0114-KDIP4-3.4012.633.2021.1.RK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 30 sierpnia 2021 r. (data wpływu 3 września 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług) do świadczonych usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

3 września 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT do świadczonych usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik (Wnioskodawca) zamierza rozpocząć wykonywanie czynności świadczenia usług stacjonarnej obsługi kasowej dla podmiotu będącego przewoźnikiem kolejowym (zleceniodawca). Zleceniodawca wskazuje Wnioskodawcy lokalizacje, gdzie usługa ma być wykonywana na terenie kraju. Zakresem usług objęte jest w szczególności: pobieranie opłat przewozowych od klientów przewoźnika (podróżni), przyjmowanie wpłat od pracowników przewoźnika (konduktorzy), przyjmowanie wpłat z tytułu innych opłat przewozowych, np. uiszczanych w terminie odroczonym, z powodu braku uiszczenia w pociągu, lub podobnych, w granicach działalności zleceniodawcy związanej z przewozami osobowymi.

Za wykonanie takich usług, Wnioskodawcy jest wypłacane wynagrodzenie, po złożeniu faktury.

Podatnik, w ramach usługi może także wykonywać - i to już bez odrębnego wynagrodzenia - dodatkowe czynności pomocnicze, w tym głównie towarzyszące wydaniu podróżnemu biletu (który potwierdza dokonanie opłaty za przejazd) np. w postaci udzielania informacji o kursowaniu pociągów, o prawach podróżnego, przyjmowanie skarg w celu ich przekazania przewoźnikowi do rozpoznania.

Wynagrodzenie jest zmienne lub stałe. Wszystkie operacje są dokonywane na infrastrukturze (drukarkach fiskalnych, systemie sprzedaży) zleceniodawcy podatnika. Utargi zgromadzone na rzecz przewoźnika są przekazywane na jego rachunek bankowy i stanowią jego operacje bilansowe.

Wszelkie przyjęte w ramach usługi środki pieniężne należą do zleceniodawcy. Jest on sprzedawcą usług, za które przyjmowane są należności, które Wnioskodawca rozlicza i przekazuje zgodnie z wytycznymi swojego zleceniodawcy.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do świadczonych usług, opisanych w niniejszym zapytaniu, będzie miało zastosowanie zwolnienie przedmiotowe, wskazane w art. 43 ustawy (niezależnie od faktu, że podatnik korzysta aktualnie ze zwolnienia podmiotowego, zgodnie z art. 113 ust. 1).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca uważa prawidłowo, że usługi opisane we wniosku, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi opisane we wniosku korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodne z jego stanowiskiem, w tym w granicach tożsamości stanów faktycznych są także poniższe cztery interpretacje podatkowe:

a) z 24 stycznia 2019 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Podatkowej, sygn. 0114- KDIP4.4012.841.2018.1.MP,

b) z 24 stycznia 2019 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Podatkowej, sygn. 0115-KDIT1-1.4012.876.2018.2.KM,

c) z 26 lutego 2013 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP2/443-170/13-2/MM,

d) z 3 lutego 2012 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPP2/443-1612/11/EK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

I tak, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie natomiast do postanowień art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Ustawodawca przewidział obniżone stawki oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Zgodnie z ust. 15 ww. artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;

2. usług doradztwa;

3. usług w zakresie leasingu.

Powołany wyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, stanowi implementację regulacji w art. 135 ust. 1 lit. d) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którą państwa członkowskie zwalniają transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

Wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć wykonywanie czynności świadczenia usług stacjonarnej obsługi kasowej dla podmiotu będącego przewoźnikiem kolejowym (zleceniodawca). Zleceniodawca wskazuje Wnioskodawcy lokalizacje, gdzie usługa ma być wykonywana na terenie kraju. Zakresem usług objęte jest w szczególności: pobieranie opłat przewozowych od klientów przewoźnika (podróżni), przyjmowanie wpłat od pracowników przewoźnika (konduktorzy), przyjmowanie wpłat z tytułu innych opłat przewozowych, np. uiszczanych w terminie odroczonym, z powodu braku uiszczenia w pociągu, lub podobnych, w granicach działalności zleceniodawcy związanej z przewozami osobowymi.

Za wykonanie takich usług, Wnioskodawcy jest wypłacane wynagrodzenie, po złożeniu faktury. Podatnik, w ramach usługi może także wykonywać - i to już bez odrębnego wynagrodzenia - dodatkowe czynności pomocnicze, w tym głównie towarzyszące wydaniu podróżnemu biletu (który potwierdza dokonanie opłaty za przejazd) np. w postaci udzielania informacji o kursowaniu pociągów, o prawach podróżnego, przyjmowanie skarg w celu ich przekazania przewoźnikowi do rozpoznania.

Wynagrodzenie jest zmienne lub stałe. Wszystkie operacje są dokonywane na infrastrukturze (drukarkach fiskalnych, systemie sprzedaży) zleceniodawcy podatnika. Utargi zgromadzone na rzecz przewoźnika są przekazywane na jego rachunek bankowy i stanowią jego operacje bilansowe.

Wszelkie przyjęte w ramach usługi środki pieniężne należą do zleceniodawcy. Jest on sprzedawcą usług, za które przyjmowane są należności, które Wnioskodawca rozlicza i przekazuje zgodnie z wytycznymi swojego zleceniodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy do świadczonych usług.

W związku z faktem, że w ustawie brak jest definicji słów „przekaz” i „przekazać”, należy posłużyć się definicjami tych określeń zawartymi w Słowniku języka polskiego. Zgodnie z definicją Słownika języka polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl), słowo „przekaz” oznacza „pieniądze przekazane komuś za pośrednictwem poczty lub banku; też: przekazanie komuś pieniędzy w taki sposób”. Natomiast „przekazać” znaczy „wpłacić pieniądze do banku lub na pocztę, zlecając wypłacenie ich temu, na czyje nazwisko lub konto zostały wpłacone”.

W przypadku usług będących przedmiotem wniosku, wskazać należy, że ich celem jest przekazanie podmiotom, które zleciły Wnioskodawcy prowadzenie stacjonarnej obsługi kasowej kwot pieniężnych (podróżnych, konduktorów). Z tego względu, co do zasady, usługa ta stanowi czynność w zakresie przekazów pieniężnych, objętą zwolnieniem na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, chyba że usługa ta stanowiłaby czynność ściągania długów, określoną w art. 43 ust. 15 pkt 1.

W tym miejscu wskazać należy, iż przepisy ustawy nie definiują pojęcia „windykacja” i „dług”. Zgodnie z definicją Słownika języka polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl), słowo „windykacja” to „dochodzenie w sposób określony w przepisach swoich praw do rzeczy lub zapłaty”, natomiast „dług” to „suma pieniędzy, którą ktoś pożyczył i musi zwrócić; obowiązek dłużnika do spełnienia określonego świadczenia; zobowiązanie moralne wobec kogoś”.

W przedstawionym opisie sprawy, wykonywane przez Wnioskodawcę czynności nie noszą cech usług windykacji i ściągania długów, lecz jedynie umożliwiają dokonanie wpłaty przez osobę trzecią (np. klienta) określonej kwoty pieniężnej stanowiącej należność zleceniodawcy w ramach usług stacjonarnej obsługi kasowej. Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, iż do przedmiotowych usług nie mają zastosowania przepisy ograniczające prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku, tj. art. 43 ust.15 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle powyżej przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, usługi świadczone przez Wnioskodawcę, korzystać będą ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług**.**

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.