0113-KDIPT1-3.4012.555.2021.2.OS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 lipca 2021 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z 29 września 2021 r. (data wpływu 4 października 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku możliwości zmiany danych odbiorcy na podatnika VAT (podatek od towarów i usług) na fakturach za naprawę szkody komunikacyjnej udokumentowanej wcześniej paragonami fiskalnymi bez NIP nabywcy w przypadku faktur 1 i 2**– jest prawidłowe,**
• możliwości zmiany danych odbiorcy na podatnika VAT na fakturach za naprawę szkody komunikacyjnej udokumentowanej wcześniej paragonami fiskalnymi bez NIP nabywcy w przypadku faktury 3**– jest nieprawidłowe**,
• możliwości wystawienie faktury z NIP do paragonu bez NIP w przypadku pomyłki sprzedającego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

16 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zmiany danych odbiorcy na podatnika VAT na fakturach za naprawę szkody komunikacyjnej udokumentowanej wcześniej paragonami fiskalnymi bez NIP nabywcy oraz możliwości wystawienia faktury z NIP do paragonu bez NIP w przypadku pomyłki sprzedającego.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 29 września 2021 r. (data wpływu 4 października 2021 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, doprecyzowania pytań oraz stanowiska uiszczenia dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Spółka zajmuje się między innymi sprzedażą aut nowych i używanych oraz naprawą pojazdów, w tym usuwaniem szkód komunikacyjnych. W kwietniu Wnioskodawca usuwał szkodę w aucie, które zarejestrowane było na osobę fizyczną. Szkoda była rozliczana z polisy ubezpieczeniowej wystawionej na osobę wykazaną w dowodzie rejestracyjnym auta. Usługa została zafakturowana na właściciela polisy, a faktura została zafiskalizowana. Na paragonie nie umieszczono NIP podatnika, ponieważ z posiadanych dokumentów wynikało, że odbiorcą usługi jest osoba nieprowadząca działalności gospodarczej.

Na podstawie przesłanych dokumentów, towarzystwo ubezpieczeniowe zapłaciło na konto Wnioskodawcy kwotę brutto faktury po potrąceniu franszyzy. Ponieważ naprawa pojazdu obejmowała zakres większy niż rozliczony polisą, na pozostałe naprawy również wystawiono faktury (w lutym i marcu 2021) na osobę wskazaną w dowodzie rejestracyjnym auta. Faktury te zostały zafiskalizowane. Zapłata za usługi została dokonana w lll.21r -jedna kartą płatniczą, druga przelewem bankowym z konta firmowego firmy … sp. z o.o. sk.

W kwietniu spółka `(...)` sp. z o.o. sk zwróciła się do Wnioskodawcy o zmianę nabywcy na fakturze, ponieważ zgodnie z ich oświadczeniem naprawiane auto stanowiło majątek trwały spółki, zlecenia naprawy były podpisywane przez osobę, która jest pracownikiem spółki `(...)`, a ze zlecenia naprawy wynikało, że Wnioskodawca ma do czynienia z podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, rozliczającym VAT. Mimo otrzymanych oświadczeń Wnioskodawca odmówił wystawienia korekty polegającej na zmianie kontrahenta, ponieważ sprzedaż została zafiskalizowana, a na paragonie nie umieszczono NIP odbiorcy, co zgodnie z przepisami art. 106b ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług narażało Wnioskodawcę na sankcję. Stanowiska w tej kwestii Wnioskodawca nie zmienił mimo stwierdzenia faktu, że na zleceniu naprawy faktycznie widnieją pieczątki firmy `(...)` sp. z o.o. sk.

Wg oceny Wnioskodawcy nie było podstaw do zmiany kontrahenta na fakturze rozliczonej przez towarzystwo ubezpieczeniowe, ponieważ zaistniała niekonsekwencja w rozliczeniu szkody- faktura rozliczona przez TU została zapłacona na podstawie polisy ubezpieczeniowej wystawionej na osobę prywatną, a mimo to Spółka żądała zmiany odbiorcy na tej fakturze. Pozostałe faktury zostały opłacone z rachunku Spółki `(...)`, ale ponieważ zostały już wcześniej zafiskalizowane bez NIP i dokumenty pojazdu nie uległy zmianie, Wnioskodawca nie wyraził zgody na zmianę danych odbiorcy na fakturze, uzależniając to od otrzymanej interpretacji.

W odpowiedzi na pytania:

1. „Kto był nabywcą Państwa usług oraz jakie okoliczności (jaka dokumentacja) potwierdzają fakt występowania danej osoby/podmiotu jako nabywcy?

2. Kto zlecał i ustalał warunki realizacji poszczególnych usług napraw opisanego we wniosku auta – osoba wskazana w dowodzie rejestracyjnym (lub inna osoba- jaka), czy spółka `(...)` sp. z o.o. sk?

3. Czy ze zlecenia/zleceń wykonania napraw przedmiotowego pojazdu jednoznacznie wynikało, że zlecającym i jednocześnie nabywcą usług jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą identyfikowany dla celów podatkowych numerem identyfikacji podatkowej (NIP)?

4. Należy jednoznacznie wskazać, czy nabywca usług poinformował czy nie poinformował Państwa, że dokonuje nabycia usług jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą? Jeśli nabywca przekazał Państwu informację o fakcie, że występuje jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, to należy jednoznacznie wskazać:

a) kiedy nabywca usług poinformował Państwa o tym fakcie? tj.:

- czy przed wykonaniem przez Państwo poszczególnych usług naprawy pojazdu oraz przed ich udokumentowaniem,

- czy po wykonaniu przez Państwo poszczególnych usług naprawy pojazdu oraz po ich udokumentowaniu

b) czy przed wykonaniem przez Państwo poszczególnych usług naprawy pojazdu oraz przed ich udokumentowaniem nabywca wskazał swój numer identyfikacji podatkowej (NIP)?

5. Kiedy dokonali Państwo udokumentowania wyświadczonych usług – tj. zaewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej oraz wystawienia faktury, np. w momencie odbioru naprawionego pojazdu, po zaakceptowaniu przez nabywcę wykonanych napraw pojazdu, w momencie otrzymania płatności za usługi – czy w związku z innymi okolicznościami - jakimi?

6. Czy płatności za wykonane przez Państwa usługi zostały uiszczone przez nabywcę na podstawie wystawionych i przekazanych mu faktur czy na podstawie innych dokumentów – jakich?

7. Jaka była przyczyna wystawienia faktury do paragonu?

8. Czy faktura wystawiona została na żądanie nabywcy usługi – jeśli tak to kto wystąpił z żądaniem wystawienia faktury do paragonu?

9. Na jakiej podstawie, z jakich powodów faktura została wystawiona na właściciela polisy ubezpieczeniowej - dlaczego przyjęli Państwo dane do faktury osoby wskazanej w dowodzie rejestracyjnym samochodu oraz na polisie?

10. Czy wszystkie faktury związane z naprawą przedmiotowego pojazdu zostały wystawione na rzecz osoby fizycznej wskazanej w polisie ubezpieczeniowej?

11. Kiedy dowiedzieli się Państwo, że nabywcą usługi jest spółka `(...)` sp. z o.o. sk? Czy po otrzymaniu ww. informacji nadal wystawiali Państwo paragon i faktury na rzecz właściciela polisy? Jeżeli tak, to należy wskazać, które to były paragony i faktury?

12. Należy wskazać z jakich powodów wynikła rozbieżność danych wskazanych w dowodzie rejestracyjnym pojazdu oraz na polisie ubezpieczeniowej dotycząca faktycznego właściciela pojazdu? Od kiedy `(...)` sp. z o.o. sk jest właścicielem pojazdu, czy nastąpiła zmiana właściciela pojazdu – jeśli tak to czy przed powstałą szkodą dotyczącą pojazdu czy po szkodzie oraz kto był faktycznym dysponentem polisy ubezpieczeniowej osoba fizyczna czy spółka – jeśli spółka to z jakich powodów w polisie ubezpieczeniowej były dane osoby fizycznej?

13. W stosunku do których faktur spółka `(...)` sp. z o.o. sk wystąpiła do Państwa o zmianę nabywcy na fakturze?”,

Wnioskodawca wskazał:

Ad.1,2,3,4

Zgłoszenie szkody było wykonane przez poszkodowaną, a samochód został dostarczony lawetą poza godzinami pracy serwisu bez obecności Pani `(...)`(wg. dowodu rejestracyjnego - właściciel auta). Pani … po kontakcie telefonicznym z doradcą serwisowym, przesłała wymaganą dokumentację mailowo bez stawiania się w firmie Wnioskodawcy. Wnioskodawca otrzymał dokument upoważnienia do wykonania naprawy (zał. 1), oraz oświadczenie vat (zał. 2) o tym, że pojazd służy działalności gospodarcze i jest możliwe odliczenie VAT z faktury- oba dokumenty były podpisane przez Panią … i opieczętowane pieczęcią firmy `(...)` sp. z o.o. przed rozpoczęciem naprawy. Zlecenie naprawy (zał.3) zostało otwarte przez pracownika Wnioskodawcy na Panią … jako osobę fizyczną na podstawie danych z dowodu rejestracyjnego auta oraz danych z polisy, a podpisy na tym zleceniu serwisowym zostały uzupełnione dopiero przy odbiorze pojazdu po wykonanej naprawie.

Ad. 5,6,7,8,9,10

Faktury za wykonane usługi naprawcze wystawiane są zawsze po wykonaniu usługi bez względu na to, czy zlecającym jest podmiot gospodarczy czy osoba nieprowadząca działalności. W przypadku faktur wystawionych na osoby nieprowadzące działalności gospodarczej- podlegają one fiskalizacji. Zasada fakturowania każdej usługi naprawczej jest stosowana ze względu na to, że części użyte do napraw są objęte gwarancją , faktury związane z likwidacja szkód komunikacyjnych są podstawą do rozliczenia bezgotówkowego z towarzystwem ubezpieczeniowym, faktury za naprawę samochodu są podstawą do ustalenia zakresu odpowiedzialności np. za szkody wywołane błędnym wykonaniem usługi itp. Po fiskalizacji paragon jest przypinany do faktury.

Faktura 1 została wystawiona na Panią …, ponieważ doradca serwisowy zasugerował się (podobnie jak przy otwieraniu zlecenia serwisowego) danymi z polisy i dowodu rejestracyjnego naprawianego auta.

Z decyzji ubezpieczyciela (zał.4) wynika, że odszkodowanie ustalono na podstawie faktury Wnioskodawcy. Towarzystwo Ubezpieczeniowe przelało kwotę brutto fa po pomniejszeniu o franszyzę oraz dokonane korekty. Faktura 3 dot. dodatkowego zakresu czynności, który nie był pokrywany z polisy ubezpieczeniowej. Uzgodnienia prowadzono telefonicznie z Panią … równolegle z ustaleniami dot. usunięcia szkód komunikacyjnych objętych polisą. Faktura 3 również została wystawiona na Panią … prawdopodobnie przez przeoczenie doradcy, który wykorzystał dane z otwieranego przez nas zlecenia serwisowego. Zakres naprawy zafakturowany dokumentami LS/… i LS/… objęty był tym samym numerem zlecenia warsztatowego, do którego odnosiło się oświadczenia i upoważnienie naprawy, należałoby więc uznać, że Wnioskodawca poinformowany został o tym, że naprawę zleca podmiot prowadzący działalność gospodarczą.

FV/… została zapłacona przez klientkę kartą płatniczą w kasie Spółki Wnioskodawcy. Wpłata przewyższała wartość faktury i nadwyżka została zaliczona na poczet faktury FV/LS/`(...)`

Przy odbiorze w marcu pojazdu po naprawie zafakturowanej fakturami LS/… i LS/…, klientka dodatkowo zleciła kolejną naprawę uszkodzeń. Zlecenie naprawy (zał. 5) było podpisane przez Panią … bez wskazania, że faktura ma być wystawiona na podmiot gospodarczy `(...)` sp. z o.o. Usługa została przez Wnioskodawcę zafakturowana dokumentem FV/LS/…, za wykonaną usługę zapłaciła przelewem bankowym firma `(...)` sp. z o.o. sk wskazując w treści wyciągu właśnie ten nr faktury.

Poniżej zestawienie transakcji zafakturowanych na osobę fizyczną dot. naprawy auta …

| Data zdarzenia | Nr dok. | Treść (k-to „(...)"…) |
| 2021-02-25 | FV/LS/… | Sprzedaż brutto FV/LS/… | 54 479,71 | 2021-02-25 | FV/LS/… | Sprzedaż brutto FV/LS/… | 4 166,76 | 2021-03-03 | RI/… | FV/LS/…+/LS/… (szkoda …) | 4 264,99 | 2021-03-08 | BBZ 50/… | 1( szkodall2-…] … | 53 858,89 | 2021-03-18 | FV/LS/… | Sprzedaż brutto … | 3 183,65 | 2021-03-24 | BBZ … | FV/LS/…(z (...)) | 3 183,65

Ad.11,12,13

Około połowy kwietnia br w rozmowie telefonicznej z doradcą serwisowym a później głównym księgowym Pani … stwierdziła, że faktury za naprawę auta (LS/…; …; …) zostały błędnie wystawione na nią, zażądała korekty faktur dot. zmiany nabywcy usług na spółkę `(...)` sp. z o.o. sk .

W trakcie wyjaśniania sprawy Wnioskodawca otrzymał oświadczenie z firmy `(...)` sp. z o.o. (zał.6) o tym, że auto jest własnością tej spółki. Nie jest nam znany powód, dla którego nie przerejestrowano samochodu i dlaczego polisa jest zawarta na osobę fizyczną, a nie na spółkę.

Po żądaniu zmiany nabywcy na fakturach LS/…,…,… nie zlecano Wnioskodawcy dalszych napraw dot. tego samochodu.

Załączniki:

1. dokument upoważnienia do wykonania naprawy

2. oświadczenie vat

3. zlecenie naprawy (1)

4. decyzja ubezpieczyciela

5. zlecenie naprawy (2)

6. oświadczenie `(...)` sp. z o.o. sk o środku trwałym

7. FV/…

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

(ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

1. Czy dopuszczalna jest zmiana danych odbiorcy (na podatnika VAT) na fakturze za naprawę szkody komunikacyjnej rozliczonej z polisy ubezpieczeniowej zawartej z osobą fizyczną w sytuacji, kiedy do rozliczenia przesłano zafiskalizowaną fakturę wystawioną na właściciela polisy?

2. Czy w opisanej powyżej sytuacji żądania zmiany nabywcy usługi Wnioskodawca postąpił prawidłowo odmawiając zmiany odbiorcy usługi na fakturach, za które zapłaciła spółka z o.o. sk?

3. Czy w przypadku popełnienia przez sprzedawcę błędu polegającego na zafiskalizowaniu sprzedaży bez numeru NIP odbiorcy na paragonie, mimo uzyskanej wcześniej informacji o tym, że kupujący prowadzi działalność gospodarczą dopuszcza się możliwość wystawienia faktury z NIP kontrahenta?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1

Zmiana odbiorcy na fakturze rozliczonej polisą ubezpieczeniową ubezpieczającego nie jest możliwa.

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

Zmiana odbiorcy na fakturze rozliczonej polisą ubezpieczeniową nie jest możliwa, skoro odszkodowanie zostało wypłacone przez TU na podstawie faktury Wnioskodawcy z uwzględnieniem warunków określonych w polisie wystawionej na Panią …. Wnioskodawcy opinia w tym zakresie nie uległa zmianie po uzupełnieniu wniosku.

Ad. 2

W opisanej wyżej sytuacji Wnioskodawca postąpił prawidłowo. Chociaż zlecającym i zarazem płatnikiem okazał się podmiot gospodarczy, to poprzez sprowokowanie niejasnych sytuacji rozliczeniowych z ubezpieczycielem, niedopełnienie obowiązku przerejestrowania auta, brak szybkiej reakcji odbiorcy na błędne (w jego ocenie) dane na fakturze mogło wywołać dezorientację, a żądanie zmian na dokumencie sprzedaży stwarza realne zagrożenie zastosowania wobec spółki sankcji, o których mowa powyżej. Jako wykonawca usługi Wnioskodawca nie może ponosić odpowiedzialności za popełnione przez zlecającego uchybienia.

W uzupełnieniu wskazano:

W przypadku 3- zlecającym i zarazem płatnikiem okazał się podmiot gospodarczy (`(...)` sp. z o.o. sk). W praktyce często zdarzają się sytuacje, kiedy zleceniodawcą naprawy nie jest osoba wskazana w dowodzie rejestracyjnym, tylko użytkownik pojazdu, który korzysta z samochodu na podstawie np. umowy dzierżawy, leasingu czy użyczenia.

Informację o tym, że zleceniodawcą jest podmiot gospodarczy Wnioskodawca posiadał przed wykonaniem usługi. Natomiast doradca serwisowy wystawił faktury bez uwzględnienia złożonych wcześniej oświadczeń Spółki `(...)` sp. z o.o.sk, co można uznać za pomyłkę Wnioskodawcy, która nie powinna skutkować odmową wystawienia korekty oraz nie powinna spowodować sankcji opisanych w art. 106b ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. W tym zakresie Wnioskodawca zmienia swoje stanowisko w stosunku do pierwotnie złożonego wniosku.

Natomiast 2 nie powinna być korygowana w zakresie nabywcy usługi, ponieważ z posiadanych dokumentów otrzymanych przez wykonaniem usługi nie wynikało, że zlecającym i odbiorcą jest podmiot gospodarczy. Zapłata za tą fakturę z rachunku bankowego spółki, nie jest dowodem na to, że spółka ta jest odbiorcą usługi. - stanowisko Wnioskodawcy w przypadku tej faktury pozostaje bez zmian.

Ad. 3

Wystawienie faktury (z NIP) do paragonu bez NIP w przypadku oczywistej pomyłki sprzedającego jest możliwe, jeżeli z dokumentacji handlowej wynika jasno, że nabywcą usługi jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą oczekujący wystawienia dokumentu sprzedaży zawierającego jego NIP. Czynność ta ze względu na wyraźne określenie intencji zamawiającego/zlecającego przed transakcją kupna nie powinna rodzić sankcji określonych w ustawie VAT (art. 106b ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług). Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie nie uległo zmianie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie:

• braku możliwości zmiany danych odbiorcy na podatnika VAT na fakturach za naprawę szkody komunikacyjnej udokumentowanej wcześniej paragonami fiskalnymi bez NIP nabywcy w przypadku faktur 1 i 2**– jest prawidłowe,**
• możliwości zmiany danych odbiorcy na podatnika VAT na fakturach za naprawę szkody komunikacyjnej udokumentowanej wcześniej paragonami fiskalnymi bez NIP nabywcy w przypadku faktury 3**– jest nieprawidłowe**,
• możliwości wystawienie faktury z NIP do paragonu bez NIP w przypadku pomyłki sprzedającego – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 ww. przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do art. 111 ust. 1b ustawy w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

a) w postaci papierowej lub

b) za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U., poz. 816 z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie kas”.

Przez paragon fiskalny albo fakturę rozumie się dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży (§ 2 pkt 16 rozporządzenia w sprawie kas).

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas, podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji.

Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas, podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12.

Jak wynika z § 25 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas, w przypadku prowadzenia przez podatnika ewidencji przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii paragon fiskalny zawiera co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a w przypadku sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;

2. numer identyfikacji podatkowej (NIP) podatnika;

3. numer kolejny wydruku;

4. datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;

5. oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;

6. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;

7. cenę jednostkową towaru lub usługi;

8. ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;

9. wartość opustów, obniżek lub narzutów, o ile występują;

10. wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku według poszczególnych stawek podatku z oznaczeniem literowym po uwzględnieniu opustów, obniżek lub narzutów;

11. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku z oznaczeniem literowym;

12. łączną wysokość podatku;

13. łączną wartość sprzedaży brutto;

14. oznaczenie waluty, w której jest zapisywana sprzedaż, przynajmniej przy łącznej wartości sprzedaży brutto;

15. kolejny numer paragonu fiskalnego;

16. numer kasy i oznaczenie kasjera – przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;

17. numer identyfikacji podatkowej (NIP) nabywcy – na żądanie nabywcy;

18. logo fiskalne i numer unikatowy.

Jak wynika z § 3 ust. 4 rozporządzenia w przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez ujęcie w odrębnej ewidencji:

1. błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży (wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku należnego);

2. krótkiego opisu przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki oraz dołączenie oryginału paragonu fiskalnego potwierdzającego dokonanie sprzedaży, przy której nastąpiła oczywista pomyłka.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, podatnik ewidencjonuje przy użyciu kasy sprzedaż w prawidłowej wysokości (§ 3 ust. 5 rozporządzenia).

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, bowiem sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w tym osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) należy udokumentować fakturą VAT. Jednocześnie przepisy ustawy nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz ww. podmiotów. Jednakże w takim przypadku należy pamiętać, że ustawodawca do takiej sprzedaży przewidział określone warunki ewidencyjne.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2021 r.), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Z kolei w myśl art. 106b ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2021 r.), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2. wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2021 r., na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

-jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2021 r., na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

1. czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,
2. czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

1. przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,
2. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

-jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Z przywołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, bowiem sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w tym osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) należy udokumentować fakturą. Jednocześnie przepisy ustawy nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz ww. podmiotów. W takim przypadku należy pamiętać, że ustawodawca do takiej sprzedaży przewidział określone warunki ewidencyjne.

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl art. 106b ust. 5 ustawy, w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Ww. przepis art. 106b ust. 5 ustawy, wprowadza zasadę, zgodnie z którą w przypadku sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, fakturę do paragonu fiskalnego na rzecz nabywcy posługującego się NIP (lub numerem podatku od wartości dodanej) wystawia się tylko w przypadku, gdy paragon dokumentujący tę sprzedaż zawiera ten numer.

Należy podkreślić, że przepisy art. 106b ust. 5 ustawy regulują szczegółowo kwestie dokumentowania transakcji, które zostały uprzednio zewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. przepisy wymuszają pewną konsekwencję podatnika. To znaczy, jeżeli dokonuje on zakupu jako podatnik, a nie jako konsument, to powinien o tym fakcie poinformować sprzedawcę w momencie dokonywania zakupu i przedstawić sprzedawcy swój numer identyfikujący go na potrzeby podatku w taki sposób, aby sprzedaż towarów lub usług była właściwie udokumentowana – albo fakturą VAT albo paragonem z tym numerem pozwalającym na ewentualne późniejsze prawidłowe wystawienie do tego paragonu faktury zawierającej ten numer.

Stosownie do art. 106b ust. 6 ustawy w przypadku stwierdzenia, że podatnik wystawił fakturę z naruszeniem ust. 5, organ podatkowy ustala temu podatnikowi dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 100% kwoty podatku wykazanego na tej fakturze. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.

Zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać m.in.:

1. datę wystawienia;

2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12. stawkę podatku;

13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15. kwotę należności ogółem; (…).

Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy – w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Na mocy art. 106h ust. 2 ustawy – przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę. (art. 106h ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 106h ust. 4 ustawy – przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,

2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,

3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;

2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

3. dane zawarte na fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a) określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,

b) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;

4. przyczynę korekty;

5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Jak stanowi art. 106k ust. 3 ustawy, faktura, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:

1. wyrazy „NOTA KORYGUJĄCA”;

2. numer kolejny i datę jej wystawienia;

3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy i numer za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, a także numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej;

4. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura, o której mowa w ust. 1, określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;

5. wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.

Przepisy ust. 1-3 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących (art. 106k ust. 4 ustawy o VAT).

Jak wynika z powyższych regulacji, fakturę korygującą wystawia się w przypadku udzielenia rabatów, obniżek cen, zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, a także zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu (zwrotu całości lub części należności) oraz w sytuacji, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zatem, jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

Z kolei noty korygujące mogą zostać wystawione przez nabywcę towaru lub usługi, w przypadku, gdy otrzymał on fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi (z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zajmuje się między innymi sprzedażą aut nowych i używanych oraz naprawą pojazdów, w tym usuwaniem szkód komunikacyjnych. W kwietniu Wnioskodawca usuwał szkodę w aucie, które zarejestrowane było na osobę fizyczną. Zgłoszenie szkody było wykonane przez poszkodowaną, a samochód został dostarczony lawetą poza godzinami pracy serwisu bez obecności Pani `(...)`(wg. dowodu rejestracyjnego - właściciel auta). Pani … po kontakcie telefonicznym z doradcą serwisowym, przesłała wymaganą dokumentację mailowo bez stawiania się w firmie Wnioskodawcy. Wnioskodawca otrzymał dokument upoważnienia do wykonania naprawy, oraz oświadczenie vat o tym, że pojazd służy działalności gospodarczej i jest możliwe odliczenie VAT z faktury - oba dokumenty były podpisane przez Panią … i opieczętowane pieczęcią firmy `(...)` sp. z o.o. przed rozpoczęciem naprawy. Zlecenie naprawy zostało otwarte przez pracownika Wnioskodawcy na Panią … jako osobę fizyczną na podstawie danych z dowodu rejestracyjnego auta oraz danych z polisy, a podpisy na tym zleceniu serwisowym zostały uzupełnione dopiero przy odbiorze pojazdu po wykonanej naprawie. Faktura FV/LS/…, 3 oraz 2 zostały wystawione na osobę fizyczną. W przypadku faktur 1 oraz 3 Wnioskodawca z posiadanych dokumentów wiedział, że nabywca usługi jest firma `(...)` sp. z o. o. Natomiast w przypadku faktury 2 dotyczącej zlecenia dodatkowego naprawy Pani … nie wskazała, że faktura ma być wystawiona na podmiot gospodarczy `(...)` sp. z o.o. Naprawy udokumentowane ww. fakturami zostały wcześniej udokumentowane paragonami bez NIP nabywcy.

Należy podkreślić, że przepisy art. 106b ust. 5 ustawy regulują szczegółowo kwestie dokumentowania transakcji, które zostały uprzednio zaewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. przepisy wymuszają pewną konsekwencję podatnika. To znaczy, jeżeli dokonuje on zakupu jako podatnik, a nie jako konsument, to powinien o tym fakcie poinformować sprzedawcę w momencie dokonywania zakupu.

Należy zauważyć, że podatnik nie może dowolnie wybierać, czy dokonuje zakupu na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, czy też występuje w charakterze konsumenta. To znaczy, jeżeli w momencie dokonywania zakupu dany podmiot występuje w charakterze konsumenta i nabywa określony towar, jako konsument, wówczas nie ma możliwości późniejszej zmiany tego charakteru zakupu. Towar lub usługa nabyta na potrzeby osobiste lub prywatne nie może z czasem przekształcić się w zakup służący działalności gospodarczej z punktu widzenia VAT. Nabywca w momencie realizowania zakupów dokonuje ich kwalifikacji jako związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. W tym bowiem momencie określa czy dokonuje zakupów działając w charakterze podatnika.

Tym samym w przypadku faktury FV/LS/ , gdy zlecająca usługę nie poinformowała Wnioskodawcy, iż nabywa usługi dla firmy `(...)` sp. z o. o., to Wnioskodawca w sytuacji, gdy wystawił fakturę niezawierającą NIP nabywcy do paragonu fiskalnego niezawierającego NIP, to nie ma prawa do zmiany danych odbiorcy na fakturze (na podatnika VAT). Wobec powyższego Wnioskodawca postąpił prawidłowo odmawiając zmiany odbiorcy usługi na fakturze FV/ . Zmiana odbiorcy na fakturze na etapie, w którym cała transakcja została udokumentowana paragonem bez nr NIP nie jest możliwa. Zmiana danych odbiorcy na fakturze (na podatnika VAT) jest możliwa jedynie, gdy na paragonie fiskalnym będą dane w postaci nr NIP, klasyfikujące odbiorcę jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Również w przypadku faktur 1 oraz 3 Wnioskodawca nie ma możliwości zmiany danych odbiorcy na fakturze (na podatnika VAT). Wnioskodawca z posiadanych dokumentów wiedział, że nabywcą usługi jest firma `(...)` sp. z o. o., a więc w takiej sytuacji Wnioskodawca nie miał konieczności wystawiania paragonów fiskalnych na zlecone usługi. Jeżeli jednak zdecydował się na wystawienie paragonu fiskalnego, to dane na paragonie powinny zawierać nr NIP nabywcy. Wnioskodawca posiadał dane, w tym nr NIP, wynikające z dokumentów, tj. upoważnienia do wykonania naprawy oraz oświadczenie vat. W związku z powyższym powinien wystawić fakturę, a nie paragon fiskalny. Zatem Wnioskodawca powinien odmówić zmiany danych odbiorcy na fakturze z osoby fizycznej na firmę.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie faktur 1 oraz 2 należało uznać za prawidłowe.

Natomiast stanowisko Wnioskodawcy w zakresie faktury 3 należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie kwestii dotyczącej możliwości wystawienia faktury z NIP do paragonu bez NIP w przypadku oczywistej pomyłki sprzedającego, należy zauważyć, iż jak już wcześniej wskazano, kasa rejestrująca jest ewidencją uregulowaną w przepisach prawa i przeznaczoną do ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, natomiast dla podmiotów gospodarczych wystawia się faktury. Zatem jeżeli podatnik, również w wyniku pomyłki, ewidencjonuje na kasie sprzedaż, której nie powinien tam ewidencjonować, to z wszelkimi tego konsekwencjami.

W tym miejscu należy zauważyć, że odrębna ewidencja, o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących dotyczy oczywistych pomyłek, które odnoszą się do wartości i przedmiotu sprzedaży. Nie można w związku z tym przyjąć, że korygowanie numeru NIP, a także jego „uzupełnienie” (wobec braku tego numeru na paragonie) będzie stanowiło „oczywistą omyłkę” w zakresie wartości i przedmiotu sprzedaży, którą można zniwelować poprzez ujęcie w ewidencji i ponowne zewidencjonowanie na kasie rejestrującej, a więc udokumentowanie kolejnym paragonem fiskalnym. Błąd w numerze NIP nabywcy oraz jego brak na paragonie nie stanowi zatem oczywistej omyłki, o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, która mogłaby być ujęta w tej ewidencji.

W świetle powyższego opisana oczywista omyłka w postaci braku numeru identyfikacji podmiotu nie podlega korekcie na warunkach wskazanych w przepisach prawa.

Przepisy prawa zastrzegają możliwość korekty do przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji. Uprawnienie takie przysługuje podatnikowi, który w odrębnej ewidencji ujmuje błędnie zaewidencjonowaną sprzedaż oraz krótki opis przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki.

Przepis art. 106b ust. 5 ustawy wprowadza zasadę, zgodnie z którą w przypadku sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, fakturę do paragonu fiskalnego na rzecz nabywcy posługującego się NIP (lub numerem podatku od wartości dodanej) wystawia się tylko w przypadku, gdy paragon dokumentujący tę sprzedaż zawiera ten numer.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że zgodnie z art. 106b ust. 5 ustawy o VAT, jeżeli Wnioskodawca nawet pomyłkowo zaewidencjonuje za pomocą kasy rejestrującej sprzedaż na rzecz podmiotu gospodarczego, a paragon dokumentujący tą sprzedaż nie zawiera NIP nabywcy, to brak jest podstaw do wystawienia do takiego paragonu faktury zawierającej NIP tego nabywcy.

Wobec powyższego Wnioskodawca nie ma możliwości wystawienia faktury z NIP do paragonu bez NIP w przypadku błędu polegającego na zafiskalizowaniu sprzedaży bez numeru NIP odbiorcy na paragonie, mimo uzyskanej wcześniej informacji o tym, że kupujący prowadzi działalność gospodarczą.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wystawienie faktury z NIP do paragonu bez NIP w przypadku pomyłki sprzedającego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Końcowo należy zauważyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.