0112-KDIL3.4012.272.2021.1.LS
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca, spółka działająca od 2000 roku, prowadząca m.in. działalność deweloperską, planuje w 2021 roku zakończyć budowę części budynków mieszkalnych i rozpocząć ich sprzedaż, w tym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Zadał pytanie dotyczące obowiązku rejestracji na kasie fiskalnej sprzedaży tych nieruchomości, w tym otrzymanych zaliczek, oraz możliwości zaprzestania ewidencjonowania takiej sprzedaży na kasie fiskalnej. Organ podatkowy wskazał, że zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów, dostawa nieruchomości jest zwolniona z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej, jednak nie dłużej niż do 31 grudnia 2021 roku. W związku z tym, Wnioskodawca może zaprzestać ewidencjonowania sprzedaży nieruchomości, w tym zaliczek na poczet tej sprzedaży, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2021 r. (data wpływu 13 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży nieruchomości (w tym otrzymanych zaliczek) oraz zaprzestania ewidencjonowania takiej sprzedaży na kasie rejestrującej – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 13 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży nieruchomości (w tym otrzymanych zaliczek) oraz zaprzestania ewidencjonowania takiej sprzedaży na kasie rejestrującej.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca –(…) Sp. z o.o. jest spółką działającą od 2000 r.
Od roku 2020 w związku z obowiązującymi wówczas przepisami, sprzedaż dla osób fizycznych jest ewidencjonowana za pomocą kasy fiskalnej (drukarki fiskalnej). Ostatnia sprzedaż dla osoby fizycznej miała miejsce w 2018 r. (została zaewidencjonowania na kasie fiskalnej). W okresie od 2019 r. do chwili obecnej nie prowadzono sprzedaży dla osób fizycznych nieprowadzących działalności.
Przedmiotem działalności spółki jest m.in. działalność developerska. Od 2019 r. Spółka jest w trakcie realizacji 2 inwestycji developerskich – budowa 2 osiedli budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwulokalowych. W roku 2021 spółka zamierza zakończyć budowę części budynków i rozpocząć ich sprzedaż w tym m.in. na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności (do chwili obecnej nie dokonano sprzedaży, ani nie pobrano zaliczek na poczet sprzedaży nieruchomości).
Sprzedaż nieruchomości, w tym zaliczki na poczet dostawy nieruchomości, zarówno dla firm jak i dla osób fizycznych, będzie dokumentowana fakturami VAT (podatek od towarów i usług).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Spółka ma obowiązek rejestracji na kasie fiskalnej sprzedaży nieruchomości (w tym otrzymanych zaliczek) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej? Czy może zaprzestać ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej sprzedaży nieruchomości, w tym zaliczek, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej?
Zdaniem Wnioskodawcy, ewidencjonowaniu sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej podlegają wyłącznie czynności i towary nie zwolnione z obowiązku ewidencjonowania na kasie na mocy przepisów rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących bądź na mocy inny aktów prawnych.
Zgodnie z par.2 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2021 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia (zwolnienie może ulec przedłużeniu na lata następne). W pozycji 35 powołanego załącznika wymieniono dostawę nieruchomości.
W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że nie ma obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej sprzedaży nieruchomości dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, ma natomiast obowiązek zaewidencjowania ewentualnej pozostałej sprzedaży nie podlegającej zwolnieniu bez względu na kwotę transakcji.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.
Przez sprzedaż należy rozumieć, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów;
Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).
Zatem stosownie do powyższego, kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.
W obecnym stanie prawnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519 ze zm.), zwanej dalej rozporządzeniem.
Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe – § 2) oraz wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe – § 3).
Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.
I tak w poz. 35 załącznika do rozporządzenia, jako czynność korzystającą ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej wymieniono dostawę nieruchomości.
Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką działającą od 2000 r. Od roku 2020 w związku z obowiązującymi wówczas przepisami, sprzedaż dla osób fizycznych jest ewidencjonowana za pomocą kasy fiskalnej (drukarki fiskalnej). Ostatnia sprzedaż dla osoby fizycznej miała miejsce w 2018 r. (została zaewidencjonowania na kasie fiskalnej). W okresie od 2019 r. do chwili obecnej nie prowadzono sprzedaży dla osób fizycznych nieprowadzących działalności. Przedmiotem działalności spółki jest m.in. działalność developerska. Od 2019 r. Spółka jest w trakcie realizacji 2 inwestycji developerskich – budowa 2 osiedli budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwulokalowych. W roku 2021 spółka zamierza zakończyć budowę części budynków i rozpocząć ich sprzedaż w tym m.in. na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności (do chwili obecnej nie dokonano sprzedaży, ani nie pobrano zaliczek na poczet sprzedaży nieruchomości). Sprzedaż nieruchomości, w tym zaliczki na poczet dostawy nieruchomości, zarówno dla firm jak i dla osób fizycznych, będzie dokumentowana fakturami VAT.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy ma On obowiązek rejestracji na kasie fiskalnej sprzedaży nieruchomości (w tym otrzymanych zaliczek) i czy może zaprzestać ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej sprzedaży nieruchomości, w tym zaliczek, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.
W związku z powyższym w tym miejscu należy wskazać, że kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonane przez podatnika. Tak więc opodatkowaniu podlega konkretna czynność (dostawa towarów lub świadczenie usług), a nie zapłata. Wyjątkiem jest uiszczenie zaliczki na poczet przyszłej dostawy lub świadczenia usług.
Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.
Natomiast zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:
-
dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;
-
dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.
Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi. Jednakże, w sytuacji, gdy przed wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.
Ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy definicji zaliczki ani przedpłaty. Zgodnie z definicją wskazaną w „Małym słowniku języka polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994), zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet tej należności. Zatem zaliczkę wpłaca się na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego wykonania usługi przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi. Natomiast przedpłata to część ceny towaru (lub usługi), wpłacona w celu uzyskania gwarancji jego zakupu (lub wykonania usługi) w określonym terminie.
Dla rozpoznania przedmiotowej sprawy konieczne jest skonfrontowanie przepisów polskiej ustawy z regulacją prawa wspólnotowego, tj. art. 62-66 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.), obowiązującej od 1 stycznia 2007 r., w której powielono rozwiązania przyjęte w analizowanym zakresie w art. 10 VI Dyrektywy.
W wyroku z dnia 21 lutego 2006 r. w sprawie C-419/02 BUPA Hospitals Ltd. Goldsborough Development Ltd. przeciwko Commisioners Of Customs & Excise, TSUE stwierdził, że w zakresie art. 10 ust. 2 akapit drugi VI Dyrektywy VAT [tj. Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG)], nie mieści się przedpłata dokonana w kwocie ryczałtowej na towary wskazane w sposób ogólny w wykazie, który może zostać w każdej chwili zmieniony za porozumieniem nabywcy i sprzedawcy, z którego nabywca może ewentualnie wybrać towary, na podstawie umowy, którą może on w każdej chwili rozwiązać, odzyskując w całości wykorzystaną przedpłatę. Należy wskazać, że art. 10 ust. 2 akapit drugi powyższej Dyrektywy stanowi, że w przypadku gdy zapłata następuje, przed wykonaniem dostawy towarów lub świadczenia usług, podatek staje się wymagalny w momencie otrzymania płatności i od jej wysokości.
W powyższym wyroku TSUE podkreślił, że „(`(...)`) w przypadku dokonania płatności zaliczkowej obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zanim dostawa towarów lub świadczenie usług zostaną wykonane. Aby obowiązek podatkowy powstał w takiej sytuacji, wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszła dostawa lub przyszłe świadczenie usług muszą już być znane, a zatem w szczególności, (`(...)`) w momencie dokonania takiej zapłaty, towary i usługi powinny być szczegółowo określone”.
Na podstawie powyższego wyroku TSUE można wysunąć wniosek, że aby zapłatę na poczet przyszłych należności uznać za zaliczkę/przedpłatę, muszą zostać spełnione następujące przesłanki:
- zapłata musi zostać dokonana na poczet konkretnej transakcji, tj. przyszłe świadczenie powinno być określone co do rodzaju w sposób jednoznaczny (określone powinny być cechy identyfikujące rodzaj towaru bądź usługi),
- konkretyzacja przyszłego świadczenia powinna być wystarczająco dokładna dla określenia zasad opodatkowania świadczenia, tj. w szczególności należy móc określić miejsce świadczenia i stawkę opodatkowania,
- w momencie dokonania zaliczki strony nie mają intencji zmiany świadczenia w przyszłości.
W kontekście wyżej przedstawionej analizy, otrzymywane przez Spółkę należności na poczet wykonania konkretnych czynności (sprzedaży nieruchomości) nie stanowią kwot „oderwanych” od czynności, które zostaną wykonane przez Wnioskodawcę.
W konsekwencji skoro płatności otrzymywane przez Wnioskodawcę dokonywane są na poczet sprzedaży nieruchomości to stanowią zaliczkę na poczet konkretnej transakcji. Tym samym, otrzymywane przez Wnioskodawcę zaliczki na poczet sprzedaży nieruchomości dla ich udokumentowania będą traktowane w ten sam sposób jak płatności dokonywane za ww. czynności.
Zgodnie § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia ministra finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących, podatnicy (Dz. U. z 2021 r., poz. 1625), prowadząc ewidencję w przypadku otrzymania przed dokonaniem sprzedaży całości albo części należności (zapłaty):
a) w gotówce – wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny z chwilą jej otrzymania,
b) za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem – wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny niezwłocznie po jej uznaniu na rachunku podatnika, nie później niż z końcem miesiąca, w którym została uznana na rachunku podatnika, a jeżeli przed końcem tego miesiąca dokonano sprzedaży, nie później niż z chwilą jej dokonania.
Jak wynika z opisu sprawy przedmiotem działalności Spółki jest m.in. działalność developerska. Od 2019 r. Spółka jest w trakcie realizacji 2 inwestycji developerskich – budowa 2 osiedli budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwulokalowych. W roku 2021 spółka zamierza zakończyć budowę części budynków i rozpocząć ich sprzedaż w tym m.in. na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności.
W świetle powyższych przepisów należy wskazać, że stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 35 załącznika do rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., dostawę nieruchomości.
Tak więc, wykonywane przez Wnioskodawcę czynności będące przedmiotem zapytania – sprzedaż nieruchomości – na podstawie ww. przepisu mogą, nie później niż do dnia 31 grudnia 2021 r., korzystać ze zwolnienia z obowiązku rejestracji przy użyciu kasy rejestrującej.
Skoro sprzedaż nieruchomości na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych będzie korzystać, nie później niż do dnia 31 grudnia 2021 r., ze zwolnienia z obowiązku rejestracji przy użyciu kasy rejestrującej to również w związku z otrzymywanymi zaliczkami dokonywanymi z ww. tytułu Wnioskodawca będzie mógł, nie później niż do dnia 31 grudnia 2021 r., korzystać ze zwolnienia na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, w związku z poz. 35 załącznika do rozporządzenia.
Tym samym, Wnioskodawca może zaprzestać prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy fiskalnej w zakresie opisanych we wniosku czynności (sprzedaży nieruchomości, w tym zaliczek na poczet tej sprzedaży).
Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej innych czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. A zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili