0113-KDIPT1-3.4012.534.2021.3.OS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.)Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 1 lipca 2021 r. (data wpływu 8 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 9 września 2021 r. (data wpływu 14 września 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego z tytułu wydatków związanych z pojazdem rajdowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

8 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z pojazdem rajdowym.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 9 września 2021 r. (data wpływu 14 września 2021 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni jest regeneracja silników samochodowych, sprzedaż używanych silników, skrzyni biegów oraz osprzętu (m. in. alternatorów, rozruszników, przepustnic, itp.) do samochodów osobowych i dostawczych. Do głównych odbiorców Wnioskodawczyni należą zarówno klienci indywidualni jak i hurtowi, a także małe i duże przedsiębiorstwa, kluby i stowarzyszenia sportowe. Produkty Wnioskodawczyni importowane są z krajów skandynawskich, które słyną z zamiłowania do motoryzacji. Od kilku lat silniki Wnioskodawczyni jak i inne części są obecne w motosporcie. Firma Wnioskodawczyni bierze czynny udział targach, wystawach i meetingach motoryzacyjnych oraz w innych wydarzeniach motoryzacyjnych w kraju, a niektóre z tych wydarzeń obejmuje swoim patronatem.

Firma Wnioskodawczyni planuje zakup samochodu osobowego przystosowanego technicznie do udziału w rajdach i meetingach motoryzacyjnych. Samochód ten będzie stanowić narzędzie promocji (reklamy) firmy - na samochodzie tym znajdować będzie się reklama z logiem firmy, dane teleadresowe oraz krótkie informacje handlowe związane ściśle z prowadzona działalnością gospodarczą. Samochód nie będzie brał czynnego udziału w rajdach ani wyścigach motoryzacyjnych. Będzie on stanowił wsparcie marketingowo-promocyjne na targach, meetingach i wystawach motoryzacyjnych oraz innych wydarzeniach związanych z branżą motoryzacyjną.

Samochód, o którym mowa stanowić będzie środek trwały. Przewidywany okres używania samochodu rajdowego będzie dłuższy niż rok. Pojazd ten będzie posiadał tablice rejestracyjne oraz nr VIN (tzw. nr nadwozia). Nie będzie natomiast przechodził regularnych badań technicznych w Okręgowych stacjach kontroli pojazdów z uwagi na zmiany konstrukcyjne wyłączające go z możliwości poruszania się po drogach publicznych. Zmiany konstrukcyjne polegały m. in. na wyposażeniu samochodu w specjalną klatkę bezpieczeństwa, obniżone zawieszenie, modyfikacji układu wydechowego, brak licznika przebiegu pojazdu jak i prędkościomierza oraz inne zmiany nadwozia mające za zadanie przyciągnąć uwagę potencjalnego klienta. Samochód ten wyposażony jest wyłącznie w dwa fotele, kierowcy i pasażera z 5-cio punktowymi pasami bezpieczeństwa, pojazd nie posiada tylnej kanapy. Na miejsca wystaw, targów, meetingów motoryzacyjnych samochód ten transportowany będzie wyłącznie na lawecie.

Nie sposób zatem z powyższego opisu wywodzić innego, niż wskazywany przez firmę celu zakupu samochodu.

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 01.08.2011 roku do nadal opodatkowaną podatkiem liniowym, dodatkowo jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni jest regeneracja silników samochodowych, sprzedaż używanych silników, skrzyni biegów oraz osprzętu (m. in. alternatorów, rozruszników, przepustnic, Itp.) do samochodów osobowych i dostawczych. Do głównych odbiorców Wnioskodawczyni należą zarówno klienci indywidualni jak i hurtowi, a także małe i duże przedsiębiorstwa, kluby i stowarzyszenia sportowe. Produkty Wnioskodawczyni importowane są z krajów skandynawskich, które słyną z zamiłowania do motoryzacji. Od kilku lat silniki Wnioskodawczyni jak i inne części są obecne w motosporcie. Firma Wnioskodawczyni bierze czynny udział targach, wystawach i meetingach motoryzacyjnych oraz w innych wydarzeniach motoryzacyjnych w kraju, a niektóre z tych wydarzeń obejmuje swoim patronatem.

Firma Wnioskodawczyni planuje zakup samochodu osobowego przystosowanego technicznie do udziału w rajdach i meetingach motoryzacyjnych. Pojazd ten zostanie zakupiony na rzecz …. z siedzibą w ul. …. …, NIP: … i będzie składnikiem majątku trwałego tej firmy. Również wszelakie zakupy towarów i usług dotyczące tegoż pojazdu będą dokonywane na rzecz ww. firmy tj. `(...)`..

Pojazd ten będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Samochód ten będzie stanowić narzędzie promocji (reklamy) firmy - na samochodzie tym znajdować będzie się reklama z logiem firmy, dane teleadresowe oraz krótkie informacje handlowe związane ściśle z prowadzoną działalnością gospodarczą. Samochód nie będzie brał czynnego udziału w rajdach ani wyścigach motoryzacyjnych. Będzie on stanowił wsparcie marketingowo-promocyjne na targach, meetingach i wystawach motoryzacyjnych oraz innych wydarzeniach związanych z branżą motoryzacyjną.

Samochód, o którym mowa stanowić będzie środek trwały. Przewidywany okres używania samochodu rajdowego będzie dłuższy niż rok. Pojazd ten będzie posiadał tablice rejestracyjne oraz nr VIN (tzw. nr nadwozia). Omawiany samochód rajdowy jest pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 2 pkt. 34 ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), tj. pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Natomiast nie będzie on przechodził regularnych badań technicznych w Okręgowych stacjach kontroli pojazdów z uwagi na zmiany konstrukcyjne wyłączające go z możliwości poruszania się po drogach publicznych. Zmiany konstrukcyjne polegały m. in. na wyposażeniu samochodu w specjalną klatkę bezpieczeństwa, obniżone zawieszenie, modyfikacji układu wydechowego, brak licznika przebiegu pojazdu jak i prędkościomierza oraz inne zmiany nadwozia mające za zadanie przyciągnąć uwagę potencjalnego klienta. Samochód ten wyposażony jest wyłącznie w dwa fotele, kierowcy i pasażera z 5-cio punktowymi pasami bezpieczeństwa, pojazd nie posiada tylnej kanapy. Na miejsca wystaw, targów, meetingów motoryzacyjnych samochód ten transportowany będzie wyłącznie na lawecie.

Pojazd rajdowy będący przedmiotem wniosku będzie garażowany w garażu znajdującym się w miejscu prowadzonej działalności gospodarczej. Garaż ten jest wyposażony w zamki antywłamaniowe/antykradzieżowe uniemożliwiające dostęp osobom trzecim do dysponowania tym pojazdem. Samochód ten będzie w nim przechowywany w przerwach między meetingami, targami i innymi wydarzeniami związanymi z branżą motoryzacyjną; nie będzie on wykorzystywany do innych celów jak te, przedstawione we wniosku. Pojazd ten nie posiada zamontowanego żadnego urządzenia, systemu monitorującego i lokalizacyjnego typu GPS w związku z tym dostęp do garażu będzie posiadał wyłącznie właściciel firmy i będzie on dbał o wyłączne wykorzystywanie samochodu do celów opisanych w niniejszym wniosku.

Prawidłowe wykorzystywanie pojazdu będzie stale nadzorowane przez właściciela firmy. Przejawiać będzie się to tym, iż właściciel firmy będzie obecny na wszystkich imprezach związanych z branżą motoryzacyjną, na których wystawiany jest omawiany samochód rajdowy. Również właściciel będzie obecny podczas transportu tego samochodu. Dodatkowo zostanie opracowany regulamin wykorzystywania tego pojazdu, określający ściśle cele reklamowe i promocyjne prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności a zarazem wykluczenie wykorzystywania go do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Każdy udział samochodu rajdowego w imprezach motoryzacyjnych będzie możliwie najlepiej dokumentowany w formie zdjęć, nagrań, aby móc jak najlepiej udokumentować wyłącznie reklamowo-promocyjne zastosowanie samochodu w firmie Wnioskodawczyni. Zdjęcia, czy też nagrania video będą zamieszczane na firmowym profilu społecznościowym by móc dotrzeć do jak największego grona potencjalnych klientów.

Wnioskodawczyni nadmienia, iż nie zostanie złożona do właściwego Urzędu Skarbowego informacja VAT-26, co rodziłoby za sobą prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu do celów VAT. Prowadzenie tej ewidencji jest niemożliwe do zrealizowania z uwagi na brak zamontowanego licznika przebiegu w przedmiotowym pojeździe rajdowym.

Nie sposób zatem z powyższego opisu wywodzić innego, niż wskazywany przez firmę celu zakupu samochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

Czy Wnioskodawczyni przysługiwać będzie prawo do odliczenia 100% VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z samochodem opisanym we wniosku (w postaci wydatków dotyczących jego nabycia, jego części składowych, a także nabycia paliw silnikowych, wykorzystywanych do napędu tego pojazdu, usług naprawy lub konserwacji tego pojazdu oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tego pojazdu)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku):

W przedmiotowej sprawie zarówno sama konstrukcja samochodu (w tym brak licznika przebiegu pojazdu) jak i sposób jego wykorzystywania obiektywnie wyklucza jego używanie do celów innych niż na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Wyłączne i osobiste dysponowaniem omawianym samochodem rajdowym przez właściciela firmy pozwoli na rzetelne i klarowne wykorzystywanie pojazdu do celów promocyjno-reklamowych firmy. Również dbałość o brak dostępu osób trzecich do dyspozycji tego samochodu poprzez właściwe zabezpieczenie, przechowywanie pojazdu w garażu wyposażonym w zamki antywłamaniowe/antykradzieżowe wykluczy wykorzystywanie samochodu do innych celów jak tych opisanych ww. wniosku.

Jak wynika bowiem z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, samochód będzie wykorzystywany wyłącznie w celu promocji i reklamy firmy. Udział samochodu w pokazach, targach i innych wydarzeniach sportowych będzie stanowił znaczne wsparcie marketingowo-promocyjne dla firmy Wnioskodawczyni, ponieważ Wnioskodawczyni jest ważnym dostawcą części zamiennych dla samych rajdowców jak i klubów motoryzacyjnych. Wśród publiczności takich wydarzeń znajdują się miłośnicy motoryzacji oraz osoby prowadzące serwisy, warsztaty motoryzacyjne i inne powiązane z tą branżą kluby i stowarzyszenia zrzeszające miłośników motosportu. Firma Wnioskodawczyni stworzyła markę "…", która poprzez dotychczasowe działania marketingowe w postaci sponsoringu zawodników oraz umieszczanie loga marki firmy prowadzonej przez Wnioskodawczynię na ich pojazdach uzyskała oczekiwane korzyści z reklamy.

Tym samym, samochód rajdowy o którym mowa, umożliwi firmie Wnioskodawczyni na pozyskanie nowych kontrahentów (klientów), poprawę konkurencyjności oraz wizerunku firmy na rynku (w obszarze prowadzonej działalności gospodarczej).

Wnioskodawczyni poczyni wszelkie kroki by omawiany samochód został wykorzystywany do celów wyłącznie związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą poprzez wprowadzenie regulaminu wykorzystywania samochodu rajdowego, prawidłowego garażowania oraz osobisty nadzór właściciela firmy polegający na obecności na wszystkich imprezach związanych z branżą motoryzacyjną, w których samochód będzie brał udział, a także podczas transportu tego pojazdu.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, iż przysługuje Jej prawo do odliczenia 100% VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z samochodem rajdowym (w postaci wydatków dotyczących jego nabycia, nabycia części składowych a także nabycia paliw silnikowych wykorzystywanych do napędu tego pojazdu, usług naprawy lub konserwacji tego pojazdu oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tego samochodu.)

Wnioskodawczyni nadmienia, iż samo zgłoszenie pojazdu do właściwego Urzędu Skarbowego na druku VAT-26 nie pozwoli na odliczenie całości podatku naliczonego od nabycia pojazdu oraz nabycia innych wydatków związanych z tym pojazdem z uwagi na niemożliwość prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu do celów podatku VAT ze względu na brak licznika przebiegu pojazdu w przedmiotowym samochodzie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podatnik posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2. należnego z tytułu:

a)świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b) dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Jednakże od wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy zasady przewidziano wyjątki.

I tak, w świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1. przeznaczonych wyłącznie do:

a) odprzedaży,

b) sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c) oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2. w odniesieniu do których:

a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1. numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2. dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3. stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4. wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a) kolejny numer wpisu,

b) datę i cel wyjazdu,

c) opis trasy (skąd – dokąd),

d) liczbę przejechanych kilometrów,

e) imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji (art. 86a ust. 7).

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3. (art. 86a ust. 12 ustawy).

W powołanych przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja art. 86a ustawy oznacza, że w sytuacji, gdy znajduje zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w jego ust. 1, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego w wysokości (50%). Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajduje zastosowania, wówczas stosuje się ogólne uregulowania dotyczące odliczenia podatku zawarte w art. 86 ustawy.

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (art. 2 pkt 34 ustawy).

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2021 r. poz. 450, z poźn. zm.) – przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Stosownie do art. 2 pkt 31 ww. ustawy – przez pojazd rozumie się środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, z wyjątkiem urządzenia wspomagającego ruch.

Pojazd silnikowy to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru, pojazdu szynowego, roweru, wózka rowerowego, hulajnogi elektrycznej, urządzenia transportu osobistego i wózka inwalidzkiego – art. 2 pkt 32 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Natomiast art. 2 pkt 40 cyt. ustawy wskazuje, że samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Z kolei w świetle regulacji art. 2 pkt 1 cyt. ustawy – droga to wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, ruchu osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt.

Art. 2 pkt 16a ww. ustawy stanowi, że przez strefę ruchu rozumie się obszar obejmujący co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na który wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi.

Jak wskazano we wniosku i jego uzupełnieniu, Wnioskodawczyni zamierza zakupić samochód osobowy przystosowany technicznie do udziału w rajdach i meetingach motoryzacyjnych.Pojazd ten zostanie zakupiony na rzecz firmy Wnioskodawczyni i będzie składnikiem majątku trwałego tej firmy.Samochód nie będzie brał czynnego udziału w rajdach ani wyścigach motoryzacyjnych. Pojazd ten będzie posiadał tablice rejestracyjne oraz nr VIN (tzw. nr nadwozia). Omawiany samochód rajdowy jest pojazdem samochodowym pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Przedmiotowy pojazd nie będzie on przechodził regularnych badań technicznych w Okręgowych stacjach kontroli pojazdów z uwagi na zmiany konstrukcyjne wyłączające go z możliwości poruszania się po drogach publicznych. Zmiany konstrukcyjne polegały m. in. na wyposażeniu samochodu w specjalną klatkę bezpieczeństwa, obniżone zawieszenie, modyfikacji układu wydechowego, brak licznika przebiegu pojazdu jak i prędkościomierza oraz inne zmiany nadwozia mające za zadanie przyciągnąć uwagę potencjalnego klienta. Na miejsca wystaw, targów, meetingów motoryzacyjnych samochód ten transportowany będzie wyłącznie na lawecie. Pojazd rajdowy będący przedmiotem wniosku będzie garażowany w garażu znajdującym się w miejscu prowadzonej działalności gospodarczej. Garaż ten jest wyposażony w zamki antywłamaniowe/antykradzieżowe uniemożliwiające dostęp osobom trzecim do dysponowania tym pojazdem. Samochód ten będzie w nim przechowywany w przerwach między meetingami, targami i innymi wydarzeniami związanymi z branżą motoryzacyjną; nie będzie on wykorzystywany do innych celów jak te, przedstawione we wniosku. Pojazd ten nie posiada zamontowanego żadnego urządzenia, systemu monitorującego i lokalizacyjnego typu GPS w związku z tym dostęp do garażu będzie posiadał wyłącznie właściciel firmy i będzie on dbał o wyłączne wykorzystywanie samochodu do celów opisanych w niniejszym wniosku. Prawidłowe wykorzystywanie pojazdu będzie stale nadzorowane przez właściciela firmy. Przejawiać będzie się to tym, iż właściciel firmy będzie obecny na wszystkich imprezach związanych z branżą motoryzacyjną na których wystawiany jest omawiany samochód rajdowy. Również właściciel będzie obecny podczas transportu tego samochodu. Dodatkowo zostanie opracowany regulamin wykorzystywanie tego pojazdu, określający ściśle cele reklamowe i promocyjne prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności a zarazem wykluczenie wykorzystywania go do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nie zostanie złożona do właściwego Urzędu Skarbowego informacja VAT-26, co rodziłoby za sobą prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu do celów VAT. Prowadzenie tej ewidencji jest niemożliwe do zrealizowania z uwagi na brak zamontowanego licznika przebiegu w przedmiotowym pojeździe rajdowym.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro – jak wskazano we wniosku – przedmiotowy samochód nie będzie przechodził regularnych badań technicznych w Okręgowych stacjach kontroli pojazdów z uwagi na zmiany konstrukcyjne wyłączające go z możliwości poruszania się po drogach publicznych, to nie dotyczą go wymogi uregulowane przepisami szczególnymi zawartymi w art. 86a ustawy. Jak bowiem wynika z opisu sprawy przedmiotowy samochód nie spełnia kryteriów do uznania go za pojazd w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy Prawo o ruchu drogowym, gdyż nie jest on przeznaczony do poruszania się po drodze. Zatem nie stanowi on również pojazdu samochodowego, o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, skoro przedmiotowy pojazd nie będzie stanowił pojazdu samochodowego kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków z nim związanych należy rozpatrywać na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, iż z wyżej cytowanej regulacji art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Dokonywane zakupy mają pośredni związek z działalnością, jeżeli ma miejsce związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy tymi zakupami, a powstaniem obrotu.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną, akcentowany jest w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r. (w sprawie C-4/94, BLP Groupplc v. Commissioners of Customs & Excise), TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi. Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc) TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia, a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży. W wyroku z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta, TSUE stanął na stanowisku, że w sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni będąca czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest regeneracja silników samochodowych, sprzedaż używanych silników, skrzyni biegów oraz osprzętu (m. in. alternatorów, rozruszników, przepustnic, Itp.) do samochodów osobowych i dostawczych. Wnioskodawczyni zamierza zakupić samochód osobowy przystosowany technicznie do udziału w rajdach i meetingach motoryzacyjnych. Zakupiony przez Wnioskodawczynię samochód rajdowy będzie stanowił wsparcie marketingowo-promocyjne na targach, meetingach i wystawach motoryzacyjnych oraz innych wydarzeniach związanych z branżą motoryzacyjną. Samochód nie będzie brał czynnego udziału w rajdach ani wyścigach motoryzacyjnych. Pojazd ten będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Samochód ten będzie stanowić narzędzie promocji (reklamy) firmy. Zakupy towarów i usług dotyczące tegoż pojazdu będą dokonywane na rzecz ww. firmy.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia ze szczególnymi okolicznościami, samochód rajdowy wykorzystywany przez Wnioskodawczynię ma stanowić narzędzie promocji (reklamy) firmy Wnioskodawczyni. Działalność Wnioskodawczyni jest ściśle związana z branżą motoryzacyjną. Do głównych odbiorców Wnioskodawczyni należą zarówno klienci indywidualni jak i hurtowi, a także małe i duże przedsiębiorstwa, kluby i stowarzyszenia sportowe. Od kilku lat silniki Wnioskodawczyni jak i inne części są obecne w motosporcie. Firma Wnioskodawczyni bierze czynny udział targach, wystawach i meetingach motoryzacyjnych oraz w innych wydarzeniach motoryzacyjnych w kraju, a niektóre z tych wydarzeń obejmuje swoim patronatem. W świetle powyższego samochód rajdowy będzie wykorzystywany dla celów związanych z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę wskazane we wniosku szczególne okoliczności dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej, z tytułu której Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz wskazanie przez Wnioskodawczynię, że przedmiotowy pojazd będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych, stwierdzić należy, że warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione. Zatem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 86 ustawy będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z przedmiotowym pojazdem rajdowym, o ile nie wystąpią przesłanki wykluczające to prawo określone w art. 88 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W szczególności

istotne dla przyjętego rozstrzygnięcia było wskazanie przez Wnioskodawczynie informacje, że: „Samochód nie będzie brał czynnego udziału w rajdach ani wyścigach motoryzacyjnych”, „Samochód ten będzie stanowić narzędzie promocji (reklamy) firmy - na samochodzie tym znajdować będzie się reklama z logiem firmy, dane teleadresowe oraz krótkie informacje handlowe związane ściśle z prowadzona działalnością gospodarczą” oraz że samochód „nie będzie natomiast przechodził regularnych badań technicznych w Okręgowych stacjach kontroli pojazdów z uwagi na zmiany konstrukcyjne wyłączające go z możliwości poruszania się po drogach publicznych”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, tj. innego sposobu wykorzystywania przedmiotowego pojazdu - do innych czynności niż wskazane we wniosku oraz w przypadku gdy pojazd będzie spełniał kryteria do uznania go za pojazd w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy Prawo o ruchu drogowym, tj. pojazd będzie dopuszczony do poruszania się po drodze, i tym samym będzie spełniał wymogi do uznania go za pojazd, o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy i stanowiska Wnioskodawcy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.