0111-KDIB3-3.444.2021.2.MPU

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 sierpnia 2021 r. (data wpływu 23 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 22 października 2021 r. (data wpływu 26 października 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży ¼ udziału w budynku posadowionym na działce o nr (`(...)`) wraz z udziałem w tej zabudowanej działce wynoszącym ½ – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży ¼ udziału w budynku posadowionym na działce o nr (`(...)`) wraz z udziałem w tej zabudowanej działce wynoszącym ½.

Powyższy wniosek uzupełniono pismem z 22 października 2021 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z 19 października 2021 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.444.2021.1.MPU.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca nabył w (`(...)`) r. na podstawie umowy przeniesienia własności działkę o numerze geodezyjnym (`(...)`), o powierzchni (`(...)`) ha, położoną w (…). ((`(...)`)). Wdacie nabycia Wnioskodawca pozostawał w związku małżeńskim, w którym obowiązywała małżeńska wspólność ustawowa. W dniu (`(...)`) r. na mocy umowy majątkowej małżeńskiej sporządzonej w formie aktu notarialnego małżonkowie ustanowili rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków.

W celu wybudowania budynku na działkach o numerze geodezyjnym (…),(…) i (…) współwłaściciele nieruchomości nr (`(...)`) (Wnioskodawca i M.L.) oraz (…) i (…) (A. i E. K.) zawarli między sobą w dniu (…) r. umowę.

Umowa została zawarta między małżonkami M.L. i S.L. (jako użyczający) i małżonkami A.K. i E.K. (jako biorący w użyczenie), na mocy której m.in. użyczyli nieruchomość do bezpłatnego używania i udzielili zgodę na dysponowanie tymi nieruchomościami na cele budowlane na czas nieoznaczony. Identyczna umowa została sporządzona między małżonkami A.K. i E.K. (jako użyczający) i małżonkami M.L. i S.L. (jako biorący w użyczenie).

W (…) (…) r. zostało wydane pozwolenie na budowę budynku usługowo-handlowego z częścią biurową i socjalną, której adresatami zostali Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (…) oraz małżonkowie A. i E. K.. Roboty zostały zakończone w (…) r., a pozwolenie na użytkowanie tego obiektu zostało wydane przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego w (…) ww. adresatom w dniu (…) r. (pozwolenie na użytkowanie przed wykonaniem wszystkich robót budowlanych) oraz (…) r. (pozwolenie na użytkowanie).

Od decyzji z dnia (…) r. budynek jest użytkowany w całości (został podzielony do używania pomiędzy ww. adresatów) dla celów prowadzenia działalności opodatkowanych podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) należnym.

Na potrzeby wybudowania ww. budynku Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej poniósł nakłady w wysokości (…) zł, co do których przysługiwało mu prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca nie ponosił od (…) dodatkowych wydatków na tą nieruchomość, wydatki dotyczyły eksploatacji budynku.

Wnioskodawca nie wprowadził do ewidencji środków trwałych poniesionych nakładów na budynek niemieszkalny- usługowy handlowy wybudowany na obcym gruncie i nie dokonywał naliczenia amortyzacji w koszty prowadzonej działalności.

Przedmiotowy budynek wykorzystywany był przez Wnioskodawcę do prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT do końca grudnia (…) r. (zgodnie z podziałem do używania między ww. adresatami).

Od (…) (…) r. Wnioskodawca w ramach tzw. najmu prywatnego wynajmuje część budynku przypadającą mu do używania, pozostając z tego tytułu czynnym podatkiem VAT. Przed sprzedażą budynku umowa najmu zostanie rozwiązana.

W uzupełnieniu z 22 października 2021 r. odpowiadając na pytania zawarte w wezwaniu Wnioskodawca wskazał ponadto poniższe okoliczności:

Przedmiotem sprzedaży jest budynek położony w (…). ((…)), przy ul. (…) (…), którego Wnioskodawca jest współwłaścicielem w wysokości udziału wynoszącym ¼ wraz z gruntem, gdzie został posadowiony to jest działką o nr geod. (…), której Wnioskodawca jest współwłaścicielem w wysokości udziału wynoszącym ½.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 22 października 2021 r.):

Czy sprzedaż udziału wynoszącego ¼ w budynku posadowionym na działce o nr geod. (`(...)`) wraz z udziałem w tej zabudowanej działce wynoszącym ½, która to sprzedaż ma zostać sfinalizowana w (…) r., spowoduje u Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w zakresie VAT?

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego (ostatecznie sformułowane w piśmie z 22 października 2021 r.):

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż udziału wynoszącego ¼ w budynku posadowionym na działce o nr geod. (`(...)`) wraz z udziałem w tej zabudowanej działce wynoszącym ½, która to sprzedaż ma zostać sfinalizowana w 2021 r., nie będzie wiązała się z obowiązkiem zapłaty podatku od towarów i usług. Za przyjęciem tego stanowiska przemawia art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części podlega zwolnieniu od podatku VAT, gdyż pierwsze zasiedlenie, czyli pozwolenie na użytkowanie tego obiektu zostało wydane w dniu (…) oraz (…) r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Uwzględniając powyższe przepisy stwierdzić należy, iż opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze więc, konkretna czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest, co do zasady, zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a. wybudowaniu lub

b. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z ww. przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej, bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom, po spełnieniu określonych warunków, skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem ¼ udziału w budynku posadowionym na działce o nr (…), której jest współwłaścicielem w wysokości ½ udziału.

W celu wybudowania budynku na działkach o nr (…),(…) i (…) współwłaściciele ww. nieruchomości zawarli między sobą umowy, na mocy których m.in. użyczyli sobie nieruchomości do bezpłatnego używania i udzielili zgody na dysponowanie tymi nieruchomościami na cele budowlane na czas nieoznaczony.

Od dnia (…) r. budynek jest użytkowany w całości.

Na potrzeby wybudowania ww. budynku Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej poniósł nakłady, co do których przysługiwało mu prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca nie wprowadził do ewidencji środków trwałych poniesionych nakładów na budynek niemieszkalny- usługowy handlowy wybudowany na obcym gruncie i nie dokonywał naliczenia amortyzacji w koszty prowadzonej działalności.

Wnioskodawca nie ponosił od (…) dodatkowych wydatków na tą nieruchomość, wydatki dotyczyły eksploatacji budynku.

Przedmiotowy budynek wykorzystywany był przez Wnioskodawcę do prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT do końca (…) (…) r. (zgodnie z podziałem do używania między ww. adresatami).

Od (…) (…) r. Wnioskodawca w ramach tzw. najmu prywatnego wynajmuje część budynku przypadającą mu do używania, pozostając z tego tytułu czynnym podatkiem VAT. Przed sprzedażą budynku umowa najmu zostanie rozwiązana.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż ¼ udziału w budynku posadowionym na działce o nr (`(...)`) wraz z udziałem w tej zabudowanej działce wynoszącym ½, spowoduje u Wnioskodawcy powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT.

Wskazać należy, że sprzedaż ¼ udziału w budynku posadowionym na działce o nr (…), której Wnioskodawca jest współwłaścicielem w wysokości ½ udziału, wypełniać będzie definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji, transakcja sprzedaży udziału w nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak bowiem wskazano w opisie sprawy na potrzeby wybudowania przedmiotowego budynku – wykorzystywanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej – Wnioskodawca poniósł nakłady, co do których przysługiwało mu prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie wprowadził do ewidencji środków trwałych poniesionych nakładów na budynek niemieszkalny- usługowy handlowy wybudowany na obcym gruncie i nie dokonywał naliczenia amortyzacji w koszty prowadzonej działalności. Ponadto budynek, którego Wnioskodawca jest współwłaścicielem był przedmiotem umów najmu prywatnego w części przypadającej Wnioskodawcy do używania, z tytułu którego Wnioskodawca pozostaje czynnym podatkiem VAT.

Równocześnie zaznaczyć należy, że opis zdarzenia przyszłego wskazuje, że spełnione są łącznie dwa warunki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Wnioskodawca wskazał, że od dnia (…) r. budynek jest użytkowany w całości oraz nie ponosił wydatków na jego ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, tak więc dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim.

W związku z powyższym, analiza opisu zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że transakcja sprzedaży ¼ udziału w budynku posadowionym na działce o nr (`(...)`) wykorzystywanego w działalności gospodarczej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale jednocześnie korzystać będzie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji, zwolnieniem od podatku - w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy - objęty będzie również grunt, na którym posadowiony jest opisany we wniosku budynek.

Wobec zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT do dostawy ¼ udziału w budynku posadowionym na działce o nr (`(...)`) brak jest podstaw do analizy zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż jak już wskazano wyżej, zwolnienie to ma zastosowanie tylko w przypadku budynków i budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Skoro dostawa ¼ udziału w budynku korzysta ze zwolnienia uregulowanego przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT to badanie przesłanek zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT stało się bezzasadne.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(`(...)`)`, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, zpóźn.zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.