INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 czerwca 2021 r. (data wpływu: 30 czerwca 2021 r.) uzupełnionego pismem z 7 września 2021 r. (data wpływu: 7 września 2021 r.) oraz pismem z 22 września 2021 r. (data wpływu: 22 września 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania egzekucyjnej sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek zabudowanych nr 1 i 2 – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
30 czerwca 2021 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania egzekucyjnej sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek zabudowanych nr 1 i 2. Wniosek został uzupełniony pismem z 7 września 2021 r. oraz pismem z 22 września 2021 r. stanowiącymi odpowiedź na wezwanie Organu z 26 sierpnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.326.2021.1.PJ.
Wnioskodawczyni przedstawiła następujący opis zdarzenia przyszłego:
W toku postępowania egzekucyjnego komornik będzie zbywać prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z ew. własnością budynków/budowli/obiektów budowlanych/obiektów liniowych objętych księgami wieczystymi (`(...)`) i (`(...)`), należącymi w częściach ułamkowych do A. sp. z o.o. w likwidacji (udział 1/10) oraz B. S.A. w likwidacji (udział 9/10).
W księdze wieczystej (`(...)`) jest działka geodezyjna o numerze 2.
W księdze wieczystej (`(...)`) są działki geodezyjne o numerach 3, 4 i 1.
Działki posiadają dostęp do pełnego uzbrojenia z sieci komunalnych.
Zarówno A. sp. z o.o. w likwidacji, jak i B. S.A. w likwidacji są podatnikami podatku VAT (podatek od towarów i usług).
Działka nr 1 ma (`(...)`) m2 w MPZP znajduje się w obszarze „ZII–2” – tereny zieleni nieurządzonej (`(...)`) m2, „KL 1/2” tereny dróg lokalnych (`(...)`) m2. Symbole spisane z MPZP, dlatego zostały wzięte w cudzysłów. Cyfry 2 czy 1/2 nie oznaczają w tym miejscu udziałów, są częścią nazw symboli z MPZP.
Na pytanie czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości A. odpowiedział „nie”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie”;
Na pytanie kiedy i w jaki sposób (w ramach jakiej czynności) wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) nieruchomości, czy nieruchomość lub jej część były przedmiotem najmu, dzierżawy itp., a jeśli tak, to należy wskazać datę umowy, A. Sp. z o. o. w likwidacji odpowiedział „(`(...)`)/2000 akt notarialny Rep. A nr (`(...)`) wniesione aportem”, B. SA w likwidacji odpowiedział „(`(...)`)/2009 akt notarialny Rep. A, nr (`(...)`) przejęcie z C. na B.”;
Na pytanie czy nieruchomość wykorzystywana była przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT A. Sp. z o.o. w likwidacji odpowiedział „nie”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie”;
Na pytanie czy na nieruchomości znajdują się budynki, budowle, obiekty liniowe itp. naniesienia/obiekty, które przesądzać będą o zaszeregowaniu nieruchomości jako zabudowanej w rozumieniu ustawy prawo budowlane, A. Sp. z o.o. w likwidacji odpowiedział „nie - dukt leśny”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie - dukt leśny, biegły stwierdził, że działka posiada nawierzchnię typu drogi gruntowej”;
Na pytanie czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy wytworzeniu/nabyciu budynku, budowli i innych obiektów A. Sp. z o.o. w likwidacji odpowiedział „nie”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie”;
Na pytanie kiedy i w jaki sposób (w ramach jakiej czynności) wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) budynku, budowli, innego obiektu i czy budynki, budowle, inne obiekty lub ich części były przedmiotem najmu, dzierżawy itp., a jeśli tak, to należy wskazać datę najmu budynków, budowli A. Sp. z o. o. w likwidacji odpowiedział „nie”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie”;
Na pytanie czy dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym budynków, budowli, obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego A. Sp. z o. o. w likwidacji odpowiedział „nie”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie”;
Na pytanie czy (jeżeli dłużnik poniósł ww. Wydatki), to były one wyższe niż 30% wartości początkowej budynków, budowli, obiektów i kiedy zakończono ich ulepszanie (dokładna data) A. Sp. z o. o. w likwidacji odpowiedział: „-” , B. SA w likwidacji odpowiedział: „-”;
Na pytanie czy (w przypadku, gdy dłużnik poniósł ww. Wydatki) miało miejsce pierwsze zajęcie (używanie) budynków, budowli, obiektów po ich ulepszeniu (jeśli tak, to w jaki sposób ono nastąpiło, należy też podać dokładną datę) A. Sp. z o. o. w likwidacji odpowiedział: „‑”, B. SA w likwidacji odpowiedział: „-”;
Na pytanie czy w przypadku ulepszenia poszczególne budynki, budowle, obiekty w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez dłużnika do wykonywania czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat A. Sp. z o. o. w likwidacji odpowiedział: „-”, B. SA w likwidacji odpowiedział: „-”;
Na pytanie czy budynki, budowle, inne obiekty wykorzystywane były przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT A. Sp. z o. o. w likwidacji odpowiedział: „‑”, B. SA w likwidacji odpowiedział: „-”.
Działka nr 2 ma (`(...)`) m2 w MPZP znajduje się w obszarze „PP” - obszar przemysłowy (`(...)`) m2, „ZII-2” – tereny zieleni nieurządzonej (`(...)`) m2, „KL 1/2” tereny dróg lokalnych (`(...)`) m2. Symbole spisane z MPZP, dlatego zostały wzięte w cudzysłów. Cyfry 2 czy 1/2 nie oznaczają w tym miejscu udziałów, są częścią nazw symboli z MPZP.
Na pytanie czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości A. odpowiedział „tak”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie”;
Na pytanie kiedy i w jaki sposób (w ramach jakiej czynności) wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) nieruchomości, czy nieruchomość lub jej część były przedmiotem najmu, dzierżawy itp., a jeśli tak, to należy wskazać datę umowy, A. Sp. z o.o. w likwidacji odpowiedział „nie”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie”;
Na pytanie czy nieruchomość wykorzystywana była przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT A. Sp. z o.o. w likwidacji odpowiedział „nie”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie”;
Na pytanie czy na nieruchomości znajdują się budynki, budowle, obiekty liniowe itp. naniesienia/obiekty, które przesądzać będą o zaszeregowaniu nieruchomości jako zabudowanej w rozumieniu ustawy prawo budowlane, A. Sp. z o.o. w likwidacji odpowiedział „nie”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie”, a biegły sądowy stwierdził, że „część działki posiada nawierzchnię częściowo asfaltową o bardzo złym stanie technicznym a częściowo z tłucznia kamiennego oraz zdewastowanych płyt betonowych”;
Na pytanie czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy wytworzeniu/nabyciu budynku, budowli i innych obiektów A. Sp. z o.o. w likwidacji odpowiedział „nie”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie”;
Na pytanie kiedy i w jaki sposób (w ramach jakiej czynności) wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) budynku, budowli, innego obiektu i czy budynki, budowle, inne obiekty lub ich części były przedmiotem najmu, dzierżawy itp., a jeśli tak, to należy wskazać datę najmu budynków, budowli A. Sp. z o. o. w likwidacji odpowiedział „nie”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie”;
Na pytanie czy dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym budynków, budowli, obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego A. Sp. z o. o. w likwidacji odpowiedział „nie”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie”;
Na pytanie czy (jeżeli dłużnik poniósł ww. Wydatki), to były one wyższe niż 30% wartości początkowej budynków, budowli, obiektów i kiedy zakończono ich ulepszanie (dokładna data) A. Sp. z o. o. w likwidacji odpowiedział: „-”, B. SA w likwidacji odpowiedział: „-”;
Na pytanie czy (w przypadku, gdy dłużnik poniósł ww. Wydatki) miało miejsce pierwsze zajęcie (używanie) budynków, budowli, obiektów po ich ulepszeniu (jeśli tak, to w jaki sposób ono nastąpiło, należy też podać dokładną datę) A. Sp. z o. o. w likwidacji odpowiedział: „‑”, B. SA w likwidacji odpowiedział: „-”;
Na pytanie czy w przypadku ulepszenia poszczególne budynki, budowle, obiekty w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez dłużnika do wykonywania czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat A. Sp. z o. o. w likwidacji odpowiedział: „-”, B. SA w likwidacji odpowiedział: „-”;
Na pytanie czy budynki, budowle, inne obiekty wykorzystywane były przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT A. Sp. z o. o. w likwidacji odpowiedział: „‑”, B. SA w likwidacji odpowiedział: „-”.
W uzupełnieniu z 19 sierpnia 2021 r. Wnioskodawca wskazał ponadto następujące okoliczności w odpowiedzi na pytania Organu:
W odniesieniu do działki nr 2:
I a) Czy wskazana nawierzchnia asfaltowa, z tłucznia kamiennego oraz zdewastowanych płyt betonowych stanowi budynek i budowle lub ich część w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1202 ze zm.) oraz budynki i obiekty inżynierii lądowej i wodnej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz.U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.)?
wskazana w pytaniu nawierzchnia nie stanowi budynków i budowli lub ich części.
I b) czy przedmiotowa nawierzchnia jest trwale związana gruntem?
nawierzchnia nie jest trwale związana z gruntem.
I c) kiedy przedmiotowa nawierzchnia znajdująca się na działce nr 2 została oddana do użytkowania? Należy wskazać konkretną datę.
Wnioskodawczyni nie jest w stanie wskazać daty oddania nawierzchni do użytkowania.
I d) czy różne przeznaczenie działki nr 2 będzie oznaczone liniami podziału?
działka nr 2 nie będzie oznaczone liniami podziału.
II. W odniesieniu do działki nr 1 proszę zatem o wskazanie czy różne przeznaczenie działki nr 1 będzie oznaczone liniami podziału?
działka nr 1 nie będzie oznaczone liniami podziału.
W związku z powyższym opisem Wnioskodawczyni zadała następujące pytanie (w brzmieniu uwzględniającym uzupełnienie wniosku):
Czy dostawa w ramach postępowania egzekucyjnego udziału 1/10 oraz udziału 9/10 prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z ew. budynkami i budowlami, obiektami budowlanymi/liniowymi, itp. na gruncie objętym księgami wieczystymi: (`(...)`) (działka geodezyjna nr 2), położonym przy ul. (`(...)`) oraz (`(...)`) (działka geodezyjna m.in. nr 1 ), położonym przy ul. (`(...)`) objęta będzie zwolnieniem z podatku VAT określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy z 11.03.2004 o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2011 Nr 177 poz. 1054 - j.t. z późn. zm.)?
Ustosunkowując się do prośby sformułowanej w wezwaniu z 26 sierpnia 2021 r. Wnioskodawczyni wskazała, że z rozmysłem ograniczyła swoje zapytanie do dwóch działek: 2 i 1. Pozostałe działki nieruchomości (`(...)`) objęte były wcześniejszą interpretacją.
Wnioskodawczyni przedstawiła następujące własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego:
Dostawa działki nr 2 (udziały 1/10 i 9/10) będzie zwolniona z podatku VAT.
Dostawa działki nr 1 (udziały 1/10 i 9/10) będzie zwolniona z podatku VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z intencją Wnioskodawczyni przedmiotem interpretacji jest opodatkowanie egzekucyjnej sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek zabudowanych nr 1 i 2, natomiast interpretacja nie dotyczy pozostałych działek objętych księgą wieczystą nr (`(...)`), tj. działek nr 3 i 4.
Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, 1492 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11 i 41) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.
Z treści wskazanego wyżej przepisu wynika zatem, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Należy zauważyć, że przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.
Definicja płatnika została zawarta w art. 8 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Podatnikiem natomiast, stosownie do art. 7 § 1 Ordynacji podatkowej, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. W przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku.
Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).
W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem – w rozumieniu ww. przepisu) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela.
Zatem w świetle powołanego wyżej art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.
Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1740 z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.
Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).
Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.
W świetle przytoczonych powyżej przepisów, zarówno grunt, jak i budynek spełniają definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.
Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.
W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Analiza powyższych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie ma więc charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. W świetle powyższego stwierdzić należy, że każdy, kto dokonuje czynności dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany, co do zasady, za podatnika podatku od towarów i usług.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że w toku postępowania egzekucyjnego komornik będzie zbywać prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z ew. własnością budynków/budowli/obiektów budowlanych/obiektów liniowych na działce o numerze 2 objętej księgą wieczystą nr (`(...)`) i działce 1 objętej księgą wieczystą nr (`(...)`), należącymi w częściach ułamkowych do A. sp. z o.o. w likwidacji (udział 1/10) oraz B. S.A. w likwidacji (udział 9/10). Zarówno A. sp. z o.o. w likwidacji, jak i B. S.A. w likwidacji są podatnikami podatku VAT.
Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że dostawa działek nr 2 i 1 nabytych w ramach prowadzonej przez dłużników działalności gospodarczej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towaru w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dokonywana przez podatników podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.
Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy – tj. przepisach wskazanych przez Wnioskodawczynię jako przedmiot interpretacji – ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.
Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego w odniesieniu do działki 1 na pytanie czy na nieruchomości znajdują się budynki, budowle, obiekty liniowe itp. naniesienia/obiekty, które przesądzać będą o zaszeregowaniu nieruchomości jako zabudowanej w rozumieniu ustawy prawo budowlane, A. Sp. z o. o. w likwidacji odpowiedział „nie - dukt leśny”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie - dukt leśny”, biegły stwierdził, że „działka posiada nawierzchnię typu drogi gruntowej”. Natomiast w odniesieniu do działki 2 na pytanie czy na nieruchomości znajdują się budynki, budowle, obiekty liniowe itp. naniesienia/obiekty, które przesądzać będą o zaszeregowaniu nieruchomości jako zabudowanej w rozumieniu ustawy prawo budowlane, A. Sp. z o.o. w likwidacji odpowiedział „nie”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie”, a biegły sądowy stwierdził, że „część działki posiada nawierzchnię częściowo asfaltową o bardzo złym stanie technicznym a częściowo z tłucznia kamiennego oraz zdewastowanych płyt betonowych”, przy czym odpowiadając na pytanie Organu czy wskazana nawierzchnia asfaltowa, z tłucznia kamiennego oraz zdewastowanych płyt betonowych stanowi budynek i budowle lub ich część w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1202 ze zm.) oraz budynki i obiekty inżynierii lądowej i wodnej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz.U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.) Wnioskodawczyni odpowiedziała, że „wskazana w pytaniu nawierzchnia nie stanowi budynków i budowli lub ich części”. Ponadto nawierzchnia nie jest trwale związana z gruntem.
Wobec powyższego należy stwierdzić, że na działkach których dotyczy zapytanie Wnioskodawczyni nie znajdują się budynki ani budowle lub ich części, bowiem – jak Wnioskodawczyni wskazała – na działce nr 1 nie znajdują się budynki, budowle, obiekty liniowe itp. a znajdujące się na działce 2 nawierzchnie dróg: duktu leśnego i nawierzchnia częściowo asfaltowa, z tłucznia kamiennego oraz dewastowanych płyt betonowych – jak wynika z uzupełnienia wniosku – nie stanowią budowli, co przyjęto jako element opisu zdarzenia przyszłego. Tym samym do sprzedaży przedmiotowych działek nr 1 i 2 nie znajdzie zastosowania zwolnienie do podatku od towarów i usług przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a.
Należy zatem przeanalizować, czy sprzedaż ww. działek może być jako dostawa gruntów niezabudowanych objęta zwolnieniem wskazanym w art. 43 ust. 1 pkt 9.
Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Za tereny budowlane, zgodnie z przepisem art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, uznaje się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Zgodnie z opisem przedstawionym we wniosku działka nr 1 w MPZP znajduje się w obszarze „ZII–2” – tereny zieleni nieurządzonej (`(...)`) m2 i „KL 1/2” tereny dróg lokalnych (`(...)`) m2, a działka nr 2 w MPZP znajduje się w obszarze „PP” - obszar przemysłowy (`(...)`) m2, „ZII-2” – tereny zieleni nieurządzonej (`(...)`) m2, „KL 1/2” tereny dróg lokalnych (`(...)`) m2. Różne przeznaczenia działek w MPZP nie będą oznaczone liniami podziału.
Odnosząc się do dostawy niezabudowanych działek nr 1 i nr 2 należy stwierdzić, że skoro z wniosku wynika że na działkach nie istnieją linie rozgraniczające tereny pod zabudowę od pozostałych terenów, to na działkach w każdym miejscu można prowadzić budowę, a jedynie należy zachować wskazane proporcje wyrażone w powierzchni przypisanej poszczególnym przeznaczeniom. Zatem działki w całości są przeznaczona pod zabudowę.
Wobec powyższego działki nr 1 i nr 2 należy traktować jako teren niezabudowany budowlany.
Tym samym do dostawy działek nr 1 i nr 2 nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
W stosunku do dostawy działek nr 1 i nr 2, należy również przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jak Wnioskodawczyni wskazała w opisie zdarzenia przyszłego w odniesieniu do działki nr 1 na pytanie czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości A. odpowiedział „nie”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie” a na pytanie czy nieruchomość wykorzystywana była przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT A. Sp. z o.o. w likwidacji odpowiedział „nie”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie”.
Zwolnienie o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 obejmuje dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Nie znajdzie ono zatem zastosowania do dostawy działki nr 1, w stosunku do której dłużnikom przy jej nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz która nie była przez dłużników wykorzystywana do działalności zwolnionej. Tym samym jej dostawa podlegać będzie opodatkowaniu właściwą stawką podatku od towarów i usług.
Odnosząc się natomiast do działki nr 2 Wnioskodawczyni wskazała, że na pytanie czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości A. odpowiedział „tak”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie”. Na pytanie czy nieruchomość wykorzystywana była przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT A. Sp. z o.o. w likwidacji odpowiedział „nie”, B. SA w likwidacji odpowiedział „nie”.
Jak już wyżej wskazano, zwolnienie o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 obejmuje dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Nie znajdzie ono zatem zastosowania do dostawy działki nr 2, która nie była przez dłużników wykorzystywana do działalności zwolnionej. Tym samym jej dostawa podlegać będzie opodatkowaniu właściwą stawką podatku od towarów i usług.
Podsumowując należy stwierdzić, że zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu w toku postępowania egzekucyjnego działki nr 1 i nr 2 nie będzie objęte zwolnieniem.
Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, w którym odpowiadając na pytanie o możliwość objęcia dostawy w ramach postępowania egzekucyjnego udziału 1/10 oraz udziału 9/10 prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z ew. budynkami i budowlami, obiektami budowlanymi/liniowymi, itp. na gruncie objętym księgami wieczystymi: (`(...)`) (działka geodezyjna nr 2), położonym przy ul. (`(...)`) oraz (`(...)`) (działka geodezyjna nr 1 ) zwolnieniem z podatku VAT określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy stwierdziła, że dostawa działki nr 2 (udziały 1/10 i 9/10) będzie zwolniona z podatku VAT, i że dostawa działki nr 1 (udziały 1/10 i 9/10) będzie zwolniona z podatku VAT.
Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
POUCZENIE
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.