0112-KDIL1-3.4012.340.2021.2.MR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2021 r. (data wpływu 23 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 5 października 2021 r. (data wpływu 5 października 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności wniesienia aportem Działu Majątkowego do Spółki Majątkowej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności wniesienia aportem Działu Majątkowego do Spółki Majątkowej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Wniosek uzupełniono 5 października 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.

„X” spółka jawna z siedzibą w (…), wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS (Krajowy Rejestr Sądowy): (…), REGON: (…), NIP: (…) (zwana dalej „Spółką” lub „X”). Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. X powstała w (…). Początkowo specjalizowała się w produkcji (`(...)`). Rosnące zapotrzebowanie na rynku oferowanych produktów zaowocowało stopniowym rozszerzeniem parku maszynowego i wprowadzeniem nowych produktów i usług oraz przeniesieniem siedziby firmy do (…), gdzie powstał nowoczesny budynek biurowo-socjalny wraz z halą produkcyjno-magazynową, stanowiącą własność Spółki. Obecnie X to wiodący na Polskim rynku producent (`(...)`).

W związku z dążeniem wspólników Spółki do rozdzielenia działalności operacyjnej związanej z produkcją oraz działalności związanej z zarządzaniem majątkiem Spółki, w szczególności nieruchomościami, X wyodrębniła w swojej strukturze odrębną jednostkę „Dział Majątkowy”. Celem wyodrębnienia Działu Majątkowego w strukturze Spółki było stworzenie wyspecjalizowanej struktury realizującej zadania gospodarcze odpowiadające odmiennemu od podstawowego rodzajowi działalności Spółki. Utworzenie wyodrębnionego działu pozwoliło na rozdzielenie sfery działalności gospodarczej Spółki na: działalność podstawową Spółki związaną z działalnością produkcyjną oraz na działalność związaną z zarządzaniem majątkiem.

Poprzez wydzielenie Działu Majątkowego wprowadzono uporządkowaną strukturę organizacyjną w Spółce oraz zapewniono sprawne zarządzanie i kontrolę nad poszczególnymi sferami działalności Spółki. Wyodrębnienie Działu Majątkowego w strukturze Spółki nastąpiło na skutek odpowiedniej uchwały wspólników Spółki. Ze względu na specyfikę Działu Majątkowego, jego kierowanie oraz bieżące prowadzenie zostało powierzone wspólnikowi Spółki. Do jego zadań zostało przyporządkowane m.in.:

- sprawowanie pieczy nad powierzonym majątkiem, w szczególności w odniesieniu do majątku nieruchomego;

- bieżące kontrolowanie, czy zawarte przez Spółkę umowy dotyczące działalności Działu Majątkowego są wykonywane w sposób prawidłowy,

- inicjowanie zmian w treści zawartych umów dotyczących działalności Działu Majątkowego,

- zawieranie umów dotyczących działalności Działu.

Uchwałą wspólników Spółki do Działu Majątkowego został przypisany także pracownik mający za zadanie zapewnienie jego prawidłowego funkcjonowania. W celu prowadzenia działalności w ramach Działu Majątkowego, został do niego przyporządkowany majątek niezbędny do należytego prowadzenia tej działalności. Biorąc pod uwagę specyfikę Działu Majątkowego, w skład majątku dedykowanego do prowadzenia działalności związanej z zarządzaniem majątkiem Spółki, wchodzą przede wszystkim:

- nieruchomości gruntowe;

- nieruchomości budynkowe (w szczególności hala produkcyjno-magazynowa);

- środki trwałe związane z halą produkcyjno-magazynową;

- wyposażenie hali produkcyjno-magazynowej;

- systemy alarmowe oraz sygnalizacji pożaru;

- parking i plac manewrowy.

Do Działu Majątkowego przyporządkowano także umowy i inne dokumenty związane z prowadzeniem działalności zarządzania majątkiem, w szczególności umowy dotyczące nieruchomości, umowy związane z obsługą hali produkcyjnej, umowy związane z prowadzonym rachunkiem bankowym, umowy najmu nieruchomości gruntowej, umowa ubezpieczenia budynków, umowa dotycząca konserwacji i naprawy energetyki. Tym samym, do Działu Majątkowego zostały przyporządkowane należności i zobowiązania wynikające z umów przypisanych temu Działowi. Ponadto, dla Działu Majątkowego został utworzony rachunek bankowy Spółki, z udziałem którego realizowane są wszelkie operacje związane z działalnością tego Działu. Na podstawie prowadzonej ewidencji finansowo-księgowej, możliwe jest przyporządkowanie przychodów, kosztów, aktywów oraz zobowiązań do Działu Majątkowego. W efekcie, Dział ten posiada wewnętrzną samodzielność finansową oraz możliwość samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Spółka rozważa podjęcie decyzji o wniesieniu Działu Majątkowego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej „Spółką Majątkową”) w zamian za objęcie udziałów w tej spółce. Wniesienie Działu Majątkowego do Spółki Majątkowej podyktowane jest względami biznesowymi, w szczególności dążeniem do oddzielania dwóch sfer działalności X, co ma doprowadzić do sprawniejszego zarządzania biznesem, ograniczenia ryzyka związanego z podstawową działalnością produkcyjną oraz dalszego rozwoju obu działalności, zwiększenie konkurencyjności i umocnienie pozycji rynkowej.

Po przeniesieniu, Spółka Majątkowa będzie kontynuowała działalność związaną z działalnością zarządzania majątkiem prowadzoną wcześniej w Dziale Majątkowym. Jednocześnie po przeniesieniu Działu Majątkowego, Spółka będzie kontynuowała prowadzoną działalność w obszarze produkcji (`(...)`). X będzie nadal korzystała z części majątku przypisanego do Działu Majątkowego na podstawie umowy, która zostanie zawarta pomiędzy X a Spółką Majątkową.

W piśmie z 5 października 2021 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca podał następujące informacje:

1. Mający być przedmiotem aportu Dział Majątkowy na moment zbycia będzie:

a) stanowić wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania jako, że w celu prowadzenia działalności w ramach Działu Majątkowego, został do niego przyporządkowany majątek niezbędny do należytego prowadzenia tej działalności, w tym przede wszystkim:

- nieruchomości gruntowe;

- nieruchomości budynkowe (w szczególności hala produkcyjno-magazynowa);

- środki trwałe związane z halą produkcyjno-magazynową;

- wyposażenie hali produkcyjno-magazynowej;

- systemy alarmowe oraz sygnalizacji pożaru;

- parking i plac manewrowy.

Do Działu Majątkowego przyporządkowano także umowy i inne dokumenty związane z prowadzeniem działalności zarządzania majątkiem, w szczególności umowy dotyczące nieruchomości, umowy związane z obsługą hali produkcyjnej, umowy związane z prowadzonym rachunkiem bankowym, umowy najmu nieruchomości gruntowej, umowa ubezpieczenia budynków, umowa dotycząca konserwacji i naprawy energetyki. Tym samym, do Działu Majątkowego zostały przyporządkowane należności i zobowiązania wynikające z umów przypisanych temu Działowi;

b) będzie posiadać samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz na podstawie prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji księgowej możliwe będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co możliwe będzie określenie wyniku finansowego jako, że na podstawie prowadzonej ewidencji finansowo-księgowej, możliwe jest przyporządkowanie przychodów, kosztów, aktywów oraz zobowiązań do Działu Majątkowego. Dzięki temu Dział ten posiada wewnętrzną samodzielność finansową oraz możliwość samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Podkreślenia wymaga, że dla Działu Majątkowego został utworzony rachunek bankowy Spółki, z udziałem którego realizowane są wszelkie operacje związane z działalnością tego Działu;

c) będzie stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, gdyż składniki materialne i niematerialne w jakie został wyposażony Dział Majątkowy, podporządkowane mu umowy i inne dokumenty (a tym samym należności i zobowiązania wynikające z tych umów), przypisani pracownicy, umożliwiają temu Działowi Majątkowemu prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie zarządzania majątkiem, odrębnej od podstawowej działalności Spółki, w sposób samodzielny.

2. Przedmiotem aportu będą wszystkie składniki majątku (materialne i niematerialne) związane z Działem Majątkowym, w tym zobowiązania i należności wynikające z umów przypisane temu Działowi.

3. Dział Majątkowy, jako przedmiot aportu, będzie wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań, a prowadzenie działalności przez Spółkę Majątkową w oparciu o wniesiony aport nie będzie wymagać udziału pozostałych struktur Wnioskodawcy.

4. Spółka Majątkowa będzie musiała zawrzeć umowę najmu/dzierżawy swojego majątku z Wnioskodawcą, tak żeby Wnioskodawca mógł z tego majątku korzystać, a Spółka Majątkowa osiągać przychody. Spółka Majątkowa nie będzie musiała podjąć/wykonać innych działań faktycznych lub prawnych w celu prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki majątkowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Działu Majątkowego, który na skutek planowanej transakcji zostanie przeniesiony ze Spółki do Spółki Majątkowej, powinien być sklasyfikowany dla celów podatkowych jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT?

2. Czy z tytułu dokonania opisywanego wniesienia Działu Majątkowego do Spółki Majątkowej po stronie Spółki powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Działu Majątkowego, który na skutek planowanej transakcji zostanie przeniesiony ze Spółki do Spółki Majątkowej, powinien być sklasyfikowany dla celów podatkowych jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

2. Z tytułu dokonania opisywanego wniesienia Działu Majątkowego do Spółki Majątkowej po stronie Spółki nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Ad 1.

Ustawa o VAT definiuje pojęcie „zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Zgodnie z art. 2 pkt 27e ww. ustawy pojęcie to obejmuje organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle powyższej definicji, jedną z przesłanek zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest zaistnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Przy czym, wydzielenie to powinno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

a. Wyodrębnienie organizacyjnie.

Wyodrębnienie organizacyjne polega na tym, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako np. dział, wydział czy oddział. Owe wyodrębnienie powinno znaleźć swoje odzwierciedlenie także w statucie, regulaminie lub w akcie o podobnym charakterze. W związku z tym, istotne jest, aby jednostce można było przypisać uprawnienia skutkujące samodzielnym prowadzeniem działalności. Oznacza to, że wyodrębnienie musi wynikać z określonych decyzji (zarządczych itp.), które formalnie nadają jednostce wewnętrznej uprawnienia uzasadniające jej wydzielenie organizacyjne (zob. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 lipca 2020 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.335.2020.4.MD lub z dnia 25 maja 2021 r. nr 0111-KDIB3-3.4012.150.2021.2.MS).

Zdaniem Spółki, zespół składników materialnych i niematerialnych Działu Majątkowego stanowi całość wyodrębnioną organizacyjnie. Dział ten stanowi wyspecjalizowaną strukturę realizującą zadania gospodarcze odmienne od działalności podstawowej – zajmuje się bowiem działalnością zarządu majątkiem. Należy zatem zauważyć, iż poprzez wydzielenie Działu Majątkowego wprowadzono uporządkowaną strukturę organizacyjną w Spółce oraz zapewniono sprawne zarządzanie i kontrolę nad poszczególnymi sferami działalności Spółki. Powyższe znajduje także potwierdzenie w dokumentacji korporacyjnej, ponieważ wyodrębnienie Działu Majątkowego zostało ujęte w uchwale wspólników Spółki w sprawie utworzenia tego Działu. W owym dokumencie zostało m.in. określone na czym polega działalność Działu Majątkowego, wskazano cele wydzielenia, a także dokonano w nim wewnętrznego przypisania części majątku Spółki do Działu Majątkowego, przypisano temu Działowi należności i zobowiązania wynikające z umów przypisanych temu działowi oraz ustanowiono kierownika Działu Majątkowego.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stwierdza, że w konsekwencji wspomnianej uchwały, a także faktu, iż Dział Majątkowy stanowi wyspecjalizowany podmiot w strukturze Spółki, należy uznać, iż doszło do wyodrębnienia organizacyjnego Działu Majątkowego.

b. Wyodrębnienie finansowe.

Zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych, przez wyodrębnienie finansowe rozumie się sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pojęcie „wyodrębnienie finansowe” nie musi oznaczać samodzielności finansowej, w tym konieczności samodzielnego sporządzania bilansu. Takie stanowisko wyraził m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 23 marca 2017 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Po 1261/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 23 lutego 2016 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Rz 19/16, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 marca 2021 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.91.2021.1.WD. Wnioskodawca wskazuje, że prowadzone przez Spółkę księgi podatkowe pozwalają na wyodrębnienie przychodów i kosztów działalności realizowanych przez Dział Majątkowy, jak również określenie należności oraz zobowiązań i innych pozycji bilansowych związanych działalnością zarządu majątkiem. Na podstawie prowadzonej ewidencji finansowo-księgowej, możliwe jest przyporządkowanie przychodów, kosztów, aktywów oraz zobowiązań Działu Majątkowego. W efekcie, Dział ten posiada wewnętrzną samodzielność finansową oraz możliwość samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełniona będzie przez Wnioskodawcę przesłanka wyodrębnienia finansowego.

c. Wyodrębnienie funkcjonalne.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie części przedsiębiorstwa do realizacji określonych zadań gospodarczych. ZCP powinien obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych realizowanych w strukturze przedsiębiorstwa i pozwalające ZCP na podjęcie działalności w ramach odrębnego przedsiębiorstwa, tj. musi posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot (zob. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 marca 2021 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.91.2021.1.WD oraz z dnia 5 października 2020 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.316.2020.2.AG). W skład ZCP powinny wejść składniki materialne i niematerialne pozostające we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole powołanym do prowadzenia określonej działalności gospodarczej, a nie zbiorze pewnych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Dział Majątkowy został przez Spółkę powołany do prowadzenia działalności w zakresie zarządzania majątkiem, odrębnej od podstawowej działalności Spółki. Część przedsiębiorstwa Spółki została przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych polegających m.in. na wynajmie, zarządzaniu i obrocie nieruchomościami. Dział Majątkowy posiada odrębny majątek w postaci m.in. nieruchomości gruntowych, nieruchomości budynkowych (w szczególności hali produkcyjno-magazynowej), środków trwałych związanych z halą produkcyjno-magazynową, wyposażenia hali produkcyjno-magazynowej; systemów alarmowych oraz sygnalizacji pożaru, parkingu i placu manewrowego, a także Dział Majątkowy posiada własne środki pieniężne. Składniki materialne i niematerialne w jakie został wyposażony Dział Majątkowy oraz przypisani do tego działu pracownicy, umożliwiają temu działowi prowadzenie wyżej opisanej działalności gospodarczej. Ponadto, do Działu Majątkowego podporządkowane zostały umowy i inne dokumenty, które są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w tym zakresie. Tym samym, do Działu Majątkowego zostały przyporządkowane także należności i zobowiązania wynikające z umów przypisanych temu Działowi.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, warunek wyodrębnienia funkcjonalnego w przypadku Działu Majątkowego należy uznać za spełniony. Dział ten może samodzielnie wykonywać działalność gospodarczą dla jakiej został powołany.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, zespół składników materialnych i niematerialnych, wchodzących w skład Działu Majątkowego, który na skutek planowanej transakcji (podziału przez wydzielenie) zostanie wydzielony ze Spółki do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, powinien być sklasyfikowany dla celów podatkowych jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

Ad 2.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przy czym towarami, w myśl art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności z zakresu przepisów Ustawy VAT, tj. wskazuje czynności, które choć mieszczą się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, nie podlegają opodatkowaniu.

