0112-KDIL1-1.4012.525.2021.3.JKU
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości oznaczonych numerami 1/5, 1/6 i 3, które zamierza sprzedać. Organ podatkowy ustalił, że: 1) Sprzedaż działek nr 1/5 i 3 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ te działki kwalifikują się jako tereny budowlane zgodnie z ustawą o VAT. Nie będą one mogły skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. 2) Sprzedaż działki nr 1/6 będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ponieważ na dzień sprzedaży nie będzie dla niej wydanej decyzji o warunkach zabudowy ani uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, co oznacza, że nie będzie to teren budowlany. Organ uznał, że Wnioskodawca działa jako podatnik VAT w rozumieniu ustawy, a planowana dostawa działek stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem działki nr 1/6.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2021 r. (data wpływu 12 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia – brak daty (data wpływu 21 września 2021 r.) oraz z dnia – brak daty (data wpływu 14 października 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
-
zwolnienia od podatku dostawy działek nr 1/5 i 3 – jest nieprawidłowe,
-
zwolnienia od podatku dostawy działki nr 1/6 – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 12 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działek nr 1/5, 3 oraz 1/6.
Wniosek został uzupełniony w dniu 21 września 2021 r. oraz w dniu 14 października 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, ostateczne sformułowanie pytania i stanowiska oraz brakującą opłatę.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości położonych w (`(...)`) oznaczonych numerami 1/5 o powierzchni 1,2507 ha i 1/6 o powierzchni 0,0452 ha powstałych z podziału działki nr 1/2 oraz 3 (…) o powierzchni 0,0122 ha (sto dwadzieścia dwa metry kwadratowe), dla której Sąd Rejonowy w (`(...)`) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (`(...)`) – których sprzedaż jest przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.
Prawo własności wymienionych nieruchomości Wnioskodawca nabył w drodze umowy darowizny od rodziców w dniu 13 stycznia 2005 r. – dlatego też nie przysługiwało Jemu prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT (podatek od towarów i usług).
Od momentu otrzymania nieruchomości do chwili obecnej Zainteresowany zarządza przedmiotowymi nieruchomościami jako swoim majątkiem prywatnym.
Wyżej wymienione działki wchodziły w skład jednego gospodarstwa rolnego prowadzonego przez dziadków Wnioskodawcy, tj. T. i M. G., a później przez rodziców Wnioskodawcy, tj. J. i J. G. W dalszym ciągu są wykorzystywane w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego razem z rodzicami i siostrą (która otrzymała drugą połowę gospodarstwa). Na ww. działki Wnioskodawca pobiera dopłaty bezpośrednie.
Wnioskodawca nadmienia, że posiada również inną nieruchomość w (`(...)`) (działka, której właścicielka była M. G. – babcia), i nieruchomości położone w miejscowości (`(...)`), Gmina (…), Powiat (`(...)`) nabyte w drodze darowizny od swojej matki J. G. oraz zakupione od siostry E. G.-G., która wcześniej również otrzymała je w drodze darowizny.
Działki będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej są niezabudowane i mają dostęp do drogi publicznej i dostęp do mediów wynikające z treści wpisów dziale l-Sp ujawnione są uprawnienia wynikające z prawa ujawnionego w dziale III innej księgi wieczystej, tj.:
-
nieodpłatna na czas nieokreślony służebność polegająca na prawie do przeprowadzenia mediów, tj. wody przez działki 6, 7 poł. w (`(...)`) obr. (`(...)`) (objętych KW (`(...)`) celem budowy przyłącza wodociągowego do działki nr 1/2 (obj. KW nr (`(...)`)) położonej w (`(...)`), obr. (`(...)`) wskazanej trasą oznaczoną na załączniku graficznym linią koloru niebieskiego, w sposób jak najmniej uciążliwy dla nieruchomości władnącej, niekolidujący z projektowaną na działkach nr 6 i nr 7 inwestycją, na rzecz każdoczesnych właścicieli działki nr 1/2,
-
nieodpłatna na czas nieokreślony służebność polegająca na prawie przejazdu i przechodu przez działkę 6. poł. w (`(...)`) obr. (`(...)`) (objętą KW (`(...)`)) pasem o szerokości 5 metrów oznaczonym na załączniku graficznym linią koloru zielonego, na rzecz każdoczesnych właścicieli działki 1/2 położonej w (`(...)`) obr. (`(...)`) (objętą KW (`(...)`)).
Działka nr 1/5 stanowi, grunty orne (RIIIa), natomiast działka nr 1/6 stanowi, pastwiska trwałe (PsII), pastwiska trwałe (PsIV), grunty orne (RIIIa), grunty pod rowami W-PsIV).
Działki nie są objęte obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego.
W dniu 30 czerwca 2017 r. Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie warunków zabudowy dla nieruchomości oznaczonych jako działki nr 1/5, nr 3 i nr 1/4. W dniu 25 czerwca 2018 r. dla przedmiotowych nieruchomości została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Celem złożenia wniosku była budowa budynków wielorodzinnych i sprzedaż mieszkań lub też zwiększenie atrakcyjności nieruchomości w celu dokonania ich zbycia w całości. Obecnie Wnioskodawca zrezygnował z budowy budynków mieszkalnych i podjął decyzję o sprzedaży działek objętych wnioskiem.
Wnioskodawca od ponad roku poszukuje nabywców dla przedmiotowych nieruchomości – w tym zamieścił ogłoszenie o sprzedaży oraz kontaktował się potencjalnymi nabywcami.
Ponadto Wnioskodawca informuje, że na przestrzeni lat 2005-2021 podejmował działalności gospodarcze. Od 24 czerwca 2004 r. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą (`(...)`), jednak już roku 2005 zaprzestał wykonywania tej działalności.
W dniu 16 maja 2009 r. Wnioskodawca razem z siostrą powołały do życia Spółkę „(…)“, która miała zajmować się chowem zwierząt, w tym celu zakupiły działkę o pow. 0,46 ha w miejscowości (…) wraz z budynkiem biurowo-produkcyjnym. Sytuacja na rynku i wysokie wymogi sanitarno-weterynaryjne spowodowały, że 10 marca 2009 r. Wnioskodawca wraz z siostrą sprzedał nieruchomość i rozwiązał Spółkę.
Wnioskodawca w dniu 16 lutego 2021 r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej pod firmą (`(...)`), której głównym przedmiotem jest budowa domów oraz kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 68.10.Z). W związku z tym Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Głównym czynnikiem, który zadecydował o założeniu firmy (`(...)`) była otrzymana od matki – J. G. w grudniu 2019 r. nieruchomość w miejscowości (`(...)`). Efektem dotychczasowej działalności jest wybudowanie dwóch domów i ich sprzedaż.
Mając powyższe na względzie, Wnioskodawca zwraca się o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej – niezbędnej w celu zawarcia umowy sprzedaży z potencjalnym nabywcą.
Wniosek został uzupełniony w dniu 21 września 2021 r. o następujące informacje:
1. i 2. Na pytania o treści: ,,W jaki sposób od momentu nabycia do momentu sprzedaży wykorzystywała Pani (w tym na potrzeby własne) działki będące przedmiotem sprzedaży? oraz ,,Czy działki, będące przedmiotem sprzedaży, były przez Panią wykorzystywane w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w tym w działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy?”,
Wnioskodawca udzielił następującej odpowiedzi: ,,Od momentu nabycia w drodze umowy darowizny tj. od dnia 13.01.2005r działki będące przedmiotem sprzedaży czyli 1/5, 3 i 1/6 wykorzystywałam na potrzeby własne. Były one i są nadal obsiewane i uprawiane a zebrane plony np. ziarno pszenicy (surowiec na mąkę) i ziemniaki przeznaczam do bezpośredniego spożycia w swoim gospodarstwie domowym. Informuję ponadto, że ze względu na fakt, że działki są utrzymywane w dobrej kulturze rolnej pobieram z ARiMR dopłaty bezpośrednie.
Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2001 r. poz. 685 ze zm.), w tym działalności rolniczej”.
3. Na pytanie o treści: ,,Czy jest/była Pani rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług? Jeśli tak, to w jakim okresie?”,
Wnioskodawca udzielił następującej odpowiedzi: ,,Nie jestem i nie byłam rolnikiem ryczałtowym, korzystającym ze zwolnienia od podatków i usług. Nie dokonywałam żadnych dostaw produktów rolnych i nie świadczyłam usług rolniczych”.
