0114-KDIP1-3.4012.595.2021.1.AMA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 września 2021 r. (data wpływu 6 września 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży usług prawniczych przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży usług prawniczych przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą zarejestrowanym w Krajowym Rejestrze Sądowym. Działa w formie spółki partnerskiej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług). W zakres Jego usług wchodzą m.in. usługi prawne. Aktualnie Wnioskodawca świadczy usługi wyłącznie na rzecz osób prowadzących działalność gospodarczą.

W przyszłości Wnioskodawca chciałby świadczyć usługi prawne na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Usługi te świadczone byłyby na dwa sposoby:

· wyłącznie na odległość przez cały okres świadczenia usługi (kontakt z klientem przez skrzynkę e-mail, komunikatory internetowe, telefon; brak kontaktu bezpośredniego);

· także przez kontakt bezpośredni (spotkanie z klientem w lokalu kancelarii, w sądzie lub w urzędzie albo w innym miejscu), jednakże przekazanie rezultatu świadczonej usługi odbywać się będzie wyłącznie na odległość (np. przekazanie odebranego pisma kończącego sprawę, w tym decyzji lub wyroku przez wysyłkę pocztą lub e-mailem, rozmowa telefoniczna informująca o rezultacie zakończonej sprawy, wysłanie klientowi sporządzonego pisma do samodzielnego złożenia w odpowiednim miejscu; wysłanie mu sporządzonego wzoru umowy, regulaminu itp.).

Płatność za wymienione usługi odbywałaby się przelewem za pośrednictwem banku na rachunek bankowy Wnioskodawcy, a z tytułu przelewu otrzymanego od Klienta wynikałoby dokładnie jaką usługę opłaca (np. oznaczenie sygnatury sprawy w sądzie, oznaczenie, że płaci za opinię prawną, doradztwo prawne, etc.). Ponadto z posiadanych przez Wnioskodawcę ewidencji i dowodów jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż usług prawnych dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w określony wyżej sposób korzysta ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie przepisu § 4 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Sprzedaż usług prawnych dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w określony wyżej sposób korzysta ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie przepisu § 4 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia. Przepisy art. 111 ust. 1 i 1b ustawy o podatku od towarów i usług stanowią, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. W ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

Na podstawie ustawowego upoważnienia w przepisie art. 111 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług wydano rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519), w którym - po spełnieniu określonych przesłanek - zwolniono pewne grupy podmiotów z obowiązku rejestracji sprzedaży na kasie fiskalnej.

W § 4 wskazano jednak katalog dostaw towarów i świadczonych usług, które co do zasady nie mogą korzystać ze zwolnienia z rejestracji na kasie, a contrario sprzedaż takich towarów lub usług powoduje konieczność instalacji kasy rejestrującej i ewidencjonowania na niej sprzedaży. I tak, w § 4 pkt 2 lit. g rozporządzenia wskazano, że zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w rozporządzeniu, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług prawniczych, z wyłączeniem usług notarialnych. Co do zasady więc, świadczenie usług prawniczych dla osób fizycznych nieprowadzących działalności pociąga za sobą konieczność ewidencjonowania takiej sprzedaży na kasie rejestrującej.

Przepis § 4 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia wskazuje jednak, że wskazanego w § 4 pkt 2 lit. g wyłączenia nie stosuje się do świadczenia usług m.in. prawniczych, jeżeli odbywa się to zgodnie z warunkami określonymi w poz. 37 załącznika do rozporządzenia i wyłącznie przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość lub których rezultat jest przekazywany wyłącznie przy wykorzystaniu tych środków. W poz. 37 załącznika do rozporządzenia wskazuje się, że zwolnione jest świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Podsumowując zatem, możliwe jest zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej na kasie rejestrującej wyłącznie gdy:

· usługa prawnicza świadczona jest wyłącznie przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość lub jej rezultat jest przekazywany wyłącznie przy wykorzystaniu tych środków;

· świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem);

· z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła zapłata.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca opisał dwie sytuacje, w których mógłby sprzedawać usługi prawnicze na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Pierwsza z nich to świadczenie usługi wyłącznie na odległość przez cały okres, aż do jej zakończenia (kontakt z klientem odbywałby się przez skrzynkę e-mail, komunikatory internetowe, telefon; nie byłoby kontaktu bezpośredniego). Drugi rodzaj usługi świadczony byłby także w kontakcie bezpośrednim (spotkanie z klientem w lokalu kancelarii, w sądzie lub w urzędzie albo w innym miejscu), jednakże przekazanie rezultatu świadczonej usługi odbywałby się wyłącznie na odległość (np. przekazanie odebranego pisma kończącego sprawę przez wysyłkę pocztą lub e-mailem, rozmowa telefoniczna informująca o rezultacie zakończonej sprawy, wysłanie klientowi sporządzonego pisma do samodzielnego złożenia w odpowiednim miejscu; wysłanie mu sporządzonego wzoru umowy, regulaminu do wykorzystania itp.). Płatność za wymienione usługi odbywałaby się przelewem za pośrednictwem banku na rachunek bankowy Wnioskodawcy, a z tytułu przelewu otrzymanego od Klienta wynikałoby dokładnie jaką usługę opłaca (np. oznaczenie sygnatury sprawy w sądzie, oznaczenie że płaci za opinię prawną, doradztwo prawne, etc.). Z posiadanych przez Wnioskodawcę ewidencji i dowodów jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczy.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że w obu przedstawionych powyżej przypadkach, sprzedaż usług prawnych dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej korzysta ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie przepisu § 4 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519 ze zm.), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu, którego obrót z tytułu sprzedaży na rzecz ww. podmiotów nie przekroczył limitu 20.000 zł.

Natomiast, stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

Pod poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia, stanowiącego wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Niektóre usługi oraz dostawa niektórych towarów zostały wyłączone przez ustawodawcę z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej. Szczegółowo zostały one wymienione w § 4 rozporządzenia.

Jak wynika z zapisu § 4 ust. 1 pkt 2 lit. g ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia.

W poz. 27 załącznika do rozporządzenia zostały wymienione czynności notarialne.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT świadczącym m.in. usługi prawne. Aktualnie Wnioskodawca świadczy usługi wyłącznie na rzecz osób prowadzących działalność gospodarczą. W przyszłości Wnioskodawca chciałby świadczyć usługi prawne na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej na dwa sposoby:

· wyłącznie na odległość przez cały okres świadczenia usługi (kontakt z klientem przez skrzynkę e-mail, komunikatory internetowe, telefon), brak kontaktu bezpośredniego;

· także przez kontakt bezpośredni (spotkanie z klientem w lokalu kancelarii, w sądzie lub w urzędzie albo w innym miejscu), jednakże przekazanie rezultatu świadczonej usługi odbywać się będzie wyłącznie na odległość (np. przekazanie odebranego pisma kończącego sprawę, w tym decyzji lub wyroku przez wysyłkę pocztą lub e-mailem, rozmowa telefoniczna informująca o rezultacie zakończonej sprawy, wysłanie klientowi sporządzonego pisma do samodzielnego złożenia w odpowiednim miejscu; wysłanie klientowi sporządzonego wzoru umowy, regulaminu itp.).

Płatność za ww. usługi odbywałaby się przelewem za pośrednictwem banku na rachunek bankowy Wnioskodawcy, a z tytułu przelewu otrzymanego od klienta wynikałoby dokładnie jaką usługę opłaca (np. oznaczenie sygnatury sprawy w sądzie, nazwy usługi prawnej itp.). Ponadto, z posiadanych przez Wnioskodawcę ewidencji i dowodów jednoznacznie będzie wynikało, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących przy sprzedaży usług prawniczych opisanych we wniosku na podstawie przepisu § 4 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia.

Stosownie do § 4 ust. 3 pkt 2 przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. f-h, jeżeli świadczenie tych usług zgodnie z warunkami określonymi w poz. 37 załącznika do rozporządzenia ma miejsce wyłącznie przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, lub których rezultat jest przekazywany wyłącznie przy wykorzystaniu tych środków.

Aby stwierdzić czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi prawnicze w opisany we wniosku sposób nie będą objęte wyłączeniem, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia z możliwości zastosowania zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, konieczne jest przeanalizowanie, czy świadczenie tych usług będzie odbywać się zgodnie z warunkami określonymi w poz. 37 załącznika do rozporządzenia.

Jak wynika z powołanych przepisów, aby podatnikowi przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

· świadczący usługę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),

· z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła,

· przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, do których nie stosuje się zwolnień, czyli w przypadku usług prawniczych świadczenie tych usług odbywa się wyłącznie przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, lub rezultat tych usług jest przekazywany wyłącznie przy wykorzystaniu tych środków.

Niespełnienie jednego z warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z powołanych wyżej regulacji prawa podatkowego wynika, że wyjątek od zasady obligatoryjnego obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej w przypadku usług prawniczych świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych dotyczy świadczenia tych usług wyłącznie przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość lub których rezultat jest przekazywany wyłącznie przy wykorzystaniu tych środków, pod warunkiem, że świadczący usługę prawniczą otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem) oraz z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła ta zapłata.

Wyrażenie „w całości” odnosi się do poszczególnych transakcji świadczonych przez podatnika. Warunkiem zwolnienia jest bowiem to, aby konkretna transakcja została w całości zapłacona za pośrednictwem m.in. banku lub poczty oraz by było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Odnosząc się do okoliczności analizowanej sprawy w kontekście cytowanych wyżej przepisów należy wskazać, że pomimo faktu, iż przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży będzie świadczenie usług wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. g (usługi prawnicze), wyłączenie ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania nie będzie miało w tym przypadku zastosowania. Wnioskodawca będzie bowiem świadczyć usługi prawne na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej na dwa sposoby albo wyłącznie na odległość przez cały okres świadczenia albo także przez kontakt bezpośredni z klientem, jednakże w tym drugim przypadku przekazanie rezultatu świadczonej usługi odbywać się będzie wyłącznie na odległość. Płatność za ww. usługi w obu przypadkach dokonywana będzie przelewem za pośrednictwem banku na rachunek bankowy Wnioskodawcy, a z tytułu przelewu otrzymanego od klienta będzie dokładnie wynikało jaką usługę opłaca, jak również z ewidencji i dowodów Wnioskodawcy jednoznacznie wynikało będzie, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczy. Zatem świadczenie usług prawniczych w opisany ww. sposób odbywało się będzie zgodnie z warunkami określonymi w poz. 37 załącznika do rozporządzenia oraz wyłącznie przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, lub których rezultat będzie przekazywany wyłącznie przy wykorzystaniu tych środków.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, należy stwierdzić, że świadczenie usług prawniczych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, za które zapłata będzie w całości przekazywana na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących tą zapłatę jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczy, będzie korzystało ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej, o którym mowa w § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 37 załącznika do niego oraz przy uwzględnieniu § 4 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy zaznaczyć, że powołany przez Wnioskodawcę przepis § 4 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, nie stanowi podstawy do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania opisanej we wniosku sprzedaży, lecz jedynie umożliwia zastosowanie zwolnienia na podstawie przepisu § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 37 załącznika do rozporządzenia przy spełnieniu określonych w tym załączniku warunków.

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.