0112-KIDL1-3.4012.386.2021.1.MR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 sierpnia 2021 r. (data wpływu 25 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Kontrahenta – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Kontrahenta.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada siedzibę działalności w Polsce i jest zarejestrowany dla celów VAT (podatek od towarów i usług) jako podatnik VAT czynny.

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja zaawansowanych technologicznie wewnętrznych i zewnętrznych izolacji antykorozyjnych na rurach stalowych, wykorzystywanych do budowy rurociągów przesyłowych. Spółka jest kluczowym dostawcą technologii antykorozyjnych w Polsce.

W toku prowadzonej działalności Spółka dokonała sprzedaży rur izolowanych na potrzeby zadania inwestycyjnego – (…) (dalej: „Inwestycja”) na rzecz polskiej spółki kapitałowej (dalej: „Nabywca”) na podstawie zawartej umowy częściowej (dalej: „Umowa”).

Poza Umową, Wnioskodawcę oraz Nabywcę wiążą postanowienia Umowy Ramowej (dalej: „Umowa Ramowa”), z której wynika, że Wnioskodawca udziela Nabywcy gwarancji jakości towaru dostarczanego w ramach Umowy. Obowiązków wynikających z gwarancji jakości i rękojmi za wady, Spółka nie może przenieść na inny podmiot. Zapisy Umowy Ramowej wskazują, że przez wadę Nabywca rozumie jawne lub ukryte właściwości tkwiące w przedmiocie Umowy lub jakimkolwiek ich elemencie, powodujące niemożność używania lub korzystania zgodnie z przeznaczeniem, zmniejszenie wartości, obniżenie stopnia użyteczności, obniżenie jakości lub inne uszkodzenia w przedmiocie Umowy. Za wadę uznaje się również sytuację, w której przedmiot Umowy nie stanowi własności Spółki albo jeżeli jest obciążony prawem osoby trzeciej. W razie stwierdzenia wad w części lub całości przedmiotu Umowy, Nabywca zawiadamia o tym fakcie Spółkę. W ciągu 7 dni od dnia zgłoszenia wady, Wnioskodawca wraz z Nabywcą dokonują inspekcji, weryfikacji i oceny stwierdzonej przez Nabywcę wady potwierdzonej odpowiednią dokumentacją. O ile wada nie jest wynikiem niedozwolonych działań osób trzecich, w tym działań Nabywcy, w szczególności nieprawidłowego użytkowania, przechowywania, przemieszczania, Spółka usuwa stwierdzoną wadę w ciągu 15 dni od dnia powiadomienia o wadzie, wydłużonego o czas niezbędny na dokonanie inspekcji, weryfikacji i oceny. Czynności usunięcia wady, Wnioskodawca wraz z Nabywcą dokumentują stosowną dokumentacją usunięcia wady. Jeżeli usunięcie wady nie jest możliwe, Wnioskodawca wymienia przedmiot Umowy na wolny od wad, w terminie ustalonym przez Nabywcę.

Podwykonawcą Spółki w ramach Umowy była inna polska spółka kapitałowa (dalej: „Podwykonawca”).

Nabywca, wobec którego Spółka ponosi odpowiedzialność kontraktową, skierował do Spółki reklamację dotyczącą rury dostarczonej przez Spółkę (dalej: „Rura”). Z kolei Spółka skierowała reklamację w zakresie Rury do Podwykonawcy. Przeprowadzone badania potwierdziły wadę tj. niezgodność Rury z normą PN-EN ISO.

Spółka wraz z Podwykonawcą uzgodniły wariant usunięcia wady, polegający na wycięciu wadliwej Rury i wstawieniu wolnej od wad (dalej: „Usługa naprawy gazociągu”).