3. Na pytanie o treści: ,,Czy działki, które będą przedmiotem sprzedaży, wykorzystywała/wykorzystuje Pani wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, należy wskazać, jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT wykonywała/wykonuje Pani wraz z podaniem podstawy prawnej zwolnienia”,
Wnioskodawca udzielił następującej odpowiedzi: ,,Działki będące przedmiotem sprzedaży nie wykorzystuję i nie wykorzystywałam wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług”.
4. Na pytanie o treści: ,,Czy działki będące przedmiotem zapytania były/są/będą do dnia sprzedaży udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej, np. umowy najmu, dzierżawy, użyczenia? Jeśli tak, to czy była/jest/będzie to umowa odpłatna i w jakim czasie obowiązywała?”,
Wnioskodawca udzielił następującej odpowiedzi: ,,Działki będące przedmiotem zapytania nie były, nie są i nie będą do dnia sprzedaży udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych”.
5. Na pytanie o treści: ,,Czy dokonywał/będzie dokonywała Pani jakichkolwiek czynności (ponosiła nakłady) w celu przygotowania działek do sprzedaży (np.: ogrodzenie, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wytyczenie dróg dojazdowych do działek, podział nieruchomości, uzbrojenie terenu w media lub inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek, zamieszczenie ogłoszeń o sprzedaży w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe itp.)? Jeśli tak, to jakie były/będą to czynności (nakłady)? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdej działki”,
Wnioskodawca udzielił następującej odpowiedzi: ,,W dniu 30 czerwca 2017 roku złożyłam wniosek o wydanie warunków zabudowy dla działek nr 1/5, 3 i 1/4 (działka będąca własnością siostry). W dniu 25.06.2018 roku dla przedmiotowych nieruchomości została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Celem złożenia wniosku była budowa budynków wielorodzinnych i sprzedaż mieszkań lub też zwiększenie atrakcyjności nieruchomości w celu dokonania ich zbycia w całości.
Działka nr 1/6 o powierzchni 0,0452 nie posiada warunków zabudowy, gdyż nie występowałam z takim wnioskiem. Informuję ponadto, że nie grodziłam działek, natomiast sąsiedzi (w tym deweloper, który wybudował budynek wielorodzinny sąsiadujący z moją działką od strony północnej) wykonali ogrodzenia własnych posesji.
Informuję, że nie wytyczałam dróg dojazdowych do przedmiotowych działek.
Działki będące przedmiotem sprzedaży czyli: 1/5 o powierzchni 1,2507 ha i 1/6 o powierzchni 0,0452 ha powstały z podziału działki nr 1/2, natomiast działka 3 o powierzchni 0,0122 ha nie podlegała podziałowi. W umowie darowizny z dnia 13.01.2005 r. widnieją działki 1/2 - 1 ha 29ar 59 m.kw i 3 1 ar 22 m.kw.
Jak zaznaczyłam we wniosku w/w działki są niezabudowane i mają dostęp do drogi publicznej i dostęp do mediów wynikające z treści wpisów dziale I-Sp ujawnione są uprawnienia wynikające z prawa ujawnionego w dziale III innej księgi wieczystej, tj.: 1/ nieodpłatna na czas nieokreślony służebność polegająca na prawie do przeprowadzenia mediów tj. wody przez działki 6, 7 poł. w (`(...)`) obr. (`(...)`) (objętych Kw (`(...)`) celem budowy przyłącza wodociągowego do działki nr 1/2 (obj. Kw nr (`(...)`)) położonej w (`(...)`), obr. (`(...)`) wskazanej trasą oznaczoną na załączniku graficznym linią koloru niebieskiego w sposób jak najmniej uciążliwy dla nieruchomości władnącej, niekolidujący z projektowaną na działkach nr 6 i 7 inwestycją, na rzecz każdoczesnych właścicieli działki 1/2, 2/ nieodpłatna na czas nieokreślony służebność polegająca na prawie przejazdu i przechodu przez działkę 6, poł. w (`(...)`) obr. (`(...)`) (objętą K.w (`(...)`)) pasem o szerokości 5 metrów oznaczonym na załączniku graficznym linią koloru zielonego, na rzecz każdoczesnych właścicieli działki 1/2 położonej w (`(...)`) obr. (`(...)`) (objętą Kw (`(...)`)).
Powyższe służebności zawarte notarialnie wynikały z faktu, że deweloper budujący na działce sąsiedniej budynek wielorodzinny o czym wspominałam wcześniej, wykonał na własny koszt przyłącz wodociągowy i kanalizacyjny (licząc zapewne na kolejny etap inwestycji obejmujący moje działki, jak również działki siostry).
W kwestii ogłoszeń o sprzedaży w środkach masowego przekazu przedmiotowych działek informuję, że zamieściłam za pośrednictwem jednego biura nieruchomości, ogłoszenie o sprzedaży. Jednak nie poniosłam z tego tytułu żadnych nakładów”.
Następnie wniosek został uzupełniony w dniu 14 października 2021 r. o następujące informacje:
1. Na pytanie o treści: ,,Na jakiej podstawie deweloper budujący na sąsiedniej działce budynek wielorodzinny wykonał na własny koszt przyłącza wodociągowe i kanalizacyjne – czy na podstawie umowy zawartej z Panią lub udzielonego przez Panią pełnomocnictwa/upoważnienia?”,
Wnioskodawca udzielił następującej odpowiedzi: ,,Na podstawie ugody i podpisanej umowy (wzmianka w księdze wieczystej, opis w pierwszym wniosku). Wcześniej nie udzielałam w tym zakresie pełnomocnictw ani upoważnień. Nie jestem właścicielem tych instalacji. Według mojej wiedzy jest nim przedsiębiorstwo MP w (`(...)`)”.
2. Na pytanie o treści: ,,Czy udzieliła Pani zgody, aby deweloper dokonał przyłączy o których mowa powyżej, na działce należącej do Pani?”,
Wnioskodawca udzielił następującej odpowiedzi: ,,Udzieliłam zgody”.
3. Na pytanie o treści: ,,Jeśli udzieliła Pani deweloperowi pełnomocnictwa/upoważnienia, to prosimy o wskazanie do jakich konkretnie czynności i jakie konkretnie czynności wykonał w odniesieniu do działek Pani pełnomocnik?”,
Wnioskodawca udzielił następującej odpowiedzi: ,,Udzieliłam pełnomocnictwa w zakresie uzyskania decyzji o warunkach zabudowy. Jednak wniosek nie został złożony, a ja odwołałam pełnomocnictwo. Pełnomocnictwo to zostało udzielone, gdyż deweloper zwrócił się do mnie z zapytaniem czy jest możliwość sprzedaży działki nr 1/5 i 3 z jego inicjatywy udzieliłam takiego pełnomocnictwa. Ewentualne rozmowy w zakresie sprzedaży miały mieć miejsce po uzyskaniu warunków zabudowy przez dewelopera”.
4. Na pytanie o treści: ,,Czy dla działki nr 1/6 na dzień sprzedaży będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu?”,
Wnioskodawca udzielił następującej odpowiedzi: ,,Dla działki nr 1/6 na dzień sprzedaży nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy, gdyż nie występowałam z takim wnioskiem”.
5. Na pytanie o treści: ,,Czy dla działki nr 1/6 na dzień sprzedaży zostanie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego? Jeśli tak, to jakie będzie przeznaczenie tej działki i czy możliwe będzie zabudowanie jej budynkami/budowlami?”,
Wnioskodawca udzielił następującej odpowiedzi: ,,Z mojej wiedzy na dzień sprzedaży dla działki 1/6 nie zostanie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego”.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie zadane w piśmie, które wpłynęło do tut. Organu w dniu 14 października 2021 r.).
Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę działek o nr 1/5, 1/6 i 3 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie wyrażonym w piśmie, które wpłynęło do tut. Organu w dniu 14 października 2021 r.), sprzedaż przez Niego działek o nr 1/5, 1/6 i 3 będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT i nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:
1) zwolnienia od podatku dostawy działek nr 1/5, 3 – jest nieprawidłowe,
2) zwolnienia od podatku dostawy działki nr 1/6 – jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Zatem w świetle przedstawionych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. „Teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady).
Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.
Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Zatem w kwestii opodatkowania VAT sprzedaży działek istotne jest, czy sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.
Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.
W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.
Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości oznaczonych numerami 1/5 o powierzchni 1,2507 ha i 1/6 o powierzchni 0,0452 ha powstałych z podziału działki nr 1/2 oraz 3 o powierzchni 0,0122 ha.
Prawo własności wymienionych nieruchomości Wnioskodawca nabył w drodze umowy darowizny od rodziców w dniu 13 stycznia 2005 r. – dlatego też nie przysługiwało Jemu prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT.
Od momentu otrzymania nieruchomości do chwili obecnej Wnioskodawca zarządza przedmiotowymi nieruchomościami jako swoim majątkiem prywatnym.
Wyżej wymienione działki wchodziły w skład jednego gospodarstwa rolnego prowadzonego przez dziadków, a później przez rodziców Wnioskodawcy. W dalszym ciągu są wykorzystywane w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego razem z rodzicami i siostrą (która otrzymała drugą połowę gospodarstwa). Na ww. działki Wnioskodawca pobiera dopłaty bezpośrednie.
Wnioskodawca posiada również inną nieruchomość (działka, której właścicielka była babcia) i nieruchomości nabyte w drodze darowizny od swojej matki oraz zakupione od siostry, która wcześniej również otrzymała je w drodze darowizny.
Działki będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej są niezabudowane i mają dostęp do drogi publicznej i dostęp do mediów wynikające z treści wpisów dziale l-Sp ujawnione są uprawnienia wynikające z prawa ujawnionego w dziale III innej księgi wieczystej, tj.:
-
nieodpłatna na czas nieokreślony służebność polegająca na prawie do przeprowadzenia mediów, tj. wody przez działki nr 6, nr 7, celem budowy przyłącza wodociągowego do działki nr 1/2 wskazanej trasą oznaczoną na załączniku graficznym linią koloru niebieskiego, w sposób jak najmniej uciążliwy dla nieruchomości władnącej, niekolidujący z projektowaną na działkach nr 6 i nr 7 inwestycją, na rzecz każdoczesnych właścicieli działki nr 1/2,
-
nieodpłatna na czas nieokreślony służebność polegająca na prawie przejazdu i przechodu przez działkę nr 6 pasem o szerokości 5 metrów oznaczonym na załączniku graficznym linią koloru zielonego, na rzecz każdoczesnych właścicieli działki 1/2.
Działka nr 1/5 stanowi, grunty orne (RIIIa), natomiast działka nr 1/6 stanowi, pastwiska trwałe (PsII), pastwiska trwałe (PsIV). grunty orne (RIIIa), grunty pod rowami(W- PsIV).
Działki nie są objęte obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego.
W dniu 30 czerwca 2017 r. Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie warunków zabudowy dla nieruchomości oznaczonych jako działki nr 1/5, nr 3 i nr 1/4. W dniu 25 czerwca 2018 r. dla przedmiotowych nieruchomości została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Celem złożenia wniosku była budowa budynków wielorodzinnych i sprzedaż mieszkań lub też zwiększenie atrakcyjności nieruchomości w celu dokonania ich zbycia w całości. Obecnie Wnioskodawca zrezygnował z budowy budynków mieszkalnych i podjęłam decyzję o sprzedaży działek objętych wnioskiem.
Wnioskodawca od ponad roku poszukuje nabywców dla przedmiotowych nieruchomości – w tym zamieścił ogłoszenie o sprzedaży oraz kontaktował się potencjalnymi nabywcami.
Ponadto Wnioskodawca informuje, że na przestrzeni lat 2005-2021 podejmował działalności gospodarcze. Od 24 czerwca 2004 r. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą (`(...)`), jednak już roku 2005 zaprzestał wykonywania tej działalności.
W dniu 16 maja 2009 r. Wnioskodawca razem z siostrą powołał do życia Spółkę, która miała zajmować się chowem zwierząt, w tym celu zakupił działkę o pow. 0,46 ha wraz z budynkiem biurowo-produkcyjnym. Sytuacja na rynku i wysokie wymogi sanitarno-weterynaryjne spowodowały, że 10 marca 2009 r. Wnioskodawca razem z siostrą sprzedał nieruchomość i rozwiązał Spółkę.
Wnioskodawca w dniu 16 lutego 2021 r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, której głównym przedmiotem jest budowa domów oraz kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (kod PKD 68.10.Z). W związku z tym Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Głównym czynnikiem, który zadecydował o założeniu firmy (`(...)`) była otrzymana od matki – w grudniu 2019 r. nieruchomość w miejscowości (`(...)`). Efektem dotychczasowej działalności jest wybudowanie dwóch domów i ich sprzedaż.
