0114-KDIP1-3.4012.519.2021.2.KP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 21 lipca 2021 r. (data wpływu 3 sierpnia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 5 października 2021 r. (data wpływu 11 października 2021 r.) na wezwanie Organu z 24 września 2021 r. (doręczone Stronie 1 października 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego przez podmiot świadczący usługi w zakresie bhp - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego przez podmiot świadczący usługi w zakresie bhp. Wniosek został uzupełniony pismem z 5 października 2021 r. (data wpływu 11 października 2021 r.) na wezwanie Organu z 24 września 2021 r. (doręczone Stronie 1 października 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni od 4 września 2021 roku prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Rozpoczynając działalność skorzystała ze zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Przedmiot działalności według PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) jest następujący:

1. Działalność rachunkowo-księgowa ( bez świadczenia usług doradztwa podatkowego) PKD 69.20.Z

2. Działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura PKD 82.11.Z

3. Wykonywanie fotokopii, przygotowywanie dokumentów i pozostała specjalistyczna działalność wspomagająca prowadzenie biura PKD 82.19.Z

4. Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane PKD 85.59.B.

W przyszłości Wnioskodawczyni chciałaby rozszerzyć swoje usługi świadczone w ramach PKD 70.22.Z wykonując zadania z zakresu służy BHP.

Zakres wykonywanych zadań będzie następujący:

• przeprowadzenie kontroli pomieszczeń i stanowisk pracy pod kątem zgodności z wymogami przepisów bhp,
• kontrola okresowych badań lekarskich i szkoleń bhp pracowników,
• kontrola warunków pracy oraz przestrzegania przepisów bhp przez pracowników,
• informowanie pracodawcy o stwierdzonych niedociągnięciach i stwierdzonych zagrożeniach zawodowych,
• sporządzanie planów poprawy warunków pracy,
• sporządzanie analiz stanu bhp w zakładzie (porównywane z sytuacją w innych latach),
• przeprowadzanie instruktarzy wstępnych, ogólnych nowoprzyjętym pracownikom,
• wykonywanie sprawozdawczości do GUS (Główny Urząd Statystyczny) w sprawie warunków pracy (Z-10),
• udział w ustalaniu okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy,
• udział w dokonywaniu oceny ryzyka zawodowego na stanowiskach pracy,
• zlecenie wykonywania pomiarów środowiskowych na stanowiskach pracy i prowadzenie wymaganej dokumentacji,
• opiniowanie instrukcji dotyczących stanowisk pracy, na których występują czynniki szkodliwe i niebezpieczne,
• kontrola zabezpieczeń ppoż. pomieszczeń budynków terenu zakładu,
• kontrola podręcznego sprzętu ppoż.,
• organizowanie okresowych przeglądów podręcznego sprzętu ppoż.,
• oznakowanie dróg i wyjść ewakuacyjnych,
• kontrola przestrzegania przepisów ppoż. na terenie zakładu.

Wartość sprzedaży dotycząca zarówno usług szkoleniowych jak i pozostałych usług nie przekroczyła łącznie 200.000,00 złotych.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawczyni wskazała, że nie będzie wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.). Wartość dokonywanej sprzedaży w roku podatkowym 2021 r. w proporcji do okresu prowadzonej działalności nie przekroczy 200.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w ramach wykonywania wymienionych powyżej zadań służb BHP Wnioskodawczyni będzie mogła korzystać z podmiotowego zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawczyni: w ramach wykonywania wymienionych powyżej zadań służb BHP będzie mogła korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni nie zajmuje się doradztwem w zakresie stosowania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także nie zajmuje się doradztwem w zakresie organizacji i metod pracy na stanowiskach pracy, na których występują czynnik niebezpieczne, szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe. W związku z tym, że Strona nie wykonuje usług doradczych nie ma przeszkód, żeby korzystała ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę, o czym stanowi art. 113 ust. 10 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni od 4 września 2021 roku prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Rozpoczynając działalność skorzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy . Przedmiot działalności według PKD jest następujący: działalność rachunkowo-księgowa ( bez świadczenia usług doradztwa podatkowego) PKD 69.20.Z, działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura PKD 82.11.Z, wykonywanie fotokopii, przygotowywanie dokumentów i pozostała specjalistyczna działalność wspomagająca prowadzenie biura PKD 82.19.Z, pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane PKD 85.59.B. W przyszłości Wnioskodawczyni chciałaby rozszerzyć swoje usługi świadczone w ramach PKD 70.22.Z wykonując zadania z zakresu służy BHP. Zakres wykonywanych zadań będzie następujący: przeprowadzenie kontroli pomieszczeń i stanowisk pracy pod kątem zgodności z wymogami przepisów bhp, kontrola okresowych badań lekarskich i szkoleń bhp pracowników, kontrola warunków pracy oraz przestrzegania przepisów bhp przez pracowników, informowanie pracodawcy o stwierdzonych niedociągnięciach i stwierdzonych zagrożeniach zawodowych, sporządzanie planów poprawy warunków pracy, sporządzanie analiz stanu bhp w zakładzie (porównywane z sytuacją w innych latach), przeprowadzanie instruktarzy wstępnych, ogólnych nowoprzyjętym pracownikom, wykonywanie sprawozdawczości do GUS w sprawie warunków pracy (Z-10), udział w ustalaniu okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy, udział w dokonywaniu oceny ryzyka zawodowego na stanowiskach pracy, zlecenie wykonywania pomiarów środowiskowych na stanowiskach pracy i prowadzenie wymaganej dokumentacji, opiniowanie instrukcji dotyczących stanowisk pracy, na których występują czynniki szkodliwe i niebezpieczne, kontrola zabezpieczeń ppoż. pomieszczeń budynków terenu zakładu, kontrola podręcznego sprzętu ppoż., organizowanie okresowych przeglądów podręcznego sprzętu ppoż., oznakowanie dróg i wyjść ewakuacyjnych, kontrola przestrzegania przepisów ppoż. na terenie zakładu. Wartość sprzedaży dotycząca zarówno usług szkoleniowych jak i pozostałych usług nie przekroczyła łącznie 200.000,00 złotych. Ponadto wartość dokonywanej sprzedaży w roku podatkowym 2021 r. w proporcji do okresu prowadzonej działalności nie przekroczy 200.000 zł. Wnioskodawczyni nie będzie wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii, czy świadcząc usługi w zakresie BHP, opisane we wniosku będzie mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że jak wynika z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit b wyłączenie ze zwolnienia dotyczy podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa (z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „doradztwo”. W potocznym rozumieniu termin ten obejmuje szereg usług doradczych, w różnych zakresach, np. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne i inne, w tym także udzielanie porad, opinii i wyjaśnień.

W związku z brakiem w ustawie definicji doradztwa celowe jest odwołanie się do wykładni językowej. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl), „doradzić – doradzać” znaczy udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Natomiast w myśl wskazanego Słownika, „doradca” to ten, kto udziela porad. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad w różnych dziedzinach, np. ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się osobę, która udziela porad, doradza. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko, z położeniem głównego nacisku na czynność udzielania porad, wskazywania rozwiązań, sposobów postępowania w jakiejś sprawie.

Na podstawie art. 23711 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 poz. 1320 ze zm.) pracodawca zatrudniający więcej niż 100 pracowników tworzy służbę bezpieczeństwa i higieny pracy, zwaną dalej „służbą bhp”, pełniącą funkcje doradcze i kontrolne w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, zaś pracodawca zatrudniający do 100 pracowników powierza wykonywanie zadań służby bhp pracownikowi zatrudnionemu przy innej pracy (…).

Pracodawca – w przypadku braku kompetentnych pracowników – może powierzyć wykonywanie zadań służby bhp specjalistom spoza zakładu pracy. Pracownik służby bhp oraz pracownik zatrudniony przy innej pracy, któremu powierzono wykonywanie zadań służby bhp, o którym mowa w § 1, a także specjalista spoza zakładu pracy powinni spełniać wymagania kwalifikacyjne niezbędne do wykonywania zadań służby bhp oraz ukończyć szkolenie w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy dla pracowników tej służby (art. 23711 § 2).

Zgodnie z przepisami § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 września 1997 r. w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 109, poz. 704 ze zm.), do zakresu działania służby bhp należy m.in.: przeprowadzanie kontroli warunków pracy oraz przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy (pkt 1), bieżące informowanie pracodawcy o stwierdzonych zagrożeniach zawodowych, wraz z wnioskami zmierzającymi do usuwania tych zagrożeń (pkt 2), doradztwo w zakresie stosowania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy (pkt 13), udział w dokonywaniu oceny ryzyka zawodowego, które wiąże się z wykonywana pracą (pkt 14), doradztwo w zakresie organizacji i metod pracy na stanowiskach pracy, na których występują czynniki niebezpieczne, szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe, oraz doboru najwłaściwszych środków ochrony zbiorowej i indywidualnej (pkt 15).

W myśl § 2 pkt 2 ww. rozporządzenia, służba bhp nie może być obciążana innymi zadaniami niż wymienione w ust. 1, z wyjątkiem pracownika zatrudnionego przy innej pracy, o którym mowa w art. 23711 § 3 Kodeksu pracy.

Mając na uwadze wyżej przedstawione przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego, z którego wynika, ze Wnioskodawczyni nie będzie wykonywała doradztwa w zakresie stosowania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także nie zajmuje się doradztwem w zakresie organizacji i metod pracy na stanowiskach pracy, na których występują czynniki niebezpieczne, szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe i wartość dokonanej sprzedaży w roku podatkowym 2021 w proporcji do okresu prowadzonej działalności nie przekroczy 200.000 zł to Wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 9 ustawy od podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni wskazała również, że w ramach działalności gospodarczej nie będzie wykonywała czynności z art. 113 ust. 13 ustawy.

Zaznaczyć jednakże należy, że Wnioskodawczyni utraci prawo do korzystania z ww. zwolnienia od podatku od towarów i usług w przypadku wykonania jakichkolwiek czynności doradztwa – z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego – lub innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Ponadto, Strona utraci prawo do zwolnienia określone w art. 113 ust. 9 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży przekroczy kwotę 200.000 zł liczoną w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym (począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę).

W konsekwencji należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawczyni wskazujące na możliwość zastosowania zwolnienia od podatku w związku z wykonywanymi przez Nią usługami opisanymi we wniosku jest prawidłowe. Przy czym podstawą do zwolnienia jest art. 113 ust. 9 z tego względu, że Wnioskodawczyni rozpoczęła działalność w bieżącym roku.

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.