0113-KDIPT1-2.4012.539.2021.2.MC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 lipca 2021 r. (data wpływu 20 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 24 września 2021 r. (data wpływu 24 września 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

- prawa do pełnego odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) w związku z realizacją zadania pn.”`(...)`”,

- prawa do częściowego odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania pn. „…”,

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

20 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

- prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania pn. „…”,

- prawa do częściowego odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania pn. „…”.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 24 września 2021 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, uiszczenie brakującej opłaty oraz przedłożenie dowodu uiszczenia ww. opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (z uwzględnieniem pisma stanowiącego uzupełnienie wniosku).

Gmina … (dalej „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej „VAT”). Gmina dokonała centralizacji rozliczeń tj. rozlicza podatek VAT wspólnie ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi w deklaracjach miesięcznych.

Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, ze zm., dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”) Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, zadania Gminy obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych.

W strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy nie funkcjonuje zakład budżetowy ani jednostka budżetowa, której Gmina powierzyłaby zarządzanie infrastrukturą wodno-kanalizacyjną oraz wykonywanie innych czynności związanych z działalnością wodno-kanalizacyjną. Działalność tę Wnioskodawca wykonuje samodzielnie, poprzez pracowników zatrudnionych w Urzędzie obsługującym Gminę.

Podatek VAT naliczony związany z wydatkami w zakresie działalności wodno-kanalizacyjnej ustalany za pomocą rzeczywistego prewspółczynnika opartego jest na kryterium udziału rocznego obrotu z transakcji opodatkowanych z działalności w zakresie wodociągów i kanalizacji (opodatkowanych VAT) w całkowitym rocznym obrocie Gminy z działalności w zakresie wodociągów i kanalizacji (tj. zarówno transakcji zewnętrznych podlegających VAT, jak i potrzeb własnych niepodlegających VAT). Powyższy sposób wyliczenia jest najbardziej obiektywną i najbardziej rzetelną metodą wyodrębnienia wydatków dla celów rozliczenia podatku z zakresu działalności wodno-kanalizacyjnej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Wskazany sposób wyliczenia prewspółczynnika został potwierdzony w interpretacji podatkowej z 4.09.2020 r. znak 0114-KDIP4-3.4012.269.2020.2.RK.

Obecnie Wnioskodawca przystępuje do projektu pn. „…”. Celem projektu jest poprawa infrastruktury technicznej na terenie Gminy związanej z odprowadzaniem ścieków i zaopatrzeniem w wodę. Projekt przewiduje budowę sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowościach … i … o długości ponad 5 km z przepompownią oraz wyposażenie trzech stacji uzdatniania wody w miejscowościach … . Pomimo, ujęcia inwestycji w jednym projekcie, uwarunkowania powyżej wskazanych zadań inwestycyjnych ujętych w projekcie są odmienne.

Sieć sanitarna w miejscowościach … ma służyć wyłącznie mieszkańcom i podmiotom (odbiorcom zewnętrznym). Nowo wybudowany odcinek sieci nie będzie obsługiwał żadnych jednostek Gminy ani nie będzie służył do realizacji zadań własnych Gminy. Wnioskodawca dla ustalenia jednego z wskaźników projektu (liczba nowych przyłączy) będzie monitorował liczbę nowych przyłączeń. Ze wszystkimi mieszkańcami i podmiotami, które zostaną przyłączone do sieci sanitarnej Gmina zawrze umowy cywilnoprawne. Odbiór ścieków będzie dokumentowany przez Gminę fakturami VAT i będzie opodatkowany zgodnie z obowiązującymi przepisami. Dodatkowo zaznaczyć należy, że po zakończeniu inwestycji nowo powstała infrastruktura nie będzie obsługiwać żadnych jednostek organizacyjnych Gminy, ale zostanie włączona do istniejącej sieci wodno-kanalizacyjnej należącej do Wnioskodawcy w której są już podłączone jednostki organizacyjne Gminy (odbiorcy wewnętrzni - szkoły, świetlice).

Z kolei wyposażenie trzech stacji uzdatniania wody w miejscowościach … będzie służyło do poprawy jakości wody dostarczanej do istniejącej sieci wodociągowej. Przy pomocy sieci wodociągowej Gmina świadczy głównie odpłatne usługi dostarczania wody na rzecz odbiorców zewnętrznych, ale wykorzystywana przez Gminę na także własne potrzeby, tj. funkcjonowania jednostek organizacyjnych Gminy oraz w innych miejscach wykorzystywanych do realizacji zadań własnych Gminy.

Niniejsze inwestycje będą stanowić spełnienie oczekiwań społeczności lokalnej w zakresie gospodarki wodno-ściekowej oraz wpłyną na poprawę warunków zdrowotnych i bytowo-gospodarczych mieszkańców. Realizacja projektu przyczyni się także do poprawy stanu środowiska w tym przede wszystkim stanu czystości wód.

Po wybudowaniu i oddaniu do użytkowania infrastruktury Wnioskodawca nie planuje wydzierżawiać ani przenieść prawo własności na rzecz podmiotu trzeciego. Faktury dokumentujące poniesione wydatki na realizację inwestycji będą wystawione na Wnioskodawcę. Gmina będzie miała możliwość przyporządkowania poszczególnych faktur do poszczególnych zadań realizowanej inwestycji. Inwestycja jest realizowana przy udziale środków zewnętrznych, tj. pomocy na operacje typu „Gospodarka wodno-ściekowa” w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 oraz środków pochodzących z Rządowego Funduszu Inwestycji Lokalnych (RFIL). Dofinansowanie, wynikające z umowy zawartej z Samorządem Województwa …, skalkulowane zostało w oparciu o procentową wartość inwestycji. Kwota dofinansowania określona w ww. umowie wynosi dwa miliony złotych co stanowi 63,63% kosztów kwalifikowanych inwestycji. Środki te zostaną przekazane Gminie w ramach refundacji rzeczywistych wydatków poniesionych na inwestycję, po końcowym wniosku o płatność, który zostanie złożony przez Gminę w terminie 01.06.2023-30.06.2023 r. Dofinansowanie z Rządowego Funduszu Inwestycji Lokalnych, zostało tak skalkulowane, aby pokryć pozostałe koszty kwalifikowane inwestycji w zakresie zadania „…”. Inne wydatki i koszty związane z projektem będą pokryte ze środków Wnioskodawcy.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazano, że Gmina będzie realizowała projekt pn. „…”. W ramach projektu będzie wybudowana sieć kanalizacyjna w miejscowościach … o długości ponad 5 km z przepompownią oraz zostaną wyposażone trzy stacje uzdatniania wody w miejscowościach … .

Gmina w zakresie gospodarki wodno-ściekowej występuje jako czynny podatnik VAT. Czynności dokonywane są na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, a głównym celem jest wykonywanie usługi na rzecz mieszkańców i podmiotów gospodarczych. Z tytułu świadczonych usług Gmina wystawia faktury sprzedaży, a należny podatek VAT rozlicza w deklaracji składanej do urzędu skarbowego. W związku z powyższym efekty całego projektu w zakresie gospodarki wodno-ściekowej realizowane w zakresie wynikającym z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, będą służyły wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Z tego tytułu nie wystąpi u Wnioskodawcy sprzedaż zwolniona od podatku.

Natomiast rozpatrując poszczególne zadania projektu, Gmina we wniosku zaznaczyła, że pomimo, ujęcia inwestycji w jednym projekcie uwarunkowania wskazanych zadań inwestycyjnych ujętych w projekcie są jednak odmienne.

Sieć sanitarna w miejscowościach … ma służyć wyłącznie mieszkańcom i podmiotom (odbiorcom zewnętrznym). Nowo wybudowany odcinek sieci nie będzie obsługiwał żadnych jednostek Gminy ani nie będzie służył do realizacji zadań własnych Gminy. Wnioskodawca będzie monitorował liczbę nowych przyłączeń. Ze wszystkimi mieszkańcami i podmiotami, które zostaną przyłączone do sieci sanitarnej Gmina zawrze umowy cywilnoprawne. Odbiór ścieków będzie dokumentowany przez Gminę fakturami VAT i będzie opodatkowany zgodnie z obowiązującymi przepisami. Dodatkowo zaznaczyć należy, że po zakończeniu inwestycji nowo powstała infrastruktura nie będzie obsługiwać żadnych jednostek organizacyjnych Gminy. Wobec powyższego stwierdzić należy, że efekty zadania „…” będą służyły tylko do działalności podlegającej opodatkowaniu. Powstała sieć sanitarna nie będzie wykorzystywana do celów innych niż działalność gospodarcza.

Z kolei wyposażenie trzech stacji uzdatniania wody w miejscowościach … będzie służyło do poprawy jakości wody dostarczanej do istniejącej sieci wodociągowej. Przy pomocy sieci wodociągowej Gmina świadczy głównie odpłatne usługi dostarczania wody na rzecz odbiorców zewnętrznych, ale równocześnie sieć jest wykorzystywana przez Gminę na własne potrzeby, tj. funkcjonowania jednostek organizacyjnych Gminy oraz w innych miejscach wykorzystywanych do realizacji zadań własnych Gminy. W przypadku wykorzystywana efektów zadania przez Gminę na własne potrzeby wystąpią czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tym przypadku efekty realizacji zadania będą wykorzystywane do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, która podlega opodatkowaniu VAT i nie korzysta ze zwolnienia z tego podatku, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, które pozostają poza regulacją ww. przepisu prawa.

W przypadku wydatków związanych z wyposażeniem trzech stacji uzdatniania wody, Gmina nie potrafi dokonać ich jednoznacznego przyporządkowania do poszczególnych rodzajów prowadzonej działalności, tj. do czynności opodatkowanych VAT (świadczenie usług dostarczania wody i odprowadzania ścieków na rzecz odbiorców zewnętrznych) lub pozostających poza zakresem regulacji ustawy o VAT (dostawa wody i odbiór ścieków w związku z realizacją zadań własnych Gminy). Jak wskazano we wniosku, zdaniem Wnioskodawcy, przyporządkowania tego dokonać można wyłącznie przy zastosowaniu odpowiedniej proporcji odliczenia.

W ocenie Wnioskodawcy stanowisko Gminy w opisanej sprawie nie ulegnie zmianie. Ze względu na opisane we wniosku uwarunkowania wydatki związane z projektem pn. „…” powinny być potraktowane jako dwa odrębne zadania inwestycyjne. Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku zadania „…” Gminie będzie przysługiwało odliczenie podatku VAT w całości. Natomiast w przypadku zadania „…” Gminie będzie przysługiwało częściowe odliczenie podatku VAT, za pomocą proporcji wyliczonej dla Gminy dla działalności wodno-kanalizacyjnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy postępowanie Gminy w sprawie odliczenia podatku VAT od inwestycji realizowanej w ramach projektu pn. „” będzie prawidłowe?

Gmina zamierza odrębnie rozliczyć podatek naliczony od dwóch zadań realizowanych w ww. projekcie: dla zadania „…” zastosować odliczenie w pełnej wysokości, natomiast w stosunku do drugiego zadania „…” zastosować odliczenie proporcjonalne.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z realizacją opisanego projektu jest uprawniona do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących ponoszone wydatki związane z realizacją pierwszego zadania „…” w pełnej wysokości, natomiast w stosunku do drugiego zadania „…” Gminie przysługuje odliczenie proporcjonalne.

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm., zwanej dalej „ustawą VAT”), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy VAT - w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika.

Z powyższej normy wynika, że gdy nie jest możliwe przypisanie całej kwoty podatku naliczonego do czynności opodatkowanych podatnik powinien zastosować proporcję, która najbardziej będzie odpowiadać specyfice wykonywanej działalności i dokonywanych przez nią nabyć oraz w konsekwencji zapewni odliczenie VAT naliczonego od wydatków związanych z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi w sposób najdokładniejszy, najbardziej szczegółowy i uwzględniający charakterystykę danej działalności.

W związku z powyższym ustalając kwotę podatku naliczonego podlegającą odliczeniu, należy ustalić charakter wykonywanych czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, uwzględniając czy są to czynności opodatkowane, zwolnione czy też niepodlegające VAT.

Dodatkowo należy zauważyć, że korzystając z prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, podatnik musi spełnić ograniczenia wprowadzone przez ustawodawcę w postaci przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podsumowując, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości lub części do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości lub części podatku naliczonego.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju). Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Natomiast przez świadczenie usług, stosownie do przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

Z powyższych unormowań wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednakże w przypadku, gdy organy te podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

a) podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

b) podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym). Gmina może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Odnosząc powyższe przepisy prawa się do przedstawionej sytuacji, Gmina w zakresie gospodarki wodno-ściekowej występuje jako czynny podatnik VAT. Czynności dokonywane są na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, a głównym celem jest wykonywanie usługi na rzecz mieszkańców i podmiotów gospodarczych. Z tytułu świadczonych usług Gmina wystawia faktury sprzedaży, a należny podatek VAT rozlicza w deklaracji składanej do urzędu skarbowego. W związku z tym pełne prawo do odliczenia podatku VAT może być ograniczone jedynie w zakresie, w jakim Gmina wykorzystuje inwestycję do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu. W sytuacji Wnioskodawcy czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu są usługi na rzecz swoich jednostek organizacyjnych jako świadczenia dokonywane pomiędzy jednostkami wewnętrznymi lub zużycie na własne potrzeby Gminy.

W przypadku zadania polegającego na budowie sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowościach … o długości ponad 5 km z przepompownią, ograniczenie takie nie istnieje. Nowo powstała infrastruktura nie będzie obsługiwać żadnych jednostek organizacyjnych Gminy. W związku z tym, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabyć związanych z jej budową w pełnej wysokości.

Z kolei w przypadku zadania polegającego na wyposażeniu stacji uzdatniania wody w trzech miejscowościach Gminy, czynności będą obejmowały zarówno czynności opodatkowane jak i czynności niepodlegające VAT. W związku z powyższym Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości a kwota podatku naliczonego będzie ustalana za pomocą prewspółczynnika opartego na kryterium udziału rocznego obrotu z transakcji opodatkowanych z działalności w zakresie wodociągów i kanalizacji (opodatkowanych VAT) w całkowitym rocznym obrocie Gminy z działalności w zakresie wodociągów i kanalizacji (tj. zarówno transakcji zewnętrznych podlegających VAT, jak i potrzeb własnych niepodlegających VAT).

Podsumowując opisaną sytuację oraz powołane przepisy prawa, w ocenie Wnioskodawcy, pomimo realizacji jednego projektu pn. „…” zadania inwestycyjne projektu powinny być potraktowane odrębnie. Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku zadania „…” Gminie będzie przysługiwało odliczenie podatku VAT w całości. Natomiast w przypadku zadania „…” Gminie będzie przysługiwało częściowe odliczenie podatku VAT za pomocą proporcji wyliczonej dla Gminy dla działalności wodno-kanalizacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku naliczonego nie przysługuje zatem w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupów z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W myśl z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;

2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;

3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;

4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Według art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku, gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji – art. 86 ust. 2h ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Odnośnie sposobu określenia proporcji należy wskazać, że na podstawie ww. przepisu art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podmiotów (Dz. U. z 2021 r., poz. 999), zwane dalej: „rozporządzeniem”. Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

Zauważyć należy, że powołany art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż ta działalność. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Na zakres prawa do odliczenia w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem, wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1372), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Z okoliczności sprawy wynika, że Gmina będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zamierza realizować projekt pn. „…”. Przedmiotowy projekt dotyczy dwóch odrębnych zadań inwestycyjnych, tj. zadania pn. „…” oraz zadania pn. „…”. Przedmiotowy projekt przewiduje budowę sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowościach … o długości ponad 5 km z przepompownią oraz wyposażenie trzech stacji uzdatniania wody w miejscowościach … . Pomimo, ujęcia inwestycji w jednym projekcie, uwarunkowania powyżej wskazanych zadań inwestycyjnych ujętych w projekcie są odmienne. Faktury dokumentujące poniesione wydatki na realizację inwestycji będą wystawione na Wnioskodawcę. Gmina będzie miała możliwość przyporządkowania poszczególnych faktur do poszczególnych zadań realizowanej inwestycji.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie odliczenia podatku VAT od poszczególnych zadań realizowanych w ramach jednego projektu, wskazać należy, że skoro Gmina będzie miała możliwość przyporządkowania poszczególnych faktur do poszczególnych zadań realizowanej inwestycji, to uzasadnionym jest odrębne rozliczanie podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn. „…” oraz zadania pn. „…”.

W zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku zadaniem pn. „…”, wskazać należy, że sieć sanitarna w miejscowościach … - jak wynika z okoliczności sprawy - ma służyć wyłącznie mieszkańcom i podmiotom (odbiorcom zewnętrznym). Nowo wybudowany odcinek sieci nie będzie obsługiwał żadnych jednostek Gminy ani nie będzie służył do realizacji zadań własnych Gminy. Ze wszystkimi mieszkańcami i podmiotami, które zostaną przyłączone do sieci sanitarnej Gmina zawrze umowy cywilnoprawne. Odbiór ścieków będzie dokumentowany przez Gminę fakturami VAT i będzie opodatkowany zgodnie z obowiązującymi przepisami. Dodatkowo zaznaczyć należy, że po zakończeniu inwestycji nowo powstała infrastruktura nie będzie obsługiwać żadnych jednostek organizacyjnych Gminy. Efekty zadania „…” będą służyły tylko do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powstała sieć sanitarna nie będzie wykorzystywana do celów innych niż działalność gospodarcza. Po wybudowaniu i oddaniu do użytkowania infrastruktury Wnioskodawca nie planuje wydzierżawiać ani przenieść prawo własności na rzecz podmiotu trzeciego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że efekty zadania pn. „…” będą służyły wyłącznie do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT oraz powstała sieć sanitarna nie będzie wykorzystywana do celów innych niż działalność gospodarcza. Zatem Gminie, która jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. zadania pn. „…”, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Przy czym prawo to będzie przysługiwać, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Odnosząc się zaś do prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania pn. „…” wskazać należy, że wyposażenie trzech stacji uzdatniania wody w miejscowościach … - jak wynika z opisu sprawy - będzie służyło do poprawy jakości wody dostarczanej do istniejącej sieci wodociągowej. Przy pomocy sieci wodociągowej Gmina świadczy głównie odpłatne usługi dostarczania wody na rzecz odbiorców zewnętrznych, ale równocześnie sieć jest wykorzystywana przez Gminę na własne potrzeby, tj. funkcjonowania jednostek organizacyjnych Gminy oraz w innych miejscach wykorzystywanych do realizacji zadań własnych Gminy. W przypadku wykorzystywana efektów zadania przez Gminę na własne potrzeby wystąpią czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Efekty realizacji ww. zadania będą wykorzystywane do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, która podlega opodatkowaniu VAT i nie korzysta ze zwolnienia z tego podatku, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, które pozostają poza regulacją ww. przepisu prawa. W przypadku wydatków związanych z wyposażeniem trzech stacji uzdatniania wody, Gmina nie potrafi dokonać ich jednoznacznego przyporządkowania do poszczególnych rodzajów prowadzonej działalności, tj. do czynności opodatkowanych VAT (świadczenie usług dostarczania wody i odprowadzania ścieków na rzecz odbiorców zewnętrznych) lub pozostających poza zakresem regulacji ustawy o VAT (dostawa wody i odbiór ścieków w związku z realizacją zadań własnych Gminy).

Zatem skoro wydatki poniesione przez Gminę na ww. zadanie pn. „…” będą wykorzystywane do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy (czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług), to Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w części, w jakiej efekty przedmiotowego zadania polegającego na wyposażeniu stacji uzdatniania wody w trzech miejscowościach Gminy, będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W przypadku zatem nabycia towarów i usług związanych z realizacją zadania w zakresie wyposażenia stacji uzdatniania wody na terenie Gminy wykorzystywanych przez Wnioskodawcę zarówno do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy (czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług), jak również i do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług), w stosunku do których – jak wskazał Wnioskodawca - nie potrafi dokonać jednoznacznego przyporządkowania wydatków do poszczególnych rodzajów prowadzonej działalności, tj. do czynności opodatkowanych VAT lub pozostających poza zakresem regulacji ustawy o VAT, to Wnioskodawcy w tym zakresie będzie przysługiwało prawo do częściowego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2a i następne ustawy. Prawo do odliczenia podatku VAT będzie przysługiwać, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Reasumując, w sytuacji gdy w ramach projektu pn. „…” Gmina będzie miała możliwość przyporządkowania poszczególnych faktur do poszczególnych zadań w ramach ww. projektu, tj. zadania pn. „…” oraz zadania pn. „”, to może dokonać odrębnych rozliczeń podatku VAT. Przy czym Wnioskodawcy w związku z realizacją zadania pn. „…” będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Natomiast w związku z realizacją zadania pn. „…” Gminie będzie przysługiwało prawo do częściowego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2a i następne ustawy. Przy czym prawo to będzie przysługiwać o ile nie występują przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, w szczególności ustalenie sposobu określenia proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …,za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.