0114-KDIP4-2.4012.494.2021.1.WH

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 czerwca 2021 r. (data wpływu 5 lipca 2021 r.)o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia faktury korygującej „do zera” **-**jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

5 lipca 2021 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia faktury korygującej „do zera”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca 1 czerwca 2015 r. wystawił fakturę nr (`(...)`)/15 za obsługę techniczną podczas imprezy (…) 2015. Jako nabywcę Wnioskodawca podał Radę Uczelnianą Studentów (…) Faktura została przez Wnioskodawcę wykazana w ewidencji sprzedaży i podatek VAT (podatek od towarów i usług) został zapłacony. Usługa została wykonana zgodnie z zawartą umową. Błędem Wnioskodawcy było to, że podpisał umowę z przedstawicielem Rady Uczelnianej Studentów (…) a nie z osobą upoważnioną przez uczelnię do zorganizowania imprezy, którą władze uczelni upoważniły o czym Wnioskodawca nie wiedział.

Po złożeniu faktury uczelnia odmówiła zapłaty. Wnioskodawca wystąpił do Sądu lecz Sąd przyznał rację Uczelni i faktura nie została zapłacona. Wyrok został wydany 8 lutego 2019 r. Wnioskodawca złożył odwołanie od wyroku i dopiero 15 marca 2021 r. otrzymał odpowiedź negatywną na apelację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca może dokonać korekty ww. faktury do zera. Jeśli tak, to pod jaką datą, czy w dniu wystawienia, to jest 1 czerwca 2015 r., czy w dacie wydania wyroku 8 lutego 2019 r., czy w dniu odrzucenia apelacji przez Sąd to jest 15 marca 2021 r.

2. Jeśli Wnioskodawca ma prawo do korekty to jakim dokumentem powinien to zrobić, czy dokumentem wewnętrznym jeśli termin korekty byłby w bieżącym okresie po otrzymaniu odrzucenia apelacji?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że ma prawo do korekty ponieważ usługę wykonał, poniósł koszty wynagrodzenia dla pracowników pracujących przy usłudze. Zapewniono Wnioskodawcę, że wszystko będzie zapłacone. Wnioskodawca nie posiadał wiedzy, że do zorganizowania imprezy została wyznaczona agencja. Wnioskodawca działał w dobrej wierze, że umowa jest ważna, dodatkowo utwierdził go fakt przedstawionej polisy ubezpieczeniowej. Wnioskodawca został wprowadzony w błąd przez osoby podpisujące z nim umowę. Wnioskodawca pomimo braku płatności podatek zapłacił zgodnie z ustawą o VAT art. 89a pkt 1, 1a i 2. Termin do korekty został przekroczony, powodem były długie terminy wydawania wyroku przez sądy. Wnioskodawca nigdy nie otrzymał zapłaty za swoją usługę, został jeszcze obciążony zwrotem kosztów procesu na rzecz pozwanego (…). Wnioskodawca wskazał, że żaden system nie pozwoli „zaciągnąć” korekty do faktury gdzie od momentu wystawienia upłynęło 6 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z konstrukcji podatku VAT wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Kwestie te reguluje art. 19a ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 października 2019 r., zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2020 r., podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2020 r., podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2020 r., podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Stosownie do art. 29a ust. 10 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2020 r., podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;

3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W świetle art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,

2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,

3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 106j ust. 2 ustawy o VAT, faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" albo wyraz "KOREKTA";

2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a) określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,

b) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;

4. przyczynę korekty;

5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa.

Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca 1 czerwca 2015 r. wystawił fakturę nr(`(...)`)/15 za obsługę techniczną podczas imprezy (…) 2015. Jako nabywcę Wnioskodawca podał Radę Uczelnianą Studentów (..). Faktura została przez Wnioskodawcę wykazana w ewidencji sprzedaży i podatek VAT został zapłacony. Usługa została wykonana zgodnie z zawartą umową. Po złożeniu faktury Uczelnia odmówiła zapłaty. Wnioskodawca wystąpił do Sądu lecz Sąd przyznał rację Uczelni i faktura nie została zapłacona.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy w opisanych okolicznościach uprawniony jest do wystawienia faktury korygującej do zera fakturę nr (`(...)`)/15 z 1 czerwca 2015 r.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołany stan prawny należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma możliwości dokonania korekty do zera wystawionej faktury, bowiem czynność udokumentowana fakturą została faktycznie wykonana a faktura została wprowadzona do obiegu prawnego.

Jak wynika z treści przytoczonych przepisów, podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub wykonania usługi. Faktura jest więc dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów lub usług). Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W rozpatrywanej sprawie, nie ulega wątpliwości, że usługa została wykonana i powstał z tytułu jej wykonania obowiązek podatkowy. Istotne znaczenie ma fakt, że usługa została wykonana, a w następstwie czego doszło do wykonania czynności opodatkowanej podatkiem VAT, co w konsekwencji powoduje, że na gruncie ustawy wystąpiła czynność podlegająca opodatkowaniu tym podatkiem.

Przepis art. 106j ust. 1 ustawy o VAT ściśle określa sytuacje, w których można wystawić fakturę korygującą.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

W analizowanym przypadku nie zachodzą przesłanki do wystawienia faktury korygującej „do zera” gdyż w analizowanej sprawie miało miejsce wykonanie usługi polegającej na obsłudze technicznej podczas imprezy (…) 2015 w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W sytuacji opisanej we wniosku nie wystąpiła żadna z przesłanek wskazanych w art. 106j ust. 1 ustawy nakładająca na Wnioskodawcę dokonanie korekty wystawionej faktury.

W konsekwencji Wnioskodawca nie ma możliwości zmniejszenia podatku należnego do zera wynikającego z faktury z 1 czerwca 2015 r. nr (`(...)`)/15, poprzez wystawienie faktury korygującej, ponieważ wystąpiło wykonanie usługi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz po wystawieniu faktury nr(`(...)`)/15 nie zmieniły się warunki świadczenia usługi mające wpływ na cenę. W szczególności nie udzielono rabatu, obniżki ceny, nie stwierdzono pomyłki w cenie, stawce, kwocie podatku ani też w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym jest On uprawniony do wystawienia faktury korygującej do zera fakturę nr(`(...)`)/15 z 1 czerwca 2015 roku jest nieprawidłowe.

Wskazać należy, że z uwagi na to iż uznano stanowisko Wnioskodawcy w zakresie korekty faktury za nieprawidłowe odpowiedź na pytanie nr 2 jest bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.