Na podstawie zawartego porozumienia Spółka wraz z Podwykonawcą ustaliła, że Spółka zleci polskiej spółce kapitałowej (dalej: „Kontrahent”) wykonanie Usługi naprawy gazociągu oraz tymczasowo pokryje koszty jej realizacji, a także koszty działań polegających na wcześniejszym odkopaniu Rury i jej badaniach, w wyniku których stwierdzono wadę Rury. Całość kosztów ma zostać zwrócona Spółce przez Podwykonawcę. Zwrot kosztów zostanie udokumentowany notą obciążeniową wystawioną przez Spółkę na rzecz Podwykonawcy.

Spółka otrzymała wystawioną przez Kontrahenta fakturę za wykonanie Usługi naprawy gazociągu (dalej: „Faktura”) z wykazanym podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przedstawionym stanie faktycznym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z Faktury dokumentującej wykonanie Usługi naprawy gazociągu wystawionej przez Kontrahenta?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z Faktury dokumentującej wykonanie Usługi naprawy gazociągu wystawionej przez Kontrahenta.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

1. Prawo do odliczenia podatku VAT – zasady generalne

Wyjaśnienia ogólne.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści powołanego powyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podstawowym zatem warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Należy jednak zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W podatku VAT obowiązuje zatem zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Związek z prowadzoną działalnością.

Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe, czy też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy – bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Zasada neutralności.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, czy też – jak określa to przepis ustawy o VAT – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jest zasadniczą cechą podatku VAT. Istotą podatku VAT jest bowiem to, że ma on obciążać konsumpcję towarów i usług, natomiast dla podatników powinien być neutralny.

Źródło finansowania wydatków a odliczenie podatku VAT.

W ustawie o VAT brak jest uregulowań, które uzależniałyby prawo odliczenia podatku VAT od dokonanych zakupów od źródła ich finansowania. Dla odliczenia podatku naliczonego istotne jest wyłącznie to, ażeby podatek naliczony był związany z czynnościami opodatkowanymi.

Potwierdza to także orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 6 października 2005 r. w sprawie C-243/03 Trybunał wskazał, że nie można ograniczać możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupu towarów lub usług z tego powodu, że są finansowane z pomocą subwencji. Taki sam pogląd TSUE zaprezentował w wyroku z 23 kwietnia 2009 r., w sprawie C-74/08.

2. Obowiązek wykonania Usługi naprawy gazociągu.

W myśl art. 556 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. 2020 poz. 1740 ze zm.; „Kodeks cywilny”) sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia).

Zgodnie natomiast z art. 556 § 1 Kodeksu cywilnego – wada fizyczna polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli:

1. nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia;

2. nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór;

3. nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia;

4. została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.

Stosownie do art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego – udzielenie gwarancji następuje przez złożenie oświadczenia gwarancyjnego, które określa obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego w przypadku, gdy rzecz sprzedana nie ma właściwości określonych w tym oświadczeniu. Oświadczenie gwarancyjne może zostać złożone w reklamie.

Obowiązki gwaranta mogą w szczególności polegać na zwrocie zapłaconej ceny, wymianie rzeczy bądź jej naprawie oraz zapewnieniu innych usług (art. 577 § 2 Kodeksu cywilnego).

Według art. 577 § 3 Kodeksu cywilnego – jeżeli została udzielona gwarancja co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że gwarant jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, o ile wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w oświadczeniu gwarancyjnym.

Obowiązek wykonania napraw na rzecz klienta z tytułu rękojmi lub gwarancji wynika więc wprost z przepisów Kodeksu cywilnego. Źródłem powstania tego obowiązku jest umowa sprzedaży łącząca sprzedającego i kupującego oraz skutki przewidziane w tym zakresie w przepisach tego kodeksu.