Od momentu nabycia w drodze umowy darowizny, tj. od dnia 13 stycznia 2005 r. działki będące przedmiotem sprzedaży czyli nr 1/5, nr 3 i nr 1/6 Wnioskodawca wykorzystywał na potrzeby własne. Były one i są nadal obsiewane i uprawiane a zebrane plony np. ziarno pszenicy (surowiec na mąkę) i ziemniaki przeznaczane są do bezpośredniego spożycia w gospodarstwie domowym. Działki są utrzymywane w dobrej kulturze rolnej, Wnioskodawca pobiera z ARiMR dopłaty bezpośrednie.
Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w tym działalności rolniczej.
Wnioskodawca nie jest i nie był rolnikiem ryczałtowym, korzystającym ze zwolnienia od podatków i usług. Nie dokonywał żadnych dostaw produktów rolnych i nie świadczył usług rolniczych.
Działek będących przedmiotem sprzedaży Wnioskodawca nie wykorzystuje i nie wykorzystywał wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.
Działki będące przedmiotem zapytania nie były, nie są i nie będą do dnia sprzedaży udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.
W dniu 30 czerwca 2017 r. Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie warunków zabudowy dla działek nr 1/5, nr 3 i nr 1/4 (działka będąca własnością siostry). W dniu 25 czerwca 2018 r. dla przedmiotowych nieruchomości została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Celem złożenia wniosku była budowa budynków wielorodzinnych i sprzedaż mieszkań lub też zwiększenie atrakcyjności nieruchomości w celu dokonania ich zbycia w całości.
Działka nr 1/6 o powierzchni 0,0452 nie posiada warunków zabudowy, gdyż Wnioskodawca nie występował z takim wnioskiem. Wnioskodawca informuję ponadto, że nie grodził działek, natomiast sąsiedzi (w tym deweloper, który wybudował budynek wielorodzinny sąsiadujący z działką od strony północnej) wykonali ogrodzenia własnych posesji.
Wnioskodawca informuje, że nie wytyczał dróg dojazdowych do przedmiotowych działek.
Działki będące przedmiotem sprzedaży, czyli nr 1/5 o powierzchni 1,2507 ha i nr 1/6 o powierzchni 0,0452 ha powstały z podziału działki nr 1/2, natomiast działka nr 3 o powierzchni 0,0122 ha nie podlegała podziałowi. W umowie darowizny z dnia 13 stycznia 2005 r. widnieją działki nr 1/2 – 1 ha 29 ar 59 m.kw i nr 3 1 ar 22 m.kw.
W kwestii ogłoszeń o sprzedaży w środkach masowego przekazu przedmiotowych działek Wnioskodawca informuje, że zamieścił za pośrednictwem jednego biura nieruchomości, ogłoszenie o sprzedaży. Jednak nie poniósł z tego tytułu żadnych nakładów.
Deweloper budujący na sąsiedniej działce budynek wielorodzinny wykonał na własny koszt przyłącza wodociągowe i kanalizacyjne na podstawie ugody i podpisanej umowy (wzmianka w księdze wieczystej). Wcześniej Wnioskodawca nie udzielał w tym zakresie pełnomocnictw ani upoważnień. Wnioskodawca nie jest właścicielem tych instalacji. Według wiedzy Wnioskodawca jest nim przedsiębiorstwo MP.
Wnioskodawca udzielił zgody, aby deweloper dokonał przyłączy, o których mowa powyżej, na działce należącej do Wnioskodawca.
Dla działki nr 1/6 na dzień sprzedaży nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy, gdyż Wnioskodawca nie występował z takim wnioskiem.
Z wiedzy Wnioskodawcy na dzień sprzedaży dla działki nr 1/6 nie zostanie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czynności sprzedaży przez Wnioskodawcę działek o nr 1/5, nr 1/6 i nr 3.
Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać działki nr 1/5 i nr 1/6 powstałej w wyniku podziału działki nr 1/2 oraz działkę 3.
Wnioskodawca w dniu 16 lutego 2021 r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, której głównym przedmiotem jest budowa domów oraz kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (kod PKD 68.10.Z). W związku z tym jestem czynnym podatnikiem podatku VAT. Efektem dotychczasowej działalności jest wybudowanie dwóch domów i ich sprzedaż.
Ponadto, z wniosku wynika, że w dniu 30 czerwca 2017 r. Wnioskodawca złożył wniosek wydanie warunków zabudowy dla nieruchomości oznaczonych jako działki m.in. nr 1/5 i 3. W dniu 25 czerwca 2018 r. dla przedmiotowych nieruchomości została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Jak wskazał Wnioskodawca, celem złożenia wniosku była budowa budynków wielorodzinnych i sprzedaż mieszkań lub też zwiększenie atrakcyjności nieruchomości w celu dokonania ich zbycia w całości. Obecnie Wnioskodawca zrezygnował z budowy budynków mieszkalnych i podjął decyzję o sprzedaży działek objętych wnioskiem. Wnioskodawca od ponad roku poszukuje nabywców dla przedmiotowych nieruchomości – w tym zamieścił ogłoszenie o sprzedaży oraz kontaktował się potencjalnymi nabywcami.
Co istotne, w analizowanej sprawie deweloper budujący na działce sąsiedniej budynek wielorodzinny, wykonał na własny koszt przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych (licząc zapewne na kolejny etap inwestycji obejmujący działki Wnioskodawcy, jak również działki Jego siostry). Deweloper budujący na sąsiedniej działce budynek wielorodzinny wykonał na własny koszt na działce 1/2 przyłącza wodociągowe i kanalizacyjne na podstawie ugody i podpisanej umowy z Wnioskodawcą. Wnioskodawca wyraził zgodę, aby deweloper dokonał ww. przyłączy.
Zatem wynikająca z opisanych wyżej działań Wnioskodawcy koncepcja wykorzystania nieruchomości dowodzi, że zostały przez niego podjęte czynności, które świadczą o tym, że sprzedaż działek nie może stanowić jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.
W związku z powyższym należy wskazać, że istotnym elementem, przesądzającym o uznaniu planowanej przez Zainteresowanego transakcji sprzedaży za prowadzenie działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, są czynności, jakie poczynił Wnioskodawca w związku dostawą działek, które to działania są charakterystyczne dla podmiotów profesjonalnie zajmujących się sprzedażą nieruchomości.
Przedstawione okoliczności sprawy wskazują na zamiar sprzedaży w całości przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku działek w sposób profesjonalny i z zyskiem, bowiem Wnioskodawca początkowo złożył wniosek o wydanie warunków zabudowy dla nieruchomości oznaczonych jako działki nr 1/5, nr 3 w celu budowy budynków wielorodzinnych i sprzedaży mieszkań lub też zwiększenie atrakcyjności nieruchomości w celu dokonania ich zbycia w całości. Obecnie Wnioskodawca zrezygnował z budowy budynków mieszkalnych i podjął decyzję o sprzedaży ww. działek. Ponadto Wnioskodawca wyraził zgodę, aby deweloper dokonał przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych do działki 1/2, która została następnie podzielona na działki 1/5 i 1/6.
Ponadto Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, której głównym przedmiotem jest budowa domów oraz kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. Zatem, wykonanie ww. czynności wskazuje na podjęcie przez Zainteresowanego świadomych, aktywnych działań zmierzających do podniesienia atrakcyjności nieruchomości i sprzedaży działek w celu osiągnięcia korzyści finansowej.
Zaznaczyć przy tym należy, że na ocenę dokonanych przez Wnioskodawcę działań nie może mieć wpływu to, że jak wskazał Wnioskodawca – działki będące przedmiotem sprzedaży nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, w tym działalności rolniczej. Skala podjętych przez Wnioskodawcę działań wskazuje, że czynności te wyrażają wolę Zainteresowanego i jego zamiar wykorzystania majątku nie na cele osobiste (prywatne), lecz w celu odniesienia korzyści finansowej.
Należy bowiem podkreślić, że przez termin „zamiar” należy pojmować nie wolę wewnętrzną, ale wolę dającą się określić na podstawie obiektywnych możliwych do stwierdzenia okoliczności. Przy ustalaniu zamiaru nie można poprzestawać tylko na oświadczeniach zainteresowanej osoby, lecz muszą istnieć obiektywne dowody potwierdzające przeznaczenie danej nieruchomości wyłącznie do celów prywatnych. Jak wynika z powyższego w niniejszej sprawie nie miało to miejsca.
Analiza przedstawionego opisu sprawy, dokonana w kontekście przywołanych wyżej przepisów prawa prowadzi do wniosku, że opisane przez Wnioskodawcę działania były podjęte nie w celu wykorzystywania nieruchomości do zaspokojenia potrzeb osobistych Zainteresowanego (np. budowa domu), tylko w celach działalności gospodarczej. Takie postępowanie jest charakterystyczne dla podmiotów występujących profesjonalnie w obrocie gospodarczym.
Zatem nie cele osobiste – w przypadku Wnioskodawcy brak jest czynności charakteryzujących zarząd majątkiem osobistym – a cele gospodarcze leżą u podstaw działania Zainteresowanego, wobec czego czynność zbycia działek nabytych w drodze spadku nie będzie stanowiła rozporządzania majątkiem osobistym.
Ze wskazanego bowiem powyżej orzeczenia C-291/92 wynika, że aby nieruchomość nie stanowiła majątku związanego z działalnością gospodarczą, nie może ona służyć takiej działalności w całym okresie jej posiadania. Natomiast Wnioskodawca miał zamiar budowy budynków wielorodzinnych i sprzedaży mieszkań lub też zwiększenie atrakcyjności nieruchomości w celu dokonania ich zbycia w całości.
Planowana sprzedaż działek wpisuje się w katalog czynności, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem skoro sprzedaż będzie wykraczała poza zakres zwykłego wykonywania prawa własności, będzie stanowiła działalność gospodarczą podjętą w celach zarobkowych, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca wystąpi dla tej czynności w charakterze podatnika tego podatku zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.
Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że Zainteresowany będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a planowana przez Wnioskodawcę dostawa działek stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Podsumowując, sprzedaż przez Wnioskodawcę działek nr 1/5, 1/6 oraz 3 wypełniać będzie definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca będzie działać jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji ww. sprzedaż będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W tym miejscu wskazać należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.
I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Przez tereny budowlane – w świetle art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.
Należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2021 r. poz. 741 ze zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.
Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy – ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – na podstawie ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
-
lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
-
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.
Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.
Wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.
W związku z powyższym, ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.
Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w dniu 30 czerwca 2017 r. Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie warunków zabudowy dla działek nr 1/5 i nr 3. W dniu 25 czerwca 2018 r. dla przedmiotowych nieruchomości została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla budynku mieszkalnego wielorodzinnego.
Zatem przedmiotowe działki niezabudowane nr 1/5 i nr 3 stanowią teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy, co wyklucza dla dostawy tych działek zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Skoro nie można będzie zastosować zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy (tj. teren będzie miał charakter budowlany), to należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
- towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
- brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.
W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.
Jak wskazał Zainteresowany w opisie sprawy, prawo własności wymienionych nieruchomości nabył w drodze umowy darowizny od rodziców w dniu 13 stycznia 2005 r. – dlatego też nie przysługiwało Jemu prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT.
Natomiast w związku z nabyciem nieruchomości w drodze darowizny nie wystąpił podatek naliczony, który mógłby podlegać odliczeniu. Nie można tym samym uznać, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, skoro nabył ww. działki bez naliczenia podatku VAT.
Ponadto – jak wskazał Wnioskodawca – działek będących przedmiotem sprzedaży Zainteresowany nie wykorzystuje i nie wykorzystywał wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.
Oznacza to, że nie zostały spełnione warunki do zastosowania zwolnienia dostawy działki nr 1/5 i nr 3 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Jak wskazano powyżej warunki do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy muszą być spełnione łącznie.
Zatem, w świetle przywołanych przepisów i okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dostawa działek niezabudowanych nr 1/5 i nr 3 nie będzie korzystała ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy oraz z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, w konsekwencji przedmiotowe transakcje będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług.
Podsumowując, sprzedaż przez Wnioskodawcę działek nr 1/5 i nr 3 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy i będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia sprzedaży działek nr 1/5 i nr 3 należało uznać za nieprawidłowe.
Natomiast w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działki nr 1/6 należy wskazać, że z opisu sprawy wynika, że dla działki nr 1/6 na dzień sprzedaży nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy oraz na dzień sprzedaży dla działki nr 1/6 nie zostanie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.
Jak wskazano powyżej, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Zauważyć należy, że analiza powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.
Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji gdy, jak wskazał Wnioskodawca, na dzień sprzedaży działki o nr 1/6 nie będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego ani nie będzie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla tej konkretnej działki nr 1/6, to dostawa niezabudowanej działki nr 1/6 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Podsumowując, sprzedaż przez Wnioskodawcę działki nr 1/5 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy i nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia sprzedaży działki nr 1/5 należało uznać za prawidłowe.
Należy ponadto zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epi
demicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili