0111-KDIB3-2.4012.565.2021.3.AZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 19 lipca 2021 r. (data wpływu 19 lipca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 30 sierpnia 2021 r. (data wpływu 30 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

- braku możliwości wystawiania faktur zbiorczych do paragonów fiskalnych – biletów miesięcznych, które zawierają NIP nabywcy, a kwota pojedynczego biletu jest niższa niż 450 zł (pytanie nr 1 i 4) – jest prawidłowe,

- braku możliwości wystawienia łącznej faktury VAT (podatek od towarów i usług) z NIP nabywcy do paragonów fiskalnych - biletów miesięcznych bez NIP nabywcy (pytanie nr 2, 3, 5) – jest nieprawidłowe,

UZASADNIENIE

19 lipca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania faktur zbiorczych do paragonów fiskalnych – biletów miesięcznych, które zawierają NIP nabywcy, a kwota pojedynczego biletu jest niższa niż 450 zł oraz możliwości wystawienia łącznej faktury VAT z NIP nabywcy do paragonów fiskalnych - biletów miesięcznych bez NIP nabywcy. Wniosek został uzupełniony pismem z pismem z 30 sierpnia 2021 r. (data wpływu 30 sierpnia 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwania organu z 24 sierpnia 2021 r. znak 0111-KDIB3-2.4012.565.2021.1.AZ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przedsiębiorstwo Sp. z o. o. prowadzi działalność w zakresie transportu drogowego osób. Firma świadczy usługi w zakresie komunikacji regularnej, przewozów zamkniętych (np. pracowniczych), wynajmów okazjonalnych.

Przedsiębiorstwo świadczy również usługi dowozu dzieci do szkół w ramach gminnej komunikacji regularnej na podstawie biletów miesięcznych, w oparciu o zawarte umowy. Gminy podają firmie co miesiąc listę uczniów, którzy będą korzystać z komunikacji i na tej podstawie sprzedawane są dla nich bilety.

Sp. z o.o. korzysta, ze specjalnego rodzaju kasy fiskalnej, dedykowanej temu rodzajowi działalności, która umożliwia sprzedaż biletu z ulgą ustawową. Ulga ustawowa dla uczniów wynosi 49 procent. Wysokość ulgi regulowana jest przepisami ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami do sprzedaży zarejestrowanej na kasie fiskalnej, fakturę wystawia się tylko wtedy, gdy taki paragon zawiera numer NIP nabywcy. Jednocześnie zgodnie z objaśnieniami Ministra Finansów z 16 października 2020 r., każdy taki paragon z numerem NIP nabywcy nieprzekraczający kwoty 450 zł uznawany jest, za fakturę uproszczoną. Dlatego po zamówieniu przez daną gminę określonej ilości biletów, umieszcza się na każdym imiennym bilecie dziecka numer NIP Gminy, jako organizatora i zleceniodawcy komunikacji. Bilet miesięczny dla dzieci i młodzieży szkolnej, opiewa w każdym przypadku na kwotę niższą niż 450 zł, łączna wartość za wszystkie sprzedane danej gminie bilety, w miesiącu przekracza kwotę 450 zł. Przedsiębiorstwo traktuje, każdy wydrukowany bilet z numerem NIP gminy jak fakturę uproszczoną. Nie wystawia faktury zbiorczej na sprzedane bilety, będące fakturami uproszczonymi.

Obecnie samorządy, otrzymują taką ilość faktur uproszczonych, ile zamówiły biletów. Samorządy, które kupują bilety miesięczne realizują zadania własne, polegające na dowozie uczniów do szkół. Są do tego zobowiązane na podstawie ustawy Prawo Oświatowe z dnia 14 grudnia 2016 r. Ustawa określa, że trzeba zapewniać bezpłatny przejazd uczniów do szkoły, jeżeli odległość od miejsca zamieszkania ucznia do placówki edukacyjnej, wynosi co najmniej 3 kilometry w przypadku uczniów klas I-IV szkoły podstawowej oraz 4 kilometry w przypadku uczniów klas V-VIII.

Część kontrahentów, kwestionuje taki sposób dokumentowania dokonywanych transakcji. Kontrahenci ci, nie chcą otrzymywać faktur uproszczonych, tylko jedną fakturę zbiorczą za wszystkie kupione bilety. Gmina Ż. w specyfikacji warunków zamówienia na ,,(`(...)`)” (załącznik 1) określiła, że „zapłata wynagrodzenia Wykonawcy nastąpi na podstawie faktury VAT w okresach miesięcznych przelewem na rachunek bankowy wskazany na fakturze. Zamawiający nie wyraża zgody na umieszczanie swojego numeru NIP na imiennych biletach miesięcznych i w związku z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U z 2021 poz. 685 ze zm.) wnosi o wystawienie faktury dokumentujących przewóz uczniów do szkół”. Dodatkowo w projekcie umowy (załącznik 2) zawarty jest zapis: „Zamawiający nie wyraża zgody na umieszczanie swojego numeru NIP na imiennych biletach miesięcznych i w związku z art. 106b ust.1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U z 2021 poz. 685 ze zm.) wnosi o wystawienie faktury dokumentującej przewóz uczniów do szkół”.

