0114-KDIP4-2.4012.657.2021.1.AS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 sierpnia 2021 r. (data wpływu 1 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia okresu rozliczeniowego, za jaki Gmina zobowiązana będzie ująć wystawione faktury korygujące – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

1 września 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia okresu rozliczeniowego, za jaki Gmina zobowiązana będzie ująć wystawione faktury korygujące.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina A. (dalej: Gmina) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina była właścicielem nieruchomości oznaczonej jako działki nr 1 i nr 2. Spółka O. będąc właścicielem nieruchomości sąsiednich (działki gruntu o numerach 3, 4 i 5) bez winy umyślnej przekroczyła granice gruntu Gminy w ten sposób, że część ogrodzenia Spółki O. narusza nieruchomości oznaczone jako działki nr 1 i nr 2.

W związku z powyższym, nieruchomość Gminy (tj. część działki nr 1 oraz działka nr 2) na podstawie umowy z dnia 4 września 2009 r. zostały oddane w dzierżawę Spółce O. w celu uregulowania stanu prawnego. Określono miesięczny czynsz i Gmina co miesiąc wystawiała faktury dla Spółki O.

W roku 2019 Spółka O. zwróciła się do Gminy z wnioskiem o rozwiązanie przedmiotowej umowy dzierżawy. Gmina pismem z dnia 15 października 2019 r. poinformowała Spółkę O. o rozwiązaniu umowy dzierżawy z zachowaniem trzymiesięcznego terminu wypowiedzenia, ze skutkiem na dzień 31 grudnia 2019 r. Jednocześnie Gmina poprosiła o usunięcie z dzierżawionego gruntu ogrodzenia oraz innych rzeczy stanowiących własność Spółki O. i o uporządkowanie terenu. Termin protokolarnego wydania nieruchomości wyznaczono na dzień 8 stycznia 2020 r. Spółka O. pomimo kilkukrotnego wezwania do wydania gruntu nie stawiała się na gruncie w wyznaczonych datach, a nieruchomość nie była przygotowana do wydania.

Gmina od stycznia 2020 r. do maja 2021 r. w dalszym ciągu wystawiała faktury dla Spółki O. dotyczące dzierżawy części działki 1 oraz działki 2.

Z prowadzonej w roku 2021 korespondencji e-mailowej ze Spółką O. wynika, że Spółka O. w 2017 roku sprzedała Spółce C. swoją nieruchomość (tj. działki gruntu o numerach 3, 4 i 5). Spółka O. poinformowała nabywcę - Spółkę C, iż ogrodzenie narusza granicę nieruchomości należących do Gminy A. oraz, że ma zawartą z Gminą A. umowę dzierżawy tego gruntu.

Po uzyskaniu informacji od Spółki O. i przeanalizowaniu sprawy oraz uzgodnieniu ze Spółką O. Gmina w maju 2021 r wystawiła faktury korygujące „do zera” do faktur wystawionych od stycznia 2020 do maja 2021 r. Podstawą do wystawienia przedmiotowych faktur korygujących był fakt rozwiązania umowy dzierżawy na dzień 31 grudnia 2019 r., natomiast brak możliwości wydania gruntu związany był ze sprzedażą przez Spółkę O. nieruchomości sąsiadujących z dzierżawionymi nieruchomościami, tak więc Spółka O. nie miała faktycznej możliwości wydania Gminie jej gruntu.

W celu uregulowania zaistniałej sytuacji rozpoczęła się procedura przygotowania przedmiotowych nieruchomości (tj. działek gruntu nr 1 i nr 14/47) do sprzedaży.

Na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U.2020.1990 ze zm.) nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli przedmiotem zbycia jest nieruchomość lub jej części, jeśli mogą poprawić warunki zagospodarowania nieruchomości przyległej, stanowiącej własność lub oddanej w użytkowanie wieczyste osobie, która zamierza tę nieruchomość lub jej części nabyć, jeżeli nie mogą być zagospodarowane jako odrębne nieruchomości.

