0111-KDIB3-1.4012.643.2021.3.ASY

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 lipca 2021 r. (data wpływu 28 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 6 października 2021 r. (data wpływu 7 października 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją projektu pn.: „…” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją projektu pn.: „….”.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 6 października 2021 r. (data wpływu 7 października 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 1 października 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.643.2021.1.ASY.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina …. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina ….. w terminie wrzesień 2021 - październik 2023 planuje realizację przedsięwzięcia „….” przy finansowym wsparciu z programu bezzwrotnego wsparcia budownictwa z funduszu dopłat, który obsługuje Bank Gospodarstwa Krajowego.

Przedmiotem jest budowa sześciu domów mieszkalnych oraz dwóch domów mieszkalno-usługowych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej wraz z 14 miejscami postojowymi, drogą wewnętrzną, wewnętrzną instalacją gazową oraz z niezbędną infrastrukturą. Zakresem działań objęte jest również wyburzenie istniejącego parterowego budynku mieszkalno-usługowego. Do realizacji przedsięwzięcia istniejący budynek wymaga całkowitej likwidacji. W celu zachowania ciągłości dotychczasowego funkcjonowania obszaru planowane jest zrealizowanie w pierwszej kolejności zespołu budynków (SEGMENT II) we wschodniej części działki. Po jego realizacji nastąpi przeniesienie usług oraz mieszkańców do nowego obiektu. Po dokonaniu tych czynności przystąpi się do rozbiórki budynku istniejącego w celu przygotowania terenu na realizację SEGMENTU I.

Zakres kosztów obejmuje: projekt budowlany, nadzór i kierowanie budową, opłaty przyłączeniowe energii elektrycznej i do sieci gazowej oraz roboty ogólnobudowlane, roboty przy instalacjach elektrycznych i sanitarno-wentylacyjnych, a także opłata za wypis i wyrys z rejestru gruntów.

1. Opracowanie projektu budowlanego jest kosztem kwalifikowanym. Obejmuje prace projektowe niezbędne do realizacji przedsięwzięcia.

2. Nadzór i kierowanie budową - koszt kwalifikowany, obejmuje nadzór inwestorski nad działaniami projektowymi i kierowanie budową.

3. Opłaty przyłączeniowe energii elektrycznej i opłaty przyłączeniowe do sieci gazowej - koszt kwalifikowany, koszty niezbędne do realizacji inwestycji.

4. Roboty ogólnobudowlane oraz roboty przy instalacjach elektrycznych i sanitarno-wentylacyjnych - koszty kwalifikowane, są ujęte w kosztorysach inwestycyjnych.

5. Opłata za wypis z rejestru gruntów i wyrys z mapy ewidencyjnej działki, na której realizowane jest przedsięwzięcie - koszt niekwalifikowany.

Zgodnie z ustawą z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu tworzenia lokali mieszkalnych na wynajem, mieszkań chronionych, noclegowni, schronisk dla bezdomnych, ogrzewalni i tymczasowych pomieszczeń:

Art. 15 ust. 1, jeżeli w budynku lub części budynku, w których w wyniku realizacji przedsięwzięcia powstaną lokale mieszkalne, o których mowa w art. 3 ust. 1, znajdują się lub powstaną również lokale nieobjęte finansowym wsparciem, koszty, o których mowa w art. 14 pkt 1 i 2, których nie można wyodrębnić jako kosztów poniesionych wyłącznie na realizację przedsięwzięcia, zalicza się do kosztów przedsięwzięcia w części odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych, o których mowa w art. 3 ust. 1, w powierzchni stanowiącej sumę powierzchni użytkowej lokali, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz powierzchni użytkowej lokali nieobjętych finansowym wsparciem.

Powierzchnia użytkowa razem: 769,21 m2

Powierzchnia użytkowa lokali usługowych: 48,16 m2 + 52,10 m2 = 100,26 m2.

Ustalony wskaźnik kosztów kwalifikowanych: 86,97%. W obecnym budynku znajdują się 4 lokale mieszkalne oraz 2 lokale użytkowe.