Z powyższego wynika, że przysługujące nabywcy uprawnienia z tytułu gwarancji bądź rękojmi są nierozerwalnie związane z transakcją sprzedaży i jako forma zabezpieczenia interesów nabywcy stanowią element stosunku prawnego jaki łączy sprzedawcę i kupującego. Oznacza to, że ewentualne świadczenia sprzedawcy obowiązanego do rękojmi bądź gwaranta wykonywane w razie ujawnienia się wad fizycznych rzeczy w okresie gwarancji bądź rękojmi stanowią jedynie realizację jego zobowiązań z tytułu rękojmi bądź udzielonej gwarancji mających na celu zapewnienie nabywcy rzeczy niezakłóconego korzystania z rzeczy sprzedanej w przypadku, gdy rzecz ta okaże się wadliwa. Świadczenia te nie mogą być więc traktowane jako dodatkowe świadczenia dokonywane na rzecz nabywcy w oderwaniu od transakcji sprzedaży rzeczy/usługi.

Mając na uwadze powyższe, a także treść postanowień Umowy Ramowej, należy uznać, że Spółka nie mogła odmówić wykonania Usług naprawy gazociągu w przypadku zgłoszenia wad w postępowaniu reklamacyjnym w związku z tym, że zgodnie z postanowieniami Umowy Ramowej, Wnioskodawca był zobowiązany do usunięcia stwierdzonej wady bądź dokonania wymiany Rury na wolną od wad, w przypadku gdy usunięcie wady nie było możliwe.

3. Prawo do odliczenia podatku VAT przez Spółkę.

W świetle powyższego, warunkiem którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT przez Spółkę w związku z dokonaniem zakupu Usługi naprawy gazociągu, jest związek dokonywanych zakupów ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Zdaniem Spółki, w omawianej sprawie związek taki wystąpi. Z okoliczności analizowanej sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonał sprzedaży rur izolowanych na potrzeby Inwestycji na rzecz Nabywcy na podstawie Umowy. Rolę podwykonawcy Spółki w ramach Umowy pełnił Podwykonawca. Nabywca, wobec którego Spółka ponosi odpowiedzialność kontraktową, skierował do Spółki reklamację dotyczącą Rury dostarczonej przez Spółkę. Z kolei Spółka skierowała reklamację w zakresie Rury do Podwykonawcy. Przeprowadzone badania potwierdziły wadę tj. niezgodność Rury z normą PN-EN ISO 3183:2013. Spółka wraz z Podwykonawcą uzgodniły wariant usunięcia wady, polegający na wycięciu wadliwej Rury i wstawieniu wolnej od wad, tj. wykonaniu Usługi naprawy gazociągu. Na podstawie zawartego porozumienia Spółka wraz z Podwykonawcą ustaliła, że Spółka zleci Kontrahentowi wykonanie Usługi naprawy gazociągu oraz tymczasowo pokryje koszty jej realizacji, a także koszty działań polegających na wcześniejszym odkopaniu Rury i jej badaniach, w wyniku których stwierdzono wadę Rury. Całość kosztów ma zostać zwrócona Spółce przez Podwykonawcę. Zwrot kosztów zostanie udokumentowany notą obciążeniową wystawioną przez Spółkę na rzecz Podwykonawcy.

Z powyższego wynika zatem, że Wnioskodawca poniósł wydatki na zakup Usługi naprawy gazociągu w związku z wcześniej dokonaną dostawą towarów na rzecz Nabywcy. Poniesione przez Spółkę wydatki na zakup Usługi naprawy gazociągu nie stanowiły zatem celu samego w sobie, lecz były środkiem do pełnego wywiązania się ze świadczenia zrealizowanego na rzecz Nabywcy, tj. dostawy niewadliwych towarów na rzecz Nabywcy. Spółka nie mogła bowiem odmówić wykonania Usług naprawy gazociągu w przypadku zgłoszenia wad w postępowaniu reklamacyjnym w związku z tym, że zgodnie z postanowieniami Umowy Ramowej Wnioskodawca był zobowiązany do usunięcia stwierdzonej wady bądź dokonania wymiany Rury na wolną od wad, w przypadku gdy usunięcie wady nie było możliwe.