Wśród wyłączeń wskazanych w tym przepisie znajduje się transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT). Przy czym „zbycie” powinno być rozumiane analogicznie jak pojęcie „dostawy” określone w art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, tj. do zakresu tego pojęcia zalicza się wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu (zob. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 lipca 2020 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.335.2020.4.MD). W efekcie, przedmiotowe wyłączenie znajduje zastosowanie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, o której mowa w art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

Jak wskazano w uzasadnieniu do pytania numer 1, zdaniem Wnioskodawcy, Dział Majątkowy stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT. W efekcie, planowana czynność przeniesienia tego Działu do Spółki Majątkowej, która to będzie kontynuowała dotychczasową działalność Wnioskodawcy z zakresu zarządu majątkiem realizowaną z wykorzystywaniem tej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, będzie zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłączona z opodatkowania podatkiem.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych, w tym m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 lipca 2020 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.335.2020.4.MD oraz z dnia 25 maja 2021 r. nr 0111-KDIB3-3.4012.150.2021.2.MS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

W tym miejscu należy wskazać, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Należy przy tym wskazać, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle. Oznacza to, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. O tym, czy nastąpi zbycie przedsiębiorstwa/zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W konsekwencji, aby w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W świetle powyższego, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie lub jego zorganizowanej części zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jednocześnie należy wskazać, że przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy czy też zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

1. zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2. faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Ponadto, przy ocenie zamiaru kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę należy uwzględnić całokształt okoliczności związanych z transakcją ocenianych na moment zawarcia transakcji, a w szczególności podjęcie przez nabywcę działań potwierdzających jego zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę. Zatem w celu stwierdzenia zamiaru kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę konieczne jest istnienie dowodów potwierdzających istnienie na moment transakcji takiego zamiaru po stronie nabywcy.

Warunek posiadania zamiaru kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę był wskazywany również w rozstrzygnięciach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przykładowo, w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01 Zita Modes Sarl przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Ponadto w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, Trybunał, analizując art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE wskazał, że regulacja obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem fakt wyłączenia niektórych składników z transakcji sprzedaży może pozostawać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ważne by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu.

Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że w związku z dążeniem wspólników Wnioskodawcy (Spółki) do rozdzielenia działalności operacyjnej związanej z produkcją oraz działalności związanej z zarządzaniem majątkiem Spółki, w szczególności nieruchomościami, Wnioskodawca wyodrębnił w swojej strukturze odrębną jednostkę „Dział Majątkowy”. Celem wyodrębnienia Działu Majątkowego w strukturze Spółki było stworzenie wyspecjalizowanej struktury realizującej zadania gospodarcze odpowiadające odmiennemu od podstawowego rodzajowi działalności Spółki. Utworzenie wyodrębnionego działu pozwoliło na rozdzielenie sfery działalności gospodarczej Spółki na: działalność podstawową Spółki związaną z działalnością produkcyjną oraz na działalność związana z zarządzaniem majątkiem. Poprzez wydzielenie Działu Majątkowego wprowadzono uporządkowaną strukturę organizacyjną w Spółce oraz zapewniono sprawne zarządzanie i kontrolę nad poszczególnymi sferami działalności Spółki. Wyodrębnienie Działu Majątkowego w strukturze Spółki nastąpiło na skutek odpowiedniej uchwały wspólników Spółki. Ze względu na specyfikę Działu Majątkowego, jego kierowanie oraz bieżące prowadzenie zostało powierzone wspólnikowi Spółki. Do jego zadań zostało przyporządkowane m.in.:

- sprawowanie pieczy nad powierzonym majątkiem, w szczególności w odniesieniu do majątku nieruchomego;

- bieżące kontrolowanie, czy zawarte przez Spółkę umowy dotyczące działalności Działu Majątkowego są wykonywane w sposób prawidłowy,

- inicjowanie zmian w treści zawartych umów dotyczących działalności Działu Majątkowego,

- zawieranie umów dotyczących działalności Działu.

Uchwałą wspólników Spółki do Działu Majątkowego został przypisany także pracownik mający za zadanie zapewnienie jego prawidłowego funkcjonowania. W celu prowadzenia działalności w ramach Działu Majątkowego, został do niego przyporządkowany majątek niezbędny do należytego prowadzenia tej działalności. Do Działu Majątkowego przyporządkowano także umowy i inne dokumenty związane z prowadzeniem działalności zarządzania majątkiem, w szczególności umowy dotyczące nieruchomości, umowy związane z obsługą hali produkcyjnej, umowy związane z prowadzonym rachunkiem bankowym, umowy najmu nieruchomości gruntowej, umowa ubezpieczenia budynków, umowa dotycząca konserwacji i naprawy energetyki. Tym samym, do Działu Majątkowego zostały przyporządkowane należności i zobowiązania wynikające z umów przypisanych temu Działowi. Ponadto, dla Działu Majątkowego został utworzony rachunek bankowy Spółki, z udziałem którego realizowane są wszelkie operacje związane z działalnością tego Działu. Na podstawie prowadzonej ewidencji finansowo-księgowej, możliwe jest przyporządkowanie przychodów, kosztów, aktywów oraz zobowiązań do Działu Majątkowego. W efekcie, Dział ten posiada wewnętrzną samodzielność finansową oraz możliwość samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Dział Majątkowy, jako przedmiot aportu, będzie wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań, a prowadzenie działalności przez Spółkę Majątkową w oparciu o wniesiony aport nie będzie wymagać udziału pozostałych struktur Wnioskodawcy.

Po przeniesieniu, Spółka Majątkowa będzie kontynuowała działalność związaną z działalnością zarządzania majątkiem prowadzoną wcześniej w Dziale Majątkowym. Jednocześnie po przeniesieniu Działu Majątkowego, Spółka będzie kontynuowała prowadzoną działalność w obszarze produkcji (`(...)`). Wnioskodawca będzie nadal korzystał z części majątku przypisanego do Działu Majątkowego na podstawie umowy, która zostanie zawarta pomiędzy Nim a Spółką Majątkową.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Działu Majątkowego, który na skutek planowanej transakcji zostanie przeniesiony ze Spółki do Spółki Majątkowej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy oraz, czy z tytułu dokonania wniesienia ww. Działu Majątkowego do Spółki Majątkowej po stronie Spółki powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT.

Analizując, czy określone składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zawsze należy wziąć pod uwagę profil działalności danego przedsiębiorcy, warunki rynkowe oraz specyfikę danej branży. Nie można zatem wyznaczyć szczegółowego katalogu warunków koniecznych do spełnienia, aby można było mówić o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Prawidłowa klasyfikacja przedmiotu transakcji, tj. przedsiębiorstwo/zorganizowana część przedsiębiorstwa lub poszczególne składniki majątkowe – ma decydujące znaczenie dla prawidłowego ustalenia skutków podatkowych transakcji.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że będący przedmiotem aportu zespół składników materialnych i niematerialnych, stanowiących Dział Majątkowy, będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ będzie odznaczać się odrębnością organizacyjną, funkcjonalną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Jak wyżej wskazano wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do danej zorganizowanej części. Z opisu sprawy wynika, że w odniesieniu do kwestii finansowego wyodrębnienia, Dział Majątkowy będzie posiadać samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz na podstawie prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji księgowej możliwe będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co możliwe będzie określenie wyniku finansowego jako, że na podstawie prowadzonej ewidencji finansowo-księgowej, możliwe jest przyporządkowanie przychodów, kosztów, aktywów oraz zobowiązań do ww. Działu Majątkowego. Dzięki temu Dział ten posiada wewnętrzną samodzielność finansową oraz możliwość samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Dla Działu Majątkowego został również utworzony rachunek bankowy Spółki, z udziałem którego realizowane są wszelkie operacje związane z działalnością tego Działu.

Oprócz wyodrębnienia finansowego przedmiotowe składniki majątkowe będą także spełniać przesłanki wyodrębnienia organizacyjnego i funkcjonalnego, gdyż – jak wskazał Wnioskodawca – mający być przedmiotem aportu Dział Majątkowy na moment zbycia będzie stanowić wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania jako, że w celu prowadzenia działalności w ramach Działu Majątkowego, został do niego przyporządkowany majątek niezbędny do należytego prowadzenia tej działalności, w tym przede wszystkim:

- nieruchomości gruntowe;

- nieruchomości budynkowe (w szczególności hala produkcyjno-magazynowa);

- środki trwałe związane z halą produkcyjno-magazynową;

- wyposażenie hali produkcyjno-magazynowej;

- systemy alarmowe oraz sygnalizacji pożaru;

- parking i plac manewrowy.

Do Działu Majątkowego przyporządkowano także umowy i inne dokumenty związane z prowadzeniem działalności zarządzania majątkiem, w szczególności umowy dotyczące nieruchomości, umowy związane z obsługą hali produkcyjnej, umowy związane z prowadzonym rachunkiem bankowym, umowy najmu nieruchomości gruntowej, umowa ubezpieczenia budynków, umowa dotycząca konserwacji i naprawy energetyki. Tym samym, do Działu Majątkowego zostały przyporządkowane należności i zobowiązania wynikające z umów przypisanych temu Działowi.

Natomiast o wyodrębnieniu funkcjonalnym będzie świadczyła możliwość samodzielnej realizacji przez Dział Majątkowy zadań gospodarczych, gdyż składniki materialne i niematerialne w jakie został wyposażony ww. Dział Majątkowy, podporządkowane mu umowy oraz inne dokumenty (a tym samym należności i zobowiązania wynikające z tych umów), przypisani pracownicy, umożliwiają temu Działowi Majątkowemu prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie zarządzania majątkiem, odrębnej od podstawowej działalności Spółki, w sposób samodzielny. Ponadto po przeniesieniu, Spółka Majątkowa będzie kontynuowała działalność związaną z działalnością zarządzania majątkiem prowadzoną wcześniej w Dziale Majątkowym. Jednocześnie, po przeniesieniu Działu Majątkowego, Wnioskodawca będzie kontynuował prowadzoną działalność w obszarze produkcji (`(...)`). Wnioskodawca będzie nadal korzystał z części majątku przypisanego do Działu Majątkowego na podstawie umowy, która zostanie zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką Majątkową. Poza wskazaną umową Spółka Majątkowa nie będzie musiała podjąć/wykonać innych działań faktycznych lub prawnych w celu prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki majątkowe.

Zatem w rozpatrywanej sprawie zostaną spełnione przesłanki do uznania składników materialnych i niematerialnych stanowiących przedmiot aportu za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji opisana transakcja wniesienia aportem Działu Majątkowego do Spółki Majątkowej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym, zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Działu Majątkowego, który na skutek planowanej transakcji zostanie przeniesiony ze Spółki do Spółki Majątkowej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e.

W konsekwencji skoro przedmiotem aportu będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy oraz co istotne, p****o przeniesieniu, Spółka Majątkowa będzie kontynuowała działalność związaną z działalnością zarządzania majątkiem prowadzoną wcześniej w Dziale Majątkowym, to czynność wniesienia aportem przez Wnioskodawcę Działu Majątkowego będzie wyłączona spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy.

Zatem z tytułu dokonania wniesienia Działu Majątkowego do Spółki Majątkowej, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

- zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.