Wnioskodawca oraz jego siostra są współwłaścicielami nieruchomości zabudowanej budynkiem handlowo-usługowym, który następnie sprzedali. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Organ uznał, że sprzedaż udziału w nieruchomości stanowiła dostawę dokonaną w ramach działalności gospodarczej, a nie zbycie majątku prywatnego. W związku z tym Wnioskodawca działał jako podatnik VAT. Organ stwierdził również, że dostawa ta korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ od pierwszego zasiedlenia budynku do sprzedaży upłynął okres dłuższy niż 2 lata, a także nie ponoszono wydatków na ulepszenie budynku. W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące braku uznania go za podatnika VAT zostało uznane za nieprawidłowe, natomiast w kwestii zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - za prawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 lipca 2021 r. (data wpływu 16 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 20 września 2021 r. (22 września 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
- nieuznania Sprzedającego za podatnika podatku VAT (podatek od towarów i usług) w odniesieniu do transakcji sprzedaży udziału w prawie własności nieruchomości zabudowanej nr 1, 2 i 3 – jest nieprawidłowe
- zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy udziałów w prawie własności nieruchomości zabudowanej nr 1, 2 i 3, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
16 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
- nieuznania Sprzedającego za podatnika podatku VAT w odniesieniu do transakcji sprzedaży udziału w prawie własności nieruchomości zabudowanej nr 1, 2 i 3,
- zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy udziałów w prawie własności nieruchomości zabudowanej nr 1, 2 i 3, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 20 września 2021 r. (data wpływu 22 września 2021 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy oraz opłaty.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny
(ostatecznie doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).
Wnioskodawca i jego siostra w dniu 02.07.2021 r. zawarli z deweloperem Spółka Akcyjna Spółka komandytowa przedwstępną umowę sprzedaży w formie aktu notarialnego Rep A nr … z dnia 02.07.2021 r., zgodnie z którą istotnymi postanowieniami zobowiązali się do sprzedaży w terminie do dnia 31.07.2021r.:
nieruchomości stanowiącej działki nr 1 i nr 2 łącznego obszaru 0,3713 ha, objętą księgą wieczystą Kw nr …,
nieruchomości stanowiącej działkę nr 3 obszaru 0,1331 ha, objęta księgą wieczystą Kw nr …
za cenę wynoszącą … zł.
Sprzedaż dotyczy niżej opisanych udziałów w nieruchomościach.
Wnioskodawca i jego siostra są współwłaścicielami i są wpisani jako współwłaściciele w udziałach wynoszących po 1/2 części w księdze wieczystej Kw nr …. prowadzonej przez Sąd Rejonowy, dla nieruchomości położonej w …, stanowiącej działki, i tak: nr 1 oznaczona symbolem Bi - inne tereny zabudowane (identyfikator: …) oraz nr 2 oznaczona symbolem Bi - inne tereny zabudowane (identyfikator: …) - łącznego obszaru 3.713 m2 - na podstawie Postanowienia z dnia … 1997 roku, sygn. akt … wydanego przez Sąd Rejonowy w …. Działy … i … księgi wieczystej Kw nr … wolne są od wpisów i wzmianek, zaś w dziale III wpisana jest wzmianka o wniosku … - WPIS ROSZCZENIA O PRZENIESIENIE WŁASNOŚCI z dnia … 2021, która dotyczy wpisu roszczenia o zawarcie przyrzeczonej umowy sprzedaży na rzecz Spółka Akcyjna Spółki komandytowej z siedzibą w …, na podstawie zwartej umowy przedwstępnej sprzedaży z dnia 2 lipca 2021 roku. Rep. A nr …. Wnioskodawca i jego siostra są współwłaścicielami i są wpisani jako współwłaściciele w udziałach wynoszących po 1/2 części w księdze wieczystej Kw nr … prowadzonej przez Sąd Rejonowy `(...)`, dla nieruchomości położonej w …, stanowiącej działkę nr 3 oznaczona symbolem Bi - inne tereny zabudowane (identyfikator: …) - na podstawie Postanowienia z dnia … 1997 roku, sygn. akt … wydanego przez Sąd Rejonowy w …. Działy … i … księgi wieczystej Kw nr … wolne są od wpisów i wzmianek, zaś w dziale III wpisana jest wzmianka o wniosku … - WPIS ROSZCZENIA O PRZENIESIENIE WŁASNOŚCI z dnia … 2021, która dotyczy wpisu roszczenia o zawarcie przyrzeczonej umowy sprzedaży na rzecz Spółka Akcyjna Spółki komandytowej z siedzibą w …, na podstawie zwartej umowy przedwstępnej sprzedaży z dnia … 2021 roku, Rep A nr ….
Wnioskodawca oświadcza, iż:
Wnioskodawca i jego siostra udziały w prawie własności ww. nieruchomości nabyli w drodze dziedziczenia po swoich rodzicach na podstawie prawomocnego Postanowienia z dnia …1997 roku, sygn. akt … wydanego przez Sąd Rejonowy w …, będąc odpowiednio panną i kawalerem, przy czym siostra Wnioskodawcy nadal pozostaje panną, zaś Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej; Wnioskodawca umów majątkowych małżeńskich nie zawierał,
działki nr 1, 2 i 3 zabudowane są jednokondygnacyjnym budynkiem handlowo usługowym o numerze ewidencyjnym 109, o powierzchni zabudowy 1.588 m2,
nieruchomość nie stanowi nieruchomości rolnej i nie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności wytwórczej w rolnictwie, jak również nie stanowi lasu,
działka nr 1 obr … położona w … przy ul. … znajduje się na obszarze o symbolu 012-M/U31 teren zabudowy mieszkaniowo - usługowej zawierający teren M23 i U33, bez ustalenia proporcji między funkcjami zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, na fragmencie działki nr 1 obr … nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a ponadto działki nr 2 i nr 3 obr … położone przy ul. … w … znajdują się na obszarze, dla którego nie ma obecnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
Zespół … poinformował, że w dniu 31 maja 2018 r. minął dwuletni okres od dnia wejścia w życie Uchwały nr … Rady Miasta … z dnia … 2016 r. w sprawie wyznaczenia obszarów zdegradowanych i obszarów rewitalizacji w mieście …, w której ustanowiono prawo pierwokupu na rzecz Gminy Miasta … wszystkich nieruchomości znajdujących się na obszarach rewitalizacji. Do 15 maja 2018 r. nie podjęto uchwały w sprawie wyznaczenia Specjalnej Strefy Rewitalizacji, nie są również prowadzone żadne prace w tym zakresie - w związku z powyższym z dniem 1 czerwca 2018 r wygasło prawo pierwokupu ustanowione w Uchwale nr … Rady Miasta …,
działki nr 1, 2 i 3 obręb …, w …, nie są objęte obowiązującym uproszczonym planem urządzenia lasu oraz dla przedmiotowych działek nie były wydane decyzje na podstawie art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 roku o lasach,
w dniu 4 września 202 roku arch. … prowadzący działalność gospodarczą pod firmą … we własnym imieniu, ale na zlecenie Wnioskodawcy wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy miedzy innymi ww. nieruchomości, przewidującej rozbiórkę istniejącej zabudowy, budowę pięciu budynków wielorodzinnych, trzykondygnacyjnych i czterokondygnacyjnych, wraz z infrastrukturą techniczną i drogą oraz garażem podziemnym, o powierzchni zabudowy 30% powierzchni działek, o łącznej powierzchni 6 500,00 m2; decyzja nie została jeszcze wydana,
ww. nieruchomość jest przedmiotem trzech umów dzierżawy,
z wyjątkiem postępowania o wydanie pozwolenia na budowę, w odniesieniu do ww. nieruchomości nie toczy się jakiekolwiek postępowanie administracyjne, sądowe, sądowo-administracyjne, zabezpieczające lub egzekucyjne, jak również nie ma podstaw do wszczęcia takich postępowań, w szczególności nieruchomość nie jest przedmiotem postępowania podziałowego, scaleniowego, postępowania w sprawie wpisu do rejestru zabytków, postępowania w sprawie naliczenia lub pobrania opłat adiacenckich, postępowania wywłaszczeniowego, postępowania w sprawie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej lub ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego,
w stosunku do ww. nieruchomości nie zawierano żadnych umów z organami administracji lub jednostkami samorządu terytorialnego w sprawie realizacji lub finansowania budowy lub przebudowy dróg lub infrastruktury technicznej związanej z nieruchomością,
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej)) i jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym; działalności gospodarczej nie prowadzi.