20 lipca 2021 r. została podpisana umowa sprzedaży działek gruntu nr 1 i nr 2 pomiędzy Gminą a Spółką C. Umowa sprzedaży została zawarta na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, w trybie bezprzetargowym, ponieważ przedmiotowe działki gruntu nie mogą być zagospodarowane jako odrębne nieruchomości, a poprawią warunki zagospodarowania nieruchomości przyległej, której użytkownikiem wieczystym i właścicielem usytuowanych na działce gruntu nr 3 budynków jest Spółka C.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W rozliczeniu za jaki okres rozliczeniowy Gmina zobowiązana będzie ująć wystawione w maju 2021 r. dla Spółki O. faktury korygujące?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 29a ust. 10 podstawę opodatkowania obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;

3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Zgodnie z art. 29a ust. 13 w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Z objaśnień podatkowych z dnia 23 kwietnia 2021 r. w zakresie pakietu rozwiązań „Slim VAT (podatek od towarów i usług)” oraz wybranych rozwiązań doprecyzowujących niektóre konstrukcje VAT wprowadzonych ustawą z dnia 27 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2419) wynika, że

Podatnik może dokonać obniżenia podstawy opodatkowania lub podatku należnego już za okres rozliczeniowy, w którym wystawił fakturę korygującą przy łącznym spełnieniu warunków:

1. uzgodnienia warunków korekty z nabywcą towaru lub usługobiorcą;

2. spełnienia uzgodnionych warunków obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług;

3. posiadania dokumentacji potwierdzającej uzgodnienie z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunków obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług (tj. z dokumentacji wynika, że nabywca wie, że doszło lub wie w jakich sytuacjach będzie dochodzić do zmiany warunków transakcji skutkujących zmniejszeniem wysokości wynagrodzenia), z dokumentacji wynika również, że warunki te zostały spełnione na moment dokonywania przez podatnika korekty podatku należnego, tj. doszło do zrealizowania przesłanek warunkujących pomniejszenie kwoty podatku należnego;

4. faktura korygująca jest zgodna z posiadaną dokumentacją w zakresie uzgodnienia z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunku obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług oraz w zakresie spełnienia tych uzgodnionych warunków.

Nowe zasady obowiązujące od 1 stycznia 2021 r. dla obniżenia podstawy opodatkowania lub podatku należnego stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Mając na uwadze zaistniałe okoliczności oraz powyższe przepisy i wyjaśnienia Ministra Finansów, Gmina będzie uprawniona do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc maj 2021 r. tj. okres wystawienia faktur korygujących, gdyż uzgodnienie warunków korekty oraz spełnienie warunków nastąpiło wcześniej niż wystawienie faktur korygujących, natomiast Gmina posiada dokumentację mailową, ze Spółką O. potwierdzającą uzgodnienia dotyczące wystawionych korekt.

W ocenie Gminy do uzgodnienia warunków korekty doszło w momencie otrzymania od Spółki O. informacji o sprzedaży nieruchomości (działek gruntu o numerach 3, 4 i 5) i braku możliwości wydania nieruchomości objętych umową dzierżawy.

W związku z tym, że podstawą dokonania korekt jest rozwiązanie umowy dzierżawy zgodnie z wnioskiem Spółki O. oraz pismem Gminy jak i wyjaśnieniami poczynionymi przez Spółkę O. dotyczącymi braku możliwości wydania gruntu, spełnieniem warunków korekty jest zaakceptowanie przez Gminę wyjaśnień Spółki O. i co za tym idzie wystawienie faktur korygujących. W opisywanej sytuacji Spółka O. miała świadomość, że doszło do zmiany warunków transakcji oraz, że wystąpi konieczność skorygowania wystawionych faktur.

Gmina zaznacza, że to Spółka O. zwróciła się do Gminy z prośbą o wystawienie przedmiotowych faktur korygujących.

Za dokumentację potwierdzającą uzgodnienie oraz spełnienie warunków do obniżania podstawy opodatkowania oraz należnego podatku VAT należy uznać korespondencję mailową pomiędzy Gminą a Spółką O.

W związku z tym, w ocenie Gminy faktury korygujące wystawione w miesiącu maju 2021 r. dotyczące rozwiązania umowy dzierżawy ze Spółką O. należy ująć w rozliczeniu za maj 2021 r. tj. okres, w którym Gmina wystawiła przedmiotowe faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą , podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,

2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,

3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zatem, co do zasady, korygowanie pierwotnie wystawionej faktury, powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

Stosownie do art. 29a ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Na podstawie art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;

3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

W myśl art. 29a ust. 14 ustawy, przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Na podstawie art. 29a ust. 15 ustawy, warunku posiadania dokumentacji, o którym mowa w ust. 13, nie stosuje się w przypadku:

1. eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;

2. dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;

3. sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy;

4. (uchylony).

Uregulowanie zawarte w art. 29a ust. 13 ustawy umożliwia podatnikowi dokonanie obniżenia podstawy opodatkowania już w momencie wystawienia faktury przy łącznym spełnieniu warunków:

1. uzgodnienia warunków korekty z nabywcą towaru lub usługobiorcą,

2. spełnienia uzgodnionych warunków,

3. posiadania dokumentacji potwierdzającej uzgodnienie i spełnienie warunków,

4. wystawienia faktury korygującej zgodnej z posiadaną dokumentacją potwierdzającą uzgodnienie i spełnienie warunków .

