0112-KDIL1-1.4012.359.2017.9.OS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 28 lutego 2018 r. sygn. akt I SA/Bk 1866/17 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 26 lipca 2021 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 kwietnia 2021 r. sygn. akt I FSK 1094/18 (data wpływu 18 czerwca 2021 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 sierpnia 2017 r. (data wpływu 23 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z faktury VAT (podatek od towarów i usług) RR w sytuacji kiedy płatności dla rolników ryczałtowych za dostarczony surowiec zostały pomniejszone o należne wpłaty na fundusz udziałowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

23 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z faktury VAT RR w sytuacji kiedy płatności dla rolników ryczałtowych za dostarczony surowiec zostały pomniejszone o należne wpłaty na fundusz udziałowy.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

20 października 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację Nr 0112-KDIL1-1.4012.359.2017.1.AK, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z faktury VAT RR w sytuacji kiedy płatności dla rolników ryczałtowych za dostarczony surowiec zostały pomniejszone o należne wpłaty na fundusz udziałowy.

Wnioskodawca na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego złożył skargę z 19 listopada 2017 r. (data wpływu 27 listopada 2017 r.). Wnioskodawca zaskarżył wydaną interpretację indywidualną i wniósł o uchylenie zaskarżonej interpretacji. Wyrokiem z 28 lutego 2018 r. sygn. akt I SA/Bk 1866/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku uchylił zaskarżoną interpretację.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 28 lutego 2018 r. sygn. akt I SA/Bk 1866/17, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej złożył do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną z 16 kwietnia 2018 r.

Wyrokiem z 22 kwietnia 2021 r., sygn. akt I FSK 1094/18 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Organu.

WSA w Białymstoku w uzasadnieniu wyroku wskazał, iż w rozpoznawanej sprawie spór koncentruje się wokół prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości z faktur VAT RR w związku z art. 116 pkt 9a u.p.t.u. w sytuacji, kiedy Skarżąca realizuje płatności dla rolników ryczałtowych za dostarczony surowiec według faktur VAT RR pomniejszony o należne wpłaty na fundusz udziałowy zgodnie z mechanizmem przedstawionym w stanie faktycznym

W opinii Sądu, analiza treści art. 116 u.p.t.u. i ewolucja art. 9a u.p.t.u. wskazuje, że ustawodawca sukcesywnie rozszerzał zakres traktowanych przez niego na równi z należnościami za towary i usługi dostarczone rolnikowi ryczałtowemu (a tym samym nieobjętych w tej części obowiązkiem dokonania rozliczeń pomiędzy podatnikiem, a rolnikiem ryczałtowym w formie przelewu na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego). Należy zaznaczyć, że gdyby intencją ustawodawcy było rozszerzenie treści art. 116 ust. 9a u.p.t.u. wyłącznie na potrącenia wynikające w tytułów wykonawczych, rozporządzeń Rady UE, to w treści znowelizowanego przepisu nadal wskazane byłoby obok tytułów wykonawczych i rozporządzeń Rady UE, potrącenia z zapłaty należności za dostarczone mleko opłat określonych w art. 33 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych. W związku z tym należy uznać, że dokonana przez ustawodawcę zmiana, polegająca na zastąpieniu kategorii „potrąceń z zapłaty należności za dostarczone mleko opłat określonych w art. 33 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych" „potrąceniami jeżeli wynikają z innych ustaw", oznacza że znowelizowany przepis zawiera w sobie treść normatywną, znacznie szerszą niż pierwotne brzmienie art. 116 ust. 9a u.p.t.u. Zdaniem Sądu, organ błędnie wskazuje, że dyskwalifikujący jest fakt, że potrącenia na udziały według Prawa Spółdzielczego dokonuje się na podstawie zawartych umów kontraktacyjnych z rolnikami ryczałtowymi oraz umowy zawartej na podstawie art. 498 k.c., a nie potrącenia przewidzianego wprost w ustawie.

WSA wskazał, że błędne jest też stanowisko organu który stwierdza, iż „Rozwiązania techniczne przyjęte przez podatników nie mogą bowiem wpływać na prawidłowość rozliczeń podatkowych". Organ podkreśla, że do czynienia mamy wyłącznie z aspektem technicznym (forma uregulowania należności wobec rolnika ryczałtowego - przelewem czy w formie kompensaty), który ze względu na zbyt duży formalizm przy wykładni przepisu art. 116 ust. 9a u.p.t.u. powoduje, że mimo spełnienia przez Skarżącą świadczenia wobec rolników ryczałtowych nie ma możliwości zastosowania zasady neutralności podatku VAT naliczonego wynikającego z wypłacanych rolnikom ryczałtowym zryczałtowanej rekompensaty.

W opinii Sądu, kwestia dowolności kształtowania treści umowy w granicach wyznaczonych przez prawo w kontekście zasady swobody umów i przedstawionego stanu faktycznego we wniosku o wydanie interpretacji tym bardziej potwierdza wbrew stanowisku organu, że zawierane z dostawcami każdorazowe pisemne umowy kontraktacyjne na dostawy mleka surowego, które upoważniają do dokonywania umownego potrącenia wzajemnych należności w oparciu art. 498 i art. 3531 k.c., wypełniają znamiona, wynikające z art. 116 ust. 9a u.p.t.u. To, że powyższa zasada wynika ze statusu Spółdzielni, nie niweluje faktu, że dokonane czynności mają swoje oparcie w skonkretyzowanych przepisach „innej ustawy” jaką jest Kodeks cywilny.

NSA w uzasadnieniu wyroku wskazał, że przede wszystkim należy zauważyć, że jak słusznie wskazał Sąd pierwszej instancji, spór koncentruje się wokół prawa do odliczenia VAT naliczonego w pełnej wysokości z faktur VAT RR w związku z art. 116 ust. 9a ustawy o PTU w sytuacji, kiedy skarżąca realizuje płatności dla rolników ryczałtowych za dostarczony surowiec według faktur VAT RR pomniejszony o należne wpłaty na fundusz udziałowy zgodnie z mechanizmem przedstawionym w stanie faktycznym. Zagadnienie to było przedmiotem analizy Naczelnego Sądu Administracyjnego, m.in. w wyrokach z dnia 30 marca 2020 r., I FSK 1277/18, 9 maja 2013 r., I FSK 709/12, 20 grudnia 2016 r., I FSK 493/15, 2 marca 2016 r., I FSK 1762/14 i I FSK 2014/14, 23 lutego 2016 r., sygn. akt I FSK 1721/14. W orzeczeniach tych sformułowano jednolite stanowisko, które skład orzekający w tej sprawie w pełni podzielił.

Zdaniem NSA, należy zgodzić się z twierdzeniem, że zwrot „potrącenia, jeżeli wynikają z innych ustaw”, którym posłużono się w art. 116 ust. 9a ustawy o PTU dotyczy wszystkich potrąceń wzajemnych należności, wynikających z umów opartych między innymi na ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.

Naczelny Sąd Administracyjny podzielił stanowisko Sądu pierwszej instancji, że z treści wniosku wynika, że wierzytelności Spółdzielni i rolników - jej członków, spełniają warunki wymienione w tym przepisie, ich przedmiotem są bowiem pieniądze, są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem.

Mając na uwadze zasadę neutralności i proporcjonalności – w opinii NSA – przez należności za towary i usługi dostarczane rolnikowi ryczałtowemu, o których mowa w art. 116 ust. 8 i ust. 9a ustawy o PTU, rozumieć należy również potrącenia wierzytelności nabytych przez nabywcę produktów rolnych na podstawie art. 509 K.c. od osoby trzeciej, o ile nie prowadzi to do nadużycia prawa. Mieć bowiem należy na uwadze, że częstokroć tego rodzaju kompensaty są w interesie nie tylko nabywców, lecz też rolników.

26 lipca 2021 r. do tut. Organu wpłynęły akta sprawy i prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 28 lutego 2018 r. sygn. akt I SA/Bk 1866/17.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony dotyczący prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z faktury VAT RR w sytuacji kiedy płatności dla rolników ryczałtowych za dostarczony surowiec zostały pomniejszone o należne wpłaty na fundusz udziałowy, wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia `(...)`..(dalej: Spółdzielnia, Wnioskodawca) działa w oparciu o ustawę Prawo Spółdzielcze z dnia 16 września 1982 r. (Dz.U.2016.21 t.j. z dnia 2016.01.07 z późn. zm., dalej Prawo Spółdzielcze). Spółdzielnia jest zobowiązana na podstawie ww. ustawy do funkcjonowania w oparciu o Statut, który zawiera zapisy wymagane prawem oraz uchwalone przez udziałowców będących jednocześnie dostawcami mleka surowego (Spółdzielnia skupuje mleko surowe wyłącznie od dostawców będących jednocześnie udziałowcami). Statut Spółdzielni `(...)`.wymaga zgromadzenia funduszu udziałowego, który to udziałowcy są zobowiązani zadeklarować i wpłacić. Spółdzielnia nie wymaga, aby zadeklarowane kwoty udziałów były wpłacone jednorazowo przez członka będącego jednocześnie dostawcą mleka surowego, a zezwala na płatności ratalne poprzez kompensatę wzajemnych należności i zobowiązań mając na uwadze, że tego rodzaju kompensaty są w interesie rolników w tym rolników ryczałtowych, ponieważ pozwala im na rozłożenie płatności zobowiązania na dogodnie długi okres, ta forma kompensaty jest typowa dla podmiotów działających według Prawa Spółdzielczego.

Spółdzielnia zawiera z dostawcami każdorazowo pisemną umowę kontraktacyjną na dostawy mleka surowego, która upoważnia do dokonywania umownego potrącania wzajemnych należności w oparciu o art. 498 i art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm. – dalej: Kodeks Cywilny). Ponadto część z dostawców zgodnie z umową kontraktacyjną dokonuje nieodwołalnie cesji swoich istniejących i przyszłych wierzytelności na Spółdzielnię w drodze umowy przelewu wierzytelności zgodnie z art. 509 ustawy Kodeks cywilny, w tym w szczególności z tytułu dostarczonego mleka surowego. Część z dostawców ma status rolnika ryczałtowego, przez co Spółdzielnia w oparciu o art. 115 ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm), wystawia w ich imieniu faktury VAT RR za dostarczony surowiec. Na konto wskazane przez dostawcę przekazywana jest kwota brutto wykazana na fakturze VAT RR pomniejszona o wartość dostarczonych przez Spółdzielnię towarów i usług oraz częścią niewpłaconych udziałów zadeklarowanych przez dostawcę skompensowanych z należnościami za dostarczony surowiec. Pozostali dostawcy są podatnikami podatku od towarów i usług na zasadach ogólnych, a sposób rozliczenia comiesięcznej należności za dostawy mleka surowego jest analogiczny jak w przypadku dostawców będących na rozliczeniu ryczałtowym.

Nabycie przez Spółdzielnię `(...)`..produktów rolnych jest związane z dostawą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, to znaczny ze sprzedażą przetworzonego przez nią mleka surowego do postaci wyrobu gotowego (produkty mleczarskie). Zapłata następuje na rachunek bankowy dostawców w tym rolnika ryczałtowego według terminów przewidzianych w umowie kontraktacyjnej. Należy wskazać, iż nie dotyczy to tej części zapłaty na rzecz dostawcy - rolnika ryczałtowego, która jest zapłacona w drodze potrącenia z wypłaty za dostarczony surowiec przez Spółdzielnię w wyniku wymaganej Statutem spłaty funduszu udziałowego. W tej części nie nastąpi zapłata na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego, co jednak zdaniem Spółdzielni nie wyklucza zachowania prawa do odliczenia całego podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT RR.

Z powyższego oraz ścisłego związku posiadanych udziałów przez rolnika ryczałtowego w Spółdzielni, a jego dostawami mleka surowego wynika, że na podstawie art. 116 ust. 6 pkt 2 w związku z ust. 8 i ust. 9a ustawy o podatku od towarów i usług, warunek zapłaty na rachunek bankowy wskazany w art. 116 ust. 6 pkt 2 należy uznać za spełniony, jeżeli nastąpiła ona na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego w części stanowiącej różnicę między należnością rolnika ryczałtowego za dostarczone produkty rolne (mleko surowe) a kwotą należności za towary i usługi dostarczone rolnikowi przez nabywcę tych produktów rolnych, przez które należałoby rozumieć potrącenia na niewpłacone udziały zrealizowane na podstawie Statutu Spółdzielni wymaganego Prawem Spółdzielczym, umowy kontraktacyjnej oraz na podstawie umownego potrącenia według Kodeksu Cywilnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT naliczony w pełnej wysokości z faktur VAT RR powołując się na przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - art. 116 pkt 9a w sytuacji, kiedy realizuje płatności dla rolników ryczałtowych za dostarczony surowiec według faktur VAT RR pomniejszone o należne wpłaty na fundusz udziałowy zgodnie z mechanizmem przedstawionym w stanie faktycznym?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 116 ust. 6 pkt 2 w związku z ust. 8 i ust. 9a ustawy o podatku od towarów i usług Spółdzielnia może dokonywać odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury VAT RR w pełnej wysokości wynikającej z faktur VAT RR wystawionych przez Spółdzielnię w imieniu rolników ryczałtowych na podstawie zrealizowanych dostaw surowca do Spółdzielni w celu jego dalszego przetworzenia na produkty nabiałowe. Wynika to z faktu, iż zakupy te są dokonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i są wykorzystywane do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych, o czym jest mowa w art. 86 u.p.t.u. W innym przypadku rekompensata dla rolników ryczałtowych uregulowana w art. 116 u.p.t.u na podstawie implementacji art. 303 dyrektywy 2006/112/WE, określającego prawo do odliczenia poniesionej zryczałtowanej rekompensaty byłaby obciążeniem w sensie ekonomicznym dla Spółdzielni, co stanowiłoby wbrew podstawowej zasadzie neutralności kwot wypłacanych na podstawie u.p.t.u.

Z przedstawionego stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że między stronami transakcji (dostawcą mleka surowego - rolnika ryczałtowego, a Spółdzielnią) dochodzi do rozliczenia wzajemnych należności. Zdaniem Spółdzielni pomimo, że zapłata należności za produkty rolne, obejmująca również kwotę zryczałtowanego zwrotu, nie nastąpiła w całości na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego, Wnioskodawca powinien zachować prawo do odliczenia zryczałtowanego zwrotu podatku w całości. Tylko takie podejście w pełni pozwoli zrealizować zasadę neutralności podatku od towarów i usług w szczególności z uwagi na fakt, iż dochodzi do zaspokojenia wzajemnych należności mimo, że nie dochodzi do fizycznego przelewu pełnej wysokości wynagrodzenia rolnika ryczałtowego za dany okres w związku z dokonaniem potrącenia na należną wpłatę na udziały członkowskie rolnika ryczałtowego.

W wyniku ponownej analizy przedstawionego we wniosku opisu sprawy, w związku z art. 153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stanowiącym, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 28 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Bk 1866/17 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 kwietnia 2021 r., sygn. akt I FSK 1094 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym i przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania pierwotnej interpretacji w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku ww. orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku i ww. orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 3 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6.

Szczególne zasady dotyczące wystawiania faktur VAT RR zostały uregulowane w przepisie art. 116 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym – podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny nabywający produkty rolne od rolnika ryczałtowego wystawia w dwóch egzemplarzach fakturę dokumentującą nabycie tych produktów. Oryginał faktury jest przekazywany dostawcy.

Zgodnie z powołanym przepisem faktura VAT RR nie jest wystawiana przez sprzedawcę, lecz przez nabywcę. Podatnik podatku od towarów i usług nabywający produkty rolne od rolnika ryczałtowego, wystawia w dwóch egzemplarzach fakturę dokumentującą zakup tych produktów. Oryginał faktury przekazywany jest sprzedawcy, czyli rolnikowi ryczałtowemu. Należy również podkreślić, że celem faktury oraz dokumentu stwierdzającego dokonanie zapłaty jest w tym przypadku przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzenia gospodarczego, a dodatkowo – dla nabywcy produktów rolnych – potwierdzenie prawa do powiększenia kwoty podatku naliczonego uprawniającej do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 116 ust. 1 ustawy, podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny nabywający produkty rolne od rolnika ryczałtowego wystawia w dwóch egzemplarzach fakturę dokumentującą nabycie tych produktów. Oryginał faktury jest przekazywany dostawcy.

Stosownie do art. 116 ust. 6 ustawy, zryczałtowany zwrot podatku zwiększa u nabywcy produktów rolnych kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym dokonano zapłaty, pod warunkiem że:

1. nabycie produktów rolnych jest związane z dostawą opodatkowaną;

2. zapłata należności za produkty rolne, obejmująca również kwotę zryczałtowanego zwrotu podatku, nastąpiła na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego nie później niż 14. dnia, licząc od dnia zakupu, z wyjątkiem przypadku, gdy rolnik zawarł umowę z podmiotem nabywającym produkty rolne określającą dłuższy termin płatności;

3. w dokumencie stwierdzającym dokonanie zapłaty należności za produkty rolne zostaną podane numer i data wystawienia faktury potwierdzającej nabycie tych produktów albo na fakturze potwierdzającej zakup produktów rolnych podano dane identyfikacyjne dokumentu stwierdzającego dokonanie zapłaty.

W myśl przepisu art. 116 ust. 7 ustawy, za datę dokonania zapłaty uważa się datę wydania dyspozycji bankowej przekazania środków finansowych na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego, jeżeli dyspozycja ta została zrealizowana.

Przepis art. 116 ust. 8 ustawy stanowi, iż warunek, o którym mowa w ust. 6 pkt 2, dotyczy tej części zapłaty, która stanowi różnicę między kwotą należności za dostarczone produkty rolne a kwotą należności za towary i usługi dostarczone rolnikowi ryczałtowemu przez nabywcę tych produktów rolnych.

Zgodnie z art. 116 ust. 9 ustawy, przez należności za towary i usługi dostarczane rolnikowi ryczałtowemu, o których mowa w ust. 8, rozumie się również potrącenia z tytułu spłat rat pożyczek i zaliczek udzielanych rolnikowi ryczałtowemu dostarczającemu produkty rolne, dokonane przez podatnika nabywającego te produkty, pod warunkiem że:

1. zaliczka została przekazana na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego, a na fakturze potwierdzającej zakup produktów rolnych podano dane identyfikacyjne dokumentu potwierdzającego dokonanie tej wpłaty;

2. raty i pożyczki wynikają z umów zawartych w formie pisemnej.

Stosownie do art. 116 ust. 9a ustawy, przez należności za towary i usługi dostarczane rolnikowi ryczałtowemu, o których mowa w ust. 8, rozumie się również potrącenia, jeżeli wynikają z innych ustaw, rozporządzeń Rady UE lub tytułów wykonawczych (egzekucyjnych).

Zgodnie z art. 498 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), wskazać należy, że przepis ten reguluje zasady potrącania (kompensowania) wzajemnych należności. Zgodnie z tym przepisem, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Na skutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

Powyższe oznacza, że potrącenie wierzytelności jest jedną z form wygaśnięcia zobowiązania w wyniku wykonania świadczenia poprzez umorzenie wzajemnych wierzytelności między stronami. Wygaśnięcie zobowiązania przez potrącenie (kompensata wierzytelności), następuje wówczas, gdy jedna strona jest w stosunku do drugiej dłużnikiem i jednocześnie wierzycielem, tj. ma zarówno wierzytelności, jak i zobowiązania względem drugiej strony. Potrącenie stanowi zatem formę wzajemnej zapłaty za istniejące pomiędzy stronami zobowiązania, co pozwala na traktowanie jej na równi z zapłatą.

Z opisu sprawy wynika, że Spółdzielnia `(...)`..działa w oparciu o ustawę Prawo Spółdzielcze. Jest ona zobowiązana na podstawie ww. ustawy do funkcjonowania w oparciu o Statut, który zawiera zapisy wymagane prawem oraz uchwalone przez udziałowców będących jednocześnie dostawcami mleka surowego (Spółdzielnia skupuje mleko surowe wyłącznie od dostawców będących jednocześnie udziałowcami). Statut Spółdzielni `(...)`. wymaga zgromadzenia funduszu udziałowego, który to udziałowcy są zobowiązani zadeklarować i wpłacić. Spółdzielnia nie wymaga, aby zadeklarowane kwoty udziałów były wpłacone jednorazowo przez członka będącego jednocześnie dostawcą mleka surowego, a zezwala na płatności ratalne poprzez kompensatę wzajemnych należności i zobowiązań mając na uwadze, że tego rodzaju kompensaty są w interesie rolników w tym rolników ryczałtowych, ponieważ pozwala im na rozłożenie płatności zobowiązania na dogodnie długi okres, ta forma kompensaty jest typowa dla podmiotów działających według Prawa Spółdzielczego. Spółdzielnia zawiera z dostawcami każdorazowo pisemną umowę kontraktacyjną na dostawy mleka surowego, która upoważnia do dokonywania umownego potrącania wzajemnych należności w oparciu o art. 498 i art. 3531 ustawy Kodeks cywilny. Ponadto część z dostawców zgodnie z umową kontraktacyjną dokonuje nieodwołalnie cesji swoich istniejących i przyszłych wierzytelności na Spółdzielnię w drodze umowy przelewu wierzytelności, w tym w szczególności z tytułu dostarczonego mleka surowego. Część z dostawców ma status rolnika ryczałtowego, przez co Spółdzielnia, wystawia w ich imieniu faktury VAT RR za dostarczony surowiec. Na konto wskazane przez dostawcę przekazywana jest kwota brutto wykazana na fakturze VAT RR pomniejszona o wartość dostarczonych przez Spółdzielnię towarów i usług oraz częścią niewpłaconych udziałów zadeklarowanych przez dostawcę skompensowanych z należnościami za dostarczony surowiec. Pozostali dostawcy są podatnikami podatku od towarów i usług na zasadach ogólnych, a sposób rozliczenia comiesięcznej należności za dostawy mleka surowego jest analogiczny jak w przypadku dostawców będących na rozliczeniu ryczałtowym.

Zapłata następuje na rachunek bankowy dostawców w tym rolnika ryczałtowego według terminów przewidzianych w umowie kontraktacyjnej, lecz nie dotyczy to tej części zapłaty na rzecz dostawcy - rolnika ryczałtowego, która jest zapłacona w drodze potrącenia z wypłaty za dostarczony surowiec przez Spółdzielnię w wyniku wymaganej Statutem spłaty funduszu udziałowego. W tej części nie nastąpi zapłata na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy prawa, przedstawiony opis sprawy oraz zapadły w analizowanej sprawie wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 28 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Bk 1866/17 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 kwietnia 2021 r., sygn. akt I FSK 1094 należy stwierdzić, że potrącenia z tytułu wpłat na fundusz udziałowy są/będą należnościami wynikającymi z innych ustaw, o których mowa w art. 116 ust. 9a ustawy o VAT. Skoro bowiem potrącenia wzajemnych należności następują w oparciu o przepisy ustawy Kodeks cywilny to stanowią potrącenia, o których mowa w art. 116 ust. 9a ustawy o VAT. Należy zatem wskazać, że w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione warunki wynikające z przepisów art. 116 ust. 6-9a ustawy o VAT uprawniające Wnioskodawcę do dokonania odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z faktur VAT RR.

Jak wskazano w opisie sprawy: nabycie przez Spółdzielnię `(...)`. produktów rolnych jest związane z dostawą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Zapłata następuje na rachunek bankowy dostawców w tym rolnika ryczałtowego według terminów przewidzianych w umowie kontraktacyjnej.

Wobec powyższego, Wnioskodawca ma/będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z faktury VAT RR w sytuacji kiedy płatności dla rolników ryczałtowych za dostarczony surowiec zostały pomniejszone o należne wpłaty na fundusz udziałowy, ponieważ potrącenia te stanowią jedno z potrąceń, o których mowa w powołanym art. 116 ust. 9a ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

- zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym ,

- zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania pierwotnej interpretacji Nr 0112-KDIL1-1.4012.359.2017.1.AK w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, tj. na dzień 20 października 2017 r., bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 28 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Bk 1866/17 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 kwietnia 2021 r., sygn. akt I FSK 1094.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. Ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.