W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż w dniu 16.07.2021 r. została zawarta umowa sprzedaży w formie aktu notarialnego Rep. A nr … stanowiąca wykonanie umowy przedwstępnej z dnia 02.07.2021 r. Rep. A nr …. Notariusz pobrał kwotę … zł tytułem podatku od czynności cywilnoprawnych wg stawki 2% od ceny sprzedaży w łącznej kwocie … zł na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 09.09.2000 r. (tekst jedn. Dz. U z 2020r. nr 101, poz. 649) o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Odpowiadając na pytania zawarte w wezwaniu tut. Organu Wnioskodawca wskazał, że:
Czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT Wnioskodawca jest w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej pod firmą …. Przeważający przedmiot działalności wg kodów PKD (Polska Klasyfikacja Działalności).68.20.Z: Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Wykonywana działalność gospodarcza wg kodów PKD: 68.20.Z, 41.10.Z, 59.20.Z, 68.10.Z, 68.31.Z, 68.32.Z, 81.10.Z
Udziały w prawie własności ww. nieruchomości Wnioskodawca nabył wraz z siostrą w drodze dziedziczenia po rodzicach na podstawie prawomocnego postanowienia z … 1997 roku, sygn. akt … wydanego przez Sąd Rejonowy w …. W dacie nabycia udziałów oboje byli małoletni. Wnioskodawca wraz z siostrą byli wychowywani przez dziadków. W ocenie Wnioskodawca udziały w przedmiotowych nieruchomościach objętych zakresem wniosku nabył z siostrą w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia działek zabudowanych nr 1, 2 i 3, o których mowa we wniosku. Działki Wnioskodawca nabył w drodze spadku po rodzicach jako osoba małoletnia, przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej.
Działki były wynajmowane.
Na pytanie: „W jaki sposób budynek handlowo usługowy, o którym mowa we wniosku był wykorzystywany przez Pana? Czy był wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – jeśli tak to w ramach jakiej działalności i przez kogo prowadzonej?”, Wnioskodawca wskazał, że „Na Wynajem”
Przed sprzedażą działki nr 1, 2 i 3 wraz z posadowionym na nich budynkiem Wnioskodawca wykorzystywał do czynności opodatkowanych VAT (wynajem).
Na dzień sprzedaży, to jest 16.07.2021 r., nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Przed sprzedażą ww. działek nie zostało wydane pozwolenie na budowę. Brak innych pozwoleń i decyzji przed datą dokonania sprzedaży.
Jednokondygnacyjny budynek handlowo usługowy, o którym mowa we wniosku, stanowi budynek w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 07.07.1994r Prawo budowlane (Dz. U. z 2020r., poz. 1333 z późn. zm.). Budynek handlowo-usługowy jest trwale związany z gruntem. Zasiedlenie nastąpiło dwuetapowo. Z tego co jest wiadomo Wnioskodawcy ostatni etap nastąpił w 1998 r. Zasiedlenia po wybudowaniu dokonał dziadek Wnioskodawcy, który opiekował się Nim i siostrą po śmierci rodziców. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku a sprzedażą upłynął okres dłuższy niż 2 lata.
Od momentu nabycia do momentu sprzedaży Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku handlowo-usługowego, o którym mowa we wniosku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.
W wykonaniu umowy przedwstępnej została zawarta w dniu 16.07.2021 r. umowa definitywna Umowa przedwstępna zobowiązywała strony do zawarcia do dnia 31.07.2021 r. umowy sprzedaży nieruchomości stanowiącej działki nr 1 i nr 2 łącznego obszaru 0,3713 ha, objętą księgą wieczystą Kw nr …, nieruchomości stanowiącej działkę nr 3 obszaru 0.1331 ha, objętą księgą wieczystą Kw nr … za cenę wynoszącą … zł. W związku ze sprzedażą nieruchomości nie zostało udzielone nabywcy pełnomocnictwo/zgoda do dokonania w imieniu Wnioskodawcy dodatkowych czynności w odniesieniu do nieruchomości.
