INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 5 sierpnia 2021 r. (data wpływu 9 sierpnia 2021 r.) uzupełnionym pismem 27 września 2021 r. (data wpływu 27 września 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług), zespołu składników materialnych i niematerialnych, które mają zostać przeniesione z X do Y w ramach planowanej transakcji jako „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
9 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych przeniesienia zespołu składników materialnych i niematerialnych z X do Y. Wniosek został uzupełniony pismem z 27 września 2021 r. (data wpływu 27 września 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 17 września 2021 r. znak; 0111-KDIB3-2.4012.632.2021.1.AZ.
We wniosku złożonym przez:
- Zainteresowanego będącego stroną postępowania X sp. z o.o.
- Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania Y sp. z o.o.
przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca jest osobą prawną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która podlega (i na moment zaistnienia zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku będzie podlegać) w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). X jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Jedynym udziałowcem Spółki pozostawała X Inc. z siedzibą w …`(...)`
Podstawowym przedmiotem działalności X jest produkcja elektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 27.51.Z). Ponadto, Spółka prowadzi również działalność m.in. w zakresie produkcji elementów elektronicznych, produkcji wyposażenia elektrycznego i elektronicznego do pojazdów silnikowych, produkcji elektronicznego sprzętu powszechnego użytku, produkcji baterii i akumulatorów.
Obecnie, Spółka podejmuje działania mające na celu zwiększenie sprzedaży na terenach Europy, poszerzenie zakresu działalności produkcyjnej, wprowadzenie na rynek nowych modeli produktów oraz powiększenie osiągniętego zysku z działalności produkcyjnej (`(...)`). W ramach działalności Wnioskodawca planuje również wyodrębnić segment działalności związanej z produkcją separatorów SRS i przenieść go do odrębnej spółki kapitałowej -Y sp. z o.o.
Zespół składników materialnych i niematerialnych wyodrębnionych do Y.
W ramach dokonywanej transakcji, na nabywcę przejdą następujące składniki:
- Wybrane wyposażenie wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej związanej z produkcją separatorów m.in.
- bobiniarki,
- podnośniki stołowe,
- podnośniki słupowe,
- piec muflowy,
- głowice powlekające,
- drukarki etykiet,
- młyny kulowe,
- suszarki próżniowe,
- prasa kolanowa,
- wagi elektroniczne,
- grubościomierze,
- wagosuszarki,
- wózki widłowe,
- samochody osobowe,
- serwery,
- wyposażenie komputerowe,
-
pozwolenia i zezwolenia związane z produkcją separatorów, które mogą być przedmiotem sukcesji prawnej;
-
umowy związane z działalnością związaną z produkcją separatorów w zakresie, w jakim możliwe będzie przeniesienie ich bez udziału drugiej strony umowy (w przypadku, w którym będzie to wymagać zgody drugiej strony, Nabywca wystąpi o taką zgodę przed wydzieleniem lub umowy będą odpowiednio renegocjowane);
-
zobowiązania związane z produkcją separatorów;
-
przypisane należności handlowe związane z produkcją separatorów;
-
relacje handlowe z podmiotami zaopatrującymi się w separatory,
-
inne wybrane aktywa niematerialne.
Jednocześnie wraz z wymienionymi powyżej elementami przeniesieni zostaną również pracownicy zatrudnieni przy produkcji separatorów, którzy przejdą do Y w trybie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1320 ze zm.). W ramach wyodrębnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych nie zostaną przeniesieni pracownicy wspierający działalność produkcyjną separatorów (np. działu HR, działu księgowości, działu IT). Usługi te są w większości jednak już świadczone na rzecz Y w związku z dotychczasową działalnością Nabywcy i posiadania własnych zasobów pracowniczych. W konsekwencji, w związku z planowaną transakcją, zasadniczo nie jest planowane zatrudnianie dodatkowych pracowników w celu kontynuacji produkcji separatorów dotychczas prowadzonej przez X. Nie wyklucza to jednak rekrutacji przez Y nowych pracowników w związku z bieżącym zapotrzebowaniem.
Do Y nie będą przeniesione zezwolenia, koncesje i inne decyzje, które nie mogą być przedmiotem obrotu z uwagi na ograniczenia wynikające z regulacji prawnych, jednakże pozostaje to bez wpływu na możliwość kontynuacji przez Nabywcę działalności w zakresie produkcji separatorów. Do Nabywcy nie będą również przenoszone aktywa oraz zobowiązania, które dotyczą innych segmentów produkcyjnych w X niż produkcja separatorów. Wnioskodawca pozostanie również właścicielem nieruchomości (budynków produkcyjnych, budynków biurowych oraz gruntów). Nabywca zawrze jednak z X odpowiednie długoterminowe umowy najmu (dzierżawy) nieruchomości, na podstawie których będzie mógł kontynuować działalność Wnioskodawcy w dotychczasowym miejscu.
Dla jednostek organizacyjnych wchodzących w skład X prowadzone są na moment wydzielenia wyodrębnione budżety kosztowe - Wnioskodawca jest w stanie wydzielić koszty związane z działalnością wyodrębnionego zespołu składników oraz z działalnością zespołu składników, który zostanie przeniesiony do Y. Poszczególne środki trwałe i wartości niematerialne i prawne przyporządkowane będą do poszczególnych jednostek organizacyjnych Y.
W odpowiedzi na wezwanie organu do uzupełnienia wniosku przez przedstawienie w opisie zdarzenia przyszłego informacji, które wynikają z treści wniosku, jednakże stanowią one w nim element uzasadnienia stanowiska własnego, a jako istotny element zdarzenia przyszłego winny być zawarte w opisie sprawy złożonego wniosku, Wnioskodawca udzielił następujących wyjaśnień na zadane pytania.
Zdaniem Zainteresowanych zespół składników majątkowych i niemajątkowych będący przedmiotem planowanej transakcji i obejmujących segment produkcji separatorów będzie wyodrębniony w strukturze organizacyjnej istniejącego przedsiębiorstwa X. Ww. segment produkcji jest odrębny od pozostałej części działalności X, a poszczególni pracownicy X przypisani są odpowiednio do działalności związanej z ww. produkcją oraz pozostałej części działalności X. Wybrane składniki majątkowe będą precyzyjne alokowane do segmentu zajmującego się produkcją separatorów. Segment produkcji separatorów ma możliwość samodzielnej realizacji zadań z uwagi na posiadane zasoby materialne i niematerialne. Do segmentu produkcji separatorów będą przypisane:
- wybrane wyposażenie wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej związanej z produkcją separatorów;
- pozwolenia i zezwolenia związane z produkcją separatorów, które mogą być przedmiotem sukcesji prawnej;
- umowy związane z działalnością związaną z produkcją separatorów w zakresie jakim możliwe będzie przeniesienie ich bez udziału drugiej strony umowy;
- zobowiązania;
- przypisane należności handlowe;
- relacje handlowe z podmiotami zaopatrującymi się w separatory SRS;
Zostało dokonane wyodrębnienie finansowe zespołu składników materialnych i niematerialnych. Przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych jest możliwe przyporządkowanie kosztów i zobowiązań do mających być przedmiotem transakcji zespołu składników.
