0114-KDIP4-2.4012.646.2021.2.AA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 27 sierpnia 2021 r. (data wpływu 30 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przeniesienia majątku w wyniku Podziału za dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (podatek od towarów i usług) oraz braku objęcia opodatkowaniem opisanej transakcji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

30 sierpnia 2021 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przeniesienia majątku w wyniku Podziału za dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz braku objęcia opodatkowaniem opisanej transakcji.

We wniosku wspólnym złożonym przez:

- Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

- Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

B spółka akcyjna

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

I. Charakterystyka Wnioskodawcy i Spółki Przejmującej

Wnioskodawca oraz Spółka Przejmująca są polskimi rezydentami podatkowymi. Jedynym udziałowcem obu spółek jest C (dalej: „C”) z siedzibą w (…), wpisanej do rejestru spółek (…) pod numerem (…), numer identyfikacji podatkowej (…).

Zarówno Wnioskodawca, jak i Spółka Przejmująca są instytucjami finansowymi w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1896 ze zm., dalej: „Prawo bankowe”).

Wnioskodawca, Spółka Przejmująca oraz C należą do grupy kapitałowej D (dalej: „Grupa D”).

Spółka Przejmująca.

B działa od 1997 roku i jest liderem na rynku pożyczek gotówkowych. Głównym przedmiotem działalności Spółki Przejmującej jest udzielanie niezabezpieczonych pożyczek konsumenckich. B prowadzi działalność zarówno w zakresie udzielania pożyczek stacjonarnie, jak i przez Internet.

Działalność gospodarcza Spółki Przejmującej obejmuje udzielanie niezabezpieczonych pożyczek osobom fizycznym oraz osobom prowadzącym działalność gospodarczą, głównie w domu klienta. Charakter działalności firmy wymaga elastycznego podejścia do klientów. System cotygodniowych wizyt domowych pozwala doradcy klienta na zmianę terminów spłat pożyczki na dogodniejsze dla pożyczkobiorcy w sytuacjach związanych z trudnościami z budżetem domowym.

B oferuje poza pożyczkami ze spłatą tygodniową również pożyczki ze spłatą miesięczną, w tym także pożyczki udzielane zdalnie przez Internet. B posiada kilka oddziałów, które mieszczą się w różnych miastach Polski, Centrum (…) w (…) oraz biuro główne w (…).

We współpracy z wyspecjalizowanym przedsiębiorstwem ubezpieczeniowym, spółka oferuje dodatkowo ubezpieczenia osobowe (np. w przypadku zdarzenia związanego z utratą zdrowia, nieszczęśliwymi wypadkami lub na wypadek zgonu ubezpieczonego).

Wnioskodawca

W ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę można wyróżnić dwa następujące obszary:

· działalność pożyczkową (tzw. Business Unit: „Poland”, dalej: „Rynek Polska”);

· świadczenie usług wsparcia dla Grupy D (tzw. Business Unit: „HUB” lub „HO”, dalej: „Jednostka HUB” lub „Działalność Pozostająca u Wnioskodawcy”).

Głównymi zadaniami zespołu Rynku Polska jest zapewnienie sprawnego udzielania pożyczek klientom indywidualnym (konsumentom), zapewnienie ich odpowiedniej obsługi, pozyskiwanie nowych partnerów do nowych kanałów sprzedaży oraz zapewnienie odpowiedniej oceny klienta (credit scoring) w celu udzielania pożyczek wyłącznie klientom, którzy będą w stanie spłacić pożyczkę.

Natomiast w zakresie Jednostki HUB Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na świadczeniu usług wsparcia dla spółek z Grupy D. Zakres świadczonych usług wsparcia jest bardzo szeroki i składa się m.in. z zespołów: windykacji Globalnej (Collection), oceny ryzyka klienta (Credit Risk), finansowego, HR, kilku zespołów informatycznych (architektura, obsługa usług chmurowych, developerzy, PMO), compliance, marketingu globalnego, oraz zespołu opracowania globalnych produktów.

Głównymi zadaniami zespołu Jednostki HUB jest zapewnienie usług wsparcia (back office) dla poszczególnych spółek-córek z Grupy D na odpowiednim poziomie oraz zapewnienie informatycznego rozwoju i utrzymania oprogramowania służącego udzielaniu pożyczek na wszystkich rynkach, na których funkcjonuje Grupa D.

Jednostka HUB jest typową jednostką wsparcia (typu Shared Service Center). Działalność ta funkcjonuje na zasadzie świadczeniodawcy o niskim ryzyku i jest wynagradzana na zasadzie koszt + marża.

Zdaniem Zainteresowanych każda z ww. działalności jest wyodrębniona u Wnioskodawcy zarówno pod względem organizacyjnym, finansowym jak i funkcjonalnym (co zostało opisane w dalszej części Wniosku).

Ponadto Wnioskodawca prowadzi działalność agenta ubezpieczeniowego – w ramach tej działalności Wnioskodawca zajmuje się pośrednictwem ubezpieczeniowym.

Działalność ubezpieczeniowa Wnioskodawcy ma dwojaki charakter – część działalności dotycząca ubezpieczeń sprzedawanych klientom Wnioskodawcy jako produkt dodatkowy do pożyczki (np. ubezpieczenie zdrowotne lub ubezpieczenie zawieszenia spłat rat) jest funkcjonalnie bezpośrednio związana z Rynkiem Polska. Działalność ta (w szczególności prawa i zobowiązania wynikające z umów zawartych z towarzystwami ubezpieczeniowymi) zostanie przeniesiona w ramach planowanego podziału będącego przedmiotem Wniosku na rzecz Spółki Przejmującej jako część Rynku Polska. Natomiast druga część działalności związana z funkcjonowaniem jako niezależny agent ubezpieczeniowy, pośredniczący w sprzedaży ubezpieczeń sprzedawanych klientom innej spółki z grupy – Spółki Przejmującej, nie jest przypisana do Rynku Polska, jest tylko osobnym rodzajem działalności i pozostanie u Spółki Dzielonej jako część Działalności Pozostającej u Wnioskodawcy.

