0114-KDIP4-2.4012.602.2021.1.MC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 sierpnia 2021 r. (data wpływu 10 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży działek budowlanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

10 sierpnia 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek budowlanych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Na podstawie umowy z 4 Iipca 1989 r. zawartej w formie aktu notarialnego Wnioskodawca otrzymał nieodpłatnie od rodziców niezabudowaną działkę rolną nr (`(...)`) o pow. 0,57 ha położoną w miejscowości (`(...)`) w gminie (`(...)`). Własność nieruchomości rodzice Wnioskodawcy nabyli na podstawie aktu własności ziemi z 30 października 1974 r.

Wnioskodawca nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w myśl art 2 pkt 19 ustawy o podatku VAT. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku nie była i nie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży płodów rolnych.

Nieruchomość nie była, nie jest i nie będzie przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie wykorzystywał ww. nieruchomości w tym celu.

Na podstawie uchwały Rady Gminy z 26 czerwca 2007 r. ustalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, w którym wskazano przeznaczenie przedmiotowej działki pod zabudowę mieszkaniową oraz pod zabudowę związaną z działalnością usługową lub inną nieuciążliwą aktywność gospodarczą (IV.3.M,U-1) oraz pod drogę klasy D do poszerzenia (74KDD-3, 75KDD-3). Przedmiotowa działka nr (`(...)`) została objęta w całości ww. planem. Wnioskodawca nie zgłaszał do Gminy wniosków w sprawie ww. planu.

Wraz z właścicielem nieruchomości sąsiedniej, mając na uwadze podobne powierzchnie i wymiary nieruchomości - wymiary działek szerokość ok. 17 m i długość ok. 350 m (kształt tych nieruchomości uniemożliwiał wykorzystanie w całości gruntu w pełni zgodnie z jego przeznaczeniem), Wnioskodawca podjął decyzję o wydzieleniu z części posiadanej nieruchomości mniejszych działek zgodnie z ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1990) w celu racjonalnego zagospodarowania terenu przyjmując, że ww. plan miejscowy taką możliwość dopuszczał. W tym celu został złożony wniosek do Burmistrza Miasta i Gminy (`(...)`) z 26 marca 2021 r. w sprawie wydania opinii dotyczącej proponowanego podziału nieruchomości ewid. (`(...)`) i (`(...)`) odpowiednio na działki od (`(...)`)A do (`(...)`)K w sumie 11 działek oraz nieruchomość (`(...)`) na działki od (`(...)`)A do (`(...)`)K (11 działek).

Postanowieniem z 6 kwietnia 2021 r. Burmistrz Miasta i Gminy (`(...)`) zaopiniował pozytywnie projektowany podział nieruchomości oznaczonej numerami (`(...)`) i (`(...)`). Po dwie skrajne działki (`(...)`)A i (`(...)`)A oraz (`(...)`)K i (`(...)`)K przeznaczył pod drogi klasy D do poszerzenia. Pozostałe działki o numerach od (`(...)`)B do (`(...)`)J (9 działek) oraz od (`(...)`)B do (`(...)`)J (9 działek) o pow. ok. 0,06ha przeznaczono pod zabudowę mieszkaniową oraz zabudowę związaną z działalnością usługową lub inną nieuciążliwą aktywnością gospodarczą. Wskazano również, że projektowane do wydzielenia działki będą posiadały dostęp do drogi publicznej poprzez ul. (`(...)`) oraz projektowaną służebność gruntową ustanowioną na projektowanych do wydzielenia działkach powstałych z podziału działki nr (`(...)`).

Zgodnie z przedstawionym wstępnym projektem podziału projektowane działki od nr (`(...)`)B do nr (`(...)`)J (9 działek) oraz od nr (`(...)`)B do nr (`(...)`)J (9 działek) utworzą w całości 9 działek o pow. ok. 0,12ha każda powstała z połączenia sąsiadujących ze sobą działek. Na koniec wskazano, że proponowany podział jest zgodny z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Następnie Wnioskodawca wraz z właścicielem nieruchomości sąsiedniej wystąpił do Burmistrza Miasta i Gminy (`(...)`) z wnioskiem o wydanie decyzji zatwierdzającej projekt podziału ww. nieruchomości. Do dnia złożenia wniosku ww. decyzja nie została wydana.

W przypadku wydania pozytywnej decyzji podziałowej, Wnioskodawca chciałby sprzedać wydzielone działki w nieruchomości nr (`(...)`) a uzyskane środki przeznaczyć na cele osobiste, w przypadku sprzedaży większej ilości działek, uzyskaną kwotę Wnioskodawca przeznaczy na remont mieszkania lub rozważy budowę domu jednorodzinnego na jednej z nieobjętej sprzedażą działce lub innej.

W związku z usytuowaniem pierwszej działki przy drodze asfaltowej posiada ona bezpośredni dostęp do mediów. Pozostałe działki nie mają doprowadzonych mediów. Wnioskodawca nie zamierza przyłączać jakichkolwiek mediów do pozostałych działek, Wnioskodawca pozostawia to w gestii przyszłych właścicieli.

Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie dokonywał wcześniej sprzedaży innych działek.

Do dnia złożenia niniejszego wniosku nie sprzedano jeszcze ani jednej działki. Wnioskodawca nie powierzył też sprzedaży wydzielonych wstępnie działek żadnemu z biur pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. Wnioskodawca nie realizował żadnych ulepszeń wydzielonych działek, nie zamierza też doprowadzać do ich granic jakichkolwiek mediów czy też zagospodarowywać zieleni lub posadowić ogrodzenia.

Przedmiotem sprzedaży będą wydzielone geodezyjnie działki. Ilość sprzedanych działek uzależniona będzie od zainteresowania przyszłych nabywców. Wnioskodawca nie dokonywał i nie będzie dokonywać czynności w celu przygotowania działek do sprzedaży lub zwiększenia ich wartości (tj. uzbrojenia terenu, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, złożenie wniosku o pozwolenie na budowę, działań marketingowych, zamieszczanie ogłoszeń o charakterze odbiegającym od zwykłego ogłoszenia sprzedaży). Wnioskodawca nie udzielał też pełnomocnictw w tym zakresie.

Wnioskodawca zamierza umieścić na działce tablicę informacyjną dotyczącą chęci sprzedaży.

Przedmiotowy podział na 9 działek budowlanych opiera się i jest zgodny z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania terenu dla tego obszaru.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym sprzedaż wydzielonych geodezyjnie działek budowlanych będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Mając na uwadze obowiązującą ustawę o podatku od towarów i usług, a szczególnie definicję „podatnika” zawartą w art. 15 ust. 1 oraz definicję „działalności gospodarczej” w art. 15 ust. 2 ww. ustawy, planowana sprzedaż działek budowlanych następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym i nie podlega podatkowi VAT w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z treścią zdania drugiego definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.), które w przedstawionej sprawie nie miało miejsca. Wnioskodawca zapoznał się z konkluzjami wyroku TSUE z 15 września 2011 r. C-180/10 i C-181/10, który jest przywoływany w innych podobnych sprawach. W wyroku tym, stwierdzono m.in., że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego.

Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyrok w sprawę Wellcome Trust, pkt 37). Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów.

Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. W zakresie zarządzania majątkiem prywatnym mieści się też aktywność polegająca na podziale dwóch działek o charakterze rolnym na pięć dziełek budowlanych (wyrok NSA z 13 czerwca 2019 r. sygn. I FSK 796/17).

Podobne sprawy zostały już rozstrzygnięte przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach z 7 Iipca 2021 r. sygn. 0112-KDIL1-2.4012.210.2021.2.PG, z 2 lipca 2021 r. sygn. 0114-KDIP4-3.4012.203.2021.3.MP, z 28 czerwca 2021 r. sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.243.2021. 2.MGO, z 26 kwietnia 2019 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.123.2019.2.RR.

Ponadto, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 10 listopada 2011 r. sygn. akt I FSK 1665/11 wskazał, że przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży dziatek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu pojedynczych z tych okoliczności.

Dalej NSA wskazał - zbycie natomiast, nawet kilkunastu działek budowlanych, powstałych z podziału gruntu rolnego nabytego na cele prywatne i po urzędowej zmianie przeznaczenia tego gruntu (bez udziału zbywcy), nie stanowi per se działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdy brak przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych gruntów, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności), co wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym - nie mającym cech działalności gospodarczej w rozumieniu VAT. Nabycie nieruchomości w 1989 r. nie nastąpiło w celu wykonywania czynności handlowych, czy też działalności gospodarczej. Było ono przekazaniem nieruchomości w prostej linii między rodzicami a synem, który posiadał w tym czasie na utrzymaniu własną rodzinę (żonę i 4 dzieci).

Poza tym Wnioskodawca nie dokonywał jakichkolwiek nakładów na nieruchomość (np. uzbrojenie działki, ogrodzenie), co zgodnie z przytoczonym wyżej orzecznictwem wyklucza uznanie, że w tym przypadku prowadzi ktoś z tego tytułu jakąkolwiek handlową działalność gospodarczą o charakterze zawodowym i zorganizowanym. Podział tej nieruchomości nie mógłby odbyć się gdyby nie dopuszczały do tego obowiązujące przepisy miejscowego planu zagospodarowania terenu dla tej nieruchomości uchwalone w 2007 r. oraz regulacje zawarte w ustawie o gospodarce nieruchomościami, na których uchwalenie i obowiązywanie Wnioskodawca nie miał wpływu. W związku z powyższym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie Wnioskodawca nie dostrzega przesłanek do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże jak wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca, w celu dokonania sprzedaży opisanego we wniosku gruntu podejmował/będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Wnioskodawcy za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga każdorazowo oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego Wnioskodawca otrzymał nieodpłatnie od rodziców niezabudowaną działkę rolną nr (`(...)`). Wnioskodawca nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w myśl art 2 pkt 19 ustawy. Nieruchomość nie była i nie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy. Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży płodów rolnych. Nieruchomość nie była, nie jest i nie będzie przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie wykorzystywał nieruchomości w tym celu.

Na podstawie uchwały Rady Gminy ustalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, którym wskazano przeznaczenie działki (`(...)`) pod zabudowę mieszkaniową oraz pod zabudowę związaną z działalnością usługową lub inną nieuciążliwą aktywność gospodarczą oraz pod drogę klasy D do poszerzenia Działka nr (`(...)`) została objęta w całości ww. planem. Wnioskodawca nie zgłaszał do Gminy wniosków w sprawie ww. planu.

Wraz z właścicielem nieruchomości sąsiedniej Wnioskodawca podjął decyzję o wydzieleniu z części posiadanej nieruchomości mniejszych działek zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami w celu racjonalnego zagospodarowania terenu przyjmując, że ww. plan miejscowy taką możliwość dopuszczał. W tym celu został złożony wniosek do Burmistrza Miasta i Gminy w sprawie wydania opinii dotyczącej proponowanego podziału nieruchomości (`(...)`) i (`(...)`) odpowiednio na działki od (`(...)`)A do (`(...)`)K (11 działek) oraz na działki od (`(...)`)A do (`(...)`)K (11 działek).

Burmistrz Miasta i Gminy zaopiniował pozytywnie projektowany podział nieruchomości oznaczonej numerami (`(...)`) i (`(...)`). Po dwie skrajne działki (`(...)`)A i (`(...)`)A oraz (`(...)`)K i (`(...)`)K przeznaczył pod drogi klasy D do poszerzenia. Pozostałe działki o numerach od (`(...)`)B do (`(...)`)J (9 działek) oraz od (`(...)`)B do (`(...)`)J (9 działek) przeznaczono pod zabudowę mieszkaniową oraz zabudowę związaną z działalnością usługową lub inną nieuciążliwa aktywnością gospodarczą. Wskazano również, że projektowane do wydzielenia działki będą posiadały dostęp do drogi publicznej poprzez ul. (`(...)`) oraz projektowaną służebność gruntową ustanowioną na projektowanych do wydzielenia działkach powstałych z podziału działki nr (`(...)`). Zgodnie z przedstawionym wstępnym projektem podziału projektowane działki od nr (`(...)`)B do nr (`(...)`)J (9 działek) oraz od nr (`(...)`)B do nr (`(...)`)J (9 działek) utworzą w całości 9 działek o pow. ok. 0,12ha każda powstała z połączenia sąsiadujących ze sobą działek. Proponowany podział jest zgodny z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Następnie Wnioskodawca wraz z właścicielem nieruchomości sąsiedniej wystąpił do Burmistrza Miasta i Gminy (`(...)`) z wnioskiem o wydanie decyzji zatwierdzającej projekt podziału ww. nieruchomości. Decyzja nie została jeszcze wydana.

W przypadku wydania pozytywnej decyzji podziałowej, Wnioskodawca chciałby sprzedać wydzielone działki w nieruchomości nr (`(...)`), a uzyskane środki przeznaczyć na cele osobiste. W przypadku sprzedaży większej ilości działek, uzyskaną kwotę Wnioskodawca przeznaczy na remont mieszkania lub rozważy budowę domu jednorodzinnego na jednej z nieobjętej sprzedażą działce lub innej.

W związku z usytuowaniem pierwszej działki przy drodze asfaltowej posiada ona bezpośredni dostęp do mediów. Pozostałe działki nie mają doprowadzonych mediów. Wnioskodawca nie zamierza przyłączać jakichkolwiek mediów do pozostałych działek, Wnioskodawca pozostawia to w gestii przyszłych właścicieli.

Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie dokonywał wcześniej sprzedaży innych działek.

Nie sprzedano jeszcze ani jednej działki. Wnioskodawca nie powierzył też sprzedaży wydzielonych wstępnie działek żadnemu z biur pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. Wnioskodawca nie realizował żadnych ulepszeń wydzielonych działek, nie zamierza też doprowadzać do ich granic jakichkolwiek mediów czy też zagospodarowywać zieleni lub posadowić ogrodzenia.

Przedmiotem sprzedaży będą wydzielone geodezyjnie działki. Ilość sprzedanych działek uzależniona będzie od zainteresowania przyszłych nabywców. Wnioskodawca nie dokonywał i nie będzie dokonywać czynności w celu przygotowania działek do sprzedaży lub zwiększenia ich wartości (tj. uzbrojenia terenu, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, złożenie wniosku o pozwolenie na budowę, działań marketingowych, zamieszczanie ogłoszeń o charakterze odbiegającym od zwykłego ogłoszenia sprzedaży). Wnioskodawca nie udzielał też pełnomocnictw w tym zakresie. Wnioskodawca zamierza umieścić na działce tablicę informacyjną dotyczącą chęci sprzedaży.

Wątpliwości dotyczą ustalenia, czy sprzedaż przez Wnioskodawcę działek budowlanych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż działek budowlanych wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie podjął takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Wnioskodawca sprzedając działki budowlane będzie korzystać z przysługującego Wnioskodawcy prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Z okoliczności rozpatrywanej sprawy wynika bowiem, że działania Wnioskodawcy związane z nieruchomością zostały ograniczone wyłącznie do jej podziału. Jak wskazano we wniosku, nieruchomość nie była, nie jest i nie będzie przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie wykorzystywał nieruchomości w tym celu. Wnioskodawca nie powierzył sprzedaży wydzielonych wstępnie działek żadnemu z biur pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. Co więcej, Wnioskodawca nie realizował żadnych ulepszeń wydzielonych działek, nie zamierza też doprowadzać do ich granic jakichkolwiek mediów czy też zagospodarowywać zieleni lub posadowić ogrodzenia. Wnioskodawca nie dokonywał i nie będzie dokonywać czynności w celu przygotowania działek do sprzedaży lub zwiększenia ich wartości (uzbrojenie terenu, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, złożenie wniosku o pozwolenie na budowę, działania marketingowe, zamieszczanie ogłoszeń o charakterze odbiegającym od zwykłego ogłoszenia sprzedaży). Ponadto Wnioskodawca nie udzielał pełnomocnictw w tym zakresie. Wnioskodawca zamierza jedynie umieścić na działce tablicę informacyjną dotyczącą chęci sprzedaży. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że uzyskane środki przeznaczy na cele osobiste (na remont mieszkania lub budowę domu jednorodzinnego).

Zatem dokonując sprzedaży działek budowlanych, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego Mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 1 ustawy.

Zatem Wnioskodawca dokonując sprzedaży działek budowlanych nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, a jedynie będzie korzystał z przysługującego Mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. W konsekwencji, sprzedaż wydzielonych geodezyjnie działek budowlanych nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…)za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.