0111-KDIB3-3.4012.423.2021.1.MPU

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 lipca 2021 r. (data wpływu 5 sierpnia 2021 r.), uzupełnionego pismem z 4 października 2021 r. (data wpływu: 5 października 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT (podatek od towarów i usług) w całości ani też w części przy realizacji inwestycji pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT w całości ani też w części przy realizacji inwestycji pn. „(…)”. Wniosek został uzupełniony pismem z 4 października 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina (…)(dalej jako ,,Wnioskodawca” lub ,,Gmina”) jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) zarejestrowanym jako podatnik czynny.

Gmina realizuje dwa projekty pn.:

1. ,,(…)’’,

2. ,,(…)’’.

Oba projekty będą dofinansowane ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Ad.1

Gmina ubiegała się o dofinansowanie w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Projekt został wybrany do realizacji i otrzymał dofinansowanie maksymalnie (…)% kosztów kwalifikowalnych. Dnia (…) r. została podpisana umowa o dofinansowanie (aneks nr (…) z dn. (…) r., aneks nr (…) z dn. (…) r. aneks nr (…) z dn. (…) r.).

W ramach tego przedsięwzięcia wybudowana zostanie infrastruktura (ścieżka) rowerowa w miejscowości (…) wraz z wykonaniem zaniżeń miejscowych w miejscach istniejących zjazdów na posesję, wzdłuż ulicy (…). Zadanie polega na wybudowaniu trasy rowerowej z kostki betonowej o długości ok. (…) km, szer. (…)m. Ponadto posadowionych zostanie (…) znaków pionowych oraz (…) znaki ulegną przestawieniu. Realizacja opisanego zakresu zadania umożliwi osiągnięcie celu jakim jest poprawa atrakcyjności turystycznej (…) oraz pozytywnie wpłynie na ochronę środowiska naturalnego poprzez stworzenie warunków dla ukierunkowanego ruchu turystycznego i rekreacyjnego. Wybudowana infrastruktura zostanie udostępniona wszystkim użytkownikom bezpłatnie.

Gmina po realizacji inwestycji pozostanie właścicielem projektowanej infrastruktury oraz będzie odpowiedzialna za jej utrzymanie w okresie trwałości projektu (5 lat) oraz po okresie trwałości. Dla Gminy kosztami kwalifikowanymi są wydatki brutto związane z robotami budowlanymi oraz koszty ogólne dotyczące nadzoru inwestorskiego.

Przedsięwzięcie jest ograniczone terytorialnie i obejmuje obszar gminy (…) - miejscowość (…), wzdłuż ul. (…).

Reasumując obie inwestycje po oddaniu ich do użytku będą ogólnie dostępne, bezpłatnie udostępnione turystom i mieszkańcom.

Gmina nie będzie osiągać jakichkolwiek przychodów związanych z tymi projektami, gdyż nie będą pobierane żadne opłaty za korzystanie z wytworzonej infrastruktury (nie będą wynajmowane, dzierżawione). Ścieżki będą udostępniane nieodpłatnie dla wszystkich chętnych.

W piśmie z 4 października 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że Infrastruktura rowerowa w miejscowości (…) w gminie (…) nie będzie wykorzystywana do działalności opodatkowanej. Gmina nie będzie pobierać żadnych opłat od mieszkańców, turystów i innych osób korzystających z infrastruktury rowerowej. Infrastruktura będzie udostępniana bezpłatnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko uznające, że przy realizacji inwestycji pn. ,,(…)”, Gmina od poniesionych wydatków nie ma możliwości odliczenia naliczonego podatku VAT w całości ani też w części.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia (zarówno pełne jak też częściowe) wysokości podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych w związku realizacją Projektów opisanych w punkcie 1 i w punkcie 2, gdyż nie będzie pobierać jakichkolwiek opłat związanych z tymi projektami, tj. nie będzie wykorzystywać inwestycji do czynności opodatkowanych, gdyż obie inwestycje po oddaniu ich do użytku będą ogólnie dostępne- bezpłatnie udostępnione turystom i mieszkańcom.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Przepisy ustawy o VAT określają w art. 5 ust. 1 pkt 1, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Sposób wykorzystania inwestycji przez Gminę tj.

- bezpłatne udostępnianie,

- brak osiągania dochodów związanych z inwestycjami

warunkuje brakiem wystąpienia po stronie Gminy realizacji czynności opodatkowanych związanych z tymi Projektami.

Tymczasem prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego jest związane z działalnością opodatkowaną. W celu odliczenia podatku VAT konkretnych towarów i usług konieczne jest, aby były one związane z czynnościami opodatkowanymi (mającym służyć czynnościom opodatkowanym). Wobec czego brak realizacji czynności opodatkowanej związanej w jakikolwiek sposób z realizowanymi inwestycjami skutkuje brakiem prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego - co ma miejsce w przedmiotowej sprawie.

Ponadto z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 z późn. zm.) do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Wnioskodawca realizując opisane Projekty wykonuje zadania własne określone w ustawie o samorządzie gminnym.

Zatem w analizowanej sprawie warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż efekty zrealizowanych Projektów nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zaś Wnioskodawca realizując opisane Projekty nie działa w charakterze podatnika VAT.

Takie stanowisko zostało także zaprezentowane przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych sygn., (…),(…).

Podsumowując, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego (w całości oraz w części), wykazanego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją Projektów opisanych w punkcie 1 i 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa wart. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy. Ten ostatni przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U.z2021 r., poz. 1372), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Podmioty te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

- podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

- podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy podkreślić, że ustawodawca umożliwił podatnikowi odliczenie podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 tej ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina realizuje projekt pn. ,,(…)’’ dofinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W ramach tego przedsięwzięcia wybudowana zostanie infrastruktura (ścieżka) rowerowa w miejscowości (…) wraz z wykonaniem zaniżeń miejscowych w miejscach istniejących zajadów na posesję, wzdłuż ulicy (…). Zadanie polega na wybudowaniu trasy rowerowej z kostki betonowej o długości ok. (…) km, szer. (…)m. Ponadto posadowionych zostanie (…) znaków pionowych oraz (…) znaki ulegną przestawieniu. Realizacja opisanego zakresu zadania umożliwi osiągnięcie celu jakim jest poprawa atrakcyjności turystycznej (…) oraz pozytywnie wpłynie na ochronę środowiska naturalnego poprzez stworzenie warunków dla ukierunkowanego ruchu turystycznego i rekreacyjnego. Wybudowana infrastruktura zostanie udostępniona wszystkim użytkownikom bezpłatnie. Gmina po realizacji inwestycji pozostanie właścicielem projektowanej infrastruktury oraz będzie odpowiedzialna za jej utrzymanie w okresie trwałości projektu (5 lat) oraz po okresie trwałości. Dla Gminy kosztami kwalifikowanymi są wydatki brutto związane z robotami budowlanymi oraz koszty ogólne dotyczące nadzoru inwestorskiego. Przedsięwzięcie jest ograniczone terytorialnie i obejmuje obszar gminy (…) - miejscowość (…), wzdłuż ul. (…). Inwestycje po oddaniu ich do użytku będą ogólnie dostępne, bezpłatnie udostępnione turystom i mieszkańcom. Gmina nie będzie osiągać jakichkolwiek przychodów związanych z tym projektem, gdyż nie będą pobierane żadne opłaty za korzystanie z wytworzonej infrastruktury (nie będą wynajmowane, dzierżawione). Ścieżki będą udostępniane nieodpłatnie dla wszystkich chętnych. Infrastruktura rowerowa w miejscowości (…) w gminie (…) nie będzie wykorzystywana do działalności opodatkowanej. Gmina nie będzie pobierać żadnych opłat od mieszkańców, turystów i innych osób korzystających z infrastruktury rowerowej. Infrastruktura będzie udostępniana bezpłatnie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT w całości lub w części przy realizacji ww. inwestycji.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje – jak wskazał Wnioskodawca – Infrastruktura rowerowa w miejscowości (…) w gminie (…) nie będzie wykorzystywana do działalności opodatkowanej. Gmina nie będzie pobierać żadnych opłat od mieszkańców, turystów i innych osób korzystających z infrastruktury rowerowej. Infrastruktura będzie udostępniana bezpłatnie. Nie będą pobierane żadne opłaty za korzystanie z wytworzonej infrastruktury (nie będą wynajmowane, dzierżawione). Ścieżki będą udostępniane nieodpłatnie dla wszystkich chętnych.

Uwzględniając zatem powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT w całości lub w części przy realizacji inwestycji pn. „(…)”. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. wydatki związane z realizacją opisanej inwestycji nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż pojęcie „koszty kwalifikowalne” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT w całości lub w części przy realizacji inwestycji pn. „(…)”. W zakresie projektu opisanego w punkcie 2 wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (interpretacje ogólne). Stosownie do art. 14e § 1 Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zatem, Szef Krajowej Administracji Skarbowej jako organ sprawujący nadzór nad wydawanymi interpretacjami indywidualnymi – nad ich jednolitością – może zmienić z urzędu wydaną interpretację w przypadku gdy uzna, że jest nieprawidłowa.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z23października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.