Aktualnie, z przyczyn opisanych w dalszej części Wniosku planowany jest podział przez wydzielenie Wnioskodawcy w trybie przewidzianym w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 z późn. zm.; dalej „KSH (Krajowa Administracja Skarbowa)”), tj. poprzez przeniesienie opisanych szczegółowo poniżej części majątku Wnioskodawcy na rzecz Spółki Przejmującej (dalej: „Podział”).

II. Opis planowanej transakcji i przyczyny dokonania Podziału

Głównym celem planowanego Podziału jest skoncentrowanie działalności pożyczkowej w Polsce w jednej spółce zależnej z Grupy D (w Spółce Przejmującej) oraz wynikającej z niego synergii przy jednoczesnym pozostawieniu działalności w zakresie usług wsparcia w odrębnym podmiocie.

Zainteresowani pragną wskazać, że z biznesowego punktu widzenia nieefektywne ekonomicznie jest, aby w ramach Grupy D ten sam rodzaj działalności (udzielanie pożyczek) prowadzony był przez dwa różne podmioty (Spółkę Dzieloną oraz Spółkę Przejmującą).

Podział pozwoli natomiast na optymalizację kosztową oraz ujednolicenie i uproszczenie struktury Grupy D. Wydzielenie Rynku Polska do Spółki Przejmującej powinno również pozwolić na efektywniejsze realizowanie założonych w ramach tej działalności celów, połączenie zespołów realizujących te cele oraz zwiększenie transparentności poszczególnych typów działalności.

Z uwagi na powyższe kwestie, Grupa D podjęła decyzję o przeniesieniu ze Spółki Dzielonej prowadzonej przez nią działalności w zakresie Rynku Polska w celu integracji tej działalności z działalnością prowadzoną przez Spółkę Przejmującą w celu maksymalizacji osiąganych wyników. Docelowa struktura będzie bardziej naturalna od strony biznesowej i zgodnie ze strategią Grupy D pozwoli na skoncentrowanie działalności pożyczkowej w jednym, większym, podmiocie.

Ponieważ, celem Grupy jest integracja działalności pożyczkowych przy jednoczesnej separacji działalności w zakresie usług wsparcia, nie jest możliwa „prosta” integracja polegająca na połączeniu dwóch podmiotów. W konsekwencji osiągnięcie celu biznesowego (integracja danych rodzajów działalności w ramach jednego podmiotu przy jednoczesnym zachowaniu działalności w zakresie usług wspólnych w odrębnym podmiocie) wymagało wydzielenia Rynku Polska oraz integracji tej działalności ze Spółką Przejmującą. Do tego procesu najbardziej odpowiednia była instytucja podziału przez wydzielenie przewidziana w KSH. W konsekwencji, planowany jest podział przez wydzielenie i przeniesienie do Spółki Przejmującej Rynku Polska.

W ramach Podziału, Rynek Polska wraz z przypisanymi składnikami majątkowymi oraz zobowiązaniami zostanie wydzielony do Spółki Przejmującej, która w zamian za przejmowany majątek wyda swoje udziały na rzecz C (jedynego udziałowca Zainteresowanych). Zainteresowani podkreślają, że wartość otrzymanego przez Spółkę Przejmującą w wyniku Podziału majątku Wnioskodawcy odpowiadać będzie wartości emisyjnej udziałów Spółki Przejmującej przydzielonych C. W związku z Podziałem nie przewidziano żadnych dodatkowych dopłat w gotówce.

Podział umożliwia przeniesienie całej działalności Rynku Polska, w tym: (i) pracowników posiadających szeroko pojęty know-how, (ii) praw i obowiązków wynikających z zawartych umów, (iii) baz danych klientów oraz (iv) należności i zobowiązań związanych z prowadzoną działalnością.

Oprócz kwestii biznesowych, o których mowa powyżej, Podział (jako wybrany tryb integracji dwóch podobnych działalności w jednym podmiocie) jest motywowany również następującymi względami:

• w wyniku dokonania Podziału dojdzie do sukcesji uniwersalnej praw i obowiązków prawnych związanych z działalnością Rynku Polska. Sukcesja obejmie również określone prawa i obowiązki podatkowe. Zapewni to niezakłóconą kontynuację prowadzonej działalności. W wyniku dokonania Podziału, historia prawna i podatkowa przenoszonych składników majątkowych zostanie zachowana, co pozwoli na większy automatyzm planowanego procesu. W szczególności, Spółka Przejmująca nie będzie musiała podejmować dodatkowych działań faktycznych lub prawnych mających na celu kontynuowanie działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki majątkowe;
• dodatkowo Podział nie spowoduje konieczności angażowania istotnych środków pieniężnych w celu doprowadzenia struktury Grupy D do założonego kształtu (które byłyby potrzebne przy innych formach przeprowadzenia integracji);
• przeprowadzenie Podziału jest względnie prostą czynnością, pozwalającą od razu uzyskać docelowy efekt.

Reasumując, Zainteresowani wskazują, że planowany Podział powodowany jest szeregiem czynników wynikających z przyjętej strategii skoncentrowania działalności pożyczkowej Grupy D w Polsce w jednym podmiocie oraz oceną, iż takie rozwiązanie będzie najkorzystniejsze od strony ekonomicznej w zakresie samego funkcjonowania Grupy D, jak i drogi do osiągnięcia założonego celu biznesowego. Wnioskodawca rozważał różne alternatywne dostępne scenariusze mające na celu integrację Grupy D. Zdaniem Wnioskodawcy Podział jest najprostszym, najefektywniejszym oraz najbezpieczniejszym rozwiązaniem umożliwiającym realizację przyjętych celów biznesowych, w tym ze względu na zastosowanie zasad sukcesji prawnej, co jest istotne dla niezakłóconego i nieprzerwanego funkcjonowania i prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę Przejmującą po Podziale.

III. Opis Działalności Pozostającej u Wnioskodawcy

W ramach Podziału na Spółkę Przejmującą zostaną przeniesione składniki majątkowe dotyczące Rynku Polska.

Wnioskodawca w dalszym ciągu będzie prowadzić działalność w zakresie Jednostki HUB.

Składniki (majątkowe) zaangażowane w ramach Jednostki HUB.

Jednostka HUB posiada wyodrębnione aktywa oraz zobowiązania związane z realizowanymi przez nią zadaniami.

W szczególności, Wnioskodawca wyodrębnia następujące aktywa i pasywa związane z Jednostką HUB:

· prawa i obowiązki wynikające z umów z pracownikami Wnioskodawcy (ok. 82);

· środki trwałe – głównie sprzęt komputerowy – oraz wyposażenie biurowe;

· wartości niematerialne i prawne, w szczególności dotyczące oprogramowania biurowego;

· prawo do użytkowania w zakresie najmu biura oraz leasingu samochodów (ok. 7);

· zobowiązania, w tym zobowiązania z tytułu wynagrodzeń oraz bieżących kosztów działalności;

· aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego,

· rachunki bankowe wraz ze zgromadzonymi na nich środkami pieniężnymi,

· prawa i obowiązki wynikające z umów z kontrahentami oraz prawa i obowiązki z umów regulujących pozostałe obszary działalności Wnioskodawcy (np. najem powierzchni biurowej),

· polisy ubezpieczeniowe, w tym OC z tytułu wykonywania czynności agencyjnych,

· polisa dot. ubezpieczenia majątkowego biura, polisy dot. leasingowanych samochodów.

Wyodrębnienie Jednostki HUB.

Wyodrębnienie organizacyjne.

W ramach Działalności Pozostającej u Wnioskodawcy wykorzystywane są odrębne zasoby, w tym środki trwałe / wyposażenie oraz pracownicy.

Działalność Pozostającej u Wnioskodawcy jest również wyodrębniona pod względem fizycznym – do działalności tej można przypisać dedykowane miejsca w powierzchni biurowej.

Działalność Pozostająca u Wnioskodawcy nie stanowi odrębnego wydzielonego prawnie oddziału oraz nie jest odrębnym pracodawcą, a przypisanie składników majątku / pracowników do Działalności Pozostającej u Wnioskodawcy ma charakter wewnętrzny, przy czym takie przypisanie występuje zarówno na gruncie organizacyjnym (struktura pracownicza), jak i finansowym, tj. poprzez odpowiednie przyporządkowanie kosztów.

Wyodrębnienie finansowe.

Wnioskodawca ma możliwość identyfikacji i przypisania do Działalności Pozostającej u Wnioskodawcy aktywów, pasywów, przychodów i kosztów w ramach systemu księgowego.

Koszty związane z Jednostką HUB (głównie wynagrodzenia, ale również inne koszty poboczne) są księgowane na osobnych centrach kosztowych oznaczonych literą G (jak globalny). Natomiast wydzielenie aktywów i zobowiązań Jednostki HUB następuje na podstawie znacznika „Local Dimension” istniejącego w księgach rachunkowych Wnioskodawcy.

Mając na względzie powyższe możliwe jest przypisanie związanych z Działalnością Pozostającą u Wnioskodawcy przepływów finansowych oraz ewidencji zdarzeń gospodarczych z nim związanych. Co więcej, Wnioskodawca sporządza odrębne raporty zarządcze, bilans oraz rachunek zysków i strat dla Działalności Pozostającej u Wnioskodawcy.

Dodatkowo, Działalność Pozostająca u Wnioskodawcy posiada oddzielne rachunki bankowe oraz budżet kosztowy i cele biznesowe.

Wyodrębnienie funkcjonalne.

Składniki majątkowe związane z Działalnością Pozostającą u Wnioskodawcy charakteryzują się odrębnością i obejmują elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej (tj. realizacji przypisanych zadań gospodarczych).

Wnioskodawca posiada możliwość przypisania składników majątkowych do Działalności Pozostającej u Wnioskodawcy, w tym w szczególności aktywów / pasywów oraz zasobów ludzkich. Po dokonaniu Podziału Wnioskodawca będzie kontynuował działalność przy wykorzystaniu ww. składników majątkowych.

Ponadto Działalności Pozostającej u Wnioskodawcy można przypisać dedykowane miejsca w powierzchni biurowej.

Z uwagi na samodzielny charakter Działalności Pozostającej u Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie musi przeprowadzać jej dodatkowych reorganizacji, które stworzyłyby warunki do niezależnego funkcjonowania jednostki. Działalność ta w szczególności ma określonych klientów, umowy oraz zespół i majątek służący ich realizacji.

IV. Opis działalności i składników majątkowych, które zostaną przeniesione na rzecz Spółki Przejmującej w drodze Podziału.

W ramach Podziału, na rzecz Spółki Przejmującej zostaną przeniesione składniki majątkowe związane z Rynkiem Polska.

Poniżej zostały wskazane składniki majątku, jakie zostaną przeniesione na Spółkę Przejmującą.

Składniki (majątkowe) przypisane do Rynku Polska.

Wnioskodawca przyporządkował w szczególności następujące aktywa i pasywa do działalności prowadzonej w ramach Rynku Polska:

· prawa i obowiązki wynikające z umów z pracownikami Wnioskodawcy (ok. 18);

· należności (głównie wierzytelności z tytułu pożyczek udzielonych klientom);

· zobowiązania, w tym głównie zobowiązania pożyczkowe z tytułu pożyczki grupowej udzielonej w celu umożliwienia zapewniania finansowania klientów;

· prawa i obowiązki wynikające z umów z kontrahentami;

· prawo do użytkowania w zakresie najmu biura oraz leasingu samochodów (ok. 2);

· bazy danych klientów;

· rachunki bankowe wraz ze środkami pieniężnymi zgromadzonymi na nich na moment Podziału;

· prawa i obowiązki związane z toczącymi się sporami sądowymi z klientami dot. zwrotu udzielonych pożyczek.

Wyodrębnienie składników majątkowych przyporządkowanych do Rynku Polska.

Wyodrębnienie organizacyjne.

Działalność w zakresie Rynku Polska jest wyodrębniona w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy. Do działalności tej można przypisać w szczególności konkretnych pracowników, należności i zobowiązania z tytułu prowadzonej działalności pożyczkowej oraz konkretne umowy.

Kierownikiem Rynku Polska jest Dyrektor Rynku Polskiego („Country Manager”). Raportują do niego m.in. kierownik Zespołu Obsługi Klienta („Customer Excellence Manager”), Kierownik Zespołu Windykacji, Kierownik Zespołu Jakości, Kierownik Kanałów Offline, Koordynator ds. ubezpieczeń i Koordynator ds. jakości obsługi klienta.

Rynek Polska nie stanowi odrębnego wydzielonego prawnie oddziału oraz nie jest odrębnym pracodawcą, a przypisanie składników majątku/pracowników do Rynku Polska ma charakter wewnętrzny, przy czym takie przypisanie występuje zarówno na gruncie organizacyjnym, jak i finansowym, tj. poprzez odpowiednie przyporządkowanie kosztów. Przeniesienie - w ramach Podziału - pracowników Rynku Polska nastąpi w formie przejścia zakładu pracy, zgodnie z art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 z późn. zm., dalej: „Kodeks pracy”).

Od strony organizacyjnej Wnioskodawca traktował/traktuje Rynek Polska jako odrębną działalność ze swoimi budżetami, celami biznesowymi, strategiami, itp.

Wyodrębnienie finansowe.

Księgi rachunkowe Wnioskodawcy są prowadzone w sposób umożliwiający identyfikację oraz przypisanie do Rynku Polska aktywów, pasywów, przychodów i kosztów związanych z tą działalnością.

Koszty związane z Rynkiem Polska (wszelkie koszty działalności pożyczkowej) są księgowane na osobnych centrach kosztowych oznaczonych literą L (jak lokalny). Również przychody z tytułu działalności pożyczkowej księgowane są na osobnych kontach. Natomiast wydzielenie aktywów i zobowiązań Rynku Polska jest widoczne w księgach rachunkowych Wnioskodawcy na podstawie znacznika „Local Dimension”.

Istotną pozycją kosztową, która jest ściśle związana z działalnością Rynku Polska oraz zostanie przeniesiona w ramach Podziału są koszty pośrednictwa finansowego, w tym koszty obejmujące opłaty za prawo do korzystania z systemu informatycznego obsługującego udzielanie pożyczek przez Internet, które Wnioskodawca nabywa od spółki z Grupy D (obejmuje przeniesienie odpowiedniej umowy).

Dodatkowo, Wnioskodawca sporządza odrębne raporty zarządcze, bilans oraz rachunek zysków i strat dla Rynku Polska.

Rynek Polska posiada również niezależny budżet, cele biznesowe oraz rachunki bankowe.

Mając na względzie powyższe informacje, należy podsumować, iż możliwe jest przypisanie związanych z Rynkiem Polska przepływów finansowych oraz ewidencji zdarzeń gospodarczych w szczególności przychodów i kosztów, a także należności i zobowiązań z nimi związanych. Na podstawie analizy zarządczej poszczególnych danych finansowych oceniana była/jest skuteczność biznesowa Rynku Polska.

Wyodrębnienie funkcjonalne.

Składniki majątkowe związane z Rynkiem Polska charakteryzują się odrębnością i obejmują elementy niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek klientom indywidualnym.

Zdolność Rynku Polska do realizowania dedykowanych zadań gospodarczych znajduje swoje

oparcie przede wszystkim w:

· posiadaniu doświadczonych pracowników dedykowanych Rynkowi Polska;

· zawartych umowach, w szczególności umowach z kontrahentami;

· posiadaniu know-how oraz bazy danych klientów niezbędnych do prowadzenia działalności pożyczkowej;

· posiadaniu należności z tytułu pożyczek udzielonych klientom oraz zobowiązań z tytułu zaciągniętego finansowania;

· posiadaniu odrębnych budżetów, celów biznesowych oraz rachunków bankowych wraz ze zgromadzonymi na nich środkami.

W ramach Podziału na Spółkę Przejmującą nie zostaną przeniesione środki trwałe (sprzęt komputerowy, wyposażenie biurowe), wartości niematerialne i prawne oraz umowa najmu powierzchni biurowej, z którego pracownicy Rynku Polska korzystają obecnie w ramach Spółki Dzielonej, jednak zdaniem Zainteresowanych nie są to kluczowe składniki majątku w działalności polegającej na udzielaniu pożyczek. Biznes ten opiera się bowiem głównie na wykwalifikowanych i doświadczonych pracownikach, zaawansowanym know-how, umowach i relacjach z klientami oraz należnościach i zobowiązanych z tytułu działalności pożyczkowej, a wszystkie te elementy zostaną przeniesione na rzecz Spółki Przejmującej w ramach Podziału.

Po dokonaniu Podziału, Spółka Przejmująca będzie kontynuować działalność prowadzoną w ramach przejmowanego Rynku Polska przy wykorzystaniu własnych oraz ww. składników majątkowych, w szczególności wykorzystując unikalny know-how oraz przejmowane relacje biznesowe.

Dodatkowo, część funkcji w ramach działalności Rynku Polska jest obecnie zlecana do spółek trzecich (outsourcing pewnych funkcji jest zgodny z polityką Wnioskodawcy oraz jest stosowany od 2015 r.) i sytuacja ta nie ulegnie zmianie po Podziale. W szczególności, jak zostało wskazane powyżej Wnioskodawca korzysta z systemu informatycznego obsługującego udzielanie pożyczek, będącego własnością innej spółki z Grupy D, a po Podziale usługa ta jako ściśle związana z Rynkiem Polska będzie nabywana przez Spółkę Przejmującą.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Zainteresowanych, Rynek Polska po podziale będzie mógł działać dalej bez istotnych zmian czy reorganizacji, przy założeniu kontynuowania outsourcingu części zadań do innych spółek z Grupy D.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, majątek pozostający w Spółce Dzielonej oraz majątek przejmowany przez Spółkę Przejmującą można uznać za zorganizowane części przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 4a pkt 4 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)?

2. Jeżeli stanowisko w zakresie pytania nr 1 zostanie uznane za prawidłowe, to czy w związku z rozważanym Podziałem, po stronie Spółki Dzielonej powstanie przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

3. Czy w związku z rozważanym Podziałem, powstanie dla Spółki Przejmującej przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

4. Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego majątek przeniesiony przez Spółkę Dzieloną na Spółkę Przejmującą w wyniku Podziału stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji czy transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT?

5. Czy Spółka Przejmująca, której kapitał zakładowy ulegnie podwyższeniu w wyniku Podziału, nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tego tytułu?

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie oznaczone numerem 4, tj. w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie pytań o numerach 1-3 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych oraz pytania nr 5 dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 4

Zdaniem Zainteresowanych, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego majątek przeniesiony przez Spółkę Dzieloną na Spółkę Przejmującą w wyniku Podziału stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Zainteresowanych, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego majątek przeniesiony przez Wnioskodawcę na Spółkę Przejmującą w wyniku Podziału stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi z kolei, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W ocenie Wnioskodawcy, „transakcję zbycia” należy traktować w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów”, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. „Zbycie” obejmie zatem wszelkie czynności, w ramach których dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, przykładowo sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. W ocenie Wnioskodawcy powinno to dotyczyć również transakcji podziału przez wydzielenie. Podobne stanowisko zostało zaprezentowane na gruncie interpretacji indywidualnej z 16 grudnia 2020 r. o sygn. 0111-KDIB3-3.4012.541.2020.4.MAZ. Biorąc powyższe pod uwagę, planowany Podział, w ramach którego dojdzie do przeniesienia na Spółkę Przejmującą Rynku Polska powinien zatem zostać uznany za „transakcję zbycia” o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

W celu dokonania prawidłowej oceny, czy analizowana transakcja będzie podlegać VAT konieczne jest również dalsze ustalenie, czy jej przedmiot będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle powyższej definicji, wyróżnia się następujące przesłanki warunkujące możliwość uznania przedmiotu transakcji za zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa:

i. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

ii. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

iii. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

iv. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zainteresowani wskazują, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa obowiązująca na gruncie ustawy o VAT jest identyczna z definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa obowiązującą na gruncie ustawy o CIT. Tym samym, analiza Zainteresowanych w zakresie przesłanek kwalifikujących do uznania przenoszonej masy majątkowej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa dokonana w stanowisku Zainteresowanych w zakresie Pytania nr 1 pozostaje aktualna również na gruncie ustawy o VAT.

Zdaniem Zainteresowanych, zarówno majątek pozostający w Spółce Dzielonej (tj. Działalność Pozostająca u Wnioskodawcy), jak i ten wydzielany do Spółki Przejmującej (Rynek Polska) stanowią i będą na moment Podziału Wnioskodawcy stanowić zorganizowane części przedsiębiorstwa. Poniżej Zainteresowani szczegółowo uzasadniają swoje stanowisko.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy o CIT, zorganizowana część przedsiębiorstwa (dalej również: jako „ZCP”) oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podkreślić należy, że jednym z podstawowych elementów istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Przy czym uważa się, że wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Podobne stanowisko wyrażał wielokrotnie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w tym m.in. w interpretacji indywidulanej z 17 stycznia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.515.2018.1.BG.

W oparciu o ugruntowaną doktrynę prawa podatkowego, jak również dotychczasowe orzecznictwo organów podatkowych oraz sądów administracyjnych, a przede wszystkim mając na uwadze brzmienie przepisów ustawy o CIT, wskazać trzeba, że przesłankami uznania danego zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa są:

• istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) powiązanych funkcjonalnie oraz przeznaczenie tych składników do realizacji określonych zadań gospodarczych;
• wyodrębnienie organizacyjne zespołu tych składników w istniejącym przedsiębiorstwie;
• wyodrębnienie finansowe zespołu tych składników w istniejącym przedsiębiorstwie;
• wykazanie, że zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Odnosząc się do pojęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w interpretacji z 20 marca 2019 r. o sygn. 0114-KDIP2-1.4010.19.2019.6.MR Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zauważył, że ustawa o CIT „nie definiuje pojęcia „zespołu składników majątkowych” tworzących ZCP. Można w tym zakresie posługiwać się stanowiskiem zawartym w doktrynie i orzecznictwie. Dla istnienia ZCP niezbędnym jest, aby składniki materialne i niematerialne wchodzące w jego skład pozostawały we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanej części przedsiębiorstwa zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej”.

W rezultacie, wydzielenie ZCP powinno zachodzić na trzech płaszczyznach:

· organizacyjnej,

· finansowej,

· funkcjonalnej.

W celu wykazania, że dane składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa konieczne jest odniesienie się do każdej z płaszczyzn osobno oraz wykazanie, że w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, majątek pozostający w Spółce Dzielonej oraz majątek przejmowany przez Spółkę Przejmującą jest wyodrębniony na każdej z omawianych płaszczyzn.

Majątek podlegający przeniesieniu w drodze Podziału.

W ramach planowanego Podziału dojdzie do przeniesienia składników majątkowych związanych z Rynkiem Polska na rzecz Spółki Przejmującej.

O wyodrębnieniu organizacyjnym Rynku Polska świadczy przede wszystkim fakt wykonywania niezależnych zadań gospodarczych, poprzez wykorzystanie odrębnych aktywów i zobowiązań, a także zaangażowania pracowników alokowanych do tej działalności.

Rynek Polska obejmuje następujące składniki majątkowe:

· prawa i obowiązki wynikające z umów z pracownikami Wnioskodawcy (ok. 18);

· należności (głównie wierzytelności z tytułu pożyczek udzielonych klientom);

· zobowiązania, w tym głównie zobowiązania pożyczkowe z tytułu pożyczki grupowej udzielonej w celu umożliwienia zapewniania finansowania klientów;

· prawa i obowiązki wynikające z umów z kontrahentami;

· prawo do użytkowania;

· bazy danych klientów;

· rachunki bankowe wraz ze środkami pieniężnymi zgromadzonymi na nich na moment Podziału;

· prawa i obowiązki związane z toczącymi się sporami sądowymi z klientami dot. zwrotu udzielonych pożyczek.

Składniki majątkowe wchodzące w skład Rynku Polska są przeznaczone do realizacji niezależnych zadań gospodarczych. Co prawda Rynek Polska nie stanowi prawnie wyodrębnionego oddziału, jednakże, ze względu na wewnętrzne przypisanie składników majątku/pracowników do danej działalności (Rynek Polska i Jednostka HUB) poprzez odpowiednie przyporządkowanie na gruncie organizacyjnym jak i finansowym, Spółka Dzielona traktuje Rynek Polska jako odrębną działalność ze swoimi budżetami, celami biznesowymi, strategiami, itp.

Co więcej, przeniesienie pracowników w ramach Podziału nastąpi w formie przejścia zakładu pracy, zgodnie z art. 231 Kodeksu pracy. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy Rynek Polska spełnia przesłankę wyodrębnienia organizacyjnego.

Wyodrębnienie finansowe.

Zakłada się, że przesłanka wyodrębnienia finansowego jest spełniona m.in. kiedy ZCP posiada osobne aktywa i pasywa, które zostały do niej alokowane i które związane są z danym typem działalności. Wyodrębnienie finansowe jest podobnie definiowane przez organy podatkowe. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 28 czerwca 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.169.2019.3.JF) zauważa, że wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Powszechnie przyjmuje się również, że wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać całkowitej samodzielności finansowej polegającej na sporządzaniu oddzielnego bilansu (tzw. samobilansujący się oddział) lub prowadzeniu osobnych ksiąg rachunkowych. Przesłanka wyodrębnienia finansowego sprowadza się natomiast do sytuacji, w której poprzez przyjęte metody ewidencjonowania możliwe jest przypisanie składników majątkowych, wyników finansowych i parametrów gospodarczych do określonego rodzaju prowadzonej działalności.

Majątek podlegający przeniesieniu w drodze Podziału.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca ma możliwość identyfikacji i przypisania do Rynku Polska aktywów, pasywów, przychodów i kosztów w ramach systemu księgowego.

Koszty związane z Rynkiem Polska (wszelkie koszty działalności pożyczkowej) są bowiem księgowane na osobnych centrach kosztowych oznaczonych literą L (jak lokalny). Również przychody z tytułu działalności pożyczkowej księgowane są na osobnych kontach. Natomiast wydzielenie aktywów i zobowiązań Rynku Polska jest widoczne w księgach rachunkowych Wnioskodawcy na podstawie znacznika „Local Dimension”.

Wnioskodawca sporządza odrębne raporty zarządcze, bilans oraz rachunek zysków i strat dla Rynku Polska. Dalej, Rynek Polska posiada niezależny budżet, odrębne cele biznesowe i rachunki bankowe.

Tym samym, przesłanka wyodrębnienia finansowego będzie zdaniem Wnioskodawcy spełniona również w odniesieniu do Rynku Polska.

Wyodrębnienie funkcjonalne.

Jak wskazano w interpretacji indywidualnej z 20 września 2019 r. (sygn. 0111-KDIB2-3.4010.211.2019.7.APA) wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Podobne podejście zostało zaprezentowane m. in. przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 6 maja 2016 r. o sygn. III SA/Wa 1216/15: „Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego, sprowadza się natomiast do zbadania, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. W istocie, aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy”.

Majątek podlegający przeniesieniu w drodze Podziału.

W przedmiotowej sytuacji, wyodrębnienie funkcjonalne przejawia się, zdaniem Zainteresowanych, w innych i niezależnych od siebie celach biznesowych, które realizuje Rynek Polska. Do Rynku Polska zostały alokowane składniki majątkowe niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek klientom indywidualnym (konsumentom), zapewnienia ich odpowiedniej obsługi, pozyskiwanie nowych partnerów do nowych kanałów sprzedaży oraz zapewnienie odpowiedniej oceny klienta (credit scoring). W szczególności Rynek Polska będzie realizować swoje zadania dzięki:

· doświadczonym pracownikom dedykowanym Rynkowi Polska;

· zawartym umowom, w szczególności umowom z kontrahentami;

· posiadaniu know-how oraz bazy danych klientów niezbędnych do prowadzenia działalności pożyczkowej;

· posiadaniu należności z tytułu pożyczek udzielonych klientom oraz zobowiązań z tytułu zaciągniętego finansowania;

· posiadaniu odrębnych budżetów, celów biznesowych oraz rachunków bankowych wraz ze zgromadzonymi na nich środkami.

Tym samym, Rynek Polska należy uznać w istocie za zespół składników majątkowych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące przypisane mu zadania.

W ramach Podziału na Spółkę Przejmującą nie zostaną przeniesione środki trwałe (sprzęt komputerowy, wyposażenie biurowe), WNiP oraz umowa najmu powierzchni biurowej, z której pracownicy Rynku Polska korzystają obecnie w ramach Spółki Dzielonej. Jednak zdaniem Zainteresowanych nie są to kluczowe składniki majątku w działalności polegającej na udzielaniu pożyczek. Biznes ten opiera się bowiem głównie na wykwalifikowanych i doświadczonych pracownikach, zaawansowanemu know-how, umowach i relacjach z klientami oraz należnościach i zobowiązanych z tytułu działalności pożyczkowej, a wszystkie te elementy zostaną przeniesione na rzecz Spółki Przejmującej w ramach Podziału.

Należy również wskazać, że w oparciu o przeniesione aktywa, pasywa i pracowników Spółka Przejmująca będzie mogła kontynuować działalność prowadzoną w ramach przejmowanego Rynku Polska przy wykorzystaniu własnych oraz przejętych składników majątkowych, w szczególności wykorzystując unikalny know-how oraz relacje biznesowe przejmowanych pracowników oraz przy założeniu outsourcingu części zadań do innych podmiotów. W szczególności po Podziale Spółka Przejmująca będzie korzystać z systemu informatycznego obsługującego udzielanie pożyczek, będącego własnością spółki z Grupy D, przy czym jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, outsourcing tej funkcji w ramach Rynku Polska był stosowany na długo przed Podziałem.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, że Podział nie będzie stanowić przeniesienia przypadkowego zbioru składników, ale zbioru elementów powiązanych funkcjonalnie. W rezultacie, umożliwi to podjęcie samodzielnej działalności przez Spółkę Przejmującą po Podziale w zakresie działalności pożyczkowej w oparciu zarówno o otrzymane w ramach podziału, jak i własne składniki majątku. W konsekwencji, zdaniem Zainteresowanych, Rynek Polska będzie spełniać przesłankę wyodrębnienia funkcjonalnego.

Zainteresowani pragną dalej podkreślić, że ich zdaniem (co było szczegółowo analizowane w stanowisku Zainteresowanych w zakresie Pytania nr 1) Rynek Polska stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, będący jednocześnie wyodrębniony na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa lub jego zorganizowana część przechodzi na własność nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy.

Wynika to również z treści przepisu art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, który stanowi, że – w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Z treści przytoczonego przepisu wynika, że z transakcją zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ustawy o VAT mamy do czynienia tylko wówczas, gdy nabywca kontynuuje działalność gospodarczą przy użyciu nabytego przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa).

