0114-KDIP1-3.4012.629.2021.1.PRM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 września 2021 r. (data wpływu 28 września 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia i zwrotu podatku VAT (podatek od towarów i usług) poniesionego w związku z realizacją projektu pn. „(…)” - jest prawidłowe**.**

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia i zwrotu podatku VAT poniesionego w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 pn. „(…)”. 15 września 2021 r. została podpisana umowa z Urzędem Marszałkowskim (…) o przyznanie pomocy na wykonanie tej inwestycji.

Stan faktyczny

W ramach inwestycji planowane jest wykonanie dwóch nowych wielopokoleniowych miejsc sportu i rekreacji na terenie miasta (…). Będą to obiekty ogólnodostępne dla wszystkich mieszkańców miasta zgodnie z regulaminem korzystania z tych obiektów.

Pierwsza lokalizacja to (…). Projekt przewiduje montaż urządzeń dostosowanych do potrzeb psychofizycznych różnych grup wiekowych. W obrębie projektowanego miejsca rekreacji zaplanowano duży zestaw ze stali nierdzewnej ze zjeżdżalnią, wieżą i liczydłami, bujak 2-osobowy, duże linarium oraz komplet pedałów do ćwiczeń ruchowych.

Druga lokalizacja to teren publiczny zlokalizowany przy ulicy (…). Jest to osiedle im. (…), na którym dotychczas nie powstała przestrzeń rekreacyjno-kulturalna i z tego względu konieczne jest wygospodarowanie miejsca bezpiecznego z urządzeniami atestowanymi i wielofunkcyjnymi. W obrębie projektowanego miejsca rekreacji zaplanowano: piaskownicę w formie czworokąta, huśtawkę typu bocianie gniazdo, bujak na sprężynie 2-osobowy, duży zestaw ze stali nierdzewnej ze zjeżdżalnią i wieżą oraz ławkę z kompletem pedałów terenowych.

Przedmiotowe tereny są ogrodzone i zabezpieczone. Istniejące w tych miejscach obszary nie pełniły funkcji terenu wielopokoleniowego z infrastrukturą dostosowaną do potrzeb różnych grup wiekowych - dzieci przedszkolnych, młodzieży, matek z dziećmi, seniorów czy osób z niepełnosprawnością. Z uwagi na fakt, że jedna lokalizacja znajduje się w parku miejskim, który to w ostatnich latach jest miejscem organizacji niewielkich pikników, spotkań rodziców z dziećmi, wycieczek grup dzieci z miejskich jednostek oświatowych czy miejscem odpoczynku dla seniorów, konieczne jest przygotowanie bezpiecznej, atestowanej i wielofunkcyjnej przestrzeni rekreacyjno- kulturalnej. Wiąże się to z konieczności demontażu spróchniałych, zniszczonych i niespełniających swoich funkcji fragmentów zagospodarowania przestrzeni np. belki z wystającymi gwoździami, popękane liny czy zapadnięte deski i skorodowane elementy metalowe. Ponadto, konieczne są nowe niezbędne elementy rekreacyjne podnoszące nie tylko komfort korzystania ale przede wszystkim gwarantujące bezpieczeństwo użytkowania.

Zdarzenia przyszłe

Poprawa dostępności do infrastruktury rekreacyjnej i sportowej dla mieszkańców miasta (…) poprzez utworzenie placów z infrastrukturą dostosowaną do potrzeb różnych grup wiekowych.

W ramach projektu zostaną osiągnięte wskaźniki tj.: liczba przebudowanych obiektów infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej - 2 szt. poprzez wzrost osób korzystających z obiektów infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy realizując projekt dofinansowywany ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia i zwrotu podatku VAT poniesionego w związku z realizacją ww. projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT oraz nie figuruje w ewidencji podatników podatku VAT i realizując powyższą inwestycję nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu VAT. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106).

Art. 113 ust. 1 cytowanej ustawy mówi, że zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Wnioskodawca będzie wskazany jako nabywca w fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu będącego przedmiotem wniosku.

Efekty wskazanego we wniosku projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Towary nabywane w związku z realizacją przedmiotowego projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego – w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. gdy odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, wskazanych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2020 r. poz. 2261) stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności (art. 2 ust. 2 ustawy Prawo o stowarzyszeniach).

Zgodnie z art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Zaznaczyć należy, że działalność statutowa stowarzyszenia to działalność zgodna z jego statutem, w którym wymienione są cele działalności stowarzyszenia i sposoby ich realizacji. Działalność statutowa nie jest nastawiona na zysk, czyli nie jest to działalność gospodarcza, która w organizacji pozarządowej jest tylko działalnością pomocniczą.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT - korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca będzie realizował projekt pn. „(…)”, w ramach którego utworzy dwa ogólnodostępne obiekty wraz z infrastrukturą rekreacyjną i sportową dostosowaną do potrzeb różnych grup wiekowych.

Na fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu jako nabywca wskazany będzie Wnioskodawca.

Efekty realizowanego projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia i zwrotu podatku VAT poniesionego w związku z realizacją ww. projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie są spełnione, gdyż Stowarzyszenie nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Ponadto, jak zostało wskazane we wniosku, efekty realizowanego projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji, Wnioskodawcy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług w ramach projektu pn. „(…)” nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatku VAT, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. W konsekwencji Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.