0111-KDIB3-2.4012.560.2021.2.EJU

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 lipca 2021 r. (data wpływu 21 lipca 2021 r.) uzupełnione pismem z 23 sierpnia 2021 r. (data wpływu 24 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

21 lipca 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…”. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 23 sierpnia 2021 r. (data wpływu 24 sierpnia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 5 sierpnia 2021 r., nr 0111-KDIB3-2.4012.560.1.EJU.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny (doprecyzowany w piśmie z 23 sierpnia 2021 r.):

Sp. z o.o. zrealizowała projekt pn. „…” na podstawie umowy o dofinansowanie nr z dnia w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Województwo, jako instytucja finansująca, wnosi o przedstawienie interpretacji indywidualnej, potwierdzającej, że w przypadku prowadzonej działalności kwota podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu stanowi tzw. koszt kwalifikowany, nadający się do refundacji z uwagi na brak możliwości odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości

Projekt został zrealizowany w budynku, znajdującym się w X przy ul. Y, stanowiącym własność Spółki.

Jednym z celów szczegółowych projektu jest obniżenie kosztów zakupu energii elektrycznej, zużywanej do działalności gospodarczej, prowadzonej w tym budynku. Działalność ta polega na organizowaniu turnusów rehabilitacyjnych, jak również na świadczeniu usług hotelowych, wczasowych. W budynku tym znajdują się recepcja, pokoje noclegowe, gabinety zabiegowe, siłownia, sale konferencyjne, restauracja z zapleczem kuchennym i magazynowym oraz biura dla pracowników. W ramach projektu dofinansowane będą koszty budowy instalacji fotowoltaicznej na dachu budynku.

Realizacja projektu pozostaje w związku z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą w zakresie świadczenia usług rehabilitacyjnych i wypoczynkowych, cały obiekt służy kuracjuszom przebywającym na turnusie rehabilitacyjnym, jak i gościom hotelowym.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, w działalności występuje zarówno sprzedaż opodatkowana, jak i zwolniona (świadczenie usług rehabilitacyjnych). Część nabywanych towarów i usług związana jest z obydwoma rodzajami działalności.

W takim przypadku Spółka rozlicza podatek naliczony w oparciu o tzw. proporcję sprzedaży, a więc udział obrotów ze sprzedaży opodatkowanej w obrotach ogółem. W zakresie podatku naliczonego od zakupów wykorzystywanych zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych od podatku, ustalenie podatku podlegającego odliczeniu dokonywane jest w oparciu o przepisy art. 90 ust. 3-10 ustawy o ptu, a więc o tzw. „proporcję wstępną”. Współczynnik proporcjonalnego odliczenia stosowany w 2021 r. wynosi 72 %, ustalony w oparciu o udział rocznego obrotu w 2020 r. z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w całkowitym obrocie (stosownie do art. 90 ust. 4 ustawy o ptu). Oznacza to, że 28 % kwoty podatku naliczonego związanego z zakupami poczynionymi w 2021 r. i wykorzystywanymi zarówno do działalności opodatkowanej, jak i zwolnionej nie podlega odliczeniu.

Zgodnie z zasadami realizacji projektu, wyłącznie koszty kwalifikowane podlegają refundacji. Za koszt kwalifikowany uważany jest także podatek od towarów i usług, w tym zakresie, w jakim spółce nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących zakup usługi związanej z realizacją projektu.

Oznacza to, że Województwo dokona wypłaty dofinansowania co do zasady w kwocie netto (bez podatku VAT), a kwota ta może zostać powiększona o nieodliczony VAT tylko wtedy, gdy Spółka wykaże, że w ogóle nie przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT w związku z zakupami, lub też miała prawo do odliczenia tylko w części. Celem potwierdzenia braku prawa do odliczenia lub częściowego odliczenia, Województwo wymaga przedstawienia interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że:

1. Towary i usługi nabyte z realizacją projektu będą wyłącznie wykorzystywane do czynności opodatkowanych i zwolnionych.

2. Nie ma możliwości wyodrębnienia wydatków, w stosunku do których będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT.

3. Na fakturach za zakup towarów i usług Sp. z o.o. widnieje jako nabywca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 23 sierpnia 2021 r.):

Czy w opisanym stanie faktycznym w związku z zakupem usługi związanej z realizacją projektu Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w wysokości wynikającej ze współczynnika proporcjonalnego odliczenia, podczas gdy pozostała kwota VAT naliczonego nie będzie mogła być odliczona?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W opisanym stanie faktycznym Spółce przysługuje wyłącznie częściowe prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w odniesieniu do zakupu usługi związanej z realizacją projektu. Spółka nie jest w stanie wyodrębnić kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami zwolnionymi oraz niepodlegającymi zwolnieniu. Corocznie ustala współczynnik proporcjonalnego odliczenia zgodnie z art. 90 ust. 4 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cytowanych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w cytowanym wyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to na mocy art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (w myśl art. 90 ust. 3 ustawy).

Art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. W działalności Wnioskodawcy występuje zarówno sprzedaż opodatkowana, jak i zwolniona. Spółka realizuje projekt pn. „…”. W ramach projektu dofinansowane będą koszty budowy instalacji fotowoltaicznej na dachu budynku stanowiącego własność Spółki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego w oparciu o współczynnik odliczenia.

Z uwagi na brzmienie wskazanych powyżej przepisów należy zauważyć, że w celu dokonania odliczenia, podatnik ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku. Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zasadę proporcjonalnego odliczenia, o której mowa w art. 90 ust. 2 należy zastosować do tych wydatków, których nie można jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli do wydatków określanych jako „zakupy związane ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną”.

Należy przy tym zauważyć, że dokonując odliczenia podatku naliczonego w trakcie roku podatkowego w odniesieniu do zakupów związanych z działalnością „mieszaną” odliczeniu podlega jedynie część podatku naliczonego.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że towary i usługi nabyte w związku realizacją projektu będą wyłącznie wykorzystywane do czynności opodatkowanych i zwolnionych. Ponadto Spółka nie ma możliwości wyodrębnienia wydatków, w stosunku do których będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro budynek na którym montowana jest instalacja fotowoltaiczna wykorzystywany jest zarówno do czynności opodatkowanych jak i zwolnionych od podatku oraz nie jest możliwe wyodrębnienie poniesionych wydatków do poszczególnych kategorii działalności to Wnioskodawca ma prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego zgodnie z proporcją wyliczoną na podstawie art. 90 ust. 3 w związku z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie

na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.