0113-KDIPT1-1.4012.703.2021.1.JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 września 2021 r. (data wpływu 24 września 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dotacji otrzymanej na realizację projektu pn. „…” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

24 września 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w braku opodatkowania dotacji otrzymanej na realizację projektu pn. „…”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina … (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca” ) jest podmiotem prawa publicznego zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2021r. poz. 1372). Do zadań własnych Gminy, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, należą sprawy dotyczące ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej. Poza zadaniami właściwymi dla jednostki samorządu terytorialnego Gmina realizuje działalność na podstawie umów cywilnoprawnych, jest więc także podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą. Ponadto Gmina … jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie dla inwestycji dotyczącej montażu kolektorów słonecznych oraz paneli fotowoltaicznych na terenie gminy … pn. „…” (dalej: „Projekt”).

Głównym celem Projektu jest ograniczenie emisji gazów cieplarnianych poprzez budowę mikroinstalacji (kolektory słoneczne, panele fotowoltaiczne) wykorzystujących odnawialne źródła energii w gospodarstwach domowych na terenie Gminy.

Wniosek został złożony w konkursie ogłoszonym w listopadzie 2019 r. przez Urząd Marszałkowski Województwa … w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020, Oś Priorytetowa V. Gospodarka niskoemisyjna, Działanie 5.1 Energetyka oparta na odnawialnych źródłach energii.

Planowana inwestycja ma polegać na montażu kolektorów słonecznych i paneli fotowoltaicznych w ramach maksymalnej wartości wydatków kwalifikowalnych, tj. (`(...)`) zł. Planowany termin realizacji inwestycji przewiduje się na lata 2021/2022. Gmina otrzyma 85 % dofinansowania kosztów kwalifikowanych w projekcie.

Urząd Marszałkowski Województwa … w dniu 10 września 2021r. przyznał Gminie dofinansowanie na wykorzystanie odnawialnych źródeł energii, tj. montaż paneli fotowoltaicznych oraz kolektorów słonecznych na terenie gminy … (dalej: „Instalacje”).

Projekt będzie realizowany po podpisaniu umowy o dofinansowanie z Zarządem Województwa … w oparciu o listę zakwalifikowanych mieszkańców gminy. Celem szczegółowym do osiągnięcia jest zwiększony udział rozproszonej produkcji energii ze źródeł odnawialnych.

Instalacje zostaną zamontowane na nieruchomościach mieszkańców (zwanych dalej „Grantobiorcami” lub „Mieszkańcami”) biorących udział w Projekcie. Przedmiotowy Projekt ma być realizowany w formule projektu grantowego, co oznacza, iż beneficjent (Gmina) udziela grantów na realizację zadań służących osiągnięciu celów tego projektu przez Grantobiorców zgodnie z art. 35 i 36 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 818 ze zm.).

Grant ma być przyznawany Grantobiorcy w formie refundacji kosztów poniesionych na montaż przedmiotowej Instalacji.

Aby wziąć udział w Projekcie, Mieszkańcy będą musieli podpisać z Gminą umowę grantową, w której zobowiążą się do sfinansowania montażu Instalacji, czego dowodem będą przedstawione podczas składania wniosku o wypłatę grantu faktury, protokół odbioru i dowody zapłaty. Mieszkańcy Gminy będą odpowiedzialni za wybór wykonawcy, który dostarczy i zamontuje Instalacje na nieruchomości mieszkańca. Faktury z naliczonym podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) za zakup i montaż Instalacji będą wystawione na mieszkańców i przez nich opłacone. Po zamontowaniu Instalacje będą stanowiły własność mieszkańców. Realizacja projektu ze strony Gminy polega na uzyskaniu środków na instalację jednostek wytwarzania energii elektrycznej i cieplnej. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest Wnioskodawcą w ramach ww. projektu. Odbiorcą końcowym wsparcia jest właściciel nieruchomości. Udział w projekcie mogą wziąć tylko osoby fizyczne zamieszkałe na terenie Gminy, będące właścicielem budynku mieszkalnego. Grant przyznawany będzie w formie refundacji (do czasu jej przyznania mieszkaniec ponosi całość kosztów inwestycji) wydatków poniesionych na montaż instalacji fotowoltaicznej/solarnej. Aby rozliczyć grant, Mieszkaniec będzie zobowiązany do potwierdzenia dokonanego przez siebie zakupu, montażu oraz uruchomienia instalacji OZE (faktura, protokół odbioru, potwierdzenie opłaty, itp.).

Instalacje wykorzystujące odnawialne źródła energii będą własnością odbiorców końcowych wsparcia. Właściciel nieruchomości zakupi i zamontuje we własnym zakresie przedmiotowe instalacje.

Wnioskodawca zrealizuje Projekt przekazując otrzymane środki pieniężne Grantobiorcom, natomiast w pozostałej części Mieszkańcy sfinansują projekt ze środków własnych. Podatek VAT został wskazany we wniosku jako koszt kwalifikowany. Gmina będzie występowała wyłącznie jako podmiot, który dysponuje i przekazuje dofinansowanie na rzecz mieszkańców Gminy w związku z realizacją Projektu. Gmina nie będzie pobierała jakichkolwiek opłat od Mieszkańców w związku z realizacją projektu.

Gmina w ramach projektu zleciła usługę polegającą na wykonaniu studium wykonalności projektu. Wnioskodawca zleci również usługę nadzoru inwestorskiego. Faktury dokumentujące zakup przedmiotowych usług zostały/zostaną wystawione na Gminę. Ponadto wydatki z tytułu nabycia ww. usług zostały/zostaną poniesione z budżetu Gminy. Gmina nie będzie obciążała mieszkańców fakturami VAT z tego tytułu i mieszkańcy w tym zakresie nie poniosą żadnych kosztów. Nabyte przez Wnioskodawcę usługi wykonania studium wykonalności projektu oraz nadzoru inwestorskiego nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT Gminy.

W sytuacji, gdyby Gmina nie otrzymała dofinansowania z Urzędu Marszałkowskiego Województwa …, projekt pn. „…” nie zostałby zrealizowany.

Gmina podkreśla, że wytworzona w ramach inwestycji infrastruktura będzie służyła do realizacji zadań własnych Gminy określonych art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, tj. sprawy związane z ładem przestrzennym, gospodarką nieruchomościami, ochroną środowiska i przyrody.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dotacja otrzymana na realizację projektu pn. „…” powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dotacja otrzymana na realizację projektu pn. „…” nie powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 (dalej: Ustawa), jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dofinansowanie dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dofinansowanie niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowi podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Nie ma przy tym znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę - czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę. W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu.

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy. Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda .

Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że aby dana czynność (dostawa lub usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy dokonywaną dostawą towarów lub świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za dokonaną dostawę towarów lub wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. Sam fakt otrzymania dotacji nie stanowi czynności opodatkowanej i nie kreuje obowiązku zapłaty podatku. W przypadku omawianego projektu Gmina występuje jedynie jako instytucja udzielająca grantu. Gmina otrzymaną dotację przekazuje Mieszkańcom. Przekazanie Mieszkańcom otrzymanych środków nie jest czynnością opodatkowaną VAT. Mieszkańcy sami wybierają wykonawcę Instalacji i zawierają z nim umowę. Gmina nie ma wpływu na cenę, jaką mieszkańcy ustalą z wykonawcą Instalacji. Gmina nie obciąża mieszkańców żadnymi innymi kosztami związanymi z realizacją Projektu.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści cytowanych przepisów prawa podatkowego prowadzi zatem do wniosku, że przekazanie przez Wnioskodawcę dotacji ze środków uzyskanych z Urzędu Marszałkowskiego Województwa … Grantobiorcom w postaci zwrotu kosztów dla Mieszkańców w związku z montażem Instalacji nie będzie stanowić dopłaty do ceny instalacji OZE. Gmina nie weszła bowiem w rolę inwestora, a co za tym idzie - nie świadczy usług ani nie dostarcza towaru na rzecz osób fizycznych biorących udział w projekcie. Należy zatem uznać, że czynność przekazania środków w formie pieniężnej jako zwrot kosztów robót i materiałów nie stanowi świadczenia usług. To inwestor (mieszkaniec gminy) będzie miał możliwość dokonania zakupu towarów i usług u dowolnego dostawcy, sam nabędzie towary i usługi w ramach OZE, a następnie będzie ubiegał się o zrefundowanie części lub całości poniesionych wydatków.