Ponadto bilet miesięczny pod względem podatkowym jest paragonem fiskalnym, pod względem ustawy Prawo Przewozowe, jest dokumentem potwierdzającym zawarcie umowy na dokonanie przewozu oraz ubezpieczeniem w razie wypadku. Spółka sprzedaje uczniom (wystawia) imienny bilet miesięczny, drukowany na drukarce fiskalnej (nie wystawia żadnych dodatkowych paragonów do biletu miesięcznego). Bilet zawiera numer NIP nabywcy (gminy) i trafia bezpośrednio do zamawiającego. Uczniowie otrzymują zamiast biletu, który pełni rolę faktury uproszczonej, karty przejazdu, które uprawniają ich do korzystania z komunikacji. Oprócz gmin, również inne podmioty zmawiają bilety np. stowarzyszenia dla swoich podopiecznych lub zakłady pracy dla swoich pracowników.

W piśmie z 30 sierpnia 2021 r. wniosek uzupełniono o następujące informacje.

Uzupełnienie uzasadnienia - pytanie 4

Przedsiębiorstwo stoi na stanowisku, że nie może wystawiać biletu miesięcznego bez numeru NIP nabywcy i faktury z numerem NIP nabywcy. Ponieważ takie działanie byłoby niezgodne z art. 106b ust. 5 ustawy o VAT: W przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Przedsiębiorstwo obawia się, że wystawienie faktury zbiorczej VAT do paragonów fiskalnych nieposiadających numeru NIP nabywcy (biletów miesięcznych) narazi ją na negatywne konsekwencję podatkowe i prawne z powodu nieprawidłowości tego działania na podstawie art. 106b ust. 5 ustawy o VAT. Przedsiębiorstwo w sytuacji sprzedaży biletu ulgowego, wydaje pasażerom karty przejazdu, uprawniające do korzystania z komunikacji na danej trasie, natomiast zleceniodawcy przejazdu przekazuje bilet miesięczny z jego numerem NIP, pełniący rolę faktury uproszczonej. Każdy bilet kosztuje mniej niż 450 zł. W sytuacji gdy bilet miesięczny będzie chciał kupić podmiot dla osób nieuprawnionych do korzystania z ulg ustawowych, Przewoźnik zamierza wydawać pasażerom karty przejazdu, natomiast zamawiającemu wystawi fakturę VAT za przejazd pasażerów (jego pracowników/ podopiecznych).

Uzupełnienie uzasadnienia - pytanie 5

Niektóre przedsiębiorstwa, fundacje lub stowarzyszenia kupują dla swoich pracowników lub podopiecznych bilety miesięczne. Pełnią one rolę zamawiającego jak i płatnika za bilet.

Spółka stoi na stanowisku, że nie może wystawiać faktur zbiorczych do wydrukowanych (sprzedanych) biletów, na których widnieje numer NIP nabywcy, a kwota pojedynczego biletu jest niższa niż 450 zł. Spółka stoi na stanowisku, że taki dokument (bilet miesięcznych z numerem NIP nabywcy) jest już fakturą VAT uproszczoną. Przy takim postępowaniu spółka obawia się, konieczności zapłaty podatku VAT podwójnie za realizację tej samej usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy spółka z o.o. może odmówić nabywcy, wystawienia faktury zbiorczej do już wystawionych paragonów fiskalnych (sprzedanych biletów miesięcznych), które zawierają numer NIP nabywcy. Kwota pojedynczego paragonu fiskalnego w każdym przypadku jest niższa niż 450 zł. Łączna kwota zamówienia (ilość biletów) przekracza kwotę 450 zł?

2. Czy przedsiębiorstwo może drukować imienne bilety miesięczne na drukarce fiskalnej (zgodnie z zamówieniem) bez numeru NIP nabywcy (kwota każdego biletu jest niższa niż 450 zł) i wystawiać Nabywcom fakturę zbiorczą na sprzedaż wszystkich biletów?

3. Czy spółka w przypadku ewentualnego wygrania przetargu będzie mogła stosować się do zapisów wynikających z wymienionej powyżej specyfikacji i nie umieszczać numeru NIP nabywcy na paragonach fiskalnych (biletach miesięcznych) i wystawiać do nich fakturę VAT, bez konieczności zapłacenia podwójnego podatku VAT?

4. Czy w sytuacji gdy bilety miesięczne, zamawia stowarzyszenie lub fundacja dla swoich podopiecznych, zakład pracy dla swoich pracowników, gmina dla uczniów, przedsiębiorstwo, może nie nanosić numeru NIP na sprzedawane bilety zamawiane przez przedsiębiorstwa, stowarzyszenia, gminy i wystawiać do tych sprzedanych biletów faktury zbiorcze (z numerem NIP zamawiającego) bez ryzyka zapłaty podwójnego podatku VAT za sprzedane bilety i wystawioną fakturę?

Przedsiębiorstwo Sp. z o.o. zastanawia się czy może wystawiać bilety bez numeru NIP nabywcy i dodatkowo wystawiać do nich fakturę zbiorczą z numerem NIP nabywcy. Bilet otrzymuje pasażer i na jego podstawie korzysta z komunikacji, natomiast fakturę VAT otrzymuje nabywca (przedsiębiorstwo, gmina, stowarzyszenie, fundacja) na jej podstawie dokonuje płatności i ją księguje. (pytanie doprecyzowane w piśmie z 30 sierpnia 2021 r.)