Teza ta znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, które jednolicie podkreślają, że wyłączenie, o którym mowa w ww. unormowaniu, dotyczy tylko takiej transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w wyniku której następca prawny (nabywca) będzie prowadził działalność gospodarczą w oparciu o przekazane przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część (por. np. wyroki NSA: z 6 listopada 2014 r., I FSK 1668/13; z 29 maja 2014 r., I FSK 1028/13; z 1 marca 2013 r., I FSK 375/12).

W konsekwencji istotne jest, aby zbyta zorganizowana część przedsiębiorstwa służyła nabywcy do prowadzenia działalności gospodarczej z zachowaniem nabytych składników majątku.

Spółka Przejmująca zamierza korzystać z przejętej części przedsiębiorstwa w postaci Rynku Polska w prowadzonej działalności gospodarczej. Zamiarem Spółki Przejmującej jest kontynuacja działalności Rynku Polska w ramach własnego przedsiębiorstwa. Zatem nabyty zespół składników majątkowych będzie służył działalności opodatkowanej Spółki Przejmującej poprzez kontynowanie prowadzonej działalności.

Biorąc powyższe pod uwagę, majątek przejmowany przez Spółkę Przejmującą w postaci Rynku Polska będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W związku z powyższym, Podział będzie wyłączony z zakresu opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 6 ustawy, z zakresu opodatkowania wyłączono pewne określone czynności. Do czynności tych, wymienionych w pkt 1 powołanego przepisu, należą transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu) itp.

Zagadnienie podziału spółek jest uregulowane w tytule IV dziale II ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526, ze zm.; dalej jako: „KSH”).

W treści art. 529 § 1 KSH wyróżniono cztery sposoby dokonania podziału spółek kapitałowych. Jednym z nich jest, zgodnie z pkt 4 tego przepisu, podział przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Do podziału przez wydzielenie stosuje się przepisy o podziale spółek dotyczące odpowiednio spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej – art. 529 § 2 KSH.

Podział przez wydzielenie jest instytucją prawa handlowego będącą jedną z form restrukturyzacji, polegającą na rozdrobnieniu majątku spółki dzielonej, które polega na przekazaniu składników majątkowych (pasywów i aktywów) spółki dzielonej bez przeprowadzenia likwidacji, do spółek nowo tworzonych. Instytucję podziału spółek regulują przepisy art. 528-550 KSH.

Stosownie do art. 531 § 1 KSH, spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem wstępują z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału.

Na spółkę przejmującą lub spółkę nowo zawiązaną powstałą w związku z podziałem przechodzą z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, pozostające w związku z przydzielonymi jej w planie podziału składnikami majątku spółki dzielonej, a które zostały przyznane spółce dzielonej, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej (art. 531 § 2 KSH).

Zgodnie z art. 532 § 1 KSH, do podziału spółki stosuje się przepis art. 441 § 3 oraz odpowiednio przepisy dotyczące powstania właściwego typu spółki przejmującej albo nowo zawiązanej, z wyłączeniem przepisów o wkładach niepieniężnych, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej.

Cechą szczególną trybu podziału spółki wskazanego w art. 529 § 1 pkt 4 KSH jest to, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, nie traci swojej podmiotowości prawnej, a jedynie zmniejsza swój majątek o część, która jest przenoszona do istniejącego podmiotu (następuje tylko przeniesienie części majątku tej spółki na inną spółkę już istniejącą lub nowo zawiązaną). W takiej sytuacji ma miejsce sukcesja uniwersalna częściowa (art. 531 § 1 KSH), tj. następstwo generalne dotyczące praw i obowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku (określonymi w planie podziału). Zatem następstwo prawne, w zakresie, o którym mowa powyżej dotyczy tylko i wyłącznie określonej w planie podziału części przenoszonej na inny podmiot (sukcesja uniwersalna częściowa).

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Zatem dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” należy odwołać się do regulacji zawartej w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.; dalej jako: „Kodeks cywilny”), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przy czym, zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Należy wszakże zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 551 Kodeksu cywilnego określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Natomiast przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Grupa D podjęła decyzję o przeniesieniu ze Spółki Dzielonej prowadzonej przez nią działalności w zakresie Rynku Polska drogą podziału przez wydzielenie, w celu integracji tej działalności z działalnością prowadzoną przez Spółkę Przejmującą w celu maksymalizacji osiąganych wyników.

W ramach Podziału, Rynek Polska wraz z przypisanymi składnikami majątkowymi oraz zobowiązaniami zostanie wydzielony do Spółki Przejmującej, która w zamian za przejmowany majątek wyda swoje udziały na rzecz C.

Podział umożliwia przeniesienie całej działalności Rynku Polska, w tym: (i) pracowników posiadających szeroko pojęty know-how, (ii) praw i obowiązków wynikających z zawartych umów, (iii) baz danych klientów oraz (iv) należności i zobowiązań związanych z prowadzoną działalnością. W ramach Podziału zostaną przeniesiona następujące składniki:

· prawa i obowiązki wynikające z umów z pracownikami Wnioskodawcy;

· należności (głównie wierzytelności z tytułu pożyczek udzielonych klientom);

· zobowiązania, w tym głównie zobowiązania pożyczkowe z tytułu pożyczki grupowej udzielonej w celu umożliwienia zapewniania finansowania klientów;

· prawa i obowiązki wynikające z umów z kontrahentami;

· prawo do użytkowania w zakresie najmu biura oraz leasingu samochodów;

· bazy danych klientów;

· rachunki bankowe wraz ze środkami pieniężnymi zgromadzonymi na nich na moment Podziału;

· prawa i obowiązki związane z toczącymi się sporami sądowymi z klientami dot. zwrotu udzielonych pożyczek.

Działalność w zakresie Rynku Polska jest wyodrębniona w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy. Do działalności tej można przypisać w szczególności konkretnych pracowników, należności i zobowiązania z tytułu prowadzonej działalności pożyczkowej oraz konkretne umowy. Rynek Polska nie stanowi odrębnego wydzielonego prawnie oddziału oraz nie jest odrębnym pracodawcą, a przypisanie składników majątku/pracowników do Rynku Polska ma charakter wewnętrzny, przy czym takie przypisanie występuje zarówno na gruncie organizacyjnym jak i finansowym. Od strony organizacyjnej Wnioskodawca traktował/traktuje Rynek Polska jako odrębną działalność ze swoimi budżetami, celami biznesowymi i strategiami.

Księgi rachunkowe Wnioskodawcy są prowadzone w sposób umożliwiający identyfikację oraz przypisanie do Rynku Polska aktywów, pasywów, przychodów i kosztów związanych z tą działalnością. Dodatkowo, Wnioskodawca sporządza odrębne raporty zarządcze, bilans oraz rachunek zysków i strat dla Rynku Polska. Rynek Polska posiada również niezależny budżet, cele biznesowe oraz rachunki bankowe. Możliwe jest przypisanie związanych z Rynkiem Polska przepływów finansowych oraz ewidencji zdarzeń gospodarczych w szczególności przychodów i kosztów, a także należności i zobowiązań z nimi związanych. Na podstawie analizy zarządczej poszczególnych danych finansowych oceniana była/jest skuteczność biznesowa Rynku Polska.

Składniki majątkowe związane z Rynkiem Polska charakteryzują się odrębnością i obejmują elementy niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek klientom indywidualnym.

W ramach Podziału na Spółkę Przejmującą nie zostaną przeniesione środki trwałe (sprzęt komputerowy, wyposażenie biurowe), wartości niematerialne i prawne oraz umowa najmu powierzchni biurowej, z którego pracownicy Rynku Polska korzystają obecnie w ramach Spółki Dzielonej, jednak zdaniem Zainteresowanych nie są to kluczowe składniki majątku w działalności polegającej na udzielaniu pożyczek. Biznes ten opiera się bowiem głównie na wykwalifikowanych i doświadczonych pracownikach, zaawansowanym know-how, umowach i relacjach z klientami oraz należnościach i zobowiązanych z tytułu działalności pożyczkowej, a wszystkie te elementy zostaną przeniesione na rzecz Spółki Przejmującej w ramach Podziału.

Po dokonaniu Podziału, Spółka Przejmująca będzie kontynuować działalność prowadzoną w ramach przejmowanego Rynku Polska przy wykorzystaniu własnych oraz ww. składników majątkowych, w szczególności wykorzystując unikalny know-how oraz przejmowane relacje biznesowe. Dodatkowo, część funkcji w ramach działalności Rynku Polska jest obecnie zlecana do spółek trzecich i sytuacja ta nie ulegnie zmianie po Podziale. W szczególności Wnioskodawca korzysta z systemu informatycznego obsługującego udzielanie pożyczek, będącego własnością innej spółki z Grupy D, a po Podziale usługa ta jako ściśle związana z Rynkiem Polska będzie nabywana przez Spółkę Przejmującą. Rynek Polska po podziale będzie mógł działać dalej bez istotnych zmian czy reorganizacji, przy założeniu kontynuowania outsourcingu części zadań do innych spółek z Grupy D.

Wątpliwości Zainteresowanych dotyczą kwestii, czy majątek przeniesiony przez Spółkę Dzieloną na Spółkę Przejmującą w wyniku Podziału stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a w konsekwencji czy transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 ust 1 ustawy o VAT.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki będące we wzajemnych relacjach, takich aby można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

· istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

· zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

· składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

· zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług czy też ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, uwzględnić należy następujące okoliczności:

1. zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz

2. faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

W kontekście powyższego oceny możliwości kontynuowania dotychczasowej działalności należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji, stąd też w przypadku, „gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Dodatkowo, za okoliczność wykluczającą możliwość stwierdzenia, że przenoszony na nabywcę zespół składników umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę, należy uznać sytuację, w której konieczne jest podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki. Sytuacja taka ma miejsce w przypadku, w którym nabywca sam zawarł lub zawiera umowy leasingowe, dostawy mediów, nawet z tymi samymi podmiotami, które świadczyły ww. usługi na rzecz zbywcy. W takim przypadku bowiem nabywca podejmuje dodatkowe działania w celu kontynuowania działalności gospodarczej zbywcy.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie lub jego zorganizowanej części, zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak już powyżej wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników. Przy tym punktem odniesienia jest tutaj rola jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim, w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Odnosząc przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego do przywołanych przepisów prawa wskazać należy, że przedmiotem przeniesienia w ramach Podziału będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa – wyodrębniona w ramach istniejącej struktury przedsiębiorstwa Spółki dzielonej w obszar Rynku Polska.

Analiza przedstawionego przez Zainteresowanych opisu sprawy prowadzi do wniosku, że zespół składników majątkowych i niemajątkowych składający się na Rynek Polska, w momencie przeniesienia do Spółki Przejmującej, będzie wyodrębniony:

• organizacyjnie, tj. od strony organizacyjnej Spółka Dzielona traktuje Rynek Polska jako odrębną działalność ze swoimi budżetami, celami biznesowymi, strategiami;
• finansowo, tj. możliwe jest przypisanie związanych z Rynkiem Polska przepływów finansowych oraz ewidencji zdarzeń gospodarczych w szczególności przychodów i kosztów, a także należności i zobowiązań z nimi związanych;
• funkcjonalnie, tj. składniki związane z Rynkiem Polska obejmują elementy niezbędne do prowadzenia działalnością gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek klientom indywidualnym.

Z powyższego wynika, że zespół składników składający się na Rynek Polska stanowi odrębną całość, mogącą funkcjonować jako samodzielny podmiot.

Ponadto, jak wskazano w opisie sprawy, po dokonania Podziału, Spółka Przejmująca nie będzie musiała podejmować dodatkowych działań faktycznych lub prawnych mających na celu kontynuowanie działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki majątkowe, dodatkowo Podział nie spowoduje konieczności angażowania istotnych środków pieniężnych w celu doprowadzenia struktury Grupy D do założonego kształtu.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że majątek przejmowany przez Spółkę Przejmującą stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. W tych okolicznościach podział przez wydzielenie Spółki Dzielonej nie będzie stanowił czynności podlegającej opodatkowaniu na gruncie przepisów ustawy, bowiem będzie wyłączony od opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 4 należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy wniosku wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.