0112-KDIL1-2.4012.422.2021.3.PM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2021 r. (data wpływu 13 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 4 października 2021 r. (data wpływu 8 października 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości w części działki o nr 5 zabudowanej budynkiem mieszkalnym i budynkiem niemieszkalnym (pierwsza część pytania oznaczonego we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

13 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości w części działki o nr 5 zabudowanej budynkiem mieszkalnym i budynkiem niemieszkalnym (pierwsza część pytania oznaczonego we wniosku nr 2).

Wniosek został uzupełniony pismem z 4 października 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania oraz stanowiska w sprawie, jak również dokument potwierdzenia przelewu opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorca A, zwany dalej podatnikiem, Stroną lub Wnioskodawcą, prowadzi samodzielną działalność gospodarczą w zakresie tzw. siłowni, służącej poprawie kondycji fizycznej, PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 96.04.Z. Strona jest podatnikiem czynnym VAT (podatek od towarów i usług), zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych. Strona w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych przy prowadzeniu samodzielnej działalności gospodarczej jest zobowiązana do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zwanej dalej w skrócie księgą, i przewiduje że ww. księgę będzie prowadziła także w następnych latach podatkowych. Od uzyskanego dochodu z tytułu prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej podatnik zobowiązany jest opłacać podatek dochodowy od osób fizycznych według stawki liniowej w wysokości 19,00 %. Strona przewiduje, iż podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach opisanych powyżej, Wnioskodawca będzie od dochodów uzyskiwanych z tytułu prowadzenia działalności opłacać także w latach podatkowych następnych.

15 czerwca 2021 r. Pan A, ale nie jako przedsiębiorca tylko jako osoba fizyczna, nabył sporządzając stosowny akt notarialny od osób fizycznych nie będących podatnikami VAT czynnymi za kwotę 440.000,00 zł nieruchomość zabudowaną, składającą się dwóch działek i zabudowaną budynkiem mieszkalnym oraz budynkiem niemieszkalnym, które to budynki zostały wybudowane i przyjęte do użytkowania w roku 2010, zwaną dalej w skrócie nieruchomością zabudowaną. Sprzedający nie udokumentowali sprzedaży nieruchomości fakturą.

Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego Gminy, opisana powyżej nieruchomość znajduje się na terenach zabudowy letniskowej.

1 lipca 2021 r. A opisaną powyżej nieruchomość zabudowaną wynajął spółce cywilnej prowadzącej działalność, na cele związane z prowadzoną przez ww. spółkę działalnością gospodarczą w zakresie PKD: 55.20.Z obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego wypoczynku za kwotę czynszu miesięcznego brutto w wysokości 1.500,00 zł.

Podatnik nie wpisał i nie zamierza wpisać nabytych środków trwałych pobudowanych na ww. nieruchomości zabudowanej (tj. budynku mieszkalnego i budynku niemieszkalnego) w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i nie zamierza wykorzystywać ww. nieruchomości zabudowanej oraz budynków w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej.

W sierpniu 2021 r. Wnioskodawca zawiadomił w formie pisemnej Naczelnika Urzędu Skarbowego, który jest dla podatnika właściwy miejscowo w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, że stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, iż od 1 lipca 2021 r. będzie uzyskiwał przychody z tytułu wynajmu budynku mieszkalnego oraz oświadczył że ww. przychody w roku 2021 będą opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych od przychodów ewidencjonowanych, wg stawki podatkowej w wysokości 8,5 %. Jednocześnie Strona mając za podstawę art. 21 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym zryczałtowanym oświadczyła, iż zaliczki na ww. podatek będzie opłacać kwartalnie, a pierwszą zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych podatnik wpłaci na rachunek bankowy Urzędu Skarbowego do 20 października 2021 r.

Strona przewiduje, iż opisaną na wstępie nieruchomość zabudowaną sprzeda przed upływem 5 lat, licząc od końca roku jej nabycia, tj. od roku 2021. Podatnik zamierza przez najbliższe 6 kolejnych lat prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podatnik w okresie najbliższych 6 lat nie zamierza opisanych powyżej budynków remontować ani też dokonywać ich rozbudowy czy też adaptacji.

W uzupełnieniu do wniosku z 4 października 2021 r. Zainteresowany wskazał, że budynek mieszkalny oraz budynek niemieszkalny są posadowione na działce numer 5.

Wnioskodawcy w stosunku do ww. budynków nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W okresie od pierwszego zasiedlenia ww. budynków w roku 2010 do momentu w przyszłości sprzedaży opisanych we wniosku nieruchomości oraz budynków nie były ponoszone oraz nie będą w przyszłości ponoszone wydatki na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które to wydatki stanowiły lub będą stanowić w przyszłości co najmniej 30,00 % wartości początkowej ww. obiektów.

Opisane powyżej budynki nie były wykorzystywane oraz nie będą wykorzystywane w przyszłości na cele działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jedna z działek niezabudowanych, tj. działka nr 4 w ewidencji gruntów opisana jako inne tereny zabudowane o powierzchni 0,0083 ha, oznaczenie gruntów Bi oraz grunty zadrzewione i zakrzaczone na użytkach rolnych o powierzchni 0,0063 ha, oznaczenie gruntów Lzr-PsV, zwana dalej w skrócie nieruchomością niezabudowaną.

Budynki znajdują się wyłącznie na jednej działce. Jako niezabudowana działka nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę i nie będzie w przyszłości wykorzystywana przez Wnioskodawcę od momentu jej nabycia do momentu jej sprzedaży, wyłącznie na cele związane z działalnością zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawcy z tytułu nabycia niezabudowanej działki nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 4 października 2021 r.).

Czy w przyszłości podatnik dokonując dostawy (sprzedaży) opisanej powyżej nieruchomości zabudowanej, jako podatnik VAT czynny, będzie miał prawo do uznania, iż niniejsza dostawa (sprzedaż) ww. nieruchomości będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem do towarów i usług (pierwsza część pytania oznaczonego we wniosku nr 2)?

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazać należy, iż za towar w ustawie o podatku od towarów i usług uznaje się także grunt oraz wybudowane na nim budynki czy też budowle. W przedmiotowej sprawie Stronie jako podatkowi VAT czynnemu nie przysługiwało na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prawo do odliczenia od podatku należnego na podatku naliczonego związanego z nabyciem opisanej na wstępie nieruchomości zabudowanej oraz nieruchomości niezabudowanej.

Nadto wskazać należy, iż podatnik w przyszłości nie ma zamiaru dokonywać remontów ani też adaptacji w budynkach wybudowanych na niniejszej nieruchomości zabudowanej oraz nie zamierza w przyszłości ponosić wydatków na modernizację ww. budynków które przekroczyłyby 30,00 % ich wartości początkowej. Wskazać dodatkowo należy, iż z tytułu nabycia opisanych we wniosku nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego wyszczególnionego w fakturach dokumentujących ich nabycie.

Dlatego też reasumując powyższe, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt. 10, pkt. 10a i pkt. 10b ustawy o podatku od towarów i usług należy uznać, iż w przyszłości podatnik dokonując dostawy (sprzedaży) opisanej powyżej nieruchomości zabudowanej oraz opisanej powyżej nieruchomości niezabudowanej, jako podatnik VAT czynny, będzie miał prawo do uznania, iż niniejsza dostawa (sprzedaż) ww. nieruchomości będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem do towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, który stanowi, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy podkreślić, że co do zasady dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika wprost z cyt. wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek) oraz budynków, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

- dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

- czynność ta wykonana została przez podmiot, który dla tej właśnie czynności występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle przytoczonych wyżej regulacji prawnych zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu lub budynku jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W związku z powyższym zaznacza się, że każdy kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. 15 czerwca 2021 r. Zainteresowany nabył do majątku prywatnego nieruchomość składającą się z działki niezbudowanej (4) oraz działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym i budynkiem niemieszkalnym (5). Budynki te zostały wybudowane i przyjęte do użytkowania w roku 2010.

1 lipca 2021 r. Wnioskodawca wynajął nieruchomość zabudowaną spółce cywilnej na cele związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą za kwotę czynszu miesięcznego brutto w wysokości 1.500,00 zł.

Zainteresowany przewiduje, iż sprzeda nieruchomość przed upływem 5 lat, licząc od końca roku jej nabycia.

Wnioskodawcy w stosunku do ww. budynków nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W okresie od pierwszego zasiedlenia ww. budynków w roku 2010 do momentu sprzedaży nie były ponoszone oraz nie będą w przyszłości ponoszone wydatki na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które to wydatki stanowiły lub będą stanowić w przyszłości co najmniej 30,00 % wartości początkowej ww. obiektów.

Opisane powyżej budynki nie były wykorzystywane oraz nie będą wykorzystywane w przyszłości na cele działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości w części działki o nr 5 zabudowanej budynkiem mieszkalnym i budynkiem niemieszkalnym.

Aby uznać czy dana sprzedaż będzie zwolniona od podatku VAT, należy w pierwszej kolejności ustalić, czy dla czynności tej znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 693 § 1 i § 2 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.) – zwanej dalej k.c., przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że będąca usługą dzierżawa, wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy dzierżawa będzie prowadzona w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sam charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa dzierżawy, wskazuje, że ma ona długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.

W orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ugruntowało się stanowisko, że czerpanie dochodów ze składnika majątku na podstawie umowy zawartej z jednym podmiotem wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. W orzeczeniu z 4 grudnia 1990 r. w sprawie C-186/89 W. M. van Tiem v Staatssecretaris van Financiën uznano, że wynajem działki budowlanej wraz z prawem do wybudowania na niej i późniejszego użytkowania budynku, w zamian za roczny czynsz, jest prowadzeniem działalności gospodarczej. W innym wyroku z dnia 26 września 1996 r. w sprawie C-230/94 Renate Enkler przeciwko Finanzamt Hamburg stwierdzono, że wynajem majątku rzeczowego stanowi wykorzystanie tego majątku, które należy zaklasyfikować jako działalność gospodarczą w rozumieniu artykułu 9 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Dzierżawa nieruchomości, tj. zabudowanej działki o nr 5 stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości składającej się z działki o nr 5 wraz z budynkiem mieszkalnym i budynkiem niemieszkalnym będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w myśl przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

W celu ustalenia czy w odniesieniu do przedmiotowej dostawy zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem ww. budynków doszło do pierwszego zasiedlenia.

Z opisu sprawy wynika, że budynki zostały wybudowane i przyjęte do użytkowania w roku 2010. Ponadto od pierwszego zasiedlenia do momentu sprzedaży nie były i nie będą ponoszone wydatki na ulepszenie budynków, których wartość przekroczyłaby 30% ich wartości początkowej.

W związku z powyższym, dla dostawy budynków znajdujących się na działce nr 5 zostały spełnione warunki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Bowiem w stosunku do przedmiotowych budynków doszło do pierwszego zasiedlenia i od tego momentu do chwili ich sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił i nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie budynków, które przekroczyłyby 30% ich wartości początkowej.

Zatem, skoro dostawa ww. budynków będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to bezzasadnym stało się badanie przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy.

Zgodnie z cytowanym wcześniej art. 29a ust. 8 ustawy, sprzedaż gruntu na którym znajdują się przedmiotowe budynki również korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż nieruchomości w części działki o nr 5 zabudowanej budynkiem mieszkalnym i budynkiem niemieszkalnym będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać jako prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga kwestie objęte pytaniem dotyczącym zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości, tj. działki o nr 5 zabudowanej budynkiem mieszkalnym i budynkiem niemieszkalnym (pierwsza część pytania oznaczonego we wniosku nr 2). Natomiast w kwestii objętej pytaniem dotyczącym zwolnienia od podatku VAT sprzedaży niezabudowanej działki o nr 4 (druga część pytania oznaczonego we wniosku nr 2) oraz w kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.