0113-KDIPT1-3.4012.298.2021.2.JM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 kwietnia 2021 r. (data wpływu 27 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 30 czerwca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku oznaczania symbolem GTU usług pośrednictwa handlowego udokumentowanych fakturą na rzecz X – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

27 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej od towarów i usług w zakresie braku obowiązku oznaczania symbolem GTU usług pośrednictwa handlowego udokumentowanych fakturą na rzecz X.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 czerwca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania oraz własne stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Działalność gospodarcza Wnioskodawczyni została zinterpretowana pod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 47 30Z wg załącznika z urzędu statystycznego do którego Wnioskodawczyni zwróciła się o pomoc.

Wnioskodawczyni sprzedaje na X, innych wyrobów + paliwo, wszystkie produkty należą do X a Wnioskodawczyni wraz ze swoimi pracownikami sprzedaje i dba o obiekt i stację, za te usługi wystawia na koniec miesiąca fakturę z wyszczególnionymi pozycjami (kserokopię faktury Wnioskodawczyni załącza, aby Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej miał wgląd jak to wygląda).

Wnioskodawczyni zwracała się do Doradztwa Podatkowego, celem informacji czy Wnioskodawczyni dobrze rozumie, że ten rodzaj działalności nie podlega oznaczeniu GTU w JPK, tłumacząc szczegółowo rodzaj działalności i za jakie usługi Wnioskodawczyni wystawia fakturę.

Po rozmowie Wnioskodawczyni otrzymała informację, że nie ma takiego GTU, które określałyby ten rodzaj działalności w JPK Wnioskodawczyni nic nie wpisuje.

Niestety choć Wnioskodawczyni wydaje się, że dobrze księguje, to nie daje jej to spokoju i wolałaby od tut. Organu otrzymać odpowiedź, żeby mieć pewność. Wnioskodawczyni myślała, że to GTU-12, ale w żaden sposób Wnioskodawczyni to nie pasuje, więc Wnioskodawczyni bardzo prosi o pilną odpowiedź i pomoc w tej interpretacji.

Czynności na fakturze to usługa pośrednictwa handlowego przez prowadzącego Stację tj. przez firmę Wnioskodawczyni: Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, jako osoba fizyczna – zatrudniająca pracowników.

Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Czynności poszczególne tej usługi pośrednictwa, wymienione na fakturze to:

prowizja podstawowa,

ryczałt – to ustalona kwota za dbanie o czystość stacji i wokół niej,

premie – uzależnione od wartości sprzedanych produktów.

W umowie z firmą X, ustalone są szczegóły /procenty/ za powyższe czynności.

W umowie firma X, ustala ile etatów pracowniczych będzie pracowało u Wnioskodawczyni /pracownicy są pracownikami Wnioskodawczyni i z firmą Wnioskodawczyni mają umowę o pracę/.

X ustala procent, od wyżej wymienionych usług, który rozdzielony jest na etatyzację pracowników i utrzymanie Wnioskodawczyni jako prowadzącej tego typu działalność.

Po miesiącu pracy, na koniec miesiąca, Wnioskodawczyni wystawia jedną fakturę na X wg wyrobionego planu /prowizja podstawowa jest niezmienna/.

Wnioskodawczyni chciała, aby tut. Organ tą fakturę widział, stąd ją załączyła do wniosku.

Fakturę Wnioskodawczyni wystawia tylko na X 1 raz w miesiącu.

Towar jest X i sprzedawany wyłącznie jako X, Wnioskodawczyni nie ma żadnej faktury zakupu towarów od X i nie przyjmuje na siebie żadnego towaru do sprzedaży ani od X ani od żadnej innej firmy. Kasa fiskalna jest i na paragonach jest sprzedawca X, również na fakturach sprzedawcą jest X.

Krótko mówiąc firma Wnioskodawczyni wraz z pracownikami, jest jakby wynajęta do prowadzenia wszystkiego na rzecz X i płatności są na rzecz X.

Tak jak wcześniej Wnioskodawczyni pisała PKD tej działalności ustalał jej Urząd Statystyczny po wyjaśnieniu na czym działalność polega. Wyjaśnienia są powyżej.

PKD 47.30.Z a PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 47.00.81,0 Sprzedaż detaliczna paliw do pojazdów samochodowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku).

Pytanie jest czy na fakturze wg opisu powyższego oraz załączonej do wniosku kserokopii faktury Wnioskodawczyni ma oznaczać w JPK GTU, jeśli tak to którym GTU wg obowiązujących przepisów?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), Wnioskodawczyni uważa, że ten rodzaj działalności nie podlega pod oznaczenie GTU w JPK, bowiem w przepisach oznaczeń towarowych i usług nie widnieje PKWiU tej działalności.

Jednak Wnioskodawczyni spotkała się z pojęciem, do powyższych przepisów takim jak „szeroko rozumiane” i, że ten rodzaj, podlega GTU-12 a informację Wnioskodawczyni uzyskała w Doradztwie Podatkowym /infolinia/. Jeśli Wnioskodawczyni miałaby pewność odpowiedzi, to zapewne nie zwracałaby się o pomoc do tut. Organu.

Wnioskodawczyni prosi o zrozumienie swojej sytuacji i odpowiedź.

Czy faktura przekazywana w JPK ma mieć oznaczenie tej usług, jeśli tak to jakim GTU?

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt, iż wniosek dotyczy stanu faktycznego, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przepisy obowiązujące do końca czerwca 2021 r.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności – art. 15 ust. 1 ustawy.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2021 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Z treści art. 99 ust. 7c ustawy wynika, że deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Stosownie do art. 99 ust. 11c ustawy, deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346, 568, 695, 1517 i 2320), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Na podstawie art. 99 ust. 13b ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.

Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1. rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2. kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3. kontrahentów;

4. dowodów sprzedaży i zakupów.

W myśl art. 109 ust. 3b ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Zgodnie z art. 109 ust. 14 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji.

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy 15 października 2019 r. Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U., poz. 1988, z późn. zm.), którego przepisy weszły w życie 1 października 2020 r.

Zgodnie z § 10 ust. 3 ww. rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2021 r., poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2, ewidencja zawiera następujące oznaczenia dotyczące:

1. dostawy:

a) napojów alkoholowych – alkoholu etylowego, piwa, wina, napojów fermentowanych i wyrobów pośrednich, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym – oznaczenie „01”,

b) towarów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy – oznaczenie „02”,

c) oleju opałowego w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym oraz olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99, olejów smarowych o kodzie CN 2710 20 90, preparatów smarowych objętych pozycją CN 3403, z wyłączeniem smarów plastycznych objętych tą pozycją – oznaczenie „03”,

d) wyrobów tytoniowych, suszu tytoniowego, płynu do papierosów elektronicznych i wyrobów nowatorskich, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym – oznaczenie „04”,

e) odpadów – wyłącznie określonych w poz. 79-91 załącznika nr 15 do ustawy – oznaczenie „05”,

f) urządzeń elektronicznych oraz części i materiałów do nich, wyłącznie określonych w poz. 7-9, 59-63, 65, 66, 69 i 94-96 załącznika nr 15 do ustawy – oznaczenie „06”,

g) pojazdów oraz części samochodowych o kodach wyłącznie CN 8701-8708 oraz CN 8708 10 – oznaczenie „07”,

h) metali szlachetnych oraz nieszlachetnych – wyłącznie określonych w poz. 1-3 załącznika nr 12 do ustawy oraz w poz. 12-25, 33-40, 45, 46, 56 i 78 załącznika nr 15 do ustawy – oznaczenie „08”,

i) leków oraz wyrobów medycznych – produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 499, z późn. zm.) – oznaczenie „09”,

j) budynków, budowli i gruntów – oznaczenie „10”;

2. świadczenia usług:

a) w zakresie przenoszenia uprawnień do emisji gazów cieplarnianych, o których mowa w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1201 i 2538 oraz z 2019 r. poz. 730, 1501 i 1532) – oznaczenie „11”,

b) o charakterze niematerialnym – wyłącznie: doradczych, księgowych, prawnych, zarządczych, szkoleniowych, marketingowych, firm centralnych (head offices), reklamowych, badania rynku i opinii publicznej, w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych – oznaczenie „12”,

c) transportowych i gospodarki magazynowej – Sekcja H PKWiU 2015 symbol ex 49.4, ex 52.1 – oznaczenie „13”.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, jako osoba fizyczna. Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Po miesiącu pracy, na koniec miesiąca, Wnioskodawczyni wystawia jedną fakturę na X. Czynności na fakturze to usługa pośrednictwa handlowego. Czynności poszczególne tej usługi pośrednictwa, wymienione na fakturze to: prowizja podstawowa, ryczałt – to ustalona kwota za dbanie o czystość stacji i wokół niej, premie – uzależnione od wartości sprzedanych produktów. W umowie z firmą X, ustalone są szczegóły /procenty/ za powyższe czynności. Towar jest X i sprzedawany wyłącznie jako X, Wnioskodawczyni nie ma żadnej faktury zakupu towarów od X i nie przyjmuje na siebie żadnego towaru do sprzedaży ani od X ani od żadnej innej firmy. Kasa fiskalna jest i na paragonach jest sprzedawca X, również na fakturach sprzedawcą jest X.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą braku obowiązku oznaczania symbolem GTU usług pośrednictwa handlowego udokumentowanych fakturą na rzecz X.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż wskazana w § 10 ust. 3 pkt 1 i pkt 2 cyt. rozporządzenia GTU to klasyfikacja grupy towarowej, określająca przynależność sprzedawanych dóbr i świadczonych usług do jednej z trzynastu grup towarowo-usługowych.

Jak wynika z opisu sprawy – Wnioskodawczyni nie dokonuje dostawy towarów, a świadczy usługę pośrednictwa w sprzedaży paliw i innych wyrobów, stanowiących własność X. Zatem oznaczenia dotyczące towarów nie będą miały do Wnioskodawczyni zastosowania.

Zgodnie natomiast z § 10 ust. 3 pkt 2 ww. rozporządzenia w części ewidencyjnej JPK_VAT z deklaracją oznaczenie:

• GTU_11 odnosi się do usług przenoszenia uprawnień do emisji gazów cieplarnianych
• GTU_12 odnosi się do usług o charakterze niematerialnym – wyłącznie: doradczych, księgowych, prawnych, zarządczych, szkoleniowych, marketingowych, firm centralnych (headoffices), reklamowych, badania rynku i opinii publicznej, w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych
• GTU_13 odnosi się do usług transportowych i gospodarki magazynowej.

W opisie sprawy Wnioskodawczyni wskazała, że czynności na fakturze to usługa pośrednictwa handlowego. Zatem, mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że usługi pośrednictwa handlowego świadczone przez Wnioskodawczynię na rzecz X nie są usługami wymienionymi w § 10 ust. 3 pkt 2 lit. a) i lit. c), a zatem nie podlegają obowiązkowemu oznaczeniu w ewidencji sprzedaży JPK_VAT z deklaracją kodem GTU_11 i GTU_13.

Skoro usługi pośrednictwa handlowego udokumentowane fakturą na rzecz X nie podlegają obowiązkowemu oznaczeniu w ewidencji sprzedaży JPK_VAT z deklaracją kodem GTU_11 i GTU_13, należy rozpatrzeć czy ww. usługi są usługami oznaczonymi kodem GTU_12.

W tym miejscu należy wskazać, że na potrzeby oznaczania transakcji symbolem GTU_12, w stanie prawnym obowiązującym do końca czerwca 2021 r., pomocniczo stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług z 2015 r., wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U., poz. 1676, z późn. zm.).

W ustawie jak i w obowiązujących na jej podstawie rozporządzeniach brak jest definicji wymienionych w pytaniu usług o charakterze niematerialnym, które będzie należało oznaczać GTU_12. Zapis ten należy rozumieć względnie szeroko, uwzględniając faktyczną treść świadczonej usługi. Pomocne w tym przypadku może być poniższe PKWiU dla usług:

a) doradczych (w tym doradztwa prawnego i podatkowego, doradztwa związanych z zarządzaniem): 62.02.1, 62.02.2, 66.19.91, 69.10.11, 69.10.12, 69.10.13, 69.10.14, 69.20.3, 70.22.11, 70.22.12, 70.22.13, 70.22.14, 70.22.15, 70.22.16, 70.22.3, 71.11.24, 71.11.42, 71.12.11, 71.12.31, 74.90.13, 74.90.15, 74.90.19,

b) księgowych: 69.20.2

c) prawnych: 69.1

d) zarządczych: 62.03.11, 62.03.12, 63.11.12, 66.11.19, 66.30.11, 66.30.12, 68.32.11, 68.32.12, 68.32.13, 69.20.4, 70.22.17, 70.22.2, 90.02.19.1

e) marketingowych: 73.11.12

f) firm centralnych: 70.1

g) reklamowych: 73.1

h) badania rynku i opinii publicznej: 73.2

i) badań naukowych i prac rozwojowych: 72.

j) usług szkoleniowych: 85.

Tym samym usługi pośrednictwa handlowego sklasyfikowane przez Wnioskodawczynię do PKWiU 47.00.81.0 nie mieszczą się w żadnym z tych ugrupowań.

Świadczone przez Wnioskodawczynię usługi pośrednictwa handlowego nie są żadnymi z usług, wymienionych w § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b) cyt. rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług.

Mając na względzie okoliczności sprawy należy uznać, że Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do stosowania oznaczenia GTU_12 w odniesieniu do usług pośrednictwa handlowego udokumentowanych fakturą na rzecz X, ponieważ przepis § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b) rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, nie znajduje tu zastosowania.

Końcowo należy odnieść się do zasad wystawiania faktur, które regulują przepisy art. 106a do 106q ustawy.

W myśl art. 106a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2021 r., przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W art. 106e ust. 1 pkt 1 do pkt 24 ustawy wskazano jakie pozycje powinna zawierać faktura. Nie wymieniono tam obowiązku podawania kodów GTU.

Faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają znaczenie dowodowe.

Tym samym podatnik nie ma obowiązku oznaczać faktur kodem GTU, gdyż obowiązek stosowania ww. oznaczenia dotyczy bowiem oznaczania w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, a nie faktur. Oznaczenie towaru bądź usługi jednym z oznaczeń wskazanych w ww. rozporządzeniu nie stanowi elementu faktury, wskazanego w art. 106e ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym załączone do wniosku dokumenty nie mogą być przedmiotem merytorycznej analizy.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, z którego wynika, że Wnioskodawczyni świadczy usługi pośrednictwa w sprzedaży paliwa i innych wyrobów należących do X, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Jeżeli bowiem Wnioskodawczyni świadczyłaby na rzecz X w związku z prowadzeniem stacji paliw, np. usługi zarządcze, marketingowe czy reklamowe, to jest zobowiązana do oznaczania tych usług kodem GTU_12.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.