0112-KDIL1-1.4012.486.2021.2.MG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2021 r. (data wpływu 28 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismami z dnia 23 września 2021 r. (data wpływu 23 września 2021 r.) oraz z dnia 7 października 2021 r. (data wpływu 7 października 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1. zwolnienia od podatku dzierżawy gruntów przeznaczonych pod obwody łowieckie – jest prawidłowe,

2. zwrotu nadpłaconego podatku za okres ostatnich 5 lat zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1. zwolnienia od podatku dzierżawy gruntów przeznaczonych pod obwody łowieckie,

2. zwrotu nadpłaconego podatku za okres ostatnich 5 lat zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wniosek uzupełniono w dniach 23 września 2021 r. oraz 7 października 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytań, stanowiska i brakująca opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1995 r. – Prawo łowieckie (Dz. U. z 2018 r. poz. 2033 ze zm.) Powiat wydzierżawia obwody łowieckie polne na rzecz Kół Łowieckich. W tym celu pomiędzy stronami zawierane są umowy cywilnoprawne. Dzierżawione grunty przeznaczone są do prowadzenia gospodarki łowieckiej w oparciu o wieloletni plan hodowlany i roczne plany łowieckie. W Powiecie wydzierżawianych jest x obwodów dla xx Kół Łowieckich.

Z tytułu dzierżawy Koła Łowieckie zobowiązane są uiszczać na rzecz Powiatu czynsz dzierżawny, ustalany zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 26 października 2018 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania czynszu dzierżawnego oraz udziału dzierżawców obwodów łowieckich w kosztach ochrony lasu przed zwierzyną (Dz. U. z 2018 r. poz. 2085) i ustawą Prawo łowieckie (Dz.U. z 2020 r. poz. 2320).

Zgodnie z art. 30 ust. 2a ustawy Prawo łowieckie ,,Czynsz dzierżawny ustala się, w zależności od kategorii obwodu łowieckiego, mnożąc ilość hektarów obszaru dzierżawionego obwodu łowieckiego przez równowartość pieniężną żyta, stosując wskaźnik przeliczeniowy, który nie może być wyższy niż 0,07q żyta za 1 hektar”. Tak wyliczony czynsz stanowił kwotę brutto, z której 23% stanowił podatek VAT (podatek od towarów i usług).

Od roku 1999 (od czasu reformy administracyjnej) do roku 2020 w wyliczanym czynszu dzierżawnym zawarty był podatek VAT (obecnie 23%) zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towaru i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ).

Dnia 9 kwietnia 2021 r. (data wpływu 19 kwietnia 2021 r.) do Starosty wpłynął wniosek Koła Łowieckiego ,,HB” (obwód polny) o zwrot podatku od towarów i usług naliczonego czynszu dzierżawnego za okres trzech lat.

Zgodnie z pismem z dnia 9 lutego 2021 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-2.4012.889.2020.1.ASZ obwody łowieckie zgodnie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2020 r. poz. 1983), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia ,,cele rolnicze”, ale w art. 2 pkt 15 tej ustawy zdefiniowana została działalność rolnicza, w której zawarta jest też hodowla zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej. W związku z tym należy uznać, że gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który wydzierżawiający przekazał na cele działalności, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. m.in. gospodarki leśnej, łowieckiej, czy rybackiej. Powiat wydzierżawia grunty przeznaczone do celów rolniczych, do prowadzenia racjonalnej gospodarki łowieckiej, wobec tego dzierżawa obwodów łowieckich korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia.

Wniosek został uzupełniony w dniu 7 października 2021 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy o następujące informacje:

Powiat jako Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i w latach 2007-2021 wystawiał faktury za czynsz dzierżawny, w których nie stwierdzono pomyłki w cenie, stawce, kwocie podatku, bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktur wystawionych na rzecz Koła Łowieckiego „HB”. Nie udzielano rabatów, obniżki cen, zwrotu nabywcy kwot nienależnych, a także zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sprecyzowane w piśmie z dnia 7 października 2021 r.).

1. Czy dzierżawa gruntów przeznaczonych pod obwody łowieckie umową zawartą zgodnie z ustawą z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (t.j. Dz. U. 2020 poz. 1683) zwolniona jest od podatku VAT na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2020 r. poz. 1983)?

2. Czy w przedstawionym stanie prawnym, w przypadku zwolnienia dzierżawy obwodów łowieckich od podatku VAT, Starosta jest uprawniony do wystąpienia o zwrot nadpłaconego podatku za okres ostatnich 5 lat zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy: (ostatecznie sprecyzowanym w piśmie z dnia 7 października 2021 r.).

1. Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2020 r. poz. 1983), dzierżawa obwodów łowieckich jest zwolniona z podatku VAT. Starosta wydzierżawia obwody polne kołom łowieckim w ramach wykonywania zadań zleconych z zakresu administracji rządowej. Dzierżawione tereny zostały przeznaczone m.in. do prowadzenia gospodarki łowieckiej oraz sprzedaży produktów. Zatem obwody polne wydzierżawione kołom łowieckim stanowią grunty przeznaczone na cele działalności, o której mowa w art. 2 pkt 15 Ustawy o podatku towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

2. W przypadku konieczności zastosowania zwolnienia od podatku VAT, Starosta ma prawo wystąpić o zwrot nadpłaconego podatku za okres ostatnich 5 lat zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

1. zwolnienia od podatku dzierżawy gruntów przeznaczonych pod obwody łowieckie – jest prawidłowe,

2. zwrotu nadpłaconego podatku za okres ostatnich 5 lat zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Natomiast, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenia usług w świetle art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2020 r. poz. 1983), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Stosownie do art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

W konsekwencji z uwagi na fakt, że dzierżawa jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie natomiast publicznoprawną), dla tej czynności organ władzy publicznej (wydzierżawiający) występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Z powyższych unormowań wynika, że odpłatne udostępnianie przez Wnioskodawcę na podstawie umowy dzierżawy obwodu łowieckiego Kołu Łowieckiemu działającemu na terenie Powiatu, podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie przywołanego przepisu rozporządzenia wykonawczego do ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia „cele rolnicze”, jednakże w art. 2 pkt 15 ustawy zdefiniowana została działalność rolnicza, przez którą rozumie się przez to produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (CN 4403 41 00 i 4403 49) oraz bambusa (CN 1401 10 00), a także świadczenie usług rolniczych.

Posiłkując się zapisem powyższej definicji uznać należy, że gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który wydzierżawiający przekazał na cele działalności, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy, tj. m.in. gospodarki leśnej, łowieckiej, czy rybackiej.

Jak wynika z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1683 ze zm.), obwody łowieckie dzielą się na obwody łowieckie leśne i polne.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy Prawo łowieckie, obwody łowieckie wydzierżawiają, na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego, po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza, prezydenta miasta) oraz właściwej izby rolniczej:

1. obwody łowieckie leśne – dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe;

2. obwody łowieckie polne – starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej;

3. obwody łowieckie znajdujące się na terenie więcej niż jednego powiatu – starosta powiatu, na terenie którego znajduje się największa część obwodu łowieckiego.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Powiat jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i w latach 2007-2021 wystawiał faktury za czynsz dzierżawny, w których nie stwierdzono pomyłki w cenie, stawce, kwocie podatku, bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktur wystawionych na rzecz Koła Łowieckiego „HB”. Nie udzielano rabatów, obniżki cen, zwrotu nabywcy kwot nienależnych, a także zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1995 r. – Prawo łowieckie, Powiat wydzierżawia obwody łowieckie polne na rzecz Kół Łowieckich. W tym celu pomiędzy stronami zawierane są umowy cywilnoprawne. Dzierżawione grunty przeznaczone są do prowadzenia gospodarki łowieckiej w oparciu o wieloletni plan hodowlany i roczne plany łowieckie. W Powiecie wydzierżawianych jest x obwodów dla xx Kół Łowieckich.

Z tytułu dzierżawy Koła Łowieckie zobowiązane są uiszczać na rzecz Powiatu czynsz dzierżawny, ustalany zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 26 października 2018 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania czynszu dzierżawnego oraz udziału dzierżawców obwodów łowieckich w kosztach ochrony lasu przed zwierzyną i ustawą Prawo łowieckie.

Zgodnie z art. 30 ust. 2a ustawy Prawo łowieckie ,,Czynsz dzierżawny ustala się, w zależności od kategorii obwodu łowieckiego, mnożąc ilość hektarów obszaru dzierżawionego obwodu łowieckiego przez równowartość pieniężną żyta, stosując wskaźnik przeliczeniowy, który nie może być wyższy niż 0,07q żyta za 1 hektar”. Tak wyliczony czynsz stanowił kwotę brutto, z której 23% stanowił podatek VAT.

Od roku 1999 (od czasu reformy administracyjnej) do roku 2020 w wyliczanym czynszu dzierżawnym zawarty był podatek VAT (obecnie 23%) zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1, jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towaru i usług.

Dnia 9 kwietnia 2021 r. (data wpływu 19 kwietnia 2021 r.) do Starosty wpłynął wniosek Koła łowieckiego ,,HB” (obwód polny) o zwrot podatku od towarów i usług naliczonego czynszu dzierżawnego za okres trzech lat.

Zgodnie z pismem z dnia 9 lutego 2021 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-2.4012.889.2020.1.ASZ obwody łowieckie zgodnie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia ,,cele rolnicze”, ale w art. 2 pkt 15 tej ustawy zdefiniowana została działalność rolnicza, w której zawarta jest też hodowla zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej. W związku z tym należy uznać, że gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który wydzierżawiający przekazał na cele działalności, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. m.in. gospodarki leśnej, łowieckiej, czy rybackiej. Powiat wydzierżawia grunty przeznaczone do celów rolniczych, do prowadzenia racjonalnej gospodarki łowieckiej, wobec tego dzierżawa obwodów łowieckich korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy dzierżawa gruntów przeznaczonych pod obwody łowieckie, umową zawartą zgodnie z ustawą z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie, zwolniona jest od podatku VAT na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Z uwagi na przytoczone przepisy prawa w świetle przedstawionych okoliczności stwierdzić należy, że decydujące znaczenie w kwestii możliwości zwolnienia od podatku czynności dzierżawy gruntów jest ich faktyczne przeznaczenie przez dzierżawcę – na cele rolnicze.

W niniejszej sprawie – jak wskazał Wnioskodawca – wydzierżawia on obwody łowieckie polne na rzecz Kół Łowieckich zgodnie z przepisami ustawy Prawo łowieckie. W tym celu pomiędzy stronami zawierane są umowy cywilnoprawne. Dzierżawione grunty przeznaczone są do prowadzenia gospodarki łowieckiej w oparciu o wieloletni plan hodowlany i roczne plany łowieckie. W Powiecie wydzierżawianych jest x obwodów dla xx Kół Łowieckich. Ponadto z tytułu dzierżawy Koła Łowieckie zobowiązane są uiszczać na rzecz Powiatu czynsz dzierżawny, ustalany zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 26 października 2018 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania czynszu dzierżawnego oraz udziału dzierżawców obwodów łowieckich w kosztach ochrony lasu przed zwierzyną i ustawą Prawo łowieckie.

Powyższe działania mieszczą się w pojęciu działalności rolniczej zdefiniowanej art. 2 pkt 15 ustawy.

W konsekwencji, dzierżawa przez Wnioskodawcę obwodów łowieckich na rzecz Kół Łowieckich – faktycznie przeznaczonych na cele gospodarki łowieckiej – będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Podsumowując, dzierżawa gruntów przeznaczonych pod obwody łowieckie, umową zawartą zgodnie z ustawą z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie, zwolniona jest od podatku VAT na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zadanego pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy – wyrażone w pytaniu drugim – dotyczą tego, czy w przypadku konieczności zastosowania zwolnienia od podatku VAT, Starosta ma prawo wystąpić o zwrot nadpłaconego podatku za okres ostatnich 5 lat zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy.

Mając na uwadze przepis art. 86 ust. 13 ustawy, zgodnie z którym jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Powołany przez Wnioskodawcę art. 86 ust. 13 ustawy znajduje zastosowanie w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego o kwotę podatku należnego, ale z tego prawa nie skorzystał i teraz chce dokonać tego odliczenia.

Natomiast w niniejszej sprawie mamy do czynienia z zupełnie inną sytuacją. W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wystąpienia o zwrot nadpłaconego podatku VAT w przypadku zastosowania zwolnienia od tego podatku. Zatem wskazany przez Wnioskodawcę przepis art. 86 ust. 13 ustawy nie ma tutaj zastosowania.

W opinii Wnioskodawcy, w przypadku konieczności zastosowania zwolnienia od podatku VAT, Starosta ma prawo wystąpić o zwrot nadpłaconego podatku za okres ostatnich 5 lat.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z art. 72 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), za nadpłatę uważa się kwotę:

1. nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;

2. podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;

3. zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;

4. zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Stosownie do art. 73 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej – nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem § 2, z dniem zapłaty przez podatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej.

Jak stanowi art. 75 § 2 Ordynacji podatkowej – uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty przysługuje podatnikom, płatnikom i inkasentom oraz osobom, które były wspólnikami spółki cywilnej w momencie rozwiązania spółki w zakresie zobowiązań spółki. Płatnik lub inkasent jest uprawniony do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli wpłacony podatek nie został pobrany od podatnika.

Jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację) – art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej.

Z przedstawionych regulacji wynika jednoznacznie, że podatnik może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty tylko w sytuacjach powodujących uszczerbek w jego majątku, gdy na skutek własnych błędów zadeklarował oraz wpłacił podatek w wysokości większej od należnej albo większej od pobranej.

Przepisy te – szczególnie w kontekście VAT – należy rozumieć w ten sposób, że nie jest nadpłatą kwota podatku, jeżeli ten kto ją uiścił nie poniósł z tego tytułu bezpośredniego uszczerbku majątkowego.

Jeżeli zatem w konkretnej sytuacji okaże się, że podatnik występujący o zwrot nadpłaty wynikającej z nadpłacenia podatku lub nienależnego zapłacenia podatku, na skutek skorzystania z dostępnych środków prawnych uniknął poniesienia ekonomicznego ciężaru opodatkowania (a zatem uniknął zubożenia), to wówczas odpada konstytucyjne uzasadnienie dla przyznania ochrony roszczeniu restytucyjnemu takiego podatnika.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca, z tytułu dzierżawy obwodów łowieckich polnych, wystawiał faktury zawierające podatek w wysokości 23%, natomiast jak wcześniej wykazano, dla usługi tej obowiązuje zwolnienie od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, a zatem Wnioskodawca nie był zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tytułu jej wykonania. Wobec powyższego należy stwierdzić, że podatek zapłacony przez Wnioskodawcę do urzędu skarbowego wynikający z tej transakcji jest w takim przypadku podatkiem nienależnie zadeklarowanym i zapłaconym do urzędu skarbowego.

Wnioskodawca w pytaniu drugim ma wątpliwości wyłącznie odnośnie wystąpienia o zwrot nadpłaconego podatku.

Zatem mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że skorygowanie podatku należnego (z 23% na zwolnione) spowoduje zmniejszenie nieprawidłowo wykazanego podatku należnego i podatku zapłaconego do urzędu skarbowego. Zatem, Wnioskodawca będzie uprawniony do wystąpienia o zwrot nienależnie uiszczonego podatku VAT.

Mając na uwadze powyższe rozważania oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w przypadku konieczności zastosowania zwolnienia od podatku VAT, Wnioskodawca może wystąpić o zwrot nadpłaconego podatku za okres 5 lat.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za nieprawidłowe z uwagi na inne uzasadnienie prawne niż wskazane przez Zainteresowanego.

Wskazać należy, że wprawdzie Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawny w postaci prawa do wystąpienia o zwrot nadpłaconego podatku za okres ostatnich 5 lat, w przypadku konieczności zastosowania zwolnienia od podatku VAT, niemniej czyni to w oparciu o inną podstawę prawną niż wskazana przez tut. Organ. Wnioskodawca odnosi się bowiem w stanowisku własnym do art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, który jednak nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy również podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.