0113-KDIPT1-2.4012.495.2021.2.KW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 maja 2021 r. (data wpływu 1 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 14 września 2021 r. (data wpływu 21 września 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawienia faktury z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

1 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawienia faktury z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia. Wniosek uzupełniono pismem z 14 września 2021 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

(uzupełnione pismem z 14 września 2021 r.).

Przedmiotem działalności Spółki A Spółka z o.o. (dalej: Spółka) jest świadczenie usługi przeładunku sadzy i innych czynności związanych z przeładunkiem sadzy technicznej. Obecnie jej głównym odbiorcą jest B GmbH.

W tym zaś zakresie Spółka posiada właśnie takie zaplecze, jakie jest niezbędne do świadczenia tych usług, w tym m.in. wagi, wózki widłowe, suwnice i dostęp do powierzchni - co umożliwia dokonywanie załadunku. Spółka nie dokonuje jednak na własną rękę zakupu ani sprzedaży sadzy, w tym nie kontaktuje się z klientami i dostawcami (i tym samym nie posiada zaplecza technicznego i personalnego ani odpowiednich kontaktów umożliwiających prowadzenie takiej działalności). Spółka jest powiązana z B GMBH poprzez wspólnika: …, który jest udziałowcem w obu spółkach.

Transakcje na rynku polskim i europejskim.

Podstawowym rodzajem działalności Spółki jest dokonywanie wspomnianej usługi przeładunku świadczonej na rzecz B GmbH z siedzibą w Austrii. Za te usługi Spółka wystawia faktury sprzedaży. Usługi te nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, są rozliczane w Austrii poprzez mechanizm odwrotnego obciążenia. Spółka posiada zaplecze techniczne i personalne do prowadzenia tego rodzaju działalności (zatrudnia 9 pracowników, wynajmuje powierzchnię, posiada własne środki trwałe - specjalistyczny sprzęt techniczny lub też wynajmuje). Podstawą do świadczenia tychże usług jest również zawarta umowa pomiędzy Spółką i B GmbH.

B GmbH jest podatnikiem austriackim i jedynym odbiorcą tych usług od Spółki, jednakże w ramach swojej działalności Spółka posiada innych odbiorców krajowych w zakresie sprzedaży opakowań. Ważną kwestią jest posiadanie statusu podatnika VAT (podatek od towarów i usług) przez B GmbH w Polsce. Jednakże rejestracja B GmbH dla celów podatku VAT jest związana tylko i wyłącznie z dokonywaniem zakupu i sprzedaży na rynku polskim sadzy technicznej. B Gmbh zarejestrował się dla celów podatku VAT w Polsce w dniu: 20.02.2018 roku.

Spółka B GmbH jest podatnikiem austriackim z siedzibą w Wiedniu. Podstawowym rodzajem jej działalności jest sprzedaż (`(...)`) - … (dalej: „…”) aż do 25 krajów, na terenie Europy oraz Ameryki Północnej. Sadza sprzedawana przez B GmbH spełnia wszelkie normy międzynarodowych organizacji, w tym m.in.: Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO) oraz ASTM. W trakcie 50 lat istnienia na rynku B GmbH zyskała grono stałych klientów, którymi są najlepsi producenci opon oraz wyrobów gumowych na świecie, w tym m.in.: (`(...)`). Zatem B GMbH występuje w roli zamawiającego towar, sprzedawcy tego towaru oraz ostatecznego odbiorcy dokonywanych płatności.

Spółka nabywa również usługi doradcze i konsultingowe z C s.r.o. (słowacka spółka) oraz z D s.r.o. Ponadto ze spółki C s.r.o. Spółka wynajmuje sprzęt techniczny.

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

1. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i posługuje się numerem NIP: … od dnia rejestracji tj. od 20.07.2018 roku.
2. A SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ została wpisana do Krajowego Rejestru Przedsiębiorców dnia 07.06.2018 roku pod numerem KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) …, z siedzibą w … (kod pocztowy …) przy ulicy `(...)`

B GmbH jest spółką prawa austriackiego z siedzibą `(...)`.. pod adresem …..

