0114-KDIP1-3.4012.506.2021.2.KP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 lipca 2021 r. (data wpływu 27 lipca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 12 października 2021 r. (data wpływu 12 października 2021 r.) na wezwanie Organu z 6 października 2021 r. (doręczone Stronie 7 października 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korekty faktur w związku z art. 113 ust. 1 ustawy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

27 lipca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korekty faktur w związku z art. 113 ust. 1 ustawy. Wniosek został uzupełniony pismem z 12 października 2021 r. (data wpływu 12 października 2021 r.) na wezwanie Organu z 6 października 2021 r. (doręczone Stronie 7 października 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem, którego wiodącą działalnością są usługi brokerskie w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego, prowadzone w oparciu o zezwolenie Komisji Nadzoru Finansowego (…) na zlecenie osób fizycznych i podmiotów gospodarczych poszukujących ochrony ubezpieczeniowej. Wnioskodawca prowadzi działalność od 1998 r. Zakres wykonywanych usług: Usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 66.22.Z - zwolnione z podatku VAT (podatek od towarów i usług) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT (pow. 98%), usługi likwidacji szkód - nie podlegają zwolnieniu z podatku VAT, usługi sprzedaży abonamentów medycznych (…) - nie podlegają zwolnieniu z podatku VAT, wynajem pomieszczenia - nie podlega zwolnieniu z podatku VAT.

W związku z tym, że działalność wiodąca (zwolniona z VAT) przekracza 98% Wnioskodawca nie odlicza podatku naliczonego w całości. Faktury za te usługi Wnioskodawca wystawia jako „zw” z art. 43. Usługi, które nie mieszczą się w katalogu usług zwolnionych z art. 43 ustawy o VAT nie przekraczają kwoty 200 tys. zł w skali roku. Faktury za te usługi wystawiane są z podatkiem VAT. Zostało to spowodowane jednoznacznym stanowiskiem (…), które narzuciło wystawienie faktur z podatkiem VAT wg wynegocjowanych wcześniej stawek na „zasadzie w stu”. Wnioskodawca dokonał obniżenia wynegocjowanych kwot za usługi o podatek VAT.

W związku z tym, że usługi zwolnione przekraczają 98% i Wnioskodawca nie odlicza podatku VAT od zakupów oraz błędnym stanowiskiem klienta Wnioskodawca chciałby dokonać korekt faktur za 2021 r.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od czerwca 1999 r. Wnioskodawca świadczy usługi zwolnione i opodatkowane.

Łączna kwota usług wg rejestru sprzedaży VAT za 2020 r. wynosi 4 559 130,87 zł w tym:

• usługi zwolnione (art. 43 ust. 1 pkt 37) 4 490 969,19 zł
• usługi opodatkowane 68 161,68 zł

Przewidywana łączna kwota usług w 2021 r. wyniesie 5.003.000 zł w tym:

• usługi zwolnione (art. 43 ust. 1 pkt 37) 4 813 100,00 zł
• usługi opodatkowane 189 900,00 zł.

Z uwagi na fakt, że proporcja obrotu zwolnionego w 2020 r. przekracza 98% Wnioskodawca nie dokonuje obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w 2021 r. W latach ubiegłych Wnioskodawca nie dokonywał również obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Wnioskodawca nie wykonuje czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 Ustawy o VAT.

Korektę faktur w stosunku do których zastosowano stawkę 23% Wnioskodawca zamierza dokonać w związku z art. 113 Ustawy o VAT (nie przekroczony obrót opodatkowany 200.000 zł), braku możliwości odliczenia podatku naliczonego (proporcja sprzedaży zwolnionej powyżej 98%) oraz obniżenie wynegocjowanej kwoty za usługi (…) w związku z zastosowaniem stawki VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca może dokonać korekt wystawionych faktur in minus za 2021 r. stosując zwolnienie z art. 113 ustawy o VAT?

2. Czy zastosowanie zwolnienia przedmiotowego do części usług nie mieszczących się w art. 43 wymaga złożenia druku aktualizującego VAT-R?

3. Czy Wnioskodawca może dokonać korekt faktur wstecz po złożeniu druku aktualizującego jeżeli nie odliczano podatku VAT naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W ocenie Wnioskodawcy powinien On zostać zwolniony z płatności podatku VAT, ponieważ nie przekroczył 200.000 zł obrotu w opisanej usłudze. Wnioskodawca uważa, że na podstawie art. 113 oraz z art. 43 ust. 1 pkt 37 Ustawy o VAT może skorzystać ze zwolnienia przedmiotowo-podmiotowego i zastosować zwolnienie zarówno do usług zwolnionych z art. 43 jak również usług opodatkowanych (z uwagi na brak przekroczenia obrotu 200 tys. zł wynikający z art. 113 ustawy). Ponadto Wnioskodawca uważa, że przysługuje Mu prawo sporządzenia korekt na podstawie art. 86 ust. 13 Ustawy o VAT.

2. W ocenie Wnioskodawcy nie wymaga złożenia druku.

3. W ocenie Wnioskodawcy może dokonać korekt faktur wstecz, ponieważ nie odliczał podatku VAT naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów

w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od czerwca 1999 r. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca świadczy usługi zwolnione i opodatkowane. Wiodącą działalnością Wnioskodawcy są usługi brokerskie w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego, prowadzone w oparciu o zezwolenie Komisji Nadzoru Finansowego (…) na zlecenie osób fizycznych i podmiotów gospodarczych poszukujących ochrony ubezpieczeniowej. Usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego PKD 66.22.Z są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT. Ponadto Wnioskodawca świadczy usługi opodatkowane, tj. usługi likwidacji szkód, usługi sprzedaży abonamentów medycznych (…) oraz wynajem pomieszczenia.

W związku z tym, że działalność wiodąca (zwolniona z VAT) przekracza 98% Wnioskodawca nie dokonuje obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w 2021 r. W latach ubiegłych Wnioskodawca nie dokonywał również obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Wnioskodawca nie wykonuje czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 Ustawy o VAT.

Usługi, które nie mieszczą się w katalogu usług zwolnionych z art. 43 ustawy o VAT nie przekraczają kwoty 200 tys. zł w skali roku. Faktury za te usługi wystawiane są z podatkiem VAT. Jak wskazał Wnioskodawca zostało to spowodowane jednoznacznym stanowiskiem (…), które narzuciło wystawienie faktur z podatkiem VAT wg wynegocjowanych wcześniej stawek na „zasadzie w stu”. Wnioskodawca dokonał obniżenia wynegocjowanych kwot za usługi o podatek VAT.

W związku z tym, że usługi zwolnione przekraczają 98% i Wnioskodawca nie odlicza podatku VAT od zakupów oraz błędnym stanowiskiem klienta Wnioskodawca chciałby dokonać korekt faktur za 2021 r. Korektę faktur w stosunku do których zastosowano stawkę 23% Wnioskodawca zamierza dokonać w związku z art. 113 Ustawy o VAT (nie przekroczony obrót opodatkowany 200.000 zł), braku możliwości odliczenia podatku naliczonego (proporcja sprzedaży zwolnionej powyżej 98%) oraz obniżenie wynegocjowanej kwoty za usługi (…) w związku z zastosowaniem stawki VAT.

Wnioskodawca wskazał, że łączna kwota usług wg rejestru sprzedaży VAT za 2020 r. wynosi 4 559 130,87 zł w tym: usługi zwolnione (art. 43 ust. 1 pkt 37) 4 490 969,19 zł i usługi opodatkowane 68 161,68 zł. Przewidywana łączna kwota usług w 2021 r. wyniesie 5 003 000 zł w tym: usługi zwolnione (art. 43 ust. 1 pkt 37) 4 813 100,00 zł i usługi opodatkowane 189 900,00 zł.

Na tle przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości czy może dokonać korekt wystawionych faktur in minus za 2021 r. stosując zwolnienie z art. 113 ustawy o VAT z datą wsteczną oraz czy zastosowanie zwolnienia przedmiotowego do części usług nie mieszczących się w art. 43 wymaga złożenia druku aktualizującego VAT-R.

Wnioskodawca uważa, że na podstawie art. 113 oraz z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy może skorzystać ze zwolnienia przedmiotowo-podmiotowego i zastosować zwolnienie zarówno do usług zwolnionych z art. 43 jak również usług opodatkowanych (z uwagi na brak przekroczenia obrotu 200 tys. zł wynikający z art. 113 ustawy). W ocenie Wnioskodawcy nie musi On składać druku aktualizującego VAT-R. Ponadto Wnioskodawca uważa, że przysługuje Mu prawo sporządzenia korekt na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy, ponieważ nie odliczał podatku VAT naliczonego.

Z powyższym stanowiskiem Wnioskodawcy nie można się zgodzić.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku problemu w pierwszej kolejności należy wskazać, że w myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki). Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury poprzez wystawienie faktury korygującej.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,

2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,

3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Z powyższego wynika, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Wystawia się je w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Zatem, co do zasady, korygowanie pierwotnie wystawionej faktury, powinno nastąpić poprzez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od czerwca 1999 r. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT świadczącym usługi zwolnione z podatku VAT oraz opodatkowane tym podatkiem. Za usługi, które nie mieszczą się w katalogu usług zwolnionych Wnioskodawca wystawia faktury z podatkiem VAT. Wnioskodawca chciałby dokonać korekt faktur wystawionych w 2021 r., w stosunku do których zastosował stawkę 23%, stosując zwolnienie z art. 113 ustawy lub na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy, ponieważ nie odliczał podatku VAT naliczonego.

Jak wskazano powyżej, fakturę korygującą wystawia się w przypadku udzielenia rabatów, obniżek cen, zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, a także zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu (zwrotu całości lub części należności) oraz w sytuacji, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Należy podkreślić, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, który jako podatnik VAT w 2021 r. wystawił faktury z podatkiem VAT z tytułu świadczenia usług opodatkowanych. Fakt, że Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą nie przekroczył kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, czy też nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego nie stanowią przyczyn, o których mowa w art. 106j ust. 1 ustawy do dokonania korekty ww. faktur. Faktury na moment ich wystawienia były wystawione prawidłowo, Wnioskodawca działał jako podatnik VAT czynny i na wystawionych fakturach wykazał podatek VAT we właściwej stawce.

Odnosząc się do możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2. świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z przepisu art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. b i lit. c ustawy wynika, że obliczając wartość sprzedaży uprawniającą podatnika do zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, nie bierze się pod uwagę m.in. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, jednakże z wyjątkiem m.in. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7 i 12, 38-40 oraz usług ubezpieczeniowych, jeżeli nie mają one charakteru transakcji pomocniczych. Przy czym należy zauważyć, że przepis art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. c ustawy mówi tylko o usługach ubezpieczeniowych nie powołując się na czynności wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, które obejmują szerszy zakres czynności a wśród nich usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego w świadczeniu usług ubezpieczeniowych.

Z uwagi na obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy wskazać, że Wnioskodawca rezygnując ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT i rejestrując się w czerwcu 1999 r. jako czynny podatnik VAT może co do zasady ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy pod warunkiem, że nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, a przewidywana wartość sprzedaży w roku podatkowym 2021 nie przekroczy 200.000 zł, jak również sprzedaż nie przekroczy w latach następnych kwoty 200.000 zł. Do wyliczenia wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy Wnioskodawca, oprócz wymienionej we wniosku sprzedaży opodatkowanej nie powinien wliczać usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, ponadto wartość sprzedaży wskazanych we wniosku usług opodatkowanych za 2020 r. wyniosła 68 161,68 zł, a przewidywana wartość ich sprzedaż w 2021 r. wyniesie 189 900,00 zł. Zatem uznać należy, że Wnioskodawca ponownie może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca ma prawo do powrotu do ww. zwolnienia od początku dowolnego miesiąca w trakcie roku podatkowego, gdyż stosownie do ww. art. 113 ust. 11 ustawy minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował, w poprzednim i bieżącym roku nie przekroczył kwoty 200.000 zł., o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy oraz nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Ponadto należy wskazać, że w momencie, gdy w obecnym roku wartość sprzedaży przekroczy kwotę 200 000 zł lub w latach następnych przekroczy 200 000 zł lub też gdy Wnioskodawca zacznie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, nie będzie mógł korzystać z omawianego zwolnienia podmiotowego.

Zgodnie z art. 96 ust. 12 ustawy jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

Przepis art. 113 ust. 11 ustawy, umożliwia podatnikowi, który stracił prawo do zwolnienia od podatku VAT lub zrezygnował z tego zwolnienia – ponowny jego wybór, po spełnieniu określonych warunków. Przepis ten, nie określa w jakim terminie podatnik jest zobowiązany o zamiarze wyboru zwolnienia poinformować urząd. W związku z tym, należy przyjąć ogólnie stosowaną zasadę aktualizacji danych wynikającą z ww. art. 96 ust. 12 ustawy, według której podatnik o wszelkich zmianach objętych zgłoszeniem rejestracyjnym jest zobowiązany poinformować urząd w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, czyli od momentu wyboru przez podatnika zwolnienia podmiotowego na formularzu VAT-R.

W okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca spełnia co do zasady warunki do ponownego skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, jednakże należy podkreślić, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, który jako podatnik VAT w 2021 r. wystawił faktury z podatkiem VAT z tytułu świadczenia usług opodatkowanych. Wnioskodawca nie poinformował urzędu o ponownym korzystaniu ze zwolnienia i nadal zachowuje się jako podatnik VAT czynny. W takich okolicznościach nie ma możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego z datą wsteczną. Tym samym, fakt że Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą spełnia warunki do ponownego skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy nie uprawnia Wnioskodawcy do skorygowania faktur wystawionych jako czynny podatnik VAT. Powodem do skorygowania wystawionych przez Wnioskodawcę faktur nie może być również okoliczność nieodliczania przez Wnioskodawcę podatku naliczonego czy też powołany przez Wnioskodawcę art. 86 ust. 13 ustawy, który stanowi o możliwości odliczenia podatku naliczonego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej.

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 13 ustawy jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:

1. za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2. za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego

- nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Podsumowując, należy wskazać, że Wnioskodawca nie jest uprawniony dokonać korekt faktur in minus wystawionych w 2021 r. stosując zwolnienie z art. 113 ustawy do części usług niemieszczących się w art. 43 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.