Nieruchomości były udostępniane od 2003 r. Udostępnienie nieruchomości było czynnością odpłatną. Ze względu na miejsce zamieszkania siostry Wnioskodawcy i z uwagi na fakt, że to Wnioskodawca zajmował się spadkiem po rodzicach, siostra scedowała na Wnioskodawcę korzyści z czynszu z tytułu dzierżawy nieruchomości. Wnioskodawca był stroną umów dzierżawy dotyczących sprzedanych nieruchomości. Rozliczeń umów dzierżawy Wnioskodawca dokonywał w ramach swojej firmy. Podatek z tytułu dzierżawy płaciła firma Wnioskodawcy. Siostra złożyła oświadczenie, że tak chce to rozwiązać. Podatek z tytułu dzierżawy był rozliczany przez Wnioskodawcę. Dzierżawa była rozliczana i dokumentowana zgodnie z przepisami w ramach firmy Wnioskodawcy. Czynsz z tytułu dzierżawy był dokumentowany fakturami VAT wystawianymi przez firmę Wnioskodawcy.
Przed sprzedażą przedmiotowych nieruchomości objętych zakresem pytań zawartych we wniosku Wnioskodawca nie poczynił działań dotyczących zwiększenia wartości nieruchomości takich jak np. budowa ogrodzenia czy działania marketingowe. Przed sprzedażą budynek handlowo-usługowy nie został przeznaczony do rozbiórki. Do dnia złożenia wniosku Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży działek. Wnioskodawca nie posiada innych działek, które mogłyby stanowić przedmiot sprzedaży.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
Zdaniem Wnioskodawcy.
(ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku)
Ad. pytania 1)
W ocenie Wnioskodawcy sprzedaż udziałów ww. nieruchomościach nie stanowi odpłatnej dostawy towarów, a Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT w odniesieniu do sprzedaży dokonanej w dniu 16.07.2021 r. w wykonaniu umowy przedwstępnej. Co do zasady dostawa towarów będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy będzie dokonywana przez podmiot mający status podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. W niniejszej sprawie taka sytuacja nie występuje.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT: podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT: działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców. W przypadku sprzedaży towarów stanowiących część majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, osoba fizyczna nie jest podatnikiem VAT w odniesieniu do danej transakcji.
Zgodnie z orzecznictwem sądowym (np. wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-291/91 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht): majątkiem prywatnym jest ta część majątku osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. W niniejszej sprawie okazjonalna transakcja dotycząca odziedziczonej nieruchomości skutkuje tym, iż wnioskodawcy nie można uznać za podatnika VAT w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawca nie podjął działań wykraczających poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, ani czynności w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalnych do działań podmiotów profesjonalnych zajmujących się obrotem nieruchomościami.
Ad. pytania 2)
W ocenie Wnioskodawcy, jeżeli transakcja dostawy udziałów ww. nieruchomościach stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, z tytułu której Wnioskodawca zostanie uznany za podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, to sprzedaż korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ odbyła się po pierwszym zasiedleniu i w okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT: zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:
- nieuznania Sprzedającego za podatnika podatku VAT w odniesieniu do transakcji sprzedaży udziału w prawie własności nieruchomości zabudowanej nr 1, 2 i 3 – jest nieprawidłowe
- zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy udziałów w prawie własności nieruchomości zabudowanej nr 1, 2 i 3, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:
a) określone udziały w nieruchomości,
b) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
c) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).
Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.
Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).
Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.
Zgodnie z powołanymi przepisami, budynki, budowle i grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.
Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.
W świetle powyższego sprzedaż prawa własności gruntu/prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności znajdujących się na gruncie budynków traktować należy jak dostawę, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.
Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.
W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca i jego siostra w dniu 02.07.2021 r. zawarli z deweloperem Spółka Akcyjna Spółka komandytowa przedwstępną umowę sprzedaży w formie aktu notarialnego nieruchomości stanowiącej działki nr 1, nr 2 i nr 3.