Na terytorium Polski spółka została zarejestrowana dla potrzeb VAT w Urzędzie Skarbowym od dnia 20.02.20218 pod numerem NIP `(...)`

Udziałowcami w Spółce A Sp. z o.o. są: … posiadający 90% udziałów oraz … z 10% udziałami. Tym samym Spółka B GmbH nie jest udziałowcem spółki A Sp. z o.o.

Do reprezentowania i prowadzenie spraw Spółki A upoważniony jest Zarząd Spółki w osobie `(...)`

W spółce B GmbH udziały objęte są przez: 70% …, 20% - … oraz 10% - …, który jako Prezes Zarządu został ustanowiony do reprezentowania spraw spółki.

Fakt odrębności formalnej spółki A Sp. z o.o. i B GmbH (obie mają formę spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) przesądza o tym, że same ponoszą ryzyko własnej działalności gospodarczej, która charakteryzuje się samodzielnością. Spółka A działa we własnym imieniu, na własny rachunek i na własną odpowiedzialność oraz ponosi ona związane z prowadzeniem działalności ryzyko gospodarczej.

Ponadto A Sp. o.o. oraz B GmbH charakteryzują się zupełnie różnymi profilami działalności.

Przedmiotem działalności A Sp. z o.o. jest świadczenie usług rozładunku, składowania, przeładunku i załadunku sadzy technicznej. Z kolei B GmbH zajmuje się tylko i wyłącznie procesem zakupu importu i sprzedaży sadzy.

1. Na pytanie Organu „Czy B GmbH, na rzecz którego świadczą Państwo usługi, o których mowa we wniosku, jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.)?” Wnioskodawca odpowiedział: „Jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym na terytorium Polski pod numerem NIP `(...)`”
2. B GmbH nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Działalność prowadzona przez B GmbH na terytorium Polski nie wykazuje się poziomem samodzielności, podmiot ten nie posiada zaplecza technicznego i personalnego ani również działalność ta nie ma trwałego charakteru, co odzwierciedla zapis art. 44 unijnej dyrektywy VAT. Definicję „stałego miejsca” znajdziemy również w art. 11 unijnego rozporządzenia wykonawczego 282/2011. Zatem ponad wszelką wątpliwość należy stwierdzić, iż B GmbH nie spełnia tych przesłanek. Sam fakt rejestracji jako polski podatnik VAT nie oznacza stałego miejsca prowadzenia działalności w świetle komentarza do konwencji OECD. Zatem jest niezasadne przypisanie stałego miejsca prowadzeni działalności tylko na podstawie rejestracji dla celów podatku VAT.

Spółka na terytorium Polski nie zatrudnia własnego personelu, przez co cały proces koordynacji zakupu/sprzedaży sadzy technicznej na terytorium Polski odbywa się poprzez decyzje podejmowane przez osoby stacjonujące w siedzibie Bs GmbH w Austrii oraz przy wykorzystaniu ich zaplecza administracyjno-handlowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka prawidłowo wystawia faktury sprzedaży stosując mechanizm odwrotnego obciążenia na podstawie art. 28b, pozostawiając obowiązek rozliczenia podatku po stronie nabywcy?

Zdaniem Wnioskodawcy (uzupełnionym pismem z 14 września 2021 r.), Spółka prowadzi działalność w zakresie przeładunku sadzy i wszystkich czynności pomocniczych związanych z przeładunkiem. Usługi te są świadczone na rzecz B GmbH NIP: … (dalej: B Gmbh), spółki prawa austriackiego i podatnika austriackiego. Spółka wystawia faktury sprzedaży stosując art. 28b, czyli mechanizm odwrotnego obciążenia powodujący przeniesienie obowiązku rozliczenia podatku na usługobiorcę.

Spółka prowadzi działalność od roku 2018 i posiada siedzibę swojej działalności w … przy ulicy `(...)` W ramach działalności i dla spełnienia świadczonych usług Spółka zatrudnia pracowników oraz wynajmuje powierzchnię, która służy do przeładunku. Dodatkowo posiada odpowiednie zaplecze techniczne, w skład którego wchodzą maszyny, urządzenia, specjalistyczny sprzęt niezbędne do świadczenia wymienionych usług. Spółka świadczy usługi przepakowywania nie angażując się w proces zakupu i sprzedaży sadzy. Faktem jest, iż działa ona w grupie, w której każda ze spółek powiązanych czy to kapitałowo czy osobowo pełni pewną rolę. Jednakże działa ona samodzielnie we własnym imieniu.

Faktury wystawiane dla B GmbH podatnik austriacki dotyczą usług przepakowywania sadzy na terenie Polski i są bezpośrednio związane z działalnością wspomnianego podatnika austriackiego. Faktury nie zawierają polskiego podatku VAT ze względu na fakt, iż podatek VAT zostaje rozliczony przez nabywcę w Austrii. B GmbH nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, stąd też w świetle zawartej umowy pomiędzy A i B GmbH wystawiane faktury na wykonane usługi zawierają mechanizm odwrotnego obciążenia zgodnie z art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka A zarejestrowana jako czynny podatnik VAT pod nr NIP … zajmuje się świadczeniem usługi przeładunku sadzy, która jest dostarczana na podstawie zawartej umowy z austriackim kontrahentem B GmbH będącym finalnym odbiorcą ww. usługi.

A wystawia faktury sprzedaży w oparciu o art. 28b ustawy o VAT, zgodnie z którym miejscem opodatkowania transakcji jest miejsce siedziby usługobiorcy.

Pomimo, że spółka B GmbH jest zarejestrowana na potrzeby VAT na terytorium kraju (NIP: …), nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski.

Dodatkowo należy wziąć pod uwagę fakt, iż obie spółki mają zupełnie inny zakres działalności. B GmbH zajmuje się procesem zakupu importu i sprzedaży sadzy i nie zajmuje się innymi rodzajami działalności.

A natomiast nie jest i nigdy nie była zaangażowana w zakup, import i sprzedaż sadzy. Pracownicy zatrudnieni w A nie mają wiedzy i doświadczenia w tym zakresie. A nie wystawia faktur, nie angażuje się w proces zawierania umów a także nie otrzymuje zapłaty za wystawione faktury przez B GmbH.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.

W myśl art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług, na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powołany przepis wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług.

Podatnikiem według tej regulacji, jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W świetle regulacji przepisu art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 28b ust. 3 ustawy, w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1 i 1a, 28g ust. 1, 28i, 28j ust. 1 i 2, i 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług – jest spółką, której podstawowym rodzajem działalności jest świadczenie usługi przeładunku sadzy i innych czynności związanych z przeładunkiem sadzy technicznej na rzecz B GmbH z siedzibą w Austrii. W tym zakresie Spółka posiada właśnie takie zaplecze, jakie jest niezbędne do świadczenia ww. usług, w tym m.in. wagi, wózki widłowe, suwnice i dostęp do powierzchni – co umożliwia dokonywanie załadunku. Spółka nie dokonuje jednak na własną rękę zakupu ani sprzedaży sadzy, w tym nie kontaktuje się z klientami i dostawcami (i tym samym nie posiada zaplecza technicznego i personalnego ani odpowiednich kontaktów umożliwiających prowadzenie takiej działalności). Fakt odrębności formalnej Spółki i B GmbH przesądza o tym, że same ponoszą ryzyko własnej działalności gospodarczej, która charakteryzuje się samodzielnością. Wnioskodawca działa we własnym imieniu, na własny rachunek i na własną odpowiedzialność oraz ponosi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej ryzyko. Ponadto Wnioskodawca oraz B GmbH charakteryzują się zupełnie różnymi profilami działalności. Przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług rozładunku, składowania, przeładunku i załadunku sadzy technicznej. Z kolei B GmbH zajmuje się tylko i wyłącznie procesem zakupu importu i sprzedaży sadzy. Działalność prowadzona przez B GmbH na terytorium Polski nie wykazuje się poziomem samodzielności, podmiot ten nie posiada zaplecza technicznego i personalnego ani również działalność ta nie ma trwałego charakteru. Jak podał Wnioskodawca - B GmbH nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Cały proces koordynacji zakupu/sprzedaży sadzy technicznej na terytorium Polski odbywa się poprzez decyzje podejmowane przez osoby stacjonujące w siedzibie B GmbH w Austrii oraz przy wykorzystaniu ich zaplecza administracyjno-handlowego. B GmbH jest zarejestrowana dla celów podatku VAT w Polsce, co ma związek tylko i wyłącznie z dokonywaniem zakupu i sprzedaży na rynku polskim sadzy technicznej.

Odnosząc się do kwestii objętych zakresem zadanego pytania należy w pierwszej kolejności wskazać, że Wnioskodawca świadczy usługi przeładunku sadzy technicznej na rzecz B GmbH, będącego podatnikiem austriackim (pod austriackim numerem VAT) w miejscu swojej siedziby (w Austrii), czyli podatnikiem, o którym mowa w art. 28a ustawy. W okolicznościach sprawy B GmbH na terytorium Polski nie wykazuje się poziomem samodzielności, nie posiada zaplecza technicznego i personalnego ani również działalność ta nie ma trwałego charakteru. Tym samym – jak podaje Spółka – B GmbH nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

W konsekwencji miejscem świadczenia (opodatkowania) ww. usług wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz B GmbH, będzie – stosownie z art. 28b ust. 1 ustawy – terytorium kraju, w którym B GmbH posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. w Austrii. Tym samym przedmiotowe usługi nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem na terytorium Polski.

Przechodząc do kwestii obowiązku wystawienia faktury z adnotacją „reverse charge” należy wskazać, że zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

I tak, zgodnie z art. 106a ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2021 r.) – przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1. sprzedaży, z wyjątkiem:

a) przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów,

b) czynności rozliczanych w procedurach szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tych rozdziałów jest państwo członkowskie inne niż Rzeczpospolita Polska;

2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

a) państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,

b) państwa trzeciego;

3. dostawy towarów i świadczenia usług rozliczanych w procedurach szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a i 7, przez podatników zidentyfikowanych na potrzeby tych procedur, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tych rozdziałów jest Rzeczpospolita Polska;

4. sprzedaży na odległość towarów importowanych, rozliczanej w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, przez podatników zidentyfikowanych na potrzeby tej procedury, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tego rozdziału jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-18 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2021 r.) – faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;

2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12. stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15. kwotę należności ogółem;

16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:

a) obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub

b) w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty

- wyrazy "metoda kasowa";

17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz "samofakturowanie";

18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie";

Stosownie do treści art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy – faktura może nie zawierać w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a – danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14.

Mając zatem na uwadze okoliczność, iż usługi objęte zakresem zadanego we wniosku pytania świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz B GmbH – jak wyżej wskazano – nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski, to Zainteresowany winien je udokumentować fakturą, bez wykazania stawki i kwoty podatku, natomiast winna ona zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Przy czym należy zauważyć, że z treści art. 28b ust. 1 ustawy wynika miejsce, w którym winny być opodatkowane świadczone usługi, a nie podmiot na którym spoczywa obowiązek opodatkowania tych usług. Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie jest zarejestrowany do celów podatku VAT w miejscu siedziby działalności gospodarczej B GmbH, to usługobiorca jest zobowiązany do rozliczenia tego podatku z tytułu nabycia przedmiotowych usług.

Biorąc pod uwagę powyższe, oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W niniejszej sprawie przyjęto za element opisu sprawy, że B GmbH nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera skutku prawnego dla kontrahenta Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.