W tym zakresie należy zauważyć, że dla prawa do odliczenia podatku VAT pozostaje bez znaczenia to, że do nabycia Usługi naprawy gazociągu doszło już po dokonaniu dostawy towarów. Naprawa w drodze postępowania reklamacyjnego stanowi bowiem niejako element dokonanej dostawy towarów – jest nierozerwalnie związana z pierwotną transakcją sprzedaży rur, która podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z Faktury wystawionej przez Kontrahenta dokumentującej wykonanie Usług naprawy gazociągu, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Nie ulega bowiem wątpliwości, że nabyta Usługa naprawy gazociągu służy wyłącznie czynnościom opodatkowanym.

Jednocześnie, Spółka zaznacza, że pozbawienie Wnioskodawcy prawa do odliczenia podatku VAT od nabytej Usługi naprawy gazociągu prowadziłoby do sytuacji, w której Wnioskodawca występowałby w charakterze konsumenta zakupionych dóbr, a nie podatnika. W efekcie, naruszona zostałaby zasada neutralności, zakładająca, że podatek VAT neutralny dla przedsiębiorców, natomiast jego ekonomiczny ciężar ponoszony jest faktycznie przez konsumentów.

Podsumowując, stwierdzić należy, że nabyta przez Spółkę Usługa naprawy gazociągu jest związana z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. W efekcie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z Faktury wystawionej przez Kontrahenta.

Jednocześnie Spółka zaznacza, że w ocenie Wnioskodawcy, okoliczność, iż Podwykonawca zwróci Spółce całość poniesionych przez Spółkę kosztów Usługi naprawy gazociągu pozostaje bez znaczenia dla prawa do odliczenia podatku VAT przez Spółkę z Faktury wystawionej przez Kontrahenta. Wnioskodawca nawet w przypadku braku otrzymania zwrotu kosztów Usługi naprawy gazociągu od Podwykonawcy i tak nabyłby Usługę naprawy gazociągu od Kontrahenta – Spółka nie może bowiem odmówić wykonania Usługi naprawy gazociągu w przypadku postępowania reklamacyjnego.

4. Stanowisko organów podatkowych.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie również w innych indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe w tym m.in. w:

1. Interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) z 3 września 2020 r., znak: 0112-KDIL1-3.4012.208.2020.2.AKS:

„Z okoliczności analizowanej spawy wynika, że Wnioskodawca ponosi/będzie ponosić wydatki na naprawę wadliwych Towarów wyłącznie w celu doprowadzenia ich do stanu niewadliwego, który umożliwi sprzedaż tych Towarów na rzecz nabywców jak również pozwoli Wnioskodawcy na wypełnienie ciążących na nim względem nabywców obowiązków dostarczenia niewadliwego Towaru. Poniesienie wydatków na naprawę wadliwych Towarów umożliwi zatem Wnioskodawcy dokonywanie czynności opodatkowanych podatkiem VAT, czyli sprzedaż naprawionych Towarów. Jak wskazał Wnioskodawca – po przeprowadzeniu wymiany wadliwych Towarów uzyska on możliwość sprzedaży tych Towarów, czyli wykonania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na naprawę wadliwych Towarów, zgodnie z przepisem art. 86 ustawy. Nie ulega bowiem wątpliwości, że nabywane w ramach wymiany towary oraz usługi służą wyłącznie czynnościom opodatkowanym jakim jest dokonywanie przez Wnioskodawcę sprzedaży naprawionych Towarów nabywcom”.

2. Interpretacji DKIS z 3 sierpnia 2018 r. znak: 0114-KDIP1-2.4012.380.2018.1.JŻ:

„Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez serwisantów na rzecz Wnioskodawcy dokumentujących usługi, o których mowa w załączniku nr 14 do ustawy należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku spełnione są przesłanki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego, o których mowa w art. 86 ust. 5 ustawy – świadczenia nabywane przez Wnioskodawcę (zarejestrowanego podatnika podatku VAT) od serwisantów są związane z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę jako producenta i dystrybutora kotłów. W związku z tym, że usługi uruchomienia kotła i/lub wymiany gwarancyjnej wykonane na rzecz Wnioskodawcy powinny być opodatkowane na zasadach ogólnych, serwisanci z tytułu świadczenia tych usług powinni wystawić faktury z wykazanym podatkiem VAT. Zatem, w analizowanym przypadku art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy nie ma zastosowania. Tym samym, skoro nabycie przez Spółkę usług uruchomienia kotła i/lub wymiany gwarancyjnej, wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy związane jest z wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych, to tym samym, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur (z wykazaną kwotą podatku VAT) wystawionych przez serwisantów na rzecz Wnioskodawcy dokumentujących usługi, o których mowa w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy”.

3. Interpretacji DKIS z 22 czerwca 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.9.2017.2.KO:

„W związku z powyższym odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez zleceniobiorców należy zauważyć, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z ww. faktur, skoro jak wyjaśnił Wnioskodawca naprawa dachów (usunięcie wadliwych dachówek) ma związek ze sprzedażą dachówek opodatkowanych podatkiem VAT i budowaniem dobrego wizerunku marki oraz poziomu zadowolenia klientów, co przekłada się na wielkość obrotu z działalności opodatkowanej”.

5. Podsumowanie.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na Fakturze dokumentującej nabycie Usługi naprawy gazociągu wykonanej przez Kontrahenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przepisy ustawy o VAT nie precyzują jednak, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi obrotami.

Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni z działalnością gospodarczą podatnika musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem opodatkowanego obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu opodatkowanego VAT.

Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Wskazać należy bowiem, że czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

- w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

- świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby zatem daną czynność uznać za świadczenie usługi, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Z opisu sprawy wynika, że w toku prowadzonej działalności Wnioskodawca (Spółka) dokonał sprzedaży rur izolowanych na potrzeby zadania inwestycyjnego – (…), na rzecz polskiej spółki kapitałowej (Nabywcy), na podstawie zawartej umowy częściowej (Umowa). Wnioskodawcę oraz Nabywcę wiążą także postanowienia Umowy Ramowej, z której wynika, że Wnioskodawca udziela Nabywcy gwarancji jakości towaru dostarczanego w ramach Umowy. Obowiązków wynikających z gwarancji jakości i rękojmi za wady, Spółka nie może przenieść na inny podmiot. Nabywca, wobec którego Spółka ponosi odpowiedzialność kontraktową, skierował do Spółki reklamację dotyczącą rury dostarczonej przez Spółkę. Na podstawie zawartego porozumienia Spółka wraz z Podwykonawcą ustaliła, że Spółka zleci polskiej spółce kapitałowej – Kontrahentowi wykonanie Usługi naprawy gazociągu oraz tymczasowo pokryje koszty jej realizacji. Całość kosztów ma zostać zwrócona Spółce przez Podwykonawcę. Zwrot kosztów zostanie udokumentowany notą obciążeniową wystawioną przez Spółkę na rzecz Podwykonawcy. Za usługi naprawy gazociągu Spółka otrzymała wystawioną przez Kontrahenta fakturę z wykazanym podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury dokumentującej wykonanie usługi naprawy gazociągu wystawionej przez Kontrahenta.

Z treści powołanego powyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W związku z powyższym w pierwszej kolejności należy ustalić, czy nabyta przez Wnioskodawcę usługa naprawy gazociągu od Kontrahenta ma związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez Wnioskodawcę.