Wnioskodawca i jego siostra są współwłaścicielami i są wpisani jako współwłaściciele w udziałach wynoszących po 1/2 części w księdze wieczystej, dla nieruchomości położonej w …, stanowiącej ww. działki.
Wnioskodawca i jego siostra udziały w prawie własności ww. nieruchomości nabyli w drodze dziedziczenia po swoich rodzicach.
Działki nr 1, nr 2 i nr 3 zabudowane są jednokondygnacyjnym budynkiem handlowo- usługowym o numerze ewidencyjnym 109, o powierzchni zabudowy 1.588 m2.
Czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT Wnioskodawca jest w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej, przeważający przedmiot działalności: Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.
Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia działek zabudowanych nr 1, 2 i 3, o których mowa we wniosku. Działki Wnioskodawca nabył w drodze spadku po rodzicach jako osoba małoletnia, przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej. Działki oraz budynek handlowo-usługowy były wynajmowane.
Przed sprzedażą działki nr 1, 2 i 3 wraz z posadowionym na nich budynkiem Wnioskodawca wykorzystywał do czynności opodatkowanych VAT (wynajem).
Jednokondygnacyjny budynek handlowo usługowy, o którym mowa we wniosku, stanowi budynek w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 07.07.1994r Prawo budowlane (Dz. U. z 2020r., poz. 1333 z późn. zm.). Budynek handlowo-usługowy jest trwale związany z gruntem. Zasiedlenie nastąpiło dwuetapowo. Z tego co jest wiadomo Wnioskodawcy ostatni etap nastąpił w 1998 r. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku a sprzedażą upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Od momentu nabycia do momentu sprzedaży Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku handlowo-usługowego, o którym mowa we wniosku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.
W wykonaniu umowy przedwstępnej została zawarta w dniu 16.07.2021 r. umowa definitywna. Umowa przedwstępna zobowiązywała strony do zawarcia do dnia 31.07.2021 r. umowy sprzedaży nieruchomości stanowiącej działki nr 1 i nr 2 łącznego obszaru 0,3713 ha oraz nieruchomości stanowiącej działkę nr 3 obszaru 0.1331 ha. W związku ze sprzedażą nieruchomości nie zostało udzielone nabywcy pełnomocnictwo/zgoda do dokonania w imieniu Wnioskodawcy dodatkowych czynności w odniesieniu do nieruchomości.
Ww. nieruchomość była przedmiotem trzech umów dzierżawy.
Nieruchomości były udostępniane od 2003 r. Udostępnienie nieruchomości było czynnością odpłatną. Wnioskodawca był stroną umów dzierżawy dotyczących sprzedanych nieruchomości. Rozliczeń umów dzierżawy Wnioskodawca dokonywał w ramach swojej firmy. Podatek z tytułu dzierżawy płaciła firma Wnioskodawcy. Podatek z tytułu dzierżawy był rozliczany przez Wnioskodawcę. Dzierżawa była rozliczana i dokumentowana zgodnie z przepisami w ramach firmy Wnioskodawcy. Czynsz z tytułu dzierżawy był dokumentowany fakturami VAT wystawianymi przez firmę Wnioskodawcy.
Przed sprzedażą przedmiotowych nieruchomości objętych zakresem pytań zawartych we wniosku Wnioskodawca nie poczynił działań dotyczących zwiększenia wartości nieruchomości takich jak np. budowa ogrodzenia czy działania marketingowe. Przed sprzedażą budynek handlowo-usługowy nie został przeznaczony do rozbiórki.
W tym miejscu wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego/wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy/dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.
W kontekście niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).
Istota umowy dzierżawy wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz dzierżawcy. Dzierżawca za oddaną mu w dzierżawę rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.
W konsekwencji, dzierżawa nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i świadczona jest w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Sam charakter stosunku prawnego jaki kształtuje umowa dzierżawy wskazuje, że ma ona długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.
Zatem, wykorzystanie przez Wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej poprzez udostępnienie jej na podstawie umowy dzierżawy, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, czynność ta wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.
Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy należy wskazać, że w przypadku sprzedaży udziału w prawie własności zabudowanych działek nr 1, 2 i 3, Wnioskodawca nie dokonał zbycia majątku osobistego, ale majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej. Jak zostało wskazane powyżej, majątek prywatny to majątek danej osoby fizycznej, który nie jest przez nią wykorzystywany dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, a w całym okresie posiadania tego majątku osoba ta musi wykazywać zamiar wykorzystywania go w ramach majątku osobistego.
Wydzierżawianie przedmiotowej nieruchomości powoduje, że utraciła ona charakter majątku prywatnego. Wykorzystywanie przez Wnioskodawcę w sposób ciągły dla celów zarobkowych nieruchomości spowodowało, że była ona wykorzystywana w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego.
W ocenie tut. Organu uznać należy, że dokonane przez Wnioskodawcę czynności, tj. oddanie przedmiotowej nieruchomości w odpłatną dzierżawę wykluczają sprzedaż udziału w prawie własności zabudowanych działek nr 1, 2 i 3 w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym. Wobec powyższego, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w prawie własności ww. nieruchomości była dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Zainteresowany działał jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy był składnik majątku osobistego Zainteresowanego, a sprzedaż udziału w prawie własności zabudowanych działek nr 1, 2 i 3, stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.
W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie wystąpiły przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawcy za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży udziału w prawie własności zabudowanych działek nr 1, 2 i 3, podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do pytania nr 1 w zakresie braku uznania Sprzedającego za podatnika podatku VAT w odniesieniu do transakcji sprzedaży udziału w prawie własności nieruchomości zabudowanej nr 1, 2 i 3, należało uznać za nieprawidłowe.
Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się również do kwestii zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy udziałów w prawie własności nieruchomości zabudowanej nr 1, 2 i 3, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.
W tym miejscu wskazać należy, że - jak wskazano w uzupełnieniu wniosku – przed sprzedażą budynek handlowo-usługowy nie został przeznaczony do rozbiórki, a więc działki objęte zakresem postawionego we wniosku pytania na dzień sprzedaży były działkami zabudowanymi.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.
W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:
Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.
Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:
Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 musi również zawierać:
Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Przy czym, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy dla dostawy działek zabudowanych, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
- towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
- brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
W tym miejscu należy wyjaśnić, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione.
Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, z późn. zm.).
W myśl art. 3 pkt 2 ww. ustawy Prawo budowlane, pod pojęciem budynku należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
Odnosząc się do sprzedaży udziału w prawie własności działek nr 1, 2 i 3 zabudowanych budynkiem handlowo-usługowym, należy zauważyć, że decydujące dla rozstrzygnięcia, czy w przedmiotowej sprawie dla opisanej dostawy zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania jest rozstrzygnięcie kwestii, czy i kiedy względem ww. budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie.
W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż udziału w prawie własności budynku handlowo-usługowego posadowionego na działkach nr 1, 2 i 3, nie została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – pierwsze zasiedlenie przedmiotowego budynku nastąpiło w 1998 r., a pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budynku a momentem sprzedaży upłynął okres dłuższy niż 2 lata.Wnioskodawca od momentu nabycia do momentu sprzedaży nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku handlowo-usługowego, o którym mowa we wniosku, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej budynku.
Zatem, z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży upłynął okres dłuższy niż 2 lata i jednocześnie nie ponoszono nakładów na ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej ww. budynku, to w odniesieniu do tego budynku zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione. W związku z powyższym – na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – również sprzedaż gruntu, z którym związany jest ww. budynek, była zwolniona od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Zatem, transakcja sprzedaży przez Wnioskodawcę udziałów w prawie własności nieruchomości, tj. działek nr 1, 2 i 3 zabudowanych budynkiem handlowo-usługowym, korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.
Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie z tytułu sprzedaży udziału w prawie własności działek nr 1, 2 i 3, zabudowanych budynkiem handlowo-usługowym, Wnioskodawca występował w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącego działalność gospodarczą. Jednocześnie jak wyżej wskazano sprzedaż udziału w prawie własności przedmiotowej nieruchomości korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla siostry Wnioskodawcy, o której mowa we wniosku.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy i stanowiska Wnioskodawcy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili