0114-KDIP1-3.4012.647.2021.1.KP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 października 2021 r. (data wpływu 4 października 2021 r.) uzupełnionym pismem nadanym za pośrednictwem Poczty polskiej 1 października 2021 r. (data wpływu 6 października 2021 r.) oraz uzupełnionym pismem z 19 października 2021 r. (data wpływu 19 października 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego w związku z realizowanym projektem pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

4 października 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizowanym projektem pn. „(…)”. Wniosek został uzupełniony pismem nadanym za pośrednictwem Poczty polskiej 1 października 2021 r. (data wpływu 6 października 2021 r.) oraz uzupełnionym pismem z 19 października 2021 r. (data wpływu 19 października 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniach do wniosku):

Wnioskodawca w (…) jest Samorządową Instytucją Kultury utworzoną na mocy uchwały nr (…) Rady Gminy w (…) z 3 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca prowadzi wielokierunkową działalność rozwijającą i zaspokajającą potrzeby kulturalne mieszkańców, mając na celu dotarcie do jak największej grupy odbiorców i zaangażowanie ich do aktywnego uczestnictwa w kulturze. W związku z tym poza dotacją podmiotową od Organizatora tj. Gminy (…) podejmuje działania poprzez m.in. pozyskiwanie środków z Urzędu Marszałkowskiego, (…) Centrum Kultury i innych Instytucji. W 2019 r. Wnioskodawca zawarł umowę z Urzędem Marszałkowskim na dofinansowanie programu p.n. „(…)”. W związku z sytuacją epidemiczną związaną z COVID-19 w 2020 r. beneficjent zmuszony był przesunąć realizację wydarzeń kulturalnych na 2021 r. Do realizacji projektu konieczne były zakupy usług cateringowych, artykułów do dezynfekcji, stoisk rzemieślniczych, występy zespołów folklorystycznych, wynajem i obsługę przenośnej sceny.

Na powyższe towary i usługi Wnioskodawca otrzymywał od dostawców faktury VAT.

Wnioskodawca jako samorządowa instytucja kultury korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 2 w związku z art. 43 ust. 33 - Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - instytucja nie nalicza i nie odlicza podatku VAT, nie składa deklaracji VAT a podatek wykazywany na fakturach jest kosztem kwalifikowanym wliczanym w koszty faktury brutto.

Towary i usługi nabywane w ramach programu - Program Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 i realizacji operacji „(…)” nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz nie będą pobierane opłaty od uczestników tych wydarzeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu „(`(...)`)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma On prawa do odliczania podatku VAT, jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, że nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

Za zakupione towary i usługi Wnioskodawca otrzymywał od dostawców faktury VAT. Wnioskodawca jako Samorządowa Instytucja Kultury korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 2 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług - instytucja nie nalicza ani nie odlicza podatku VAT, nie składa deklaracji VAT a podatek wykazywany na fakturach zakupowych jest kosztem kwalifikowanym, wliczanym w koszty faktury brutto. Jednocześnie Wnioskodawca prosi o jak najszybszą odpowiedź w tej sprawie, ponieważ Wnioskodawcy zależy na szybkim zwrocie środków z Urzędu Marszałkowskiego i możliwości wydatkowania ich do końca br. na zaplanowane w kalendarzu imprezy oraz na bieżącą działalność. W sytuacji nie otrzymania zwrotu w 2021 roku Wnioskodawca nie zrealizuje planu finansowego za co grozi dyscyplina finansowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zatem zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest Samorządową Instytucją Kultury i prowadzi wielokierunkową działalność rozwijającą i zaspokajającą potrzeby kulturalne mieszkańców. Wnioskodawca zawarł umowę z Urzędem Marszałkowskim na dofinansowanie programu p.n. „(…)”. Do realizacji projektu konieczne były zakupy usług cateringowych, artykułów do dezynfekcji, stoisk rzemieślniczych, występy zespołów folklorystycznych, wynajem i obsługę przenośnej sceny. Na powyższe towary i usługi Wnioskodawca otrzymywał od dostawców faktury VAT. Wnioskodawca jako Samorządowa Instytucja Kultury korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 2 w związku z art. 43 ust. 33 ustawy o podatku od towarów i usług - instytucja nie nalicza i nie odlicza podatku VAT, nie składa deklaracji VAT. Towary i usługi nabywane w ramach programu - Program Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 i realizacji operacji „(…)” nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz nie będą pobierane opłaty od uczestników tych wydarzeń.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie ww. warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a towary i usługi nabyte w ramach realizowanego projektu nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jak wskazał Wnioskodawca nie nalicza i nie odlicza podatku VAT, nie składa deklaracji VAT. W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji przedmiotowego projektu.

Podsumowując, biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie należało uznać za prawidłowe.

Zauważyć należy, iż pojęcie „kosztu kwalifikowanego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.