INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 września 2021 r. (data wpływu 8 września 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) w części określonej przy wykorzystaniu tzw. prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT oraz proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT– jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
8 września 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie w części określonej przy wykorzystaniu tzw. prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT oraz proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.
We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:
Gmina Miasta jest jednostką samorządu terytorialnego – miastem na prawach powiatu w myśl art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jednolity Dz.U. z 2020 r. poz. 920 ze zm.; dalej: UOSP). Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Gmina realizuje projekt pn. „…”. Projekt jest dofinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa. Przedsięwzięcie obejmuje kompleksową termomodernizację budynku Zespołu Szkolno- Przedszkolnego wraz z wymianą źródła ciepła (wymiana kotłów węglowych na gazowe).
W ramach projektu przewiduje się realizację następujących prac (zgodnie z audytem energetycznym i dokumentacją techniczną):
- wymiana stolarki,
- docieplenie ścian i stropów wraz z robotami towarzyszącymi,
- remont kominów i wymiana pokryć daszków,
- wymiana instalacji centralnego ogrzewania oraz modernizacja kotłowni węglowej na gazową wraz z robotami towarzyszącymi.
Beneficjentem projektu, inwestorem i zamawiającym w projekcie jest/będzie Gmina. Podmiotem realizującym projekt będzie Zespół Placówek – jednostka budżetowa Gminy. Podmiotem wykorzystującym efekty projektu będzie Zespół Szkolno-Przedszkolny– jednostka budżetowa Gminy Miasta.
Po zakończeniu projektu efekty wykonanych prac wykorzystywane będą:
a) do działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT obejmującej statutową działalność opiekuńczo-wychowawczą oraz edukacyjną wykonywaną przez Wnioskodawcę w ramach realizacji zadań własnych,
b) do czynności opodatkowanych podatkiem VAT w zakresie czasowych wynajmów pomieszczeń użytkowych w budynku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego, oraz
c) do czynności zwolnionych od podatku VAT w zakresie odpłatnego wynajmu znajdującego się w ww. budynku lokalu mieszkalnego, na cele mieszkaniowe.
Efekty projektu służyć będą jednocześnie wszystkim ww. rodzajom działalności. Gmina nie będzie w stanie dokonać obiektywnie odrębnego przyporządkowania poszczególnych wydatków do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (działalność statutowa), czynności opodatkowanych VAT (odpłatny najem pomieszczeń użytkowych) oraz czynności zwolnionych z VAT (odpłatny najem lokalu mieszkalnego na cele mieszkaniowe), nie będzie zatem w stanie dokonać odrębnego określenia kwot podatku VAT naliczonego związanych wyłącznie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu, czynnościami opodatkowanymi VAT oraz czynnościami zwolnionymi z VAT.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy Gmina prawidłowo uznaje, że w odniesieniu do wydatków związanych z realizacją Projektu przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT w części określonej przy wykorzystaniu tzw. prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT oraz tzw. proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, obliczonych dla Zespołu Szkolno-Przedszkolnego przy zastosowaniu odpowiednio wzoru, o którym mowa w § 3 ust. 3 Rozporządzenia oraz metodologii, o której mowa w art. 90 ust. 3 i następne ustawy o VAT?
Zdaniem Wnioskodawcy:
W ocenie Wnioskodawcy Gmina prawidłowo uznaje, że w odniesieniu do wydatków związanych z realizacją projektu przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT w części określonej przy wykorzystaniu tzw. prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT oraz tzw. proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, obliczonych dla Zespołu Szkolno-Przedszkolnego przy zastosowaniu odpowiednio wzoru, o którym mowa w § 3 ust. 3 Rozporządzenia oraz metodologii, o której mowa w art. 90 ust. 3 i następne ustawy o VAT.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z zastrzeżeniem przypadków niemających zastosowania w niniejszej sprawie).
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, a także z tytułu dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT lub/i niepodlegających temu podatkowi. Z tego względu obowiązkiem podatnika jest w pierwszej kolejności przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane, tj. podatnik ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji podatku.
Wyrażoną w cyt. powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ww. ustawy określające sposób dokonywania odliczenia podatku naliczonego w przypadku, gdy dokonanie ww. bezpośredniej alokacji podatku naliczonego nie jest możliwe.
Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5, w przypadku, o którym mowa w tym przepisie), gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe - kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym „sposobem określenia proporcji” (dalej: prewspółczynnik). Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
a) zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
b) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może w drodze rozporządzenia określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez tych podatników oraz uwarunkowania obrotu gospodarczego.
Na podstawie ww. przepisu zostało wydane Rozporządzenie. Określa ono, w przypadku niektórych podatników, sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.
Zgodnie z § 3 ust. 1 Rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego, tj. sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla:
a) urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego (tj. urzędu gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego),
b) samorządowej jednostki budżetowej,
c) samorządowego zakładu budżetowego.
Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.
W myśl z § 3 ust. 3 Rozporządzenia, jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku jednostki budżetowej sposób ustalony według wzoru:
X = A x 100 / D
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,
A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,
D - dochody wykonane jednostki budżetowej.
Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
Zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy o VAT, w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, proporcję sprzedaży ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Gmina realizuje projekt pn. „…”. Przedsięwzięcie obejmuje kompleksową termomodernizację budynku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego wraz z wymianą źródła ciepła. Beneficjentem Projektu, inwestorem i zamawiającym w Projekcie jest/będzie Gmina. Podmiotem realizującym Projekt będzie Zespół Placówek – jednostka budżetowa Gminy Miasta. Podmiotem wykorzystującym efekty Projektu będzie Zespół Szkolno-Przedszkolny– jednostka budżetowa Gminy Miasta.
Po zakończeniu projektu efekty wykonanych prac wykorzystywane będą:
a) do działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT obejmującej statutową działalność opiekuńczo- wychowawczą oraz edukacyjną wykonywaną przez Wnioskodawcę w ramach realizacji zadań własnych,
b) do czynności opodatkowanych podatkiem VAT w zakresie czasowych wynajmów pomieszczeń użytkowych w budynku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego, oraz
c) do czynności zwolnionych od podatku VAT w zakresie odpłatnego wynajmu znajdującego się w ww. budynku lokalu mieszkalnego, na cele mieszkaniowe.
Efekty projektu służyć będą jednocześnie wszystkim ww. rodzajom działalności. Gmina nie będzie w stanie dokonać obiektywnie odrębnego przyporządkowania poszczególnych wydatków do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (działalność statutowa), czynności opodatkowanych VAT (odpłatny najem pomieszczeń użytkowych) oraz czynności zwolnionych z VAT (odpłatny najem lokalu mieszkalnego na cele mieszkaniowe), nie będzie zatem w stanie dokonać odrębnego określenia kwot podatku VAT naliczonego związanych wyłącznie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu, czynnościami opodatkowanymi VAT oraz czynnościami zwolnionymi z VAT.
W świetle ww. przepisów powyższe – zdaniem Wnioskodawcy – oznacza, że Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w części określonej:
- przy zastosowaniu tzw. prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT; na podstawie §3 ust. 1 Rozporządzenia, odliczenia tego Gmina będzie zobowiązana dokonywać przy zastosowaniu wzoru, o którym mowa w § 3 ust. 3 Rozporządzenia, według danych dla Zespołu Szkolno-Przedszkolnego, a następnie
- przy zastosowaniu tzw. proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT; na podstawie art. 90 ust. 10a ustawy o VAT, odliczenia tego Gmina będzie zobowiązana dokonywać przy zastosowaniu proporcji obliczonej dla Zespołu Szkolno-Przedszkolnego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Należy wskazać, że jednolity tekst ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ogłoszony jest w Dzienniku Ustaw z 2021 r. poz. 685, ze zm.Natomiast na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, opublikowane w Dz.U z 2021 r., poz. 999.
Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Zgodnie z art. 57a ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.