauratorom nieodpłatnego dostępu do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego, należy mieć na uwadze przepis art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

W myśl art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

- użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

- nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zauważyć należy, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Z opisu sprawy wynika, że dostęp do Aplikacji, szkolenia pracowników Restauratorów oraz wsparcie techniczne i marketingowe może odbywać się również bezpłatnie. Decyzja o udzieleniu nieodpłatnego dostępu do Aplikacji i wsparcia jest każdorazowo podyktowana celami gospodarczymi Spółki - np. Spółka chcąc pozyskać nowego lub utrzymać dotychczasowego Restauratora w ramach współpracy w programie (…) może zaoferować mu dostęp do Aplikacji i wsparcie bez odpłatności. Należy bowiem mieć na uwadze, że potencjał Spółki do generowania obrotu ze sprzedaży posiłków jest pochodną m.in. liczby Restauratorów biorących udział w Programie (….) oraz jakości udostępnianej oferty - im więcej Restauratorów i lepsza oferta w Programie(…) , tym Spółka ma większe możliwości do generowania przychodów ze sprzedaży posiłków.

Z uwagi na powyższe należy uznać, że decyzja o udzieleniu nieodpłatnego dostępu do Aplikacji i wsparcia techniczne i marketingowe Restauratorów będzie każdorazowo podyktowana celami gospodarczymi Wnioskodawcy - np. – jak wyjaśnił Wnioskodawca - chcąc on pozyskać nowego lub utrzymać dotychczasowego Restauratora w ramach współpracy w programie (…) może zaoferować mu dostęp do Aplikacji i wsparcie bez odpłatności.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że nieodpłatne świadczenie usług polegające na udostępnieniu Aplikacji, szkoleniu pracowników, wsparciu technicznym i marketingowym Restauratorów odbywa się w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Tym samym w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 3 i 4 jest prawidłowe.

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 5 należy ponownie przywołać przepis art. 86 ust. 1 zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być zatem bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą, np. dalszej odprzedaży, bowiem bezpośrednio wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast, ze związkiem pośrednim mamy do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług przyczynia się pośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Z opisu sprawy wynika, że w związku z prowadzeniem Programu (…) oraz utrzymaniem i rozwojem Aplikacji Spółka nabywa i będzie nadal nabywać różnego rodzaju towary i usługi takiej jak:

- usługi hostingu,

- usługi programistyczne,

- usługi marketingowe,

- zakup sprzętu informatycznego,

przy zakupie których pojawia się podatek VAT naliczony.

Wątpliwości Wnioskodawcy, objęte pytaniem nr 5, dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z prowadzeniem Programu (…) oraz utrzymaniem i rozwojem Aplikacji.

Z cytowanych wyżej przepisów wnika, że aby można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą.

Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W tym miejscu warto przywołać orzeczenie TSUE z 8 lutego 2007 r. C-435/05 w sprawie Investrand BV przeciwko Staatssecretaris van Financiën, jako wyraz ugruntowanej linii orzeczniczej w TSUE w zakresie przyznawania prawa do odliczenia podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku.

Należy jednak zauważyć, że w wyroku tym (pkt 23) w pierwszej kolejności TSUE wskazał, że zgodnie z ustalonym orzecznictwem, aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku, a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 24; w sprawie Abbey National, pkt 26; oraz wyrok z dnia 3 marca 2005 r. w sprawie C-32/03 Fini H, Zb.Orz. str. I - 1599, pkt 26). Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów lub usług zakłada, iż wydatki poczynione celem ich nabycia stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzących prawo do jego odliczenia (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 30, w sprawie Abbey National, pkt 28, jak i wyrok z dnia 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations, Rec. str. I 6663, pkt 31).

Następnie w pkt 24 wyroku TSUE wskazał, że prawo do odliczenia zostaje zatem również przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług stanowią część jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią element cenotwórczy dla dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te w rzeczywistości zachowują bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika (zob. w szczególności ww. wyroki w sprawach Midland Bank, pkt 23 i 31 oraz Kretztechnik, pkt 36).

