0111-KDIB3-2.4012.529.2021.5.AZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 lipca 2021 r. (data wpływu 7 lipca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 29 września 2021 r. (data wpływu 28 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonanych w następstwie zawarcia umów z klubami sportowymi celem świadczenia przez te kluby usług marketingowych na rzecz Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

7 lipca 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonanych w następstwie zawarcia umów z kubami sportowymi celem świadczenia przez te kluby usług marketingowych na rzecz Spółki. Ww. wniosek został uzupełniony pismem 29 września 2021 r. (data wpływu 29 września 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 20 września 2021 r. znak 0111-KDIB1-1.4010.330.2021.2.BS, 0111-KDIB3-2.4012.529.2021.4.AZ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe i stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki akcyjnej. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT (podatek od towarów i usług).

Wnioskodawca prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem VAT w Polsce. Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest wydobywanie węgla kamiennego (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 05.10.Z).

W ramach prowadzonej działalności, Spółka angażuje się w programy z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu (dalej również: „CSR”), której celem jest budowanie pozytywnych i trwałych relacji zarówno z partnerami społecznymi jak i biznesowymi. Takie transakcje będą realizowane również w przyszłości.

Postępujące zmiany społeczno-gospodarcze oraz związane z nimi szanse i zagrożenia przyczyniły się do wzrostu świadomości związanej z koniecznością szerszego spojrzenia na zagadnienie zrównoważonego rozwoju. Zaspokojenie obecnych potrzeb rozwojowych, zdaniem Spółki, nie może jednocześnie ograniczać możliwości zaspokojenia potrzeb przyszłych pokoleń. Dlatego istotne jest powiązanie celów ekonomicznych z celami ogólnogospodarczymi i społecznymi. Maksymalizacja zysku nie może być zatem jedynym celem funkcjonowania przedsiębiorstw.

Wnioskodawca tworząc strategię biznesową uwzględnia wpływ, jaki Spółka wywiera na otoczenie, w którym funkcjonuje - biorąc pod uwagę interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy relacje z różnymi grupami interesariuszy, w skład których wchodzą pracownicy, kontrahenci/klienci, akcjonariusze i instytucje finansowe, administracja publiczna, społeczność lokalna, opinia publiczna, środowisko naukowe, uczelnie i szkoły oraz media. Społeczna odpowiedzialność biznesu jest więc elementem procesu zarządzania przedsiębiorstwem, które wykracza poza obszary dotychczasowych działań przyczyniając się do pozytywnych zmian w otoczeniu.

Mając powyższe na uwadze, w Spółce obowiązuje regulamin wyznaczający podstawowe kierunki działań Spółki w obszarze działalności promocyjnej, reklamowej, reprezentacyjnej, sponsoringowej, społecznej odpowiedzialności biznesu oraz darowizn, który zakłada m.in. realizację działań z zakresu szeroko pojętej społecznej odpowiedzialności biznesu. W związku z tym, w swojej działalności Spółka kładzie nacisk m.in. na zagadnienia odpowiedzialności wobec interesariuszy, środowiska naturalnego oraz uwzględnia szeroki zakres problemów etycznych i społecznych, w tym obejmujących problematykę aktywizacji społeczeństwa przez wspieranie organizacji sportowych oraz promujących sport. Spółka realizuje strategię CSR zarówno na terenach, na których posiada swoje zakłady, jak również na obszarach realizowanych oraz planowanych inwestycji.

Strategia CSR została stworzona tak, aby wspierać i uzupełniać cele strategii biznesowej Grupy do której należy Wnioskodawca. Spółka tworząc strategię biznesową uwzględniła wpływ, jaki wywiera na otoczenie, w którym funkcjonuje - uwzględniając interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy relacje z różnymi grupami interesariuszy. Społeczna odpowiedzialność biznesu jest więc elementem procesu zarządzania przedsiębiorstwem, które wykracza poza obszary dotychczasowych działań przyczyniając się do pozytywnych zmian w otoczeniu Spółki.

Wzrost konkurencyjności Spółki następuje dzięki wprowadzaniu projektów CSR, które wspierają i jednocześnie uzupełniają cele strategii biznesowej grupy kapitałowej do której należy Spółka. Spółka wykorzystuje swoje zasoby angażując do podejmowanych działań m. in. pracowników oraz kapitał finansowy. Wzrost konkurencyjności Spółki na rynku, przekłada się bezpośrednio na wzrost uzyskiwanych przez Spółkę przychodów.

Prowadzenie biznesu w sposób odpowiedzialny przynosi Spółce wymierne korzyści - takie jak budowanie pozytywnych i trwałych relacji z interesariuszami, w tym partnerami społecznymi, czy wzmacnianie rozpoznawalności przedsiębiorstwa. Działania CSR pomagają więc budować długofalowe relacje z otoczeniem: społecznością lokalną, opinią publiczną, inwestorami, pracownikami (jak również potencjalnymi pracownikami, którzy mogą zainteresować się pracą w Spółce w związku z toczącymi się akcjami marketingowymi w ramach działalności CSR), czy organizacjami pozarządowymi. Relacje te oparte są na wzajemnym zaufaniu oraz wysokich standardach etycznych.

Ponadto wskazane działania ukierunkowują przedsiębiorstwo na długotrwały i stabilny wzrost.

Poprzez prowadzone projekty z zakresu CSR Spółka chce monitorować jej wpływ na otoczenie i kształtować go zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju.

Spółka, jako jednostka zainteresowania publicznego, dokumentuje realizowane projekty CSR w corocznym raporcie CSR.

Ponadto Spółka oddziałuje na samorząd lokalny będąc istotnym źródłem dochodów budżetów lokalnych. W kontekście wskazanych wyżej oddziaływań, brak aktywności budujących pozytywny odbiór Spółki, nie pozwoliłby na budowę trwałych relacji z samorządem lokalnym, co z kolei mogłoby się przełożyć na utrudnienia w wykonywaniu lub rozwijaniu podstawowej działalności Spółki.

Spółka kształtuje swój wizerunek jako przedsiębiorstwa zaangażowanego w rozwój lokalnej społeczności, otwartego na potrzeby mieszkańców, uczestniczącego w ważnych dla regionu wydarzeniach angażujących szerokie grono mieszkańców, co umożliwia Spółce budowę pozytywnych relacji z mieszkańcami regionu oraz wzmocnienie znajomości marki oraz budowania wizerunku odpowiedzialnego pracodawcy, gdyż beneficjentami regionalnej działalności CSR Spółki są często jej pracownicy lub osoby z ich najbliższego otoczenia.

Działalność z zakresu CSR odbywa się w Spółce według ustrukturyzowanych planów oraz założonych budżetów. Plan działalności w tym zakresie zawiera m.in. główne założenia i cele do zrealizowania w ramach obszaru w danym roku obrotowym oraz budżet. Za kontrolę realizacji założonych planów z zakresu CSR odpowiada w Spółce Zespół Społecznej Odpowiedzialności Biznesu.

W ramach realizacji strategii CSR Spółka zawarła oraz planuje zawierać w przyszłości umowy o świadczenie usług w ramach działalności z zakresu CSR z klubami sportowymi (głównie kluby piłki siatkowej oraz piłki nożnej) działającymi w miejscu siedziby Spółki lub w najbliższej okolicy (dalej: „Kluby” lub indywidualnie: „Klub”) celem odpłatnego świadczenia przez Kluby usług marketingowych (reklamowych) na rzecz Spółki oraz realizacji określonych przez Spółkę celów z zakresu CSR.

Zgodnie z umowami, ich zawarcie jest powodowane w szczególności realizacją celu propagowania zdrowego stylu życia oraz edukacji dzieci i młodzieży. Przedmiotem umowy jest świadczenie usług w ramach działalności z zakresu CSR polegających na wypłacie na rzecz Klubów określonego wynagrodzenia na podstawie zawieranych umów. W zamian Kluby będą świadczyć na rzecz Spółki usługi marketingowe (reklamowe) oraz będą realizować określone przez Spółkę cele z zakresu CSR.

Zachodzi zatem ekwiwalentność świadczeń polegająca z jednej strony na przekazaniu przez Spółkę kwot pieniężnych na rzecz Klubów, które to z kolei zobowiązane są do:

- wydatkowania ich na ściśle określone cele wskazane przez Spółkę, a sam proces wydatkowania podlega kontroli,

- rozpowszechniania nazwy i logo Spółki celem osiągnięcia efektu reklamy Spółki jako podmiotu zaangażowanego społecznie.

W związku z powyższym Kluby są zobowiązane do przeznaczenia przelanych środków na cele ustalone na podstawie umów.

Cele te mogą obejmować przykładowo:

1. organizowanie obozów sportowych dla młodzieży

2. dofinansowanie do zakupu strojów treningowych oraz sprzętu sportowego dla zawodników Klubu,

3. prowadzenie Akademii Talentów Klubu,

4. propagowanie zdrowego stylu życia wśród dzieci i młodzieży,

5. prowadzenie zajęć sportowych dla dzieci i młodzieży w zakresie piłki siatkowej,

6. organizowanie turniejów o randze lokalnej,

7. uczestnictwo w lokalnych rozgrywkach piłki siatkowej,

8. uczestnictwo w turniejach organizowanych przez różne kluby sportowe,

9. edukację w zakresie współzawodnictwa sportowego w duchu Fair Play,

10. zaangażowanie w projekty z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu realizowanych przez Grupę, do której należy Spółka,

11. propagowanie pozytywnego wizerunku Grupy, do której należy Spółka jako podmiotu odpowiedzialnego społecznie,

12. podjęcie współpracy z Związkiem Piłki Siatkowej w zakresie stworzenia z udziałem Klubu centralnego ośrodka szkoleniowego młodzieżowej piłki siatkowej,

13. przygotowanie i prowadzenie bazy noclegowo-sportowej dla dzieci i młodzieży,

14. podjęcie działań zmierzających do nawiązania współpracy z instytucjami zajmującymi się kształceniem sportowym na terenie Polski.

Powyższy katalog świadczeń jest przykładowy oraz może ulegać zmianom (tj. może obejmować również inne czynności lub obejmować jedynie część z ww. czynności) w zależności od możliwości oraz ustaleń poczynionych z danym Klubem. Niemniej każdorazowo do obowiązków umownych Klubu będzie należała realizacja zadań ściśle określonych przez Spółkę, które będą każdorazowo służyły realizacji celów jej działalności CSR w zakresie promowania sportu oraz zdrowego stylu życia wśród społeczności lokalnej oraz publicznej ekspozycji roli i zaangażowania Spółki w tym zakresie, co Spółka uznaje za cel szczególnie istotny w dobie pandemii COVID-19.

Na podstawie zawartych umów Spółka udziela Klubom nieodpłatnej, niewyłącznej i niegraniczonej terytorialnie licencji do korzystania z jej logo. Kluby z kolei zobowiązują się do przestrzegania zasad stosowania logo Spółki w związku z realizacją celów ustalonych w umowach. Przykładowo Kluby eksponują logo Spółki na odzieży sportowej, banerach, plakatach, czy też na własnych stronach internetowych, a przede wszystkim podczas wydarzeń sportowych celem jego uzewnętrznienia do jak najszerszej grupy odbiorców. W ten sposób marka Spółki będzie podlegała ugruntowaniu w świadomości interesariuszy, co będzie miało pośredni wpływ na osiągane przez nią przychody, w tym wzrost sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, poprzez kreowanie wizerunku podmiotu zaangażowanego społecznie.

Na mocy zawieranych umów Kluby są również zobowiązane do rzetelnego sporządzania dokumentacji pod względem merytorycznym i formalnym, potwierdzającej wykorzystanie uzyskanych od Spółki środków na cele wskazane w umowie. Spółka sprawuje zatem stałą kontrolę nad realizację celów zawartych umów, w tym nad:

1. zasadnością poniesionych wydatków,

2. zgodnością wydatków z celami umowy,

3. sposobem wykorzystania środków.

Zachodzi zatem ekwiwalentność świadczeń polegająca z jednej strony na przekazaniu przez Spółkę kwot pieniężnych na rzecz Klubów, które to z kolei zobowiązane są do:

- wydatkowania ich na ściśle określone cele wskazane przez Spółkę, a sam proces wydatkowania podlega ścisłej kontroli,

- rozpowszechniania nazwy i logo Spółki celem osiągnięcia efektu reklamy Spółki jako podmiotu zaangażowanego społecznie.

Spółka zachowała prawo do jednostronnego wypowiedzenia umów o świadczenie usług w ramach działalności z zakresu CSR z Klubami, o ile dojdzie np. do:

- naruszenia obowiązku zachowania poufności;

- rażącego naruszenia zobowiązań,

- popełnienia przez osoby zarządzające i reprezentujące Klub przestępstwa, które zostanie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem Sądu

- znacząco pogorszy się sytuacja finansowa Spółki.

W związku z powyższym Spółka zadbała o sformalizowanie stosunków łączących ją z Klubami, kontrolę nad wydatkowaniem przekazanych przez nią środków (celem dbałości o swój wizerunek) oraz o prawo do odstąpienia od zawartych umów w sytuacji znaczącego pogorszenia się jej sytuacji finansowej (celem zachowania racjonalności wydatkowania środków własnych).

Koszty, jakie Spółka ponosi w związku z realizacją umów zawieranych z Klubami są udokumentowane fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku VAT wystawianymi przez Kluby.

Spółka wskazuje, że przedmiotowe działania będą mieć, jej zdaniem, pośredni wpływ na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej, ponieważ podejmowanie działalności w zakresie promocji zdrowego stylu życia z jednej strony pozytywnie będą wpływać na wizerunek Spółki, z drugiej strony podniosą atrakcyjność Spółki jako pracodawcy i poprawią relacje z władzami lokalnymi oraz lokalną społecznością.

Dodatkowo Kluby będą rozpowszechniać nazwę i logo Spółki, co wpłynie na osiągnięcie efektu reklamy. Podejmowane działania zgodnie z zamierzeniami Wnioskodawcy spowodują wzrost zaufania do Spółki. Ponadto Spółka będzie mieć możliwość bezpośredniego wykorzystania informacji o działaniach CSR w ramach własnych akcji reklamowych lub komunikacji z pracownikami należącymi do społeczności, którzy są również beneficjentami działań Spółki z zakresu CSR.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytania oznaczone we wniosku nr 3 i 4:

3. Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w następstwie zawarcia umów z Klubami, związanych z działalnością CSR?

4. Czy w związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków, które poniesie w następstwie zawarcia umów z Klubami, związanych z działalnością CSR?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w następstwie zawarcia umów związanych z działalnością CSR z Klubami.

Ad. 4

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków, które poniesie w następstwie zawarcia umów związanych z działalnością CSR z Klubami.

Uzasadnienie Wnioskodawcy w zakresie stanowiska dotyczącego pytania 3 oraz 4

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124, które nie znajdują zastosowania w niniejszej sprawie. Jednocześnie, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje w przypadkach określonych w art. 88 ustawy o VAT, który również nie znajduje zastosowania do opisywanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Analiza przytoczonych regulacji wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki:

- odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług;

- towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych;

- towary i usługi nie zostały wymienione jako nie dające prawa do odliczenia VAT.

Ustawa o VAT nie precyzuje w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby podatnik miał możliwość odliczenia podatku naliczonego. W związku z tym należy podkreślić, że związek ten może być pośredni, co więcej, dany zakup może wiązać się z wykonaniem czynności niepodlegającej opodatkowaniu, która jest jednak niezbędna lub tylko potrzebna do prowadzenia działalności opodatkowanej. Na taką konkluzję wskazuje jednoznacznie stanowisko prezentowane wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zgodnie z którym prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi fundamentalne prawo podatnika, które nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego.

Przykładowo, w wyroku TSUE z dnia 8 lutego 2007 r. w sprawie C-435/05 (Investrand BV vs. Staatssecretaris van Financien) zostało wskazane, że „Prawo do odliczenia zostaje zatem również przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku, a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług stanowią część jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią element cenotwórczy dla dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te w rzeczywistości zachowują bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika”.

Powyższe potwierdzają również organy podatkowe, przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 marca 2020 r., znak: 0114-KDIP4-1.4012.33.2020.1.RMA: „Z powołanych powyżej przepisów wynika, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przepisy ustawy o VAT nie precyzują jednak, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni”.

Transakcje opodatkowane muszą pozostawać w związku z działalnością gospodarczą podatnika, ale organy mają obowiązek brać pod uwagę specyfikę działalności gospodarczej, jak również zmieniające się warunki prowadzenia działalności gospodarczej i jej promowania i reklamowania. Mając powyższe na uwadze, w celu określenia prawa do odliczenia podatku naliczonego, konieczne jest ustalenie czy występuje bezpośredni lub pośredni związek wydatków na działania Spółki obejmujące aktywność CSR z działalnością opodatkowaną.

Analiza ta nie jest możliwa do wykonania w oderwaniu od definicji społecznej odpowiedzialności biznesu, w ramach której Wnioskodawca prowadzi lub będzie prowadził akcje prospołeczne w sferze społecznej odpowiedzialności biznesu. Pod pojęciem tym należy rozumieć koncepcję, dzięki której przedsiębiorstwa na etapie budowania strategii dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne i ochronę środowiska, a także relacje z różnymi grupami interesariuszy. Bycie odpowiedzialnym nie oznacza tylko spełnienia wszystkich wymogów formalnych i prawnych, ale oprócz tego zwiększone inwestycje w zasoby ludzkie i relacje z otoczeniem firmy, czyli dobrowolne zaangażowanie. Społeczna odpowiedzialność jest procesem, w ramach którego przedsiębiorstwa zarządzają swoimi relacjami z różnorodnymi interesariuszami, którzy mogą mieć faktyczny wpływ na sukces w działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy, realizowane przez niego działania, wpisują się w definicję społecznej odpowiedzialności biznesu. Istotny w tym zakresie jest aspekt zaangażowania Spółki jako podmiotu, społecznie odpowiedzialnego w sprawy społeczności lokalnej oraz sąsiadującego otoczenia zewnętrznego. Ponadto, jak zostało wskazane w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, działania Spółki podejmowane są w celu zwiększenia rozpoznawalności priorytetów i działań społecznych Spółki, aktywnego uczestnictwa w zrównoważonym rozwoju społeczności i regionów, z którymi Spółka jest związana jak również podkreślenia roli Spółki jako odpowiedzialnego społecznie partnera biznesowego.

W konsekwencji, realizowana przez Spółkę polityka CSR niewątpliwie wpływa na poprawę dialogu ze społecznością lokalną, co przekłada się na budowę pozytywnych i trwałych relacji zarówno z partnerami społecznymi jak i biznesowymi, co z kolei wpływa na wzrost konkurencyjności firmy na rynku globalnym i pośrednio wpływa na prowadzoną działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Implikacjami działań z obszarów CSR, mającymi przełożenia na działalność prowadzoną przez przedsiębiorstwo, co zostało szczegółowo opisane w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań 1 oraz 2.

Wskazane korzyści z ponoszonych wydatków na działalność CSR mają zatem na celu zwiększenie przychodów ze sprzedaży opodatkowanej VAT. Wydatki ponoszone na programy CSR jako ogólny koszt funkcjonowania Wnioskodawcy przekładają się na wyniki prowadzonej przez Spółkę działalności opodatkowanej VAT, choć nie jest możliwe precyzyjne ustalenie w jakiej wysokości. W przypadku braku ponoszenia wydatków opisanych w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, Spółka nie byłaby w stanie realizować działalności opodatkowanej na dotychczasowym poziomie. Przykładowo, negatywny odbiór Spółki w środowisku lokalnym mógłby prowadzić do pojawienia się negatywnych ruchów społecznych (np. protestów), co uniemożliwiłoby lub w znaczący sposób zaburzyło prowadzenie działalności opodatkowanej. Również brak budowy trwałych relacji z samorządem lokalnym mógłby utrudnić wykonywanie podstawowej działalności Spółki.

Działalność CSR Wnioskodawcy można również uznać za formę działalności marketingowej (reklamowej), która bez wątpienia jest związana z czynnościami opodatkowanymi realizowanymi przez Spółkę. W tym miejscu należy podkreślić, że działalność marketingowa nie musi być realizowana poprzez tradycyjne formy reklamy. Uwzględniając współczesne realia prowadzenia działalności gospodarczej, w tym w szczególności konieczność funkcjonowania w określonym otoczeniu ekonomicznym, jego odpowiednie kształtowanie może być formą działań marketingowych. W rozwiniętych krajach Europy Zachodniej i Ameryki Północnej praktyki CSR są powszechnie przyjętą metodą reklamy i promocji podmiotów gospodarczych, działających zwłaszcza w takich szczególnych branżach, w których typowa reklama (telewizyjna, radiowa, internetowa) nie ma zastosowania albo jej zastosowanie nie przynosi spodziewanych efektów. Taka argumentacja znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 listopada 2013 r., sygn. I FSK 1606/12, zgodnie z którym usługi związane z wydatkami poniesionymi w ramach ogólnej strategii firmy działającej z zgodzie z doktryną społecznej odpowiedzialności biznesu stanowią wydatki marketingowe. Co za tym idzie, w związku z tym że co do zasady działania marketingowe przekładają się bezpośrednio na wizerunek firmy, pośrednio wpływają więc na generowanie obrotu.

Spółka zaznacza zarazem, że reklama wpływa również na ocieplenie jej wizerunku wśród lokalnych społeczności, co jest dla niej istotne z punktu widzenia rodzaju prowadzonej działalności, która wywiera istotny wpływ na środowisko, w którym Spółka operuje, co spotyka się coraz częściej ze sprzeciwem, szczególnie ze strony organizacji proekologicznych postulujących stałe ograniczanie wykorzystania energii z paliw stałych, których wydobycie i produkcja należy do głównego przedmiotu działalności Spółki. Poprzez reklamę Spółka zabezpiecza zatem pewność własnej działalności opodatkowanej.

Potwierdzenie, że od wydatków na działalność CSR powinno podatnikom przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego można znaleźć w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo NSA w wyroku z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. akt: I FSK 1420/16 uchylając wyroki pierwszej instancji oraz interpretację indywidualną wskazał, że w analizowanej sprawie „nie dostrzeżono bowiem związku poniesionych/ponoszonych wydatków z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa strony skarżącej (także w stosunkach wewnętrznych, jako pracodawcy, czy na zewnątrz, wobec klientów i lokalnej społeczności), uproszczono kwestię konkurencyjności Spółki, bez zwrócenia uwagi, że podmioty konkurują nie tylko na rynku polskim, ale i unijnym, czy światowym i działania podejmowane przez Spółkę w ramach CSR wpływają na jej konkurencyjność (bowiem na arenie międzynarodowej działalność tożsama z działalnością Spółki jest wykonywana), poprzez budowanie właściwego wizerunku (pozytywny odbiór Spółki, postrzeganie przez kontrahentów zagranicznych)”.

Analogiczny wniosek w odniesieniu do prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na działalność CSR wynika z orzeczenia WSA w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2018 r., sygn. akt: III SA/Wa 2348/17: „realizacja Programów z zakresu strategii CSR, a w konsekwencji i wydatki poniesione na zakupy towarów i usług związanych z przeprowadzeniem Programów w założeniu Skarżącej były działaniami i wydatkami z zakresu szeroko pojętego marketingu, strategii zarządzania firmą, budowania jej pozytywnego wizerunku, które wykazują pośredni związek z czynnościami opodatkowanymi. O pośrednim związku mówić można bowiem wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było uznać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do obrotu osiąganego przez podatnika np. poprzez odsprzedaż, lecz przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości”.

Potwierdzenie powyższego można znaleźć również w interpretacjach prawa podatkowego, przykładowo w:

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 stycznia 2021 r., znak: 0114-KDIP4-2.4012.439.2020.3.MMA,

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 stycznia 2020 r., znak: IPPP1/4512-247/15-2/AS,

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 października 2018 r., znak: ITPP1/4512-897/15/18-S/NK,

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 czerwca 2015 r. znak: IPPP1/4512-382/15-4/MP,

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 lipca 2014 r., znak: ILPP1/443-353/14-2/AW.

Co więcej, należy podkreślić, że organy podatkowe (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 marca 2018 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.47.2018.1.BJ, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 listopada 2017 r., znak: 0114-KDIP2-2.4010.233.2017.2) stwierdzają na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, że wydatki na CSR wpływają na osiągane przez podatników przychody, w związku z czym mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. W takim przypadku, skoro określone wydatki są ponoszone w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, to nie sposób twierdzić, że nie są one ponoszone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Podobnie zauważył skład orzekający NSA w wyroku z dnia 13 czerwca 2018 roku, sygn. I FSK 1420/16, który dokonując analizy interpretacji podatkowych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków na działalność CSR stwierdził, że: „lektura przywołanych interpretacji indywidualnych pokazuje w sposób jednoznaczny, że wykorzystywanie przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą strategii zarządzania opartej o koncepcję społecznej odpowiedzialności biznesu docelowo ma mieć przełożenie na ich wyniki finansowe i sukces gospodarczy”.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego należy również wskazać, że wśród działań podejmowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, mających na celu kształtowanie popytu na oferowane przez nie towary, usługi bądź markę można wyróżnić sponsoring. Umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych - żadne przepisy prawa nie zawierają bowiem ich definicji. Możliwość jej zawarcia wynika z reguły ogólnej zawartej w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. Dz. U. Dz.U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), która zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym.

Sponsoring, co zostało szczegółowo opisane w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań 1 oraz 2 jest definiowany, jako „finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności” (Słownik wyrazów obcych PWN - wersja internetowa), a w realiach opisywanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego może pomocniczo być odniesiony do sytuacji Spółki jako odpłatne nabycie usług reklamowych.

W przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym umowy zawierane przez Wnioskodawcę z Klubami mają przede wszystkim na celu realizację zakładanej aktywności z zakresu CSR Spółki, niemniej ich charakter jest zbliżony do umów sponsoringowych. Zasadniczym celem Wnioskodawcy jest jednak realizacja działalności CSR, a nie działalność sponsoringowa.

Zgodnie z umowami na świadczenie usług w ramach działań z zakresu Społecznej Odpowiedzialności Biznesu zawieranymi z Klubami, w których to precyzyjnie są/zostaną uregulowane wzajemne świadczenia stron oraz wartość tych świadczeń, Kluby będą zobowiązane m.in., do reklamowania nazwy Spółki i jej logo. Działania te będą miały na celu rozpowszechnienie wiedzy o prowadzonej przez Spółkę działalności, kształtowanie wizerunku Spółki jako podmiotu odpowiedzialnego społecznie, zaangażowanego w ważne wydarzenia lokalnej społeczności, budującego pozytywne relacje z mieszkańcami regionu oraz na wzmocnienie znajomości marki i propagowanie postaw sportowych wśród młodzieży. Poprzez kontrolę sprawowaną nad procesem wydatkowania środków udzielonych przez Spółkę Klubom oraz uzyskanie świadczenia ekwiwalentnego w formie reklamy, należy przyjąć że czynność prawna opisana w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym posiada cechy wspólne ze sponsoringiem właściwym.

Do realizacji założonych celów Spółka wybrała Kluby cieszące się dużą sympatią i zainteresowaniem lokalnych społeczności, albowiem zgodnie ze strategią Spółki, jej celem jest też społeczna działalność, a regionalne Kluby stanowią doskonały przekaźnik informacji, chociażby z uwagi na duże zainteresowanie wydarzeniami sportowymi w Polsce.

Ponadto, Spółka dokłada starań, aby poniesione wydatki w związku z zawieranymi z Klubami umowami były prawidłowo wydatkowane oraz udokumentowane, nakładając na Kluby szereg obowiązków sprawozdawczych opisanych w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym poprzez zastrzeganie sobie zwrotu poniesionych środków, m.in. w sytuacji ich wydatkowania niezgodnie z przeznaczeniem zapewniając tym samym kontrolę nad ekwiwalentnością świadczeń.

W odniesieniu do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na podstawie umowy sponsoringu w pierwszej kolejności należy zbadać, czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz sponsorowanego są odpłatne.

Z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi, a zapłatą istnieje adekwatny związek.

Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku doświadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można zatem mówić w sytuacji, gdy:

- istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,

- wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,

- związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

W przedmiotowym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia jest bezsprzeczny oraz został usankcjonowany na podstawie umów na świadczenie usług w ramach działań z zakresu Społecznej Odpowiedzialności Biznesu. Związek ten jest również bezpośredni, gdyż ze przekazaniem przez Spółkę określonych kwot związane są świadczenia ze strony Klubów. Wskazane świadczenie ze strony Spółki zostało wyrażone w pieniądzu poprzez przekazanie na rzecz Klubów finansowania, z kolei Kluby świadczą na rzecz Wnioskodawcy usługi marketingowe (reklamowe) między innymi poprzez rozpowszechnianie nazwy i loga Spółki.

Odnosząc powołane wyżej regulacje prawne do przedstawionego we wniosku opisu sprawy należy stwierdzić, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na realizację umów na świadczenie usług w ramach działań z zakresu Społecznej Odpowiedzialności Biznesu, o których mowa w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, nie mają bezpośredniego związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, jednakże - poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie Spółki (np. w zakresie strategii marketingowej oraz budowaniu obrazu Spółki, jako podmiotu prowadzącego działalność opartą na zrównoważonym rozwoju) - pośrednio mają związek z uzyskaniem przez Spółkę obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca uważa, że dzięki umowom sponsoringowym oraz związanej z nimi reklamą, zwiększy sprzedaż usług opodatkowanych wchodzących w zakres swojej działalności, bo realizacja umów powoduje, że jest lepiej rozpoznawalny, bardziej konkurencyjny, lepiej odbierany i cieszy się większym zaufaniem odbiorców, więc będzie świadczył swoje usługi opodatkowane dłużej, w ramach stabilnej współpracy i w szerszym zakresie na rzecz szerszej grupy podmiotów (choć trudno w sposób wymierny i precyzyjny ustalić wartość tego przyrostu). Wnioskodawca informuje również o prowadzonych przez siebie działaniach wpisujących się w ramy CSR, w tym o realizacji działań opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, np. poprzez umieszczenie stosownej informacji w gazecie publikowanej przez Grupę kapitałową, do której Spółka należy.

W ocenie Wnioskodawcy niewątpliwie istnieje związek między realizacją przez niego przedmiotowych umów, a prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. W ocenie Wnioskodawcy realizacja umów prowadzi m.in. do umocnienia renomy Wnioskodawcy w jego otoczeniu, np. u jego klientów lub partnerów biznesowych, wzmocnienie rozpoznawalności Wnioskodawcy wśród jego obecnych oraz potencjalnych kontrahentów, czy zbudowania pozytywnych relacji Wnioskodawcy z jego pracownikami, co może przełożyć się na ich większą motywację do pracy.

Potwierdzenie powyższego można znaleźć w interpretacjach prawa podatkowego, przykładowo w:

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 sierpnia 2020 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012.294.2020.2.JS,

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 kwietnia 2018 r., znak: 0114-KDIP4.4012.132.2018.3.AS.

Uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, realizowane przez niego umowy na świadczenie usług w ramach działań z zakresu Społecznej Odpowiedzialności Biznesu zawierane z Klubami, wpisują się w definicję społecznej odpowiedzialności biznesu. Istotny w tym zakresie jest aspekt zaangażowania Spółki jako podmiotu, społecznie odpowiedzialnego w sprawy społeczności lokalnej oraz sąsiadującego otoczenia zewnętrznego. Ponadto, jak zostało wskazane w opisanym stanie faktycznym, działania Spółki podejmowane są w celu zwiększenia rozpoznawalności priorytetów i działań społecznych Spółki, aktywnego uczestnictwa w zrównoważonym rozwoju społeczności i regionów, z którymi Spółka jest związana jak również podkreślenia roli Spółki jako odpowiedzialnego społecznie partnera biznesowego.

Lektura przywołanych interpretacji indywidualnych pokazuje w sposób jednoznaczny, że wykorzystywanie przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą strategii zarządzania opartej o koncepcję społecznej odpowiedzialności biznesu, jako strategii marketingowej, może mieć związek z działalnością opodatkowaną, co wskazuje na to, że podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z poniesionymi na ten cel wydatkami na nabycie towarów i usług. Pogląd ten w przedmiotowej sprawie jest dodatkowo uzasadniony uzyskiwaniem przez Spółkę dodatkowego świadczenia ekwiwalentnego polegającego na reklamie. Zgodnie bowiem z umowami, jakie Wnioskodawca zawiera z Klubami, podmioty te są zobowiązane na podstawie umów do wykorzystywania loga i nazwy Spółki w ściśle określony sposób.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych wydawanych w podobnych stanach faktycznych, np.:

- w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 stycznia 2021 r., znak: 0114-KDIP4-2.4012.439.2020.3.MMA, w której organ stwierdził: „O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu”.

- w interpretacji indywidualnej Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 lipca 2014 r., znak: ILPP1/443- 353/14-2/AW, w której organ stwierdził: „Z uwagi zatem na fakt, że nabyte towary i usługi przeznaczone do realizacji 3 Programów mają/będą miały pośredni związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy i Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług”.

Podsumowując, w ocenie Spółki, jest ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na działalność CSR opisanych w stanie faktycznym.

Jednocześnie uwzględniając, że Spółka nie wyklucza zawierania analogicznych umów w przyszłości, w jej ocenie będzie ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na działalność CSR opisanych w zdarzeniu przyszłym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu faktycznego jest prawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT).

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zaznaczyć jednak należy, że ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Podkreślenia wymaga, że związek między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną może mieć charakter pośredni lub bezpośredni. O związku bezpośrednim można mówić wówczas, gdy nabywane towary i usługi służą np. dalszej odprzedaży, lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem sprzedaży - bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast pośredni związek występuje, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa podatnika, a tym samym z osiąganymi przez niego przychodami. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, itp.

Wobec tego, przy ocenie, czy nabyty towar lub usługa związane są z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, należy przede wszystkim zbadać cel wykonania tej czynności lub fakt jej zaistnienia. Cel ten może być zrealizowany przez różne działania, których efektem (nawet potencjalnym) jest „wykreowanie” sprzedaży opodatkowanej, nawet jeśli środkiem do osiągnięcia tego celu jest wykonanie czynności niepodlegającej opodatkowaniu, a ostatecznie dokonane zakupy towarów lub usług mają związek z czynnością (sprzedażą) opodatkowaną. Związek między zakupami a sprzedażą opodatkowaną nie musi mieć charakteru bezpośredniego. Wystarczające jest ustalenie istnienia związku pośredniego, byleby w końcowym rozrachunku można było stwierdzić przełożenie dokonanych zakupów na sprzedaż opodatkowaną, np. w postaci chociażby intensyfikacji działalności opodatkowanej danego podmiotu.

Należy również podkreślić, że możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów i usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo - prawne jest wykonywanie czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zawarła oraz planuje zawierać w przyszłościumowy o świadczenie usług w ramach działalności z zakresu CSR z klubami sportowymi (głównie kluby piłki siatkowej oraz piłki nożnej) działającymi w miejscu siedziby Spółki lub w najbliższej okolicy (dalej: „Kluby” lub indywidualnie: „Klub”) celem odpłatnego świadczenia przez Kluby usług marketingowych (reklamowych) na rzecz Spółki oraz realizacji określonych przez Spółkę celów z zakresu CSR. Przedmiotem umowy jest świadczenie usług polegających na wypłacie na rzecz Klubów określonego wynagrodzenia na podstawie zawieranych umów. W zamian Kluby będą świadczyć na rzecz Spółki usługi marketingowe (reklamowe) oraz będą realizować określone przez Spółkę cele z zakresu CSR.

Zachodzi zatem ekwiwalentność świadczeń polegająca z jednej strony na przekazaniu przez Spółkę kwot pieniężnych na rzecz Klubów, które to z kolei zobowiązane są do:

- wydatkowania ich na ściśle określone cele wskazane przez Spółkę, a sam proces wydatkowania podlega kontroli,

- rozpowszechniania nazwy i logo Spółki celem osiągnięcia efektu reklamy Spółki jako podmiotu zaangażowanego społecznie.

Przykładowo Kluby eksponują logo Spółki na odzieży sportowej, banerach, plakatach, czy też na własnych stronach internetowych, a przede wszystkim podczas wydarzeń sportowych celem jego uzewnętrznienia do jak najszerszej grupy odbiorców. W ten sposób marka Spółki będzie podlegała ugruntowaniu w świadomości interesariuszy, co będzie miało pośredni wpływ na osiągane przez nią przychody, w tym wzrost sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, poprzez kreowanie wizerunku podmiotu zaangażowanego społecznie. Koszty, jakie Spółka ponosi w związku z realizacją umów zawieranych z Klubami są udokumentowane fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku VAT wystawianymi przez Kluby. Spółka wskazuje, że przedmiotowe działania będą mieć, jej zdaniem, pośredni wpływ na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej, ponieważ podejmowanie działalności w zakresie promocji zdrowego stylu życia z jednej strony pozytywnie będą wpływać na wizerunek Spółki, z drugiej strony podniosą atrakcyjność Spółki jako pracodawcy i poprawią relacje z władzami lokalnymi oraz lokalną społecznością. Dodatkowo Kluby będą rozpowszechniać nazwę i logo Spółki, co wpłynie na osiągnięcie efektu reklamy. Podejmowane działania zgodnie z zamierzeniami Wnioskodawcy spowodują wzrost zaufania do Spółki. Ponadto Spółka będzie mieć możliwość bezpośredniego wykorzystania informacji o działaniach CSR w ramach własnych akcji reklamowych lub komunikacji z pracownikami należącymi do społeczności, którzy są również beneficjentami działań Spółki z zakresu CSR.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że CSR (Corporate Social Responsibility), czyli społeczna odpowiedzialność biznesu (przedsiębiorstw) to koncepcja, według której przedsiębiorstwa na etapie budowania strategii dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne i ochronę środowiska, a także relacje z różnymi grupami interesariuszy.

Definicja tego pojęcia została określona w 2010 r. przez Międzynarodową Organizację Standaryzacyjną (ang. International Organization for Standarization, ISO). Według Normy PN-ISO 26000 („Guidance on social responsibility”) – „społeczna odpowiedzialność to odpowiedzialność organizacji za wpływ jej decyzji i działań na społeczeństwo i środowisko zapewniana poprzez przejrzyste i etyczne postępowanie które przyczynia się do zrównoważonego rozwoju w tym dobrobytu i zdrowia społeczeństwa; uwzględnia oczekiwania interesariuszy jest zgodne z obowiązującym prawem i spójne z międzynarodowymi normami postępowania oraz jest zintegrowane z działaniami organizacji i praktykowane w jej relacjach”.

Norma PN-ISO 26000 jest przeznaczona dla wszystkich organizacji: biznesowych, administracji rządowej i samorządowej oraz trzeciego sektora. Norma ta nie podlega certyfikacji, jest zbiorem praktyk i standardów dających możliwość dobrowolnego ich stosowania przez organizację. Każda organizacja może posługiwać się tą normą, jeżeli postępuje zgodnie z jej zasadami. Można wybrać te obszary, które dotyczą konkretnej organizacji i dostosować się do nich.

W części (3) dotyczącej rozumienia i charakterystyki społecznej odpowiedzialności (3.3) podano, że ponieważ społeczna odpowiedzialność dotyczy potencjalnego i rzeczywistego oddziaływania decyzji oraz działań podejmowanych przez organizację, to stałe, codzienne działania organizacji stanowią najważniejszy obszar, który należy wziąć pod uwagę. Zaleca się, aby społeczna odpowiedzialność była integralną częścią podstawowej strategii organizacji, z przypisanymi obowiązkami i rozliczalnością z nich na wszystkich właściwych poziomach organizacji. Zaleca się, aby było to odzwierciedlone w procesie decyzyjnym oraz uwzględnione w realizacji działań.

Filantropia (w tym kontekście rozumiana jako przekazywanie środków na cele charytatywne) może pozytywnie wpływać na społeczeństwo. Jednakże nie zaleca się, aby tego typu działania były stosowane przez organizacje jako substytut integrowania społecznej odpowiedzialności z działaniami organizacji (3.3.4).

W tym kontekście, społeczna odpowiedzialność biznesu, to przede wszystkim prowadzenie własnej działalności z uwzględnieniem kluczowych obszarów społecznej odpowiedzialności takich jak: ład organizacyjny, prawa człowieka, praktyki z zakresu pracy, środowisko, uczciwe praktyki operacyjne, zagadnienia konsumenckie oraz zaangażowanie społeczne i rozwój społeczności globalnej.

Podkreślenia wymaga, że chociaż pojęcie CSR, jako pewnego rodzaju jednolita struktura funkcjonuje (jest realizowane) w działalności biznesowej oraz jest dostrzegane na poziomie publicznym (zdefiniowanie pojęcia CSR przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną w normie ISO 26000 z 2010 r.) to jednak wypada podkreślić, że nie jest ono znane jako takie przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Nie zostało ono w niej wymienione wprost, brak jest także innej konstrukcji prawnej, która pozwalałaby uznać tego rodzaju wydatki całościowo. To zaś prowadzi do wniosku, że nie jest możliwe, dokonywanie oceny wszystkich zagregowanych w strukturze CSR wydatków tak jakby był to jeden wydatek. Jakkolwiek podejmowanie przez podatnika działań w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu jest z pewnością pożądane chociażby ze względu na uwzględniany przez firmę interes społeczny, nie oznacza to jednak, że we wszystkich tego typu inwestycjach przedsiębiorca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na działania CSR, gdyż jest to uzależnione od okoliczności konkretnego przypadku.

Ponadto nie znajduje podstawy prawnej na gruncie podatku od towarów i usług, wywodzenie prawa do odliczenia podatku naliczonego z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub ustawy o rachunkowości, na podstawie której Spółka ma obowiązek sprawozdawczy w zakresie polityki społecznej, pracowniczej, środowiska naturalnego, poszanowania praw człowieka oraz przeciwdziałania korupcji. Regulacja odliczenia podatku naliczonego związana jest wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Tym samym samo wskazanie przez podatnika, że wydatki ponoszone są w ramach CSR, nie jest wystarczające dla uznania, że związku z tym powinny one być traktowane jako pośrednio związane z wykonywaniem przez Spółkę działalności opodatkowanej.Nawet jeśli, zdaniem podatnika, działania podejmowane są w ramach przyjętej strategii biznesowej można przypisać do społecznej odpowiedzialność biznesu, to należy dokonać oceny, czy rzeczywiście efektem, a nie tylko celem projektu realizowanego w związku z polityką CSR Spółki jest budowa jej pozytywnego wizerunku w otoczeniu lokalnym i biznesowym.

Co do zasady działania marketingowe przekładają się bezpośrednio na wizerunek firmy i pośrednio mogą wpływać na zwiększenie prowadzonej przez podatnika działalności opodatkowanej. Zauważyć wypada, że w orzecznictwie NSA (por. m.in. wyroki z 13 listopada 2013 r., sygn. akt I FSK 1606/12, z 13 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 1420/16 oraz z 26 września 2018 r, sygn. akt II FSK 2500/16) wyjaśniono, że wydatki na nabycie towarów i usług, poniesione w związku z realizacją społecznej odpowiedzialności biznesu mogą być kwalifikowane jako wydatki o charakterze marketingowym i mogą mieć związek z prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną. Jest to - jak podkreślono - koncepcja zarządzania przedsiębiorstwem, polegająca na świadomym, zrównoważonym działaniu zorientowanym nie tylko na zysk finansowy i aspekty ekonomiczne, ale także uwzględniającym potrzeby i wymagania szeroko pojętych interesów społecznych i ekologicznych w otoczeniu firmy.

Zauważyć też przyjdzie, że praktyki CSR są współcześnie uznaną metodą reklamy i promocji podmiotów gospodarczych, działających zwłaszcza w szczególnych branżach, w których typowa reklama (telewizyjna, radiowa, internetowa) nie ma szerokiego zastosowania.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 marca 2017 r., sygn. akt I FSK 1458/15 wskazał, że podejmowanie przez podatnika działań w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu jest z pewnością pożądane chociażby ze względu na uwzględniany przez firmę interes społeczny, nie oznacza to jednak, że we wszystkich tego typu inwestycjach przedsiębiorca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na działania CSR, gdyż jest to uzależnione od okoliczności konkretnego przypadku. W każdej zatem konkretnej, wskazanej we wniosku sytuacji należy rozważyć czy podejmowane przez przedsiębiorcę czynności (zakupy, usługi) w ramach CSR mają związek z działalnością opodatkowaną i wpływ na powstanie obrotu.

Odpowiadając na pytanie Wnioskodawcy należy więc w stosunku do wydatków opisanych we wniosku przeanalizować, czy istnieje pomiędzy tymi wydatkami, a opodatkowaną działalnością gospodarczą Spółki polegającą na wydobyciu i sprzedaży węgla kamiennego bezpośredni lub pośredni (tj. wpływający na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości i przyczyniający się do generowania przez Wnioskodawcę obrotów) związek uprawniający podatnika do odliczenia podatku naliczonego. Nie wszystkie bowiem wydatki ponoszone w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu zdefiniowanej jako koncepcja zarządzania przedsiębiorstwem polegająca na świadomym, zrównoważonym działaniu zorientowanym nie tylko na zysk finansowy i aspekty ekonomiczne, ale także uwzględniającym potrzeby i wymagania szeroko pojętych interesów społecznych i ekologicznych w otoczeniu firmy (vide: wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 1420/16) uprawniają podatnika do odliczenia podatku naliczonego. Prawo to jest bowiem uzależnione od okoliczności konkretnego przypadku, a w szczególności charakteru poniesionego wydatku i profilu prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Warto też mieć na względzie, że sam fakt, iż Spółka ma możliwość bezpośredniego wykorzystania informacji o działaniach CSR w ramach akcji reklamowych nie jest wystarczającym warunkiem, aby uznać, że w każdym przypadku gdy Spółka uczestniczy w programach w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu istnieje pośredni związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a czynnościami opodatkowanymi.

Wśród działań podejmowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, mających na celu kształtowanie popytu na oferowane przez nie towary, usługi bądź markę można wyróżnić sponsoring. W tym miejscu należy podnieść, że umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych - żadne przepisy prawa nie zawierają bowiem ich definicji. Możliwość jej zawarcia wynika z reguły ogólnej zawartej w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020r. poz. 740 ze zm.), która zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym.

Sponsoring jest definiowany jako „finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności” (Słownik wyrazów obcych PWN - wersja internetowa). Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego, bądź też mieć charakter jednostronny. Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego. Gdy umowa zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, wartości rzeczowych lub świadczeń, sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym, można mówić o tzw. sponsoringu właściwym. Stanowi on w istocie odpłatne nabycie usług promocyjnych/reklamowych.

Mając na uwadze, że działania reklamowe to ogół czynności, które mają na celu promowanie oferty reklamodawców (zaistnienie marki w świadomości klientów, skłonienie ich do dokonania zakupu produktów lub skorzystania z dostępnych usług), należy wskazać, że w przypadku omawianego programu warunki uprawniające do odliczenia będą spełnione, gdyż wydatki, które poniesie Wnioskodawca przekładają się bezpośrednio na rozpoznawalność Spółki, jej wizerunek i pozytywne postrzeganie, pośrednio więc na generowanie obrotu przez Wnioskodawcę – będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Skoro Kluby eksponują logo Spółki na odzieży sportowej, banerach, plakatach, czy też na własnych stronach internetowych, a przede wszystkim podczas wydarzeń sportowych celem jego uzewnętrznienia do jak najszerszej grupy odbiorców i w ten sposób marka Spółki będzie podlegała ugruntowaniu w świadomości interesariuszy, co będzie miało pośredni wpływ na osiągane przez nią przychody, w tym wzrost sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług – to działanie takie ma na celu w istocie rozpowszechnienie informacji na temat Spółki, kreowania i umacniania jej pozytywnego wizerunku, a także promowania marki.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności, należy stwierdzić, że ze względu na spełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki wynikającej z art. 86 ust 1 ustawy, jaką jest związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną – Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez kluby, z uwzględnieniem ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy. Podkreślenia wymaga, że prawo do odliczenia przysługuje Wnioskodawcy dlatego, że zakupy realizowane przez Spółkę w ramach umów z Klubami mają/będą miały pośredni związek ze sprzedażą opodatkowaną Spółki, a nie ze względu na to, że opisane działania, wpisują się w definicję społecznej odpowiedzialności biznesu.Jak wykazano powyżej, każdorazowo należy ocenić, czy w konkretnych okolicznościach faktycznych takie wydatki wykazują związek z opodatkowaną działalnością gospodarczą danego podatnika. Natomiast nie można przyjąć automatycznie, że wszystkie wydatki poniesione na nabycie towarów i usług w ramach ogólnej strategii firmy działającej w zgodzie z doktryną społecznej odpowiedzialności biznesu stanowią wydatki marketingowe uprawniające do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Podsumowując, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonanych w następstwie zawarcia umów z kubami sportowymi celem świadczenia przez te kluby usług marketingowych na rzecz Spółki.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.