W opisanej sytuacji Wnioskodawca wskazał, że udziela Nabywcy gwarancji jakości towaru dostarczanego w ramach Umowy. W razie stwierdzenia wad w części lub całości przedmiotu Umowy, Nabywca zawiadamia o tym fakcie Spółkę. O ile wada nie jest wynikiem niedozwolonych działań osób trzecich, w tym działań Nabywcy, w szczególności nieprawidłowego użytkowania, przechowywania, przemieszczania, Spółka usuwa stwierdzoną wadę w ciągu 15 dni od dnia powiadomienia o wadzie, wydłużonego o czas niezbędny na dokonanie inspekcji, weryfikacji i oceny. Jeżeli usunięcie wady nie jest możliwe, Wnioskodawca wymienia przedmiot Umowy na wolny od wad, w terminie ustalonym przez Nabywcę. Nabywca, wobec którego Spółka ponosi odpowiedzialność kontraktową, skierował do Spółki reklamację dotyczącą Rury dostarczonej przez Spółkę. Z kolei Spółka skierowała reklamację w zakresie Rury do Podwykonawcy. Przeprowadzone badania potwierdziły wadę tj. niezgodność Rury z normą PN-EN ISO. Spółka wraz z Podwykonawcą uzgodniły wariant usunięcia wady, polegający na wycięciu wadliwej Rury i wstawieniu wolnej od wad. Na podstawie zawartego porozumienia Spółka wraz z Podwykonawcą ustaliła, że Spółka zleci polskiej spółce kapitałowej – Kontrahentowi wykonanie Usługi naprawy gazociągu oraz tymczasowo pokryje koszty jej realizacji, a także koszty działań polegających na wcześniejszym odkopaniu Rury i jej badaniach, w wyniku których stwierdzono wadę Rury. Za wykonanie usługi naprawy gazu Spółka otrzymała wystawioną przez Kontrahenta fakturę z wykazanym podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 556 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.) sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia).

Stosownie natomiast do art. 577 § 1 ustawy Kodeks cywilny udzielenie gwarancji następuje przez złożenie oświadczenia gwarancyjnego, które określa obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego w przypadku, gdy rzecz sprzedana nie ma właściwości określonych w tym oświadczeniu. Oświadczenie gwarancyjne może zostać złożone w reklamie.

Obowiązek wykonania napraw na rzecz klienta z tytułu rękojmi lub gwarancji wynika więc wprost z przepisów kodeksu cywilnego. Źródłem powstania tego obowiązku jest umowa sprzedaży łącząca sprzedającego i kupującego oraz skutki przewidziane w tym zakresie w przepisach tego kodeksu. Czynności naprawcze realizowane w ramach gwarancji i rękojmi mają niewątpliwie charakter usługowy. Jeżeli są one realizowane przez gwaranta na rzecz kupującego są usługami realizowanymi bez wynagrodzenia, a jako takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Sytuacja prawna kształtuje się jednak inaczej w przypadku, gdy zobowiązania gwarancyjne za gwaranta realizuje podmiot trzeci w oparciu o umowę zawartą w tym zakresie z gwarantem. W takim przypadku podmiot ten wykonuje za gwaranta i na jego rachunek stosowne czynności wynikające z gwarancji, np.: naprawy, usunięcia wad. Tym samym, realizacja przez ten podmiot zobowiązań gwarancyjnych za gwaranta, jest niewątpliwie świadczeniem usługi na rzecz tego podmiotu. Usługa ta ma charakter odpłatny i jako taka podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy.

Z okoliczności analizowanej spawy wynika, że Wnioskodawca poniósł wydatki na naprawę wadliwej Rury wyłącznie w celu doprowadzenia jej do stanu niewadliwego, co pozwoliło Wnioskodawcy na wypełnienie ciążącego na nim względem Nabywcy obowiązku dostarczenia niewadliwego towaru. W związku z powyższym poniesienie przez Wnioskodawcę wydatków na naprawę wadliwej rury ma niewątpliwie związek z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Spółkę, tj. sprzedażą rur na rzecz Nabywcy.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej wykonanie usługi naprawy gazociągu, wystawionej przez Kontrahenta, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, ponieważ nabyta usługa naprawy gazociągu ma związek ze sprzedażą opodatkowaną Spółki (tj. sprzedażą rur).

W konsekwencji, w przedstawionym stanie faktycznym Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z Faktury dokumentującej wykonanie usługi naprawy gazociągu, wystawionej przez Kontrahenta.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tutejszy organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.