Przesłankami decydującymi o tym, że mający być przedmiotem transakcji zespół składników jest wyodrębniony finansowo są: przypisanie do segmentu zajmującego się produkcją separatorów SRS środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, możliwość zidentyfikowania kosztów i zobowiązań związanych z prowadzoną przez segment produkujący separatory działalnością oraz przeprowadzenie odrębnej wyceny ww. segmentu produkcji separatorów. Zdaniem Zainteresowanych powyższe elementy przesądzają jednoznacznie o wyodrębnieniu finansowym segmentu zajmującego się produkcją separatorów.
Mający być przedmiotem planowanej transakcji zespół składników będzie wyodrębniony funkcjonalnie, z uwagi na następujące przesłanki:
- w ramach segmentu produkcji separatorów prowadzona jest działalność, która jest przedmiotowo i funkcjonalnie odrębna od pozostałej działalności X, działalność ta będzie w dalszym ciągu kontynuowana przez Y po przeniesieniu zespołu składników materialnych i niematerialnych;
- do segmentu produkcji separatorów są przypisane składniki materialne i niematerialne służące do prowadzenia wyżej opisanej działalności (własność środków trwałych, pozwolenia, infrastruktura biurowa, zobowiązania i należności itp.) oraz pracownicy. Alokacja składników materialnych i niematerialnych oraz pracowników dedykowanych do prowadzenia opisanej działalności świadczą o odrębności funkcjonalnej segmentu produkcji separatorów od pozostałej działalności Wnioskodawcy.
- w związku z działalnością segmentu produkcji separatorów zatrudnieni są również pracownicy piastujący funkcje kierownicze - posiadanie przez ww. segment pracowników na stanowiskach kierowniczych świadczy o jego niezależności organizacyjno-funkcjonalnej.
Zainteresowani stoją na stanowisku, że dla uznania zespołu przenoszonych składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa bez znaczenia powinien pozostawać fakt, że wraz z wydzieleniem zespołu składników materialnych i niematerialnych składających się na nie, do Y nie przejdzie część zezwoleń, decyzji i innych aktów stosowania prawa przez organy administracji publicznej. Brak możliwości przeniesienia decyzji wynikać będzie bowiem nie z woli Sprzedawcy lub Nabywcy, lecz z powszechnie obowiązujących przepisów prawa. Okoliczność pozostaje jednak bez wpływu na możliwość kontynuowania przez Y działalności w postaci produkcji separatorów.
Y na bazie nabytych składników będzie kontynuowała działalność gospodarczą w takim samym zakresie w jakim była prowadzona przez X Sp. z o.o.
Wydzielany zespół składników materialnych i niematerialnych będzie stanowić wystarczające zaplecze do kontynuacji działalności prowadzonej przez Y, która będzie mogła prowadzić działalność w zakresie produkcji separatorów. W ramach segmentu produkcji separatorów prowadzona jest działalność, która jest przedmiotowo i funkcjonalnie odrębna od pozostałej działalności X, działalność ta będzie w dalszym ciągu kontynuowana przez Y po przeniesieniu zespołu składników materialnych i niematerialnych. Do segmentu produkcji separatorów są przypisane składniki materialne i niematerialne służące do prowadzenia wyżej opisanej działalności (własność środków trwałych, pozwolenia, infrastruktura biurowa, zobowiązania i należności itp.) oraz pracownicy. Alokacja składników materialnych i niematerialnych oraz pracowników dedykowanych do prowadzenia opisanej działalności świadczą o odrębności funkcjonalnej segmentu produkcji separatorów od pozostałej działalności Wnioskodawcy.
W ramach wyodrębnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych nie zostaną przeniesieni pracownicy wpierający działalność produkcyjną separatorów (np. działu HR, działu księgowości, działu IT). Usługi te są w większości jednak już świadczone na rzecz Y w związku z dotychczasową działalnością Y i posiadania własnych zasobów pracowniczych. W konsekwencji, w związku z planowaną transakcją, zasadniczo nie jest planowane zatrudnianie dodatkowych pracowników w celu kontynuacji produkcji separatorów dotychczas prowadzonej przez X. Nie wyklucza to jednak rekrutacji przez Y nowych pracowników w związku z bieżącym zapotrzebowaniem.
Do Y nie będą przeniesione zezwolenia, koncesje i inne decyzje, które nie mogą być przedmiotem obrotu z uwagi na ograniczenia wynikające z regulacji prawnych, jednakże pozostaje to bez wpływu na możliwość kontynuacji przez Nabywcę działalności w zakresie produkcji separatorów. Do Nabywcy nie będą również przenoszone aktywa oraz zobowiązania, które dotyczą innych segmentów produkcyjnych w X niż produkcja separatorów.
X pozostanie również właścicielem nieruchomości (budynków produkcyjnych, budynków biurowych oraz gruntów). Y zawrze jednak z X odpowiednie długoterminowe umowy najmu (dzierżawy) nieruchomości, na podstawie których będzie mógł kontynuować działalność X w dotychczasowym miejscu.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
Czy w świetle okoliczności zdarzenia przyszłego opisanego powyżej, zespół składników materialnych i niematerialnych, które mają zostać przeniesione z X do Y w ramach planowanej transakcji stanowi „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym powinna pozostawać poza zakresem VAT zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, czy też przeciwnie - stanowi ona dostawę towarów i świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o VAT?
Czy w przypadku, uznania, iż stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 nie jest prawidłowe, Y będzie uprawniona do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na zasadach ogólnych określonych w ustawie o VAT? (pytanie przedstawione w piśmie z 27 września 2021 r.)
Stanowisko Wnioskodawcy:
W ocenie Wnioskodawcy, zespół składników materialnych i niematerialnych, które mają zostać przeniesione z X do Y w ramach opisanego zdarzenia przyszłego będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w związku z czym do czynności tej nie znajdą zastosowanie przepisy ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.
Uzasadnienie stanowiska wnioskodawcy
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Niemniej, w myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Oznacza to, że w przypadku, gdy przedmiotem czynności jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, ustawa o VAT nie ma zastosowania.
Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czy przeniesienie w drodze podziału przez wydzielenie. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.
W rezultacie, kluczowe jest określenie, czy przedmiotem planowanej transakcji, w skład której wejdą składniki materialne i niematerialne oraz zobowiązania, będzie zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa.
Zdaniem Zainteresowanych, ponieważ przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, posłużyć należy się w tym zakresie definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.). Stosownie do treści art. 551 Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
-
oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
-
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
-
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
-
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
-
koncesje, licencje i zezwolenia;
-
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
-
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
-
tajemnice przedsiębiorstwa;
-
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
„Przedsiębiorstwo” rozumiane jest przede wszystkim w kontekście pełnionych funkcji. Zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych musi stanowić zespół składników, które mogą służyć do wykonywania konkretnych zadań gospodarczych.
Natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) rozumie się organizacyjne i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
W świetle powyższej definicji i ugruntowanego orzecznictwa sądów administracyjnych i organów podatkowych (np. zaprezentowanego przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 15 stycznia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.521.2020.2.MAT, czy w interpretacji indywidualnej z dnia 11 grudnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.538.2020.2.AK, jak również w interpretacji indywidualnej z dnia 17 marca 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.719.2020.1.IG), na gruncie ustawy o VAT ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa mamy do czynienia, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:
-
istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych,
-
zespół ten jest organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie organizacyjne),
-
zespół ten jest finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie finansowe),
-
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze (wyodrębnienie funkcjonalne).
Zdaniem Wnioskodawców, w świetle powyższych warunków należy uznać, że przenoszony zespół składników materialnych i niematerialnych stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.
Ad. 1) Zespół wydzielanych składników może być przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych.
Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „zespołu składników materialnych i niematerialnych” tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przyjmuje się jednak, że składniki materialne i niematerialne (w tym zobowiązania) tworzą zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jeśli są one w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego (tak przykładowo: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 stycznia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.521.2020.2.MAT, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 marca 2021 r. sygn. 0114-KDIP4-3.4012.719.2020.1.IG.
Warunek realizacji określonych zadań gospodarczych zawarty w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa oznacza, iż składniki materialne i niematerialne (ich zespół) muszą być przeznaczone w obrębie istniejącego przedsiębiorstwa do realizacji określonych zadań gospodarczych (tak: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 lipca 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.152.2019.2.MAZ oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 października 2019 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.354.2019.1.AR). Aby składniki majątku mogły być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, muszą rzeczywiście służyć prowadzeniu działalności gospodarczej.
W ocenie Zainteresowanych, zespół składników materialnych i niematerialnych wydzielanych z X do Y w ramach opisanego zdarzenia przyszłego (takie jak wszelkiego rodzaju aktywa trwałe, wartości niematerialne i prawne, umowy) będzie przeznaczony do realizacji określonego celu gospodarczego. Wszystkie aktywa (w tym środki trwałe i wartości niematerialne i prawne) służą prowadzeniu działalności związanej z produkcją separatorów (o powyższym świadczy chociażby fakt, że w skład zespołu składników materialnych i niematerialnych wchodzić będzie infrastruktura wystarczająca do prowadzenia ww. działalności gospodarczej) oraz są niezbędne do prowadzenia tej działalności. Ponadto, zarówno pracownicy (zatrudnieni przy produkcji opisywanych separatorów), jak i zawarte umowy są elementami, bez których prowadzenie opisywanej działalności byłoby niemożliwe.
Zdaniem Zainteresowanych, przenoszony do Y zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi wystarczające zaplecze do kontynuacji działalności prowadzonej dotychczas przez X. Świadczy o tym chociażby fakt, że X aktualnie prowadzi działalność związaną z wytwarzaniem separatorów a Y ma zamiar w dalszym ciągu prowadzić tę działalność.
Dodatkowo, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w skład przenoszonego zespołu składników materialnych i niematerialnych wchodzić będzie również szereg zobowiązań, w tym przede wszystkim zobowiązania pracownicze związane z wynagrodzeniami i roszczeniami przenoszonych pracowników oraz zobowiązania płatnika składek na ubezpieczenia społeczne związane z tymi pracownikami oraz zobowiązania z tytułu zakupu gazu i energii etc.
W świetle powyższego należy uznać, że zespół wydzielanych składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) będzie przeznaczony do realizacji zadań związanych z produkcją separatorów, dlatego też opisywany zespół składników nie będzie stanowić przypadkowego zbioru, lecz pozostaje w ścisłych zależnościach funkcjonalnych.
Ad. 2) Zespół wydzielanych składników materialnych i niematerialnych jest organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie organizacyjne).
Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych przedstawionym w interpretacjach indywidualnych, organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące część przedsiębiorstwa powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w istniejącym przedsiębiorstwie, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lipca 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.229.2019.4.RM).
Wobec powyższego, zdaniem Zainteresowanych przedstawiony w ramach opisu zdarzenia przyszłego, zespół składników majątkowych i niemajątkowych spełnia przesłankę wyodrębnienia organizacyjnego:
- przede wszystkim należy wskazać, że segment produkcji separatorów jest wyodrębniony organizacyjnie od pozostałej części działalności X. Poszczególni pracownicy X przypisani są do działalności związanej z ww. produkcją.
- wybrane składniki majątkowe będą co do zasady precyzyjne alokowane do segmentu zajmującego się produkcją separatorów. W ramach wyodrębnienia zostaną przeniesione m.in.
- wybrane wyposażenie wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej związanej z produkcją separatorów;
- pozwolenia i zezwolenia związane z produkcją separatorów, które mogą być przedmiotem sukcesji prawnej;
- umowy związane z działalnością związaną z produkcją separatorów w zakresie jakim możliwe będzie przeniesienie ich bez udziału drugiej strony umowy;
- zobowiązania;
- przypisane należności handlowe;
- relacje handlowe z podmiotami zaopatrującymi się w separatory SRS.
- widoczna jest odrębna funkcja jednostek organizacyjnych, składników materialnych i niematerialnych oraz pracowników przypisanych do produkcji separatorów (funkcja produkcyjna) od funkcji pozostałych jednostek organizacyjnych, składników materialnych i niematerialnych oraz pozostałych pracowników X.
Zdaniem Zainteresowanych wyodrębniony zespół składników majątkowych i niemajątkowych oraz pracownicy bezsprzecznie stanowią wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość.
Zainteresowanych znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego:
- interpretacji indywidualnej z dnia 24 czerwca 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.304.2019.1.MD, w ramach której wskazano na takie elementy wyodrębnienia organizacyjnego jak: korzystanie z innych niż pozostała część działalności aktywów ruchomych tj. specjalnych maszyn, urządzeń, innych komponentów używanych w procesie produkcji, a także odrębnych zasobów niematerialnych - kadry pracowniczej; odrębne umowy handlowe zawarte z klientem i dostawcami oraz odrębny od pozostałej działalności asortyment produkowany przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa;
- interpretacji indywidualnej z dnia 6 maja 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.103.2019.2.PS, w ramach której wskazano na takie elementy wyodrębnienia organizacyjnego jak: możliwość przypisania składników majątkowych, które będą wykorzystywane w obrębie zorganizowanej części przedsiębiorstwa; możliwość samodzielnej realizacji zadań z uwagi na posiadane zasoby materialne i niematerialne stanowiące zorganizowaną całość; istnienie możliwości rozgraniczenia poszczególnego segmentu działalności, jak również odrębny sposób kierowania nim; przyporządkowanie zobowiązań itp.
W świetle powyższych okoliczności świadczących o wyodrębnieniu organizacyjnym segmentu produkcji separatorów oraz stanowiska organów podatkowych, zdaniem Zainteresowanych zespół składników majątkowych i niemajątkowych obejmujących segment produkcji separatorów spełnia przesłankę wyodrębnienia organizacyjnego.
Ad. 3) Zespół składników materialnych i niematerialnych jest wyodrębniony finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie finansowe)
Zgodnie z przyjętą praktyką organów podatkowych, wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie danych finansowych do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 marca 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.719.2020.1.IG oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 października 2019 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.354.2019.1.AR). Powyższe poparte jest również licznymi wyrokami sądów administracyjnych, w tym także Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 stycznia 2017 r., sygn. II FSK 2463/16).
Zainteresowani pragną wskazać, że wyodrębnienie segmentu zajmującego się produkcją separatorów SRS zostało dokonane poprzez:
- przypisanie do ww. segmentu środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych - co zostało dość precyzyjnie opisane w ramach opisu zdarzenia przyszłego;
- możliwość zidentyfikowania kosztów i zobowiązań związanych z prowadzoną przez ww. segment działalnością,
- przeprowadzenie odrębnej wyceny segmentu produkcji separatorów.
Zdaniem Zainteresowanych powyższe elementy przesądzają jednoznacznie o wyodrębnieniu finansowym segmentu zajmującego się produkcją separatorów. Ocena Zainteresowanych znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, np. w interpretacji indywidualnej z dnia 11 grudnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.538.2020.2.AK, w której wskazano na następujące elementy wyodrębnienia finansowego: „W zakresie finansowym odrębność funkcji produkcyjnej od funkcji dystrybucyjnej posiada następującą charakterystykę:
- system księgowy i plan kont umożliwia wyodrębnienie kont bilansowych związanych z daną funkcją;
- system księgowy i plan kont umożliwia sporządzenie odrębnych analiz przychodów i kosztów związanych z daną funkcją;
- istnieje możliwość sporządzania odrębnych planów finansowych i budżetów dla poszczególnych funkcji”.
W świetle powyższego stanowiska organów podatkowych i sądów administracyjnych oraz wskazanych przez Zainteresowanych okolicznościach, świadczących o wyodrębnieniu finansowym, zdaniem Zainteresowanych zespół składników materialnych i niematerialnych został wyodrębniony z prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa również z finansowego punktu widzenia.
Ad. 4) Zespół wydzielanych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące przypisane zadania gospodarcze (będzie wyodrębniony funkcjonalnie).
Kwestia wyodrębnienia funkcjonalnego stanowi istotę uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przesłanka ta była przedmiotem rozważań w licznych wyrokach sądów administracyjnych, interpretacjach organów podatkowych, a także orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). Zdaniem TSUE, przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części (`(...)`) wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej (por. wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. C-444/10).
Podobne do powyższego stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych. Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie „kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego, sprowadza się natomiast do zbadania, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. W istocie, aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy” (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 września 2017 r., sygn. I SA/Kr 796/17).
W objaśnieniach podatkowych Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2018 r. wskazano, że istotne dla uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za wyodrębnioną funkcjonalnie zorganizowaną część przedsiębiorstwa znaczenie mają dwa główne czynniki:
- przenoszony na nabywcę zespół składników zawiera zespół składników majątku (zaplecze) umożliwiający kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę i wystarczający do prowadzenia tej działalność
- nabywca - w ramach swojej działalności - ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej w dotychczasowym zakresie przez zbywcę przy pomocy szeregu składników majątkowych będących przedmiotem transakcji.
Do wyodrębnienia funkcjonalnego niejednokrotnie odnosił się również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo:
- w interpretacji indywidualnej z dnia 31 grudnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.618.2020.l.DS, w której wskazano, że o wyodrębnieniu funkcjonalnym zespołu składników materialnych i niematerialnych świadczy m.in.
- środki trwałe i wyposażenie przypisane do obszaru A obejmujące w szczególności szeroki zakres wyposażenia wykorzystywanego do realizacji działań związanych obszarem A np. produkcją prefabrykatów betonowych, ich magazynowaniem, administrowaniem, logistyką itp.;
- prawa i zobowiązania z tytułu umów dotyczących obszaru A, w tym prawa i obowiązki wynikające z porozumień z dostawcami oraz odbiorcami, które są funkcjonalnie związane z działalnością obszaru A;
- wierzytelności i zobowiązania związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w ramach obszaru A;
- w interpretacji indywidualnej z dnia 6 maja 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.103.2019.2.PS, w której wskazywano na następujące czynniki wyodrębnienia funkcjonalnego:
- „zespół składników materialnych ZCP posiada potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy;
- zespół składników majątkowych jest na tyle zorganizowany, że ZCP będzie dysponować wszelkimi składnikami materialnymi oraz niematerialnymi, które pozwolą na prowadzenie działalności gospodarczej, do której został przeznaczony;
- ZCP ma możliwość kontynuowania dotychczasowej działalności przedsiębiorstwa przy wykorzystaniu istniejących zobowiązań z dotychczasowymi klientami, kontrahentami”;
Biorąc powyższe pod uwagę, Zainteresowani uważają, że zespół przenoszonych składników spełniać będzie przesłankę wyodrębnienia funkcjonalnego:
- w ramach segmentu produkcji separatorów prowadzona jest działalność, która jest przedmiotowo i funkcjonalnie odrębna od pozostałej działalności Wnioskodawcy, działalność ta będzie w dalszym ciągu kontynuowana przez Y po przeniesieniu zespołu składników materialnych i niematerialnych;
- do segmentu produkcji separatorów są przypisane składniki materialne i niematerialne służące do prowadzenia wyżej opisanej działalności (własność środków trwałych, pozwolenia, infrastruktura biurowa, zobowiązania i należności itp.) oraz pracownicy. Alokacja składników materialnych i niematerialnych oraz pracowników dedykowanych do prowadzenia opisanej działalności świadczą odrębności funkcjonalnej segmentu produkcji separatorów od pozostałej działalności Wnioskodawcy.
- w związku z działalnością segmentu produkcji separatorów zatrudnieni są również pracownicy piastujący funkcje kierownicze - posiadanie przez ww. segment pracowników na stanowiskach kierowniczych świadczy o jego niezależności organizacyjno-funkcjonalnej;
Zainteresowani stoją na stanowisku, że dla uznania zespołu przenoszonych składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa bez znaczenia powinien pozostawać fakt, że wraz z wydzieleniem zespołu składników materialnych i niematerialnych składających się na nie, do Y nie przejdzie część zezwoleń, decyzji i innych aktów stosowania prawa przez organy administracji publicznej. Brak możliwości przeniesienia decyzji wynikać będzie bowiem nie z woli Sprzedawcy lub Nabywcy, lecz z powszechnie obowiązujących przepisów prawa. Okoliczność pozostaje jednak bez wpływu na możliwość kontynuowania przez Nabywcę działalności w postaci produkcji separatorów.
Zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego na gruncie prawa administracyjnego funkcjonuje bowiem zasada nieprzenoszalności uprawnień wynikających z koncesji, zezwoleń i licencji. Jak wskazywał Naczelny Sąd Administracyjny, brak regulacji przewidującej możliwość przeniesienia uprawnień wynikających z koncesji, zezwoleń i licencji jest równoznaczny z jej zakazem (tak: Wyrok NSA z dnia 19 marca 2019 r., sygn. II GSK 227/17). Przyjęcie odwrotnego od Wnioskodawcy stanowiska prowadziłoby efektywnie do niemożności uznania większości zespołów składników materialnych i niematerialnych za zorganizowane części przedsiębiorstwa, co z kolei wprowadziłoby nierówne traktowanie podatników (zróżnicowanie ze względu na rodzaj prowadzonej działalności i obowiązek uzyskania decyzji czy zezwoleń w związku z prowadzoną działalnością).
Stanowisko Zainteresowanych znalazło poparcie również w interpretacjach organów podatkowych. Tytułem przykładu wskazać można interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 października 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.326.2018.l.ŚS, w której organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, który argumentował, że: „brak przeniesienia wskazanych licencji i zezwoleń nie może skutkować pozbawieniem danego zespołu składników majątkowych przymiotu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zwłaszcza jeśli taki transfer jest niemożliwy do przeprowadzenia z perspektywy prawnej”.
W podobnym tonie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wypowiedział się w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lipca 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.191.2019.2.JF, w której potwierdził stanowisko wnioskodawcy wskazującego, że „nie stanowi przeszkody w uznaniu T. za ZCP ewentualny brak możliwości przypisania do niego niektórych zobowiązań (np. z powodu przeszkód prawnych lub braku zgód kontrahentów), które nie pozbawiają możliwości prowadzenia działalności przez T” a także koncesji, które są nieprzenoszalne z mocy prawa, a o których pozyskanie wystąpi Nowa Spółka i będzie nimi dysponować na dzień dokonania aportu”.
Z analogicznym stanowiskiem Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z wnioskodawcą w interpretacji indywidualnej z dnia 12 października 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.289.2020.2.JF, w której wnioskodawca podnosił: „Mając powyższe na uwadze, należy podkreślić, że działalność gospodarcza prowadzona w oparciu o Majątek Y. będzie prowadzona w taki sam sposób przed i po Podziale. Nie zmienia tego fakt, że A. wystąpi o wydanie nowej koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej w oparciu o Majtek Y. Brak możliwości przeniesienia koncesji wydanej na B. jest podyktowany ograniczeniami administracyjnymi i prawnymi w tym zakresie. Tym samym, brak przeniesienia koncesji nie jest efektem decyzji B. czy A., tylko jest efektem stanu prawnego, który wprowadza w tym zakresie brak swobody”.
Jakkolwiek przytoczone wyroki oraz interpretacje w znacznej mierze dotyczą wykładni art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, to niemniej porównując treść tego przepisu z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT należy zauważyć, że przepisy te mają tożsamą treść. Dlatego też, w świetle powyższego należy uznać, iż brak „automatycznego” przeniesienia niektórych koncesji i zezwoleń oraz innych aktów stosowania prawa przez organy administracji publicznej, które z uwagi na brak prawnej możliwości przeniesienia w ramach wydzielenia nie będą przeniesione do SPV, nie spowoduje braku ciągłości prowadzenia działalności poprzez poszczególne stacje.
Analogicznie, zdaniem Zainteresowanych na ocenę, czy wyodrębniany zespół składników materialnych i niematerialnych będzie stanowić ZCP nie powinien mieć wpływu fakt, że do Y nie przejdzie własność nieruchomości ( X zamierza jedynie wynajmować lub dzierżawić posiadane przez siebie nieruchomości na rzecz Nabywcy). Stanowisko to znajduje swoje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz praktyce organów podatkowych.
Jak wskazał TSUE w sprawie z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. C-444/10, jeżeli działalność gospodarcza nie wymaga użytkowania konkretnych pomieszczeń lub pomieszczeń wyposażonych w stałe instalacje konieczne do jej prowadzenia, przekazanie aktywów w rozumieniu wspomnianego przepisu szóstej dyrektywy może mieć miejsce również bez przekazania prawa własności nieruchomości. Nie można natomiast uznać, że bez udostępnienia nabywcy lokalu handlowego nastąpiło przekazanie w rozumieniu tego przepisu, jeżeli prowadzona działalność gospodarcza polega na użytkowaniu niepodzielnego zespołu dóbr ruchomych i nieruchomych. W szczególności, jeżeli lokal handlowy jest wyposażony w stałe instalacje niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, nieruchomość ta musi wchodzić w skład przekazywanych aktywów, żeby można było mówić o przekazaniu całości lub części aktywów w rozumieniu szóstej dyrektywy. Podobnie, przekazanie aktywów może nastąpić, jeżeli lokal handlowy zostanie udostępniony nabywcy w drodze dzierżawy lub jeżeli nabywca dysponuje odpowiednią nieruchomością, do której może przenieść całość przejętych aktywów i gdzie może kontynuować działalność gospodarczą.
Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z którym „zagwarantowanie korzystania z nieruchomości na podstawie umowy najmu, sprawiają, że wyłączenie ze składników przedsiębiorstwa nieruchomości nie niweczy możliwości kontynuowania działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie. Z tego tytułu zasadnie zarzucił organowi brak wystarczającego wyjaśnienia, dlaczego wyłączenie nieruchomości z przedmiotu aportu uniemożliwiałoby dotychczasowemu przedsiębiorstwu kontynuowanie działalności” (wyrok NSA z dnia z 10 marca 2011 r., sygn. I FSK 1062/10).
Podobne zdanie wyraził Dyrektor Krajowej informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 12.10.2017 r. sygn. 0111-KDIB3-2.4012.363.2017.l.ASZ): „(`(...)`) fakt ewentualnego wyłączenia z transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa niektórych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, a więc środków pieniężnych oraz pozwoleń wodnoprawnych, jak również niektórych zobowiązań oraz opcjonalnie praw do nieruchomości, nie wyklucza uznania, że mamy do czynienia ze sprzedażą przedsiębiorstwa. Istotne jest jednak, aby przedmiotem dostawy były bezwzględnie te elementy, które umożliwiają kontynuowanie działalności gospodarczej.”.
W ocenie Zainteresowanych zespół składników materialnych i niematerialnych wydzielanych z X do Y w ramach opisanego zdarzenia przyszłego będzie przeznaczony do realizacji określonego celu gospodarczego tj. do prowadzenia działalności w zakresie produkcji separatorów. W świetle orzecznictwa sądów administracyjnych istotą przedsiębiorstwa, jako zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest prowadzenie działalności gospodarczej poprzez realizację określonych zadań gospodarczych. Zadania te mogą być wykonywane bez wewnętrznych działów obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej przedsiębiorstwa, jeżeli mogą być przedmiotem obsługi dokonywanej przez firmy zewnętrzne (outsourcing). Usługi te, jako niematerialne, nie decydują o realizacji przez przedsiębiorstwo jego zadań gospodarczych, lecz wspomagają jedynie jego funkcjonowanie jako podmiotu gospodarczego. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 października 2011 r., sygn. akt I FSK 1589/10, dla bytu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT konieczny jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, co oznacza, że zespół ten nie musi obejmować działów obsługujących przedsiębiorstwo pod względem niematerialnym, w zakresie obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej, które nie są niezbędne do realizacji, przez zespół tak wyodrębnionych składników majątkowych, jego określonych zadań gospodarczych.
W podobny sposób Naczelny Sąd Administracyjny wypowiedział się w wyroku z dnia 27 września 2011 r., sygn. I FSK 1383/10 oraz w wyroku z dnia 23 marca 2012 r., sygn. II FSK 1643/10 (jakkolwiek ostatni z ww. wyroków dotyczył wykładni art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, to niemniej porównując treść tego przepisu z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT należy zauważyć, że przepisy te mają tożsamą treść).
Zbliżone stanowisko zaprezentowano w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 stycznia 2018 r., sygn. I SA/Po 988/17, w którym jednoznacznie wskazano, że nie można zgodzić się z twierdzeniem, że warunkiem koniecznym do przyjęcia, że doszło do przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa było przejęcie pracowników. Z kolei Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 9 października 2014 r. (I SA/Rz 594/14) stwierdził, że dla przyjęcia, że doszło do sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie miało znaczenia to, że skarżąca nie przejęła pracowników w trybie art. 231 Kodeksu pracy.
Biorąc powyższe pod uwagę, należy wskazać, że orzecznictwo sądowe dopuszcza uznanie wyodrębnionego zespołu składników materialnych i niematerialnych jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa także wówczas, gdy zespół ten nie obejmuje bezpośrednio pracowników. Analiza orzecznictwa prowadzi do wniosku, że brak przeniesienia pracowników w przypadku możliwości outsourcingu wybranych usług, nie przesądza o niemożliwości przypisania wyodrębnionemu zespołowi składników usług materialnych i niematerialnych przymiotu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W szczególności, należy wskazać, że w opisywanym zdarzeniu przyszłym do Y przejdą pracownicy bezpośrednio związani z produkcją separatorów, którzy są niezbędni do kontynuowania dotychczasowej działalności Wnioskodawcy.
Zdaniem Wnioskodawcy, wydzielany zespół składników materialnych i niematerialnych będzie stanowić wystarczające zaplecze do kontynuacji działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę a Y będzie mogła prowadzić działalność w zakresie produkcji separatorów, dlatego też należy uznać ich zdaniem, że spełnia przesłankę wyodrębnienia funkcjonalnego.
Podsumowując stanowisko własne Zainteresowanych, w świetle wyżej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prawa i argumentów należy stwierdzić, że zespół składników materialnych i niematerialnych, który stanowić będzie przedmiot planowanej transakcji stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Należy zauważyć, że jak wskazali Zainteresowani, segment związany z produkcją separatorów stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczony do realizacji określonego celu gospodarczego, który został wyodrębniony na płaszczyźnie:
- organizacyjnej tj. stanowi wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania;
- finansowej, tj. na podstawie prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji księgowej możliwe jest przyporządkowanie przede wszystkim kosztów oraz zobowiązań do wyodrębnionej działalności;
- funkcjonalnej, tj. opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych jest wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań gospodarczych, a jego gospodarczą niezależność wzmacnia wyodrębnienie organizacyjne i finansowe.
W związku z powyższym, wyodrębniony, zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, z przedsiębiorstwa prowadzonego przez X zespół składników materialnych i niematerialnych, będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym opisywana transakcja, zgodnie z art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, nie będzie objęta zakresem ustawy o VAT.
Stanowisko do pytania drugiego przedstawione w piśmie z 27 września 2021 r.
Zdaniem Zainteresowanych, w przypadku uznania, iż stanowisko Zainteresowanych w odniesieniu do pytania nr 1 nie jest prawidłowe, planowana transakcja w tym zakresie będzie opodatkowana VAT z zastosowaniem odpowiedniej stawki podatku VAT. Jednocześnie, ze względu na fakt, że przedmiotowe składniki mają być wykorzystywane dla potrzeb działalności opodatkowanej VAT Y, Y będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z dostawy przedmiotowych składników.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
W przypadku uznania, iż stanowisko Zainteresowanych stron w odniesieniu do pytania nr 1 nie będzie uznane przez Organ za prawidłowe, należy odrębnie przeanalizować zasady opodatkowania VAT w ramach planowanej transakcji.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Przez czynności opodatkowane należy rozumieć w tym przypadku czynności, które faktycznie zostały (bądź zostaną) objęte opodatkowaniem, a nie czynności, które, co do zasady, podlegają opodatkowaniu, lecz w danej konkretnej sytuacji nie zostały opodatkowane (np. zostały wykonane przez podatnika zwolnionego albo przez podmiot, który co prawda jest podatnikiem, ale względem konkretnej czynności nie występował w tym charakterze). Wynika stąd, że jeśli towary i usługi, przy których nabyciu naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości podatku.
Z kolei wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przepisy dotyczą ograniczeń w prawie do odliczenia VAT naliczonego przez:
- podmioty świadczące usługi taxi (taksówek osobowych) opodatkowane ryczałtem, stosownie do art. 114 ust. 1 ustawy o VAT. Podmioty te nie mają bowiem prawa do odliczenia VAT od nabywanych towarów i usług, w zamian za co przysługuje im prawo z preferencyjnego opodatkowania świadczonych przez nich usług (art. 114 ust. 2 ustawy o VAT);
- podmioty świadczące usługi turystyki opodatkowane na zasadzie VAT marży z tytułu zakupów towarów i usług dla bezpośredniej korzyści turysty (art. 119 ust. 4 ustawy o VAT);
- podmioty dokonujące dostawy dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich, antyków lub towarów używanych opodatkowanych na zasadzie marży z tytułu ich nabycia/importu itd. (art. 120 ust. 17 i 19 ustawy o VAT);
- podmioty wykonujące czynności, których przedmiotem jest złoto inwestycyjne, zwolnione z VAT z tytułu m.in. nabycia, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów złota inwestycyjnego, nabycia określonych usług polegających na zmianie postaci, masy lub próby złota (art. 124 ustawy o VAT). Ograniczenie w tym przypadku dotyczy przede wszystkim kosztów bieżących (np. dostawa energii elektrycznej, najem) innych niż sam koszt nabycia złota inwestycyjnego i usług rafinacji itd.
Prawa do odliczenia nie dają również niektóre wydatki z uwagi na fakt, że faktury je dokumentujące w ogóle nie zawierają VAT należnego; dotyczy to m.in.
- usług turystyki opodatkowanych na zasadzie marży, bowiem faktury VAT marża wystawiane przez podmioty świadczące te usługi nie zawierają kwoty podatku VAT (art. 106e ust. 2 ustawy o VAT);
- towarów używanych, nabytych np. w komisie, a udokumentowanych fakturą VAT marża (art. 119 ustawy o VAT).
Mając na względzie powyższe oraz okoliczność, że składniki materialne i niematerialne będą wykorzystywane przez Y po ich nabyciu do prowadzenia działalności gospodarczej, w przypadku uznania przez Dyrektora KIS, iż stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 1 nie jest prawidłowe, zdaniem Zainteresowanych Y będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z dostawy przedmiotowych składników materialnych i niematerialnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, zespołu składników materialnych i niematerialnych, które mają zostać przeniesione z X do Y w ramach planowanej transakcji jako „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, jest prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`). Towarami natomiast są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).
Jednocześnie, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.
Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.
Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).
Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.
Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Wyodrębnienie funkcjonalne to inaczej przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość i obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Część mienia przedsiębiorstwa może być uznana za jego zorganizowaną część, gdy posiada potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą więc umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.
Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).
Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa mamy do czynienia, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:
1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.
O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.
Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.
Z opisu sprawy wynika, że podstawowym przedmiotem działalności X jest produkcja elektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego. Ponadto, Spółka prowadzi również działalność m.in. w zakresie produkcji elementów elektronicznych, produkcji wyposażenia elektrycznego i elektronicznego do pojazdów silnikowych, produkcji elektronicznego sprzętu powszechnego użytku, produkcji baterii i akumulatorów. W ramach działalności Wnioskodawca planuje wyodrębnić segment działalności związanej z produkcją separatorów SRS i przenieść go do odrębnej spółki kapitałowej - Y sp. z o.o. W ramach dokonywanej transakcji, na nabywcę przejdzie wybrane wyposażenie wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej związanej z produkcją separatorów, pozwolenia i zezwolenia związane z produkcją separatorów, które mogą być przedmiotem sukcesji prawnej; umowy związane z działalnością związaną z produkcją separatorów w zakresie, w jakim możliwe będzie przeniesienie ich bez udziału drugiej strony umowy, zobowiązania związane z produkcją separatorów; przypisane należności handlowe związane z produkcją separatorów, relacje handlowe z podmiotami zaopatrującymi się w separatory, inne wybrane aktywa niematerialne.
Jednocześnie wraz z wymienionymi powyżej elementami przeniesieni zostaną również pracownicy zatrudnieni przy produkcji separatorów, którzy przejdą do Y w trybie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy.
Do Y nie będą przeniesione zezwolenia, koncesje i inne decyzje, które nie mogą być przedmiotem obrotu z uwagi na ograniczenia wynikające z regulacji prawnych, jednakże pozostaje to bez wpływu na możliwość kontynuacji przez Nabywcę działalności w zakresie produkcji separatorów. Do Nabywcy nie będą również przenoszone aktywa oraz zobowiązania, które dotyczą innych segmentów produkcyjnych w X niż produkcja separatorów. Wnioskodawca pozostanie również właścicielem nieruchomości (budynków produkcyjnych, budynków biurowych oraz gruntów). Nabywca zawrze jednak z X odpowiednie długoterminowe umowy najmu (dzierżawy) nieruchomości, na podstawie których będzie mógł kontynuować działalność Wnioskodawcy w dotychczasowym miejscu.
Y na bazie nabytych składników będzie kontynuowała działalność gospodarczą w takim samym zakresie w jakim była prowadzona przez X Sp. z o.o.
Wnioskodawca podjął wątpliwość, czy zespół składników materialnych i niematerialnych, które mają zostać przeniesione z X do Y w ramach planowanej transakcji stanowi „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym transakcja powinna pozostawać poza zakresem VAT zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.
Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u wnoszącego aport zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po wniesieniu aportu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.
Analizując, czy określone składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zawsze należy wziąć pod uwagę profil działalności danego przedsiębiorcy, warunki rynkowe oraz specyfikę danej branży. Nie można zatem wyznaczyć szczegółowego katalogu warunków koniecznych do spełnienia, aby można było mówić o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Prawidłowa klasyfikacja przedmiotu transakcji, tj. zorganizowana część przedsiębiorstwa lub poszczególne składniki majątkowe – ma decydujące znaczenie dla prawidłowego ustalenia skutków podatkowych transakcji.
Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:
1. zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz
2. faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.
Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub ZCP.
W przedmiotowej sprawie o wyodrębnieniu organizacyjnym będzie świadczył fakt, że – jak wskazał Wnioskodawca - segment produkcji separatorów jest odrębny od pozostałej części działalności X, a poszczególni pracownicy X przypisani są odpowiednio do działalności związanej z ww. produkcją oraz pozostałej części działalności X. Wybrane składniki majątkowe będą precyzyjne alokowane do segmentu zajmującego się produkcją separatorów. Segment produkcji separatorów ma możliwość samodzielnej realizacji zadań z uwagi na posiadane zasoby materialne i niematerialne. Do segmentu produkcji separatorów będą przypisane:
- wybrane wyposażenie wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej związanej z produkcją separatorów;
- pozwolenia i zezwolenia związane z produkcją separatorów, które mogą być przedmiotem sukcesji prawnej;
- umowy związane z działalnością związaną z produkcją separatorów w zakresie jakim możliwe będzie przeniesienie ich bez udziału drugiej strony umowy;
- zobowiązania;
- przypisane należności handlowe;
- relacje handlowe z podmiotami zaopatrującymi się w separatory SRS.
Jednocześnie wraz z wymienionymi powyżej elementami przeniesieni zostaną również pracownicy zatrudnieni przy produkcji separatorów, którzy przejdą do Y w trybie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy.
Natomiast na wyodrębnienie funkcjonalne wskazują okoliczności, że:
- w ramach segmentu produkcji separatorów prowadzona jest działalność, która jest przedmiotowo i funkcjonalnie odrębna od pozostałej działalności X, działalność ta będzie w dalszym ciągu kontynuowana przez Y po przeniesieniu zespołu składników materialnych i niematerialnych;
- do segmentu produkcji separatorów są przypisane składniki materialne i niematerialne służące do prowadzenia wyżej opisanej działalności (własność środków trwałych, pozwolenia, infrastruktura biurowa, zobowiązania i należności itp.) oraz pracownicy. Alokacja składników materialnych i niematerialnych oraz pracowników dedykowanych do prowadzenia opisanej działalności świadczą o odrębności funkcjonalnej segmentu produkcji separatorów od pozostałej działalności Wnioskodawcy.
- w związku z działalnością segmentu produkcji separatorów zatrudnieni są również pracownicy piastujący funkcje kierownicze - posiadanie przez ww. segment pracowników na stanowiskach kierowniczych świadczy o jego niezależności organizacyjno-funkcjonalnej.
Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której przez ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do danej zorganizowanej części. Wnioskodawca wskazał, że zostało dokonane wyodrębnienie finansowe zespołu składników materialnych i niematerialnych, a przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych jest możliwe przyporządkowanie kosztów i zobowiązań do mających być przedmiotem transakcji zespołu składników. Przesłankami decydującymi o tym, że mający być przedmiotem transakcji zespół składników jest wyodrębniony finansowo są: przypisanie do segmentu zajmującego się produkcją separatorów SRS środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, możliwość zidentyfikowania kosztów i zobowiązań związanych z prowadzoną przez segment produkujący separatory działalnością oraz przeprowadzenie odrębnej wyceny ww. segmentu produkcji separatorów.
Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że wydzielany zespół składników materialnych i niematerialnych będzie stanowić wystarczające zaplecze do kontynuacji działalności prowadzonej przez Y, która będzie mogła prowadzić działalność w zakresie produkcji separatorów. W ramach segmentu produkcji separatorów prowadzona jest działalność, która jest przedmiotowo i funkcjonalnie odrębna od pozostałej działalności (`(...)`), działalność ta będzie w dalszym ciągu kontynuowana przez Y po przeniesieniu zespołu składników materialnych i niematerialnych. Do segmentu produkcji separatorów są przypisane składniki materialne i niematerialne służące do prowadzenia wyżej opisanej działalności (własność środków trwałych, pozwolenia, infrastruktura biurowa, zobowiązania i należności itp.) oraz pracownicy. Alokacja składników materialnych i niematerialnych oraz pracowników dedykowanych do prowadzenia opisanej działalności świadczą o odrębności funkcjonalnej segmentu produkcji separatorów od pozostałej działalności Wnioskodawcy.
Jak wskazał Wnioskodawca, dla uznania zespołu przenoszonych składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa bez znaczenia powinien pozostawać fakt, że wraz z wydzieleniem zespołu składników materialnych i niematerialnych składających się na nie, do Y nie przejdzie część zezwoleń, decyzji i innych aktów stosowania prawa przez organy administracji publicznej. Brak możliwości przeniesienia decyzji wynikać będzie bowiem nie z woli Sprzedawcy lub Nabywcy, lecz z powszechnie obowiązujących przepisów prawa. Okoliczność pozostaje jednak bez wpływu na możliwość kontynuowania przez Y działalności w postaci produkcji separatorów. X pozostanie również właścicielem nieruchomości (budynków produkcyjnych, budynków biurowych oraz gruntów). Y zawrze jednak z X odpowiednie długoterminowe umowy najmu (dzierżawy) nieruchomości, na podstawie których będzie mógł kontynuować działalność X w dotychczasowym miejscu.
W tym miejscu warto przywołać stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z którym „zagwarantowanie korzystania z nieruchomości na podstawie umowy najmu, sprawiają, że wyłączenie ze składników przedsiębiorstwa nieruchomości nie niweczy możliwości kontynuowania działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie”. (wyrok NSA z dnia z 10 marca 2011 r., sygn. I FSK 1062/10).
Podsumowując, w świetle przedstawionych okoliczności, gdzie Wnioskodawca wyjaśnił, że wydzielany zespół składników materialnych i niematerialnych będzie stanowić wystarczające zaplecze do kontynuacji działalności prowadzonej przez Y, która będzie mogła prowadzić działalność w zakresie produkcji separatorów, należy wskazać, że zespół składników materialnych i niematerialnych, które mają zostać przeniesione z X do Y w ramach planowanej transakcji stanowi „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Transakcja więc nie stanowi dostawy towarów i świadczenia usług podlegających opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.
W konsekwencji, planowana transakcja, której przedmiotem będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, stanowić będzie czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z przepisem art. 6 pkt 1 ustawy VAT.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.
Odnośnie pytania drugiego we wniosku należy wskazać, że ze względu na fakt, że tut. Organ w wydanym rozstrzygnięciu ocenił stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego jako prawidłowe, to przy warunkowej formule pytania drugiego wniosku, brak jest podstaw do udzielenia odpowiedzi na to pytanie oraz oceny stanowiska w jego zakresie. Wnioskodawca oczekiwał na nie odpowiedzi wyłącznie w sytuacji udzielenia przez Organ odpowiedzi przeczącej na pierwsze pytanie.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność. Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego,za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.