0111-KDIB3-3.4012.167.2021.2.PK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 kwietnia 2021 r. (data wpływu 12 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 18 maja 2021 r. (data wpływu 21 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozliczenia dostawy towarów dokonywanej w innych państwach członkowski i w krajach trzecich jest:

˗ nieprawidłowe w zakresie określenia kursu wedle którego należy przeliczać kwoty wyrażone w walucie obcej na złote;

˗ nieprawidłowe w zakresie możliwości ujęcia dokumentem zbiorczym sprzedaży na rzecz podatników;

˗ prawidłowe w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2021 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozliczenia dostawy towarów dokonywanej w innych państwach członkowski i w krajach trzecich. Ww. wniosek został uzupełniony pismem 18 maja 2021 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 7 maja 2021 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.167.2021.1.PK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka (Wnioskodawca) będąca polskim podmiotem gospodarczym zarejestrowanym do podatku VAT (podatek od towarów i usług) w Polsce oraz do VAT UE dokonuje sprzedaży swoich towarów za pośrednictwem platformy e-commerce X. Spółka zarejestrowała się również do podatku VAT w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii i we Włoszech. Stałe miejsce prowadzenia działalności Spółka ma jedynie w Polsce. Poza Polską nie posiada ani zakładu ani oddziału.

Sprzedaż za pośrednictwem X oznacza przemieszczanie własnych towarów do magazynu X poza Polską. Magazyny FBA znajdują się na terytorium Niemiec, Wielkiej Brytanii, Francji oraz Włoch. Towary Spółki znajdujące się w magazynach X są bezpośrednio sprzedawane za pośrednictwem platformy X do klientów, którymi są zarówno osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej oraz firmy. Wysyłka towaru z Polski do magazynu X do krajów Unii Europejskiej jest wykazywana w JPKV7M jako nietransakcyjne przemieszczenie towarów WDT (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów) wykazywanych w cenach nabycia. Wysyłka towaru z Polski do magazynu X w Wielkiej Brytanii od 1 stycznia 2021 nie jest wykazywana w JPKV7M.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej w państwach wskazanych we wniosku. Rejestracja do podatku VAT we wskazanych państwach wynika wyłącznie z obowiązku rozliczania podatku VAT w danym kraju, co wynika z oferty produktowej dostępnej na platformie X. Spółka na platformie X oferuje suplementy diety. Podsumowując spółka z o.o. jest zarejestrowana do VAT w Polsce, Francji, Niemczech, Włoszech i Wielkiej Brytanii. Poza Polską nie posiada siedziby lub oddziału. We Francji, Niemczech, Włoszech i Wielkiej Brytanii sprzedaje towary poprzez X - wysyła towary na magazyn X dokumentując to jako nietransakcyjne przemieszczenie towarów WDT dla krajów unijnych.

2. w oparciu o art. 86 ust. 8 ustawy VAT, Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabyć związanych z dostawą towarów poza granicami kraju ponieważ Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terytorium RP. 

3. zgodnie z obowiązującymi przepisami Spółka dla przeliczenia kwot wyrażonych w obcych walutach na złote wybrała zasadę przeliczania przychodu określonego w walucie obcej wynikających z przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

4. Co do zasady faktura wystawiana jest po dokonaniu zapłaty przez kupującego, co pilnowane jest przez system wewnętrzny X. Zdarzają się sytuacje, że faktury wystawiane są na termin płatności, ale podatek VAT rozliczany jest w jednym ze wskazanych Państw poza RP (Wielka Brytania, Niemcy, Francja, Włochy), więc pozostaje to bez wpływu na rozliczenia z tytułu podatku od towarów i usług na terytorium RP.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w JPKV7M od 01-10-2020 ze względu na objaśnienia do P_11 i K_11 należy wykazywać w części deklaracyjnej i ewidencyjnej pliku faktury wystawione i opodatkowane w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech? Czy sprzedaż w Wielkiej Brytanii po 01.01.2021 należy wykazywać w tych samych pozycjach?

2. Jeżeli Państwa odpowiedź na pytanie 1 jest twierdząca czy taką sprzedaż można wykazywać dokumentem zbiorczym i dokument zbiorczy należy oznaczać WEW i jako kontrahenta wskazać dla:

a) osób nieprowadzących działalności gospodarczej: sprzedaż detaliczna DE, sprzedaż detaliczna FR, sprzedaż detaliczna UK, sprzedaż detaliczna IT?

b) firm: sprzedaż na rzecz podmiotów gospodarczych DE, sprzedaż na rzecz podmiotów gospodarczych FR, sprzedaż na rzecz podmiotów gospodarczych UK, sprzedaż na rzecz podmiotów gospodarczych IT?

3. Jeżeli Państwa odpowiedź na pytanie 1 jest twierdząca czy w JPKV7M faktury, z których podatek VAT jest odprowadzany w innym kraju należy w JPKV7M wykazywać w kwocie netto czy kwocie brutto, zawierającej zagraniczny podatek VAT?

4. Jeżeli Państwa odpowiedź na pytanie 1 jest twierdząca to po jakim kursie Spółka powinna przeliczać faktury wykazane w JPKV7M jeżeli faktury są wystawiane w walucie obowiązującej w danym kraju tj. Niemcy, Francja, Włochy - EUR oraz Wielka Brytania - GBP.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu):

1. Spółka powinna wykazywać od 01-10-2020 w P_11 i K_11 pliku JPKV7M sprzedaż opodatkowaną w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii i we Włoszech oraz także w tym samym miejscu sprzedaż opodatkowaną w Wielkiej Brytanii po 01-01-2021 jeżeli podatnik ma działalność gospodarczą zarejestrowaną w Polsce i przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt. 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art 87 ust. 5 ustawy. Spółka jest tylko w wymienionych krajach zarejestrowana na potrzeby rozliczania podatku VAT i nie prowadzi w wymienionych krajach działalności gospodarczej zarejestrowanej na podstawie odrębnych przepisów na terytorium innego państwa. Rozliczenie podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze następuje w kraju, w którym zarejestrowano działalność gospodarczą tj. w Polsce. Spółka zgodnie z nałożonym obowiązkiem - w danym kraju, gdzie dokonała rejestracji na potrzeby rozliczania podatku VAT rozlicza podatek należny od dokonanej dostawy towarów lub wykonanej usługi - nie prowadzi faktycznej działalności gospodarczej na terytorium innego Państwa.

2. Spółka stoi na stanowisku, że w pliku JPKV7M w przypadku sprzedaży opodatkowanej w innym kraju wystarczy jej ujęcie zapisem zbiorczym. Jako kontrahenta w pliku JPKV7M wskaże odpowiednio sprzedaż detaliczna DE - sprzedaż w Niemczech, sprzedaż detaliczna FR - sprzedaż we Francji, sprzedaż detaliczna UK - sprzedaż w Wielkiej Brytanii, sprzedaż detaliczna IT - sprzedaż we Włoszech w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej. Analogicznie spółka postępuje w przypadku sprzedaży na rzecz podmiotów gospodarczych Dodatkowo dokument będzie z oznaczeniem „WEW. Spółka do swoich ksiąg wprowadza faktury wystawione przez platformę X. Faktury dla ułatwienia są ewidencjonowane z danego dnia dokumentem zbiorczym na kontrahenta sprzedaż detaliczna DE. FR. UK i IT oraz analogicznie dla podmiotów gospodarczych w poszczególnych krajach tj. sprzedaż na rzecz podmiotów gospodarczych DE, FR. UK i IT. Dodatkowo Minister Finansów udzielając odpowiedzi na pytanie w jakich przypadkach należy stosować oznaczenie SW? Zamieszczone na stronie www.podatki.gov.pl udzielił odpowiedzi, że oznaczenie SW dotyczy dostawy w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, o której mowa w art. 23 ustawy, tj. zarówno opodatkowanej w kraju, jak i w innych państwach Unii Europejskiej. Mimo obowiązku wystawiania faktur w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, wystarczy ujmowanie tej sprzedaży na podstawie dokumentu zbiorczego.

3. Spółka stoi na stanowisku, że w pliku JPKV7M należy wykazywać sprzedaż w kwocie netto tj. bez podatku VAT, który jest odprowadzany w kraju, gdzie dokona jest sprzedaż na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz podmiotów gospodarczych. Spółka w pliku JPKV7M sprzedaż taką wykaże dokumentem zbiorczym oznaczonym dodatkowo oznaczeniem „WEW” ze wskazaniem jako kontrahenta: sprzedaż detaliczna DE - sprzedaż w Niemczech, sprzedaż detaliczna FR - sprzedaż we Francji, sprzedaż detaliczna UK- sprzedaż w Wielkiej Brytanii, sprzedaż detaliczna IT - sprzedaż we Włoszech oraz analogicznie dla podmiotów gospodarczych z poszczególnych krajów.

4. Spółka stoi na stanowisku, że kwestia zastosowania odpowiedniego kursu walut dla celów podatku VAT została uregulowana w art. 31a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z jego treścią w przypadku, gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według:

a) kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego lub

b) ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (w przypadku waluty innej niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro).

Spółka sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz na rzecz podmiotów gospodarczych przeliczy na złotówki po średnim kursie z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury. Dzień wystawienia faktury przez platformę X jest tożsamy z dniem dokonania płatności przez osobę fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej lub podmiot gospodarczy.

Zdaniem Spółki sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej powinna zostać przeliczona na złotówki po średnim kursie NBP z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

˗ nieprawidłowe w zakresie określenia kursu wedle którego należy przeliczać kwoty wyrażone w walucie obcej na złote;

˗ nieprawidłowe w zakresie możliwości ujęcia dokumentem zbiorczym sprzedaży na rzecz podatników

˗ prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm. dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Zaś w myśl art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności - art. 15 ust. 1 ustawy.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika - art. 99 ust. 7c ustawy.

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346, 568, 695, 1517 i 2320), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach (art. 99 ust. 11c ustawy).

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1. rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2. kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3. kontrahentów;

4. dowodów sprzedaży i zakupów.

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji - art. 109 ust. 3b ustawy.

Od dnia 1 października 2020 r., kwestie danych jakie należy wykazywać w składanych deklaracja reguluje rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988, z późn. zm.) - dalej: „rozporządzenie”.

Rozporządzenie to zostało wydane na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy, które stanowią o upoważnieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do wydania rozporządzenia określającego:

- szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy (zgodnie z treścią art. 99 ust. 13b ustawy),

- szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji (w myśl art. 109 ust. 14 ustawy).

Zatem od dnia 1 października 2020 r. dotychczasowe deklaracje VAT-7 i VAT-7K i informacja o ewidencji zostały zastąpione przez przesyłany łącznie jeden dokument elektroniczny JPK_VAT, w formie JPK_V7M lub JPK_V7K. Oznacza to, że za okresy od dnia 1 października 2020 r. nie ma możliwości składania deklaracji VAT-7 i VAT-7K oraz ewidencji w inny sposób niż w formie nowego JPK_VAT. Elementy nowego JPK_VAT określa rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, zmienione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 1 kwietnia 2020 r. (Dz. U. poz. 576) oraz rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 25 czerwca 2020 r. (Dz. U. poz. 1127) oraz opracowane na jego podstawie wzory struktury logicznej JPK_VAT, w formie JPK_V7M i JPK_V7K.

Zgodnie z treścią § 2 ww. rozporządzenia deklaracje zawierają:

1. oznaczenie urzędu skarbowego, do którego jest składana deklaracja;

2. dane identyfikacyjne podatnika;

3. oznaczenie rodzaju rozliczenia:

a) miesięczne - w przypadku deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, albo

b) kwartalne - w przypadku deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 2 i 3 ustawy;

4. oznaczenie okresu, za który jest rozliczany podatek od towarów i usług, zwany dalej "podatkiem":

a) miesiąc i rok - dla deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, albo

b) kwartał i rok - dla deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 2 i 3 ustawy;

5. oznaczenie wersji (kodu) deklaracji składanej na podstawie:

a) art. 99 ust. 1 ustawy albo

b) art. 99 ust. 2 i 3 ustawy;

6. oznaczenie daty sporządzenia;

7. wskazanie celu złożenia deklaracji - złożenie deklaracji albo korekta deklaracji;

8. dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego;

9. dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku naliczonego;

10. dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku lub zwrotu podatku wraz z oznaczeniem sposobu dokonania tego zwrotu;

11. dodatkowe dane dotyczące rozliczenia.

Na podstawie § 4 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia, dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego, o których mowa w § 2 pkt 8, obejmują:

1. wysokość podstawy opodatkowania, a w przypadkach określonych w lit. d-f oraz i-m - także wysokość podatku należnego, z tytułu:

a) dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, zwolnionych od podatku,

b) dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju, w tym odrębnie z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy,

c) dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 0%, w tym odrębnie z tytułu dostawy towarów, o której mowa w art. 129 ustawy,

d) dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 5%, oraz korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy,

e) dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 7% albo 8%, oraz korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy,

f) dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 22% albo 23%, oraz korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy,

g) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

h) eksportu towarów,

i) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,

j) importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a ustawy,

k) importu usług, z wyłączeniem usług nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej, do których stosuje się art. 28b ustawy,

l) importu usług nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej, do których stosuje się art. 28b ustawy,

m) dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy;

2. łączną wysokość podstawy opodatkowania stanowiącą sumę wysokości podstaw opodatkowania określonych w pkt 1, z wyłączeniem wysokości podstaw opodatkowania z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, oraz dostawy towarów, o której mowa w art. 129 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że w deklaracji podatkowej należy wykazać m.in. sprzedaż która ma miejsce poza terytorium kraju.

W rozporządzeniu w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług dodano załączniki będące objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy.

W pkt I załącznika "Objaśnienia do deklaracji" wskazano w pkt 4.1., iż w części deklaracji dotyczącej obliczenia wysokości podatku należnego wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu (wysokość podstawy opodatkowania oraz wysokość podatku należnego), dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który jest składana deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z przepisów o podatku, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w tym okresie. Dotyczy to również czynności wykonywanych poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego lub zwrotu podatku naliczonego.

Warto zaznaczyć, że fakt zarejestrowania się podatnika dla celów podatku VAT w państwach, w których dokonywana jest dostawa towarów, nie jest tożsamy z prowadzeniem działalności gospodarczej na terytorium tego kraju.

Jak wynika z wniosku Spółka dokonuje dostawy towarów w różnych państwach członkowskich (Niemczech, Francji i we Włoszech) i Wielkiej Brytanii (która od 1 stycznia 2021 r. nie jest traktowana jako państwo członkowskie). Towary te przed ich dostawa w ww. państwach są przemieszczane z kraju do magazynów w państwach docelowych w ramach nietransakcyjnej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów albo wywozu poza wspólnotę. Spółka jest zarejestrowana do podatku VAT w tych krajach przy czym posiada stałe miejsce prowadzenia działalności jedynie w Polsce. Poza Polską nie posiada ani zakładu ani oddziału.

Ponadto Spółka wskazała, że w oparciu o art. 86 ust. 8 ustawy VAT, Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabyć związanych z dostawą towarów poza granicami kraju ponieważ Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terytorium RP i nie prowadzi działalności gospodarczej w państwach, w których dokonuje dostaw towarów znajdujących się w magazynach X. 

Wątpliwości Spółki w pierwszej kolejności dotyczą kwestii wykazania w deklaracji (w tym w ewidencji) dostaw opodatkowanych poza krajem i udokumentowanych fakturami wystawionymi w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech.

Należy zauważyć, że w deklaracji i ewidencji JPK_V7M przewidziano dwa pola w których wykazuje się sprzedaż opodatkowaną poza terytorium kraju tj. K_11 i P_11.

W polu K_11 wykazuje się wysokość podstawy opodatkowania wynikająca z dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju. W polu tym podaje się wartość netto dostaw towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju, w każdym przypadku, gdy w odniesieniu do nich przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy.

Natomiast w polu P_11 wykazuje się zbiorczą wysokość podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju – wykazaną w K_11.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że Spółka winna wykazać w polu K_11 i P_11 deklaracji i ewidencji JPK_V7M dostawę towarów dokonaną poza terytorium kraju (zarówno w państwach członkowskich jak państwach poza unijnych). Przy czym winny być wykazane tylko dostawy towarów w stosunku w stosunku do których przysługuje spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy.

Tym samym - opierając się na przedstawionym opisie sprawy - stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1 - zgodnie z którym, powinna wykazywać od 1 października 2020 w polu P_11 i K_11 pliku JPK_V7M sprzedaż opodatkowaną w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii i we Włoszech oraz także w tym samym miejscu sprzedaż opodatkowaną w Wielkiej Brytanii po 1 stycznia 2021 jeżeli podatnik ma działalność gospodarczą zarejestrowaną w Polsce i przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt. 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy - jest prawidłowe

Drugie pytanie Spółki dotyczy możliwości wykazania dokumentem zbiorczym, oznaczonym symbolem „WEW” - opisanej powyżej sprzedaży – w którym zostanie wykazany kraj sprzedaży i status nabywcy.

Z § 10 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia wynika, że ewidencja zawiera dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku należnego, m.in. wysokość podstawy opodatkowania wynikającą z dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju.

W § 10 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia stwierdza się, że poza danymi, o których mowa w ust. 1, ewidencja zawiera następujące dane z faktur dokumentujących dokonanie przez podatnika czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i pkt 7 lit. a i b, oraz z faktur lub innych dokumentów związanych z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, o których mowa w ust. 1 pkt 3-5 i pkt 7 lit. c-e:

a) numer, za pomocą którego nabywca, dostawca lub usługodawca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, zapisywany poprzez wyodrębnienie kodu kraju oraz kodu cyfrowo-literowego,

b) imię i nazwisko lub nazwę nabywcy, dostawcy lub usługodawcy, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 7 lit. b,

c) numer odpowiednio faktury lub dokumentu albo faktury korygującej,

d) datę wystawienia odpowiednio faktury lub dokumentu albo faktury korygującej,

e) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury,

f) datę upływu terminu płatności lub datę dokonania zapłaty w przypadku korekt dokonanych zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy;

Jak wynika z § 10 ust. 5 rozporządzenia ewidencja zawiera następujące oznaczenia dowodów sprzedaży:

1. "RO" - dokument zbiorczy wewnętrzny zawierający sprzedaż z kas rejestrujących;

2. "WEW" - dokument wewnętrzny;

3. "FP" - faktura, o której mowa w art. 109 ust. 3d ustawy.

Poza ww. przepisem ustawodawca nie uregulował kwestii wystawiania dokumentów wewnętrznych na gruncie podatku VAT. Należy mieć na uwadze art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Należy zatem uznać, że nie ma przeciwskazań, aby transakcje dla osób fizycznych nieprowadzących działalności, Spółka wykazywała dokumentem zbiorczym - oznaczonym symbolem „WEW”, sporządzonym na podstawie wystawionych faktur – w którym zostanie ujęta sprzedaż dokonana w poszczególnych państwach dla określonych grup nabywców. Spółka może również wykazywać taką sprzedaż na podstawie poszczególnych faktur (zamiast na podstawie dokumentu zbiorczego oznaczonego „WEW”), jeśli wybierze taki sposób.

Natomiast transakcje na rzecz podmiotów gospodarczych należy wykazywać w pliku JPK analogiczne jak w przypadku transakcji krajowych, czyli w podziale na kontrahentów, uwzględniając w pliku poszczególne faktury.

Tym samym stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2 – oceniane całościowo jest nieprawidłowe.

Odnośnie kwestii kwoty którą należy wykazać w JPK_V7M z tytułu sprzedaży towarów poza terytorium kraju - z których podatek VAT jest odprowadzany w innym kraju - to jak zauważono powyżej, w polach K_11 i P_11 podaje się wartość netto dostaw, bez wykazywania podatku od wartości dodanej, który podlega rozliczeniu w państwach dostaw.

Tym samym stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 31a. ust. 1 ustawy w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

W przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 31a ust. 2 ustawy).

Kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania określone w walucie obcej mogą być przeliczane przez podatnika na złote zgodnie z zasadami przeliczania przychodu określonego w walucie obcej wynikającymi z przepisów o podatku dochodowym, obowiązującymi tego podatnika na potrzeby rozliczania danej transakcji (art. 31a ust. 2a ustawy).

Przepis art. 31a ust. 1 i 2 ustawy znajduje zastosowanie, kiedy podstawa opodatkowania jest wyrażona w walucie obcej. Co do zasady w przypadku gdy podstawa opodatkowania jest wyrażona w walucie obcej przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Przy czym w przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Alternatywnie podatnik może wybrać sposób przeliczania kwot wyrażonych w walucie obcej na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. W takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Natomiast, od 1 stycznia 2021 r., kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania określone w walucie obcej mogą być przeliczane przez podatnika na złote zgodnie z zasadami przeliczania przychodu określonego w walucie obcej wynikającymi z przepisów o podatku dochodowym, obowiązującymi tego podatnika na potrzeby rozliczania danej transakcji.

Powyższy sposób przeliczania transakcji został wprowadzony na zasadzie dobrowolności. Podatnik ma więc prawo, a nie obowiązek stosowania nowych rozwiązań związanych z przeliczaniem transakcji. Po wyborze opcji podatnik jest obowiązany do jej stosowania przez co najmniej 12 kolejnych miesięcy, licząc od miesiąca, w którym ją wybrał (art. 31a ust. 2b ustawy).

Jak wynika z wniosku, Spółka dla przeliczenia kwot wyrażonych w obcych walutach na złote wybrała zasadę przeliczania przychodu określonego w walucie obcej wynikających z przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

W takiej sytuacji Spółka winna stosować zasadę wynikająca z art. 31a ust. 2a, a nie z art. 31a ust. 1 stawy.

W związku z powyższym, licząc od miesiąca, w którym Spółka wybrała zasady przeliczania, o których mowa w art. 31 ust. 2a ustawy, (najwcześniej może to być styczeń 2021 r.), kwoty wyrażone w walutach obcych - z wystawianych przez Spółkę faktur - winna przeliczać na złote wedle takiego kursu jaki stosuje dla określenia przychodu na potrzeby podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast za wcześniejsze okresy - dla przeliczenia kwot wyrażonych w obcych walutach - Spółka winna stosować kursie NBP z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego.

Dlatego też stanowisko – oceniane całościowo - w zakresie pytania nr 4, gdzie Spółka wiąże kurs przeliczeniowy z momentem powstania obowiązku podatkowego (dzień poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego) nie można uznać za prawidłowe.

Podsumowując:

1. Spółka winna wykazywać w polu P_11 i K_11 pliku JPK_V7M sprzedaż opodatkowaną w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii i we Włoszech,

2. Spółka może wykazywać opisaną sprzedaż dokumentem zbiorczym - oznaczonym symbolem „WEW” - tylko w sytuacji gdy jest dokonywana ona na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej,

3. z tytułu sprzedaży towarów poza terytorium kraju - z których podatek VAT jest odprowadzany w innym kraju - w polach K_11 i P_11 podaje się wartość netto dostaw,

4. od miesiąca, w którym Spółka wybrała zasady przeliczania, o których mowa w art. 31 ust. 2a ustawy, Spółka winna przeliczać na złote wedle takiego kursu jaki stosuje dla określenia przychodu na potrzeby podatku dochodowym od osób prawnych. Za wcześniejsze okresy Spółka winna stosować kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest:

˗ nieprawidłowe w zakresie określenia kursu wedle którego należy przeliczać kwoty wyrażone w walucie obcej na złote;

˗ nieprawidłowe w zakresie możliwości ujęcia dokumentem zbiorczym sprzedaży na rzecz podatników;

˗ prawidłowe w pozostałym zakresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytań Wnioskodawcy. Inne kwestie nieobjęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, z którego wynika, że Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w państwach, w których dokonuje dostaw towarów znajdujących się w magazynach X oraz że od nabyć związanych z dostawą towarów opodatkowaną poza terytorium kraju przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 8 ustawy o VAT. W przypadku zatem, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. I4na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § la ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.