5. Czy w sytuacji gdy bilety miesięczne zamawia stowarzyszenie lub fundacja dla swoich podopiecznych, zakład pracy dla swoich pracowników, gmina dla uczniów, może nanosić numeru NIP na bilety, zamawiane przez przedsiębiorstwa, stowarzyszenia, gminy i wystawiać do tych sprzedanych biletów faktury zbiorcze VAT (z numerem NIP zamawiającego) bez ryzyka zapłaty podwójnego podatku VAT za sprzedane bilety i wystawioną fakturę?

Sp. z o.o. zastanawia się, czy wystawienie dwóch dokumentów z numerem NIP nabywcy na których wykazany jest podatek VAT do zapłaty (tj. bilet miesięczny oraz faktura VAT) nie spowoduje obowiązku zapłaty podatku VAT dwa razy: raz za sprzedane bilety, drugi raz za wystawioną fakturę, pomimo faktu, że jest to jedna i ta sama usługa. Wątpliwości te budzi w zakresie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT: W przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Bilet miesięczny otrzymywałby pasażer, korzystał by z niego cały miesiąc, pokazując kierowcy po wejściu do autobusu. Faktura wysyłana by była do zamawiającego (przedsiębiorcy, gminy, fundacji, stowarzyszenia), który zobowiązany byłby do jej zapłaty. (pytanie doprecyzowane w piśmie z 30 sierpnia 2021 r.)

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Spółka stoi na stanowisku, że nie może wystawiać faktur zbiorczych do wydrukowanych (sprzedanych) biletów, na których widnieje numer NIP nabywcy, a kwota pojedynczego biletu jest niższa niż 450 zł. Przy takim postępowaniu spółka obawia się, konieczności zapłaty podatku VAT podwójnie. Raz za sprzedane bilety z numerem NIP nabywcy i drugi raz, za wystawioną do tych biletów fakturę VAT. Zdaniem spółki paragon fiskalny, który zawiera numer NIP nabywcy oraz pozostałe dane wymagane dla faktury, z wyłączeniem danych wskazanych w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT, stanowi fakturę uproszczoną, traktowaną jak zwykłą fakturę. Przedsiębiorstwo uważa, że faktura zbiorcza nie może dokumentować sprzedaży już zaewidencjonowanej. Przy takim zachowaniu podatnika zachodzi ryzyko związane z art. 106b ust. 6 ustawy o VAT, mianowicie ryzyko zapłaty podwójnego podatku VAT, ponieważ podatnik który wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest zobowiązany do jej zapłaty. Spółka uważa, że faktura nie może zostać wystawiona do pojedynczego paragonu fiskalnego z numerem NIP nabywcy, którego kwota przekracza wartość 450 zł brutto. Spółka uważa, że każdy bilet na kwotę niższą niż 450 zł zawierający numer NIP nabywcy jest już fakturą (uproszczoną) i nie ma możliwości wystawienia faktury zbiorczej, do tej sprzedaży. Ponieważ Gmina otrzymała już dokument ewidencyjny, potwierdzający dokonanie zakupu, który może zaewidencjonować w swoich księgach rachunkowych. Jedna sprzedaż, nie może być dokumentowana dwoma fakturami (fakturą uproszczoną - paragonem z NIP, oraz fakturą standardową).

2. Spółka uważa, że nie może sprzedawać biletów ulgowych dla dzieci i młodzieży szkolnej, które są zamawiane przez gminy, bez numeru NIP nabywcy. Gminy kupują bilety z ulgą ustawową w wysokości 49%. Pozostałą cześć ceny biletu (kwotę ulgi) pokrywa budżet państwa, przekazując środki za pośrednictwem urzędów marszałkowskich. Dopłaty do przewozów z tytułu stosowania obowiązujących ulg ustawowych w przewozach pasażerskich w krajowym transporcie drogowym, przysługuje przewoźnikom na podstawie ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego. Gdyby gmina kupowała usługę przewozu dzieci, a nie bilety, kwota byłaby wyższa o 49 procent, ponieważ taka jest wysokość ulgi dla uczniów, przy zakupie biletów. Gdy przedsiębiorca będzie dokumentował sprzedaż tylko przy zastosowaniu faktury, nie będzie mógł uzyskać zwrotu zastosowanej ulgi. Takie rozwiązanie zwiększy cenę usługi o 49 procent, na co gminy nie wyrażą zgody. Spółka odmawia Gminom wystawania biletów bez ich numeru NIP, ponieważ zgodnie z przepisami art. 106b ust. 5 ustawy o VAT w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej na kasie fiskalnej, fakturę VAT wystawia się tylko w przypadku, gdy paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer NIP podatnika. Natomiast art. 106b ust. 6 określa, że ,,W przypadku stwierdzenia, że podatnik wystawił fakturę z naruszeniem ust. 5, organ podatkowy ustala temu podatnikowi dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 100% kwoty podatku wykazanego na tej fakturze. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.” Dlatego spółka nie wyraża zgody na sprzedaż biletów bez numeru NIP nabywcy. Ponieważ nie chce narazić się na negatywne konsekwencję podatkowe i prawne.

3. Spółka stoi na stanowisku, że w sytuacji wygrania przetargu na przewóz dzieci i młodzieży szkolnej, będzie musiała umieszczać na sprzedawanych biletach (które zamawiać będzie gmina) numer NIP nabywcy. Nie będzie mogła wystawić faktury zbiorczej do sprzedanych biletów, ponieważ będą już one fakturą uproszczoną. W związku z brakiem możliwości dokumentowania tej samej sprzedaży dwoma równymi dokumentami, spółka nie widzi możliwości wystawiania faktury VAT do sprzedanych biletów. Sprzedaż biletów musi zostać zaewidencjonowana na kasie fiskalnej (tzw. bileterce) i zgodnie z art. 106b ust. 5 ustawy o VAT i zawierać numer NIP nabywcy.

4. Niektóre przedsiębiorstwa, fundacje lub stowarzyszenia kupują dla swoich pracowników lub podopiecznych bilety miesięczne. Pełnią one rolę zamawiającego jak i płatnika za bilet. Przedsiębiorstwo w sytuacji sprzedaży biletu ulgowego, wydaje pasażerom karty przejazdu, uprawniające do korzystania z komunikacji na danej trasie, natomiast zleceniodawcy przejazdu przekazuje bilet miesięczny z jego numerem NIP, pełniący rolę faktury uproszczonej. W sytuacji, gdy bilet miesięczny będzie chciał kupić podmiot dla osób, nieuprawnionych do korzystania z ulg ustawowych. Przewoźnik zamierza wydawać pasażerom karty przejazdu, natomiast zamawiającemu wystawi fakturę VAT.

W piśmie z 30 sierpnia 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że „Przedsiębiorstwo stoi na stanowisku, że nie może wystawiać biletu miesięcznego bez numeru NIP nabywcy i faktury z numerem NIP nabywcy. Ponieważ takie działanie byłoby niezgodne z art. 106b ust. 5 ustawy o VAT: W przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Przedsiębiorstwo obawia się, że wystawienie faktury zbiorczej VAT do paragonów fiskalnych nieposiadających numeru NIP nabywcy (biletów miesięcznych) narazi ją na negatywne konsekwencję podatkowe i prawne z powodu nieprawidłowości tego działania na podstawie art. 106b ust. 5 ustawy o VAT”.

5. Spółka stoi na stanowisku, że nie może wystawiać faktur zbiorczych do wydrukowanych (sprzedanych) biletów, na których widnieje numer NIP nabywcy, a kwota pojedynczego biletu jest niższa niż 450 zł. Spółka stoi na stanowisku, że taki dokument (bilet miesięcznych z numerem NIP nabywcy) jest już fakturą VAT uproszczoną. Przy takim postępowaniu spółka obawia się, konieczności zapłaty podatku VAT podwójnie za realizację tej samej usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego w zakresie:

- braku możliwości wystawiania faktur zbiorczych do paragonów fiskalnych – biletów miesięcznych, które zawierają NIP nabywcy, a kwota pojedynczego biletu jest niższa niż 450 zł (pytanie nr 1 i 4) – jest prawidłowe,

- braku możliwości wystawienia łącznej faktury VAT z NIP nabywcy do paragonów fiskalnych - biletów miesięcznych bez NIP nabywcy (pytanie nr 2, 3, 5) – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Według art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 ww. przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r., poz. 816 ze. zm.) zwanego dalej rozporządzeniem.

Przez paragon fiskalny albo fakturę rozumie się dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży (§ 2 pkt 16 rozporządzenia).

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji.

Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12.

Jak wynika z § 27 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii o zastosowaniu specjalnym przeznaczonych do prowadzenia ewidencji przy świadczeniu usług w zakresie transportu pasażerskiego, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;

2. numer identyfikacji podatkowej (NIP) podatnika;

3. numer kolejny wydruku;

4. datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;

5. oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;

6. oznaczenie „BILET” lub „OPŁATA DODATKOWA”;

7. rodzaj biletu;

8. tytuł ulgi w przypadku biletu ulgowego;

9. imię i nazwisko posiadacza biletu w przypadku biletów okresowych imiennych;

10)numer kursu;

11)nazwę przystanku początkowego i końcowego lub zakres ważności, lub okres ważności biletu;

12)cenę jednostkową usługi;

13)wartość ulgi w przypadku biletu ulgowego;

14)liczbę i wartość sumaryczną sprzedaży danej usługi, z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;

15)wartość opustów, obniżek lub narzutów, o ile występują;

16)wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku według poszczególnych stawek podatku z oznaczeniem literowym, po uwzględnieniu opustów, obniżek lub narzutów;

17)wartość sprzedaży zwolnionej od podatku z oznaczeniem literowym;

18)łączną wysokość podatku;

19)łączną wartość sprzedaży brutto;

20)oznaczenie waluty, w której jest zapisywana sprzedaż, przynajmniej przy łącznej wartości sprzedaży brutto;

21)kolejny numer paragonu fiskalnego;

22)logo fiskalne i numer unikatowy.

W myśl § 27 ust. 2 ww. rozporządzenia, dane zawarte na paragonie fiskalnym powinny znajdować się w kolejności określonej w ust. 1, z wyjątkiem danych o dacie oraz godzinie i minucie sprzedaży, a logo fiskalne i numer unikatowy powinny być umieszczone centralnie w ostatniej linii paragonu fiskalnego.

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, bowiem sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w tym osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) należy udokumentować fakturą VAT. Jednocześnie przepisy ustawy nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz ww. podmiotów. W takim przypadku należy pamiętać, że ustawodawca do takiej sprzedaży przewidział określone warunki ewidencyjne.

Stosownie do art. 2 pkt 31 ustawy o VAT, przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 32 ustawy o VAT, przez fakturę elektroniczną rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Ww. przepis nakłada zatem na podatnika obowiązek wystawienia faktury wówczas, gdy odbiorcą czynności (dostawy towarów lub świadczenia usług) jest określony ww. podmiot.

W świetle art. 106b ust. 2 ustawy o VAT, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,

2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 11

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż. Zasada ta nie dotyczy czynności wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy.

Zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać m.in.:

1. datę wystawienia;

2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12)stawkę podatku;

13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15)kwotę należności ogółem (…).

W myśl art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT, faktura może nie zawierać, w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro, danych określonych w ust. 1 pkt 3 dotyczących nabywcy i danych określonych w ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.

Zatem zgodnie z ww. przepisami ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro faktura może nie zawierać takich danych, jak:

- imię i nazwisko lub nazwa nabywcy towarów lub usług oraz jego adres;

- miara i ilość (liczba) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

- cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto);

- wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

- stawka podatku;

- suma wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

- kwota podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Faktura taka musi jednak zawierać NIP nabywcy. Oznacza to, że paragon może stanowić fakturę uproszczoną pod warunkiem, że paragon ten zawiera numer NIP nabywcy.

Przepis art. 106b ust. 5 ustawy wprowadza zasadę, zgodnie z którą w przypadku sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, fakturę do paragonu fiskalnego na rzecz nabywcy posługującego się NIP (lub numerem podatku od wartości dodanej) wystawia się tylko w przypadku, gdy paragon dokumentujący tę sprzedaż zawiera ten numer.

Dalej, w ust. 6 zapisano, że w przypadku stwierdzenia, że podatnik wystawił fakturę z naruszeniem ust. 5, organ podatkowy ustala temu podatnikowi dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 100% kwoty podatku wykazanego na tej fakturze. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.

Należy podkreślić, że przepisy art. 106b ust. 5 ustawy regulują szczegółowo kwestie dokumentowania transakcji, które zostały uprzednio zewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. przepisy wymuszają pewną konsekwencję podatnika. To znaczy, jeżeli dokonuje on zakupu jako podatnik, a nie jako konsument, to powinien o tym fakcie poinformować sprzedawcę w momencie dokonywania zakupu.

Podatnik nie może dowolnie wybierać, czy dokonuje zakupu na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, czy też występuje w charakterze konsumenta. To znaczy, jeżeli w momencie dokonywania zakupu dany podmiot występuje w charakterze konsumenta i nabywa określony towar lub usługę, jako konsument, wówczas nie ma możliwości późniejszej zmiany charakteru tego zakupu. Towar lub usługa nabyta na potrzeby osobiste lub prywatne nie może z czasem przekształcić się w zakup służący działalności gospodarczej z punktu widzenia VAT. Nabywca w momencie realizowania zakupów dokonuje ich kwalifikacji jako związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą - w tym bowiem momencie określa czy dokonuje zakupów działając w charakterze podatnika.

Skoro w momencie dokonywania zakupu usługi, nabywca deklaruje się jako podatnik, wówczas sprzedawca na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 106b ust. 1 ustawy, jest zobowiązany do wystawienia na rzecz takiego nabywcy faktury VAT, bez konieczności rejestrowania tej sprzedaży na kasie rejestrującej.

Art. 106g ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zgodnie z art. 106h ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Na podstawie art. 106h ust. 2 ustawy o VAT, przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy umożliwiają wystawienie przez podatnika faktur zbiorczych, przy czym terminy wystawiania faktur zostały określone w art. 106i ustawy o VAT. Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 106i ust. 1 ustawy o VAT, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Przepis art. 106i ustawy o VAT obejmuje zatem także te faktury, na których uwzględniona została więcej niż jedna transakcja, dokonana w danym miesiącu z kontrahentem, przy czym w przypadku szczególnych czynności, dla których w art. 106i ustawy o VAT przewidziano odrębne terminy wystawiania faktur – wystawiając fakturę zbiorczą należy mieć na uwadze także te regulacje. Ponadto należy także mieć na względzie, że wystawianie faktur zbiorczych jest uprawnieniem sprzedawcy i w związku z tym nie ma on obowiązku wystawienia faktury zbiorczej, nawet na żądanie nabywcy.

Jak wynika z opisu sprawy Spółka świadczy usługi dowozu dzieci do szkół w ramach gminnej komunikacji regularnej na podstawie biletów miesięcznych, w oparciu o zawarte umowy. Gminy podają firmie, co miesiąc listę uczniów, którzy będą korzystać z komunikacji i na tej podstawie sprzedawane są dla nich bilety. Spółka korzysta, ze specjalnego rodzaju kasy fiskalnej, dedykowanej temu rodzajowi działalności, która umożliwia sprzedaż biletu z ulgą ustawową. Ulga ustawowa dla uczniów wynosi 49 procent. Wysokość ulgi regulowana jest przepisami ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego. Po zamówieniu przez daną gminę określonej ilości biletów, umieszcza się na każdym imiennym bilecie dziecka numer NIP Gminy, jako organizatora i zleceniodawcy komunikacji. Bilet miesięczny dla dzieci i młodzieży szkolnej, opiewa w każdym przypadku na kwotę niższą niż 450 zł, łączna wartość za wszystkie sprzedane danej gminie bilety, w miesiącu przekracza kwotę 450 zł. Spółka sprzedaje uczniom (wystawia) imienny bilet miesięczny, drukowany na drukarce fiskalnej (nie wystawia żadnych dodatkowych paragonów do biletu miesięcznego). Bilet zawiera numer NIP nabywcy (gminy) i trafia bezpośrednio do zamawiającego. Uczniowie otrzymują zamiast biletu, który pełni rolę faktury uproszczonej, karty przejazdu, które uprawniają ich do korzystania z komunikacji.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą możliwości wystawienia faktury zbiorczej do już wystawionych paragonów fiskalnych (sprzedanych biletów miesięcznych), które zawierają numer NIP nabywcy w sytuacji gdy kwota pojedynczego paragonu fiskalnego w każdym przypadku jest niższa niż 450 zł, a łączna kwota zamówienia (ilość biletów) przekracza kwotę 450 zł.

Co do zasady podatnik dokonując sprzedaży na rzecz osoby prawnej (np. Gminy) nie jest zobowiązany do ewidencjonowania tej sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej.

Jednak Wnioskodawca wskazał, że wystawia paragony fiskalne – bilety miesięczne poniżej progu 450 zł i umieszcza na nich NIP nabywcy (Gminy).

Wskazać w tym miejscu należy, że paragon – na podstawie wcześniej już przywołanych przepisów - dokumentujący sprzedaż do kwoty 450 zł brutto lub 100 euro, zawierający numer NIP nabywcy oraz pozostałe dane wymagane dla faktury z wyłączeniem danych wskazanych w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, stanowi fakturę uproszczoną, traktowaną jak zwykła faktura. W przypadku takich paragonów należy je traktować jak zwykłą fakturę, pod warunkiem że zawierają dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.

Faktura jest podstawowym dokumentem potwierdzającym dokonanie transakcji opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Posiadanie jej, co do zasady, warunkuje możliwość odliczenia podatku naliczonego w niej zawartego i tym samym pozwala na realizację zasady neutralności VAT. Faktura uproszczona daje nabywcy towarów i usług prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu transakcji, które są dokumentowane tą fakturą.

Należy wskazać, że paragon fiskalny dokumentujący sprzedaż do kwoty 450 zł brutto lub 100 euro, zawierający numer NIP nabywcy oraz pozostałe dane wymagane dla faktury, z wyłączeniem danych wskazanych w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, stanowi fakturę uproszczoną, która traktowana jest na równi ze „zwykłą” fakturą wystawioną zgodnie z art. 106e ust 1 ustawy zawierającą pełne dane nabywcy. Tym samym przez wystawienie ww. paragonu (biletu) z NIP nabywcy będącego jednocześnie fakturą uproszczoną został zrealizowany obowiązek udokumentowania fakturą dokonanej sprzedaży na rzecz innego podatnika (podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą).

Na podstawie obecnie obowiązujących przepisów brak jest możliwości wystawienia faktur zbiorczych do paragonów fiskalnych stanowiących faktury uproszczone. Skoro paragony te uznane są za faktury, to nie ma możliwości wystawienia faktury zbiorczej do faktury. Faktura zbiorcza może dokumentować sprzedaż towarów lub usług z danego miesiąca czy innego okresu rozliczeniowego, natomiast nie może dokumentować sprzedaży już zafakturowanej. Zgodnie z art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, kto wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązany do jego zapłaty, w związku z tym poprzez wystawienie faktury zbiorczej do faktur uproszczonych u sprzedawcy powstaje ryzyko zapłaty podwójnego VAT, bowiem wystawi on dwie faktury dokumentujące tę samą transakcję – fakturę uproszczoną i później fakturę zbiorczą obejmującą sprzedaż udokumentowaną fakturą uproszczoną.

Na gruncie przepisów ustawy o VAT możliwe jest jedynie wystawianie faktur zbiorczych do paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż powyżej kwoty 450 zł brutto (100 euro), posiadających numer NIP nabywcy, gdyż takie paragony fiskalne nie stanowią faktury.

Skoro zatem Wnioskodawca udokumentuje sprzedaż na kwotę nieprzekraczającą 450 zł lub 100 euro paragonem fiskalnym zawierającym NIP nabywcy, który zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy stanowi fakturę uproszczoną, nie jest dopuszczalne wystawienie kolejnej „zwykłej” faktury do tak udokumentowanej sprzedaży.

W konsekwencji należy stwierdzić, że na podstawie obecnie obowiązujących przepisów brak jest możliwości wystawienia faktur zbiorczych do paragonów fiskalnych stanowiących na mocy art. 106e ust. 5 pkt 3 w zw. z art. 106h ust. 4 ustawy o VAT faktury uproszczone.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego nie może wystawiać faktur zbiorczych do wydrukowanych (sprzedanych) biletów, na których widnieje numer NIP nabywcy, a kwota pojedynczego biletu jest niższa niż 450 zł, jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy zawarte w pytaniu nr 2 i nr 3 dotyczą możliwości drukowania imiennych biletów miesięcznych na drukarce fiskalnej (zgodnie z zamówieniem) bez numeru NIP nabywcy (kwota każdego biletu jest niższa niż 450 zł) i wystawiania nabywcom fakturę zbiorczą na sprzedaż wszystkich biletów, bez konieczności zapłacenia podwójnego podatku VAT.

Spółka uważa, że nie może sprzedawać biletów ulgowych dla dzieci i młodzieży szkolnej, które są zamawiane przez gminy, bez numeru NIP nabywcy. Spółka odmawia gminom wystawania biletów bez ich numeru NIP, ponieważ, zdaniem Spółki, zgodnie z przepisami art. 106b ust. 5 ustawy o VAT w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej na kasie fiskalnej, fakturę VAT wystawia się tylko w przypadku, gdy paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer NIP podatnika. Spółka stoi na stanowisku, że będzie musiała umieszczać na sprzedawanych biletach (które zamawiać będzie gmina) numer NIP nabywcy. W ocenie Spółki, sprzedaż biletów musi zostać zaewidencjonowana na kasie fiskalnej (tzw. bileterce) i zgodnie z art. 106b ust. 5 ustawy o VAT i zawierać numer NIP nabywcy.

Jak już powyżej wskazano, od 1 stycznia 2020 r., jeżeli sprzedaż została zarejestrowana na kasie rejestrującej i potwierdzona paragonem fiskalnym, fakturę z numerem NIP wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon ten zawiera NIP nabywcy. Oznacza to, że już w momencie sprzedaży klient musi zdecydować, czy kupuje jako podatnik, czy jako konsument. Obowiązek zgłoszenia zamiaru otrzymania faktury przed finalizacją zakupów dotyczy wyłącznie sprzedaży na rzecz podatników.

Na kasie rejestrującej – jak już wcześniej podkreślono - ewidencjonuje się co do zasady sprzedaż tylko na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Na żądanie tych podmiotów podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą dokonaną sprzedaż. Faktury te mogą służyć do udokumentowania poniesionych wydatków i nie będą zawierały numeru NIP nabywcy. Sprzedawca może zatem – niezależnie od statusu VAT nabywcy i jego formy prawnej – wystawić fakturę, która nie zawiera numeru NIP nabywcy do paragonu fiskalnego bez NIP. Przy zastosowaniu takiego trybu postępowania sprzedawca nie narazi się na nałożenie sankcji określonej w art. 106b ust. 6 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 5a ustawy z 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 295), nabywcą biletów miesięcznych dla dzieci jest gmina, chociaż ostatecznymi beneficjentami usługi przewozu są uczniowie.

Podkreślenia tutaj wymaga fakt, że podróżni (uczniowie posiadający imienne bilety miesięczne) obowiązani są posiadać ważny bilet i okazywać go na żądanie obsługi autobusu i organów kontroli. Jest to jedna z zasad wykonywania przewozów regularnych w krajowym transporcie drogowym określona w art. 18b ust. 1 pkt 4 ustawy o transporcie drogowym. Zgodnie z ustawą o transporcie drogowym pasażer musi otrzymać potwierdzenie wniesienia opłaty przed rozpoczęciem kursu w postaci biletu wydanego zgodnie z przepisami o kasach rejestrujących. Niewydanie pasażerowi wymaganego potwierdzenia wniesienia opłaty za przejazd przed rozpoczęciem kursu podlega karze wg wykazu naruszeń obowiązków lub warunków przewozu drogowego, o których mowa w art. 92a ust. 1 ustawy o transporcie drogowym, stanowiącego zał. nr 3 do ustawy.

Odnosząc powołane przepisy do opisanego we wniosku opisu sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy jest obowiązany do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż na rzecz osoby prawnej – Gminy. Podkreślić należy, że w systemie podatku od towarów i usług faktury są dokumentami sformalizowanymi potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług.

Faktura winna potwierdzać czynności faktycznie dokonane między Wnioskodawcą, a osobą prawną. Wystawiona faktura winna dokumentować zdarzenie gospodarcze, jakim jest sprzedaż biletu miesięcznego dla konkretnego ucznia z tej Gminy. Zatem Wnioskodawca nie jest obowiązany do ewidencjonowania tej sprzedaży (usługi przewozu uczniów do szkół) przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że Wnioskodawca znajduje się w specyficznej sytuacji, gdyż dokonuje sprzedaży dla Gminy, a przy zastosowaniu drukarki fiskalnej drukuje bilety dla poszczególnych uczniów. Fakt stosowania rozwiązania technicznego polegającego na generowaniu wydruków z drukarki fiskalnej, będących równocześnie imiennymi biletami miesięcznymi, które następnie są podstawą do wystawienia zbiorczej faktury VAT dla Gminy, nie spowoduje jednak obowiązku umieszczenia numeru NIP na paragonie – bilecie miesięcznym.

W związku z tym, że Wnioskodawca nie ma obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży ww. usług przewozu uczniów do szkół świadczonych na rzecz Gminy, w szczególności z uwagi na wystawienie faktury VAT, nie ma również potrzeby umieszczania numeru NIP Gminy na paragonach – biletach miesięcznych wystawianych dla uczniów.

Wskazać należy, że nie jest błędem jeśli podatnik – jak to czyni Wnioskodawca, sprzedając bilety miesięczne - ewidencjonuje w kasie rejestrującej całą sprzedaż jaka występuje w jego przedsiębiorstwie, jednakże musi zadbać o to, aby deklaracja podatkowa sporządzona na podstawie prowadzonych w firmie ewidencji, które dwukrotnie obejmują tę samą sprzedaż, była rzetelna.

Uwzględniając wcześniej już przytoczony przepis art. 108 ust.1 - kto wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązany do jego zapłaty - w opisanej wyżej sytuacji nie będzie miał zastosowania.

Reasumując, Wnioskodawca z uwagi na specyfikę swojej działalności ma możliwość wystawienia łącznej (zbiorczej) faktury VAT z NIP Nabywcy do biletów miesięcznych bez NIP, bez konieczności zapłacenia podwójnego podatku VAT.

Odpowiadając więc na zadane pytania nr 2 i nr 3, należy wskazać, że przedsiębiorstwo może drukować imienne bilety miesięczne na drukarce fiskalnej (zgodnie z zamówieniem) bez numeru NIP nabywcy (kwota każdego biletu jest niższa niż 450 zł) i wystawiać nabywcom fakturę zbiorczą na sprzedaż wszystkich biletów. Zatem w przypadku ewentualnego wygrania przetargu Spółka będzie mogła stosować się do zapisów wynikających z wymienionej powyżej specyfikacji i nie umieszczać numeru NIP nabywcy na paragonach fiskalnych (biletach miesięcznych) i wystawiać do nich fakturę VAT, bez konieczności zapłacenia podwójnego podatku VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 i nr 3, jest nieprawidłowe.

W opisie sprawy podano, że oprócz Gmin, niektóre przedsiębiorstwa, fundacje lub stowarzyszenia kupują dla swoich pracowników lub podopiecznych bilety miesięczne (pojedynczy bilet kosztuje mniej niż 450 zł). Pełnią one rolę zamawiającego jak i płatnika za bilet.

W świetle powołanych powyżej przepisów i poczynionych rozważań, należy wskazać w odpowiedzi na pytanie nr 4, że w sytuacji gdy bilety miesięczne, zamawia stowarzyszenie lub fundacja dla swoich podopiecznych, zakład pracy dla swoich pracowników, gmina dla uczniów, przedsiębiorstwo, może nie nanosić numeru NIP na sprzedawane bilety zamawiane przez przedsiębiorstwa, stowarzyszenia, gminy i wystawiać do tych sprzedanych biletów faktury zbiorcze (z numerem NIP zamawiającego) bez ryzyka zapłaty podwójnego podatku VAT za sprzedane bilety i wystawioną fakturę.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4, w myśl którego przedsiębiorstwo nie może wystawiać biletu miesięcznego bez numeru NIP nabywcy i faktury z numerem NIP nabywcy, jest nieprawidłowe.

Wnioskodawca zadał również pytanie, czy w sytuacji gdy bilety miesięczne zamawia stowarzyszenie lub fundacja dla swoich podopiecznych, zakład pracy dla swoich pracowników, gmina dla uczniów, może nanosić numer NIP na bilety, zamawiane przez przedsiębiorstwa, stowarzyszenia, gminy i wystawiać do tych sprzedanych biletów faktury zbiorcze VAT (z numerem NIP zamawiającego) bez ryzyka zapłaty podwójnego podatku VAT za sprzedane bilety i wystawioną fakturę.

Jak już wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 1, paragon dokumentujący sprzedaż do kwoty 450 zł brutto lub 100 euro, zawierający numer NIP nabywcy oraz pozostałe dane wymagane dla faktury z wyłączeniem danych wskazanych w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, stanowi fakturę uproszczoną, traktowaną jak zwykła faktura. Tym samym przez wystawienie ww. paragonu (biletu) z NIP nabywcy będącego jednocześnie fakturą uproszczoną został zrealizowany obowiązek udokumentowania fakturą dokonanej sprzedaży na rzecz innego podatnika (podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą), w tym przypadku stowarzyszenia, fundację, zakład pracy, gminę. W konsekwencji, w sytuacji gdy bilety miesięczne zamawia stowarzyszenie lub fundacja dla swoich podopiecznych, zakład pracy dla swoich pracowników, gmina dla uczniów, przedsiębiorca nie może nanosić numeru NIP na bilety, zamawiane przez przedsiębiorstwa, stowarzyszenia, gminy i wystawiać do tych sprzedanych biletów faktury zbiorcze VAT (z numerem NIP zamawiającego), bez ryzyka zapłaty podwójnego podatku VAT za sprzedane bilety i wystawioną fakturę.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5, w myśl którego nie może wystawiać faktur zbiorczych do wydrukowanych (sprzedanych) biletów, na których widnieje numer NIP nabywcy, a kwota pojedynczego biletu jest niższa niż 450 zł, jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.