Zatem w przypadku obniżenia podstawy opodatkowania na podstawie art. 29 ust. 13 ustawy istotne są faktyczne ustalenia między kontrahentami, a nie tylko samo wystawienie faktury korygującej. Zasadnicze znaczenie dla obniżenia podstawy opodatkowania ma dokumentacja potwierdzająca, że obie strony transakcji znają i akceptują nowe, zmienione warunki transakcji. Dokumentacja może być prowadzona w dowolnej formie, w zależności od przyjętych zwyczajów we współpracy między kontrahentami. Dokumentacją potwierdzającą uzgodnienie warunków pomniejszenia podstawy opodatkowania lub VAT należnego może być zarówno korespondencja mailowa, aneks do umowy, albo inny dokument handlowy potwierdzający uzgodnienie warunków transakcji, w tym potwierdzenie dokonania nabywcy zwrotu zapłaty lub kompensaty skorygowanej wartości transakcji.

Z opisu sprawy wynika, że celu uregulowania stanu prawnego nieruchomości, we wrześniu 2009 r. Gmina oddała ją w dzierżawę Spółce O. Określono miesięczny czynsz i Gmina co miesiąc wystawiała faktury dla Spółki O. W roku 2019 Spółka O. zwróciła się do Gminy z wnioskiem o rozwiązanie umowy dzierżawy. Gmina pismem z dnia 15 października 2019 r. poinformowała Spółkę O. o rozwiązaniu umowy dzierżawy z zachowaniem trzymiesięcznego terminu wypowiedzenia, ze skutkiem na dzień 31 grudnia 2019 r. Jednocześnie Gmina poprosiła o usunięcie z dzierżawionego gruntu ogrodzenia oraz innych rzeczy stanowiących własność Spółki O. i o uporządkowanie terenu. Pomimo kilkukrotnego wezwania do wydania gruntu Spółka nie stawiała się na gruncie w wyznaczonych datach, a nieruchomość nie była przygotowana do wydania. Gmina od stycznia 2020 r. do maja 2021 r. w dalszym ciągu wystawiała faktury dla Spółki O. dotyczące dzierżawy nieruchomości.

Z prowadzonej w roku 2021 korespondencji e-mailowej ze Spółką O. wynika, że Spółka O. w 2017 roku sprzedała Spółce C. swoją nieruchomość, do której przylegały wynajęte przez Gminę działki. Spółka O. poinformowała nabywcę - Spółkę C, że ogrodzenie narusza granicę nieruchomości należących do Gminy A. oraz, że ma zawartą z Gminą A. umowę dzierżawy tego gruntu.

Po uzyskaniu informacji od Spółki O. i przeanalizowaniu sprawy oraz uzgodnieniu ze Spółką O. Gmina w maju 2021 r. wystawiła faktury korygujące „do zera” do faktur wystawionych od stycznia 2020 do maja 2021 r. Podstawą do wystawienia przedmiotowych faktur korygujących był fakt rozwiązania umowy dzierżawy na dzień 31 grudnia 2019 r., natomiast brak możliwości wydania gruntu związany był ze sprzedażą przez Spółkę O. nieruchomości sąsiadujących z dzierżawionymi nieruchomościami, tak więc Spółka O. nie miała faktycznej możliwości wydania Gminie jej gruntu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia okresu rozliczeniowego, za jaki Gmina zobowiązana będzie ująć wystawione dla Spółki w maju 2021 r. faktury korygujące.

W analizowanej sprawie należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że do uzgodnienia warunków dokonania korekty oraz spełnienia uzgodnionych warunków doszło podczas wyjaśnień Spółki O. w kwestii sprzedaży nieruchomości, braku możliwości wydania nieruchomości objętych umową dzierżawy oraz uzgodnień w kwestii skorygowania wystawionych faktur. Dokumentacją potwierdzającą uzgodnienie i spełnienie warunków jest korespondencja mailowa między Gminą a Spółką O., z której wynika, że obie strony akceptują zmianę warunków transakcji.

Jak wynika z wniosku, faktury korygujące zostały wystawione przez Gminę w maju 2021, natomiast korespondencja mailowa potwierdzająca uzgodnienie i spełnienie warunków dokonania korekty prowadzona była przed wystawieniem faktur korygujących.

W konsekwencji należy stwierdzić, że Gmina będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc maj 2021 r., tj. okres wystawienia faktur korygujących, ponieważ będzie wówczas w posiadaniu dokumentacji potwierdzającej, że obie strony transakcji znają i akceptują nowe, zmienione warunki transakcji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w… za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.