Ostatecznie jednak TSUE doszedł w tej sprawie do konkluzji, że artykuł 17 ust. 2 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że koszty usług doradczych, z których podatnik skorzystał w celu ustalenia kwoty wierzytelności stanowiącej część majątku jego przedsiębiorstwa i związanej ze sprzedażą akcji dokonaną w okresie, w którym nie był on jeszcze podatnikiem podatku VAT, z braku dowodów na to, że wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza w rozumieniu tej dyrektywy wykonywana przez podatnika, nie wykazują bezpośredniego i ścisłego związku z tą działalnością, a w konsekwencji nie uprawniają do odliczenia podatku VAT, który je obciąża.

Z wyroku tego wynika, że aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT związek pomiędzy zakupami, a działalnością gospodarczą co do zasady powinien być bezpośredni, może być również pośredni jednak tylko gdy zakupy związane są z działalnością gospodarczą („wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza w rozumieniu tej dyrektywy wykonywana przez podatnika”). W przeciwnym wypadku koszty pośrednie nie wykazują bezpośredniego i ścisłego związku z tą działalnością, a w konsekwencji nie uprawniają do odliczenia podatku VAT, który je obciąża.

Jak wyjaśnił Wnioskodawca prowadzenie Programu (…), utrzymanie oraz rozwój Aplikacji są kluczowymi i nierozerwalnymi elementami modelu biznesowego Spółki, bez których Spółka nie mogłaby prowadzić działalności gospodarczej. To dzięki Programowi (…) i Aplikacji, Spółka może nabywać usługi cateringowe od Restauratorów a następnie odsprzedawać je Klientom, a tym samym wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przypadku niektórych Restauratorów biorących udział w Programie (….), dostęp do Aplikacji, szkoleń dla pracowników oraz wsparcia IT i marketingowego ma charakter odpłatny. Zatem zakupy towarów i usług dotyczących prowadzenia Programu (…) oraz utrzymania i rozwoju Aplikacji mają bezpośredni związek z czynnościami opodatkowanymi dokonywanymi przez Spółkę - sprzedaż usług cateringowych oraz sprzedaż usług związany z dostępem do Aplikacji, szkoleniami dla pracowników oraz wsparciem IT i marketingowym dla Restauratorów.

Ponadto jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca chcąc:

- poprawić relacje z Restauratorami w przyszłości może zaoferować dodatkowe funkcjonalności w Aplikacji takie jak tworzenie dla Restauratorów zestawień najczęściej zamawianych dań, szacowanie ilości oraz wartości produktów zużytych na potrzeby przygotowania dania, itp.;

- pozyskać współpracę z nowymi Restauratorami;

podejmie decyzję o udzieleniu nieodpłatnego dostępu do Aplikacji oraz wsparciu technicznemu.

Jak wyjaśniono wyżej nieodpłatne udostępnienie Aplikacji Restauratorom będzie czynnością nie podlegającą opodatkowaniu.

Zatem zakupy towarów i usług dotyczących prowadzenia Programu (…) oraz utrzymania i rozwoju Aplikacji nie mają bezpośredniego związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Jednakże jak wynika z opisu sprawy, decyzja o nieodpłatnym udostępnieniu Aplikacji będzie podyktowana celami gospodarczymi Wnioskodawcy, który chcąc pozyskać współpracę z nowym Restauratorem zachęca go do poznania Aplikacji. Tym samym zakupy towarów i usług dotyczące prowadzenia Programu (…) mają pośredni związek z czynnościami opodatkowanymi dokonywanymi przez Wnioskodawcę tj. ze sprzedażą usług cateringowych.

Wobec powyższego, w odniesieniu do zakupów towarów i usług dotyczących prowadzenia Programu (…) oraz utrzymania i rozwoju Aplikacji spełniony jest warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. są one związane bezpośrednio lub pośrednio z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jednocześnie w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania ograniczenie wynikające art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, gdyż Spółka nie prowadzi innej działalności niż działalność gospodarcza.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5 jest prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przypisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się do błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawą.