0111-KDIB3-3.4012.414.2021.2.MPU

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 sierpnia 2021 r. (data wpływu 3 sierpnia 2021 r.), uzupełnionego pismem z 1 października 2021 r. (data wpływu: 1 października 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków ponoszonych w związku z realizacją projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków ponoszonych w związku z realizacją projektu pn. „(…)”. Wniosek został uzupełniony pismem z 1 października 2021 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 29 września 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.414. 2021.1.MPU.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina (…) (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca") jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT (podatek od towarów i usług)”). Gmina w latach (…) będzie realizowała inwestycję pn. „(…)” (dalej: „Inwestycja”).

Gmina na realizacje Inwestycji otrzyma dofinansowanie z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata (…) na operacje typu "(…)", "(…)" oraz "(…)" w ramach działania ,,(…)”.

W miejscowości (…) planuje się wybudowanie świetlicy wiejskiej z zadaszonym tarasem wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną: zewnętrznymi instalacjami i przyłączami, oświetleniem, zbiornikiem na ścieki, utwardzeniami i ogrodzeniem. Budynek będzie dostępny dla osób niepełnosprawnych. Budynek świetlicy będzie miał postać gotowego kontenera ustawionego na lawach fundamentowych. Budynek zostanie obudowany wiatą w konstrukcji drewnianej. Powierzchnia zabudowy (…) m2, powierzchnia użytkowa (…) m2. Kontener będzie wyposażony w instalacje: wodociągową, kanalizacji sanitarnej, ciepłej wody użytkowej z podgrzewaczy elektrycznych (pojemnościowych), elektryczną oświetleniową i siły, fotowoltaikę, odgromową oraz wentylację grawitacyjną wspomaganą wentylacją mechaniczną. Zaprojektowany zjazd będzie posiadał nawierzchnie utwardzona z kostki betonowej.

Świetlica wiejska w (…) będzie obiektem ogólnodostępnym, w którym od momentu zrealizowania projektu będą prowadzone działania kulturalno-społeczne skierowane głównie do mieszkańców wsi i integrujące społeczność lokalną. Społeczność będzie miała możliwość organizacji zajęć, warsztatów i imprez kulturalno-oświatowych, co zwiększy aktywizacje mieszkańców. Planuje się przekazanie budynku w nieodpłatne użyczenie Ośrodkowi Kultury w (…) w celu realizacji działań statutowych związanych z prowadzeniem zadań publicznych związanych z prowadzeniem działalności o charakterze kulturalnym skierowanych do mieszkańców (…).

Zdaniem Gminy, w wyniku realizacji Inwestycji zwiększy się dostępność infrastruktury rekreacyjnej, turystycznej oraz kulturalnej dla mieszkańców Gminy, co wpłynie znacząco na poprawę życia mieszkańców Gminy, a także atrakcyjność obszaru poprzez prowadzenie działań umożliwiających rozwijanie umiejętności i zainteresowań dla osób w różnym wieku.

W ramach Inwestycji Gmina będzie ponosiła wydatki na zakup towarów i usług (dalej: „Wydatki”). Wydatki będą dokumentowane przez jej kontrahentów fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że Gmina (…) w ramach realizacji zadań własnych wynikających z art. 7 ust. 1 pkt 9 i 10 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 z późn. zm) zamierza wykonać inwestycję pn. „(…)". Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, a także kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Powstałe mienie w ramach ww. inwestycji nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Planuje się przekazanie budynku w nieodpłatne użyczenie Ośrodkowi Kultury w (…) w celu realizacji działań statutowych związanych z prowadzeniem zadań publicznych związanych z prowadzeniem działalności o charakterze kulturalnym skierowanych do mieszkańców (…).

Nabywane towary i usługi w ramach realizacji ww. inwestycji nie będą związane z wykonywaniem czynnościami opodatkowanymi, a Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizowanej inwestycji.

Gmina (…) będzie występowała jako nabywca na fakturach dokumentujących zakupu związane z realizacją ww. inwestycji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT od wydatków ponoszonych w związku z realizacją Projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT od nakładów ponoszonych na realizację Inwestycji.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

- zostały nabyte przez podatnika tego podatku

- oraz pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku VAT wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu tej ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednakże w przypadku, gdy organy te podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Gminy, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy. W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku VAT występować mogą w dwojakim charakterze:

- podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

- podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi w tym przypadku charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Użyczenie nieruchomości na gruncie podatku VAT może podlegać opodatkowaniu, gdy zostanie potraktowane jako świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu odpłatnym świadczeniem usług będzie również nieodpłatne świadczenie na cele osobiste podatnika lub jego pracowników w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Oznacza to, że aby uznać, że użyczenie nieruchomości podlega opodatkowaniu VAT, to jednostka samorządu terytorialnego w ramach tej czynności musi występować w roli podatnika VAT i jednocześnie użyczenie musi być dokonane na cele inne niż działalność gospodarcza tej jednostki.

Gmina będzie użyczać nieodpłatnie wybudowaną Świetlicę na rzecz Ośrodka Kultury. Nie będzie od niego pobierać w tym zakresie żadnych opłat. Wykonywana przez Ośrodek działalność w ramach użyczenia będzie powiązana z realizacją zadań własnych przez Gminę.

Zgodnie z treścią art. 7 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego w szczególności zaliczyć należy m.in. działania w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, a także kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Tym samym Gmina użyczając nieodpłatnie Świetlicę na rzecz Ośrodka Kultury będzie realizowała zadania własne z zakresu rekreacji, kultury i turystyki. Ośrodek Kultury bowiem będzie wykorzystywać przedmiotową infrastrukturę m.in. do organizowania wydarzeń kulturalnych i rekreacyjnych angażując również mieszkańców Gminy.

Gmina użyczając Świetlicę Ośrodkowi Kultury, który będzie wykonywał zadania mieszczące się w katalogu wymienionym w powyższym art. będzie występować w roli organu władzy publicznej.

Istotne jest zatem ustalenie czy w związku z użyczeniem Świetlicy Gmina będzie występować jako typowy uczestnik obrotu gospodarczego. Użyczanie nieruchomości na rzecz Ośrodka Kultury ma na celu wsparcie kultury, rekreacji i turystyki na terenie Gminy. Tym samym Gmina będzie realizować za pośrednictwem instytucji kultury zadania własne i nie będzie czerpać z tego tytułu zysków.

W konsekwencji Gmina nie będzie występowała tutaj w roli przedsiębiorcy i nie będzie dokonywała typowych dla uczestników obrotu gospodarczego czynności - będzie udostępniać bowiem nieruchomość w celu realizacji zadań własnych nałożonych na Gminę na podstawie odrębnych ustaw.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego majątek, który zostanie wybudowany w ramach Inwestycji, będzie stanowił infrastrukturę nieodpłatnie użyczoną Ośrodkowi Kultury. Świetlica będzie służyła wyłącznie do wykonywania zadań własnych Gminy (tj. będzie wykorzystywana na cele związane z rekreacją, kulturą i turystyką). Majątek ten nie będzie służyć czynnościom opodatkowanym oraz nie będzie generował zysków po stronie Gminy. Będzie natomiast wykorzystywany do celów działalności publicznoprawnej Gminy.

Mając na uwadze, iż Gmina użyczając nieodpłatnie wybudowaną w ramach Projektu Świetlicę na rzecz Ośrodka Kultury, nie będzie występowała w charakterze podatnika podatku VAT, a Wydatki związane z realizacją Projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem, zdaniem Gminy należy stwierdzić, że w konsekwencji nie będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizowanego Projektu.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT od Wydatków związanych z realizacją Inwestycji. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT -przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a Wydatki związane z realizacją Inwestycji nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa wart. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1372), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, a także kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 9 i 10 ww. ustawy).

Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Podmioty te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

- podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

- podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków ponoszonych w związku z realizacją ww. projektu.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje – jak wskazał Wnioskodawca – nabywane towary i usługi w ramach realizacji ww. inwestycji nie będą związane z wykonywaniem czynnościami opodatkowanymi. Powstałe mienie nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz Wnioskodawca planuje przekazanie budynku w nieodpłatne użyczenie Ośrodkowi Kultury w celu realizacji działań statutowych związanych z prowadzeniem zadań publicznych związanych z prowadzeniem działalności o charakterze kulturalnym skierowanych do mieszkańców.

Powyższe prowadzi zatem do wniosku, że towary i usługi nabywane w celu realizacji projektu nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywanych w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT, który zostanie poniesiony w związku z realizacją projektu.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków ponoszonych w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (interpretacje ogólne). Stosownie do art. 14e § 1 Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zatem, Szef Krajowej Administracji Skarbowej jako organ sprawujący nadzór nad wydawanymi interpretacjami indywidualnymi – nad ich jednolitością – może zmienić z urzędu wydaną interpretację w przypadku gdy uzna, że jest nieprawidłowa.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.