Podsumowując należy stwierdzić, iż dofinansowanie otrzymane przez Gminę w związku z realizacją opisanego Projektu nie będzie stanowiło dotacji, subwencji lub innej dopłaty o charakterze mającym bezpośredni wpływa na cenę dostarczonych towarów i świadczonych usług przez Gminę, gdyż Gmina w analizowanym przypadku nie będzie nabywać towarów ani usług i nie będzie odsprzedawać ich na rzecz Mieszkańców. Gmina realizując inwestycję, nie działa w charakterze podatnika VAT. Realizacja powyższego projektu nastąpi w ramach wypełniania przez Gminę zadań własnych w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Zatem opodatkowane podatkiem VAT są odpłatna dostawa towarów lub odpłatna usługa. Sam fakt otrzymania dotacji nie stanowi czynności opodatkowanej i nie kreuje obowiązku zapłaty podatku.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Związane jest to z tym, że podstawa opodatkowania stanowi wartość faktycznie uzyskaną przez sprzedawcę z tytułu danej opodatkowanej czynności. Należy jednocześnie wskazać, że nie ma tu znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których to dofinansowanie jest wypłacane.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dofinansowanie dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dofinansowanie niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Nie ma przy tym znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).

Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że aby dana czynność (dostawa lub usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy dokonywaną dostawą towarów lub świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za dokonaną dostawę towarów lub wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie dla inwestycji dotyczącej montażu kolektorów słonecznych oraz paneli fotowoltaicznych na terenie gminy … pn. „…”, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020. Planowana inwestycja ma polegać na montażu kolektorów słonecznych i paneli fotowoltaicznych. Aby wziąć udział w Projekcie Mieszkańcy będą musieli podpisać z Gminą umowę grantową, w której zobowiążą się do sfinansowania montażu Instalacji, czego dowodem będą przedstawione podczas składania wniosku o wypłatę grantu faktury, protokół odbioru i dowody zapłaty. Mieszkańcy Gminy będą odpowiedzialni za wybór wykonawcy, który dostarczy i zamontuje Instalacje na nieruchomości mieszkańca. Faktury z naliczonym podatkiem VAT za zakup i montaż Instalacji będą wystawione na mieszkańców i przez nich opłacone. Po zamontowaniu Instalacje będą stanowiły własność mieszkańców. Udział w projekcie mogą wziąć tylko osoby fizyczne zamieszkałe na terenie Gminy, będące właścicielem budynku mieszkalnego. Grant przyznawany będzie w formie refundacji (do czasu jej przyznania mieszkaniec ponosi całość kosztów inwestycji) wydatków poniesionych na montaż instalacji fotowoltaicznej/solarnej. Aby rozliczyć grant Mieszkaniec będzie zobowiązany do potwierdzenia dokonanego przez siebie zakupu, montażu oraz uruchomienia instalacji OZE (faktura, protokół odbioru, potwierdzenie opłaty, itp.). Instalacje wykorzystujące odnawialne źródła energii będą własnością odbiorców końcowych wsparcia. Właściciel nieruchomości zakupi i zamontuje we własnym zakresie przedmiotowe instalacje. Gmina będzie występowała wyłącznie jako podmiot, który dysponuje i przekazuje dofinansowanie na rzecz mieszkańców Gminy z związku z realizacją Projektu. Gmina nie będzie pobierała jakichkolwiek opłat od Mieszkańców w związku z realizacją projektu. Gmina w ramach projektu zleciła usługę polegającą na wykonaniu studium wykonalności projektu. Wnioskodawca zleci również usługę nadzoru inwestorskiego. Faktury dokumentujące zakup przedmiotowych usług zostały/zostaną wystawione na Gminę. Ponadto wydatki z tytułu nabycia ww. usług zostały/zostaną poniesione z budżetu Gminy. Gmina nie będzie obciążała mieszkańców fakturami VAT z tego tytułu i mieszkańcy w tym zakresie nie poniosą żadnych kosztów. Nabyte przez Wnioskodawcę usługi wykonania studium wykonalności projektu oraz nadzoru inwestorskiego nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT Gminy.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, treści cytowanych przepisów prawa podatkowego oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że udzielone dotacje celowe Grantobiorcom w postaci zwrotu kosztów, nie będą stanowić dopłaty do ceny mikroinstalacji, gdyż Gmina nie wejdzie w rolę inwestora, a co za tym idzie – nie będzie świadczyć usług ani nie będzie dostarczać towarów na rzecz osób fizycznych.

Należy uznać, że czynność przekazania środków w formie pieniężnej jako zwrot kosztów robót i materiałów nie będzie stanowić świadczenia usług. Przedstawione we wniosku okoliczności sprawy wskazują, że Gmina nie będzie świadczyć na rzecz osób fizycznych biorących udział w projekcie jakichkolwiek czynności. To inwestor (mieszkaniec gminy) będzie miał możliwość dokonania zakupu towarów i usług u dowolnego dostawcy, sam będzie nabywał towary i usługi w ramach OZE, a następnie będzie ubiegał się o zrefundowanie części lub całości poniesionych wydatków. Mieszkańcy, w związku z podpisaną umową, zobowiążą się do sfinansowania montażu Instalacji, czego dowodem będą przedstawione podczas składania wniosku o wypłatę grantu faktury, protokół odbioru i dowody zapłaty. Faktury z naliczonym podatkiem VAT za zakup i montaż Instalacji będą wystawione na mieszkańców i przez nich opłacone. Realizacja projektu ze strony Gminy polega na uzyskaniu środków na instalację jednostek wytwarzania energii elektrycznej i cieplnej. Odbiorcą końcowym wsparcia jest właściciel nieruchomości. Grant przyznawany będzie w formie refundacji (do czasu jej przyznania mieszkaniec ponosi całość kosztów inwestycji) wydatków poniesionych na montaż instalacji fotowoltaicznej/solarnej. Aby rozliczyć grant, Mieszkaniec będzie zobowiązany do potwierdzenia dokonanego przez siebie zakupu, montażu oraz uruchomienia instalacji OZE (faktura, protokół odbioru, potwierdzenie opłaty, itp.).

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują zatem, że Gmina w niniejszej sprawie jest Grantodawcą i w żaden sposób nie będzie angażować się w realizację inwestycji OZE.

Zatem, jak wynika to z przedstawionego zdarzenia, jeżeli operacji tej nie będą towarzyszyły żadne inne świadczenia pomiędzy Gminą a Mieszkańcem, to zwrot kosztów montażu mikroinstalacji na rzecz Grantobiorcy (mieszkańca) nie będzie stanowił czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (nie będzie rodził obowiązku podatkowego). Przekazywanych środków pieniężnych Mieszkańcowi (inwestorowi) nie będzie można uznać za wynagrodzenie za świadczoną usługę lub dopłatę do ceny (brak świadczenia usługi i dostawy towaru).

W konsekwencji, stwierdzić należy, że otrzymana przez Gminę dotacja na montaż kolektorów słonecznych i paneli fotowoltaicznych, nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczone usługi lub dokonane dostawy towarów oraz nie będzie dotacją mającą bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług lub dostaw towarów. Zatem ww. dotacja nie będzie stanowić podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Wskazać należy, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.