0114-KDIP1-2.4012.409.2021.2.RD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 lipca 2021 r. (data wpływu 2 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym 4 października 2021 r. (data wpływu 7 października 2021 r.) na wezwanie Organu z 27 września 2021 r. (skutecznie doręczone 1 października 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

· nieprawidłowe w zakresie określenia podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, oraz ustalania kursu waluty obcej do przeliczania podstawy opodatkowania (pytanie oznaczone nr 1 i 3),

· prawidłowe w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów) (pytanie oznaczone nr 2).

UZASADNIENIE

2 sierpnia 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT oraz ustalania kursu waluty obcej do przeliczenia podstawy opodatkowania.

Wniosek uzupełniony został pismem z 4 października 2021 r., złożonym 4 października 2021 r. (data wpływu 7 października 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 27 września 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

„Wnioskodawca” lub „Spółka” jest spółką kapitałową, czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług), zarejestrowanym dla potrzeb unijnych. Jest firmą produkującą obudowy do elektrowni wiatrowych. Spółka jest częścią grupy „A”, działającej na całym świecie m.in. w Chinach, USA, Danii.

Obecnie spółka jest w trakcie projektu, w ramach którego dużą część komponentów do produkcji wyrobu końcowego importuje z Chin - od spółki siostry. Produkty te kupowane są na warunkach EXW co oznacza, że spółka staje się ich właścicielem już w momencie ich podstawienia do załadunku na terenie fabryki w Chinach.

Od maja 2021, głównie ze względów logistycznych, spółka dokonuje importu na terenie Niemiec za pośrednictwem niemieckiego przedstawiciela fiskalnego.

Wszelkie usługi spedycyjne związane z importem towarów od początku, czyli od załadunku na terenie Chin do transportu na teren fabryki w Polsce wykonuje na zlecenie spółki polska firma spedycyjna, która jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i VAT UE, zwana dalej Podwykonawcą.

Świadczona przez Podwykonawcę na rzecz Spółki usługa spedycyjna ma charakter usługi kompleksowej, co oznacza, że w zakres tej usługi oprócz samej usługi spedycji wchodzi również szereg czynności pomocniczych, niezbędnych dla prawidłowego wykonania zasadniczej usługi- usługi spedycji międzynarodowej. Usługi te mogą być wykonane przed lub po dokonaniu odprawy celnej. Wśród czynności wykonywanych przez Podwykonawcę na rzecz Spółki w toku realizacji zlecenia spedycyjnego mogą znajdować się m.in.:

1. Opłaty dokumentacyjne

2. Opłaty bezpieczeństwa np. ISPS

3. Organizacja odprawy celnej i wystawienie dokumentów celnych

4. Opłata za przestój w transporcie lądowym

5. Organizacja kontroli ładunku w porcie

6. Przetrzymanie kontenera demurrage

7. Opłaty handlingowe

8. Manipulacja kontenerem z ładunkiem lub manipulacje ładunkiem (skanowanie, ważenie, rewizja itp.)

Świadczona usługa jest zatem usługą kompleksową, która składa się z szeregu świadczeń, których wartość można co prawda ustalić odrębnie, lecz jej celem jest doprowadzenie do sprowadzenia towaru z punktu A do B wraz z dokonaniem wszelkich niezbędnych czynności po drodze.

Przed dokonaniem odprawy na terenie Niemiec, Podwykonawca wystawia spółce fakturę za wszelkie koszty, które są znane na moment odprawy i fakturę tą przekazuje razem z innymi dokumentami jak np. faktura handlowa za towar, niemieckiemu przedstawicielowi fiskalnemu, który w oparciu o posiadane dokumenty dokonuje odprawy towaru w Niemczech. Standardowa faktura za wskazane wyżej usługi zawiera trzy elementy i wystawiana jest w PLN i wskazany jest na niej podatek VAT 0%:

1. Koszty EXW- czyli koszty ponoszone na terenie Chin

2. Koszty transportu kolejowego lub morskiego z Chin do Niemiec

3. Koszty transportu z Niemiec do Spółki.

Pozycje numer 1 i 2 oraz faktura na towar wliczane są do podstawy cła, od której spółka płaci na terenie Niemiec cło jako iloczyn podstawy i określonej stawki procentowej. Pozycja 3 zaś wskazywana jest na niemieckim dokumencie celnym jako koszty dodatkowe doliczane do podstawy opodatkowania VAT tzw. EUSt- Kosten.

W związku jednak z faktem, iż we wspólnotowym zharmonizowanym systemie VAT obowiązuje zasada, zgodnie z którą czynność importu towarów pochodzących z kraju trzeciego, które mają być następnie wywiezione do innego państwa członkowskiego w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowej, jest zwolniona z opodatkowania VAT, spółka nie dokonuje opłacenia podatku VAT od podstawy VAT wskazanej na niemieckim dokumencie celnym. Podstawa VAT tzw. Bemessungsgrundlage EUSt jest jedynie wskazana na niemieckim dokumencie, lecz podatek VAT nie jest wyliczony i opłacony.

Niemiecki przedstawiciel fiskalny celem wyliczenia należnego cła i ustalenia wskazanej wyżej podstawy opodatkowania do VAT przelicza wszystkie dokumenty z waluty źródłowej na walutę EUR po obowiązującym na terenie Niemiec w danym dniu kursie celnym. Przelicza zatem fakturę handlową za towar z USD na EUR, koszty spedycyjne od Pośrednika z PLN na EUR. Cło należne podane jest na dokumencie celnym w EUR, na wartość samego cła przedstawiciel fiskalny z Niemiec wystawia spółce fakturę.

Po dokonaniu odprawy, towar transportowany jest z terenu portu niemieckiego do miejsca przeznaczenia - jakim jest siedziba naszej spółki w Polsce. Transportowany towar jest już własnością spółki w związku z tym, przemieszczenie to traktuje jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (art. 11 ustawy o VAT) i wykazuje w deklaracji VAT-UE jako nabycie od niemieckiego przedstawiciela fiskalnego.

Z informacji uzyskanych od niemieckiego przedstawiciela fiskalnego, dokonuje on raportowania dostawy wewnątrzwspólnotowej do swojego niemieckiego urzędu skarbowego. Kwota jaką raportuje to kwota podstawy opodatkowania VAT, która wskazana jest na niemieckim dokumencie celnym "Bemessungsgrundlage EUSt".

Spółka dysponuje jedynie fakturą za towar od kontrahenta z Chin, nie posiada innych faktur dokumentujących przesunięcie z Niemiec do Polski. W pliku JPK wykazuje transakcje z oznaczeniem "WEW”. W związku z brakiem faktury wystawionej przez podatnika od podatku od wartości dodanej spółka przemieszczenie to wykazuje w pliku JPK z deklaracją oraz w deklaracji VAT-UE w miesiącu następującym po miesiącu, w którym towar został dostarczony do fabryki. Przykładowo, gdy odprawa na terenie Niemiec miała miejsce w maju i towar dojechał do siedziby spółki w maju to spółka rozpoznaje obowiązek z tyt. WNT 15 czerwca 2021.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca na zadane pytanie „czy przedmiotem zapytania Wnioskodawcy nr 1 są koszty/opłaty wliczone do wartości kompleksowej usługi spedycji świadczonej przez podwykonawcę na rzecz Wnioskodawcy na trasie z terytorium Chin na terytorium Polski,” wskazano, że koszty i opłaty wskazane przez Wnioskodawcę w pytaniu numer 1 to dokładnie te koszty i opłaty, które Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego a więc koszty te, stanowią część usługi kompleksowej, którą świadczy firma spedycyjna, której celem jest sprowadzenie towarów z Chin do Polski z odprawą na terenie Niemiec. Co za tym idzie są one wliczone do wartości tej usługi - mimo, że czasami mogą zostać zafakturowane oddzielnie.

Na pytania Organu czy w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów Spółka wybierze sposób przeliczania kwot na złote według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski, czy też według kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny, oraz czy w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów Spółka wybierze sposób przeliczania kwot na złote według zasad „przeliczania przychodu określonego w walucie obcej wynikającymi z przepisów o podatku dochodowym wskazano, że w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów Spółka wybrała sposób przeliczania kwot na złote wg kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonej przez NBP i nie wybrała zasad "przeliczania przychodu określonego w walucie obcej wynikających z przepisów o podatku dochodowym".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Jakie koszty należy wliczyć do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru w ramach art. 11, którego spółka dokonuje przemieszczając własny towar z terenu Niemiec do Polski? Czy do podstawy tej należy wliczyć cło oraz wszystkie koszty dodatkowe: koszty EXW, koszty transportu kolejowego/ morskiego z Chin do Niemiec, koszty transportu z Niemiec do Spółki oraz koszty dodatkowe wymienione w punktach 1-8 we wniosku, które są znane w momencie dokonywania odprawy na terenie Niemiec i wykazane w podstawie opodatkowania VAT (Bemessungsgrundlage EUSt) w niemieckim dokumencie celnym? Czy do podstawy opodatkowania WNT należy wliczyć jedynie samą wartość towaru nabytego w Chinach?
2. Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w ramach art. 11, którego spółka dokonuje przemieszczając własny towar z Niemiec do Polski?
3. W jaki sposób przeliczyć koszty, które powinny stanowić podstawę wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w ramach art. 11, którego spółka dokonuje przemieszczając własny towar z terenu Niemiec do Polski? Czy należy każdy z kosztów przeliczać z waluty źródłowej widniejącej na poszczególnych dokumentach na PLN (np. fakturę handlową za towar z USD na PLN, cło z EUR na PLN) po kursie z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego czy należy przyjąć podstawę opodatkowania wyliczoną już przez niemieckiego przedstawiciela fiskalnego w EUR i takową podstawę dopiero przeliczyć po kursie z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego? W drugim przypadku dochodzić będzie do podwójnego przeliczenia niektórych kosztów- raz z waluty źródłowej na EUR a następnie z EUR na PLN.

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie sprecyzowanym w uzupełnieniu):

W zakresie pytania nr 1

Prawidłowe jest wliczane do podstawy opodatkowania nietransakcyjnego WNT opisanego w stanie faktycznym cła oraz wszelkich innych dodatkowych kosztów: EXW, transportu kolejowego/morskiego z Chin do Niemiec, koszty transportu z Niemiec do Spółki oraz koszty dodatkowe wymienione w punktach 1-8 we wniosku, które są znane w momencie dokonywania odprawy i które zostały wykazane w niemieckim dokumencie celnym w pozycji podstawa opodatkowania VAT (Bemesungsgrundlage EuSt). Wliczane do podstawy opodatkowania WNT samej wartości towaru nabytego w Chinach nie wykazywałoby jego faktycznej, realnej wartości, która znacznie wzrosła na skutek procesu importowego.

Zgodnie z art. 30a ust. 2 do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadkach, o których mowa w art. 11, stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 2. Artykuł ten mówi: W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ich ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie tej dostawy.

Cena nabycia jest to cena zakupu danego aktywu, powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu (tj. koszty przerobu, metkowania, paczkowania, montażu, instalacji) łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku, wyładunku, składowania lub wprowadzenia do obrotu.

W zakresie pytania nr 2

Zgodnie z art. 20 ust. 5 obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. W związku z tym, że w tej sytuacji oprócz faktury za towar od dostawcy z Chin, nie jest wystawiana inna faktura za towar to wg spółki obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru do miejsca przeznaczenia (w tym wypadku siedziba spółki w Polsce) będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

W zakresie pytania nr 3

Zgodnie z art. 31a w przypadku, gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

W związku z tym, że za cenę nabycia spółka przyjmuje wartość towaru z faktury handlowej oraz wszystkie koszty dodatkowe znane na moment dokonania importu w Niemczech i wliczone do podstawy opodatkowania VAT na dokumencie celnym niemieckim, uważamy, że do wyliczenia w PLN podstawy opodatkowania WNT należy przyjąć podstawę opodatkowania wyliczoną już przez niemieckiego przedstawiciela fiskalnego w EUR "Bemessungsgrundlage EUSt" i takową podstawę dopiero przeliczyć po kursie z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego. Mimo, że w takiej sytuacji dojdzie do przeliczania niektórych kosztów dwukrotnie wydaje się zasadne przyjęcie takiego sposobu również ze względu na fakt, że tożsamą wartość czyli podstawę opodatkowania VAT "Bemessungsgrundlage EUSt" wskazana na niemieckim dokumencie celnym, raportuje jako wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy nasz niemiecki przedstawiciel fiskalny do swojego urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• nieprawidłowe w zakresie określenia podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, oraz ustalania kursu waluty obcej do przeliczania podstawy opodatkowania (pytanie oznaczone nr 1 i 3),
• prawidłowe w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT (pytanie oznaczone nr 2).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym w myśl art. 2 pkt 1 ustawy przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy, przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 5 ustawy przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Natomiast w myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10.

2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce wówczas, gdy w wyniku dostawy w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki.

Ponadto, w myśl art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Przepis ten rozszerza zakres transakcji uznawanych za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów o przemieszczenie towarów własnych podatnika z kraju członkowskiego do Polski. W myśl powołanej regulacji, przemieszczenie towarów traktowane jest jako wewnątrzwspólnotowe nabycie wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyć czynnościom wykonywanym przez niego, jako podatnika, na terytorium kraju. W takim przypadku w państwie, z którego przemieszczane są towary, występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, natomiast w Polsce, do której przemieszczane są towary, następuje ich wewnątrzwspólnotowe nabycie – dokonywane przez ten sam podmiot.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Jednocześnie zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Powołany art. 20 ust. 5 ustawy zobowiązuje podatnika dokonującego rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów do rozpoznania obowiązku podatkowego 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, chyba że przed tym dniem podatnik podatku od wartości dodanej, będący dostawcą nabywanych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wystawił fakturę dokumentującą dokonaną dostawę, gdyż wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 ustawy do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a ust. 1-1b, 6, 7, 10, 11 i 17.

Przy czym w myśl art. 30a ust. 2 ustawy do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadkach, o których mowa w art. 11, stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 2.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jednocześnie zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie tej dostawy towarów.

Ponadto w myśl art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Przy tym stosownie do art. 30a ust. 2 w zw. z art. 29a ust. 2 ustawy w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie tej dostawy towarów. Jednocześnie art. 29a ust. 6 ustawy wprost wskazuje jakie wydatki zwiększają podstawę opodatkowania. Przy czym wymienione rodzaje wydatków nie stanowią katalogu zamkniętego, są tylko pewną wskazówką jakie rodzaje wydatków zwiększają podstawę opodatkowania. Ustawodawca dokonał podziału wydatków zwiększających podstawę opodatkowania na dwie grupy. W pierwszej grupie wydatków (wskazaną w art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy) zwiększających podstawę opodatkowania są podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów lub usług, z wyjątkiem kwoty podatku. Drugą grupę wydatków (wskazaną w art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy) zwiększających podstawę opodatkowania stanowią wydatki pobierane przez dostawcę lub usługodawcę w związku z realizacją świadczenia, które ostatecznie „przerzucane” są na nabywcę.

Natomiast stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Zaś zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy, w przypadku, gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Ponadto stosownie do, dodanego 1 stycznia 2021 r., art. 31a ust. 2a ustawy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania określone w walucie obcej mogą być przeliczane przez podatnika na złote zgodnie z zasadami przeliczania przychodu określonego w walucie obcej wynikającymi z przepisów o podatku dochodowym, obowiązującymi tego podatnika na potrzeby rozliczania danej transakcji.

Zatem przepis art. 31a ustawy znajduje zastosowanie, kiedy podstawa opodatkowania jest wyrażona w walucie obcej. Co do zasady w przypadku gdy podstawa opodatkowania jest wyrażona w walucie obcej przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Przy czym w przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Alternatywnie podatnik może wybrać sposób przeliczania kwot wyrażonych w walucie obcej na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro. Co więcej, od 1 stycznia 2021 r., kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania określone w walucie obcej mogą być przeliczane przez podatnika na złote zgodnie z zasadami przeliczania przychodu określonego w walucie obcej wynikającymi z przepisów o podatku dochodowym, obowiązującymi tego podatnika na potrzeby rozliczania danej transakcji.

Z opisu sprawy wynika, że „Wnioskodawca” jest spółką kapitałową, czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym dla potrzeb unijnych. Jest firmą produkującą obudowy do elektrowni wiatrowych. Spółka jest częścią grupy „A”, działającej na całym świecie m.in. w Chinach, USA, Danii. Obecnie spółka jest w trakcie projektu, w ramach którego dużą część komponentów do produkcji wyrobu końcowego importuje z Chin - od spółki siostry. Produkty te kupowane są na warunkach EXW co oznacza, że spółka staje się ich właścicielem już w momencie ich podstawienia do załadunku na terenie fabryki w Chinach. Od maja 2021 r., głównie ze względów logistycznych, spółka dokonuje importu na terenie Niemiec za pośrednictwem niemieckiego przedstawiciela fiskalnego. Wszelkie usługi spedycyjne związane z importem towarów od początku, czyli od załadunku na terenie Chin do transportu na teren fabryki w Polsce wykonuje na zlecenie spółki polska firma spedycyjna, która jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i VAT UE (Podwykonawca). Świadczona przez Podwykonawcę na rzecz Spółki usługa spedycyjna ma charakter usługi kompleksowej, co oznacza, że w zakres tej usługi oprócz samej usługi spedycji wchodzi również szereg czynności pomocniczych, niezbędnych dla prawidłowego wykonania zasadniczej usługi - usługi spedycji międzynarodowej. Usługi te mogą być wykonane przed lub po dokonaniu odprawy celnej. Wśród czynności wykonywanych przez Podwykonawcę na rzecz Spółki w toku realizacji zlecenia spedycyjnego mogą znajdować się m.in. 1. Opłaty dokumentacyjne, 2. opłaty bezpieczeństwa np. ISPS, 3. organizacja odprawy celnej i wystawienie dokumentów celnych, 4. opłata za przestój w transporcie lądowym, 5. organizacja kontroli ładunku w porcie, 6. przetrzymanie kontenera demurrage, 7. opłaty handlingowe, 8. manipulacja kontenerem z ładunkiem lub manipulacje ładunkiem (skanowanie, ważenie, rewizja itp.). Świadczona usługa jest zatem usługą kompleksową, która składa się z szeregu świadczeń, których wartość można co prawda ustalić odrębnie, lecz jej celem jest doprowadzenie do sprowadzenia towaru z punktu A do B wraz z dokonaniem wszelkich niezbędnych czynności po drodze. Przed dokonaniem odprawy na terenie Niemiec, Podwykonawca wystawia spółce fakturę za wszelkie koszty, które są znane na moment odprawy i fakturę tą przekazuje razem z innymi dokumentami jak np. faktura handlowa za towar, niemieckiemu przedstawicielowi fiskalnemu, który w oparciu o posiadane dokumenty dokonuje odprawy towaru w Niemczech. Standardowa faktura za wskazane wyżej usługi zawiera trzy elementy i wystawiana jest w PLN i wskazany jest na niej podatek VAT 0%. 1. Koszty EXW - czyli koszty ponoszone na terenie Chin, 2. Koszty transportu kolejowego lub morskiego z Chin do Niemiec, 3. Koszty transportu z Niemiec do Spółki. Pozycje numer 1 i 2 oraz faktura na towar wliczane są do podstawy cła, od której spółka płaci na terenie Niemiec cło jako iloczyn podstawy i określonej stawki procentowej. Pozycja 3 zaś wskazywana jest na niemieckim dokumencie celnym jako koszty dodatkowe doliczane do podstawy opodatkowania VAT tzw. EUSt- Kosten. Koszty i opłaty, które Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego, a więc koszty te, stanowią część usługi kompleksowej, którą świadczy firma spedycyjna, której celem jest sprowadzenie towarów z Chin do Polski z odprawą na terenie Niemiec. Co za tym idzie są one wliczone do wartości tej usługi - mimo, że czasami mogą zostać zafakturowane oddzielnie. W związku jednak z faktem, iż we wspólnotowym zharmonizowanym systemie VAT obowiązuje zasada, zgodnie z którą czynność importu towarów pochodzących z kraju trzeciego, które mają być następnie wywiezione do innego państwa członkowskiego w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowej, jest zwolniona z opodatkowania VAT, spółka nie dokonuje opłacenia podatku VAT od podstawy VAT wskazanej na niemieckim dokumencie celnym. Podstawa VAT tzw. Bemessungsgrundlage EUSt jest jedynie wskazana na niemieckim dokumencie, lecz podatek VAT nie jest wyliczony i opłacony. Niemiecki przedstawiciel fiskalny celem wyliczenia należnego cła i ustalenia wskazanej wyżej podstawy opodatkowania do VAT przelicza wszystkie dokumenty z waluty źródłowej na walutę EUR po obowiązującym na terenie Niemiec w danym dniu kursie celnym. Przelicza zatem fakturę handlową za towar z USD na EUR, koszty spedycyjne od Pośrednika z PLN na EUR. Cło należne podane jest na dokumencie celnym w EUR, na wartość samego cła przedstawiciel fiskalny z Niemiec wystawia spółce fakturę. Po dokonaniu odprawy, towar transportowany jest z terenu portu niemieckiego do miejsca przeznaczenia - jakim jest siedziba spółki w Polsce. Transportowany towar jest już własnością spółki w związku z tym, przemieszczenie to traktowane jest jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (art. 11 ustawy o VAT) i wykazywane w deklaracji VAT-UE jako nabycie od niemieckiego przedstawiciela fiskalnego. Z informacji uzyskanych od niemieckiego przedstawiciela fiskalnego, dokonuje on raportowania dostawy wewnątrzwspólnotowej do swojego niemieckiego urzędu skarbowego. Kwota jaką raportuje to kwota podstawy opodatkowania VAT, która wskazana jest na niemieckim dokumencie celnym "Bemessungsgrundlage EUSt". Spółka dysponuje jedynie fakturą za towar od kontrahenta z Chin, nie posiada innych faktur dokumentujących przesunięcie z Niemiec do Polski. W związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów Spółka wybrała sposób przeliczania kwot na złote wg kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonej przez NBP i nie wybrała zasad "przeliczania przychodu określonego w walucie obcej wynikających z przepisów o podatku dochodowym". W pliku JPK Spółka wykazuje transakcje z oznaczeniem „WEW”. W związku z brakiem faktury wystawionej przez podatnika od podatku od wartości dodanej spółka przemieszczenie to wykazuje spółka w pliku JPK z deklaracją oraz w deklaracji VAT-UE w miesiącu następującym po miesiącu, w którym towar został dostarczony do fabryki. Przykładowo, gdy odprawa na terenie Niemiec miała miejsce w maju i towar dojechał do siedziby spółki w maju to spółka rozpoznaje obowiązek z tyt. WNT 15 czerwca 2021.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii jakie koszty należy wliczyć do podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy w sytuacji, gdy Spółka dokonuje przemieszczenia własnego towaru z Niemiec do Polski, który został nabyty od kontrahenta z Chin (pytanie nr 1).

Odnosząc się do kwestii czy do podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy należy wliczyć cło, wszelkie koszty dodatkowe: koszty EXW, koszty transportu kolejowego lub morskiego z Chin do Niemiec, koszty transportu z Niemiec do Spółki oraz koszty dodatkowe wymienione w punktach 1-8 tj. opłaty dokumentacyjne, opłaty bezpieczeństwa np. ISPS, organizacja odprawy celnej i wystawienie dokumentów celnych, opłata za przestój w transporcie lądowym, organizacja kontroli ładunku w porcie, przetrzymanie kontenera demurrage, opłaty handlingowe, manipulacja kontenerem z ładunkiem lub manipulacje ładunkiem (skanowanie, ważenie, rewizja) itp. należy wskazać, że dla ustalenia podstawy opodatkowania punkt wyjścia stanowi art. 30a ust. 2 ustawy. Jednocześnie podstawę opodatkowania ustaloną w oparciu o art. 30a ust. 2 w zw. z art. 29a ust. 2 ustawy powiększa się o podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, o których mowa w art. 29a ust. 6 ustawy (art. 30a ust. 2 w zw. z ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 ustawy).

Zatem podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, stanowi cena nabycia towaru (koszt wytworzenia), zwiększona o podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze (np. o charakterze administracyjnym), których nałożenie pozostaje w bezpośrednim związku z nabyciem towarów (z wyjątkiem kwoty podatku od towarów i usług nakładanego mocą ustawy) oraz zwiększona o koszty dodatkowe wymienione w art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy pobierane przez dostawcę w związku z realizacją transakcji kupna-sprzedaży, które ostatecznie „przerzucane” są na nabywcę.

Wnioskodawca w związku z realizacją projektu importuje z Chin towary (komponenty do produkcji wyrobu końcowego), gdzie Spółka staje się właścicielem produktów już na terenie Chin. Spółka dokonuje importu na terenie Niemiec za pośrednictwem niemieckiego przedstawiciela fiskalnego. Wszelkie usługi spedycyjne związane z importem towarów od początku czyli od załadunku na terenie Chin do transportu na terenie fabryki w Polsce na zlecenie Spółki wykonuje firma spedycyjna (podwykonawca). Świadczona przez Podwykonawcę usługa spedycyjna ma charakter usługi kompleksowej, co oznacza że w zakres usługi spedycyjnej wchodzi również szereg czynności pomocniczych, niezbędnych do wykonania zasadniczej usługi spedycji międzynarodowej. Podwykonawca wystawia Spółce fakturę za wszelkie koszty, które są znane na moment odprawy i fakturę tą, jak i fakturę handlową za towar przekazuje niemieckiemu przedstawicielowi fiskalnemu. Przy tym standardowa faktura od Podwykonawcy wystawiana jest w PLN i wykazywany jest na niej podatek 0% VAT.

Zatem zgodnie z art. 30a ust. 2 w zw. z art. 29a ust. 2 oraz w zw. z art. 29a ust. 6 ustawy Wnioskodawca za podstawę opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy powinien uznać sumę wartości towaru nabytego od kontrahenta z Chin oraz wartość cła zaś Wnioskodawca do podstawy opodatkowania nie powinien wliczać kosztów dodatkowych tj. kosztów o których mowa w punktach 1-8 opisanego stanu faktycznego tj. opłaty dokumentacyjne, opłaty bezpieczeństwa np. ISPS, organizacja odprawy celnej i wystawienie dokumentów celnych, opłata za przestój w transporcie lądowym, organizacja kontroli ładunku w porcie, przetrzymanie kontenera demurrage, opłaty handlingowe, manipulacja kontenerem z ładunkiem lub manipulacje ładunkiem (skanowanie, ważenie, rewizja itp.) oraz kosztów EXW (kosztów ponoszonych na terenie Chin), kosztów transportu kolejowego lub morskiego z Chin do Niemiec, czy też kosztów transportu z Niemiec do Spółki.

W analizowanym przypadku należy zwrócić uwagę, że koszty dodatkowe o których mowa we wniosku wynikają ze świadczonej przez podwykonawcę na zlecenie Spółki usługi kompleksowej (usługi spedycji międzynarodowej). Jak wskazał Wnioskodawca koszty i opłaty dodatkowe będące przedmiotem wątpliwości związanej z podstawą opodatkowania z tytułu WNT stanowią część usługi kompleksowej, którą świadczy firma spedycyjna, a celem ich jest sprowadzenie towarów z Chin do Polski z odprawą celną na terenie Niemiec. Są to koszty wliczone do wartości usługi świadczonej przez Podwykonawcę. W skład tego świadczenia kompleksowego wchodzą koszty związane m.in. z opłatami dokumentacyjnymi, opłatami bezpieczeństwa np. ISPS, organizacją odprawy celnej i wystawieniem dokumentów celnych, opłatą za przestój w transporcie lądowym, organizacją kontroli ładunku w porcie, przetrzymania kontenera demurrage, opłatą handlingową, manipulacją kontenerem z ładunkiem lub manipulacją ładunkiem (skanowanie, ważenie, rewizja) oraz koszty EXW (koszty ponoszonych na terenie Chin), koszty transportu kolejowego lub morskiego z Chin do Niemiec, czy też koszty transportu z Niemiec do Spółki. Wymienione koszty wynikają ze świadczenia nabywanego od podmiotu niebędącego dostawcą towarów (Podwykonawcy, firmy spedycyjnej) i wydatków tych nie należy wliczać do podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy. Niniejszych wydatków nie można uznać za wydatki, o których mowa w art. 29a ust. 6 ustawy. Jak wskazano wydatki zwiększające podstawę opodatkowania to podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów z wyjątkiem kwoty podatku (art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy) oraz wydatki pobierane przez dostawcę w związku z realizacją transakcji, które ostatecznie „przerzucane” są na nabywcę (art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy). W przedmiotowym przypadku koszty dodatkowe będące przedmiotem wątpliwości wliczone są do kompleksowej usługi spedycji międzynarodowej świadczonej przez Podwykonawcę na rzecz Wnioskodawcy. Usługi spedycji i ponoszone koszty związane są z importem towarów już od samego załadunku na terenie Chin do transportu na teren fabryki w Polsce. Te koszty dodatkowe wliczone do świadczenia kompleksowego przez firmę spedycyjną z uwagi, że nie są podatkiem, cłem, opłatą lub inną należnością o podobnym charakterze nie stanowią wydatków wymienionych w art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy oraz z uwagi, że nie są pobierane przez dokonującego dostawy (kontrahenta z Chin) nie stanowią wydatków wymienionych w art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy co skutkuje nie zaliczaniem ich jako elementów zwiększających podstawę opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy.

Tym samym Wnioskodawca za podstawę opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy powinien uznać sumę jedynie wartości towaru nabytego od kontrahenta z Chin oraz wartości cła. Natomiast koszty dodatkowe tj. koszty EXW, koszty transportu kolejowego lub morskiego z Chin do Niemiec, koszty transportu z Niemiec do Spółki oraz koszty wymienione w punktach 1-8, tj. opłaty dokumentacyjne, opłaty bezpieczeństwa np. ISPS, organizacja odprawy celnej i wystawienie dokumentów celnych, opłata za przestój w transporcie lądowym, organizacja kontroli ładunku w porcie, przetrzymanie kontenera demurrage, opłaty handlingowe, manipulacja kontenerem z ładunkiem lub manipulacje ładunkiem (skanowanie, ważenie, rewizja itp.) nie należy wliczać do podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 należy uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą także momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (pytanie nr 2).

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy odnośnie powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy należy zauważyć, że w związku z nabyciem towaru od kontrahenta z Chin, Spółka dysponuje fakturą za towar od kontrahenta z Chin, nie jest natomiast wystawiana faktura przez podatnika podatku od wartości dodanej dokumentująca przesunięcie towaru z Niemiec do Polski. Zatem należy stwierdzić, że zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powinien być rozpoznany przez Wnioskodawcę 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia (w przedmiotowym przypadku przyjęcie towaru w siedzibie Spółki).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również ustalenia kursu waluty do przeliczania podstawy opodatkowania w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (pytanie nr 3).

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy związanej z przeliczaniem kosztów które powinny stanowić podstawę opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy wskazać, że jak już ustalono w odpowiedzi na pytanie oznaczone nr 1 do podstawy opodatkowania należy wliczyć jedynie wartości towaru nabytego od kontrahenta z Chin oraz wartości cła. Jednocześnie w niniejszej interpretacji stwierdzono, że obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powinien być rozpoznany przez Wnioskodawcę 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia (w przedmiotowym przypadku przyjęcie do siedziby spółki). Z wniosku także wynika, że w związku z przesunięciem towaru z Niemiec do Polski nie jest wystawiana faktura przez podatnika podatku wartości dodanej, a Spółka wybrała sposób przeliczania kwot na złote wg kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonej przez NBP i nie wybrała zasad przeliczania przychodu określonego w walucie obcej wynikających z przepisów o podatku dochodowym.

Zatem skoro obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, to w przypadku gdy płatność jest w walucie obcej przeliczenia na złote należy dokonać, zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Tym samym jest to kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego 15 dzień miesiąca (następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia). Do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest wliczana tylko wartość towaru i cło natomiast nie są wliczane inne dodatkowe koszty. Zatem koszty, wliczone do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powinny być przeliczane na polskie złote według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego. Przy czym, każdy z kosztów wliczany do podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powinien być przeliczany z waluty źródłowej widniejącej na poszczególnych dokumentach na PLN.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 3 należy uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja dotyczy wątpliwości Wnioskodawcy sprecyzowanych w pytaniu nr 1, 2 oraz 3, natomiast w zakresie pytania oznaczonego nr 4 wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) ul. (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.