Na podstawie umowy najmu mieszkańcom lokali mieszkalnych wystawiane są comiesięczne naliczenia z tytułu czynszu obciążone stawką zwolnioną podatku VAT (podatek od towarów i usług). Naliczenia z tytułu mediów (woda oraz abonament) obciążone są stawką VAT 8%, natomiast wywóz nieczystości stawką zwolnioną. Naliczenia wystawiane są 1-go roboczego dnia każdego miesiąca, płatne do 10-go każdego miesiąca. Ponadto w umowie o najem lokali mieszkalnych widnieje zapis „zużycie dostaw mediów (woda) rozliczane jest co pół roku. W przypadku, gdy po rozliczeniu zużycia mediów wystąpi niedopłata Najemca jest zobowiązany do jej uiszczenia w terminie określonym w zawiadomieniu o końcowym rozliczeniu mediów”, w związku z czym 2 razy w roku dokonywane są rozliczenia korygujące.

Lokale użytkowe są również wynajmowane na podstawie umowy najmu. Faktury za czynsz użytkowy wystawiane są ze stawką 23% VAT, każdego pierwszego roboczego dnia miesiąca. Termin płatności w przypadku pierwszego wynosi 21 dni od daty otrzymania faktury, w przypadku drugiego lokalu termin płatności wskazany jest do 28 dnia każdego miesiąca.

W piśmie uzupełniającym z 7 października 2021 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wyjaśnił co następuje:

a) Gmina …. będzie wskazana jako nabywca na fakturach VAT dokumentujących wydatki poniesione w ramach realizacji projektu.

b) Towary i usługi zakupione w związku z budową sześciu domów mieszkalnych będą wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku. Natomiast towary i usługi zakupione w związku z budową dwóch domów mieszkalno-usługowych będą wykorzystywane do czynności zwolnionych odnośnie części mieszkalnej oraz podlegającej opodatkowaniu w części usługowej.

c) Mienie powstałe w wyniku realizacji projektu tylko w części usługowej będzie wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

d) Mienie powstałe w wyniku realizacji projektu tj. domy mieszkalne oraz domy mieszkalno-usługowe w części mieszkalnej będą wykorzystywane do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

e) Istnieje możliwość przyporządkowania tylko części wydatków do celów wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Pozostałe wydatki można wyliczyć jako w części odpowiadającej udziałowi powierzchni lokali usługowych do powierzchni wszystkich lokali użytkowych.

f) Wnioskodawca ma możliwość przyporządkowania zakupów odrębnie do czynności zwolnionych i opodatkowanych w zakresie robót związanych z instalacją elektryczną oraz robotami budowlanymi związanymi z budową rurociągów, robotami instalacyjnymi w budynkach, robotami instalacyjnymi wodno-kanalizacyjnymi i sanitarnymi, instalowaniem urządzeń grzewczych. W zakresie pozostałych robót budowlanych związanych z przygotowaniem terenu pod budowę oraz budowy m.in. chodników, wjazdu, drogi wewnętrznej, parkingu, wiaty śmietnikowej, wykonania pokryć i konstrukcji dachowych, elewacji, stolarki itp. wnioskodawca ma możliwość przyporządkowania zakupów towarów i usług do czynności zwolnionych i opodatkowanych tylko w części odpowiadającej udziałowi powierzchni wybudowanych lokali usługowych do powierzchni wszystkich wybudowanych lokali użytkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina …. będzie miała możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją projektu pn.: „….”?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina …. w związku z realizacją projektu pn.: „….” nie będzie miała możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z brakiem bezpośredniego związku pomiędzy dokonywanymi zakupami dotyczącymi realizowanego zadania, a wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi. Budowa mieszkań należy do zadań własnych Gminy określonych w art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w cyt. wyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają m. in. regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy – jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ustawy).

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy).

Na podstawie art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;

2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Przepis art. 90 ust. 8 ustawy stanowi, że podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Według art. 90 ust. 9 ustawy, przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku (art. 90 ust. 9a ustawy).

Na mocy art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;

2. nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Przepisy zawarte w art. 90 ustawy regulują kwestie związane z prawem do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy podatnik nabyte towary i usługi wykorzystuje zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Z tym, że przez „czynności w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego” należy rozumieć czynności zwolnione od podatku. Przepis art. 90 ustawy określa dla ww. sytuacji zasady proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego w ciągu roku podatkowego na podstawie obrotów osiągniętych w poprzednim roku podatkowym.

W konsekwencji prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1372), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gminy, w oparciu o art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym należy zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Podsumowując tą część, wskazać należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione dwa warunki: odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje natomiast w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W związku z powyższym wskazać należy, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności Wnioskodawca winien przyporządkować ponoszone wydatki (dokonane zakupy) do poszczególnych rodzajów wykonywanych czynności (opodatkowanej, zwolnionej czy niepodlegającej opodatkowaniu).

Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania oraz niepodlegających temu podatkowi.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją projektu pn.: „…”.

Odnosząc się do ww. wątpliwości Wnioskodawcy, należy jeszcze raz wskazać, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej od podatku VAT). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej opodatkowanej, jak i do działalności zwolnionej, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 90 ustawy.

Z opisu sprawy zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy wynika, że „towary i usługi zakupione w związku z budowa sześciu domów mieszkalnych będą wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku”, mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa wskazać należy, że w odniesieniu do tych zakupów Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w ich cenie.

Natomiast co do dwóch domów mieszkalno-usługowych to Wnioskodawca wskazał, że będą one wykorzystywane do czynności zwolnionych odnośnie części mieszkalnej oraz podlegającej opodatkowaniu w części usługowej. Wnioskodawca wyjaśnił, że w przypadku lokali użytkowych „faktury za czynsz użytkowy wystawiane są ze stawką 23%”. Skoro więc jak jednoznacznie wynika z informacji podanych przez Wnioskodawcę dwa domy mieszkalno-usługowe wykorzystuje on zarówno do celów opodatkowanej działalności gospodarczej, działalności zwolnionej, to przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia części podatku naliczonego wyłącznie w zakresie, w jakim te towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, z zastosowaniem współczynnika wyliczonego zgodnie art. 90 ust. 2 i 3 ustawy. Prawo to będzie przysługiwało Wnioskodawcy pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wynikających z art. 88 ustawy o VAT.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że ma możliwość przyporządkowania zakupów odrębnie do czynności zwolnionych i opodatkowanych w zakresie robót związanych z instalacją elektryczną oraz robotami budowlanymi związanymi z budową rurociągów, robotami instalacyjnymi w budynkach, robotami instalacyjnymi wodno-kanalizacyjnymi i sanitarnymi, instalowaniem urządzeń grzewczych. W zakresie pozostałych robót budowlanych związanych z przygotowaniem terenu pod budowę oraz budowy m.in. chodników, wjazdu, drogi wewnętrznej, parkingu, wiaty śmietnikowej, wykonania pokryć i konstrukcji dachowych, elewacji, stolarki itp. wnioskodawca ma możliwość przyporządkowania zakupów towarów i usług do czynności zwolnionych i opodatkowanych tylko w części odpowiadającej udziałowi powierzchni wybudowanych lokali usługowych do powierzchni wszystkich wybudowanych lokali użytkowych.

Odnosząc się do tego wskazania Wnioskodawcy zaznaczyć należy, że metoda przyporządkowania według klucza powierzchniowego nie stanowi bezpośredniej alokacji, lecz jest metodą szacunkową. Skoro więc Wnioskodawca wskazuje na możliwość przyporządkowania według powierzchni to oznacza to, że nie jest w stanie określić, jaka część podatku naliczonego jest bezpośrednio związana ze sprzedażą opodatkowaną.

Biorąc więc pod uwagę przywołane wyżej okoliczności sprawy oraz przywołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w zakresie w jakim Wnioskodawca faktycznie ma możliwość przyporządkowania zakupów odrębnie do czynności zwolnionych i opodatkowanych, czyli w zakresie wskazanych „robót związanych z instalacją elektryczną oraz robotami budowlanymi związanymi z budową rurociągów, robotami instalacyjnymi w budynkach, robotami instalacyjnymi wodno-kanalizacyjnymi i sanitarnymi, instalowaniem urządzeń grzewczych”, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, wyłącznie w zakresie, w jakim ww. roboty związane są wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Natomiast w przypadku ww. robót służących wyłącznie do czynności zwolnionych odliczenie Wnioskodawcy nie przysługuje.

Natomiast w zakresie pozostałych robót budowlanych związanych z przygotowaniem terenu pod budowę oraz budowy m.in. chodników, wjazdu, drogi wewnętrznej, parkingu, wiaty śmietnikowej, wykonania pokryć i konstrukcji dachowych, elewacji, stolarki itp. w odniesieniu do których, jak wskazuje na to opis sprawy, Wnioskodawca nie ma możliwości bezpośredniego przyporządkowania podatku naliczonego odrębnie do poszczególnych kategorii czynności, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT lecz z uwzględnieniem przywołanych wcześniej regulacji art. 90 ustawy o VAT oraz pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wynikających z art. 88 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że nie ma on możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z brakiem bezpośredniego związku pomiędzy dokonywanymi zakupami dotyczącymi realizowanego zadania, a wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi, jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.